Τι να τα κάνω τα γκα-φρα...

... έλεγε προχθές ο φίλος που τα 'χει πάει (κάτι ψιλά) βόλτα στην Κύπρο.

• Μα-σαν να μην φαίνεται καλά κι εκεί... και πίσω-πάλι...
• Μα ούτε στην τράπεζα είναι καλά (βλ. σχετική ανάρτηση από τον πιτσιρίκο: ενθουσιασμός στις τράπεζες) και-ούτε και στο "στρώμα". Άρα τι μένει (?): κάτι ν' αγοράσει.
• Μα αν αγοράσει κάτι-σαν αυτοκίνητο-χωράφι, θα παγιδευτεί με κάτι που θα χάνει γρήγορα την αξία του στην αγορά που καταρρέει, ενώ παράλληλα θα πρέπει να 'χει να πληρώνει φόρους, εφόσον έχει ποινικοποιηθεί κάθε ιδιοκτησία για τον πολίτη (με εξαίρεση την εκκλησία και τους "ξένους επενδυτές"). 

Θυμάμαι τον Νίκο που 'λεγε: ευτυχώς που δεν έχω κότερο, γιατί αν-είχα, θ 'ανησυχούσααα...

Καλό φθινόπωρο...

...βλ. σχετικά άρθρα από την Ελευθεροτυπία-σήμερα: Πυρετός στην Αθήνα για νέο Μνημόνιο, καινούργια μέτρα και Με αύρες, σκυλιά και πλεξιγκλάς κατά διαδηλωτών από Σεπτέμβριο.

Στη δευτερογενή αγορά των λέξεων, από τον Old Boy

Στη δευτερογενή αγορά των λέξεων, μια εξαιρετικά-σπουδαία (!!!) ανάρτηση από τον Old Boy.

Δημοσκοπήσεις προκλητικές αμετανοησίας, του Χρήστου Γιανναρά από την Καθημερινή της 24.7.2011

Δημοσκοπήσεις προκλητικές αμετανοησίας, του Χρήστου Γιανναρά από την Καθημερινή της 24.7.2011

Ορίστε πτωχεύσαμε. Και λοιπόν τι έγινε; από το ιστολόγιο προεδρική δημοκρατία (+δυο-τρία σχόλια)

Ορίστε πτωχεύσαμε. Και λοιπόν τι έγινε, από το ιστολόγιο προεδρική δημοκρατία.

Όπως πολύ-σωστά αναφέρει η παραπάνω ανάρτηση "...με την απόφασή της η ΕΕ, ταυτόχρονα διέσωσε αναγκαστικά και το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό καθεστώς της διαπλοκής, το οποίο μας έφερε στο σημερινό κατάντημα και το οποίο θα συνεχίσει να εξουσιάζει την ελληνική κοινωνία, το ίδιο και απαράλλαχτο, διοχετεύοντας το όποιο χρήμα εισρεύσει στη χώρα στις ημέτερες τσέπες και όχι στις τσέπες των πολιτών για ανάπτυξη. Αμφιβάλει κανείς;;; Γι' αυτό άλλωστε πανηγυρίζει."

• Δεν πιστεύω πως οι "ξένοι" είναι χαζοί. Τους σώσανε για λίγο, μα δεν υπάρχουν πια λεφτά για να μπουκώσουν. Λίγοι "εκλεκτοί" είναι αυτοί που θα τ' αρπάξουν (βλ. σχετική ανάρτηση από το Olympia.gr) αλλά (αν-θα-δώσουν τα λεφτά) δεν θα τα χαρίσουν.
• Δεν πιστεύω (πάλι) πως θα δώσουν αληθινά λεφτά (που λεν πως θα παν στην αγορά). Αυτά που λεν-ότι-θα-δώσουν είναι "χρέος" και μου ακούγεται λιγότερα απ' αυτό που μας φόρτωσαν τον τελευταίο χρόνο. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη πως: αυτοί που κάνουν τα κουμάντα είναι άχρηστοι και πως (με ακόμα μεγαλύτερο χρέος απ' αυτό που ξεκινήσαμε) προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι καλύτερα-τώρα και πως θα τα καταφέρουμε, μπράβο-μας!
• Δεν πιστεύω (επίσης) πως "αγόρασαν" τον πολύ-χρόνο που λεν (2050!!!). Εγώ τους "βλέπω" μέχρι τον Οκτώβρη.

Του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία

Τέλος, αυτό που έχω καταλάβει, είναι πως: οι "αγορές" δεν λειτουργούν με όρους πολιτικούς, μα-με όρους παικτών τυχερών παιγνίων.

Σε έναν παίχτη λοιπόν, που του 'κατσε η μπίλια και θα-θέλει να τ' αρπάξει, θα του πεις: κάτσε-καλά σαράντα χρόνια την ώρα που σκύβει στο τραπέζι? Δεν πιστεύω πως αυτό γίνεται: θα σαλτάρει, θα σε πνίξει. Μου φαίνεται πως θα καταλάβαινε καλύτερα το να του πεις πως: η banka ξόφλησε, σύρε και παίξε αλλού.

Έτσι, από την πολιτική με όρους καφενείου (που 'χαμε -στην καλύτερη- μέχρι σήμερα) αν όχι γηπέδου, πάμε στην πολιτική με όρους καζίνο.

Χαμένοι στην μετάφραση

Έλεγε χθες ένας από τους ξένους (?) μεγαλόσχημους στις δηλώσεις που 'κανε και τις μετέφραζε η τηλεόραση του ΣΚΑΙ: "στόχος είναι το χρέος της Ελλάδας να είναι sustainable".

Ο μεταφραστής το μετέφρασε ως: "...το χρέος της Ελλάδας να είναι βιώσιμο".

Η ακριβής μετάφραση όμως είναι : "...το χρέος της Ελλάδας να είναι αειφόρο" δηλαδή αέναο και ανατροφοδοτούμενο.

Με περιβαλλοντικούς όρους, η αειφορία (sustainability), είναι μια-χαρά έννοια. Με οικονομικούς (?) γιατί εμένα με τρομάζει?

Το τέλος-ευκαιρία

Όλοι μας λέμε πως: το σύστημα, όπως δούλευε, ήτανε σάπιο.

Νομίζω-πως τούτο, έχει γίνει συνείδηση (πια) σε όλους.

Άρα αυτό (το σύστημα) το σύνολο με τα αλληλεπιδρώντα μέρη πρέπει να επαναπροσδιορίσει:

1. τις δράσεις του
2. τις επιρροές του

Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια-νέα Αναγεννησιακή Ιδέα. 

Οι "πολιτικοί" μας επιμένουν πως θα το συντηρήσουν, αρνούμενοι να δουν πως ο "σκληρός" είναι "σκασμένος" και οι "μνήμες" του έχουν "ιούς". Άλλοι-πάλι, λεν πως θα το διαλύσουν, χωρίς να-ναι ξεκάθαρο, τι θα κάνουνε μετά.

Μα αν αποφασίσουμε να το "τελειώσουμε" πριν μας "τελειώσει"  (γιατί το σύστημα ως έχει, ξέρει την συνταγή για να επιβιώσει: κι αυτή είναι ο πόλεμος) με φόντο μια σοβαρή και υλοποιήσιμη Κεντρική-Αναγεννησιακή Ιδέα που θα επαναπροσδιόριζε τις δράσεις, τις σχέσεις και τις επιρροές, θα 'χαμε μιαν ελπίδα πως κάτι καινούργιο θα γεννιόταν. 

Αλλά ούτε τα πρόσωπα που θα την πούν, ούτε και την Ιδέα βλέπω.

Για αυτό και στα πλαίσια αυτού του ιστολογίου προτείνω: βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ).

Τάιμινγκ

Ο καλός χρόνος παίζει σπουδαίο ρόλο σε έναν πόλεμο.

Και αν αυτό που ζούμε είναι μια μάχη σ' αυτό τον πόλεμο που μέχρι-χθες δεν ξέραμε (με όπλα που μόλις-τώρα αρχινήσαμε να καταλαβαίνουμε όπως τα spread, τα cds κ.λπ.) με κατάληξη την χρεοκοπία, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ: πότε-αυτή θα σκάσει.

Η υπόθεση εργασίας (και το καλό σενάριο) που κάνω είναι:

1. Χρεοκοπούμε τώρα (σε μια-δυο βδομάδες).
2. Θα υπάρχουν αγαθά. Αυτό γιατί κρατάμε "ομήρους" (για την ώρα) μερικά εκατομμύρια τουρίστες που πρέπει να 'χουν βενζίνες και λεφτά για να-την-κάνουν. Άρα θα φροντίσουν (για λίγο ακόμα τουλάχιστον) να υπάρχουν αγαθά, βενζίνη και λεφτά στα ATM.
3. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα χάσουν τον μισθό του Αυγούστου, μα θα μας το πουν "άδεια άνευ αποδοχών": τόσοι χάνουν τους μισθούς τους, για ένα μισθό θα κάνετε έτσι? 
4. Όσοι είναι στα χωριά τους, θ' αρχίσουν να καλοβλέπουν το χωράφι τους, πράγμα που σημαίνει πως ίσως και να κάτσουν λίγο, να δουν-τι-βγάζει.
5. Θα αρχίσουν να διώχνουν κόσμο σωρηδόν απ' το δημόσιο.
6. Θα προσπαθήσουν να σταθεροποιήσουν το σύστημα μέσ' τον Αύγουστο, σε μια λύση (που θα την πουν προσωρινή). 
7. Επειδή θα 'ναι όλοι για μπάνια, υπάρχει το ενδεχόμενο να μην γίνουν όλα ΌΠΑ, ίσως αποσβέσουν τους κραδασμούς και υπάρξει μια ομαλή μετάβαση σε μια νέα κατάσταση.

Αυτό θα 'ταν το καλό σενάριο...

Το κακό σενάριο που κάνω είναι: 

1. Δεν χρεοκοπούμε τώρα και περιμένουμε τον Σεπτέμβρη.
2. Έχουν γυρίσει όλοι ορεξάτοι και το πρώτο πράγμα που βρίσκουν να τους περιμένει κάτω απ' την πόρτα είναι η νέα περαίωση της εφορίας (βλ. σχετική ανάρτηση από το nonews-news.blogspot.com).
3. Τότε, καθένας από μας θα δει πως δεν βγάζει τον χειμώνα, θα κρυώνουν τα παιδιά του γιατί δεν θα 'χει πετρέλαιο και δεν θα έχει φαΐ. ΤΕΛΟΣ...
4. Χρεοκοπούμε εκεί: Σεπτέμβρη-Οκτώβρη.
5. Τότε δεν θα 'χει τουρισμό και δεν θα τους πολυ-κοστίσει να μας τιμωρήσουν για τα καλά, έτσι ώστε να ζήσουμε τα χειρότερα (ούτε αγαθά, ούτε βενζίνες, ούτε φράγκα)...
6. Εκεί θα παν' όλοι στα κάγκελα, εκεί θα γίνουν όλα ΌΠΑ κι εκεί δεν βλέπω ποια μπορεί να είναι η μετάβαση και ποια θα 'ναι η νέα κατάσταση.
7. Μεγάλα μπάχαλα, μεγάλες ευκαιρίες. Εκεί θα ξε-πουληθούμε παρακαλετά και ΌΣΟ-ΌΣΟ...

Και εκεί θα μπουν τ' αποσιωπητικά...

Πως ο λαός της Ισλανδίας απελευθερώθηκε από τα δεσμά της χρεοκοπίας, αφού πρώτα κυνήγησε τους διεφθαρμένους τραπεζίτες του, από το Κουρδιστό Πορτοκάλι

Πως ο λαός της Ισλανδίας απελευθερώθηκε από τα δεσμά της χρεοκοπίας, αφού πρώτα κυνήγησε τους διεφθαρμένους τραπεζίτες του, από το Κουρδιστό Πορτοκάλι.

Τα όρια της ξεφτίλας

Άμα ξεφτιλίζεις κάτι, δεν μπορείς να πεις: "το ξεφτιλίζω μέχρι εδώ" και "φτάνει-πια η ξεφτίλα".

Η ξεφτίλα: δεν-έχει-ταβάνι!

Αυτά έλεγε ο Α. το πρωί και μετά διάβασα κι άλλα που ταιριάζουν (βλ. σχετικά Χρεοκοπία με ενέχυρo δημόσια περιουσία και "χρώμα" δικτατορίας! από το defencenet.gr).

Υ.Γ. 

Βλ. σχετικό άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ: «Μας κυβερνούν παιδάκια, δεν υπάρχουν ηγέτες»

Διαπραγμάτευση χρεοκοπίας (Αρκεί τα θύματα να πεθαίνουν ευτυχισμένα...) του Δημήτρη Καζάκη από το Ποντίκι της 7.7.2011

Διαπραγμάτευση χρεοκοπίας (Αρκεί τα θύματα να πεθαίνουν ευτυχισμένα...) του Δημήτρη Καζάκη από το Ποντίκι της 7.7.2011.

Ούτε δραχµή, ούτε ευρώ, επιστροφή στον οβολό! της Βάλιας Μπαζού από το "ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΝΤΙΚΙ" της 08.07.2011

Ούτε δραχµή, ούτε ευρώ, επιστροφή στον οβολό! της Βάλιας Μπαζού από το "ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΝΤΙΚΙ" της 08.07.2011.

Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)

Του Δ. Χατζόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ

Λαθροχειρία μισθών και λαθρεμπόριο ονείρων

Λεν' πως οι μισθωτοί, "δημόσιοι" και "ιδιωτικοί", παίρνουνε τζάμπα τα λεφτά (γι αυτό θα τους τ' αρπάξουμε με κάθε τρόπο) και λένε (πάλι) πως πρέπει οι επιχειρηματίες να φτιάξουν την οικονομία.

Δεν τα 'χω με τον επιχειρηματία που "τ' ακουμπάει". Είναι-σίγουρα χρήσιμος και απαραίτητος και ξέρω-καλά πως είναι δύσκολη δουλειά να φτιάξεις ένα σύστημα που θα παράγει "κάτι".

Εξίσου δύσκολο είναι να το διοικήσεις, να το συντηρήσεις κι αυτό να συνεχίσει να υπάρχει.

Ένα πρόβλημα όμως, είναι πως, για να φτιάξεις (σήμερα-εδώ) ένα τέτοιο "σύστημα", απαιτείται "κεφάλαιο".

Αυτό που λέμε-σήμερα "πολιτεία" έχει εκφράσει ως αίτημα-κλειδί της ανάπτυξης, την "επιχειρηματικότητα" και το "κεφάλαιο" την ίδια ώρα που τα "λουκετώνει" περιμένοντας από τον "φαντασιακό" επενδυτή, να στείλει (από που?) τα λεφτά, να κάνει τα κουμάντα και να "επιχειρήσει".

Άντε και βρήκε (κάποιος) τα λεφτά κι επιχείρησε, θα λύσει κάποιο πρόβλημα (?) ή θα δημιουργήσει  περισσότερα στον ίδιο (?), εδώ που οι νόμοι (και οι φόροι) αλλάζουν μέρα με τη μέρα?

Μήπως λοιπόν πρέπει να δούμε τι επιχειρηματία θέλουμε και τι κεφάλαια μπορούν να επενδυθούν?

Μήπως δηλαδή πρέπει να γίνει ο άνεργος, ο φαλιρισμένος, ο άνθρωπος δίχως-γη, "επιχειρηματίας" και με με τι κεφάλαιο?

Κεφάλαια υπάρχουν, πατάμε πάνω τους: είναι η δική-μας γη.

Αλλά η γη δεν φτιάχνεται με τα "ψέματα" της Αγοράς, ούτε με λεφτά που παν' σε λαθρέμπορους ονείρων, που μας πουλάνε (ακόμα) χρόνο για να ζήσουμε "άνετα", στα πλαίσια της Αυτοκρατορίας της Αγοράς.

Του Δ. Χατζόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ 

Η εργασία-στη-γη (αυτό και μόνο μπορεί να είναι η επένδυσή-μας) να φτιάξουμε τη γη-μας!

Θα' ταν όμως αυτό μια λύση που θα επιλέγαμε? και αν-ήταν, εμάς (που είμαστε ακτήμονες και σε λίγο άνεργοι και φαλιρισμένοι) δεν θα μπορούσαν μας δανείσουν απ' ένα κομματάκι γης, να φτιάξουμε  φαντασιακές-πρότυπες-αυτάρκεις, νέες κοινότητες?

Γνώμη μου είναι πως μόνο αν σχεδιάσουμε και υλοποιήσουμε αυτές τις κοινότητες στα πλαίσια της δημοκρατίας, της αυτάρκειας, της αειφορίας και της οικολογίας (επαναπροσδιορίζοντας την πολιτεία στα πλαίσιά τους), που θα ικανοποιούν τις πραγματικές ανάγκες της Ύπαρξης, δίνοντας έμφαση στην πρωτογενή παραγωγή (προσαρμοσμένη σε κάθε τόπο) θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε, ζώντας-καλά, διατηρώντας τ' όνειρο ενός καλύτερου κόσμου.

Εναλλακτικά, αναμένουμε (για πόσο ακόμα?) να γεννηθούν λεφτά, από μια νεκρή Αγορά...


Υ.Γ. 1
Βλ. σχετική ανάρτηση από τον Old Boy: Αll your Junkies

Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)

... ο Πάσχος Μανδραβέλης ευχαριστεί ... από το ιστολόγιο stavrovelonia

... ο Πάσχος Μανδραβέλης ευχαριστεί ... από το ιστολόγιο stavrovelonia.

Λες να μπει και τούτο στις πανελλαδικές του χρόνου (?) (μετά το φετινό, που χίλιες-φορές καλύτερα να 'διναν "πιτσιρίκο"!).

Άραγε αυτοί οι (κατά τον κ. Μανδραβέλη) "αξιότιμοι", θα 'χουν αφήσει Ελλάδα για του χρόνου ή θα τις πουν': πανπελοποννησιακές, πανκρητικές, πανηπειρώτικες?

Μπλιάξ...

Πώς παν τα cosa

Βλ. σχετικά:
Μια εγκληματική πρόταση για το χρέος! από το sofokleous10.gr
Του πολιτικού μας αναλυτή από τον Old Boy
Το 'βλεπαν, το 'παιξαν; του Σταύρου Χριστακόπουλου από το ΠΟΝΤΙΚΙ

Ειρήνη, λέω να την κάνω...

... και να πάω-πόλεμο...

Ήταν όμορφα τις μέρες που 'μασταν μαζί, τα πράγματα ήτανε σε μια σειρά, η εργασία δεν ήταν δουλειά, ο αστυνομικός δεν ήταν μπάτσος και κάθε μέρα είχε την δική της τάξη (με τις εκπλήξεις της ζωής).

Τώρα... μου λεγε ο Νίκος για προχθές: "πρώτη φορά φοβήθηκα, βάραγαν ότι κινείται και επειδή ήμουν γρήγορος και έτρεχα, βάραγαν πίσω-μου θείτσες (που 'χαν κατέβει κι αυτές)"... Κι αυτό πολύ-μακρύτερα απ' το Σύνταγμα...

Εγώ-πάλι, έβλεπα την κόρη μου να ατενίζει κάτι-μακριά,: ίσως τους Αγγέλους π' άφησε (μ' ακόμα έβλεπε τις πρώτες μέρες), να ΄ρθει παρέα μας.

Ήμουν βέβαιος πως τους έβλεπε, καταλάβαινα-καλά πως ήταν ήρεμη και χαρούμενη μ' αυτό (που δεν ήταν τίποτε από "'δω") δίνοντάς-μου την αίσθηση πως το νεογέννητο έβλεπε Αυτόν, τον Άλλο Χώρο.

Ποιος δεν θα 'θελε να ζούσε ένα (κάτι-σαν) αυτό το Χώρο, με χαρούμενα-αξιοπρεπή πρόσωπα και καλή ενέργεια?

Πολύ-φοβάμαι πως δεν είναι αυτός-εδώ ο τόπος που θα μας δείξει αυτόν τον Άλλο Χώρο και επειδή δεν αγαπώ τον πόλεμο, σκέφτομαι μήπως πρέπει τελικά να δώσουμε την μάχη σ' άλλα μέρη.

Μα δεν έχεις ταξιδέψει (?) δεν σου λείπει η Ελλάδα σε δυο βράδια?

Ίσως και ναι, αλλά όπως και να 'χει, με (ανύπαρκτους) "στρατηγούς" που 'χουν υποστείλει την σημαία, δεν ξέρω πως μπορεί κανείς να πολεμήσει.


Υ.Γ. 1
Βλ. σχετικές αναρτήσεις:
Μπάτσε σου μιλάω από την Effie Rizou
Ο φασισμός φορούσε πράσινα από το Δυνατό μυρμήγκι
Προς αμετανόητο μπάτσο από το olympia.gr
Εκ της διευθύνσεως από τον πιτσιρίκο
«Πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία » από τον Εξάντα

Υ.Γ. 2
Πολλά-φιλιά Ειρήνη... 

Του Στάθη από την Ελευθεροτυπία της 29.6.11