Dag 20 Makkelijke Maissoep

"Soepje voor de lunch, Wendy?" vraag ik een aanwaaiende vriendin die in de buurt heeft getennist.
"Ja, lekker, ik kijk meteen even over je schouder hoe je het doet."

"Nou, dit heb je er voor nodig. Je snijd ui en knof, en laat ze een beetje bakken in olijfolie. Dan doe je de uitgelekte mais en een scheutje water erbij en dan drinken we eerst een kopje thee."

"Ui bij de mais? Daar was ik nou nooit opgekomen."

"Ja hoor, kan prima, ik begin sowieso ieder lunchsoepje met een uitje en knoflook, gaat altijd goed, haha."

Na het kopje thee is de soep klaar voor de laatste behandelfase.

"Wat nu?" vraagt Wendy.

"De truc met de staafmixer." meld ik gedecideerd. "Zet je pan in de gootsteen zodat ie wat lager staat en zorg dat je een niet al te wijde pan hebt, anders spettert alles in het rond. Hou de staafmixer in een hoek van de pan en hou je pan schuin. Staafmixen maar!"

"Met wat brood met boter erbij is het een prima lunch. EN we eten met z'n tweeën een heel bakje mais. Eigenlijk mag dat brood er niet bij van de echte gezondheidsguru's maar soit."

"Wat is dit lekker!!!" roept Wendy even later. "En zo makkelijk!!"

Groente eten hoeft dus niet eens moeilijk te zijn én het is lekker! Dat begint mij langzaam te dagen. En dan nog iets...volgens mij zit mijn haar anders, voller. Zou dat kunnen?

 

Voor wat betreft het Tweede Ding: er begint zich een routine te ontwikkelen: rond vijf uur draai ik een sapje of maak ik een shake, ik bevind me tenslotte toch in de keuken. Zo heeft Frits ook een vers glas sap en grijpen we net iets minder snel naar een bakje chips. Deze was best een beetje vreemd, maar redelijk lekker. Fantastisch toch dat ik tussen neus en lippen door een halve venkel en een granny smith opdrink?!

Ik begin het sapje echt te missen wanneer ik er een keer niet aan toe kom. Het klinkt gezapig maar ik kan het niet ontkennen: ik verlang naar een gezond sapje aan het einde van de dag!

Fijn weekend!

Dag 18 De week van het soepje: Kikkererwtensoep!

Weet je wat het is met mij? Wanneer ik een weg insla moet het meteen zo consequent - daar wordt ik weleens moe van. Neem nou het soepje van vandaag. Daar voegde ik zo weinig mogelijk water aan toe omdat ik vind dat je er anders niet echt baat van hebt; en zo at ik vandaag soep die eigenlijk meer weg had van een pastasaus.

Op maandagmorgen soep maken voor de  lunch, dat begint voor mij met een tochtje naar de voorraadkast. In de aanbieding sla ik graag blikken in met allerlei groente-tjes. En zo heb ik altijd wel wat voor handen wat met een uitje en een teentje knoflook de potentie tot een soepje in zich heeft.

Vandaag pak ik een blik kikkererwten. Volgens een recept op Google kan dat samen met wat tomaten, een knoflookteen én een grote ajuin (het was vast een Belgische site) tot een smaakvol soepje omgetoverd worden. Net terug van vakantie heb ik even geen verse tomaten in huis, maar een pakje biologische tomatensaus will do. Eigenlijk moest er een halve liter water bij, maar hé, dat verdund het soepje maar onnodig dus die laat ik weg.

En zo krijg je een soepje in de gedaante van een pastasaus. Maar ik moet zeggen: toch erg lekker!

Dat vond Olivier trouwens ook. Hij wilde er wel een schaaltje van, met wat donker brood erbij. Kijk dat maakt me nou happy. Dat door mijn eigen gezonde voedingskeuzes de kinderen spelenderwijs ook gezonder gaan eten.

Aan het einde van de middag had ik nog net gelegenheid voor mijn inmiddels getrouwe bananen-spinazie-smoothie.

Gezondheid!

Morgen een volgend soepje. 

Dag 9 Maissoep en granaatappel-sapje

"Weet je" zei ik tegen mijn man Frits vanmorgen, "planning is best een ding als je gezond wilt eten".
"Hm-hm"
"En weet je wat nou balen is?"
"Wat?"
"Planning is not my strongest point."
"Ik zeg wijselijk niks" reageerde hij droogjes (maar met een twinkeling in zijn ogen).

Daar moest ik erg om lachen, want in veel dingen zijn wij gelijk, maar op het punt van planning bevinden we ons in tegenovergestelde richtingen van het spectrum.  En ja, ik ben inderdaad degene die er, laten we zeggen, wat meer moeite mee heeft.

Vandaag bedacht ik dan ook rond de lunch dat er, o ja, ergens nog Twee Dingen tot stand gebracht moesten worden. De voorraadkast bracht redding. En ieder voordeel heb zijn nadeel, ook nu weer.. Want zodra ik het blikje mais uit de kast viste riep mijn jongste: "Lekker! Mais!"

Dus at hij, voor hij aan zijn boterhammetjes begon, een bakje mais. Vezels, en dat geheel vrijwilig!

Snel ging ik met het soepje in de weer. Een soep, heb ik ontdekt, kán een ingrediëntenlijst bevatten van 15 dingen, waardoor ik er nooit aan begin. Maar wat blijkt? Met 3 ingrediënten is het ook prima en lekker.

Deze exquise variant bevat: een uitje, een blik mais en wat biologisch bouillonpoeder. En een laagje water. Het was heerlijk en het gaf me een diep gevoel van voldoening. Ik reed zelfs nog met een extra bakje langs Frits zijn kantoor. Had ik toch goed weten in te plannen!

Nummer Twee vandaag was een sapje van granaatappel, mandarijn, appel en 13 blauwe bessen uit de vriezer. Het is zeker al twintig jaar geleden dat ik granaatappel tot me nam. En dat was trouwens ook meteen de enige keer in mijn leven. Dit is nog maar dag 9! Welke exotische fruitsoorten zullen mijn weg nog allemaal gaan kruisen dit jaar?
..

Keep you posted!
..

Ps.De doosjes met ingevroren fruit zijn in de aanbieding bij de AH (25% korting). Blauwe bessen, frambozen, bramen...pik in 't is winter!

Dag 2 Groentesoep en worteldrank

Zo, de tweede dag. Vandaag viste ik dit zakje uit de koelkast: kan prima een soepje voor de lunch van gemaakt worden. Eigenlijk is dat het simpelste wat je kunt bedenken, wanneer je op de gezondere toer wilt:

Koop zo'n zakje.

 Doe het in een pan met wat water. Laat het pruttelen, zo'n 25 minuten. Pureer...

En eet! Een beetje peper en wat zout maakt het af. De sport, vind ik, is om zo weinig mogelijk zout te verwerken. Is beter voor het gestel.

Even een weetje voor vandaag - iets wat ik ooit van een orthomoleculair diëtist heb geleerd: kook alles wat natuurlijk is langzaam en op zo laag mogelijke temperaturen. Zo blijven de voedingsstoffen het best behouden. Dus, of je nu een eitje kookt, een groentesoep of de boontjes voor het avondeten: neem de tijd en hou de temperatuur zo laag mogelijk. Slow Cooking heet dat volgens mij, wat inmiddels een heuse stroming schijnt te zijn. Maar wie weet daarover later meer.

Dit soepje is in ieder geval rustigjes tot perfectie gebrouwd.

Om toch ook nog een gezonde drank te nuttigen heb ik net voor het eten de appel/wortelsap van gister herhaald. Het hele gezin stond om de sapcentrifuge heen. Waar het ene kind op de knop mocht drukken, deed het andere kind de groenten en fruitjes in de trechter.
Leonard (6) dronk vervolgens anderhalf glas hiervan op!!! Halleluja! Dit is het kind wat op school aan geen enkel stuk fruit te helpen is. Ja, aardbeien, die lust meneertje dan nog wel. Maar hallo, het is mid-winter dus dat is echt beyond happening. Het idee dat hij zoveel fantastische voedingstoffen hierdoor binnenkrijgt maakt dat ik in de lucht wil springen van enthousiasme. 

Ik ga door, morgen weer een dag vol groene avonturen.