Εύκολο.. δύσκολο.. χμμμ.. ε;

Εύκολος χαρακτήρας
Αυτός που μπορείς να τον κατανοήσεις εύκολα; Αυτός που δεν κλείνεται σε standards και σε πρότυπα συμπεριφοράς κατακρίνοντας όλα τα υπόλοιπα; Ή μήπως αυτός στον οποίο έχεις καλύτερη πρόσβαση στην καρδιά του, στην ψυχή του, στη ζωή του γενικότερα; Μάλλον υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες από τις οποίες μπορείς να το δεις.. Αλλά δεν είμαι και σίγουρη...

Δύσκολος χαρακτήρας
Αυτός με τον οποίο δεν μπορείς να συνεννοηθείς ή να συζητήσεις για τίποτα; Ο δύστροπος δηλαδή; Ο αντικοινωνικός; Ο γκρινιάρης; Ο πεισματάρης; Ή ο συνεσταλμένος, που δεν μπορεί ή και δε θέλει να μιλήσει για τον εαυτό του οπότε και δεν τον καταλαβαίνεις; Ή μήπως αυτός που έχει πολλές πλευρές και αφήνει να φανεί πότε η μία και πότε η άλλη με αποτέλεσμα να μην ξέρεις πώς να αντιδράσεις; Πάλι τα ίδια όμως.. Κι εδώ ο καθένας θα δώσει τη δική του ερμηνεία - διαφορετική ή ίδια.

Και αλήθεια.. είναι δυνατόν κάποιος να είναι εύκολος και δύσκολος ταυτόχρονα; Μήπως τελικά το νόμισμα δεν έχει μόνο δύο όψεις;;
Εγώ όμως δεν πιστεύω ότι θα πρέπει να καθορίζουμε τις συναναστροφές μας ανάλογα με την ευκολία, τη δυσκολία, την πολυπλοκότητα του καθενός. Ίσως δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τόσο πολύ. Όταν μιλάμε με κάποιον, μιλάμε με αυτό που έχουμε εκείνη τη στιγμή απέναντί μας. Όχι με τον εύκολο ή δύσκολο χαρακτήρα που μπορεί να κρύβεται από πίσω. Άρα.. άκυρη η κατηγοριοποίηση.. ε;;