MMMMMMM

Tja, het stond nog op mijn lijstje, maar manlief heeft het even van mij overgenomen...

En dan: die heerlijke geur door het hele huis.......

Uiteindelijk kan de taart echt precies (lees; klem-vast) onder mijn stolp (vorig jaar gekregen op mijn verjaardag van manlief) en ik kan je alvast verklappen: hij smaakt heerlijk!

Ben benieuwd wat ik dit jaar  krijg...

Ik ga nu snel douchen want straks komt de eerste visitie...

eitje

De vakanties gebruik ik vaak om thuis de boel weer eens rigoreus onder handen te nemen.

Ik ga meestal van boven naar beneden en kijk de kasten na. Kleding van de kinderen zoek ik uit en ik kijk alvast wat er dan nog over blijft (meestal weinig, ze groeien hier als kool) en wat er aangeschaft moet worden. Met de kleding die weg moet, maken we vaak bekenden weer blij.

Verder zoek ik mijn tijdschriften uit, wat echt bewaard moet worden, scheur ik uit en gaat in een speciale map en de rest gaat of weer naar bekenden of -hup- de papierbak in.

Ik ruim m'n kast met linten, inpakpapier etc op, de knutselkast en check het speelgoed van de kinderen. (de laatste tijd vraagt dat een heel omzichtig beleid...)

Met Kees kies ik de knutselwerken uit die echt heel mooi zijn, die gaan in haar map en de rest gaat van de muur ook -hup- in de bak. (anders zit ik met Pasen nog met de Sintknutsels) 

Tenslotte bekijk ik de foto's die ik heb opgeslagen en print de mooiste uit (op m'n Selphy, ideaal) en plak ze in de boeken van de kinderen. Ik vind het ook altijd leuk om daar wat bij te schrijven en te plakken...

De vakantie is inmiddels bijna voorbij (normaal begint nu mijn weekend) maar veel van bovenstaande "vaste prik" is er nog niet van gekomen. En streber als ik ben, nu krijg ik het dus enorm op m'n heupen...(lekker relaxed, zo'n vakantie- ahum)

Wat we ook graag doen is bakken (staat nog op de planning en gaan we zaterdag doen!)

en lekker knutselen...En dat hebben we gelukkig wel gedaan!

 

Tada: het ei van Kees is klaar!!!

Die van mij nog niet helemaal...(past wel binnen het plaatje van deze vakantie..), maar zie je vast later wel bij de Paasversiering voorbij komen...

Geurtjes

Ik ben helemaal verslingerd  aan lekkere luchtjes..

En dan juist niet die uit de parfumerie, maar de meer authentieke:

de natte haartjes van de kinderen, de geur van pas gemaaid gras, versgebakken brood, groene zeep, appeltaart in de oven, tosti's, het bos na een regenbuitje...

Tegelijkertijd heb  ik ook vaak last mijn scherpe reuk: Ik walg van zweet, scheet en rookluchten..

Ik ben een tijdje zwaar  paronoide geweest toen we steeds kattenpisluchten in huis hadden...

Kwaaier kan je me dan niet krijgen!

Je kunt echt stellen dat er sprake is van een ernstige verslaving: wanneer mijn laatste geurkaarsje in de brand gaat, wordt ik onrustig: ik MOET naar de winkel voor een nieuwe lading.

Toen mijn favoriete geur uit de handel ging was ik ook even zwaar aangeslagen...

Op dit moment ben ik verslingerd aan "Solitude" In Jack z'n kast liggen er allemaal geurzakjes (heerlijk als de deuren opengaan en er zo'n walmpje door de kamer trekt) en beneden brand ik graag het kaarsje ervan.

Voor de afwisseling heb ik ook vaak nog een ander geurtje (straks ruik ik het niet meer!!!), maar deze blijft favoriet!

Na de brand en de rook van gisteren (wat je natuurlijk wel ruikt!) had ik behoefte aan een frisse geur: White Cotton, mmm: ruikt naar een stapeltje net gewassen en gestreken lakentjes...

In de badkamer hebben we ook allemaal lekkere luchten: badbollen, marseille-zeep aan een ketting, en van die schattige gastenzeepjes mmmmmmm....

En zelfs in de keuken heb ik een zeephart hangen....

paniek!

Vandaag was er grote paniek bij ons in de straat. Je ziet hier een foto vanuit mijn zijraam. Dit is dus een huis van het huizenblokje dat haaks op ons blok staat, met een straat ertussen.

Rond 8.30 uur hoorden wij het geluid van vlammen en allemaal mensen in paniek op straat. Het vuur sloeg bijna onmiddelijk uit het raam van de eerste verdieping. Ik zat samen met de kinderen nietsvermoedend aan het ontbijt. We deden de rolgordijnen omhoog en zagen dit...

Onbeschrijfelijk wat je dan voelt: er schoot van alles door mijn hoofd. Zal het vuur over slaan, zitten we hier nog veilig, we moeten onze kleren nog aan....Gelukkig bleven de kinderen  rustig: ze hadden bijna het idee dat het een film was. Vrij snel kwam de eerste brandweerwagen en begon te blussen. Er is nog lang twijfel geweest of de buurvrouw en haar baby binnen waren...

Ik heb meteen gebeld met onze achterburen (zij is ook een nichtje van Jack en we komen veel bij ekaar over de vloer) Ik kreeg Bjorn (haar vriend) aan de telefoon en hij was vrij rustig en kon vanuit zijn raam vertellen wat er aan de achterkant gebeurde.
Op een gegeven moment stonden er wel 5 brandweerwagens, arriveerde er ambulance en een traumahelikopter. De brandweer ging langs de deuren en wij werden verzocht onze huizen te verlaten. Bjorn is meteen gekomen om de kinderen te helpen aankleden (Kees heeft zichzelf nog nooit ZO snel aangekleed...dat weet ik ook weer...) en wij zijn naar hun huis gegaan.

Al snel kwam daar het bericht dat de vermiste buurvrouw terecht was. (Ze was de hond in een park aan het uitlaten, met de baby in de kinderwagen) en raakte de boel steeds meer onder controle. Maar wat een rook!!

Uiteindelijk ben ik met de kinderen maar gewoon op de koffie gegaan bij een collega  (die afspraak stond al) want het huis kon ik toch niet in. In de tussentijd belden allemaal vrienden op om te vragen of we ongedeerd waren en kreeg ik mijn man maar niet te pakken op zijn mobiel..(Nou ja, met ons was alles goed..)
Mijn schoonmoeder belde op, had op het nieuws vernomen dat er in onze straat brand was, gelukkig kon ik haar geruststellen. Onder de middag hebben we  daar een broodje gegeten, toen heb ik naar Bjorn gebeld en die vertelde dat iedereen zijn huis weer in kon. (Er was een informatie- en opvangpost ingericht bij het bejaardenhuis, maar ik zag het echt niet zitten om daar met de kids te vertoeven..)

Het was toch wel heel spannend om weer de straat in te rijden. Het huis naast ons is volledig uitgebrand, maar ook het aangrenzende huis (die notabene van zijn vader is!!!) is flink beschadigd. De ander 2 huizen daarnaast hebben nauwelijks schade..
Ons huis stinkt nog wat en op de trappen, op zolder, in Kees kamer en de woonkamer lag overal van dat hele fijne stof...
Ik heb nog nooit met zoveel liefde mijn huis schoongemaakt: bij ons kan het tenminste  nog....

Met de schrik nog in mijn lijf tik ik dit berichtje en denk ik aan onze buren, hun kindje en vader....Wat een geluk dat er geen slachtoffers zijn gemaakt, maar wat een verlies hebben deze mensen evengoed te verwerken....

Dit doet je weer eens beseffen hoe gelukig we met elkaar en ons huis (zelfs de blauwe kleur in de badkamer!) zijn en hoe kwetsbaar dat tegelijkertijd ook is...

de badkamer

Onze badkamer was ooit het kleine slaapkamertje op onze eerste verdieping.

Veel mensen die in Westfriesland wonen kennen ons type huis wel: in ieder dorp is in de jaren 70 wel een aantal van deze rijtjes uit de grond gestampt. (Daar is de kwaliteit trouwens ook naar...)

Wij hadden een hele kleine badkamer, douche met ertegenover een wasbak en een gestorte granito vloer. Daar hebben we nu een washok van gemaakt. (mooi alle was  achter de deur!) En het kamertje is opgeofferd voor een bad, douche, toilet en hele brede wasbak. Ik ben echt super blij met deze ruimte!!

Vol overtuiging heb ik destijds (nu 5 jaar terug) gekozen voor waar ik al jaren van droomde: grote tegels, belgisch hardsteen randen, erboven verf en mooie spiegels, grote tegels op de vloer, glasblokken wanden voor de douche en blauw mozaiek op de douchevloer en om het bad.

Met alles ben ik nog steeds super-blij, behalve met de kleur van de verf en het mozaiek...Ik schaam me bijna om het te zeggen, maar ik ben er zo op uitgekeken...
Heel voorzichtig heb ik al eens bij Jack gevist of het heel lastig is om het mozaiek eraf te halen...
Hij moest er gelukkig wel om lachen, maar heeft meteen duidelijk gemaakt dat ik het (voorlopig?) wel kan vergeten. Eerst zijn er dringerder zaken te doen. (Tja, is waar)

 Dus hier een blik in mijn prachtige, blauwe badkamer!

foto's

Mijn mannen

Was gewoon even aan het bladeren in "mijn afbeeldingen" en kwam deze foto tegen...

Er overviel me echt even een groot gevoel van liefde.

In de tussentijd is de kleine man al heel wat minder klein en meer bengel dan engel,

is de grote man (natuurlijk)  nog steeds groot en absoluut, zeker weten mijn GROTE liefde.

Door alle dagelijkse beslommeringen raakt dat gevoel wel eens naar de achtergrond, is wat minder prominent aanwezig. Wat fijn dat foto's dat dan toch zo kunnen oproepen...

Ik heb er al eerder wat over geschreven: een huis gaat pas echt leven door persoonlijke dingen. Voor mij zijn foto's heel belangrijk! Ik ga toch eens kijken wat ik met deze foto ga doen....

Nog een paar favorieten..

Verwennerij

OOOH, spannend...

Ik had wat spulletjes besteld bij Brocaatje..

Zou het in het "echie" ook zo mooi zijn???

Het pakje was in ieder geval al veel belovend..

En..?????

Tja, dat zeg ik natuurlijk niet! Anders is het geen verrassing meer!!

Wat?

Flauw??

Ja!

......

Nou, vooruit

ik laat alvast wat zien....

De andere kant??

Nee...

Wacht maar af....

De "blijvertjes"

Er zijn van die spullen die je voor altijd mooi blijft vinden....

Meestal zit er aan die spullen ook een heel verhaal:

heb je ze van iemand gekregen die veel voor je betekent, heb je er al lang naar verlangd, hard voor gespaard of ben je er als een blok voor gevallen.

Dit zijn mijn "all-time-favourites"

Hoezeer ik ook van veranderen houd, deze spullen hebben altijd een mooi plekje

(en dan toch niet altijd dezelfde plek..., maar weg doen? NEE! zelfs niet IN de kast)

Slimme opbergplekjes

Nou, niet bepaald mijn idee van zeer decoratief...

Maar goed: dit zat bij "de koop in", zal ik maar zeggen!

(niet van het huis hoor, maar bij "het pakketje-man")

We hebben geprobeerd de ruimtes in ons huis optimaal te benutten. In ons eerste huisje (een appartementje in het voormalige oude-mannen-en-vrouwenhuis naast de kerk hier in het dorp) hadden we een enorm gebrek aan opbergruimte. Dat stond dus ook hoog op ons prioriteitenlijstje: goede opbergruimte. Maar: we hebben 1 kamer "opgegeven"en daar badkamer van gemaakt. Dat betekent dus dat wij op zolder (DE opbergruimte) slapen.

Zie hier het resultaat van de oplossing voor de stripboekenverzameling van Jack.

Daarachter is dan weer ruimte voor mijn verzameling..

Die uittrekkasten zijn echt super! Vanaf de zijkant kunnen er precies 3 opbergdozen in (van Ikea)

en vanaf boven ook nog eens 2, en onderaan is er nog een ruimer vak (voor "rare maten spullen")

Echt ideaal!!! Alle jaargetijden -en feestdecoraties liggen hier het hele jaar keurig te wachten tot het weer hun tijd is...

och ja, de sintspulletjes

En hier liggen alle Paasdecoraties geduldig te wachten

(Nu ik nog..)

In mijn vorige post zagen jullie al het "museum-gedeelte", en precies aan de overkant daarvan heeft Jack zijn kastenwand. (de basis is Ikea, net als op de eerste verdieping) en Jack heeft de deuren zelf gemaakt en er een lijst om getimmerd.

En ik? Haha...

Ik heb gewoon de overloop in beslag genomen!

Het is een "doorheenloopkast"geworden!

Weer de ikea-kasten, maar nu met de kant en klare deuren. 1 van de kasten kan eruit getrokken worden en daar zit de ketel achter! (Je had de blik van de monteur moeten zien!!! HAHA!! Ik zei: wedden dat je onze ketel niet kunt vinden....Hij moest toegeven: dit had íe nog niet eerder gezien)

Lage kast met sieraden, riemen, sjaaltjes, panty's, en nog meer HoogstNoodzakelijkeZaken.

En in de spiegel zie je het al: foto's in het trapgat.

Zowel van Kees als van Jannes hebben we zwart-wit foto's gemaakt toen ze 6 weken waren. Ze hangen nu door elkaar en het is soms lastig te zien, wie wie is!

(nee, ik was niet dronken en zelfs niet aangeschoten toen ik de banen op de muur verfde, dit "nonchalante" was de bedoeling..ECHT WAAR!!!)

Mijn persoonlijke mening (en zeer stellig doorgevoerd):

Een huis is pas echt mooi met foto's of dierbare persoonlijke spullen. Je moet kunnen zien wie er in woont.

Dat maakt een huis een thuis!