ווידער שניי

-

ס'איז מסתמא שניי,

דער פרישער, נייער

ס'איז מסתמא

ווייכקייט

פון זיין פאַלן

ווי דערמאׇנונג

וועגן ווייסער,

יונגער כלה

וואׇס מיט פרייד

פילט־אׇן דיך

אין־לשער

און די לופט

איז ווייך און צאַרט,

און ס'דאַכט זיך

ס'איז אַ וועלט

אַ יום־טובדיקע, נייע

ביז די וויוגע

זיך צעשפּילט,

צעלאַכט זיך

און די פרייד

פאַרקאׇוועט

זיך פארטייעט