Τα δεντρα στην πλατεία

Μια μέρα ήταν και παει!

Once Upon A December...

Σοφία παλι. Home yes, phone no, beer no...(Εδω ο κοσμος καίγεται θα μου πειτε...χμ)

Αυτην την σελιδα την αφιερώνω στον αδερφό μου. Γιατι αν ΔΕΝ επαιζε το "Once upon a December" στο πιάνο, εγω δε θα εβαζα να το ακούσω μετά και δε θα θυμομουν ολα αυτα για τα οποία γραφω. Και αν ΔΕΝ μου ειχε πιει τη μια απο τις δυο μπυρες που αγορασα χθες για να πιω σήμερα, δε θα ειχα βρει τίτλο.....

EXTRAS: επειδη δεν ήξερα πως γραφόταν το "Wuthering Heights" το εψαξα στο google και επεσα πανω στο videoclip της Kate Bush, το οποίο δεν ειχα δει ποτε μου (εχω δει ελάχιστα videoclip, δεν πιάναμε MTV στο Κιλκίς, νταξ'?..τουλάχιστον οχι παντα). Και εχω να πω πως μαρεσε και πως έτσι χορεύω κι εγω όταν ειμαι μόνη μου σπίτι! (Και αλλος πολυς κόσμος φαντάζομαι...)

Να και το λινκ για να φρεσκάρετε τη μνημη σας....

Τελος (ε? το εργο θα μιλήσει οταν τελειώσω εγω, καλα??) να πω ότι η ελάχιστη εκολινη που χρησιμοποιήθηκε ειναι διαλυμένη σε μπύρα γιατι την ειχα διπλα μου και βαριομουν να σηκωθω. Μια χαρα δουλεύει, αλλα αμα κουνάς το πινέλο γρήγορα καμιά φορά αφρίζει! Και δε θα ξαναμιλήσω για μπύρες μεχρι το επόμενο καλοκαίρι!

Αντε, φιλια!

Sophia Home Alone!

Χαιρετώ σας!

Αυτό θα είναι ένα υπομονετικό ποστ! Ετσι θα με εκφράζει 100% αφου εδώ και λίγο καιρό βρίσκομαι σε αναμονή.

Μολις γύρισα σπίτι και ειμαι μες στη χαρα. Τωρα περιμένω τα κορίτσια να γυρίσουν απο τις διακοπές τους. Θα μπορουσα να παω να τις βρω αντι να περιμένω βεβαια, αλλα εχω δουλεια, ναι!....

Ημουν πολυ καιρο στο Κιλκίς και εκει ο χρονος κυλα ακομα πιο αργα απ' οτι εδω. Κι επειδη το χρονο σου πρεπει να τον αξιοποιείς και να μην τον σπαταλάς και ό,τι κανεις πρεπει να έχει νόημα και σκοπό και ουσία, ιδου το παζλ των 3000 κομματιών που εφτιαξα! Ξερω ότι ψοφάτε να το δειτε και δε θα σας το κρύψω.... Μαλιστα θα σας πω και λίγα λόγια γι αυτο. Εχει διαστάσεις 123Χ80 και δεν ειναι πολυ όμορφο όπως βλέπετε, αλλα το μεγεθος μετράει. Και αν νομίζετε ότι το πόδι μου ειναι μικρο, πιο κάτω θα δειτε και το τεράστιο χέρι του αδερφου μου... Τα κομματια ξεκολλανε πολυ ευκολα. Δεν τα φτιάχνουν τα παζλ όπως παλια εχω να πω...




Πιο κατω θα δειτε ανατριχιαστικές λεπτομέριες (η τελευταια ειναι και η πιο ανατριχιαστικη).. Τελος πάντων. Ας μην παίζω και με τη δική σας υπομονη. Γεια!


Υ.Γ. Κορίτσια! Σας περιμένω για μπύρες! Κι ευχομαι να πιάσουν τα κρύα γρήγορα για να αρχισουμε τα κρασιά και τα ρακόμελα γιατι αλήθεια αυτό το καλοκαίρι είχε πολυ μπύρα. Επίσης πρεπει να κόψουμε τους φραπέδες και να αρχισουμε τους ζεστους καφέδες που γίνονται πιο γρήγορα, δε λερωνουν πολλα σκεύη και αμα δεν έχεις παγάκια δεν πειράζει!

Υ.Γ.2. Σταυρουλα! Εχεις ενα κόμικ να βάλεις εδω. Εδω κι ενα μήνα. Φερτο ΤΩΡΑ να του βάλουμε ραστερ να ανεβει...