γιατί το southpark είναι υπέρτατο

Όσο κι αν προσπαθήσαμε, δεν καταφέραμε να ξεγελάσουμε κανέναν.

1ον αυτό που περνάμε δεν είναι Χριστούγεννα, είναι μια άχρονη δίνη στην οποία έχουμε οικειοθελώς παγιδευτεί, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουμε κανέναν να κατηγορήσουμε για το κατάντημά μας πέρα από τον ίδιο μας τον εαυτό.

2ον δεν έχει νόημα να υποκρινόμαστε, κάτω από το χίππικο περιτύλιγμα που επιμελώς υφαίνουμε από την Παρασκευή, αχνοφαίνονται τα σάπια πλοκάμια της μικροαστίλας.

Η αλήθεια είναι πολύ πικρή αλλά ποτέ δε διστάσαμε μπροστά σε κάτι τέτοια. Καιρός να βροντοφωνάξουμε το τέλος της υποκρισίας:

Είμαστε τέσσερα τρομαγμένα ποντικάκια που φοβούνται τους κλέφτες.

Το ζήτημα φυσικά τέθηκε σε ψηφοφορία. Ακούστηκαν όλες οι απόψεις και ο καθένας εξέθεσε με τον καλύτερο τρόπο την κοσμοθεωρία του. Κατόπιν, με ψήφους 2 υπέρ και 2 λευκές, εγκρίθηκε πανηγυρικά το σχέδιο δράσης.

Θα χωριστούμε σε δύο ομάδες, την Team A και την Team B. H Team A αποτελείται από εμένα, το Τζίσους και τη Μ13. H Team B αποτελείται από τον Ερρίκο, το Ρούντι και τον Κένι (νοερά). Ρόλος της Team A είναι να καθήσει αραχτή στη ζεστή σαλονάρα μπροστά από το τζακουλίνι και να προσπαθήσει να μην ασχολείται καθόλου με τα τρομερά πράγματα που συμβαίνουν Εκεί Έξω. Αντιθέτως θα πρέπει τα μέλη της να έχουν καθαρό μυαλό προκειμένου να μπορούν να απαντήσουν σε καίρια ερωτήματα για το μέλλον της χρονοδίνης μας. Ήτοι: λειτουργεί ο ελληνικός καφές σαν υποκατάστατο του καφέ φίλτρου, αν ο δεύτερος έχει τελειώσει;

Η Team B αντιθέτως έχει ως ρόλο της το να κάτσει έξω στο κρύο και να λειτουργήσει ως ζωντανό ανάχωμα στις επιθέσεις των πολιορκητών μας. Τα μέλη της δε θα διστάσουν να προβάλλουν το ίδιο τους το σώμα σαν εμπόδιο στα ψυχρά και κοφτερά μαχαίρια του εχθρού δίχως στιγμή να λογαριάσουν την προσωπική βολή τους. Είναι πραγματικά αξιοζήλευτη η αυτοθυσία τους, για να μη μιλήσω για τον ηρωισμό τους. Και στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς αυτό: μας έκλεψαν όλη τη δόξα τα μουνιά. Ενώ εμείς προσφέρουμε τα μυαλά μας και κάνουμε όλο το βαρετό paperwork, χωρίς το οποίο όμως να δούμε αν θα τους ήξερε η μαμά τους τους κ.κ. "ήρωες"!

Στο περιθώριο αυτών των σημαντικών εξελίξεων συζητήθηκαν κάποια δευτερεύοντα ζητήματα. Πρώτον η εμπορικότητα. Δεύτερον το Πνεύμα των Χριστουγέννων. Τρίτον το γεγονός της παντελούς απουσίας ενημέρωσης για τα τεκταινόμενα στον πλανήτη (η τιβί έχει χρησιμοποιηθεί μόνο για τη θέαση προσφάτως παραχθέντων videocd με southpark). Οι απαντήσεις στις οποίες καταλήξαμε -μπορώ να πω σχετικά αβίαστα- είναι "χρώματα", "του την παίξαμε" και "σίγουρα μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους για 1-2 μέρες" αντιστοίχως.

Όταν η δίνη διαλυθεί, θα έχουμε 2006 και όλα θα στροβιλίζονται με 200 χιλιόμετρα την ώρα. Δε μασάμε όμως.

photo: team a

Corpse Bride

Βαθμολογία:
*********************************************************

Ur-fascism

Τρομερό κείμενο. Απίστευτο που δεν το είχα πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια.

η πουτάνα η μοίρα

When all is said and done, τα σημεία του πολυτονικού περιγράφουν μία προφορά των νεοελληνικών λέξεων που δεν είναι η νεοελληνική (εκτός αν προφέρει κανείς σας "τωι θεώι" και όχι "τω θεώ"). Αν περιέγραφαν την προφορά των νεοελληνικών λέξεων στα Dagbani, κανείς δε θα ασχολούνταν με την απώλεια αυτής της μαλακίας. Μόνο και μόνο επειδή περιγράφουν την προφορά των λέξεων στην Αττική Διάλεκτο (Δηλαδή Τη Γλώσσα Που Μίλούσαν Οι Έλληνες Όταν -ΚΑΙ ΚΑΛΑ- Γαμούσαν), είμαστε υποχρεωμένοι να πιάνουμε ατελείωτες συζητησούλες με τον κάθε πυροβολημένο εν έτει 2005 που λέει και ο Dark Angel.

Πάρτε το χαμπάρι: πολυτονικό = καθαρεύουσα = αττικισμός.

Και στο συλλογικό μυαλό της αναδυόμενης οντότητας που λέγεται Ελληνισμός, ο αττικισμός εδώ και 2000+ χρόνια παίζει -με αξιοζήλευτη πραγματικά σταθερότητα και συνέπεια- το ρόλο του συλλογικού Αλτσχάιμερ: άρνηση του παρόντος και ατελείωτο χάσιμο σε ένα -ως επί το πλείστον φανταστικό- ιδανικό παρελθόν.

interlude: meta

Λέει η Κωνσταντίνα να μετακράξω επειδή γίνεται της πόπης.

Το κακό είναι ότι δε μπορείς να μετακράξεις αν στο πιο κάτω επίπεδο δε βρίσκεται κάτι της προκοπής.

Ελάτε λίγο στη θέση μου. Τι είμαι; Είμαι τίποτα παραπάνω από ένα αθώο και ανυποψίαστο πιρπιρίνι που του έχουν πει ότι γίνεται της Πόπης, έχει πάρει τη λεμονάδα του και τη σακουλίτσα με τα ποπκόρν του, έχει αράξει μπροστά στην υπολογιστάρα του να χαζέψει και αντί για ποπικές καταστάσεις διαβάζει:

"αντιγραφές", "εγώ η ντίβα", "εγώ εγώ εγώ με ολίγη από BB για τηλεθέαση", "είμαι αθώα", "κακέ άνθρωπε", "wanna fuck desperately", "wanna fuck more desperately", "κοιτάξτε πόσο cool νομίζω ότι είμαι", "κακοί άνθρωποι", "τι θα γίνει με εκείνο το fuck που λέγαμε;", "πόσο μαλάκες ήταν οι πρώην μου", "οι άλλοι σαν προβολή του εαυτού μου", "βλακώδεις προλήψεις" και βέβαια "ο πιο πλάγιος τρόπος με τον οποίο ειπώθηκε ποτέ το 'θέλω να την έχει μεγάλη'".

Μετά πάει το πιρπιρίνι μας (i.e. moi) παραδίπλα και διαβάζει:
"αχαχούχα", "χιχιχιχιχι", "ΠΑΣΟΚ", "χιχιχιχι (ξανά)", "Τσαγκαρουσιάνος, free papers και blogs blogs blogs", "παλαιοκρασάς", "παλαιοκρασάς (ξανά!)", "έχουμε τετράγωνα αρχίδια εμείς", "...και γουστάρουμε", "Τσαγκαρουσιάνος, free papers και blogs blogs blogs", "ΠΑΣΟΚ", "free papers και blogs blogs blogs (παραδόξως άνευ Τσαγκαρουσιάνου)", "free papers και blogs blogs blogs", "όταν μάθω social networks μπορεί και να μην εντυπωσιάζομαι τόσο από το ότι όσο πέφτει το επίπεδο ανεβαίνει το ενδιαφέρον" και "Εγώ, ο Blogger".

Πιθανόν το πιρπιρίνι να την υποψιαστεί τη δουλειά και να κάτσει να το ψάξει επιστημονικά το θέμα. Κάνοντας π.χ. μια απλή ανάλυση στις συχνότητες των λέξεων, διαπιστώνει ότι στο 1ο site η λέξη "εγω" εμφανίζεται όχι λιγότερες από 58 φορές ενώ η λέξη "ειμαι" εμφανίζεται 73. Παραδόξως, η λέξη "εγωιστης" εμφανίζεται μόλις μία φορά, αλλά αρκεί για να βγει η περίληψη του όλου πράγματος: "εγώ είμαι εγωιστής". Και αυτό δεν είναι παρά το 1% της αλήθειας. Προτεινόμενη βιβλιογραφία.

Στο 2o site τα πράγματα είναι σαφώς λιγότερο εγωκεντρικά. Έχουμε π.χ. τη λέξη "voice" 30 φορές, ενώ τη λέξη "LiFO" μόλις 12 (ακόμα και ο "Τσαγκαρουσιάνος" την ξεπερνά με 13 αναφορές). Top of the top θα ήταν η λέξη "ΠΑΣΟΚ" με 25 συμμετοχές, αν δεν υπήρχε αυτό το εντυπωσιακό 40άρι της λέξης "Παπανδρέου". Τώρα, γιατί αυτό το διαβάζουν 1.000.000 άτομα τη μέρα; Αυτή θα ήταν μια πολύ εύλογη απορία αν δε ζούσαμε σε μία χώρα όπου το 90% ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και το 99,5% γελάει με τα ίδια αστεία κάθε χρόνο στις επιθεωρήσεις που παίζονται σε επανάληψη. Πάμε πάλι όλοι μαζί: σε οποιοδήποτε ζήτημα επιλογής, η πλειοψηφία έχει πάντα άδικο γιατί οι περισσότεροι είναι ΜΑΛΑΚΕΣ. Για τον πούτσο άτομα. Ελεεινά ηλίθιοι. Πώς το λένε ρε παιδί μου; Ζώα.

Εξοπλισμένο με αυτή τη γνώση το πιρπιρίνι, προχωράει παραδίπλα. Παραδίπλα, ανάμεσα σε πολύ ωραία ποστάκια με τραγουδέιρος μπορούμε να διαβάσουμε "σας τα 'λεγα εγώ", "σας τα 'λεγα εγώ", "ο σατανικός πιτσιρικός", "ο σατανικός πιτσιρίκος", "ΣΑΣ ΤΑ 'ΛΕΓΑ ΕΓΩ", "είδατε πόσο εύκολο είναι να γίνει κανείς πιτσιρίκος[*]", "σας τα 'λεγα εγώ"... you get the idea. Περιττό να πω ποια είναι η λέξη που εμφανίζεται περισσότερες φορές στο κείμενο.

Το πιρπιρίνι αποφάσισε ότι βαριέται και μέχρι ο φίλος του ο Mac να ξεκολλήσει ολίγον τι, θα πάει να ζήσει πιο cool καταστάσεις. πρέπει να καταλάβουμε όλοι τι σημαίνει να είσαι cool. cool είσαι όταν έχεις πολλές μικρές κοφτές ισοπεδωτικές προτάσεις με μίνι-παραλληρήματα υποτυπώδους σαρκασμού κάθε τόσο αυτό δίνει ένα βίαιο "δε μασάω τον πούτσο μου" ρυθμό στο λόγο σου. ειδικά αν δεν ξεκινάς τις νέες προτάσεις με κεφαλαίο. βασικά το ύφος που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι αυτό που έχουν διάφοροι καλτ ψευδοφιλόσοφοι των '90s (όπως τουλάχιστον προωθήθηκαν από το Χόλυγουντ και το MTV). δεν ξέρω αν θυμάστε ένα μαλάκα που στα βραβεία του MTV τον είχε σε ένα βιντεάκι να κοιτάζει την κάμερα θυμωμένος και να μουρμουρίζει κάτι ασυναρτησίες. ε αυτός ήταν cool. και τώρα που το σκέφτομαι αυτές δεν είναι cool καταστάσεις. είναι ακριβώς τόσο cool όσο καταφέρνεις να γίνεις αν σε παρατήσει η γυναίκα σου και μετά πιεις με τους φίλους σου στο κότερο λίγο scotch on the rocks. δηλαδή μηδέν γιατί δεν έχεις κότερο και είναι μαλακία να είσαι ένας μεθύστακας. ο μόνος cool στην όλη υπόθεση είναι η βιομηχανία ποτών που σου τα παίρνει ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ. Κατά τα άλλα ομολογώ ότι αυτό το μπλογκ έχει αρχίσει να μ' αρέσει, ίσως γιατί αν αγνοήσεις το υφάκι δε λέει και τόσο ηλίθια πράγματα, ίσως (πιθανότερο) γιατί κι εγώ έχω γαλουχηθεί με MTV και Χόλυγουντ.

Καλά, το "Πόλεμος στον Παιδικό Σταθμό: Θρησκεία εναντίον Επιστήμης" απαξιώ να το σχολιάσω, πάντως σαν πιρπιρίνι που είμαι διασκέδασα αρκετά. Μερικοί είναι συγκροτημένοι. Οι περισσότεροι είναι ταλιμπανοειδή. Βλ. θεώρημα για τους περισσότερους λίγο πιο πάνω.

Λοιπόν πέντε λογάκια τώρα: τη θυμάστε την εντροπία που έλεγε ο Lao; Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι είναι εντροπία. Σε οποιοδήποτε θερμοδυναμικό σύστημα έχεις ενέργεια που μπορεί να μετατραπεί σε κάτι πιο χρήσιμο (π.χ. χημική ενέργεια στα κάρβουνα που μπορεί να μετατραπεί σε θερμότητα) και έχεις και ενέργεια που μετατρέπεται πιο δύσκολα σε κάτι χρήσιμο (π.χ. τη θερμότητα που αν πας να την κάνεις ηλεκτρικό ρεύμα έχεις 80% απώλειες, πάλι σε θερμότητα). Σε κάθε σύστημα στο οποίο δεν εισάγεται αρνητική εντροπία (ενέργεια "καλής ποιότητας") απ' έξω, η εντροπία ανεβαίνει (γιατί όλες οι μετατροπές ενέργειας μέσα στο σύστημα είναι προς την κατεύθυνση της αύξησης της εντροπίας). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι το σύστημα καταντάει μια άμορφη δυσκίνητη κι ελεεινή σούπα από σκατά που δεν κουνιέται ούτε για πλάκα. Βλέποντας τη μπλογκόσφαιρα σα θερμοδυναμικό σύστημα, τις νέες ιδέες σαν αρνητική εντροπία και την αλληλομφαλοσκόπηση σαν διαδικασία εσωτερικής ανακατανομής της ενέργειας (που είναι η πληροφορία) καταλαβαίνετε όλοι τι εικόνα μπορεί να δώσει το monitor σε 1-2 μήνες αν συνεχίσουμε να ασχολούμαστε ο ένας με τις μαλακισμένες εμμονές του άλλου. Δεν είστε άνθρωποι, (δηλαδή είστε, αλλά πρωτίστως...) είστε site. Συνειδητοποιήστε -αν γίνεται- πόσο ηλίθιο είναι ένα site να τσακώνεται με ένα άλλο site (προσοχή: όχι να διαφωνεί, έστω και σε έντονο ύφος. Να τσακώνεται.). Όταν ο Μάκης και η "Ε" μπήκαν σε πόλεμο λάσπης, σε όλους μας φάνηκε αποκρουστικό. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ισχύουν διαφορετικά κριτήρια για το provatos.blogspot.com και το mousici.blogspot.com για να πω ένα τυχαίο παράδειγμα; Γιατί ο Χαρδαβέλλας όταν αυτολιβανίζεται και τον λιβανίζουν οι καλεσμένοι του είναι τηλεσκουπίδι, ενώ ο Πιτσιρίκος όταν καμαρώνει για τις προτάσεις που δέχθηκε και από κάτω έχει 10 σχόλια να του λένε "είσαι ο καλύτερος" είναι το καλύτερο blog που υπάρχει; Βλακείες. Τηλεσκουπιδιάρικη συμπεριφορά το ένα, τηλεσκουπιδιάρικη συμπεριφορά και το άλλο. Με τη διαφορά ότι ο Χαρδαβέλλας έχει ένα κοινό μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων ενώ εδώ η συζήτηση γίνεται μεταξύ 1000 ατόμων maximum. Ξεκολλάτε επιτέλους, είμαι από τους πιο ανώριμους "εδώ μέσα". Άμα φτάσαμε στο σημείο να διακρίνω εγώ ότι η κατάσταση έχει καταντήσει μια ζαρωμένη πούτσα, στη θέση σας θα άρχιζα ανησυχώ λιγάκι. Και btw δε μου αρέσει καθόλου που υπάρχει αυτό το "εδώ μέσα".

Άντε γιατί έχω ξενερώσει απίστευτα. Οπότε σας γειώνω όλους και πάω να γράψω κώδικα μπας και πάρω εκείνα τα 500 ευρώ πριν τα Χριστούγεννα.


[*] και όντως είναι, δηλαδή ο Mac έχει τρομερό point στο συγκεκριμένο.

Καταγγελία

e-na.a-na-pa-ra-to.di-ka-o-ma.to-u.ka-te.po-li-te.na.mo-po-re.
na.e-pi-le-ge.to.to-ro-po.e-ka-fa-ra-se
.ka.to.su-se-te-ma.ga-ra-fe.po-u.e-pi-te-me

u-su-tu.di-e-ti-ni-si-to-u-le-de.

ze-to.e.e-la!

ΥΓ: Όπως καταλαβαίνετε τάσσομαι ψυχή τε και σώματι υπέρ Βύρωνα[*]. Απλώς επειδή ξέρω ότι όσο παλιότερα τόσο εθνικότερα, προτίμησα τη λατινική μεταγραφή της Γραμμικής Βσαν σύστημα γραφής και τον τρόπο έκφρασης ενός αρχαιογκαγκά που ξέρω σαν τρόπο έκφρασης. Δικαίωμά μου δεν είναι; Έχετε ίσως κάποιο πρόβλημα; Άντε μην τα πάρω στο κρανίο και αρχίσω να σας απευθύνομαι σε τσακωνική διάλεκτο γραμμένη με κινέζικα ιδεογράμματα!

[*] credit για το link στις "Ανορθογραφίες", τις οποίες πληροφορώ ότι ο Βύρων έχει αναφερθεί στις μαγικές ιδιότητες της ελληνικής γλώσσας, σε παλιότερη συνέντευξή του στο "Ε" όπου υιοθετούσε 1000% το γνωστό μύθο περί Hellenic Quest(εδώ σε πιο αποδυναμωμένη version γιατί ΑΜΑ ΠΙΑ). Η αρρωστημένη πραγματικότητα πάντα ξεπερνά την αρρωστημένη φαντασία, αν και με τους αρχαιογκαγκά είναι λίγο δύσκολο να τα ξεχωρίσεις αυτά τα δύο. Η προσωπική μου θεωρία είναι ότι κάποιος ρίχνει acid στον υδροφόρο ορίζοντα της χώρας. Ίσως οι Βριλ.

Talamasca - Zodiac

Αυτοί οι Γάλλοι δεν παύουν να με εκπλήσσουν.


(εντάξει, δεν είναι και χθεσινό αλλά εγώ σήμερα το άκουσα πρώτη φορά)

cra(p)

Βρήκα από το e-rooster αυτό το άρθρο, που το έχουν γράψει κάτι αρχιδάτοι οικονομολόγοι, οι οποίοι καταλήγουν πως είναι παντελώς αντιεπιστημονικό να θεωρούμε πως όταν ανεβαίνει η παραγωγικότητα των εργαζομένων πρέπει να ανεβαίνουν και οι μισθοί τους.

Μου κάνει τρομερή εντύπωση η παντελής ανικανότητά τους να δούνε το θέμα χρησιμοποιώντας κάποιο άλλο εργαλείο πέρα από την προσφορά και τη ζήτηση. Για παράδειγμα με την κοινή λογική, που λέει ότι για περισσότερη δουλειά πληρώνεις -υποτίθεται- κάπως περισσότερα λεφτά.

Ας πούμε λένε πως όταν η παραγωγικότητα των εργαζομένων αυξάνει, αυξάνει και η παραγωγή της επιχείρησης, άρα και η προσφορά που ρίχνει στην αγορά. Συνεπώς -και σε περιπτώσεις ακραία απότομης ανόδου της παραγωγικότητας- η τιμή του προϊόντος πέφτει και η αύξηση της παραγωγικότητας μειώνει το τζίρο της επιχείρησης!

Γι' αυτό το λόγο (επειδή σε μια ακραία περίπτωση που η παραγωγικότητα θα ανέβει 500.000% σε ένα χρόνο, είναι όντως πιθανό να χάσει λεφτά η επιχείρηση) θεωρούν πως δεν υπάρχει η παραμικρή απολύτως σχέση ανάμεσα στην παραγωγή ανά εργάτη και στο τζίρο ανά εργάτη.

Δέχονται δε ως μοναδικές περίπτωσεις κατά την οποία αύξηση της παραγωγικότητας συνεπάγεται και αύξηση του μισθού, διάφορες "στρεβλώσεις" που προκύπτουν από κρατική παρέμβαση, όπως π.χ. κλειστά επαγγέλματα. Μόνο τότε είναι δυνατόν όποιος δουλεύει περισσότερο να παίρνει περισσότερα λεφτά. Και βέβαια αυτό είναι ΚΑΚΟ πράγμα.

Το δικό μου ερώτημα -και ας μου συγχωρεθεί η αφέλεια μια και δεν είμαι αρχιδάτος οικονομολόγος αλλά ένας ταπεινός σκεπτικιστής- είναι: τι γίνεται αν η παραγωγή ανά εργάτη πέσει στο μηδέν; Δε μηδενίζεται και ο τζίρος ανά εργάτη; Ή στ' αρχίδια του του τζίρου, μια και όπως "αποδείξαμε" από την έτερη ακραία περίπτωση δε σχετίζεται κατά κανέναν τρόπο με την παραγωγή σε μια ελεύθερη αγορά;

eigensemantics

Έστω ότι έχουμε τις λέξεις W1 και W2 που σε μία ιδιόλεκτο έχουν την ίδια ακριβώς ηχητική εκφορά (έστω S), είναι δηλαδή ομόηχα (και συνδέονται ετυμολογικά αλλά έχουν διαφορετικές σημασίες). Όπως το "ό,τι" και το "ότι" (που δεν είμαι σίγουρος ότι συνδέονται ετυμολογικά αλλά you get the idea).

Λοιπόν, έστω ότι σε αυτήν την ιδιόλεκτο η W1 έχει τη σημασία "κακός" (φορτισμένη συναισθηματικά) και η W2 έχει τη σημασία "μέλος της πληθυσμιακής ομάδας Χ" (δεν ενδιαφέρει ποια είναι η Χ) και είναι ουδέτερη συναισθηματικά.

Πάρτε τώρα δύο φράσεις από έναν ομιλητή της ιδιολέκτου:
1. Τι S που είσαι!
2. Προχθές στο πάρτι ήταν και ένας S.

Νομίζω πως είναι σχετικά εύκολο να καταλάβουμε ότι ο ομιλητής εννοεί:
1. Τι W1 που είσαι!
2. Προχθές στο πάρτι ήταν και ένας W2.

Συνεπώς στην (1) ο ομιλητής αναφέρεται μειωτικά σε κάποιον, αλλά χωρίς να εμπλέκει την πληθυσμιακή ομάδα. Στη (2) αναφέρεται στην ιδιότητα κάποιου να ανήκει στην πληθυσμιακή ομάδα, χωρίς όμως μειωτική διάθεση.

Το πακέτο που τρώει αυτός ο ομιλητής, είναι η ετυμολογική προέλευση των W1 και W2. Αυτά προέρχονται από τη λέξη "W" της Κοινής, η οποία διαφοροποιήθηκε σημασιολογικά στην ιδιόλεκτο.

Και 99,9%, η W στην Κοινή έχει σημασία W1^W2. Δηλαδή όταν εκφέρεται για κάποιον,
1ον) τον εντάσει στην πληθυσμιακή ομάδα (σύμφωνα με τη σημασία W2)
2ον) η οποία ΠΑΝΤΑ έχει την αρνητική ιδιότητα W1

Δηλαδή η ρίζα της όλης υπόθεσης εμπεριέχει ρατσιστική σημασιολογία (προκατάληψη).

Το θέμα είναι το εξής: νομιμοποιούμαστε να αγνοήσουμε ότι ο ομιλητής σύμφωνα με τη δική του ιδιόλεκτο δεν εκφράζει ρατσισμό, και να του πιστώσουμε το ρατσισμό που τεκμαίρεται από τη σημασιολογία της Κοινής;

Αντιστρόφως, νομιμοποιείται ο ομιλητής να αγνοεί ότι στην Κοινή αυτά που λέει έχουν ρατσιστική "ηχώ" και ενδεχομένως θα θίξουν κάποιον;

Το πρώτο είναι αγένεια, είναι σαν να κοροϊδεύουμε τον άλλον επειδή λέει "λjιλjιπούτιοι καρναβαλjιστές".

Το δεύτερο είναι επίσης αγένεια, γιατί είναι σα να ψήνεις μπριζόλες στα κάρβουνα έξω στον κήπο ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή.

Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ζήτημα καλής θέλησης. Πρέπει πάντα να προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τι λέει ο άλλος και όχι να αρπαζόμαστε από τη διατύπωση. Αλλά και αντίστροφα, όταν ξέρεις ότι υπάρχουν άτομα που δε σε ξέρουν αρκετά καλά ώστε να καταλάβουν αν έχεις κακία αλλά θα πληγωθούν -χωρίς λόγο ουσιαστικά- αν χρησιμοποιήσεις μία και μόνη λέξη, ποιος ο λόγος να μη βρεις ένα λίγο πιο κυριλέ συνώνυμο για αυτό που θέλεις να πεις; Και όσο γνωρίζονται οι άνθρωποι, τόσο πιο ελεύθερα μπορούν να μιλάνε, χωρίς να υπάρχουν αυτές οι παρεξηγήσεις.

Από εκεί και πέρα, ως γουστάρει ο καθείς. Είμαι αφάνταστα υπέρ του να υπάρχουν φωνές με μη πολιτικά ορθή διατύπωση. Και αν κάτω από τη διατύπωση το περιεχόμενο είναι σωστό, γουστάρω κιόλας. Στον εαυτό μου όμως επιβάλλω έναν βαθμό πολιτικής ορθότητας γιατί δεν έχω όρεξη να θίγω κόσμο υπό τις παρούσες συνθήκες (=>ρατσιστική μαλάκυνση της Κοινής). Και εξάλλου μου τη σπάει τρομερά να γράφω έτσι και ο άλλος να καταλαβαίνει γιουβέτσι, ιδιαίτερα αν "γιουβέτσι"= ρατσισμός και τέτοια.

ΥΓ: Ουφ! Νομίζω πως πιάσαμε επιτέλους ένα φυσιολογικό επίπεδο βαρετότητας :)

prior art

Ας σημειωθεί πως σήμερα στις 8/12/2005 είχα πρώτος την ιδέα για το διάφανο στρώμα με φερμουάρ και εγκάρσια (επίσης διάφανη) ψευδοτομή. Κάτι τέτοιο δηλαδή:
Τώρα δε μπορεί κανένας να πατεντάρει τα στρώματα που θα μας σώσουν :)

Ο Σίσυφος και το Ταμπόν

Οι γυναίκες δεν είχαν πάντοτε περίοδο.[*]

Δηλαδή είχαν, αλλά όχι αυτό το ψιλοστάνταρ 12-13 φορές το χρόνο από τα 12 συν πλην μέχρι τα 50 συν πλην.

Ο λόγος για αυτό είναι πως όλη αυτή τη φάση της ζωής τους την περνούσαν είτε έγκυοι, είτε θηλάζουσες. Πράγματα που ως γνωστόν προκαλούν αντι-περίοδο. Βέβαια υπήρχαν διάφορες καλόγριες, ιέρειες κλπ αλλά αυτές δε μετράνε.

Το γεγονός εξηγεί πολύ φυσικά γιατί τόσα εκατομμύρια γυναίκες, ενώ είναι σαφώς εξυπνότερες από τους άνδρες, κάθονταν (και κάθονται σε πολλές οπισθοδρομικές κοινωνίες) και είναι άβουλοι υπάνθρωποι, μέλη της οικοσκευής του συζύγου τους χωρίς νομική προσωπικότητα και χωρίς ζωή έξω από το σπίτι.

Ήταν ή αυτό, ή περίοδος κάθε μήνα. Εξ ου και η έμφυτη τάση των περισσότερων γυναικών να λειτουργούν με τρόπο που θα έκανε μια φεμινίστρια να σκίσει τα βυζιά της: το negative feedback της περιόδου είναι απλά πανίσχυρο. Ο πειρασμός να επιστρέψεις στη θαλπωρή της ανελευθερίας είναι σχεδόν ενστικτώδης (τι σχεδόν: καθαρά ενστικτώδης).

Πρόκειται για ένα υποτιμημένο side effect του Δυτικού Πολιτισμού.

Ο λόγος για αυτό είναι ότι δημιουργείται κάθε μήνα ένα πλεόνασμα παράνοιας το οποίο πρέπει να διοχετευθεί κάπου.

Παντρέψτε το αυτό με τις πραγματικά αξιοθαύμαστες υπολογιστικές ικανότητες του γυναικείου εγκεφάλου και ουσιαστικά έχετε έναν τρελοεπιστήμονα στο ελαφρώς πιο χαζογκομενέ. Ένα άτομο που στον πόλεμο των δύο φύλων κατέχει την πυρηνική βόμβα και δε διστάζει να τη ρίξει κατ' ευθείαν στα ορφανοτροφεία του αντιπάλου.

Κορίτσια, στη θέση σας θα δούλευα λίγο παραπάνω στο ζήτημα της αποδοχής της όλης φάσης. Στο κάτω-κάτω δε θέλετε να ξαναγίνετε οικοσκευές και τέτοια, έτσι δεν είναι;

Η περίοδος είναι α) επίπονη β) ενοχλητική γ) εντελώς προβλέψιμη ως προς τις επιπτώσεις της από βιολογικής πλευράς: δεν έγινε καθήκι το μωρό σας στα καλά καθούμενα, απλά έχετε πλακωθεί στα οιστρογόνα και φέρνετε το τέλος του κόσμου με το παραμικρό. Δεν είναι ότι δε νοιάζεται για σας, απλώς αν το σκεφτείτε λίγο λογικά θα διαπιστώσετε πως με την ίδια ακριβώς συμπεριφορά ήταν ο καλύτερος γκόμενος που υπήρχε μόλις δυο μέρες πριν. Όχι, δεν υπάρχει λόγος να μην του κάτσετε, δεν είναι κακό να έχετε περιοδόγκαβλες (απότομη άνοδος τεστοστερόνης) ούτε θα σας νομίσει για εύκολη (οιστρογόνα πάλι).

Get used to it και μάθετε να αγνοείτε τις παρενέργειες των εν λόγω χημικών.

Η Μαμά Φύση σας παίζει άσχημο παιχνίδι.

Αντισταθείτε.
---------------

Τώρα, γιατί το παραπάνω είναι ένα σεξιστικό παραλήρημα ενώ κάτι σαν το παραπάνω ντυμένο με ωραία λόγια και σερβιρισμένο από 1.000.000 κοριτσίστικα περιοδικά, ταινίες, τηλεοπτικά πρότυπα και γυναικοπαρέες στο κάθε ταλαίπωρο γκομενάκι είναι η επιτομή της γυναικείας ψυχολογίας;

Δηλώνω αναρμόδιος να απαντήσω, αλλά θα ρισκάρω την υπόθεση ότι αυτά τα χαζοπαραμυθάκια δίνουν μια πιο απλή εικόνα του κόσμου η οποία βοηθάει στο να εξανθρωπίζεται η όλη παράνοια των διαπροσωπικών σχέσεων σε μια εποχή που όλοι είναι πλέον ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν (αλλά πολύ λίγοι είναι πραγματικά ώριμοι για να μην το μαλακίσουν ποικιλοτρόπως).

Lies to children δηλαδή.

meta: μπλιαξ.

[*] ώρες-ώρες πραγματικά δεν έχω όρια.

Οι wannabe Γαλιλαίοι[5]

Έχω ανακαλύψει μία ευριστική που μου επιτρέπει να ξεχωρίζω γρήγορα και εύκολα το "ανατρεπτικό" από το ανατρεπτικό.

Αυτοί που προωθούν κάτι "ανατρεπτικό", προσπαθούν να τους πιστέψεις. Αν απορρίψεις το "ανατρεπτικό", σε κατηγορούν ότι δεν είσαι αρκετά open minded, ότι τα παίρνεις από τους Χ Κακούς, ότι νομίζεις πως τα ξέρεις όλα και άλλα τέτοια ευχάριστα.

Αυτοί που προωθούν κάτι ανατρεπτικό, προσπαθούν να σε πείσουν. Αν απορρίψεις το ανατρεπτικό, θα προσπαθήσουν να σε πείσουν με περισσότερα στοιχεία ή να σου δείξουν γιατί η άποψή σου είναι λάθος.

Με λίγα λόγια το "ανατρεπτικό" απαιτεί να γίνεις περισσότερο εύπιστος για την αποδοχή του, ενώ το ανατρεπτικό απαιτεί να γίνεις περισσότερο έξυπνος.

Πολλοί τσαρλατάνοι, σεχταριστές, απατεώνες ή απλοί πλανεμένοι επικαλούνται το Γαλιλαίο όταν συναντούν τη δυσπιστία και/ή το χλευασμό που τους αξίζει. Είναι ο Γαλιλαίος και είμαστε η Ιερά Εξέταση. Και αργά ή γρήγορα ό,τι και να κάνουμε θα παραδεχθούμε ότι η Γη γυρίζει. Απαιτείται βέβαια μία άλφα καλλιέργεια και μία άλφα κριτική σκέψη για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι ο Γαλιλαίος αυτό που είπε δεν το είπε επειδή έτσι του καύλωσε, αλλά επειδή πήρε το τηλεσκόπιό του κι έβγαλε τα μάτια του να παρατηρεί πράγματα. Και επιπλέον, σε ένα εξαιρετικό δείγμα πραγματισμού, όταν διαπίστωσε ότι έπρεπε να κάνει και λίγο το μαλάκα προκειμένου να μην καταλήξει μπριζόλα, έκανε το μαλάκα. Η Ιερά Εξέταση με τη σειρά της, δεν ξενέρωσε με το Γαλιλαίο επειδή αμφισβήτησε τις παρατηρήσεις του, αλλά επειδή οι παρατηρήσεις αυτές διαφωνούσαν με τις πεποιθήσεις της. Δεν ήταν "ανατρεπτική πεποίθηση εναντίον κατεστημένης πεποίθησης". Ήταν "ανατρεπτικά δεδομένα εναντίον κατεστημένης πεποίθησης". Όποιος θεωρεί ότι τα πάντα είναι ζήτημα πεποιθήσεων είναι κληρονόμος της Ιεράς Εξέτασης και όχι του Γαλιλαίου. Και να τον αφήσουν ήσυχο το Γαλιλαίο σαν ορφανά των διωκτών του που είναι. Στο διάολο πια με τον κάθε μαλάκα που μου το παίζει Γαλιλαίος...

Πάμε παρακάτω.

Φανταστείτε ότι έρχεται κάποιος και σας λέει "έχω τον τρόπο το υιοθετημένο παιδί σου να γίνει τέλειο: θα το χώσουμε σε μια σκουπιδοσακούλα, θα την κλείσουμε καλά και θα κάτσουμε πάνω του για να το εμποδίσουμε να βγει. Αν τελικά τα καταφέρει, θα έχει ξαναγεννηθεί και θα έχει αποβάλλει όλα τα αρνητικά στοιχεία που του κληροδότησε η τραυματική εμπειρία της υιοθεσίας. Αν δεν τα καταφέρει δεν πειράζει, δεν άξιζε να ζει ούτως ή άλλως. Πάντως το 99,999% τα καταφέρνει και στην πραγματικότητα για να μην ανησυχείς το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να εγκαταλείψεις τις παράλογες ιδέες για τον ψυχισμό των παιδιών που σου έχει επιβάλλει η συνομωσία των ψυχιάτρων καθώς και την ψυχρή υποτίμηση του Θαύματος της Γέννησης που σου έχει επιβάλλει η Τυρρανία της Λογικής στην εποχή μας". Και τον πιστεύεις. Παρ' όλο που δε σου έδωσε την παραμικρή απόδειξη ότι αυτό που λέει είναι σωστό. Το μόνο που σου έδωσε ήταν μια ιστορία που την βρήκες τρομερά φυσιολογική και ελκυστική, γιατί όλες οι φανταστικές ιστορίες είναι πολύ πιο φυσιολογικές και ελκυστικές από την πραγματικότητα (τερατωδώς απλούστερες, για αρχή). Και βουρ για την αναγέννηση του παιδιού σου. Το οποίο δεν επιζεί.

Ευτυχώς που κανένας δεν είναι τόσο εύπιστος...

...guess again! :'(

Θλιβερό έτσι; Το παιδί σου να παρακαλά σπαραχτικά για λίγο αέρα κι εσύ να προτιμάς να αμφισβητήσεις τα αυτιά σου αντί να αμφισβητήσεις μια τόσο ελκυστική και τόσο φυσιολογική και τόσο ξεκούραστη για το μυαλό σου εικόνα του κόσμου.

Και ως γνωστόν όλες οι κοσμοθεωρήσεις είναι ισοδύναμες. Δε μπορεί να πει κανείς τίποτα στην κ. Newmaker επειδή έκανε το καλύτερο για το παιδί της στα πλαίσια της δικής της κοσμοθεώρησης. Ή μήπως όχι; Ας αναβάλλουμε για λίγο την απάντηση.

Σε προηγούμενο ποστ έγινε μεγάλη συζήτηση για τη λογικοκρατική, υλιστική θεώρηση του κόσμου και πόσο λάθος είναι να ισχυριζόμαστε ότι εκεί τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω κλπ κλπ.

Ακούγοντας κανείς αυτήν την άποψη, σχηματίζει την εντύπωση ότι ζούμε σε ένα καθεστώς ορθολογιστικής τυρρανίας που μας υπαγορεύει ακόμα και πώς θα αναπνέουμε. Λες και δεν έχουμε τον έρωτα, τη φιλία, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα γούστα μας, τις εμμονές μας, σχεδόν κάθε πλευρά του να είσαι άνθρωπος πέρα και πάνω από κάθε λογική. Λες και δεν πιστεύει το 99% του πληθυσμού του πλανήτη κάθε λογής παντελώς ατεκμηρίωτες χοντρομαλακίες απίστευτης ηλιθιότητας. Το βρήκαμε το πρόβλημα, και είναι ότι μας ξεχειλίζει η λογική από τα αυτιά...

Λογική και υλικοκρατική θεώρηση για λογικά και υλικοκρατικά ζητήματα. Δε νομίζω ότι ζητάω πάρα πολλά. Στα παπάρια μου αν είναι πιο "κομψό" να μην υπάρχουν ασθένειες και να υπάρχει ένας άυλος κόσμος στον οποίο συμβαίνουν πράγματα και θαύματα που εμείς αναγνωρίζουμε ως "ασθένειες" αλλά στην πραγματικότητα είναι ενεργειακές ισορροπίες που διαταράσσονται κι αρχίδια μύδια κουκουρίδια. Αν δε μου εξηγήσεις πού ακριβώς (στον υλικό κόσμο) το στηρίζεις αυτό ρε τσαρλατάνε δεν το πιστεύω με τίποτα και ο λόγος που απαιτώ να μου το στηρίξεις στον υλικό και αντικειμενικό κόσμο είναι ότι μου ζητάς να σου δώσω πολύ υλικά λεφτά με τα υλικά μου χέρια από το υλικό μου πορτοφόλι με σκοπό να με θεραπεύσεις από απολύτως υλικά συμπτώματα χορηγώντας μου τρομερά υλικά μπουκαλάκια με υλικό νερό ή υλικά χαπάκια με υλική ζάχαρη. Αλλιώς καμία αντίρρηση να με θεραπεύσεις άυλα και να σε πληρώσω κι εγώ με άυλη ζωική ενέργεια που θα τη στίψω από μια κατσαρίδα.

Βλέπετε ακούμε πολλά για την ομοιοπαθητική, και το πόσο γαμάτη είναι και τι special που είναι η σχέση γιατρού ασθενή και ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό και ένα σωρό πολύ ωραία και πολύ ευχάριστα συνθήματα, αλλά όταν η συζήτηση πάει στο "ναι αλλά πιστεύετε ότι το νερό εκπαιδεύεται, τι έχετε να πείτε για αυτό;", δηλαδή στο διά ταύτα, ξαφνικά γίνεσαι ο ισοπεδωτικός που δε σέβεται την αντίθετη άποψη και λοιπές νεοεποχίτικες κλαψομουνιάσεις.

Και ξέρετε, αυτό είναι πολύ περίεργο, γιατί αν πας σε έναν φυσικό και του πεις "ναι αλλά πιστεύετε ότι ο χρόνος διαστέλλεται, τι έχετε να πείτε για αυτό;" θα σου πει "μα έχω 358.821 πειράματα και παρατηρήσεις που το επαληθεύουν αυτό, απλώς σε μικρές ταχύτητες και μικρές βαρυτικές διαφορές δεν είναι αισθητό αλλά για βάλε ένα ρολόι σ' ένα δορυφόρο κι ένα ίδιο ρολόι στην επιφάνεια της Γης να δεις αν θα δείχνουν το ίδιο".

Διαβάζοντας για το μίνι-αφιέρωμα, διαπίστωσα ότι πολλοί γιατροί είναι υπέρ της ομοιοπαθητικής και προωθείται η κάλυψη των ομοιοπαθητικών συνταγών από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Δηλαδή, για όποιον δεν κατάλαβε, δε μου φτάνει που θα πρέπει να δουλεύω σαν το σκλάβο μέχρι τα 65 μου μπας και το ταμείο μου καταφέρει να πληρώνει τις συντάξεις και την περίθαλψη των συναδέλφων μου χωρίς να χρεωκοπήσει, αλλά πρέπει επίσης να πληρώνω 25 ευρώ το χαπάκι με την εμβαπτισμένη σε απεσταγμένο νερό ζάχαρη επειδή όλοι αυτοί οι κύριοι είναι τόσο πολύ ενθουσιασμένοι με το σέξι περιτύλιγμα της ομοιοπαθητικής που στιγμή δεν κάθησαν να αναρωτηθούν αν όντως δουλεύει και γιατί.

Ε όχι. Αυτό πάει πάρα πολύ. Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει. Δεν έχει κανένα όμως δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με βάση αυτά που πιστεύει. Θες τα υπερπολύτιμα λεφτά μου κύριε επειδή σε έπιασαν οι New Age καύλες σου; Όχι ρε, δε θα τα πάρεις. Αν θες να στα σκάσω για να διαβάσεις πέντε βιβλία παραπάνω να ξεστραβωθείς, καμία αντίρρηση. Όμως δεν έχω καμία όρεξη να τα πετάξω σε κάτι που δε δουλεύει, όσο ωραίος ή παραμυθένιος και να ήταν ο κόσμος αν δούλευε. Παρομοίως και για τη μάνα που θεωρεί ότι η θεραπεία για τα προβλήματα συμπεριφοράς του παιδιού της είναι να ρισκάρει τη ζωή του στη βάση τρισάθλιων πεποιθήσεων. Πίστευε ό,τι θες κούκλα μου, αλλά εφ' όσον εμπλέκεται και τρίτο άτομο στην υπόθεση (το παιδί), καλό είναι να μην δρας τόσο υποκειμενικά.

Και μια τελευταία κουβέντα για το open-minded. Αποκλειστικά με γνώμονα την επιστήμη, πιστεύω ότι ο χρόνος διαστέλλεται και ότι το Σύμπαν είναι τουλάχιστον τετραδιάστατο, δηλαδή έχει ένα σχήμα που δε μπορώ καν να οπτικοποιήσω. Έχω φλερτάρει (αν και τελικά δεν την αποδέχθηκα) με την ιδέα ότι ολόκληρο το Σύμπαν αντιγράφεται κάθε φορά που ένα υποατομικό σωματίδιο παθαίνει λόξυγγα. Τείνω να καταλήξω πως είμαι μια ψευδαίσθηση που έχει ένα εντελώς άψυχο πολύπλοκο σύστημα αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από άψυχα υλικά. Και τέλος είμαι της άποψης ότι το Σύμπαν αποτελεί μια διακύμανση του τίποτα, επίσης μέσα στο απόλυτο τίποτα και όλα αυτά έγιναν για κανέναν απολύτως λόγο.

Κι έρχεστε εσείς με τα γαμημένα ματζούνια σας του 1800 και έχετε το θράσος να ισχυρίζεστε πως όποιος δεν αποδέχεται αυτές τις απλοϊκές, αφελέστατες και εντελώς πρωτόγονες ΠΙΠΕΣ δεν είναι αρκετά open-minded. Σα να λέμε είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Δεν είμαι εγώ στενόμυαλος: εσείς είστε ξενέρωτοι.

ΥΓ: Κλείνω το αφιέρωμα με μια συνεισφορά στην ελληνόφωνη σκεπτικιστική βιβλιογραφία. Θα μεταφράσω το πρόγραμμα του κύκλου μαθημάτων ομοιοπαθητικής που προσφέρει η Ratbags Holistic Health Academy (btw βρήκα τον τέλειο δίδυμό μου, και είναι Αυστραλός):

Κάποιοι νομίζουν ότι για να γίνεις ομοιοπαθητικός το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να προμηθευθείς ένα αντίτυπο του Materia Medica και να εξασκηθείς στην αραίωση και το ανακάτεμα. Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει ένα πλήρες πρόγραμμα εκμάθησης:

1. Αφαιρέστε τον εγκέφαλο. Δε χρειάζεται να αφαιρεθεί ακέραιος, οπότε χρησιμοποιήστε όποιον τρόπο θέλετε, αρκεί να μην πάθει πολλή ζημιά το κρανίο.
2. Ανακατέψτε τον εγκέφαλο με 10 φορές το βάρος του σε άμμο.
3. Πάρτε 10% από το μίγμα και ανακατέψτε το με 10 φορές το βάρος του σε άμμο.
4. Επαναλάβετε το βήμα 3 άλλες 20 φορές.
5. Χύστε το τελικό μίγμα πίσω στο κρανίο.
6. Αν είχατε απλά ανοίξει μια τρύπα στο κρανίο π.χ. με τρυπάνι, σφραγίστε την τρύπα με ένα φελλό (ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΛΑΣΤΙΧΕΝΙΟ ΠΩΜΑ). Αν είχατε αφαιρέσει ολόκληρο το πάνω μέρος του κρανίου, επανατοποθετήστε το προσεκτικά και εφαρμόστε ηλεκτροκόλληση μέχρι να δέσει πάλι το κόκκαλο.
   
7. Ανακατέψτε, χτυπώντας το κρανίο με ένα τούβλο δύο φορές από κάθε μεριά.
8. Χορηγείστε το δίπλωμα ομοιοπαθητικής.
   

Πρέπει να σημειωθεί ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί οργανισμοί -αμφιβόλου ηθικής και ποιότητας- προσφέρουν ταχύρρυθμα μαθήματα που παραλείπουν τα πρώτα 6 βήματα! Για να είστε σίγουροι ότι ο ομοιοπαθητικός σας έχει εκπαιδευτεί σωστά, αναζητήστε την οριζόντια ουλή (πρέπει να είναι λίγο πιο πάνω από τα μάτια και να διατρέχει όλο το κρανίο) ή ζητείστε να δείτε το φελλό.

hocus pocus[4]

To Πανεπιστήμιο Αιγαίου έχει τα εξής τμήματα:

• Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας
• Τμήμα Γεωγραφίας
• Τμήμα Κοινωνιολογίας
• Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
• Τμήμα Περιβάλλοντος
• Τμήμα Επιστημών της Θάλασσας
• Πρόγραμμα Σπουδών Επιλογής "Περιβαλλοντική Χαρτογραφία"
• Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων
• Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών
• Τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης
• Τμήμα Μαθηματικών
• Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων
• Τμήμα Στατιστικής και Αναλογιστικών - Χρηματοοικονομικών Μαθηματικών
• Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
• Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού
• Τμήμα Μεσσογειακών Σπουδών
• Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων

Όταν λοιπόν κάποιος διαβάζει ότι "το Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε συνεργασία με τη Διεθνή Ακαδημία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής ξεκίνησε έναν διετή κύκλο σπουδών στην Ομοιοπαθητική", γεννιέται το ερώτημα "στο όνομα ποιου know-how";

Ποιο από τα παραπάνω τμήματα έχει την αναγκαία βιολογική, φυσική, ιατρική, έστω μεταφυσική εξειδίκευση για να συνεπικουρεί ένα πρόγραμμα διδασκαλίας εναλλακτικής ιατρικής;

Δεν το βρίσκετε...

[Προσωπικά έτεινα προς το τμήμα Επιστημών της Θάλασσας. Είναι το μόνο που ασχολείται με βιολογία και χημεία και στο κάτω-κάτω είναι γεγονός ότι προερχόμαστε από τη θάλασσα οπότε πόσο μπορούν τέλος πάντων να διαφέρουν οι άνθρωποι από τα μπαρμπούνια; Αλλά...]

...είναι το τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων (κοιτάξτε κάτω-κάτω στη σελίδα)

Βάζω στο καπέλο μου μια ψευδοεπιστήμη με ολοφάνερα στοιχεία σέχτας, ανακατεύω με λίγο ακαδημαϊκό κύρος που μου δίνει ο τίτλος "Πανεπιστήμιο Αιγαίου" (και μόνο), hocus pocus, et voila, αυτό που σερβίρω στον κόσμο είναι μία παρεξηγημένη και πολλά ελπιδοφόρος Επιστήμη της Νέας Εποχής.

Στο επόμενο ποστ (που μάλλον θα κλείσει το mini-αφιέρωμα), κάποιες προσωπικές σκέψεις πάνω στο θέμα.

Δικηγόροι...

Εγώ πάντως πρότεινα στο θύμα τους να προσθέσει απλά ένα "AXA is a registered trademark of FINAXA ltd, France". Και θα τους τη σπάσει, και δε θα μπορούν να του την πούνε.

(σχόλια όποιος θέλει στο la-ino)

help?

Έχω κάνει πάνω από 100 ορθογραφικά λάθη τις τελευταίες 4 ώρες. Και με τα typos είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Είναι σα να μη με υπακούν τα χέρια μου.

Θυμίζω ότι υπό κανονικές συνθήκες πληκτρολογώ σχεδόν με ταχύτητα σκέψης και ορθογραφικά λάθη κάνω μόνο τα συνηθισμένα (δηλαδή λέξεις που γράφω συστηματικά λάθος), όχι τώρα να γράφω "τη κάνετε"(!!) και μάλιστα πολλές φορές την ίδια μέρα.

Κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Μάλλον το έχω παρακάνει λιγάκι με τους υπολογιστές.

Αλήθεια στις πόσες ώρες ημερησίως φλιπάρει κάποιος;

hocus medica et pocus materia[3]

Ερχόμαστε τώρα στο Νόμο των Ομοίων. "Ας θεραπευτούν τα Όμοια με τα Όμοιά τους", ή "similia similibus curantur" για να γουστάρει και η διαδικτυακή ηχώ της DiS.

Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στην κεντρική ιδέα. Είναι πράγματι δόκιμος ένας κόσμος στον οποίον αυτή ισχύει. Βέβαια δεν έχει τεκμηριωθεί κάτι τέτοιο[+] και με αυτό σαν βάση θα διατυπώσω ένα μίνι-κράξιμο αυτής της θρασύτατης ιδέας.

Η κυριότερη ένσταση που μπορεί να διατυπωθεί απέναντι σε αυτόν το νόμο, είναι ότι εισάγει ένα στοιχείο ανθρωποκεντρικής υποκειμενικότητας που είναι μάλλον απαράδεκτο για συμπαντικές αλήθειες.

Εφιστώ την προσοχή σας στη διαφορά ανάμεσα στα "όμοια" και στα "ίδια".

Δύο πράγματα είναι όμοια όταν έχουν κάποιο παρόμοιο χαρακτηριστικό (ή και περισσότερα). Ας πούμε όλα τα τετράγωνα είναι όμοια, γιατί το καθένα έχει 4 γωνίες των 90 μοιρών και 4 ίσες πλευρές.

Δύο πράγματα είναι ίδια... βασικά όταν είναι ολόιδια :).

Στα αγγλικά φαίνεται καλύτερα η διαφορά: το "ίδιος" είναι "same", ενώ το "όμοιος" είναι "similar" (και για την ακρίβεια 9 στις 10 το similar μεταφράζεται σαν "παρόμοιος" που στα ελληνικά ακούγεται πιο ασθενές από το "όμοιος").

Τεχνικά το να τεκμηριώνεις ομοιότητα στις λειτουργία λόγω ομοιοτήτων στη μορφή, είναι λογικό σφάλμα: εσφαλμένη αναλογία, για να μην πω τίποτα βαρύτερο.

Ας πούμε, το να σας λέω ότι το κρεμμύδι θεραπεύει την πευφηκήτιδα[*] (καλά, αν το έγραψα σωστά πάω να παίξω Τζόκερ) μόνο και μόνο επειδή και τα δύο ερεθίζουν τα μάτια, είναι λίγο σαν να σας λέω ότι μια μπάλα του μπάσκετ μπορεί να αντικαταστήσει τη Γη σαν χώρος κατοικίας της ανθρωπότητας μόνο και μόνο επειδή και τα δύο είναι σφαιρικά.

Καταλαβαίνετε πού είναι το πρόβλημα: Το πρόβλημα είναι ότι όταν λέμε ότι δυο πράγματα είναι όμοια, αναφερόμαστε σε μία (υποκειμενικά ορατή) κοινή ιδιότητα. Τα πράγματα αυτά καθ' εαυτά μπορεί κατά τα άλλα να είναι εντελώς διαφορετικά. Πρόκειται για επιφανειακή αντιμετώπιση πρώτου μεγέθους. Αν είναι δυνατόν ένα κρεμμύδι να είναι όμοιο με την πευφηκήτιδα επειδή προκαλούν ερεθισμό στα μάτια!

[Νομίζω πως αυτό που προσπαθώ να πω θα γίνει πιο ξεκάθαρο με το παράδειγμα της αλλοπαθητικής. "Αλλοπαθητική" ονομάζουν οι περισσότεροι ομοιοπαθητικοί τη συμβατική ιατρική, στη βάση της λανθασμένης πεποίθησης ότι αυτή στηρίζεται στην ιδέα ότι "κάτι θεραπεύεται με το αντίθετό του" (και όχι με το όμοιό του).

Η πεποίθηση αυτή είναι σε γενικές γραμμές λανθασμένη. Ας πούμε μια πληγή θεραπεύεται βάζοντάς της Μπεταντίν ή κάποιο άλλο απολυμαντικό. Αυτό έχει σαν σκοπό να εμποδίσει τη μόλυνση και το γαγγραίνιασμα. Είναι σωστό όμως να πούμε ότι το Μπεταντίν είναι το αντίθετο της γάγγραινας; Το Μπεταντίν είναι απλά κάτι που σκοτώνει τους μικροοργανισμούς που προκαλούν γάγγραινα. Δεν είναι το αντίθετό τους.

Με την ίδια "λογική", το υδροκυάνιο είναι το αντίθετο του ανθρώπου, μια και σε σκοτώνει σε χρόνο dt. Όμως και το αρσενικό σε σκοτώνει σε χρόνο dt. Είναι κι αυτό αντίθετο του ανθρώπου; Άρα είναι το ίδιο πράγμα με το υδροκυάνιο; Και με μια νταλίκα που σε πατάει; Και με μια σφαίρα; Και με μια ανακοπή καρδιάς;

[δεν αντέχω στον πειρασμό: ίσως η θεραπεία για δηλητηρίαση από αρσενικό είναι νερό που έχουμε μαζέψει από το πλύσιμο μιας νταλίκας;]

Θέλω να πω, ο κόσμος δε μας κάνει ιδιαίτερα τη χάρη να δουλεύει με τρόπο που θα βρίσκαμε κατανοητό, για τον απλούστατο λόγο ότι υπήρχε επί τουλάχιστον 10.000.000.000 χρόνια χωρίς εμάς και δε θα αλλάξει συνήθειες τώρα στα γεράματα.

Η εξαιρετικά πολύπλοκη αιτιακή σχέση ανάμεσα στην επάλειψη με Μπεταντίν και στην αποτροπή της γάγγραινας δε μπορεί να εξηγηθεί με μια υπεραπλούστευση του τύπου "Μπεταντίν = αντιγάγγραινα" παρ' όλο που συχνά βολεύει να σκεφτόμαστε έτσι. (δε θα κάτσει τώρα ο γιατρός να σκεφτεί αυτό που έμαθε στο πανεπιστήμιο για τη βιολογία των παθογόνων μικροοργανισμών και τις χημικές ιδιότητες του Μπεταντίν κλπ, θα σκεφτεί απλά "για να μη γαγγραινιάσει θα βάλω Μπεταντίν γιατί το Μπεταντίν αποτρέπει τη γάγγραινα")

Μια υπεραπλούστευση εκ των υστέρων δεν είναι καθόλου το ίδιο με μια υπεραπλούστευση εκ των προτέρων.]

Όλα τα παραπάνω (όπως και η αντίδρασή μου σε οποιοδήποτε δείγμα Μαγικής Σκέψης) συνοψίζονται στην ερώτηση "με τι θράσος ρε παλιοπίθηκα τοποθετείς την αφεντομουτσουνάρα σου στο κέντρο του Σύμπαντος και κάθεσαι και του υπαγορεύεις πώς δουλεύει; Ποιος νομίζει ότι είναι το φτωχό μυαλουδάκι σου; Ε; ΠΟΙΟΣ;;;"
------------
[+] και η συζήτηση της όλης ιδέας σε επίπεδο επιχειρημάτων τελειώνει ακριβώς εκεί, το υπόλοιπο post είναι απλά μεταφιλοσοφικό αυθάδες τέντωμα της γλώσσας, ένας πειρασμός στον οποίο δε μπόρεσα να αντισταθώ.
[*] δεν ισχυρίζομαι ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία για την πευφηκήτιδα είναι όντως κρεμμύδι (εξάλλου είπαμε ότι είναι νερό), φέρνω απλώς ένα παράδειγμα.

interlude: πράγματα που μας κρατάνε

Εμένα με κρατάει μια σκηνή που διαδραματίστηκε σε ένα παρκάκι πριν 7 χρόνια και κάτι μήνες.

Με δάκρυα και εξομολογήσεις και ένα αστέρι.

Αυτά.

hocus pocus et materia medica [2]

Εστιάζοντας λοιπόν στην Κλασική Ομοιοπαθητική, πρέπει να σταθούμε σε δύο θεμελιώδεις παραδοχές της:

1. Ο Νόμος των Ομοίων.
2. Ο Νόμος των Απειροελάχιστων (ή "αρχή της ελάχιστης δόσης").

Το πρώτο μας λέει ότι το όμοιο θεραπεύει το όμοιο. Π.χ. η φαγούρα θεραπεύεται με τσουκνίδα, γιατί η τσουκνίδα προκαλεί φαγούρα. Θα ασχοληθούμε με αυτόν τον "Νόμο" λέιτερ.

Ο 2ος νόμος είναι ο ακριβής μηχανισμός μέσα από τον οποίο λειτουργεί ο 1ος. Δηλαδή, ντάξει, "το όμοιο θεραπεύει το όμοιο" επί της αρχής, στην πράξη όμως είναι λίγο πιο πολύπλοκα τα πράγματα από το να δώσεις απλά τσουκνίδα σε κάποιον που έχει φαγούρα. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι αν κάποιος έχει φαγούρα και πας και τον τρίψεις με τσουκνίδα, μάλλον δε θα τον πολυβοηθήσεις. Επίσης αν απλά βράσεις τσουκνίδες και του δώσεις να πιει, το πιο πιθανό είναι ότι δε θα γίνει τίποτα.

Ο Νόμος των Απειροελάχιστων λέει ότι οι θεραπευτικές -βάσει του 1ου Νόμου- ιδιότητες μιας ουσίας ενεργοποιούνται μέσα από μία συγκεκριμένη διαδικασία κατεργασίας, η οποία λέγεται ενίσχυση (potentiation) ή δυναμιτισμός (dynamitisation).

Σε τι συνίσταται η διαδικασία της ενίσχυσης; Είναι πολύ απλό: παίρνεις την ουσία που σε ενδιαφέρει (ας πούμε εκχύλισμα τσουκνίδας) και τη διαλύεις σε νερό. Βάζεις το διάλυμα σε ένα σέηκερ και κουνάς αρκετά καλά. Μετά, παίρνεις από το σέηκερ μια σταγόνα και τη ρίχνεις σε ένα καινούριο σέηκερ με καθαρό νερό, το οποίο επίσης κουνάς. Επαναλαμβάνεις τη διαδικασία μέχρι το αρχικό εκχύλισμα να έχει αραιωθεί μερικά δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων φορές. Το τελικό προϊόν περιέχει 1 μέρος τσουκνίδας ανά 1e32 (1 και 32 μηδενικά) ή 1e40 μέρη νερού. Σε τέτοιες μόνο συγκεντρώσεις, και μόνο εφ' όσον αυτές έχουν προκύψει με την παραπάνω διαδικασία, εκδηλώνεται πλέον η θεραπευτική ιδιότητα της τσουκνίδας για τη φαγούρα -σύμφωνα πάντα με τον Νόμο των Απειροελάχιστων.

Θα σταθούμε λίγο στη φράση "1 μέρος τσουκνίδας ανά 1e32 μέρη νερού". Η χημεία μας λέει ότι ένα λίτρο νερού περιέχει περίπου 3e25 μόρια νερού. Απλή μέθοδος των τριών:

Τα 1e32 μόρια νερού περιέχουν 1 μόριο τσουκνίδας.
Τα 3e25 μόρια νερού περιέχουν x; μόρια τσουκνίδας.

Απάντηση: x = 3e25/13e2 ~ 0.0003 μόρια τσουκνίδας.

(κάνω κάποιες απλουστευτικές παραδοχές, όπως ότι η τσουκνίδα είναι ένα μόριο και ότι αυτό ζυγίζει περίπου το ίδιο με το νερό. Μη νομίσετε ότι αδικώ την ομοιοπαθητική: αν δούμε την τσουκνίδα σαν το πολύπλοκο μίγμα μακρομορίων που είναι, προκύπτει ότι 1 λίτρο νερού περιέχει ακόμα λιγότερη τσουκνίδα)

Εδώ τώρα θα πρέπει να συγκεντρωθείτε, γιατί παίζει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια:

Δεν υπάρχουν "0.0003" μόρια τσουκνίδας. Τα μόρια δε διαιρούνται. Δεν υπάρχει "μισό" μόριο κάπου. Υπάρχει είτε ένα, είτε κανένα.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ένα πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι το τελικό διάλυμα δεν περιέχει καθόλου τσουκνίδα. Είναι καθαρό νερό και τίποτα παραπάνω.

Εδώ θα πρέπει να γίνει μια αναγκαία παρένθεση. Η Ομοιοπαθητική θεμελιώθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Τότε διατυπώθηκε από τον ιδρυτή της, το Hahnemann ο Νόμος των Απειροελάχιστων. Η χρονολογία της διατύπωσης έχει σημασία, γιατί εκείνη την εποχή τα επιστημονικά δεδομένα ήταν εντελώς διαφορετικά. Συγκεκριμένα δεν ήταν γνωστή η ύπαρξη των μορίων και των ατόμων. Όλοι νόμιζαν ότι η ύλη είναι άπειρα διαιρετή, που σημαίνει ότι ένα διάλυμα είναι άπειρα αραιώσιμο. Κατά συνέπεια μπορούσε κανένας να μιλάει για διαλύματα "1 μέρος στα 1e32". Σήμερα αυτό δε γίνεται. Ένα πράγμα που είναι αναγκασμένοι να παραδεχθούν οι σύγχρονοι ομοιοπαθητικοί, είναι ότι διάλυμα "1 μέρος στα 1e32" δεν υπάρχει. Διάλυμα "1 μέρος στα 1e32" είναι καθαρό νερό χωρίς ίχνος της αρχικής ουσίας, τελεία και παύλα.

Ο Νόμος των Απειροελάχιστων λοιπόν επαναδιατυπώνεται σήμερα ως εξής: οι θεραπευτικές ιδιότητες μιας ουσίας, βάσει του Νόμου των Ομοίων, εκδηλώνονται από καθαρό νερό το οποίο έχει προκύψει από επανειλημμένη αραίωση κάποιου διαλύματος της ουσίας.

Είναι ξεκάθαρο ότι για να ισχύει ο Νόμος των Απειροελάχιστων, πρέπει να υπάρχει κάποιος μηχανισμός με τον οποίον η τσουκνίδα μεταδίδει τις ιδιότητές της στο νερό, μέσα από τη διαδικασία της ενίσχυσης (δηλαδή της αραίωσης).

[Σημειώνω πως αν αυτός ο μηχανισμός υπάρχει, δε βλέπω (και δεν βλέπουν και αρκετοί άλλοι) γιατί το νερό θα έπρεπε να κολλάει ιδιότητες μόνο από την τσουκνίδα που του ρίξαμε λίγο πιο πριν και όχι π.χ. από την κουράδα του ελαφιού που έχεσε στο ποταμάκι της Β. Αμερικής όπου αυτό το νερό κυλούσε πριν 16.000 χρόνια, αλλά δε θα ασχοληθώ με αυτήν την -απολύτως βάσιμη- ένσταση.]

Η πιο εσωτερική θεωρία που θα ακούσετε, είναι ότι στο ενεργειακό επίπεδο των ζωικών δυνάμεων (του οποίου "φυσικά" εκδήλωση είναι ο υλικός κόσμος, α ρε τσογλαναρά Πλάτωνα τι φωτιές μας έχεις ανάψει), το νερό λειτουργεί σα μέσο στο οποίο "καταγράφεται" η ζωική δύναμη της τσουκνίδας, με τον ίδιο περίπου τρόπο που μια κασέτα (ένα μαγνητικό μέσο) μπορεί να καταγράψει το μαγνητικό πεδίο της κεφαλής του μαγνητοφώνου. Αυτή η θεωρία (αρκετά κυρίαρχη, παρατηρώ με λύπη) έρχεται σε συμφωνία με τη γενικότερη κλασική ομοιοπαθητική κοσμοθέαση, με την οποία θα ασχοληθούμε λέητερ.

Μια κάπως πιο προσγειωμένη θεωρία είναι ότι το νερό λειτουργεί ακριβώς σαν ηλεκτρομαγνητικό μέσο: τα μόρια της τσουκνίδας (που φυσικά έχουν, έστω και μικρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία όπως κάθε μόριο) αφήνουν μια "μαγνητική υπογραφή" στα μόρια του νερού. Λειτουργούν δηλαδή σαν πολλές, μικροσκοπικές κεφαλές μαγνητοφώνου, και τα μόρια του νερού λειτουργούν σαν πολλές, μικροσκοπικές μαγνητικές ταινίες.

Τη θεωρία αυτή την αναφέρω γιατί από εκεί προέρχεται η μόνη μέχρι σήμερα ένδειξη ότι ο Νόμος των Απειροελάχιστων έχει κάποια βάση. Πρόκειται για το περίφημο πείραμα του Benveniste.

Σύντομο background: Υπάρχουν κάποια κύτταρα στο αίμα που αντιδρούν σε μια συγκεκριμένη ουσία, με αποτέλεσμα την πρόκληση αλλεργίας.


Ο Benveniste λοιπόν διαπίστωσε πειραματικά ότι καθαρό νερό που έχει προκύψει με αραίωση της ουσίας που προκαλεί την αλλεργία, εξακολουθεί να προκαλεί αντιδράσεις σε αυτά τα κύτταρα. Ergo, το νερό κληρονομεί ιδιότητες από πράγματα που έχουν διαλυθεί σε αυτό στο παρελθόν. Άρα, υπάρχει πειραματική θεμελίωση για το Νόμο των Απειροελάχιστων. Δυστυχώς, δεν κατάφερε να επαναλάβει τα αποτελέσματά του όταν τα πειράματα έγιναν παρουσία σκεπτικιστών και το όλο θέμα κατέληξε σε φάρσα (ο Benveniste πλεόν έχει ξεφύγει τελείως: ισχυρίζεται ότι οι ιδιότητες αυτές μπορούν επίσης να αποθηκευθούν σε ένα σκληρό δίσκο, να μεταδοθούν από το Ιντερνετ και να γίνουν upload σε άλλο νερό).

Η επιστημονική (και μη) διαμάχη γύρω από την εγκυρότητα του πειράματος του Benveniste είναι ακόμα αρκετά έντονη. Φυσικά αυτό δεν εμποδίζει μερικούς από τους πιο ενθουσιώδεις οπαδούς της να ισχυρίζονται ότι το πείραμα αποτελεί την τελειωτική απόδειξη ότι η ομοιοπαθητική έχει βάση.

Με τόση φασαρία, απαιτείται πραγματικά καθαρό μυαλό για να παρατηρηθεί ότι ακόμα και αν το πείραμα του Benveniste ήταν σωστό, δεν αποτελεί επιβεβαίωση του Νόμου των Απειροελάχιστων, αλλά διάψευση! Όπως πολύ σωστά -και προς τιμήν του- παρατηρεί ο Γιώργος Βυθούλκας, κορυφαίος εν ζωή κλασικός ομοιοπαθητικός και τιμημένος με το Εναλλακτικό Βραβείο Νόμπελ, ο Νόμος των Απειροελάχιστων λέει ότι το αραιωμένο διάλυμα θα έπρεπε να θεραπεύει την αλλεργία και όχι να την προκαλεί!

Συνεπώς, αν αγνοήσουμε τις υποκειμενικές εντυπώσεις των οπαδών της ομοιοπαθητικής, ο Νόμος των Απειροελάχιστων μένει:

1. Με θεωρητική θεμελίωση βασισμένη στην (λανθασμένη) υπόθεση της άπειρης διαιρετότητας της ύλης.
2. Με μοναδική πειραματική τεκμηρίωση ένα αμφίβολο πείραμα που για την ακρίβεια τον... διαψεύδει!

Έχω την εντύπωση ότι αυτό δε λέγεται "νόμος", αλλά "θρησκευτική πεποίθηση". Και δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις per se. Έχω πρόβλημα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που δικαιολογούν το να συσκευάζεται καθαρό νερό σε μπουκαλάκια που λένε 'φάρμακο' και να πωλείται για $20 τα 15ml, ή αν προτιμάτε $1320 το λίτρο[*], ειδικά αν η αγορά χρηματοδοτείται από τους φόρους μου (όπως είχαν την ατυχία να τους συμβαίνει οι Ελβετοί για 5 δοκιμαστικά χρόνια μέχρι τον προηγούμενο Ιούνιο).

2b continued...

[*] αυτό κυρίες και κύριοι είναι επιτυχημένη αλχημεία: Μετατροπή νερού σε χρυσό.

materia medica et hocus pocus [1]

Λοιπόν το σωστό να λέγεται: αν έχει κάτι καλό η ομοιοπαθητική, είναι η εξατομικευμένη αντιμετώπιση του ασθενούς. Δεν είναι μικρό πράγμα ο γιατρός σου να ενδιαφέρεται ακόμα και για αυτά που σε στεναχωρούν. Μερικοί μάλιστα έχουν ανάγκη μόνο για αυτό. Στην πραγματικότητα οι καλοί γιατροί εδώ και χιλιάδες χρόνια εφαρμόζουν αυτήν ακριβώς την αντιμετώπιση. Θα συμφωνήσω με τον Egger ότι ήρθε πια ο καιρός οι κλασικοί γιατροί να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να γίνουν λίγο πιο ανθρώπινοι και ζεστοί.

Χάρη στην ολιστική αντιμετώπιση, η ομοιοπαθητική έχει συσσωρεύσει έναν αρκετά εντυπωσιακό όγκο γνώσης. Για παράδειγμα ένας ομοιοπαθητικός, αντιμέτωπος με κάποιο αλλεργικό σύμπτωμα, μπορεί να δώσει απλές διατροφικές συμβουλές που θα το εξαλείψουν. Αυτό ισχύει για οποιοδήποτε σύστημα ιατρικής: κανένα δεν είναι 100% άχρηστο και στην πραγματικότητα τα περισσότερα κάνουν καλά κάμποσα πραγματάκια. Τα λαϊκά γιατροσόφια με βάση τα βότανα για παράδειγμα έχουν αρκετά εντυπωσιακό ποσοστό εγκυρότητας. Αν έχεις αφιερωθεί με ειλικρινή διάθεση στη θεραπεία των ανθρώπων, τελικά έχεις και ειλικρινή διάθεση να παρατηρήσεις και να μάθεις από τα λάθη σου με αποτέλεσμα τη συσσώρευση γνώσης.

Και στο κάτω-κάτω, ο ιδρυτής της ομοιοπαθητικής δεν ήτανε κανένας μαλάκας. Είναι π.χ. ο ίδιος που εισήγαγε την καραντίνα σαν εργαλείο αποτροπής επιδημιών στην Πρωσσία. Ούτε η κλασική ιατρική του καιρού του ήταν κάτι το τρομερά επιστημονικό: δεισιδαίμονες σφάχτες ήτανε οι περισσότεροι. Αν η κλασική ιατρική, ξεκινώντας από αυτό το επίπεδο, έχει φτάσει σε 200 χρόνια να συζητά τη δημιουργία τεχνητών οργάνων από βλαστοκύτταρα, καθόλου περίεργο που και η ομοιοπαθητική έχει πετύχει κι αυτή κάτι, παρά τις προβληματικές θεμελιώδεις παραδοχές της.

Θα δευκρινίσω πρώτα κάτι: σε όλο το διάστημα της ύπαρξής της, η ομοιοπαθητική είναι χωρισμένη σε δύο, σαφώς διακριτές σχολές. Υπάρχουν οι "επιστημονικοί", που γενικά θεωρούν πως η ομοιοπαθητική θα έπρεπε να είναι συμβατή με την κλασική ιατρική (ουσιαστικά ένας υποκλάδος) με κύριους εκφραστές τους Robert Dangeon και Richard Hughes. Υπάρχουν από την άλλη οι "μεταφυσικοί", που στηρίζονται κυρίως στην σχεδόν θρησκευτική ανάγνωση των Βιβλίων του Μεγάλου Δασκάλου, με έτερο (ή, για πολλούς, σημαντικότερο) Μεγάλο Δάσκαλο τον James Tyler Kent. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της δεύτερης είναι η εχθρότητα των οπαδών της (όχι αναγκαστικά των επαγγελματιών της, εν μέρει και λόγω του πραγματισμού που υπαγορεύουν οι ευθύνες τους) προς την κλασική ιατρική, πράγμα λογικό αν λάβουμε υπόψη μας το χαρακτήρα της σαν σχεδόν πλήρες σύστημα πεποιθήσεων.

Σήμερα οι δυο σχολές αντιπροσωπεύονται από την "πολύπλοκη ομοιοπαθητική" (που εξασκείται κυρίως στη Γερμανία), ένα παρακλάδι ουσιαστικά της φυτοθεραπείας (το λέω καλά; Είναι τέλος πάντων αυτό που χρησιμοποιεί βότανα) και την "κλασική ομοιοπαθητική", που βασικά...
...που βασικά είναι η Ομοιοπαθητική στην οποία έχετε 99% πιθανότητες να πέσετε.

Ο εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ

Λοιπόν, έχει κάτι τρομαχτικές φάτσες σε 7-8 σκηνές και αυτό είναι όλο. Καλύτερα να είχα δώσει 7.5 ευρώ για να αγοράσω βιντεοκασέτες με μαγνητοσκοπημένες εκπομπές τελεμάρκετινγκ. Σαφώς λιγότερο βαρετές ή ενοχλητικές.

Το Πολυτεχνείο μπορεί και να μη ζει

Αλλά σίγουρα εξακολουθεί να τσούζει αυτούς που πάντοτε ήταν με τη μεριά του θανάτου. Τους γνωστούς φιλήσυχους νοικοκυραίους που κοιτάνε πάντα τη δουλίτσα τους. Και ξεχνάνε να ζήσουν.

Αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια λύσσα εκ μέρους των παραπάνω συμπαθών πρωτόζωων για το ότι δεν έγιναν τουλάχιστον Τσε Γκεβάρα (δηλαδή συνεπείς μέχρι το τέλος[*] και νεκροί) όλοι όσοι ήταν εκεί μέσα.

Άντε και γαμηθείτε ρε. Ακόμα και η Δαμανάκη, είχε τουλάχιστον στα 50 της κάτι αξιόλογο να απαρνηθεί. Όχι ότι έκανε καλά που το απαρνήθηκε, αλλά τέλος πάντων έκανε κάτι, κάποτε.

Εσείς; Μια ζωή στο κλουβί, να κακολογείτε αυτούς που προσπάθησαν, έστω και για μια στιγμή να βγουν πετώντας.

[*] εννοείται: συνεπείς στο αντιπρότυπο του αριστερού επαναστάτη που έχει κατασκευάσει για να μην κουράζει το μυαλό του ο τυπικός μίζερος μικροαστός. Ζήτημα αν υπήρχαν 10 τέτοιοι στο Πολυτεχνείο.

"Δεν ασχολούμαι με τα γήινα"

Τσκ τσκ τσκ...

Το ψέμμα είναι αμαρτία, man.

Είμαι ένας ιδιώτης πρωτόβουλος

Ξεκινάμε Οίκο Λογισμικού (ελληνιστί Software House) με έναν φίλο μου. Έχει κάνει πολύ καλή προεργασία: έχει στήσει γραφείο, συνδέσεις, υλικό και λογισμικό, μέχρι και πελάτες μας έχει βρει. Και ένα γραφίστα που θα μας κάνει τα γραφικά. Και επειδή είμαστε και οι δύο @@τοι προγραμματιστές (και ο γραφίστας μας @@τος γραφίστας), θα τους σκίσουμε όλους.

Yey!

:)

(πρέπει να είναι η τυχερή μου μέρα)

strange loop

Πολλή κοινωνικοποίηση τώρα τελευταία => ελάχιστος καιρός για βαρετά πράγματα.

Επίσης πακετώνεται κόσμος γύρω μου. Δηλαδή κοντινά μου άτομα. Είναι πραγματικά το μόνο πράγμα που μπορεί να με στενοχωρήσει. Με όλα τα άλλα δεν έχω πρόβλημα. Αλλά το φιλοσόφησα και κατέληξα ότι μεγαλώνοντας, είναι αναπόφευκτο να ζήσεις και λίγη (ή πολλή) δυστυχία. Θα δούμε. Για την ώρα έχω κολλήσει με το Dacota των Stereophonics. Το αφιερώνω σε όλους τους φίλους μου. Νομίζω πως περιγράφει με ακρίβεια την κατάστασή μας.

Άσχετο: αν σας πλησιάσει κανένας τσόγλανος από αυτούς που πουλάνε εξωτικούς χυμούς αδυνατίσματος και αρχίσει να σας μιλάει για τις ευεργετικές επιπτώσεις της γκουαρανίνης που δρα απευθείας στα επινεφρίδια σταθεροποιώντας τα επίπεδα της αδρεναλίνης, σε αντίθεση με την καφεΐνη η οποία απλά τσιτώνει, πείτε του του απατεώνα ότι "καφεΐνη" και "γκουαρανίνη" είναι διαφορετικά ονόματα της ίδιας ακριβώς ουσίας οπότε η κοινή λογική λέει ότι έχουν και τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες οπότε να πάει να γαμηθεί.

(επειδή είμαι φίλος και οι φίλοι πρέπει να στηρίζουν τους φίλους τους, αναγκάστηκα να παρακολουθήσω σεμινάριο γνωστής πυραμίδας που σου υπόσχεται να γίνεις ζάπλουτος, τίγκα στην ενέργεια και με ιδανικό βάρος κι όλα αυτά πίνοντας [και κυρίως πουλώντας] κάτι φρουτόκρεμες.

Τέλος πάντων, απαξιώ να ασχοληθώ περισσότερο για την ώρα, αλλά θα πω ότι ο "γκουρού" του σεμιναρίου ήταν σωστός: μόνο κάποιος αρκετά αφελής ώστε να πιστέψει τους εξωφρενικούς ισχυρισμούς του είναι και κατάλληλο θύμα για άρμεγμα, οπότε οι εξωφρενικοί ισχυρισμοί είναι σωστό και όχι λανθασμένο μάρκετινγκ όπως αφελώς θεώρησα στην αρχή.)

Για τα υπόλοιπα (Γαλλίες και Φαλούτζες) τα είπαν άλλοι. Δε νομίζω πως θα μπορούσα να προσθέσω κάτι ουσιώδες.

Στα επουσιώδη λοιπόν, θα πω ότι ΙΜΗΟ ο Χατζηνικολάου στο δελτίο ειδήσεων του Alpha όπου παρουσίασε το θέμα με τα χημικά, είπε ένα μικρό ψεμματάκι: ότι διαλέξανε τις λιγότερο σοκαριστικές σκηνές από το ιταλικό ντοκυμαντέρ. Κατά τη γνώμη μου διαλέξανε μόνο τις σοκαριστικές σκηνές: δεν άφησαν ούτε μισό καμένο πτώμα που να μην το δείξουν.

Εγώ πάντως δε σοκαρίστηκα. Δε σοκάρομαι από το θέαμα πτωμάτων (ούτε καν από κοντά), γιατί δε σοκάρονται και τα ίδια τα πτώματα: ό,τι και να έπαθαν, ησύχασαν πλέον.

Σοκαριστικό είναι μάλλον το θέαμα της μετατροπής ενός ανθρώπου σε πτώμα. Στην προφανή ερώτηση "τι είδους άνθρωποι ρίχνουν σε άλλους ανθρώπους μια πούδρα που τους καίει μέχρι το κόκκαλο χωρίς να σβήνει με κανέναν απολύτως τρόπο", η -όχι και τόσο προφανής- απάντηση είναι "απόλυτα φυσιολογικοί άνθρωποι σαν εσάς και εμένα και να μας χαιρόμαστε".

Καλή εβδομάδα.

quicky

Α Μ Η Ν!

(όποια θεότητα είναι υπεύθυνη, παρακαλείται να περάσει από το ταμείο για την αμοιβή της)

a tribute to my broken links (pt. 1)

Γενικά θεωρώ πως με την προφανή εξαίρεση λογοτεχνικών κειμένων, όσο πιο άχρηστη είναι μια πληροφορία τόσο πιο σκληρά προσπαθεί να την προστατέψει ο δημιουργός της.

[η μητέρα όλων των παραδειγμάτων
...και το αποπαίδι της]

Τελευταία λοιπόν έχει γίνει της μοδός να εισάγεται σε διάφορα site ένα σκριπτάκι των 5 γραμμών που υποτίθεται ότι απενεργοποιεί το copy & paste.

Στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να "βουλώνει" το ποντίκι, κάνοντας το onMouseDown event (ή, προκειμένου για browser-τρισάθλιο προϊόν των μονοπωλίων το onSelectStart event) να επιστρέφει false.

Αυτήν την κίνηση τη θεωρώ εξόχως αγενή, γιατί ουσιαστικά καταργεί το ποντίκι και πάει την αλληλεπίδραση των χρηστών με τον υπολογιστή τους 20 χρόνια πίσω. Επίσης από πλευράς παρεχόμενης ασφάλειας είναι επιεικώς τρισάθλια.

Anyway, σε περίπτωση που βρεθείτε σε ένα τέτοιο site και παρ' όλο που σας απαγορεύεται να χρησιμοποιήσετε το ποντίκι θέλετε να κάνετε copy & paste, υπάρχουν οι εξής τρόποι (και πιθανόν και άλλοι) :

1. [του τεμπέλη] δεξί κλικ -> select all, δεξί κλικ -> copy. Το paste αφήνεται ως άσκηση.
2. [του τεμπέλη που του έχουν απενεργοποιήσει και το δεξί κλικ] shift+F10->select all, υποθέτω πως ξέρετε τι πρέπει να κάνετε μετά.
3. [του γνώστη πληκτρολόγησης] πατάμε tab. Κάθε φορά που πατάμε tab, "επιλέγεται" ένα από τα links της σελίδας (το οποίο btw μπορούμε να ανοίξουμε με Enter). Τέλος πάντων, όταν βρεθούμε σε link που να είναι κοντά στο κειμενο που θέλουμε να κάνουμε copy, και κρατώντας το shift πατημένο, πατάμε είτε το αριστερό είτε το δεξί βελάκι ώσπου να επιλεγεί το κείμενο που θέλουμε.
4. [του γνώστη Internet] επιλέγουμε View Page Source από το μενού του browser μας. Ο κώδικας της σελίδας (με όλο το περιεχόμενό της) μας ανοίγει σαν απλό HTML κείμενο, από το οποίο φυσικά μπορούμε να κάνουμε copy ό,τι θέλουμε. Ο τρόπος αυτός έχει το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι αντιγράφουμε πλήρη κώδικα HTML, με τις πληροφορίες μορφοποίησης και τα όλα του.
5. [του μπλογκόβιου] ανοίγουμε από το browser μας το atom feed του blog. Ουσιαστικά είναι σχεδόν το ίδιο με το view source. Στο blogger το atom feed βρίσκεται πάντα στο http://[όνομα blog].blogspot.com/atom.xml. Προφανές μειονέκτημα ότι αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο για τα τελευταία 5-10 άρθρα που περιλαμβάνονται στο atom feed.
6. [του power user] απενεργοποιούμε τη JavaScript για το site που μας ενδιαφέρει. Πιθανόν να προκαλέσει κάποιες δυσλειτουργίες στη σελίδα.
7. [του wannabe χάκερ] κάνουμε save τη σελίδα, ανοίγουμε τον κώδικά της και αφαιρούμε το κωλοσκριπτάκι που μας ενοχλεί.
8. [του χάκερ] μόλις φορτώσει η σελίδα, πληκτρολογούμε στο browser τη "διεύθυνση"
   javascript:void(document.onmousedown=null) (για ΙΕ: αντί για onmousedown βάλτε onselectstart). Αυτό ήταν: η σελίδα ξαναέγινε ανθρώπινη.

(ΠΡΟΣΟΧΗ: αν σας απαγορεύεται το copy & paste από την άδεια χρήσης, πολύ απλά μην κάνετε copy & paste, δεν είμαστε νεοχρήστες εμείς να μη σεβόμαστε αυτά τα πράγματα. Επίσης το παρόν ποστ είναι νομίζω προφανές ότι γράφτηκε για πληροφοριακούς λόγους: αν θες να προστατέψεις κάτι, η Javascript δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις και νομίζω ότι το έδειξα πολύ καθαρά. Kids, don't try this at home.)

The Constant Gardener

Εργάρα[*]. Επόμενη ταινία στη λίστα ο "εξορκισμός της πωστηνλένε".

[*] Όποιος διαφωνεί είναι μαλάκας. Ή τουλάχιστον όποιος είναι μαλάκας διαφωνεί, γιατί διάβασα κάτι κριτικές θεατών στο Αθηνόραμα που με έκαναν να βγω απ' τα ρούχα μου. Απ' ό,τι φαίνεται το έγκλημα της ταινίας ήταν ότι τα ίδια λεφτά θα μπορούσαμε να τα δώσουμε για να εμβολιαστούν 3 αφρικανοί, οι ίδιοι τύποι βέβαια δε βρίσκουν κάτι το εγκληματικό στο να δουν μια ολωσδιόλου άσχετη ταινία στην οποία σκοτώνονται 300 άτομα αλλά έχει καλά εφέ.

fuck you anyway

Από την πρώτη μέρα που θα πάμε στο σχολίο, μας γεμίζουν το μυαλό με ψέμματα.

Το μεγαλύτερο από αυτά είναι ότι η Επανάσταση του 1821 πέτυχε.

Πούτσες.

Αφ' ενός η Επανάσταση του 1821 καταπνίγηκε πάρα πολύ επιτυχημένα από τους τουρκοαιγύπτιους και το έθνος έφτασε στο χείλος της ολοκληρωτικής βιολογικής εξόντωσης. Αν δεν αποφάσιζαν (για τους δικούς τους λόγους) οι Μεγάλες Δυνάμεις να τσακίσουν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο και να δώσουν τέρμα στη σφαγή, στην καλύτερη περίπτωση η χώρα σήμερα θα κατοικούνταν από Άραβες έτοιμους να σφάξουν στο γόνατο όποιον τολμούσε να ισχυριστεί ότι δεν είναι απόγονοι του Περικλή. (πράγμα που δεν απέχει και πολύ από την τωρινή πραγματικότητα εδώ που τα λέμε...)

Τέλος πάντων, το "τη γλιτώσαμε από κωλοφαρδία" στην επίσημη "Ιστορία"[+] το ονομάζουμε "νικήσαμε" -γενικό χαρακτηριστικό του πληθυσμού αυτό, δεν είναι τυχαίο που το 63% είναι Γάβροι (υπάρχει και άλλο ένα 3% φυσιολογικών ανθρώπων που υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό, δεν πρέπει να τους μπερδεύουμε). Υποθέτω πως σε μια αρκούντως απλουστευτική θεώρηση της ιστορίας, το τελικό αποτέλεσμα είναι περίπου το ίδιο.

Αλλά τι "νικήσαμε";

Απελευθερωθήκαμε;

Από τους Τούρκους σίγουρα.

Μόνο που δεν ήταν οι Τούρκοι οι δυνάστες μας. Οι Τούρκοι ήταν απλά οι μέτοχοι (με limited liability) στην επιχείρηση αρμέγματός μας. Το ΔΣ της επιχείρησης αποτελούνταν από την Εκκλησία και τους κοτζαμπάσηδες. Τους θεματοφύλακες της Παράδοσης και των Ιερών και Οσίων. Σε αυτούς πληρώναμε φόρους. Αυτοί μας γαμούσαν αν δεν τους πληρώναμε. Οι Τούρκοι το πολύ-πολύ να έκαναν καμία βόλτα για να δουν αν δουλεύει καλά το μαγαζί, αν οι μετοχές τους αβγατίζουν σωστά.

Η Επανάσταση έγινε πρωτίστως ενάντια σε αυτήν την κατάσταση. Διότι αν οι Έλληνες (και οι Αρβανίτες και οι Βλάχοι) τα περνούσαν μια χαρά και δεν είχαν π.χ. τον κοτζαμπάση να διατάζει τη χήρα με τα τρία ορφανά να πουλήσει το ένα στα σκλαβοπάζαρα για να βγάλει το φόρο, σιγά μην επαναστατούσαν. Μαλάκες ήτανε; Και η αλήθεια είναι πως όσοι Έλληνες τα περνούσαν μια χαρά (π.χ. οι προαναφερθέντες κοτζαμπάσηδες και ο προαναφερθείς ανώτερος κλήρος) δεν την πολυήθελαν την επανάσταση. Για την ακρίβεια ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο ίδιος που οι μύθοι θέλουν να σηκώνει το λάβαρο, εκεί γύρω στις 15 Μαρτίου 1821 έριξε ένα χεσίδι πρώτης τάξεως στον Παπαφλέσσα που είχε περίεργες ιδέες για το ξεσήκωμα των παρακατιανών και την ανασάλευση της τάξης και της ηθικής.

Φυσικά υπάρχει ένα άνω όριο στο πόσο μπορείς να διατηρείς μια απαράδεκτη κατάσταση. "A hungry mob is a angry mob". Και η Επανάσταση έγινε, σε πείσμα της Παράδοσης και των Ιερών και Οσίων. Οπότε θέλοντας και μη ακολούθησαν και οι δυνάστες. Αν έχεις ένα κοπάδι πρόβατα και αρχίζει να τρέχει, είναι καλή ιδέα να μπεις μπροστά. Αργά ή γρήγορα θα μπορέσεις να τα καθοδηγήσεις.

Κάπως έτσι η Εκκλησία από δυνάστης έγινε πρωτοπόρος στον Αγώνα. Κάπως έτσι οι κοτζαμπάσηδες εξακολούθησαν να μας κυβερνάνε. Κάπως έτσι η αστική ελληνοαλβανική δημοκρατία με τις δύο επίσημες γλώσσες και τις δύο επίσημες θρησκείες[*] που οραματίζονταν οι Φιλικοί και ο Κολοκοτρώνης μια κατέληξε τεράστια οικογένεια καθαρών Ελλήνων, με το μπαμπά και τη μαμά να προσέχουν μη μας βρωμίσει κανένας το μυαλό. Γιατί το να διαφωνείς με αυτούς που σε κυβερνάνε είναι πολιτική θέση ενώ το να διαφωνείς με τα Ιερά και τα Όσια είναι προδοσία και ανηθικότητα.

Μην έχετε καμία αμφιβολία: μας κυβερνάνε ακόμα. Οι παλιοί κοτζαμπάσηδες (π.χ. οι Μανιάτες) και οι παλιοί δεσποτάδες. Οι τουρκογέροντες όπως τους έλεγε ο λαός (και όχι δημογέροντες όπως τους λένε τα σχολικά μας βιβλία). Δεν είναι πάντα κακοί. Δεν είναι καν υπερβολικά κακοί. Ας πούμε η Εκκλησία έχει δώσει στο κράτος κάποια ακίνητα. Το μυστικό ενός επιτυχημένου δυνάστη είναι να φέρεται αρκετά δίκαια στα αντικείμενά του, αυτό τουλάχιστον τους έμεινε σαν δίδαγμα από το πάθημα του '21. Και εξάλλου κατά καιρούς εμφανίζονται και πιο ισχυροί ανταγωνιστές που αρπάζουν ένα κομμάτι από την πίτα: επιχειρηματικά συμφέροντα, αμερικάνοι, εγγλέζοι, ισχυροί νεοεμφανιζόμενοι πολιτικοί (που καθιερώνουν στη συνέχεια τα δικά τους τζάκια, τις δικές τους υπο-δυναστείες).

Αλλά αν το δούμε απλά: το 1820 πληρώναμε φόρους. Ένα ποσοστό πήγαινε σαν κέρδος στο ΔΣ, τους κοτζαμπάσηδες και τους παπάδες και το υπόλοιπο στο οθωμανικό κράτος να το κάνει ό,τι θέλει. Σήμερα πληρώνουμε φόρους. Ένα ποσοστό πάει σαν κέρδος στους πολιτικούς και τους παπάδες και το υπόλοιπο στο ελληνικό κράτος να το κάνει ό,τι θέλει (κυρίως να το μοιράσει στους παρατρεχάμενους που έχουν φτάσει να μετρούν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες).

Τι έχει αλλάξει; Ότι δεν είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να πουλήσουμε την κόρη μας για σκλάβα αν δεν έχουμε να πληρώσουμε; Κι όμως είμαστε. Απλώς το περιτύλιγμα έχει αλλάξει. Όλα είναι λίγο πιο λάιτ, αλλά η ποιότητα είναι η ίδια.

Ο λόγος που μας δυναστεύουν είναι ότι κυριαρχούν στο μυαλό μας. Μεθοδικά και από την πρώτη μέρα της Επανάστασης μας έχουν πείσει ότι στο πρόσωπό τους συμπυκνώνεται ό,τι έχουμε ιερό σε αυτή τη ζωή. Ότι δεν υπάρχει πιο γνήσιος θεματοφύλακας της ελληνικής παράδοσης από τους άκαπνους ιεράρχες, ότι δεν υπάρχουν πιο καλές οικογένειες στη χώρα από αυτές που μας κυβερνάνε. Ότι η τιμή τους και η υπόληψή τους είναι τιμή μας και υπόληψή μας. Ότι η ηγεσία τους είναι αναπόφευκτη γιατί βρισκόμαστε σε μία διαρκή και ακαθόριστη πολιορκία από διάφορους εχθρούς που επιβουλεύονται... τα ιερά και τα όσια που κάνουν την ηγεσία τους αναπόφευκτη!! Ότι ο Κολοκοτρώνης και ο Παπαφλέσσας πολέμησαν για αυτό το πράγμα -δεν υπάρχει Θεός, αν υπήρχε θα τους κεραυνοβολούσε!

Και είπαμε, ο δυνάστης μπορεί να μην είναι παράλογος, αλλά παραμένει δυνάστης. Δεν αστειεύεται αν τον θίξεις.

Έτσι, ομόφωνα(!) έκλεισε ο ραδιοφωνικός σταθμός BEST. Γιατί ενόχλησε το δυνάστη. Και ενόχλησε τις πνευματικές αλυσίδες που ο δυνάστης έχει εγκαταστήσει στα μυαλά των περισσοτέρων από εμάς και άρα και των μελών μιας ανεξάρτητης αρχής. Γιατί δε θέλω να πιστέψω ότι η ανεξάρτητη αρχή εκτέλεσε απ' ευθείας εντολές των κοτζαμπάσηδων.

Το ότι πολλοί άνθρωποι βρίσκουν φυσιολογικό να υπάρχει ένα συμβούλιο που αποφασίζει ποιες απόψεις (γιατί δε συζητάμε ακριβώς για προβολή τσόντας στις 2 το μεσημέρι) επιτρέπονται και ποιες όχι , και ακόμα χειρότερα το ότι πολλοί άνθρωποι συμφωνούν με την απόφαση, απλά κάνει χειρότερα τα πράγματα. Δείχνει ότι 185 χρόνια μετά την Επανάσταση, μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ζει ακόμα στην οθωμανική εποχή. Ή και στη Βυζαντινή. Ή και στην αρχαία, αναλόγως το παραισθησιογόνο τρυπάκι. Πάντως δε ζούνε στο 2005, ούτε ζούνε στην Ευρώπη, ούτε ζούνε σε μια δημοκρατία. Και δε θέλουν να ζούνε. Τους αρκεί να μην διαμαρτύρονται οι πνευματικές αλυσίδες τους.

Δεν αισθάνομαι ελεύθερος. Μέχρι χθες αισθανόμουν ότι ζω σε μία χώρα που με όλα τα κακά της και τις ατέλειές της ήταν δημοκρατική και είχε κυβερνώντες και πολίτες, όχι φεουδάρχες και δουλοπάροικους και -φυσικά- Ιερά Εξέταση. Αλλά σήμερα ειλικρινά δεν αισθάνομαι ελεύθερος. Αισθάνομαι αντικείμενο, πρόβατο για άρμεγμα ενός ανελεύθερου καθεστώτος που χθες έκανε ωμή επίδειξη δύναμης. Δε σας κρύβω ότι φοβάμαι και λίγο. Πού θα σταματήσουν αν έχουν τη δύναμη να κλείνουν έναν ολόκληρο σταθμό επειδή ένας δημοσιογράφος αναφέρθηκε σε ένα πασίδηλο γεγονός για την Εκκλησία;

Έχουμε χούντα μάγκες. Μπορεί να είναι λάιτ, μπορεί να προκύπτει από τη συνδυασμένη θέληση της πλειοψηφίας, αλλά παραμένει χούντα. Γιατί σε μια δημοκρατία δεν είναι δυνατόν να κλείνει ένας σταθμός επειδή τόλμησε να ενοχλήσει το Δυνάστη (όχι μόνο με την επίμαχη εκπομπή πάω στοίχημα, αλλά και με τον αμιγώς δυτικότροπο τρόπο ζωής που προωθεί) και είναι αρκετά αδύναμος και χωρίς τους απαραίτητους πάτρωνες ώστε να αποφύγει τις συνέπειες. Και το ίδιο βράδυ οι μεγαλοδημοσιογράφοι αγκαλίτσα με τους πολιτικούς να συζητούν πολιτισμένα για το πόσο καλά τα έχουν βρει! Έχουμε τη χούντα των προβάτων. Προβατοκρατία.

Δεν είναι 1973, είναι 2005. Δεν έχουμε τον ερασιτεχνικό σταθμό των ελεύθερων φοιτητών, αλλά τον Best Radio 92.6. Το σύνθημά μας δεν είναι "ψωμί-παιδεία-ελευθερία" αλλά "fuck you anyway". Και στα μικρόφωνα ομολογουμένως είναι διάφοροι τρέντι "χαπάκηδες" και όχι η Δαμανάκη[&]. Αντίστοιχα απέναντί μας δεν έχουμε -ακόμα- τανκς και δολοφονικούς μπάτσους, αλλά ένα κατεστημένο που στραγγαλίζει χωρίς σημάδια βίας. Ομολογουμένως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά.

Και τόσο το καλύτερο ρε παράσιτα.

Δε θα σας περάσει.

Fuck you anyway.

ΥΓ: κανονικά σήμερα τρέχω και δε φτάνω. Έχω να διαβάσω πάνω από 10 papers. Αλλά τα πάντα σε αυτή τη ζωή είναι θεμα προτεραιοτήτων και αξιοπρέπειας. Και αφήνω σε άλλους, πιο ευηπόληπτους την "τιμή" να ασχολούνται με τα διαβάσματά τους όταν στη χώρα τους βιάζεται η Δημοκρατία.

[*] ελληνική και αλβανική, ορθοδοξία και ισλάμ αντίστοιχα για όποιον ενδιαφέρεται. Βγάλτε τώρα τον Κολοκοτρώνη ανθέλληνα ρε τσόγλανοι!
[+] αυτή που δεν έχει και δεν ξέρει κανένας άλλος εκτός από τους διάφορους Παπαθεμελήδες και τους οπαδούς τους
[&] άρα ξεκινάμε με πλεονέκτημα

Verba volent

...σα ρουκέτες ενίοτε.

Γυρνάω λοιπόν 7:20 κουρασμένος από το γραφείο και βάζω στο δισκάκι μου ένα πιάτο φακές, λίγη φέτα και ένα μπολάκι ελιές. Και αράζω στην τιβί να κουλάρω.

1η επιλογή: Λάμψ... σκατά, δεν έχει λάμψη. Ζαπ!
2η επιλογή: Η Φωνή του Πολίτη (=η μία από τις τρεις εκπομπές στις οποίες έχει σπάσει ο Κουρής το δελτίο του Άλτερ για να βάζει περισσότερες διαφημίσεις από το νόμιμο). 4 μαλάκες συζητούν για τους Γκρίζους Λύκους. Βαρετό. Ζαπ!
3η επιλογή: Βουλή (ήξερα ότι παίζει προ ημερισίας διατάξεως συζήτηση για τα εξωτερικά θέματα).

Γεωργάκης στα decks. Και παίζει γαμάτα:

"Τον προηγούμενο χρόνο οι ΗΠΑ αναγνώρισαν τα Σκόπια σαν Μακεδονία χωρίς να σας (σημ: "εσείς"=ΝΔ) ρωτήσουν, χωρίς να σας υπολογίσουν. Ενώ εμείς όταν ήμασταν κυβέρνηση δεν έκαναν τίποτα, όχι μόνο στα ελληνικά θέματα αλλά και σε όλα τα Βαλκάνια χωρίς να μας ρωτήσουν".

Το σχόλιό μου (που το σκέφτηκα ελάχιστα δευτερόλεπτα αφού άκουσα τα παραπάνω) είναι το εξής:

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! ΤΙ ΞΕΣΤΟΜΙΣΕ ΡΕ Ο ΘΕΟΣ!!!

Χωρίς σχόλια

...

αρχαίοι και μονοτονικοί[sic]

Η Καθημερινή παρουσιάζει έρευνα του Ανοιχτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου σύμφωνα με την οποία τα αρχαία ελληνικά λειτουργούν προληπτικά έναντι της δυσλεξίας. Σύμφωνα με την αναφορά, 50 παιδάκια ηλικίας 6-9 ετών χωρίστηκαν σε δύο ισομεγέθεις ομάδες (με τα παρατσούκλια "αρχαίοι" και "μονοτονικοί"). Σύμφωνα με την αρθρογράφο οι δύο ομάδες ήταν ίδιες ως προς όλες τις παραμέτρους (οικογενειακή/κοινωνική κατάσταση, ηλικιακή σύνθεση, σύνθεση ως προς το φύλο κλπ) και ως προς τα μαθήματα που παρακολουθούσαν, με τη διαφορά ότι οι "αρχαίοι" έκαναν και δύο ώρες εβδομαδιαίως μάθημα αρχαίων ελληνικών.

Οι δύο ομάδες αξιολογήθηκαν (με χρήση του διεθνώς καταξιωμένου IQ Test WISC-III και της ελληνικής πρωτοτυπίας "Αθηνά Τεστ") στην αρχή και στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Σε σχέση με τους "μονοτονικούς", οι "αρχαίοι" έδειξαν αυξημένες επιδόσεις σε διάφορες κατηγορίες των τεστ (π.χ. "Μνήμη Εικόνων", "Συναρμολόγηση Αντικειμένων") και κατά συνέπεια αυξημένους δείκτες αντιληπτικών και οπτικών ικανοτήτων. Οι οποίες είναι καίριες για την ικανότητα γραφής και ανάγνωσης. Όπου υστερούν οι δυσλεξικοί. 1+1=2, τα αρχαία προλαμβάνουν τη δυσλεξία.

Με δεδομένο ότι η δυσλεξία είναι "δυσλειτουργία"[1] νευρολογικής (=υλικότατης) φύσεως και μάλιστα κληρονομική, είναι προφανές ότι αυτό το τελευταίο είναι συμπέρασμα της αρθρογράφου. Το ίδιο το Ανοιχτό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο δεν ισχυρίζεται ανοιχτά κάτι τόσο ακραίο. Θα χρειαζόταν άλλωστε κάτι σαφώς σοβαρότερο από μια μελέτη με 50 άτομα δείγμα με χρήση ενός ξεπερασμένου και ενός μη διαδεδομένου IQ-Test(!) για να καταριφθεί η μέχρι σήμερα επιστημονική βεβαιότητα ότι η δυσλεξία έχει βιολογικά αίτια. (έχει μάλιστα προσδιοριστεί και το γονίδιο στο οποίο οφείλεται, τουλάχιστον για τους Δυτικούς μαθητές). Ωστόσο η ανακοίνωση του ΑΨΚ υπονοεί αυτό που δεν ισχυρίζεται ανοιχτά:

Οι ανωτέρω ικανότητες και λειτουργίες, οι οποίες είναι αποφασιστικές για την περαιτέρω ψυχοεκπαιδευτική ανάπτυξη των νεαρών ατόμων (γραφή και ανάγνωση), συνδέονται άμεσα και με την εμφάνιση της δυσλεξίας.

Οπότε νομίζω πως θα πρέπει να αισθανθούμε όλοι κατανόηση για την αρθρογράφο σε αυτό το σημείο. Στην κατακλείδα του άρθρου της βέβαια αναπαράγει ένα μύθο που ακούγεται όλο και περισσότερο τώρα τελευταία, ότι δηλαδή η κατάργηση του πολυτονικού αύξησε τα κρούσματα δυσλεξίας στον μαθητικό πληθυσμό. Η αλήθεια (πέραν της κληρονομικής προέλευσης της δυσλεξίας που καθιστά αυτή τη δήλωση πέρα ως πέρα βλακώδη) είναι ότι η κατάργηση του πολυτονικού συνέπεσε με την "ανακάλυψη" της δυσλεξίας από το ελληνικό παιδαγωγικό σύστημα και τους Έλληνες γονείς: Δεν αυξήθηκε το ποσοστό των δυσλεξικών. Αυξήθηκε το ποσοστό των δυσλεξικών που αναγνωρίζονται ως τέτοιοι. Ενώ παλιά όλοι θα τους θεωρούσαν στουρνάρια και άτομα που "δεν παίρνουν τα γράμματα".

Το άρθρο περιέχει επίσης δύο δηλώσεις: ένας συνταξιούχος μαθηματικός 67 ετών λέει ότι "μαθαίναμε περισσότερα γράμματα όταν πηγαίναμε εμείς σχολείο" και ένας 17χρονος μαθητής λέει ότι κατά τη γνώμη του "θα ξέραμε καλύτερα την αρχαία γλώσσα αν τη μαθαίναμε από μικροί ενώ θα αποκτούσαμε καλύτερη αίσθηση της σύγχρονης γλώσσας και της ορθογραφίας". Συμφωνούν και οι δύο ότι σε μικρότερη ηλικία το πολυτονικό μαθαίνεται πιο εύκολα. QED?

Άρες μάρες κουκουνάρες θα έλεγα. Πρώτα απ' όλα δεν πρέπει να μπερδεύουμε την αρχαία γλώσσα με την πολυτονική γραφή. Το ένα είναι γλώσσα, το άλλο σύστημα γραφής. Το άρθρο (και σε μικρότερο βαθμό η ανακοίνωση του ΑΨΚ) φαίνεται πως χρησιμοποιεί τους δύο όρους χωρίς διάκριση. Δεύτερον είναι λίγο-πολύ προφανές ότι τα αρχαία και το πολυτονικό μαθαίνονται πιο εύκολα σε νεαρή ηλικία. Τα περισσότερα αρχαία παιδάκια για παράδειγμα ήξεραν πολύ καλύτερα αρχαία από οποιονδήποτε σημερινό καθαρευουσιάνο πριν καν κλείσουν τα τρία τους χρόνια. Τα μικρά παιδιά έχουν τρομερά αυξημένες ικανότητες γλωσσικής εκμάθησης (language acquisition), οι οποίες όπως ξέρουμε κορυφώνονται γύρω στα 3-4 χρόνια ηλικίας και φθίνουν πάρα πολύ για να πέσουν περίπου στα επίπεδα ενός ενηλίκου γύρω στα 10-12 χρόνια. Τα αρχαία (όπως και οποιαδήποτε γλώσσα) και το πολυτονικό (όπως οποιοδήποτε σύστημα γραφής) διδάσκονται πιο εύκολα σε 6χρονα απ' ό,τι σε 15χρονα. ΣΙΓΑ ΤΟ ΝΕΟ! Δεν αποτελεί αυτό επιχείρημα για το ότι πρέπει να διδάσκονται in the first place. Οι δε εκτιμήσεις των δύο *7χρονων για την εκπαιδευτική τους αξία είναι υποκειμενικές και δεν τις συζητάω καν. Πάντως θυμάμαι έναν αρχαιογκαγκά που έλεγε "είσαι ελληνόφων". Τόσο καλή αίσθηση της γλώσσας είχε. Για να μη μιλήσουμε για τις παρετυμολογίες και τους κιτσάτους αρχαϊσμούς όπου ρέπουν οι περισσότεροι "την καθαρεύουσαν και το πολυτονικόν διδαχθέντες" (sic).

Φάουλ στη δημοσιογράφο για μη στοιχειώδη μελέτη του πραγματευόμενου θέματος και για μη υποβολή της ανακοίνωσης (και των συναφών θεωριών) στην αναγκαία δημοσιογραφική βάσανο (αν δεν κάνω λάθος πρόσφατα λογοκρίθηκε μια συνέντευξη του Γιωτόπουλου με αιτιολογία την απουσία της δημοσιογραφικής βασάνου, φαίνεται όμως πως τα πράγματα είναι διαφορετικά με ιδεολογήματα που έχουν πετύχει -αν μη τι άλλο- ένα δυσανάλογο προς τα στοιχεία που τα υποστηρίζουν κύρος και μια εξίσου δυσανάλογη κυβερνητική υποστήριξη).

Με τη μελέτη του ΑΨΚ (τουλάχιστον με ό,τι φαίνεται από την ανακοίνωση) έχω πιο σοβαρά προβλήματα:

1. Δείγμα 50 ατόμων είναι πολύ μικρό. Είναι 1:10.000 μαθητές της Αθήνας περίπου. Συνήθως χρησιμοποιείται περίπου διπλάσιο δείγμα. Και δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι η σύνθεση του δείγματος είναι τόσο στατιστικά τέλεια όσο παρουσιάζεται. Είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες που επηρεάζουν τις επιδόσεις σε ένα τεστ IQ (και πολλοί από αυτούς είναι άγνωστοι).
2. Το να μπερδεύει δημοσιογράφος το πολυτονικό με τα αρχαία είναι κατανοητό, αλλά το να το "μπερδεύει" επιστημονική ανακοίνωση δεν είναι καθόλου το ίδιο πράγμα.
3. Από τη στιγμή που η βιολογική προέλευση της δυσλεξίας είναι λίγο-πολύ επιστημονική ορθοδοξία, θα περίμενε κανείς περισσότερη έμφαση στο ότι η μελέτη αντιτίθεται σε αυτή τη θέση. Ο τίτλος θα έπρεπε να ήταν κάτι σαν "ΤΕΛΙΚΑ Η ΔΥΣΛΕΞΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ".
4. Το τεστ WISC-III, μολονότι διεθνούς κύρους, είναι ξεπερασμένο και το Αθηνά Test όχι-ακριβώς-διαδεδομένο. Και όπως όλοι ξέρουμε υπάρχουν πάρα πολλές ενστάσεις για τα IQ test εν γένει.
5. Κανείς δεν έχει αντίρρηση ότι η εκμάθηση μιας επιπλέον γλώσσας "ανοίγει" το μυαλό του μαθητή (με αποτέλεσμα να παρουσιάσει αυξημένη διανοητική "ανάπτυξη"). Όμως -δεχόμενος σαν υπόθεση εργασίας τα αποτελέσματα των τεστ- δεν καταλαβαίνω γιατί τα αρχαία πέτυχαν αυτές τις λαμπρές επιδόσεις επειδή ήταν τα αρχαία και όχι επειδή η εκμάθησή τους ήταν απλά μια απαιτητική διανοητική δραστηριότητα. Η μεθοδολογία θα ήταν πολύ πιο σωστή αν η ομάδα των μονοτονικών απασχολούνταν και αυτή 2 ώρες εβδομαδιαίως με κάτι έξτρα, ας πούμε μαθήματα μουσικής ή πορτογαλλικών. Με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε, η "μόνη" διαφορά των "αρχαίων" και των "μονοτονικών" είναι ότι τα μυαλά των "αρχαίων" εξασκούνταν δύο ώρες παραπάνω κάθε εβδομάδα για ένα χρόνο. Αν αυτό δεν είναι πλεονέκτημα, δεν ξέρω τι είναι.
6. Η μελέτη βγάζει συμπεράσματα για τη δυσλεξία ενώ το δείγμα έχει επιλεγεί ώστε να μην περιέχει ούτε ένα δυσλεξικό παιδί!
7. Κοιτάξτε την ανακοίνωση. Είναι γραμμένη σε πολυτονικό. Το ίδιο και όλο το ελληνικό περιεχόμενο της ιστοσελίδα του ΑΨΚ. Τέτοια ταύτιση ιδεολογικών προκαταλήψεων και επιστημονικών διαπιστώσεων είναι πάρα πολύ σπάνια στην πραγματική επιστήμη (που η ομαδική θεραπεία και η ψυχανάλυση είναι-δεν είναι [sorry fans του Ίρβιν Γιάλομ: άλλο ωραίες -και ενίοτε χρήσιμες- ιστορίες, άλλο επιστήμη]).

Και btw, επιτέλους μάθαμε πού στο διάολο τους ήρθε των παπάδων αυτό για τη δυσλεξία.


[1] Τα εισαγωγικά δε μπαίνουν για λόγους πολιτικής ορθότητας, αλλά γιατί γνωρίζω πολλούς δυσλεξικούς και άρα γνωρίζω ότι δεν υστερούν σε τίποτα (ως προς την εξυπνάδα και τις δυνατότητες) από τους "φυσιολογικούς". Απλώς ο εγκέφαλός τους λειτουργεί λίγο διαφορετικά. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι πρέπει να μάθουν διαφορετικούς τρόπους για να κάνουν τα ίδια πράγματα με τους "φυσιολογικούς" (ουσιαστικά να κατανοήσουν ως σύνολο κανόνων πλευρές της γλώσσας που οι "φυσιολογικοί" τις προσλαβάνουν με πιο "λειτουργική" [functional] λογική). Σιγά το πράγμα.

βίοι παράλληλοι

Αυτό λοιπόν είναι το ινδουιστικό Rashtra (έθνος) προς το οποίο μας έλεγαν πως πρέπει να προσβλέπουμε; Από τη στιγμή που οι μουσουλμάνοι θα μάθουν "ποια είναι η θέση τους", θα αρχίσει να ρέει στη χώρα Κόκα Κόλα και γάλα; Έτσι και οικοδομήσουμε το ναό Ραμ Μαντίρ, θα βρεθούν ρούχα για τους γυμνούς και φαγητό για τους πεινασμένους; Θα στεγνώσει κάθε δάκρυ από τα μάτια κάθε πολίτη; Μπορούμε να ελπίζουμε σε μια εορταστική επέτειο τον επόμενο χρόνο; Ή θα υπάρξει και συνέχεια και θα βρεθεί κάποιος άλλος που θα πρέπει να αρχίσουμε να μισούμε; Ας πάρουμε τους υποψήφιους με αλφαβητική σειρά: Αντιβάζι, βουδιστές, χριστιανούς, Νταλίτ, Παρσιστές, Σιχ. Μήπως θα πρέπει να αρχίσουμε να μισούμε αυτούς που φορούν τζιν ή μιλάνε αγγλικά, ή αυτούς που έχουν παχιά χείλη και σγουρά μαλλιά; Δε θα χρειαστεί να περιμένουμε για πολύ. Η διαδικασία έχει ήδη αρχίσει. Θα συνεχιστούν οι συνηθισμένες τελετουργίες; Θα διαμελίζουμε ανθρώπους; Θα τους αποκεφαλίζουμε και θα ουρούμε πάνω τους; Έμβρυα θα αποσπώνται από τις μήτρες των μητέρων τους και θα σφαγιάζονται; (Ποιο αρρωστημένο όραμα μπορεί έστω να φανταστεί την Ινδία χωρίς την ποικιλία, την ομορφιά και τη θεαματική αναρχία όλων αυτών των πολιτισμών; Η Ινδία θα μεταμορφωθεί σε τάφο και θα μυρίζει σαν κρεματόριο.

(Arundhati Roy, Η Άλγεβρα της Παγκόσμιας Δικαιοσύνης)

Agar mein aawaz hun to tum mera geet ho[*].
------------
[*] Αν είμαι φωνή, τότε είσαι το τραγούδι μου. (ελπίζω)

ταξίδάκια και τριπάκια

Για τους μισούς περίπου Έλληνες, η φετινή 28η Οκτωβρίου είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γεμίσουν ΟΛΑ τα διαθέσιμα δωμάτια ξενώνων και ξενοδοχείων της ηπειρωτικής χώρας και των κοντινών νησιών για τρεις μέρες[*].

Οι άλλοι μισοί θα πρέπει να αρκεστούν σε ψωμί, ελιά και παρελάσεις.

Σε κανέναν δεν αρέσει να είναι ο μαλάκας της υπόθεσης.

Κατά συνέπεια, είναι πολύ μεγάλος ο πειρασμός αντί για μαλάκας της υπόθεσης, να τη δεις "η σιωπηρή πλειοψηφία που προτιμά την εθνική μνήμη από τις εκμαυλιστικές σειρήνες του καταναλωτισμού".

Τα πιο δυνατά ναρκωτικά είναι νόμιμα.

[*]Δοκιμάστε να κλείσετε αν δεν με πιστεύετε. Προκαταβολικά σας λέω ότι το μόνο που τελικά θα βρείτε είναι κάτι δωμάτια σε λουξ ξενοδοχείο κάπου στα ΒΔ σύνορα της χώρας, 250 ευρώ τη βραδυά... "...μισό λεπτό! Αυτό το σαββατοκύριακο εννοούσατε; Χα χα χα! Μα τι λέτε, αυτό το σαββατοκύριακο είναι τριήμερο"

10. Η Έρημος

Καταλαβαίνετε ότι η έρημος ως περιβάλλον δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε ένα χρυσόψαρο. Καταλαβαίνετε επίσης ότι το δικό μας χρυσόψαρο είχε πολύ σοβαρότερα προβλήματα να σκεφτεί. Αναζητούσε απαντήσεις για θεμελιώδεις υπαρξιακές του απορίες. Ως γνωστόν, κάθε έρημος που σέβεται τον εαυτό της είναι τίγκα σε τζίνια, τριχωτούς ρακένδυτους προφήτες, οπτασίες, σατανάδες που σε βάζουν σε πειρασμό και γενικά οτιδήποτε θα ικανοποιούσε τις απαιτήσεις ενός φιλοσόφου. Επίσης κάθε έρημος που σέβεται τον εαυτό της δεν τα πάει καθόλου καλά με το νερό (όπως και οι περισσότεροι από τους κατοίκους της άλλωστε, π.χ. οι προαναφερθέντες προφήτες). Γάμησέ το το νερό, εδώ καίγεται ο κώλος μας, σκέφτηκε το χρυσόψαρο και ποιος μπορεί να διαφωνήσει, αλήθεια;

Εκεί λοιπόν που περπατούσε το χρυσόψαρο, είδε ένα Τέρας της Ερήμου. Δυστυχώς δεν υπάρχουν και πολλές περιγραφές του εν λόγω Κτήνους στη βιβλιογραφία. Ο λόγος για αυτό είναι ότι τα Τέρατα της Ερήμου είναι εντελώς αόρατα, εκτός από όταν πεινάνε. Και επειδή τρέφονται κατά κύριο λόγο με όποιον έχει την εξαιρετική ατυχία να τα δει, οφείλουμε τη μία από τις μόλις δύο γνωστές στη βιβλιογραφία περιγραφές σε ένα fashion victim Τέρας της Ερήμου με ισχυρή θέληση και κάμποσα περιττά κιλά. Οι δύο περιγραφές όμως πάσχουν από εμφανή έλλειψη αντικειμενικότητας και δε συμφωνούν μεταξύ τους. Συγκεκριμένα ο Ιάπωνας εξερευνητής Θέλο Ναγαμίσο που είναι υπεύθυνος για την πρώτη περιγραφή αναφέρεται σε 45 γυμνές γκόμενες που τον παρακαλούσαν να τις κάνει δικές του.

Το μόνο πράγμα στο οποίο συμφωνούν οι δύο περιγραφές είναι η παροιμιώδης έλλειψη προσαρμοστικότητας και ευστροφίας που βασανίζει τα συμπαθή κατά τα άλλα Τέρατα της Ερήμου. Για παράδειγμα το Τέρας που μόλις είχε γίνει ορατό με σκοπό να φάει το χρυσόψαρο, επέτρεψε στον εαυτό του μια στιγμή αμφιβολίας βασανιζόμενο από το καυτό ερώτημα «τι σκατά θέλει ένα χρυσόψαρο στην έρημο;». Αυτή ήταν η έλλειψη προσαρμοστικότητας. Η έλλειψη ευστροφίας φαίνεται από το ότι το Τέρας δεν έκρινε σημαντικό να βασανιστεί με το ακόμα πιο καυτό ερώτημα «...και μάλιστα κρατώντας ένα αλυσοπρίονο των 25 αλόγων;».

Τη δεύτερη περιγραφή λοιπόν την οφείλουμε στο χρυσόψαρο, το οποίο μόλις είδε το Τέρας της Ερήμου («ένα κίτρινο νερουλό πράγμα σα βουνό με δόντια και κόκκινα πράγματα από δω και από κει για όποιον ενδιαφέρεται» όπως συνήθιζε να λέει αργότερα) δεν έχασε καθόλου χρόνο και ρώτησε με μάτια που γυάλιζαν:

-Με συγχωρείτε κ. Τέρας της Ερήμου, μήπως μπορείτε να μου πείτε την ώρα;

Το Τέρας της Ερήμου ήταν που ήταν μπερδεμένο, τώρα απόγινε.

-Εεε, ναι, γιατί όχι, μισό λεπτό, είναι....(και έσκυψε να κοιτάξει το ρολόι του).

-...ΩΡΑ ΝΑ ΠΙΩ ΝΕΡΟ!!!! κραύγασε το χρυσόψαρο, και βγάζοντας το αλυσοπρίονο αποκεφάλισε το νερουλό Τέρας της Ερήμου.

Λίγη ώρα αργότερα το χρυσόψαρο, πλατσουρίζοντας ευτυχισμένο στα απομεινάρια του Τέρατος, άρχισε να το φιλοσοφεί το πράγμα. Οι τελευταίες του περιπέτειες του είχαν διδάξει πολλά πράγματα. Κατ’ αρχήν, ότι είναι εντελώς μαλακία να αναπτύσσεις εξάρτηση για κρουασάν με φράουλα αν δεν έχεις εξασφαλίσει αστείρευτα αποθέματα. Κατά δεύτερον ότι οι κρουασανατζήδες είναι μεγάλα καθίκια. Ακόμα και αν έχουν στην αρχή καλές προθέσεις, στο τέλος καταλήγουν καθίκια. Τυπική περίπτωση έλλειψης επαρκούς επαγγελματικού προσανατολισμού. Οπότε αν τους φέρεσαι λες και έχουν καλές προθέσεις το μόνο που κάνεις είναι να καθυστερείς το αναπόφευκτο και τελικά να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και τον κρουασανατζή.

Κατά τρίτον, ότι ο καθένας (ακόμα και ένα ταπεινό κατσικόφτερο) μπορεί να πετύχει στη ζωή του, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι η βλακεία του κόσμου είναι αστείρευτη (πράγμα που επιβεβαίωσε με ιδανικό τρόπο η περίπτωση του Τέρατος της Ερήμου). Με λίγα λόγια, εφ’ όσον τα αστείρευτα αποθέματα κρουασάν με γέμιση φράουλα μάλλον σπανίζουν, είναι καλύτερο να γίνουμε όλοι τόσο καθίκια όσο ο μέσος κρουασανατζής. «Τελικά ο τυπάς που πρότεινε να πάω στην έρημο για απαντήσεις ήξερε τι έλεγε. Άλλοι ψάχνουν απαντήσεις σε ιερά βιβλία, γιόγκες, γκουρού, επιστημονικά πειράματα και σούξου μούξου μανταλάκια, αλλά τελικά μόνο με την έρημο ξέρεις που βρίσκεσαι» μονολόγησε το χρυσόψαρο με ύφος ευχαριστημένου πελάτη. Και αρπάζοντας το αλυσοπρίονό του, πήρε ευτυχισμένο το δρόμο του γυρισμού.

Τ Ε Λ Ο Σ

9. Ιντερμέδιο

(σόρι για την καθυστέρηση, βαριόμουν να κάνω reboot και δεν πρόκειται να μαγαρίσω το μυθιστόρημά μου ποστάροντας από Windows)

Την άλλη μέρα το χρυσόψαρο ξύπνησε από μια αφόρητη ζέστη. Ο ήλιος έκαιγε, ο αέρας έκαιγε και το τοπίο θύμιζε τεράστια αμμουδιά, μόνο που δεν υπήρχε θάλασσα ούτε για δείγμα.

Δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία. Το χρυσόψαρο, διαβαίνοντας το κακοτράχαλο Μονοπάτι της Σοφίας είχε φτάσει επιτέλους στην Έρημο. Δεν ήταν όμως το αθώο, συνηθισμένο χρυσόψαρο που είχε φύγει από τη θάλασσα. Οι κακουχίες του δρόμου, αλλά πολύ περισσότερο το λαμπρό παράδειγμα του κατσικόφτερου, το είχαν μεταμορφώσει σε ένα σκληροτράχηλο και αδίστακτο κτήνος. Ήξερε πια τι ήθελε, αν και για την ώρα δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το πώς να το πετύχει.

«Πάντως το αλυσοπρίονο που μου χάρισε το Κατσικόφτερο όλο και σε κάτι θα χρησιμέψει» μονολόγησε καθώς προχωρούσε στον καυτό ήλιο της Ερήμου.