Tout ce qui était directement vécu s'est éloigné dans une représentation
Wir wollen dass ihr uns vertraut
Wir wollen dass ihr uns alles glaubt
Wir wollen eure Hände sehen
Wir wollen in Beifall untergehen – ja
Από τις πιο έντονες μέρες στο στρατό ήταν όταν πήγα για βολή. Βάρεσα δεκαπέντε σφαίρες, με δύο διαφορετικά όπλα. Δεν είχα πυροβολήσει ποτέ με αληθινό όπλο ως τότε και ελπίζω να μη μου ξανασυμβεί ποτέ. Παρ' όλα αυτά είμαι της άποψης ότι όταν μπαίνεις στο χορό πρέπει να χορεύεις, οπότε προσπάθησα και στις δύο βολές να πετύχω το στόχο.
Αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο απ' ό,τι ακούγεται.
Οι πρώτες δύο σφαίρες στην πρώτη βολή (με G3A3) αστόχησαν απίστευτα θεαματικά. Όχι απλά δεν πέτυχα το στόχο. Δεν πέτυχα ούτε καν το λοφάκι από πίσω. Βασικά πιστεύω ότι οι σφαίρες μου κατέληξαν 2 ή 3 χιλιόμετρα μακριά, κάπου ανάμεσα στο πεδίο βολής και στη μακρινή άγονη πλαγιά.
Οι επόμενες 3 ήταν το ίδιο άστοχες. Ίσως μία φορά πέτυχα το λοφάκι αλλά δε μπορώ να ξέρω με σιγουριά γιατί βαράγανε κι άλλοι. Στην καρτέλα μου μου έγραψαν για εκείνη τη βολή ότι πέτυχα 3/10 εντός στόχου, αλλά είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δεν είδα καμία σφαίρα μου να πετυχαίνει το στόχο (φαίνεται όταν ένας στόχος τρώει σφαίρα). Αν όντως 3 σφαίρες πέτυχαν το στόχο μου, αυτές ήταν μάλλον από κάποιο διπλανό φαντάρο και δεν τις είδα τη στιγμή που τον πετυχαίνανε γιατί προσπαθούσα να πάρω καλύτερη θέση και κοίταζα αλλού. Πάντως εκείνη τη στιγμή ήξερα σίγουρα ότι η πρώτη βολή μου είχε 0% ευστοχία.
Η δεύτερη βολή ήταν με 10 σφαίρες και με άλλο όπλο, το ΗΚ-11. Το ΗΚ-11 δεν είναι καθόλου ίδιο όπλο με το G3. Το G3 είναι ατομικό ντουφέκι, που το στηρίζεις στον ώμο σου και βαράς (ή απλά το κρατάς σα μαλάκας, ή κάνεις επ' ώμου και τέτοια, τέλος πάντων είναι ελαφρύ). Το ΗΚ-11 είναι ομαδικό οπλοπολυβόλο. Αρκετά πιο βαρύ, θεωρητικά εδράζεται σε δίποδο, ιδανικά πακτωμένο κάπου (π.χ. σε όχημα ή θέση μάχης), ένας σημαδεύει και πατάει τη σκανδάλη, ένας άλλος το γεμίζει. Και ρίχνει 200 σφαίρες το λεπτό. Κατά ριπάς: Τα-τα-τα-τα-τα-τα-τα. Πολύ βαρύ πράγμα. Να το Heckler & Koch HK21, του οποίου το HK11 αποτελεί ελαφρώς παραλλαγμένο μοντέλο.
Απογοητευμένος από την επίδοσή μου στην πρώτη βολή, δεν ήθελα να χαλάσω τις ριπές μου. Έτσι πάταγα τη σκανδάλη όσο πιο απαλά μπορούσα, ώστε να ρίξω ιδανικά 10 σφαίρες μία-μία και να σημαδεύω όσο πιο καλά γίνεται. Μάταια. Πάλι πέτυχα βουνό, αρκετά μάλιστα πιο άστοχα απ' ό,τι πριν. Μάλλον και οι διπλανοί το βρήκαν το ίδιο δύσκολο, γιατί αυτή τη φορά στην καρτέλα μου έγραψαν 0/10. Και το κυριότερο, μπόρεσα να βαρέσω μόνο 3 φορές. Στις οποίες φύγανε 3, 4 και 3 σφαίρες αντίστοιχα.
Μου έχει μείνει η δεύτερη βολή, γιατί ήταν στ' αλήθεια δυνατή εμπειρία. Και τα δύο όπλα είναι φονικότατα αν βρουν στόχο, όμως το οπλοπολυβόλο ήταν πολύ πιο κακό και σοβαρό. Να ένα βαρύ κι ασήκωτο μηχάνημα του διαβόλου που δεν το έχει σε τίποτα να ξαπλώσει 4 άτομα σε μια στιγμή. Ακόμα κι αν εσύ ήθελες να πετύχεις 1.
ΑΚ-47 δεν έχω δει από κοντά ούτε θέλω, αλλά απ' ό,τι φαίνεται ρίχνει υπερδιπλάσιες σφαίρες ανά λεπτό. Θες να ρίξεις 1, και φεύγουν 6 ή 8 αν είσαι άπειρος και το έχεις στο κατά ριπάς. Δε θα ήθελα ποτέ να βρεθώ στο ίδιο μέρος με κάποιον που κρατάει Καλάσνικοφ
Και τώρα ερχόμαστε στο διά ταύτα.
Δε μπορώ να συγχωρήσω κάποιον που μπαίνει σε μια τράπεζα με τρία τέτοια. Πέρασε τη γραμμή. Διέπραξε σε βάρος >1 ατόμων το βασανιστήριο της εικονικής εκτέλεσης. Επειδή την είδε μαχητής του καλού και των δυνάμεων της ζωής.
Κλασικά.
Στ' αλήθεια δεν έχω καταλάβει πώς το φαντάζονται μερικοί. Ότι ήμασταν κατά του Κορκωνέα επειδή ήταν μπάτσος, και όχι επειδή έστρεψε το όπλο του σε κάποιον αθώο; Ναι ΟΚ ο Κορκωνέας πυροβόλησε ενώ οι πιτσιρικάδες δεν πυροβόλησαν. Σημαντική διαφορά, δε λέω. Σε κάποια πράγματα όμως μετράει αρκετά η πρόθεση. Είναι πάρα πολύ άγριο να απειλείς με Καλάσνικοφ. Είναι πολύύύ πέρα από τη γραμμή. Και δεν είναι απέναντι "στην τράπεζα" ούτε έχει να κάνει με τα λεφτά. Είναι απέναντι στους πάρα πολύ κανονικούς ανθρώπους που απειλήθηκαν, που φοβήθηκαν, που εξαναγκάστηκαν.
Εν πάση περιπτώσει όμως αυτοί έκαναν ό,τι έκαναν και θα τους κρίνει η δικαιοσύνη. Το πιο πιθανό είναι ότι θα πληρώσουν με αρκετά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους. Αν και όταν βγουν ίσως τα 50 να είναι τα 20 του σήμερα. Αυτοί που τους κανιβαλίζουν, που τους έχουν αφαιρέσει ήδη κάθε ανθρώπινη υπόσταση και τους βλέπουν σαν φιγούρες σε σιτουασιονιστικό υπερθέαμα, δε θα πληρώσουν.
Διότι δεν είναι αδίκημα να γράφεις μελό ιστορικίστικες καραπαπαρατζολιές. Να παίρνεις το μέρος αυτουνού που κρατάει το Καλάσνικοφ, υποτιμώντας την εμπειρία αυτού που βρέθηκε από τη λάθος μεριά του, ενώ εσύ ο ίδιος ούτε στα διακόσια χιλιόμετρα δεν έχεις περάσει είτε από τη θέση του ενός είτε από τη θέση του άλλου. Αλλά είναι αρχετυπικός φασισμός (σημεία 3, 9 και 11). Γράφεις τους αληθινούς ανθρώπους στ' αρχίδια σου, και ασχολείσαι μόνο με τις σεναριακές ανάγκες της Μεγάλης Εξιστόρησης. Η Μεγάλη Εξιστόρηση θέλει Ήρωες, ο κόσμος να χαλάσει. Οι Ήρωες είναι συνειδητοποιημένα όργανα της Ιστορίας. Οι Ήρωες είναι ευγενείς. Οι Ήρωες είναι σαν τους άλλους Ήρωες. Και οι υπόλοιποι είναι φυσικά κομπάρσοι. "Στο έμπα χίλιους έσφαξε στο έβγα δυο χιλιάδες".
Φυσικά για να γίνει αληθινός φασισμός πρέπει επιπροσθέτως να μην είσαι φλώρος και να έχεις αρκετές πιθανότητες να γίνεις εξουσία. Χλωμό γιατί οι εκφυλισμένοι σε σιτουασιονιστικές καρικατούρες του εαυτού τους είναι περισσότερο το είδος του ατόμου που βλέπει ζητιάνο και σκέφτεται πόσα like θα μαζέψει στο facebook μια φωτογραφία των ποδιών του μ' ένα ποίημα του Ρίτσου από κάτω.
Αλλά σε κάποια πράγματα μετράει αρκετά η πρόθεση.
Ή έστω η έλλειψη συναίσθησης.
ΥΓ εξυπακούεται ότι είμαι κατά του οποιουδήποτε βασανισμού οποιουδήποτε και πολύ περισσότερο υπό κράτηση. Αλλά το να είσαι κατά του βασανισμού ατόμων υπό κράτηση είναι κάτι το αυτονόητο, δε σημαίνει ότι θα σου πω και μπράβο για αυτό, ούτε βέβαια για τις δικές σου παπαριές που προσπαθείς να περάσεις στην πλάτη του. Ιδιαίτερα όταν κάνεις σαφές ότι αυτές είναι στην πραγματικότητα το θέμα σου.
Wir wollen dass ihr uns vertraut
Wir wollen dass ihr uns alles glaubt
Wir wollen eure Hände sehen
Wir wollen in Beifall untergehen – ja
Rammstein - Ich Will
Από τις πιο έντονες μέρες στο στρατό ήταν όταν πήγα για βολή. Βάρεσα δεκαπέντε σφαίρες, με δύο διαφορετικά όπλα. Δεν είχα πυροβολήσει ποτέ με αληθινό όπλο ως τότε και ελπίζω να μη μου ξανασυμβεί ποτέ. Παρ' όλα αυτά είμαι της άποψης ότι όταν μπαίνεις στο χορό πρέπει να χορεύεις, οπότε προσπάθησα και στις δύο βολές να πετύχω το στόχο.
Αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο απ' ό,τι ακούγεται.
Οι πρώτες δύο σφαίρες στην πρώτη βολή (με G3A3) αστόχησαν απίστευτα θεαματικά. Όχι απλά δεν πέτυχα το στόχο. Δεν πέτυχα ούτε καν το λοφάκι από πίσω. Βασικά πιστεύω ότι οι σφαίρες μου κατέληξαν 2 ή 3 χιλιόμετρα μακριά, κάπου ανάμεσα στο πεδίο βολής και στη μακρινή άγονη πλαγιά.
Οι επόμενες 3 ήταν το ίδιο άστοχες. Ίσως μία φορά πέτυχα το λοφάκι αλλά δε μπορώ να ξέρω με σιγουριά γιατί βαράγανε κι άλλοι. Στην καρτέλα μου μου έγραψαν για εκείνη τη βολή ότι πέτυχα 3/10 εντός στόχου, αλλά είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δεν είδα καμία σφαίρα μου να πετυχαίνει το στόχο (φαίνεται όταν ένας στόχος τρώει σφαίρα). Αν όντως 3 σφαίρες πέτυχαν το στόχο μου, αυτές ήταν μάλλον από κάποιο διπλανό φαντάρο και δεν τις είδα τη στιγμή που τον πετυχαίνανε γιατί προσπαθούσα να πάρω καλύτερη θέση και κοίταζα αλλού. Πάντως εκείνη τη στιγμή ήξερα σίγουρα ότι η πρώτη βολή μου είχε 0% ευστοχία.
Η δεύτερη βολή ήταν με 10 σφαίρες και με άλλο όπλο, το ΗΚ-11. Το ΗΚ-11 δεν είναι καθόλου ίδιο όπλο με το G3. Το G3 είναι ατομικό ντουφέκι, που το στηρίζεις στον ώμο σου και βαράς (ή απλά το κρατάς σα μαλάκας, ή κάνεις επ' ώμου και τέτοια, τέλος πάντων είναι ελαφρύ). Το ΗΚ-11 είναι ομαδικό οπλοπολυβόλο. Αρκετά πιο βαρύ, θεωρητικά εδράζεται σε δίποδο, ιδανικά πακτωμένο κάπου (π.χ. σε όχημα ή θέση μάχης), ένας σημαδεύει και πατάει τη σκανδάλη, ένας άλλος το γεμίζει. Και ρίχνει 200 σφαίρες το λεπτό. Κατά ριπάς: Τα-τα-τα-τα-τα-τα-τα. Πολύ βαρύ πράγμα. Να το Heckler & Koch HK21, του οποίου το HK11 αποτελεί ελαφρώς παραλλαγμένο μοντέλο.
Απογοητευμένος από την επίδοσή μου στην πρώτη βολή, δεν ήθελα να χαλάσω τις ριπές μου. Έτσι πάταγα τη σκανδάλη όσο πιο απαλά μπορούσα, ώστε να ρίξω ιδανικά 10 σφαίρες μία-μία και να σημαδεύω όσο πιο καλά γίνεται. Μάταια. Πάλι πέτυχα βουνό, αρκετά μάλιστα πιο άστοχα απ' ό,τι πριν. Μάλλον και οι διπλανοί το βρήκαν το ίδιο δύσκολο, γιατί αυτή τη φορά στην καρτέλα μου έγραψαν 0/10. Και το κυριότερο, μπόρεσα να βαρέσω μόνο 3 φορές. Στις οποίες φύγανε 3, 4 και 3 σφαίρες αντίστοιχα.
Μου έχει μείνει η δεύτερη βολή, γιατί ήταν στ' αλήθεια δυνατή εμπειρία. Και τα δύο όπλα είναι φονικότατα αν βρουν στόχο, όμως το οπλοπολυβόλο ήταν πολύ πιο κακό και σοβαρό. Να ένα βαρύ κι ασήκωτο μηχάνημα του διαβόλου που δεν το έχει σε τίποτα να ξαπλώσει 4 άτομα σε μια στιγμή. Ακόμα κι αν εσύ ήθελες να πετύχεις 1.
ΑΚ-47 δεν έχω δει από κοντά ούτε θέλω, αλλά απ' ό,τι φαίνεται ρίχνει υπερδιπλάσιες σφαίρες ανά λεπτό. Θες να ρίξεις 1, και φεύγουν 6 ή 8 αν είσαι άπειρος και το έχεις στο κατά ριπάς. Δε θα ήθελα ποτέ να βρεθώ στο ίδιο μέρος με κάποιον που κρατάει Καλάσνικοφ
Και τώρα ερχόμαστε στο διά ταύτα.
Δε μπορώ να συγχωρήσω κάποιον που μπαίνει σε μια τράπεζα με τρία τέτοια. Πέρασε τη γραμμή. Διέπραξε σε βάρος >1 ατόμων το βασανιστήριο της εικονικής εκτέλεσης. Επειδή την είδε μαχητής του καλού και των δυνάμεων της ζωής.
Κλασικά.
Στ' αλήθεια δεν έχω καταλάβει πώς το φαντάζονται μερικοί. Ότι ήμασταν κατά του Κορκωνέα επειδή ήταν μπάτσος, και όχι επειδή έστρεψε το όπλο του σε κάποιον αθώο; Ναι ΟΚ ο Κορκωνέας πυροβόλησε ενώ οι πιτσιρικάδες δεν πυροβόλησαν. Σημαντική διαφορά, δε λέω. Σε κάποια πράγματα όμως μετράει αρκετά η πρόθεση. Είναι πάρα πολύ άγριο να απειλείς με Καλάσνικοφ. Είναι πολύύύ πέρα από τη γραμμή. Και δεν είναι απέναντι "στην τράπεζα" ούτε έχει να κάνει με τα λεφτά. Είναι απέναντι στους πάρα πολύ κανονικούς ανθρώπους που απειλήθηκαν, που φοβήθηκαν, που εξαναγκάστηκαν.
Εν πάση περιπτώσει όμως αυτοί έκαναν ό,τι έκαναν και θα τους κρίνει η δικαιοσύνη. Το πιο πιθανό είναι ότι θα πληρώσουν με αρκετά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους. Αν και όταν βγουν ίσως τα 50 να είναι τα 20 του σήμερα. Αυτοί που τους κανιβαλίζουν, που τους έχουν αφαιρέσει ήδη κάθε ανθρώπινη υπόσταση και τους βλέπουν σαν φιγούρες σε σιτουασιονιστικό υπερθέαμα, δε θα πληρώσουν.
Διότι δεν είναι αδίκημα να γράφεις μελό ιστορικίστικες καραπαπαρατζολιές. Να παίρνεις το μέρος αυτουνού που κρατάει το Καλάσνικοφ, υποτιμώντας την εμπειρία αυτού που βρέθηκε από τη λάθος μεριά του, ενώ εσύ ο ίδιος ούτε στα διακόσια χιλιόμετρα δεν έχεις περάσει είτε από τη θέση του ενός είτε από τη θέση του άλλου. Αλλά είναι αρχετυπικός φασισμός (σημεία 3, 9 και 11). Γράφεις τους αληθινούς ανθρώπους στ' αρχίδια σου, και ασχολείσαι μόνο με τις σεναριακές ανάγκες της Μεγάλης Εξιστόρησης. Η Μεγάλη Εξιστόρηση θέλει Ήρωες, ο κόσμος να χαλάσει. Οι Ήρωες είναι συνειδητοποιημένα όργανα της Ιστορίας. Οι Ήρωες είναι ευγενείς. Οι Ήρωες είναι σαν τους άλλους Ήρωες. Και οι υπόλοιποι είναι φυσικά κομπάρσοι. "Στο έμπα χίλιους έσφαξε στο έβγα δυο χιλιάδες".
Φυσικά για να γίνει αληθινός φασισμός πρέπει επιπροσθέτως να μην είσαι φλώρος και να έχεις αρκετές πιθανότητες να γίνεις εξουσία. Χλωμό γιατί οι εκφυλισμένοι σε σιτουασιονιστικές καρικατούρες του εαυτού τους είναι περισσότερο το είδος του ατόμου που βλέπει ζητιάνο και σκέφτεται πόσα like θα μαζέψει στο facebook μια φωτογραφία των ποδιών του μ' ένα ποίημα του Ρίτσου από κάτω.
Αλλά σε κάποια πράγματα μετράει αρκετά η πρόθεση.
Ή έστω η έλλειψη συναίσθησης.
#oύτε_κατά_παραγγελία_να_ήτανε
