http://blog.dontkissthefrog.net
Όλα αυτά επειδή είδα το post του CM και αποφάσισα ότι αρκετά μου την έχει σπάσει το blogger με όλα αυτά τα scheduled outages και την τεράστια σελίδα (140KB) που περιέχει τα πάντα και το google να παρακολουθεί το καθετί και gmail για e-mail και google-analytics με τρία χρόνια καθυστέρηση και g-tarxidiamaskouniountai.
Εξάλλου το WordPress μετατρέπει τα :) σε ζωγραφιές. Αυτό είναι killer feature.
Φυσικά το template του νέου site σταδιακά θα μοιάσει με το template που όλοι γνωρίσατε και αγαπήσατε (εκτός από αυτούς που το μίσησαν, άντε και γαμηθείτε σκουλήκια) αλλά αυτή είναι δουλειά για το Σαββατοκύριακο.
6.2.06
4.2.06
context sensitivity
Ιστορικά, ο Ελληνισμός (σαν λέξη που εκφράζει συγκεντρωτική έννοια [aggregate]) είχε σαν δομική μονάδα τον ελληνιστή. Όπως ο Μαρξισμός τον μαρξιστή και ο Πασιφισμός τον πασιφιστή.
Στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα, ο Ελληνισμός είναι και πάλι λέξη που εκφράζει συγκεντρωτική έννοια, όμως σαν δομική μονάδα έχει τον Έλληνα.
Αυτή η όχι-και-τόσο-λεπτή εννοιολογική διαφορά οδηγεί σε πολλές διασκεδαστικές (αν και ενίοτε θλιβερές) συγχύσεις. O πρέσβυς έχει την (εσφαλμένη αλλά πιστεύω καλοπροαίρετη[*]) εντύπωση ότι τα μιμίδια της Μαμάς Πατρίδας (που πρέπει να προωθήσει) ταυτίζονται με τα μιμίδια των οικουμενικών ελληνιστικών αξιών. Ο αντίλογος στις αντιεθνικιστικές ενστάσεις του ΝΔ εμπεριέχει την ίδια σύγχυση:
"Δηλαδή η ορθότητα του θέματος της έκθεσης(όσων αφορά τις οικουμενικές και διαχρονικές αξίες του ελληνισμού) καθορίζεται από το σε ποιούς απεθύνεται?"
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΝΑΙ.
Για_την_ακρίβεια: !!!!!!!!!!---->NΑΙ<----!!!!!!!!!!.
Που μας οδηγεί στο κεντρικό συμπέρασμα για σήμερα:
Οι φυσικές γλώσσες λειτουργούν με context sensitive τρόπο. Είναι όμως ίδιον της φυσικής ανοησίας να αρέσκεται στο context free.
[*] "τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου" (προσθέτω: "τουλάχιστον αν έχω όρια"). Είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να μη γελάσει με το γερμανικό "πουτς-φράου" (="καθαρίστρια"), είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να αντιληφθεί ότι ο όρος "Ελλάδα" είχε κάποτε την ίδια εννοιολογική ποιότητα με σημερινούς όρους όπως "νότιο Αιγαίο" ή "Θεσσαλία" και είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να συνειδητοποιήσει ότι ο όρος "ελληνισμός" σημαίνει και κάτι άλλο εκτός από "το σύνολο των Ελλήνων".
Στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα, ο Ελληνισμός είναι και πάλι λέξη που εκφράζει συγκεντρωτική έννοια, όμως σαν δομική μονάδα έχει τον Έλληνα.
Αυτή η όχι-και-τόσο-λεπτή εννοιολογική διαφορά οδηγεί σε πολλές διασκεδαστικές (αν και ενίοτε θλιβερές) συγχύσεις. O πρέσβυς έχει την (εσφαλμένη αλλά πιστεύω καλοπροαίρετη[*]) εντύπωση ότι τα μιμίδια της Μαμάς Πατρίδας (που πρέπει να προωθήσει) ταυτίζονται με τα μιμίδια των οικουμενικών ελληνιστικών αξιών. Ο αντίλογος στις αντιεθνικιστικές ενστάσεις του ΝΔ εμπεριέχει την ίδια σύγχυση:
"Δηλαδή η ορθότητα του θέματος της έκθεσης(όσων αφορά τις οικουμενικές και διαχρονικές αξίες του ελληνισμού) καθορίζεται από το σε ποιούς απεθύνεται?"
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΝΑΙ.
Για_την_ακρίβεια: !!!!!!!!!!---->NΑΙ<----!!!!!!!!!!.
Που μας οδηγεί στο κεντρικό συμπέρασμα για σήμερα:
Οι φυσικές γλώσσες λειτουργούν με context sensitive τρόπο. Είναι όμως ίδιον της φυσικής ανοησίας να αρέσκεται στο context free.
[*] "τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου" (προσθέτω: "τουλάχιστον αν έχω όρια"). Είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να μη γελάσει με το γερμανικό "πουτς-φράου" (="καθαρίστρια"), είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να αντιληφθεί ότι ο όρος "Ελλάδα" είχε κάποτε την ίδια εννοιολογική ποιότητα με σημερινούς όρους όπως "νότιο Αιγαίο" ή "Θεσσαλία" και είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να συνειδητοποιήσει ότι ο όρος "ελληνισμός" σημαίνει και κάτι άλλο εκτός από "το σύνολο των Ελλήνων".
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)