Τα χρόνια
θα έρθουν και θα καθήσουν
σαν πάγος
πάνω στις αρθρώσεις μας
Θα κυρτώσουν τις πλάτες μας
Θα διπλωθούμε στα δυο
κάτω από το βάρος
μιας ζωής που την καθόρισαν
απαγορεύσεις και στερήσεις
Και οι μικρές, τρυφερές χειρονομίες
―για την ώρα εξαγνισμένες από τη νεότητά μας―
τότε θ’ αναζητούν
μισοφωτισμένα στενά
ή το πρόσχημα ενός αποχαιρετισμού
για να φανούν στα μάτια των περαστικών
συνηθισμένες διαχύσεις μεσηλίκων
[ δημοσιεύτηκε στο περ. Εντευκτήριο, τχ. 1, 1987 ]
