Φρανσέσκ Μιράλες: Η καθημερινή ματιά των ασήμαντων πραγμάτων

Μετάφραση: Θεοδώρα Δαρβίρη. Αθήνα, Ψυχογιός 2012, 312 σελ.

Ο Σαμουέλ ζει μία ψευδαίσθηση μοναξιάς από την οποία ξεφεύγει μόνο κάποιες ώρες για να διδάξει στο πανεπιστήμιο. Η σφαλισμένη αυτή γυάλα στην οποία έχει κλείσει τον κόσμο του αρχίζει να εμφανίζει ρωγμές τη μέρα που ένας αδέσποτος γάτος μπαίνει στο σπίτι του.Από εκεί θα οδηγηθεί στον Τίτο, έναν ηλικιωμένο επιμελητή κειμένων από τον οποίο παίρνει κάποια ζωτικά μαθήματα, και στη συνέχεια στη Γκαμπριέλα, έναν παιδικό έρωτα που επανεμφανίζεται ως εκ θαύματος στη ζωή του τριάντα χρόνια αργότερα, με τη μορφή μιας αινιγματικής γυναίκας.Ο Σαμουέλ ξεκινά ένα ταξίδι μύησης γεμάτο απροσδόκητες αποκαλύψεις. Θα μάθει πως ακόμα κι από μικρές καθημερινές πράξεις, αρκετές από αυτές ασήμαντες, μπορούν να ξεσπάσουν σαρωτικές θύελλες ή να ξυπνήσει η καρδιά από το λήθαργό της.

Ένα μυθιστόρημα για τη μοναξιά, τον έρωτα και τη μαγεία της καθημερινότητας.

Ο ΦΡΑΝΣΕΣΚ ΜΙΡΑΛΕΣ γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1968. Σπούδασε γερμανική φιλολογία και εργάστηκε ως επιμελητής σε εκδοτικό οίκο βιβλίων αυτοβελτίωσης, όπου ήταν υπεύθυνος έκδοσης διαφόρων συλλογών, ενώ έγραψε και βιβλία με ψευδώνυμο. Είναι τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας El Pais καθώς και των περιοδικών Integral και CuerpoMente. Έχει γράψει πάνω από είκοσι βιβλία, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες.

Κέτιλ Μπγιόρνσταντ: Το ποτάμι

Μεταφραση από τα νορβηγικά: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη. Αθήνα, Εκδόσεις Πόλις 2012

Στα δεκαοκτώ του, ο ταλαντούχος πιανίστας Άξελ Βίντινγκ έχει ήδη γνωρίσει δύο φορές τη σκληρή δοκιμασία της απώλειας, έχοντας χάσει με τρόπο τραγικό πρώτα τη μητέρα του κι έπειτα την αγαπημένη του Άνια. Τώρα, τον περιμένει μια τρομακτικά δύσκολη αποστολή, που θα καθορίσει το μέλλον του: σε εννέα μήνες, θα πρέπει προετοιμαστεί για την πρώτη του επίσημη συναυλία, το ντεμπούτο του ως σολίστ του πιάνου. Και ενώ αναμετράται με το ίδιο του το ταλέντο, πασχίζοντας να δαμάσει αριστουργήματα της μουσικής, η μοίρα τού επιφυλάσσει έναν νέο συγκλονιστικό έρωτα με μια γυναίκα πολύ μεγαλύτερή του, μια σχέση που θα τον αναγκάσει να περιπλανηθεί στα πιο σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχής.

 
Στο Ποτάμι, την αυτοτελή συνέχεια της Λέσχης των Νέων Πιανιστών (Πόλις, 2009), παρακολουθούμε έναν νέο άνθρωπο να εξερευνά την ομορφιά, το ύψος της τέχνης, τα πάθη αλλά και τα όρια της συναισθηματικής αντοχής του. Το βιβλίο μιλά για τις ηθικές και πρακτικές επιλογές που όλοι μας καλούμαστε να κάνουμε στη ζωή. Παράλληλα, αποτελεί μια απαράμιλλη λογοτεχνική περιήγηση στον κόσμο της μουσικής, στις απολαύσεις και στα ζοφερά βάθη των μεγάλων κλασικών έργων.



«Ένα βιβλίο που περιγράφει εντυπωσιακά τη μουσική, ένα βιβλίο που μεταφέρει με δυναμισμό την αίσθηση του ενθουσιασμού».



Gabriel Michael Vosgraff, Morgenbladet (Νορβηγία)

«Ένα πραγματικό έπος, με όλη τη σκοτεινή βαρύτητα του χαρακτηρισμού αυτού».

Gerd Elin Stava Sandve, Dagsavisen (Νορβηγία)

«...μια έντονη αναγνωστική εμπειρία... Νιώθεις το βιβλίο να αναπνέει και να σκιρτά στα χέρια σου».


Ole Jacob Hoel, Adresseavisen (Νορβηγία)

«...άξια συνέχεια της Λέσχης των Νέων Πιανιστών. Το ποτάμι είναι ένα λογοτέχνημα σοβαρό και ανάλαφρο την ίδια στιγμή».

Politiken (Δανία)

«Όντας κι ο ίδιος μουσικός, ο Ketil Bjørnstad χτίζει την ιστορία του σταδιακά, με κομψότητα, χρησιμοποιώντας τα ίδια θέματα με διαφορετικούς τρόπους. Για μια ακόμα φορά, ο αναγνώστης παρασύρεται από την ατμοσφαιρική και μουσική του γλώσσα».

Jyllands Posten (Δανία)

«Μια αξιοθαύμαστα επιτυχημένη συνέχεια της Λέσχης των νέων πιανιστών. Διαβάζεται απνευστί».

Le Monde (Γαλλία)

Νίκος Δαββέτας: Έξι μικρά ποιήματα

1.

Είχες τον τρόμο της αρένας στα μάτια

βλέπεις ήσουν για όλους

το κόκκινο πανί

2.

Αθώος ή ένοχος;

ένα διαζευκτικό χωρίζει

την ποινή του θανάτου απ’ την ποινή της ζωής

ποια είναι όμως η πιο δυσβάταχτη

ειλικρινά δεν ξέρω

       

        Σχέδιο του Απόστολου Κιλεσσόπουλου

3.

Απ’ όπου περνούσαν τον νεκρό

κανάτια σπάζαν με νερό

να δροσιστεί η ψυχή του

4.

Όταν έλυσες τον στηθόδεσμο

Θυμήθηκα τ’ όνομά σου

Αξιοθέα

5.

Κάθε πρωί έδειχνε τον αφαλό της στους περαστικούς

φωνάζοντας: από δω με γάμησαν οι φασίστες

6.

Στα λευκά της εσώρουχα

η ερυθρά ημισέληνος

[από το περιοδικό Εντευκτήριο, τχ.  50, 2005]