ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΣΕ ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ: Στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους

Η ποιοτική άνοδος των εργασιών του Συνεδρίου και η αποφασιστικότητα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ) να βρεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους από κοινού με τους εργαζόμενους και τα ταξικά προσανατολισμένα συνδικάτα τους, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό των εργασιών του Συνεδρίου της οργάνωσης που ολοκληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή στο Νεπάλ. Ολο και περισσότερες οργανώσεις και κινήματα εκτιμούν θετικά το ρόλο και τις βασικές θέσεις του ΠΣΕ, ενώ ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του επιβεβαιώθηκε και υπογραμμίζεται μέσα από τις αποφάσεις. Το ΠΣΕ πρόκειται για τη μεγαλύτερη φιλειρηνική αντιιμπεριαλιστική οργάνωση που μετράει 63 χρόνια ζωής.

Το Συνέδριο με σύνθημα: «Ας δυναμώσουμε τους αγώνες των λαών για ειρήνη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εκμετάλλευση» φιλοξενήθηκε από το Συμβούλιο Ειρήνης και Αλληλεγγύης του Νεπάλ. Συνολικά, συμμετείχαν πάνω από 120 σύνεδροι από 42 χώρες για να ανταλλάξουν εμπειρίες και να σχεδιάσουν τις παραπέρα ενέργειες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εκμετάλλευση, ενισχύοντας τον αγώνα των λαών για ειρήνη και δικαιοσύνη.

Από την Ελλάδα, συμμετείχε αντιπροσωπεία της ΕΕΔΥΕ, αποτελούμενη από τον Θανάση Παφίλη, Γενικό Γραμματέα του ΠΣΕ, τον Ηρακλή Τσαβδαρίδη, Εκτελεστικό Γραμματέα του ΠΣΕ και μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ και τον Γιώργο Χαβατζά, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ.
Η εκδήλωση και όξυνση της κρίσης μεγαλώνουν την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού
Παρουσιάζοντας την έκθεση δράσης του ΠΣΕ στους συνέδρους, ο Γενικός Γραμματέας του, Θανάσης Παφίλης, αναφέρθηκε στις σοβαρές εξελίξεις που διαδραματίστηκαν τα τέσσερα χρόνια που πέρασαν από το Συνέδριο του ΠΣΕ στο Καράκας της Βενεζουέλας, με κορυφαίο και σημαντικό γεγονός τη μεγάλη καπιταλιστική οικονομική κρίση που συνεχίζει και βαθαίνει μέχρι σήμερα. Μίλησε για τις συνέπειες που έχει, όπως την πρωτοφανή αύξηση της ανεργίας, τη μείωση μισθών και συντάξεων, τη μείωση των κονδυλίων για τις κοινωνικές υπηρεσίες, με αποτέλεσμα την επέκταση της απόλυτης εξαθλίωσης και φτώχειας, καθώς και την κατεδάφιση στοιχειωδών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. «Η εκδήλωση της κρίσης και η όξυνσή της μεγαλώνουν την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού. Οξύνουν τις αντιπαραθέσεις και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Μεγαλώνει ο κίνδυνος νέων επεμβάσεων, ιμπεριαλιστικών πολέμων μεγαλύτερων και πιο επικίνδυνων από τους προηγούμενους που γνωρίσαμε», τόνισε μεταξύ άλλων. Σημείωσε πως «η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και οι σκληροί ανταγωνισμοί εκδηλώνονται σε όλες τις ηπείρους» και κατέδειξε πως «ιδιαίτερη οξύτητα παίρνουν σε περιοχές που έχουν στρατηγική σημασία για τον οικονομικό και γεωπολιτικό έλεγχο, όπως η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, του Περσικού Κόλπου και της Ανατολικής Μεσογείου». Υπογράμμισε τις σημαντικές εξελίξεις που υπάρχουν στη Λατινική Αμερική με την αυξημένη παρουσία και παρέμβαση των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ για «την προώθηση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, το κέρδισμα εδάφους στον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την ενσωμάτωση των χωρών στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς». Αναφέρθηκε στη δραματική κατάσταση που υπάρχει στην πιο φτωχή περιοχή του κόσμου, την Αφρική, η οποία αποτελεί πεδίο έντονων ανταγωνισμών και παρεμβάσεων, εξαιτίας της πληθώρας αποθεμάτων πρώτων υλών και ενέργειας και φτηνής εργατικής δύναμης με ασταθείς κρατικές δομές και εύθραυστα πολιτικά συστήματα.

Για τη νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ ο Θ. Παφίλης σημείωσε πως «οι προσαρμογές που το ΝΑΤΟ κάνει τα τελευταία χρόνια στο δόγμα και τη δομή του, οφείλονται και στην εμφάνιση και όξυνση νέων αντιθέσεων μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα διεθνώς, αντανακλούν ανακατατάξεις στην ισορροπία μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, εντός, αλλά κυρίως με την ισχυροποίηση κρατών εκτός του ΝΑΤΟ και την τάση διαμόρφωσης νέων διεθνών συμμαχιών με επίκεντρο την Ασία». Αναφέρθηκε και στην οργανωμένη παρέμβαση του ΠΣΕ και των μελών του τόσο κατά τη σύνοδο της Συμμαχίας στη Λισαβόνα το Νοέμβρη του 2011 όσο και στη μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας το Μάη του 2012 στο Σικάγο. Πρόσθεσε πως χρειάζεται «να επισημάνουμε ακόμη μια φορά πως ο αγώνας ενάντια στο ΝΑΤΟ εχθρό των λαών και της ειρήνης πρέπει να αφορά όλα τα κινήματα, σε όλο τον κόσμο γιατί ακριβώς η δράση του πια είναι παγκόσμια».

Τέλος, ο ΓΓ του ΠΣΕ σημείωσε πως «το επόμενο διάστημα χρειάζεται να δυναμώσουμε τις προσπάθειές μας και να συντονίσουμε τα βήματά μας με το εργατικό και λαϊκό κίνημα σε κάθε χώρα και τις αντιιμπεριαλιστικές διεθνείς οργανώσεις που συνεργαζόμαστε στους εξής άξονες: την απόκρουση και καταδίκη κάθε νέας ιμπεριαλιστικής πολεμικής δράσης - πάλη για την απόσυρση όλων των δυνάμεων κατοχής από Αφγανιστάν, Ιράκ, την ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης προς τους λαούς που αγωνίζονται για τα δίκαιά τους, την πάλη για το κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων, ως εργαλεία ιμπεριαλιστικής επιβολής και τρομοκρατίας, τον αγώνα ενάντια στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα επίθεσης στα κοινωνικά - εργατικά δικαιώματα των λαών μας - για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο που την δημιούργησε».

ΕΕΔΥΕ: Δυναμική συμμετοχή στους αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος

Από τη μεριά του, το μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, Γιώργος Χαβατζάς, ανάμεσα στα άλλα, ανέδειξε τα ζητήματα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και ανέφερε πως «η ΕΕΔΥΕ συμμετέχοντας δυναμικά στους αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος της χώρας μας έχει ανοίξει αποφασιστικό μέτωπο απέναντι σε θέσεις που καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες για το ρόλο της ΕΕ, τόσο για τη δήθεν λαϊκή ευημερία, που ποτέ δεν πρόσφερε στους λαούς όσο και για την εγκληματική συνέργεια σε ιμπεριαλιστικά εγκλήματα υπό ανθρωπιστικά σχήματα. Ταυτόχρονα, συνδέουμε την πάλη μας με τα ζητήματα της καταδίκης της ελληνικής συμμετοχής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για τα οποία ξοδεύονται δισεκατομμύρια ευρώ, απαιτούμε την επιστροφή όλων των ελληνικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων από το εξωτερικό και αγωνιζόμαστε για το κλείσιμο των στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα». Αναφέρθηκε στη διάσκεψη κινημάτων ειρήνης στα Χανιά της Κρήτης τον Μάρτη 2011, προερχόμενα από τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, στις ετήσιες αντιιμπεριαλιστικές φιλειρηνικές εκδηλώσεις του Μάη που κορυφώνονται με τις μεγάλες πορείες ειρήνης σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις, αλλά και στις κοινές πρωτοβουλίες με τις επιτροπές ειρήνης Τουρκίας και Κύπρου κατά τη διάρκεια τριμερών συναντήσεων στη Μυτιλήνη (Μάης 2010), Κωνσταντινούπολη (Σεπτέμβρης 2011) και την προγραμματισμένη για τον ερχόμενο Σεπτέμβρη στη Λευκωσία.

Για την οργάνωση της αντίστασης των λαών

Πριν το Συνέδριο, συνεδρίασε η απερχόμενη Εκτελεστική Επιτροπή, όπου, στην εισήγησή του ο Εκτελεστικός Γραμματέας, Ηρακλής Τσαβδαρίδης, σημείωσε μεταξύ άλλων, πως η δουλειά της Γραμματείας ήταν πετυχημένη παρά τις δυσκολίες, αδυναμίες και τα εμπόδια που είχε να αντιμετωπίσει. Θετικές ήταν οι σημαντικές πρωτοβουλίες που πήρε το ΠΣΕ σε ό,τι αφορά τις αποστολές στην Παλαιστίνη και τη Συρία καθώς και στην καμπάνια ενάντια στις Ξένες Στρατιωτικές Βάσεις. Πολλές οργανώσεις - μέλη του ΠΣΕ δραστηριοποιήθηκαν στις αντι-ΝΑΤΟικές δράσεις στο Στρασβούργο, στη Λισαβόνα και το Σικάγο. Πρόσθεσε πως έχει αυξηθεί το κύρος και η αναγνώριση του ΠΣΕ τα τελευταία χρόνια και υπογράμμισε πως «σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τον ιμπεριαλισμό, τους μηχανισμούς και τις πολιτικές του, σε μια περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης με αρνητικές επιπτώσεις της στην ειρήνη και την ευημερία των λαών, το ΠΣΕ πρέπει να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της αντίστασης των λαών απέναντι στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και απειλές».

Στις εργασίες του Συνεδρίου εγκρίθηκαν ψηφίσματα που αφορούν:

Τη Συρία, καταδικάζοντας τα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ, ΕΕ και των περιφερειακών τους συμμάχων, που αποτελούν μια επανάληψη του σχεδίου για τη Λιβύη.
Το Ιράν, υπογραμμίζοντας τα σχέδια για επίθεση των ιμπεριαλιστών, καταδικάζοντάς τα και δηλώνοντας την αλληλεγγύη με το λαό στον σύνθετο αγώνα του, τονίζοντας παράλληλα πως δεν δεχόμαστε ανάμειξη πολιτική ή στρατιωτική, ούτε τις οικονομικές κυρώσεις που πλήττουν το λαό.
Τα θύματα του τοξικού «Πορτοκαλί Παράγοντα» στο Βιετνάμ που μετά από 40 περίπου χρόνια υποφέρουν από τις ρίψεις των Αμερικανών με το τοξικό.
Τα θύματα στο Λάος όπου οι Αμερικανοί στον πόλεμο με το Βιετνάμ έριξαν 3 εκατομμύρια τόνους βόμβες στο έδαφος της ΛΔ Λάος, δηλαδή 1 τόνο ανά κάτοικο κατά μέσο όρο.
Την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών πολιτικών κρατουμένων και την άρση του οικονομικού αποκλεισμού από τις ΗΠΑ.
Την Παλαιστίνη, απαιτώντας την αναγνώριση ανεξάρτητου κράτους στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και το δικαίωμα στην επιστροφή των προσφύγων - καταδίκη του κράτους του Ισραήλ για την πολιτική γενοκτονίας με την υποστήριξη ΗΠΑ και ΕΕ.
Τους εργαζόμενους στην Ελληνική Χαλυβουργία, δηλώνοντας τη στήριξη και τη συμπαράσταση στον αγώνα τους.

Στο Συνέδριο του ΠΣΕ χαιρέτισαν εκπρόσωποι άλλων αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων. Από την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία ο Κουμάρ Κχαμάλ, μέλος του προεδρικού συμβουλίου, από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών ο πρόεδρος Δημήτρης Παλμύρης, από τη Διεθνή Ενωση Δημοκρατικών Νομικών ο επίτιμος πρόεδρος Ζιτέντρα Σάρμα, την Αφρο-ασιατική Οργάνωση Αλληλεγγύης των Λαών ο γραμματέας Ε. Βιντιάσεκέρα. Στο κλείσιμο των εργασιών παραβρέθηκε και μίλησε ο Τζαλανάθ Κχανάλ, πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΚΚ Νεπάλ (Ενοποιημένου ΜΛ).

Στο συνέδριο αποφασίστηκε συλλογικά Διακήρυξη που θα δοθεί στη δημοσιότητα τις επόμενες μέρες. Τέλος, κατά τη διάρκεια των εργασιών εκλέχθηκε νέα 40μελής Εκτελεστική Επιτροπή και 13 μελής Γραμματεία, με νέα μέλη το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης και το Συμβούλιο Ειρήνης και Αλληλεγγύης Νεπάλ, ενώ στη συνέχεια επανεξέλεξε τα κινήματα από τη Βραζιλία με την Σοκόρο Γκόμες ως Πρόεδρο του ΠΣΕ, την ΕΕΔΥΕ με τον Θανάση Παφίλη ως γενικό γραμματέα και τον Ηρακλή Τσαβδαρίδη ως εκτελεστικό γραμματέα.

Σημειώνεται επίσης πως τη Δευτέρα, 23 Ιούλη πραγματοποιήθηκε η Παγκόσμια Διάσκεψη Ειρήνης όπου μίλησαν καλεσμένοι από διεθνείς οργανώσεις αλλά και προσωπικότητες από πολλές χώρες. Ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε με τα θέματα της Διάσκεψης που αφορούσαν:

Την πάλη του νεπαλέζικου λαού, μετά την κατάργηση της μοναρχίας για μια νέα Ομόσπονδη Λαοκρατική Δημοκρατία του Νεπάλ.
Την παγκόσμια οικονομική καπιταλιστική κρίση και τον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και εκμετάλλευση.
Την αλληλεγγύη με τη δίκαιη πάλη των λαών, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές απειλές, πολέμους και κατοχές.

To Ινδικό πέρασμα στην Αφρική

Εντονη και πολυσχιδής είναι την τελευταία δεκαετία η οικονομική κινητικότητα του ινδικού κεφαλαίου

Ο οξυμένος ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός ανάμεσα σε ενεργειακές (και όχι μόνον...) εταιρείες των ΗΠΑ και άλλων χωρών της Δύσης με την Κίνα στην Αφρική «έκλεψε» την τελευταία 15ετία την παράσταση για τα όσα διαδραματίζονται στην ενεργειακή σκηνή της λεγόμενης «Μαύρης Ηπείρου», με αποτέλεσμα ελάχιστοι να διακρίνουν έναν άλλο, τρίτο, διεκδικητή του αφρικανικού ορυκτού πλούτου: Την οικονομικώς ανερχόμενη ισχυρή Ινδία.

Αν και το Νέο Δελχί δεν είναι ξένο στην Αφρική - καθώς οι μεταξύ τους εμπορικές σχέσεις χρονολογούνται από το 10ο αιώνα - εντούτοις σήμερα είναι έντονη και πιο δυναμική (όσο περνούν τα χρόνια) η δραστηριοποίηση ινδικών κρατικών και μη πετρελαϊκών εταιρειών, αυτοκινητοβιομηχανιών, τηλεπικοινωνιακών ομίλων και τεχνολογικών ινστιτούτων σε αφρικανικές χώρες, τόσο στο ανατολικό όσο και στο δυτικό και νότιο τμήμα της ηπείρου...

Ο Ινδός υπουργός Πετρελαίου Τζαϊπάλ Ρέντι, κάθε άλλο παρά έκρυψε τα φιλόδοξα ενεργειακά σχέδια της χώρας του για την Αφρική ανακοινώνοντας στις αρχές τρέχοντος έτους μία πιο «επιθετική» ινδική πετρελαϊκή παρουσία με την απόκτηση του μετοχικού ελέγχου εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην ήπειρο, την κατοχύρωση αδειών για έρευνα, γεώτρηση και εκμετάλλευση μαύρου χρυσού, μεταξύ άλλων και σε συνεργασία με αφρικανικές εταιρείες και κυβερνήσεις...Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά «σήμερα η Ινδία εισάγει το 21,5% του πετρελαίου από την Αφρική και τα επόμενα χρόνια θα αναζητήσουμε περισσότερο αργό πετρέλαιο και υγροποιημένο φυσικό αέριο από την Αφρική».

Ο ίδιος αξιωματούχος σημείωσε το «μακροπρόθεσμο ενδιαφέρον» ινδικών εταιρειών όπως η GAIL, η Petronet LNG και η Ιndian Oil, για χώρες όπως η Λιβύη, η Αλγερία, η Αίγυπτος και η Ουγκάντα προσθέτοντας πως «νοιάζονται και για τη διερεύνηση δυνατοτήτων ισότιμης συνεργασίας σε σχέδια γεώτρησης φυσικού αερίου». Και ο Ρέντι κατέληξε χαρακτηριστικά: «Δεν υπάρχει περιορισμός στις εισαγωγές ενέργειας από την Αφρική. Προσπαθούμε να μεγιστοποιήσουμε τον από εκεί ανεφοδιασμό μας»...

Τα ινδικά μονοπώλια, όπως και από άλλες χώρες προχωρούν στη στρατηγική επιλογή της ενεργειακής απεξάρτησής τους από τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής, απ' την οποία εισάγουν το 70% του πετρελαίου.

Πατώντας στα χνάρια των υποδομών και των θεμελίων στενών οικονομικών σχέσεων που έχει θέσει το Πεκίνο με χώρες της Αφρικής, το Νέο Δελχί επιχειρεί να βρει οπουδήποτε μπορεί έδαφος και περιθώρια για την ικανοποίηση των δικών του ενεργειακών στρατηγικών σχεδιασμών. Δεν είναι λίγες οι φορές που ινδικές εταιρείες προσπαθούν να αξιοποιήσουν προς όφελός τους τις κακές εργασιακές πρακτικές ορισμένων Κινέζων εργοδοτών προσφέροντας στους ντόπιους εργαζόμενους πιο ελκυστικές αμοιβές και συνθήκες εργασίας. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ξεσηκωμός εργατών στη Ζάμπια στο τέλος του 2009 που επιτέθηκαν κυριολεκτικά με πέτρες και όλμους σε Κινέζους εργοδότες εκμετάλλευσης ορυχείων επειδή τους έδιναν μισθούς - ψίχουλα για πολύωρη, σκληρή και δύσκολη εργασία...).

Ετσι, ενώ τη δεκαετία του '90 η Ινδία έκλεινε ή συρρίκνωνε τις διπλωματικές αποστολές της σε χώρες της υποσαχάρειας Αφρικής (είτε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος, είτε για λόγους εξοικονόμησης πόρων), σήμερα, εν έτει 2012, ενίσχυσε σημαντικά τις διπλωματικές αποστολές σε τουλάχιστον 33 αφρικανικές χώρες, έφτιαξε γενικά προξενεία σε όλες τις αφρικανικές χώρες, ενώ το ίδιο διάστημα ανέπτυξε Ινδούς κυανόκρανους σε 40 «ειρηνευτικές αποστολές» του ΟΗΕ στην Αφρική, αποβλέποντας στην ουσιαστική στήριξη των 54 αφρικανικών χωρών για μία μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ άμα και όταν έρθει η ώρα υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων στα Ηνωμένα Εθνη...

Οικονομική διείσδυση

Οσον αφορά στον οικονομικό τομέα, η Ινδία άρχισε να δείχνει τα πρώτα σημάδια έντονης κινητικότητας στην περιοχή το 2002, οπότε προώθησε την Πρωτοβουλία της Τράπεζας Εξαγωγών - Εισαγωγών Ινδίας (EXIM), με την ονομασία «FOCUS AFRICA» σε Αιθιοπία, Κένυα, Μαυρίκιο, υποστηρίζοντας έντονα τις εκεί εξαγωγές ινδικών προϊόντων και υπηρεσιών. Δύο χρόνια μετά, το 2004, ο νεοκλεγείς τότε σημερινός πρωθυπουργός Μανμοχάν Σινγκ ξεκίνησε τις πρώτες επίσημες επισκέψεις σε αφρικανικές χώρες εξαγγέλλοντας έως σήμερα αναπτυξιακά προγράμματα ύψους 5 δισ. δολαρίων...

Το Ν. Δελχί, μιμούμενο το ανάλογο Φόρουμ Συνεργασίας Κίνας - Αφρικής, δημιούργησε τη δική του 1η Σύνοδο Κορυφής Ινδίας - Αφρικής τον Απρίλη του 2008, με αποτέλεσμα τις διακηρύξεις για το διμερές πλαίσιο συνεργασίας. Η 2η Σύνοδος Ινδίας - Αφρικής πραγματοποιήθηκε τον Μάη του 2011 με αποτέλεσμα την ανακοίνωση, μεταξύ άλλων, προγραμμάτων κόστους 700.000.000 δολαρίων για την ίδρυση νέων θεσμών και τη στήριξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων στην Αφρική, με αρκετούς από τους συμμετέχοντες να προεξοφλούν ως βέβαιη όχι μόνον την επόμενη αλλά και πολλές άλλες ινδο-αφρικανικές συνόδους...

Ινδικές εταιρείες γεώτρησης και διύλισης πετρελαίου, όπως οι εταιρείες Indian Oil Corporation, (IOCL), Hindustan Petroleum Corporation (HPCL), Bharat Petrol Corp Lmt (BPCL), GAIL, Engineers India Lmt (EIL) δραστηριοποιούνται σε Αλγερία, Αγκόλα, Καμερούν, Γκάνα, Τανζανία, Σουδάν, Σιέρα Λεόνε, Κένυα, Μοζαμβίκη, Λιβερία, Μαυρίκιο και Ουγκάντα. Χαρακτηριστικό είναι εδώ το παράδειγμα της μεγαλύτερης ινδικής πετρελαϊκής εταιρείας «ONGC Videsh» που διαθέτει σήμερα τουλάχιστον το 25% των μετοχών της σουδανικής πετρελαϊκής εταιρείας «Greater Nile Petroleum Operating Company»...

Η ινδική επιχειρηματική δραστηριότητα στην Αφρική δεν περιορίζεται μόνον στον πετρελαϊκό τομέα, αλλά και στη συνεργασία και δραστηριοποίηση φαρμακοβιομηχανιών, αυτοκινητοβιομηχανιών, εταιρειών μεταποίησης κ.λπ.

Ειδικότερα, στη Σενεγάλη, η ινδική αυτοκινητοβιομηχανία ΤΑΤΑ έχει βάλει στα σκαριά μονάδα συναρμολόγησης αυτοκινήτων, ενώ τρέχουν δεκάδες άλλα προγράμματα τεχνολογικής, επαγγελματικής εκπαίδευσης από ινδικά πανεπιστήμια και επιμελητήρια. Στην Γκάνα, είναι σήμερα σε εξέλιξη 46 έργα επενδύσεων ύψους 272.000.000 δολαρίων στους τομείς της γεωργίας, μεταποίησης, παρασκευής φαρμάκων, ενώ η ινδική τράπεζα «Bank of Baroda» άνοιξε το πρώτο της υποκατάστημα στη συγκεκριμένη δυτικοαφρικανική χώρα πριν δύο χρόνια. Στη Νιγηρία, που είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αφρικανικού πετρελαίου στην Ινδία, αλλά και ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Νέου Δελχί στην Αφρική, το διμερές εμπόριο το Μάρτη του 2010 υπολογιζόταν σε περίπου 9 δισ. δολάρια και οι νιγηριανές εξαγωγές στην Ινδία ανέρχονταν σε 7,3 δισ. δολάρια. Στην Κένυα, με την οποία η Ινδία διατηρεί παραδοσιακά μακρόχρονες εμπορικές σχέσεις, το Νέο Δελχί είναι ο έκτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ανατολικοαφρικανικής χώρας καθώς εισάγει σημαντικές ποσότητες ινδικών φαρμάκων, αυτοκινήτων, προϊόντων χάλυβα... Στην Τανζανία, οι ινδικές εταιρείες δραστηριοποιούνται τα τελευταία 12 χρόνια, καταφέρνοντας σήμερα να πραγματοποιούν ετησίως εξαγωγές ύψους ενός δισ. δολαρίων. Στο Νότιο Σουδάν, η Ινδία προσφέρει προγράμματα δημιουργίας δικτύου πετρελαιοαγωγών και διυλιστηρίων στο πλαίσιο μεταφοράς πετρελαίου στην Αιθιοπία είτε μέσω Τζιμπουτί, είτε μέσω Κένυας...

Και στρατιωτική βοήθεια

Σημαντικές επενδύσεις και σε άλλες αφρικανικές χώρες πραγματοποιούν ινδικές φαρμακοβιομηχανίες και εταιρείες τηλεπικοινωνιών, όπως ο γιγαντιαίος όμιλος Bharti, που αξιοποιεί στην Αφρική στο έπακρο την ινδική εμπειρία ενός πελατολογίου που ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια φτωχούς εργαζόμενους. Οπως σημειώνουν ξένοι οικονομικοί αναλυτές, ενδεικτικό της νέας ινδικής επενδυτικής στρατηγικής στην Αφρική είναι το σχέδιο εξάπλωσης ενός δορυφορικού τηλεπικοινωνιακού δικτύου οπτικών ινών σε τουλάχιστον 12 αφρικανικές χώρες, με σκοπό την επικοινωνιακή διασύνδεση ινδικών εταιρειών και οργανισμών και στις 53 χώρες της ηπείρου και την παροχή διευκολύνσεων σε αφρικανικές κυβερνήσεις και οργανισμούς για γρήγορες και προσιτές υπηρεσίες τηλεδιάσκεψης...

Ωστόσο, η Ινδία δεν περιορίζεται μόνον σε οικονομικές δραστηριότητες... Με δεδομένη τη στρατιωτική επέμβαση Αιθιοπίας και Κένυας στη Σομαλία (με τις ευλογίες εννοείται των ΗΠΑ και της ΕΕ...) κατά των ισλαμιστών της «Αλ Σαμπάμπ», το Νέο Δελχί αυξάνει σταθερά τη στρατιωτική βοήθεια σε Ναϊρόμπι και Αντίς Αμπέμπα, ενώ παράλληλα ανακατεύεται και με την εκπαίδευση του σομαλικού στρατού. Μάλιστα, μετά την προ μηνών εκδίωξη των ισλαμιστών από την πρωτεύουσα της Σομαλίας, Μογκαντίσου, η Ινδία προωθεί σημαντικά τις εξαγωγές στο Κέρας της Αφρικής, που το 2011 έφθασαν τα 200.000.000 δολάρια.

Μπροστά σε όλα αυτά, Ινδοί αξιωματούχοι και επιχειρηματίες προσπαθούν συχνά να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις σχετικά με την έντονη δραστηριοποίησή τους στην γεμάτη άφθονο ορυκτό πλούτο Αφρική, διαψεύδοντας συχνά με κατηγορηματικό τρόπο τα σενάρια ενός οικονομικού ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού του Νέου Δελχί με το Πεκίνο. Ενδεχομένως, γιατί επί του παρόντος η Ινδία δεν μπορεί να συναγωνιστεί τις τεράστιες επενδύσεις της Κίνας στη «Μαύρη Ηπειρο» και το χρονικό προβάδισμα που ακόμη διατηρεί. Κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλείσει επικίνδυνη αύξηση των μεταξύ τους τριβών μέσα στα επόμενα χρόνια.

Ανακοίνωση της Γραμματείας της Επιτροπής Ειρήνης Άρτας για τα γεγονότα στην Χαλυβουργία

Η Επιτροπή Ειρήνης Άρτας καταγγέλλει απερίφραστα την απρόκλητη επίθεση των δυνάμεων καταστολής, που πραγματοποιήθηκε με πλήρη επίγνωση και ευθύνη της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, στους απεργούς της Χαλυβουργίας, την Παρασκευή 20 Ιούλη.
Επιβεβαιώνεται γι’ άλλη μια φορά πως ο ιμπεριαλισμός είτε όταν εκφράζεται με τη μορφή της ένοπλης σύγκρουσης, είτε όταν εκφράζεται με τη μορφή των αναδιαρθρώσεων στην παιδεία, στην υγεία, στη δουλειά, στην κοινωνική ασφάλιση και σε μια σειρά άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής, στο στόχαστρο έχει την εργατική τάξη, τον λαό. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και η ιμπεριαλιστική ειρήνη είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Αποκαλύπτεται ξεκάθαρα γι’ ακόμη μια φορά ο ρόλος των δυνάμεων καταστολής και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών στους οποίους μετέχει και η χώρα μας, που δεν είναι άλλος από το τσάκισμα κάθε προσπάθειας οργάνωσης και αντίστασης της εργατικής τάξης. Ήδη στη χώρα μας από την αρχή της χρονιάς έχουν γίνει μια σειρά από ασκήσεις καταστολής λαϊκών κινητοποιήσεων στα πλαίσια των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών, με ευθύνη των μέχρι τώρα ελληνικών κυβερνήσεων.
Η απεργία στη Χαλυβουργία είναι καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας γιατί εκεί συγκρούονται με τον πιο εμφανή τρόπο δυο κόσμοι: από τη μια η εργοδοσία που προσπαθεί να διασφαλίσει τα κέρδη της κι από την άλλη οι εργαζόμενοι που δεν καταδέχονται να σκύψουν το κεφάλι και να δουλέψουν με μισθούς πείνας. Ξέρει καλά ο Μάνεσης, οι υπόλοιποι καπιταλιστές, αλλά και η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, που τους καλύπτει, πως στην αναμέτρηση αυτή νικητές θα είναι οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι αυτοί, που εδώ και 264 μέρες συνεχίζουν τον ηρωικό τους αγώνα και γίνονται φάρος ελπίδας για όλη την εργατική τάξη τόσο στη χώρα μας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτός ακριβώς ο αγώνας των απεργών της Χαλυβουργίας που μπορεί να δώσει ελπίδα στην εργατική τάξη είναι που φοβίζει την αστική τάξη. Όμως πια ο φόβος της αυτός δεν μπορεί να κρυφτεί. Γι’ αυτό και καταφεύγει στην ευθεία επίθεση.
Η Επιτροπή Ειρήνης Άρτας εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της στους απεργούς της Χαλυβουργίας. Είμαστε και θα είμαστε συνοδοιπόροι στον αγώνα των απεργών της Χαλυβουργίας. Είναι αγώνας για ζωή, είναι αγώνας για αξιοπρέπεια, είναι αγώνας για το μέλλον. Είναι πάνω απ’ όλα και δικός μας αγώνας.
Καλούμε τον αρτινό λαό, τον ελληνικό λαό στο σύνολό του σε επαγρύπνηση και σε αγωνιστική ετοιμότητα. Τώρα είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στα μονοπώλια. Η πάλη του λαού ενάντια στον ιμπεριαλισμό δεν είναι ξεκομμένη από την πάλη για το ψωμί του. Ειδικά σε αυτή την περίοδο που η όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης συνοδεύεται κι από όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, με τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία, δεν χωρά κανένας εφησυχασμός.
Τώρα να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των απεργών της Χαλυβουργίας.
Μόνο ένα ισχυρό εργατικό – λαϊκό κίνημα με οργάνωση από τα κάτω, στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στα χωριά μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ολομέτωπη αυτή επίθεση που δεχόμαστε. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία η πάλη για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία.
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει! Του λαού η πάλη θα τη σπάσει!

Εκδήλωση της Επιτροπής Ειρήνης Άρτας

Η Επιτροπή Ειρήνης Άρτας, ο Σύλλογος Γυναικών της ΟΓΕ και το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών
Σας καλούν στην εκδήλωση που διοργανώνουν

Δευτέρα 16 Ιουλίου, στις 9:30 μμ

Στον θερινό κινηματογράφο «ΟΡΦΕΑΣ»

Θέμα: Οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο με επίκεντρο τη Συρία

Ομιλητής: Γρηγόρης Αναγνώστου, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ


Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει και προβολή της ταινίας «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» του Κεν Λόουτς

ΕΕΔΥΕ: Καμιά συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για Συρία και Ιράν

Η ΕΕΔΥΕ απευθύνει στον ελληνικό λαό και τη νεολαία αγωνιστικό κάλεσμα για άμεση, μαζική καταδίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου που ετοιμάζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι σύμμαχοί τους κατά της Συρίας και του Ιράν.

Αμερικανικά αεροπλανοφόρα συγκεντρώνονται στην περιοχή, εντείνεται η κινητικότητα στη Βάση της Σούδας, πληθαίνουν τα στρατιωτικά γυμνάσια, δυναμώνουν οι απειλές των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλά και της Τουρκίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ. Εξετάζεται η περίπτωση της επιβολής "Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων" στη Συρία, όπως έγινε στο Ιράκ και τη Λιβύη, προβάλλεται έντονα το πρόσχημα περί "ευθύνης για την προστασία" που χρησιμοποιήθηκε και σε άλλες επεμβάσεις.

Οι εξελίξεις τονίζουν ότι ήδη έχει σημάνει συναγερμός!

Ο λαός μας μαζί με την καθημερινή μάχη για το μισθό και τη σύνταξη, τα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα, έχει υποχρέωση να πάρει αποφασιστικά μέρος στον αγώνα ενάντια στην επίθεση κατά της Συρίας και του Ιράν, για να αποτραπεί η με οποιοδήποτε τρόπο συμμετοχή της Ελλάδας στο νέο αιματοκύλισμα που προετοιμάζεται στην περιοχή μας.

Εχουμε σημειώσει από καιρό πριν ότι η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, η ευρύτερη περιοχή είναι πεδίο έντονου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για τον έλεγχο του ορυκτού πλούτου, των δρόμων μεταφοράς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, των θαλάσσιων οδών.

Η καπιταλιστική κρίση τροφοδοτεί και δυναμώνει τους ανταγωνισμούς για την κατάκτηση νέων αγορών και μεγαλύτερης κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτική με άλλα, βίαια, μέσα.

Η πολιτική που εκμεταλλεύεται τους λαούς για να αυξηθούν τα κέρδη των μεγάλων οικονομικών ομίλων οδηγεί σε όξυνση των ανταγωνισμών και σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αυτό έχει αποδείξει η Ιστορία.

Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, αλλά και κράτη της περιοχής επεμβαίνουν συστηματικά στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας, οπλίζουν και στηρίζουν με όλους τους τρόπους την ένοπλη αντιπολίτευση, διοχετεύουν κατασκευασμένα στοιχεία για να παραπληροφορήσουν τους λαούς, "ρίχνουν λάδι στη φωτιά" και εκμεταλλεύονται τη σύγκρουση στη χώρα αυτή για να δικαιολογήσουν νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Καταγγέλλουμε τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, το οποίο με αφορμή την κατάρριψη του τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους που παραβίασε τον εναέριο χώρο της Συρίας, ζεσταίνει τις μηχανές του πολέμου και με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης καταστρώνει επιθετικά σχεδία στο όνομα της δήθεν "ατλαντικής αλληλεγγύης".

Καταγγέλλουμε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 29 του Ιούνη για τη Συρία και το Ιράν, που με υποστήριξη και της ελληνικής κυβέρνησης σηματοδοτούν κλιμάκωση των πολεμικών προετοιμασιών στην περιοχή.

Στα πλαίσια της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Αμυνας η ΕΕ πατρονάρει ανοιχτά, χρηματοδοτεί και παρέχει πλήρη πολιτική υποστήριξη στις "ομάδες της αντιπολίτευσης στη Συρία".

Ταυτόχρονα εντείνει τις κυρώσεις και απειλεί με ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση αν δεν περάσουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για ανατροπή της Συριακής κυβέρνησης μέσα από την αποκαλούμενη "ήπια, ειρηνική μετάβαση".

Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με πρόσχημα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν εντείνουν τους εκβιασμούς και τις απειλές. Η ΕΕ εφάρμοσε από 1η Ιούλη απόφαση για επιβολή εμπάργκο στον πετρελαϊκό εφοδιασμό χωρών της ΕΕ που θα έχει αρνητικές συνέπειες κατά των λαών. Τη ίδια στιγμή αναπτύσσουν τα πυρηνικά όπλα και στηρίζουν το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ.

Πάει πολύ να μιλάνε στο όνομα των λαών οι δυνάστες που καταδικάζουν τους λαούς στην ανεργία και στη φτώχεια, που εξαπολύουν πολέμους και επεμβαίνουν σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης για να ελέγξουν τις αγορές, για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Οι εξελίξεις στη Συρία είναι υπόθεση του λαού της. Αυτός έχει την ευθύνη να αποφασίσει για την πορεία της χώρας του, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να κρίνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα.

Καλούμε τον ελληνικό λαό να αξιοποιήσει την πείρα του.

Με τα προσχήματα περί "δημοκρατίας", "ελευθερίας", "αντιμετώπιση της τρομοκρατίας", "προστασία των αμάχων" ο ιμπεριαλισμός έχει κάνει μεγάλα εγκλήματα.

Τα προσχήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν εσκεμμένα από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ για να εξαπολύσουν τους πολέμους κατά της Γιουγκοσλαβίας, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη. Χρησιμοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για την εμπλοκή της χώρας μας, για την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στο εξωτερικό, για την αποστολή πολεμικών πλοίων στη Σομαλία στο όνομα της αντιμετώπισης της πειρατείας.

Οι ιμπεριαλιστές έχουν τα όπλα τους για να σκοτώνουν τους λαούς. Εχουν όμως και οι λαοί τα δικά τους, τα όπλα του αγώνα. Οι λαοί δεν παραδίνονται!

Η ΕΕΔΥΕ καλεί το λαό και τη νεολαία σε αγωνιστική ετοιμότητα και διεκδίκηση. Να απαιτήσουμε μαζικά από την κυβέρνηση:

Να μη συμμετάσχει η Ελλάδα με κανέναν τρόπο στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ετοιμάζονται κατά της Συρίας και του Ιράν.
Να μην παραχωρηθεί ούτε γη, ούτε αέρας, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών μετατρέποντας την Ελλάδα και πάλι σε ορμητήριο εναντίον άλλων λαών της περιοχής. Να μη χρησιμοποιηθεί η βάση της Σούδας, να κλείσει τώρα. Να μην τηρηθεί καμία "συμβατική υποχρέωση" που εμπλέκει την Ελλάδα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε πιθανό πόλεμο.
Να επιστρέψουν τώρα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται σε ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.
Να ακυρωθούν οι στρατιωτικές συμφωνίες της χώρας μας με το Ισραήλ.

Οι εξελίξεις καθιστούν αναγκαίο να ενταθεί η πάλη του λαού για αποδέσμευση από όλες τις λυκοσυμμαχίες, για έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ο λαός πρωταγωνιστής!

Κάθε υποχώρηση στον ιμπεριαλισμό εγκυμονεί νέους κινδύνους. Καμιά αναμονή, καμιά προσδοκία από την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και υποστηρίζουν τον ευρωμονόδρομο και τη ΝΑΤΟική λυκοσυμμαχία επιχειρώντας με ελιγμούς να «θολώσουν τα νερά» για να κοροϊδέψουν το λαό.

Ούτε βήμα πίσω. Ενας πόλεμος στη Συρία ή το Ιράν θα έχει οδυνηρές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής. Θα σκοτωθούν χιλιάδες άνθρωποι, θα ξεσπιτωθούν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες που θα αναζητήσουν την τύχη τους στη μετανάστευση, στην προσφυγιά.

Η ΕΕΔΥΕ και οι Επιτροπές της προχωράνε άμεσα σε καμπάνια ενημέρωσης και οργάνωσης της κινητοποίησης του λαού, σε παραστάσεις διαμαρτυρίας στην κυβέρνηση, στα αρμόδια υπουργεία και τα βήματα αυτά θα κλιμακωθούν τις επόμενες μέρες.

Κανένας εφησυχασμός. Αγώνας αντιιμπεριαλιστικός, λαϊκός, μαζικός.

Καμία εμπλοκή στο Ιράν και τη Συρία, εμείς δεν πολεμάμε για την πλουτοκρατία!

Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί!