daar zijn we weer!

De zomerstop Fou de Coudre zit er bijna op. Eén van ons is intussen goed en wel verkast naar Frankrijk en de meeste anderen maakten kortere reizen. De zomerkampjes van de kinderen zijn stilaan achter de rug, de creches gaan weer open en de boekentasjes worden ontdaan van onherkenbare voorwerpen die vermoedelijk in juni nog een appel of een sandwich met smeerkaas waren.

Het is goed geweest, het is mooi geweest maar met de herfst in zicht kijken we er geweldig naar uit onze stofscharen te slijpen, onze breipriemen te kruisen en onze lintmeters van onder het stof te halen. Het leven neemt stilaan zijn routineuze vorm weer aan en daar hoort ook onze driewekelijkse creatieve avond bij.

Het experimentje van het voorbije jaar, waarbij we afwisselend op woensdag en donderdag afspraken, hebben we afgevoerd omdat de naaiavondjes op donderdag meestal en très petit comité waren. Trop petit vaak. Woensdag is blijkbaar voor de meesten een beter moment. Dus vanaf 3 september spreken we om de drie weken af in De Kriekelaar. Om te naaien, te breien, te borduren, te haken. Om patronen uit te wisselen, te tekenen, te knippen. Om te leren van elkaars naaiwerk en te proeven van elkaars oven-experimenten.

Klinkt gezellig? Dat is het ook. En het fijne is: we hebben nog plaats. Wie ook snakt naar een creatief onderonsje om de zoveel weken, een avondje weg van huis, is welkom. Kom eens kijken op 3 september in Schaarbeek. Of stuur een berichtje naar fou.de.coudre@hotmail.com.

Of laat hieronder een reactie achter. We vragen een eenmalige bijdrage voor een jaar lidmaatschap van Fou de Coudre. Je krijgt er een lidkaart bij met ons prachtige logo.

Ik kijk alvast geweldig uit naar het najaar. Na al een paar jaar op hetzelfde niveau te blijven trappelen, ben ik vastberaden mijn naaikunsten tot een hoger niveau te tillen. En hoe kan dat beter dan met een naai-spitszuster aan mijn zijde? Tijdens de laatste bijeenkomst maakte ik twee afspraken: dit najaar maak ik mijn eerste Jacob-broek en mijn eerste Jackie-jasje (met een éénjarige dochter die Jackie heet kan ik toch moeilijk géén Jackie-jasje maken, dacht ik zo). Miek waagt zich synchroon met mij aan de Jacob-broek, en voor het jasje was Tine enthousiast. Nog kandidaten?

Ik ga alvast eens grasduinen in mijn patronen-archief, op zoek naar het Jacob-patroon. En naar een mooie stof. Miek, doe je mee? Op 3 september gaan we knippen!

23 april 2014 - afscheid van Katrien!

De laatste Fou voor één van onze trouwste naaisters. Haakster tegenwoordig vooral. Katrien is er vrijwel altijd. En bijna altijd als eerste. Een paar jaar geleden kwam ze bij ons terecht, een paar weken nadat ze haar eerste naaimachine kocht. Een tijdje geleden schakelde ze over op de haaknaald. En ze moet altijd een klein beetje overdrijven. Zo haakte ze een sprei voor een tweepersoonsbed, van kilo's garen. En die sprei verhuist nu mee naar Frankrijk, waar onze Katrien een nieuw leven begint. Een sprong in het diepe, die ons toch allemaal een klein tikkeltje jaloers maakt. Hoe dat leven er gaat uitzien, dat weet ze nog niet.

Wat wij wel weten is dat onze naaiavondjes alvast een pak stiller zullen verlopen; never a dull moment met Kate Blanket in huis.

Straf genoeg heb ik ze niet gefotografeerd, deze laatste keer. Dat is nu toch wel spijtig. Wel haar hand, de zoutjes, haar doosje garen en een bekertje cremant.

Dag Katrien. We gaan je vrolijke getater missen. Stuur ons een kaartje. En wie weet komen we wel eens op bezoek. Een naaiweek in la douce France. Of een wijnweek.

naast drinken en afscheid nemen werd er ook wel één en ander gemaakt, woensdagavond.


zoals daar zijn: een afgewerkt bloesje van jonkvrouw Maja:

Goudkoorts bij de meisjes van Tine

 het regenboogdekentje voor de regenboogdochter van onze regenboogkoningin Miek:

en ik de reeks: minimum aan moeite, maximum aan resultaat: naai eens een sterrenknoopje op je teenslippers, en versier een gratis vilten ipad-hoesje met knopen uit de Zeeman. (En als je geen gratis vilten ipad-hoesje hebt gekregen, dan maak je dat gewoon zelf. Het hele project zal ruim geschat tien minuten langer duren.)

Fou De Crocheter

In afwachting van de officiële Fou-post, alvast de impressie van Mademoiselle Fresita!

26 september 2013

Ik kreeg klachten. Vooral van mezelf, maar toch. 't Was weer Fou De Coudre, de tweede van onze derde jaargang alweer. Er was piepklein bezoek in de vorm van onze nieuwste baby Minke en ondergetekende vierde zowaar haar eerste avondje uit zonder dochter.

Maar die klachten, die betreffen dus het updaten van dit blog. Volledig terecht. De laatste foto die op dit medium gepost werd, toont een schoorvoetende beginnende naaister die trots een dolfijnent-shirt showt. Van dat schoorvoeten is inmiddels geen sprake meer, het Ikea-machientje werd ingeruild voor wat professioneler materiaal en dat leverde vorige week deze prachtige jurk op:

Naar een patroontje uit Stof voor durf-het-zelvers, één van de vaste waarden in ons clubje (en ongetwijfeld ook bij de collega's). Andere favorieten zijn uiteraard Allemaal Rokjes en Zo Geknipt. Gaan ook regelmatig over de tong maar zag ik nog niet verschijnen op een naaiavond: De Poppen van Tante Hilde en Homemade mini couture - over die laatste werd juichend het nieuws onthaald dat er nu ook een boek voor dames van bestaat, zie de pagina van auteur Astrid-Fia De Craecker op de site van de uitgeverij.

Enkele andere sfeerbeelden van de avond:

Voor een naaiclub staan daar eigenlijk verdacht weinig naaimachines, valt het u ook op? De parkeerhel rondom ons clubhuis De Kriekelaar is daar uiteraard niet vreemd aan. Zo'n naaimachine weegt algauw een paar kilo en 't is geen lachertje om daar ver mee te stappen. En aangezien dichtbij parkeren vrijwel nooit lukt, en die zware kolossen meezeulen op tram en bus ook niet meevalt, laten meer en meer naaisters hun beste vriend vaak thuis. (Bovendien waren er van ons bescheiden clubje in zijn tweejarig bestaan al 7 leden zwanger, en in die gezegende toestand laat je maar wat graag overtollige ballast thuis). En dan gaan ze aan het tekenen, knippen, breien of haken. Zoals onze Miek hierboven. Ze verbaasde al menig clublid met haar prachtige creaties met breinaalden en haakpen.

Wat gefleem en gesmeek leverde een fijne belofte op: één van de volgende keren komt er een workshop van Miek! Ze stuurt nog een mailtje naar iedereen over wat we moeten meebrengen (welke wol en welke haaknaald) en ze zal ons iets eenvoudigs leren haken. Voor absolute beginners. Er werden verschillende ideeën geopperd en ik denk dat het beenwarmers gingen worden. Of een buffsjaaltje. U hoort er nog van!

By the way: tegen de volgende keer verwachten wij nòg twee nieuwe boelekes. Zo spannend allemaal! Dames, brengt iedereen zijn lapjes mee, we moeten dringend weer kadootjes maken!

Zo

De data voor 2013-14 zijn bekend.
En ja, we hebben nog wel wat plaats. Stuur een e-mail naar fou.de.coudre@hotmail.com voor de betalingsgegevens.

Toujours fou de coudre, eh oui

U denkt ondertussen vast dat wij allang een stille dood gestorven zijn, maar het is niet omdat ze ons bij Brussel blogt niet kennen, dat wij niet meer bestaan.
Nee, wij zijn levender dan ooit. Misschien staat binnenkort zelfs ons prachtige logo hier te prijken, wie weet?

18 oktober

Een eerder magere opkomst, maar desalniettemin een productieve avond:

Er werden t-shirts opgesmukt met diverse fauna - naar een handleiding werd diep in de archieven van Madame Zsazsa gezocht - én gevonden!

Er werden broekjes gemaakt, naar het populaire patroon van de oer-broek.

Er was een multitaskende moeder

en er ontstond een volledig nieuwe diersoort.

Maar wat wij eigenlijk het allerleukste vonden was het cadeautje dat we uit diezelfde magische handen kregen:

de enige echte Fou de Coudre-stickers! Dankjewel Marjolein, ze zijn prachtig!

Oh ja: wie het resultaat wil zien van het knipwerk van ondergetekende:

Het t-shirt werd een jurkje, echt poep-poepsimpel. Met een paar meter tricot en een overlockmachine maak je het op minder dan 2 uur.

Tot volgende week ladies, hopelijk weer wat talrijker!