אַז דו וועסט קערן זיך אַהיים
וועט יעדער שפּאַן דיר ווערן ליב
און היימיש נאָענט יעדער שטיין
און יעדער ווענד, און שטעג, און גרוב
נאָר היט זיך, ברודער, ניט פאַרזאַם
דעם איבערגאַנג פון סתם צו שטאַם
די איבערוואָג פון זאָרג אויף גראָז
בעת דו שפּאַנסט באָרוועס אויפן גלאָז
צעברעקלטן דיר אויפן וועג
צו היים־און־צייט וואָס איז פאָרביי
אַבי פון זיך ביסט ניט אַוועק
איז שוין דער וועג אַהיים כדאי
איז אויך דיין לידל מער ניט שטום
און ס'טרייסט די וועלט דיך: קום שוין, קום
אָט וועסט זיך אומקערן אַהיים
צו אַלץ וואָס ציכטיקט קלאָר און ריין
און כאָטש דער קריקוועג איז אַ בלאָף
דו, קער זיך אום אַהיים צום סוף
וועט יעדער שפּאַן דיר ווערן ליב
און היימיש נאָענט יעדער שטיין
און יעדער ווענד, און שטעג, און גרוב
נאָר היט זיך, ברודער, ניט פאַרזאַם
דעם איבערגאַנג פון סתם צו שטאַם
די איבערוואָג פון זאָרג אויף גראָז
בעת דו שפּאַנסט באָרוועס אויפן גלאָז
צעברעקלטן דיר אויפן וועג
צו היים־און־צייט וואָס איז פאָרביי
אַבי פון זיך ביסט ניט אַוועק
איז שוין דער וועג אַהיים כדאי
איז אויך דיין לידל מער ניט שטום
און ס'טרייסט די וועלט דיך: קום שוין, קום
אָט וועסט זיך אומקערן אַהיים
צו אַלץ וואָס ציכטיקט קלאָר און ריין
און כאָטש דער קריקוועג איז אַ בלאָף
דו, קער זיך אום אַהיים צום סוף
