Δεν θα ασχοληθώ με τα ευτράπελα με τις παραιτήσεις αόρκιστων υπουργών. Είναι τόσο προφανώς γελοίο και επικίνδυνο το θέμα που δεν αντέχει σε σχολιασμό. Ούτε θα ασχοληθώ με το αν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έπρεπε να συμμετάσχουν. Είναι προφανές ότι μια τόσο βαριά ήττα που αγγίζει τα όρια της διάλυσης δεν επιτρέπει τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Το 12% δεν είναι ποσοστό διακυβέρνησης.
Αυτό όμως που σηκώνει κουβέντα είναι το γεγονός ότι πλασάρονται ως τεχνοκράτες στελέχη που δραστηριοποιούνται οικονομικά στη χώρα. Δεν είναι καν το θέμα αν πρέπει ή όχι να εμπλακούν τεχνοκράτες στη διακυβέρνηση της χώρας τη δεδομένη στιγμή. Ας θεωρήσουμε ότι πρέπει, για την οικονομία της συζήτησης. Το ερώτημα είναι αν πράγματι επιλέξαμε τεχνοκράτες στην Ελλάδα. Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, πρέπει να δούμε ποιος είναι ο ορισμός του τεχνοκράτη.
Ως τεχνοκράτης ορίζεται το στέλεχος του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα με ανώτατη κατάρτιση και εμπειρία σε συγκεκριμένο τεχνικό τομέα
που ασκεί το λειτούργημά του με βάση τη μελέτη κυρίως των αντικειμενικών δεδομένων και των οικονομικών μηχανισμών χωρίς να λαμβάνεται και τόσο υπόψη ο ανθρώπινος παράγων.
Επομένως τεχνοκράτης είναι ο έμπειρος επιστήμονας που λαμβάνει τεχνικά ορθές αποφάσεις, χωρίς να επηρεάζεται από πολιτικό "θόρυβο". Είναι έμπειροι οι συγκεκριμένοι; Βεβαίως είναι, το βιογραφικό τους είναι εντυπωσιακό.
Είναι όμως άνοσοι στον ανθρώπινο παράγοντα κατά τη λήψη αποφάσεων; Αυτό στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να αποδειχθεί αιτιοκρατικά. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε βάσιμα ότι η μέχρι τώρα πορεία τους και η εξάρτησή τους από μεγάλες οικονομικές μονάδες της Ελλάδας δεν επιτρέπει τον απαραίτητο βαθμό ανεξαρτησίας στις μελλοντικές τους αποφάσεις και τον τρόπο άσκησης των υπουργικών τους καθηκόντων.
Πως κάποιος που μέχρι χθες διοικούσε μια επιχείρηση σήμερα δεν θα λαμβάνει υπόψη του τα συμφέροντά της; Πως κάποιος που ακόμα είναι εφοπλιστής δεν θα λάβει αποφάσεις υπέρ των επιχειρηματικών του συμφερόντων και κατά του συνόλου; Ποιος είναι ο μηχανισμός που διασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξουν περιπτώσεις που θα επικρατήσει το επιχειρηματικό συμφέρον επί του καλού της χώρας; Δυστυχώς τέτοια πρόνοια δεν υπάρχει, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Στην ίδια λογική, θα έπρεπε στο Υπουργείο Υποδομών να τοποθετηθεί προϊστάμενος κατασκευαστικής εταιρίας, στο Αθλητισμού πρόεδρος ΠΑΕ και στο Υπουργείο Τύπου κάποιος μεγαλοεκδότης. Θα ήταν ανεξάρτητοι από τον "ανθρώπινο παράγοντα" του ορισμού μας; Πιθανότατα όχι.
Άρα κακώς μιλάμε για κυβέρνηση με στίγμα τεχνοκρατών, αφού δεν απουσιάζει ο ανθρώπινος παράγοντας. Πρόκειται για κυβέρνηση όπου συμμετέχουν παράγοντες που έχουν ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα στη χώρα, αυτή είναι η πραγματικότητα. Το άμεσο μέλλον θα δείξει τα αποτελέσματα.
