Υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν καταλάβει ότι έχουμε πτωχεύσει με όλη την έννοια της λέξης και περιμένουν να τους το ανακοινώσουν για να το εμπεδώσουν. Αλλά ακόμα και αν ζουν σε αυτήν την εικονική πραγματικότητα δεν θα περάσει πολύς καιρός που βίαια θα αναγκαστούν να ζήσουν την αισχρή πραγματικότητα που μας έχουν ετοιμάσει οι πολιτικοί και τα media του τόπου μας.
Υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι η "κρίση" θα διαρκέσει λίγο (σχετικό για τον καθένα) και μετά όλοι μας θα γυρίσουμε στους παλιούς καλούς ρυθμούς ζωής που είχαμε. Δεν αντιλαμβάνονται ότι το βιοτικό επίπεδο θα πέσει κατακόρυφα για όλους.
Υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι η κυβέρνηση που έχουμε τώρα όπως και οι προηγούμενες εργάζονται για το καλό μας και δεν αντιλαμβάνονται ότι και αυτή όπως και οι προηγούμενες εργάζονται για να απολαμβάνουν οι λίγοι όπως φαίνεται περίτρανα από τους νόμους που θεσπίζει για το ασφαλιστικό. Νομοθετεί κάτι άδικο και μετά ρίχνει το μπαλάκι στην τρόικα ότι και καλά αυτοί το επέβαλαν. Το ότι βγαίνει η τρόικα και το διαψεύδει με επίσημες ανακοινώσεις στον τύπο αυτό δεν τους κάνει ούτε καν να ντρέπονται για τα ψέμματα που συνεχίζουν να λένε ενώ ο κόσμος αρχίζει και πεινάει. Λέω αρχίζει γιατί ακόμα δεν φθάσαμε στο σημείο εκείνο της απελπισίας. Εδώ που ζω εγώ τουλάχιστον θα αρχίσει να φαίνεται μετά τον Σεπτέμβρη που θα φεύγουν σιγά σιγά και οι τελευταίοι τουρίστες από τους κάθε χρονιά και λιγότερους που τιμούν την χώρα μας και έρχονται για τις διακοπές τους. Μετά θα γίνει ο απολογισμός, μετά δεν θα κουνιέται φύλλο στην αγορά. .
Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι φταίει ο κόσμος που ψήφιζε αυτούς που ψήφιζε για αυτήν την κατάσταση. Δεν νομίζω ότι είχε άλλη επιλογή. Οι επιλογές του ήταν μετρημένες και ήταν όλες σκάρτες. Καμιά ψήφος δεν θα έκανε την διαφορά. Γιατί όπως λέει πολύ σωστά και ο Γρηγόρης Ψαριανός με τα εκλογονοθευτικά συστήματα που έχουμε το 38% γίνεται 65% στην βουλή. Ο κόσμος ξεγελάστηκε. Του πετούσαν ένα επίδομα, μια πρόωρη παχυλή συνταξιοδότηση, μια θέση μόνιμη όπου κανείς δεν θα είχε δικαίωμα να τον διώξει ποτέ, ένα καλό μισθό και έτσι κατάφερναν να του κλείσουν το στόμα αλλά και τα μάτια για να μην βλέπει ότι το μπάνιο του Τζοχατζόπουλου στοίχιζε όσο η ακίνητη περιουσία όλου του σογιού του μαζί. Να μην το ψάχνει καν. Να ακούει τον σιχαμερό Πρετεντέρη και την παγοκολώνα από τις πλαστικές και από την αναισθησία Τρέμη και να νομίζει για 2 μήνες και βάλε ότι ο Ζαχόπουλος είναι όντως φοβερό πρώτο θέμα. Όποιος έβλεπε τότε ειδήσεις ήταν σαν να πήγαινε εκούσια για ύπνωση.
Τον τελευταίο καιρό δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Θα ήθελα να μπορούσα να σκέφτομαι τα παιδάκια μου και το μέλλον μας όσο πιο ρόδινα γίνεται. Αυτή όμως όλη η κατάσταση με κάνει και σκέφτομαι ότι τόσα χρόνια με την ανοχή όλων μας καταφέραμε να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας ένα ζοφερό μέλλον, με ανύπαρκτη παιδεία, ανύπαρκτη περίθαλψη και ανύπαρκτη προοπτική.
