Ημισέληνος: Το αρχαιοελληνικό και βυζαντινό σύμβολο που έκλεψαν οι Τούρκοι

Ο όρος ημισέληνος στα Ελληνικά είναι λανθασμένος, αφού το σύμβολο δεν απεικονίζει «μισό» φεγγάρι, αλλά το ένα τέταρτο αυτού. Πιο σωστός θα ήταν ο όρος «αμφίκυρτος σελήνη». Επειδή όμως έχει καθιερωθεί, έστω και λανθασμένα θα το χρησιμοποιούμε και εμείς. Στα τουρκικά την ονομάζουν (περιγραφικά) ακόμα πιο λάθος ως «φεγγάρι-άστρο» (ay yıldız), σαν να ήταν ολόκληρο φεγγάρι. 

 

Το σύμπλεγμα της ημισελήνου (δηλ. το μισοφέγγαρο και το άστρο) έχει βαθιά σχέση στο χρόνο με την Ελληνική παράδοση και τον πολιτισμό.

 

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ 

Το αρχαιότερο ελληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η ημισέληνος είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια το βρίσκουμε σε πολλές ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία και την Μικρά Ασία. Την ημισέληνο τη βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική αποικία του Βυζαντίου, πάνω στην οποία βρίσκεται η σημερινή Κωνσταντινούπολη. 

 

28 Μαΐου 1453: O αυτοκράτορας Kωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ' μιλάει για τελευταία φορά στους πολεμιστές του

Αύριο ξημερώνει η αποφράδα ημέρα του Ελληνισμού. Η 29η Μαΐου. Σαν αύριο πριν από 561 χρόνια έπεσε η πρωτεύουσα του Εθνους, η Πόλη των πόλεων η Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, σηματοδοτώντας το τέλος μιας χιλιόχρονης αυτοκρατορίας που ξεκίνησε ως "ρωμαϊκή" και εξελίχθηκε σε "ελληνική". 

Λίγες ώρες πριν την τελική μάχη, λίγες ώρες πριν ανοιξει η Κερκόπορτα και μπούν τα τουρκικά στίφη στην Πόλη μας, ο τελευταίος Ελληνας αυτοκράτορας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο άρχοντας του Μυστρά, το βράδυ της 28ης Μαΐου, μιλάει μέσα από την ελληνική ψυχή του και ετοιμάζεται να ακολουθήσει τον Λεωνίδα στην Αθανασία.

Προσέξτε την φράση του: "Είμαστε απόγονοι Ρωμαίων και Ελλήνων"!

Κλείστε τις τηλεοράσεις, σκοτώστε την μιζέρια, μεταφερθείτε νοερά στα πληγωμένα τείχη της Βασιλεύουσας, ενωθείτε με τους λιγοστούς υπερασπιστές και διαβάστε τα λόγια του, όπως τα μετέφερε στην αιωνιότητα ο ιστορικός και χρονογράφος Γεώργιος Φρατζής:
«Ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, και γενναιότατοι συστρατιώτες, και όλος ο πιστός και τίμιος λαός, ξέρετε καλά πως έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας θέλει με κάθε τέχνασμα και τρόπο να μας στενοχωρήσει περισσότερο και να μας κάνει πόλεμο σφοδρό, με μεγάλες συγκρούσεις και συρράξεις από στεριά και θάλασσα, για να κατορθώσει και να χύσει το δηλητήριό του, σαν φίδι, και να μας καταπιεί σαν ανήμερο λιοντάρι. 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ... ΣΤΙΣ 22 ΜΑΪΟΥ ΤΟΥ 1825... ΠΕΦΤΕΙ ΝΕΚΡΗ ΠΥΡΟΒΟΛΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ Η ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ...

Κορυφαία φυσιογνωμία της Επανάστασης του 1821. Κόρη του υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση και της επίσης υδραίας Σκεύως Κοκκίνη, που καταγόταν από εφοπλιστική οικογένεια, η Λασκαρινα Μπουμπουλινα γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1771 στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, όπου ο πατέρας της εκρατείτο για συμμετοχή στα Ορλοφικά. 

 

Στα 17 της παντρεύτηκε τον σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα, από τον οποίο ονομάζετο και Δημητράκαινα. Το 1797 ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αλγερινούς πειρατές και η Λασκαρίνα σε ηλικία 26 ετών μένει χήρα με τρία παιδιά, τον Ιωάννη, τον Γεώργιο και την Μαρία.

Το 1801 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον σπετσιώτη πάμπλουτο εφοπλιστή Δημήτριο Μπούμπουλη, από τον οποίο έλαβε το όνομα Μπουμπουλίνα, με το οποίο έγινε γνωστή. Και ο δεύτερος σύζυγός της σκοτώθηκε σε σύγκρουση με αλγερινούς πειρατές το 1811, μεταξύ Μάλτας και Ισπανίας. Μαζί του απέκτησε τρία παιδιά, την Ελένη, την Σκεύω και τον Νικόλαο.

Με την περιουσία του συζύγου της, που ξεπερνούσε τα 300.000 τάλληρα, η Μπουμπουλίνα ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά κι έγινε μέτοχος σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία. Όμως, το 1816 οι Οθωμανοί επεχείρησαν να κατάσχουν την περιουσία της, επειδή τα πλοία του συζύγου της μετείχαν υπό ρωσική σημαία στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1806. Με τη μεσολάβηση του ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Στρογκάνωφ και της μητέρας του Σουλτάνου Βαλιντέ κατόρθωσε να διασώσει την περιουσία της.

Σαν σήμερα η απελευθέρωση της Θράκης μας (vid)

Στις 14 Μαΐου γιορτάζουμε την απελευθέρωση της Θράκης. Η Θράκη υποδουλώνεται στους Οθωμανούς γύρω στο 1360. Τότε αρχίζει και μια ιστορία αιώνων γεμάτη αγώνες και θυσίες. 

 

Κάποια εποχή η Οθωμανική αυτοκρατορία παραχωρεί στους υπόδουλους την αυτοδιαχείριση των κοινοτικών πραγμάτων που αφορούσαν τη λατρεία, την εκπαίδευση, το οικογενειακό δίκαιο. Με αυτά τα δεδομένα προχώρησε η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη όλης της Θράκης στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς. Το 1821 η Θράκη προσφέρει στον Αγώνα πλοία, χρήματα, ήρωες και ποταμούς αίματος. 

 

 

Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’, ο Μητροπολίτης Σωζοπόλεως Παΐσιος, ο Κάρπος Παπαδόπουλος, ο Αντώνιος και η Δόμνα Βυζβίζη κα. Όλες οι επαναστατικές ενέργειες διαλύθηκαν και οι επαναστάτες εξοντώθηκαν. Στη Φιλιππούπολη, στη Βάρνα, στην Αγχίαλο , στη Μεσημβρία, στη Μάκρη, στη Μαρώνεια, στην Αίνο, στη Σαμοθράκη κ.α.

 

 

  Πολλά χρόνια αργότερα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο του 1913 η Δυτική Θράκη επιδικάζεται στους Βούλγαρους. Ο Θρακιώτικος λαός εξεγείρεται, απωθεί τις Βουλγαρικές δυνάμεις, κηρύσσει την αυτονομία της περιοχής και σχηματίζει προσωρινή Κυβέρνηση. Η Ελληνική Κυβέρνηση όμως, τηρώντας τους όρους της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, εγκαταλείπει τη Θράκη , η οποία παραδίνεται στους Βούλγαρους τον Οκτώβριο του 1913. Η ελευθερία κράτησε λοιπόν μόνο τρεις μήνες και έμελλε να αργήσει άλλα έξι χρόνια. Η Βουλγαρική κατοχή κατέστρεψε στα χρόνια που ακολούθησαν τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της τοπικής κοινωνίας. Σταμάτησε τον πολιτισμό και ερήμωσε όλη την περιοχή. 250.000 Έλληνες της Θράκης οδηγήθηκαν στην προσφυγιά. Δεκάδες χιλιάδες σφαγιάσθηκαν.

 

 

Όταν μόνη της η Ο.Φαλάτσι έδιωξε τους Σομαλούς από την πλατεία του καθεδρικού ναού (Duomo) που την είχαν μετατρέψει σε αποχωρητήριο

Τον Ιανουάριο που μας πέρασε, ο πρόεδρο της Σομαλικήςκοινότητας της Τοσκάνης στην Ιταλία, Osman Gaal, έλαβε ειδοποιητήριο ότι πρέπει να πληρώσει φόρο 29.000 ευρώ, από ένα παλιό πρόστιμο που του είχε επιβληθεί για παράνομη κατοχή δημόσιας γης. 

 

Το πρόστιμο είχε επιβληθεί, επειδή μια ομάδα Σομαλών, τον Ιούλιο του 2000, είχε στήσει μια σκηνή στην Piazza Duomo της Φλωρεντίας, την πλατεία του ιστορικού Καθεδρικού Ναού της εκκλησίας της Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε (Αγίας Μαρίας των Λουλουδιών), ως μέρος μιας διαμαρτυρίας για κάποιουςΣομαλούς πρόσφυγες, για την οποία υπήρχαν διαμαρτυρίες, αλλά και "αλληλέγγυοι", αφού, όπως αναφέρει ο Gaal, «είχαμε την αλληλεγγύη του καθολικού επισκόπου». Η ιστορία περιγράφεται από την αείμνηστη Oriana Fallaci, στο βιβλίο της «H Οργή και η Περηφάνεια» (2003) με τον μοναδικό, δικό της τρόπο. Απολαύστε την:

 

 

10 Μαΐου 1956: Μνήμη Ηρώων: Μιχαήλ Καραολή - Ανδρέα Δημητρίου

Στις 10 Μαΐου 1956 απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας από τους Άγγλους ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου. Οι δύο αγωνιστές αποτέλεσαν τους πρωτομάρτυρες του αντιαποικιοκρατικού Κυπριακού Αγώνα δίνοντας τη ζωή τους για την απελευθέρωση και Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα.

Οι Καραολής και Δημητρίου προέρχονταν από την αγροτική τάξη, η οποία στις δεκαετίες των ΄40 και ΄50, επιβίωνε μέσα στη τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Εντάχθηκαν σε νεαρή ηλικία στην ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) και αγωνίστηκαν ηρωικά για την απελευθέρωση και την Ελληνικότητα της Κύπρου μας. Η δράση τους στην ΕΟΚΑ πολυδιάστατη.

Ο Μιχαήλ Καραολής μαζί με τον συναγωνιστή του Ανδρέα Παναγιώτου κατηγορήθηκαν ότι σκότωσαν σε μια συγκέντρωση του ΑΚΕΛ στις 28 Αυγούστου 1955, έναν συνεργάτη των Άγγλων. Ο Καραολής, αντίθετα με τον Παναγιώτου συνελήφθη αργότερα σε ενέδρα. Οι Βρετανοί που τηρούσαν ακριβέστατο αρχείο στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών τον ανακάλυψαν από το ποδήλατό του που δεν μπόρεσε να πάρει από τη συγκέντρωση.

Σύνταγμα της Ελλάδας (θα το ανεβάζουμε συνεχώς γιατί ''μερικοί'' το έχουνε ξεχάσει!!! )

 

 

 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Βασικές διατάξεις
ΤΜΗΜΑ Α': Μορφή του πολιτεύματος
Άρθρο 1

    Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
    Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
    Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Άρθρο 2

    Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
    Η Ελλάδα, ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών.

ΤΜΗΜΑ Β': Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας
Άρθρο 3

    Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού· τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Είναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Ιερά Σύνοδο των εν ενεργεία Αρχιερέων και από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ' (29) Ιουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928.
    Το εκκλησιαστικό καθεστώς που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές του Κράτους δεν αντίκειται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου.
    Το κείμενο της Αγίας Γραφής τηρείται αναλλοίωτο. Η επίσημη μετάφρασή του σε άλλο γλωσσικό τύπο απαγορεύεται χωρίς την έγκριση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδας και της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη.

Βελισσάριος: Ο Έλληνας στρατηγός που κατέκτησε όσα δεν πρόλαβε ο Μέγας Αλέξανδρος

Ο Βελισσάριος γεννήθηκε το 505 μ.Χ. στο χωριό Γερμανίκεια της Θράκης και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς ηγέτες όλων των εποχών. Όντας ο δεύτερος δυνατότερος άντρας στην Αυτοκρατορία μετά τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον οποίο και υπηρετούσε πιστά, υπερασπίστηκε με το σπαθί την τιμή της Αυτοκρατορίας τόσο σε Ανατολή όσο και Δύση.

 

Όσον αφορά την ελληνική ιστορία, πρόκειται για τον μεγαλύτερο Έλληνα στρατηγό-κατακτητή της που εμφανίστηκε μετά τον Μ. Αλέξανδρο, καθώς αφενός είναι γνωστό κανένας από τους διαδόχους του δεν μπόρεσε ποτέ να συγκριθεί με το μεγάλο στρατηλάτη, ενώ και ο ίδιος ο Πύρρος της Ηπείρου δεν άφησε τελικά στην ιστορία κάποιο μεγάλο κατόρθωμα.

 

Ο Βελισσάριος όμως, και πρακτικά, πήγε όπου δεν… πρόλαβε να πάει ο Μέγας Αλέξανδρος - δηλαδή στις ακτές της Βόρειας Αφρικής και στην Σικελία και Ιταλία - και κατέκτησε όσα δεν δόθηκε η ευκαιρία στον δεύτερο να κατακτήσει!

 

Και μάλιστα είναι ο μοναδικός παγκοσμίως που το κατάφερε ακολουθώντας την πορεία που θα ακολουθούσε και ο Αλέξανδρος, δηλαδή από νοτιο-ανατολικά της Μεσογείου προς δυτικά.