Παρασκευή, Απριλίου 22, 2011

Καλό Πάσχα!



Κάθε χρόνο στις γιορτές οι δημοσιογράφοι ψάχνουν εναγώνια για εορταστική ύλη προκειμένου να γεμίσουν τον χώρο ή τον χρόνο τους. Έτσι και φέτος κάποιοι με πήραν τηλέφωνο ρωτώντας (πάλι) για το «ωραιότερο Πάσχα της ζωής μου».

Τους απάντησα ότι το έχω ήδη περιγράψει πριν τριάντα ένα χρόνια. Σε ένα κείμενο που διαβάστηκε, διαδόθηκε, ανατυπώθηκε πολλές φορές – και ισχύει ακόμα. Φέτος το ξαναθυμήθηκα μια και το συμπεριέλαβε (με την άδειά μου) ο Δημήτρης Ταλιάνης στο ωραίο λεύκωμά του «Πάσχα στην Κέρκυρα».

Το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν θα ξεπεραστεί ποτέ αυτή η εμπειρία μια και δεν πρόκειται να ξαναπάω στην Κέρκυρα για το Μεγάλο Σάββατο. Ηδη τις τελευταίες φορές με ενόχλησε αφόρητα η πολυκοσμία και η βαναυσότητα του πλήθους. Ήταν σαν να κάνεις έρωτα δημόσια.

Αλλά το λεύκωμα κερδίζει την ουσία.






________________________________________________________
Η αρχική φωτογραφία δεν είναι από την Κέρκυρα. Την έβγαλα σήμερα με το κινητό μου στον κήπο του μικρού μου εξοχικού καταφύγιου.

Πέμπτη, Απριλίου 07, 2011

Απεργία για το αγγελιόσημο;


Αλήθεια, εναντίον ποίων στρέφεται η απεργία των δημοσιογράφων; Οι εκδότες είναι χρεοκοπημένοι – κι όσοι από αυτούς έχουν και άλλες επιχειρήσεις δεν προτίθενται (ούτε και μπορούν οι περισσότεροι) να «τσοντάρουν» από εκεί. Το Κράτος δεν υπάρχει περίπτωση να βοηθήσει – χρεοκοπημένο είναι και αυτό.

Οπότε φαίνεται άνευ αντικειμένου αυτή η απεργία. Εκτός εάν (μια υποψία περνάει από το μυαλό μου) όλη η ιστορία γίνεται για το αγγελιόσημο. Αυτόν τον παράνομο φόρο υπέρ τρίτωνρ    που πληρώνουμε όλοι και ευεργετούμε τα Ταμεία των δημοσιογράφων. (Ούτε αυτοί πληρώνουν εισφορές ούτε οι εκδότες). Το κατοχικής έμπνευσης και χουντικής εφαρμογής αγγελιόσημο, επιβαρύνει με 21% όλες τις διαφημίσεις (άρα τελικά και τις τιμές των διαφημιζόμενων προϊόντων). Μια από τις βασικές απαιτήσεις της Ε. Ε. – από χρόνια – και τώρα της Τρόικας, είναι η κατάργηση των υπέρ τρίτων φόρων – κι αυτός είναι ο πιο σημαντικός. Μιλάμε για ιλιγγιώδη ποσά.

Μήπως λοιπόν αυτός είναι ο λόγος της απεργίας αλλά δεν τον λένε γιατί ακόμα και η λέξη «αγγελιόσημο» δεν υπάρχει για τον Τύπο και τα άλλα ΜΜΕ.

Κυριακή, Απριλίου 03, 2011

Ευθύνες και γιαούρτια…


Οι επιθέσεις εναντίον πολιτικών συνεχίζουν την πανάρχαια παράδοση του “αποδιοπομπαίου τράγου”. Στοχοποιούμε ένα πολιτικό (είτε έφταιξε είτε όχι) και του φορτώνουμε τις αμαρτίες όλων. Είναι μία συμβολική πράξη που μας εκτονώνει και μεταθέτει και τις δικές μας ευθύνες. (…για ό,τι μας συμβαίνει φταίει συνήθως κάποιος άλλος). Ευνόητη και κατανοητή αντίδραση ενός υπερσυναισθηματικού λαού η οποία όμως δεν οδηγεί πουθενά. Αντίθετα μπερδεύει τα πράγματα, συγχέει τις ευθύνες (π. χ. απενοχοποιεί την Αριστερά και ενοχοποιεί τον Πάγκαλο) και τελικά δεν επιτρέπει την ψύχραιμη θεώρηση και αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το ίδιο συμβαίνει και με τα «αντάρτικα» κινήματα (διόδια, Κερατέα). Μπορεί να μοιάζουν ηρωικά, αλλά συσκοτίζουν και αποπροσανατολίζουν.

Μόνον αν συνειδητοποιήσουμε όλοι τις ευθύνες μας (και οι συνδικαλιστές που έκαναν τις ΔΕΚΟ καταβόθρες, και η Αριστερά που τους ενθάρρυνε, και ο καταναλωτής που υπερφόρτωνε τις κάρτες του και ο δημόσιος υπάλληλος που τσέπωνε το «γρηγορόσημο» και όσοι έκαναν, σε όλα τα επίπεδα, την ατιμωρησία θεσμό) θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Σίγουρα την μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουν οι πολιτικοί.  (Αλλά κι αυτούς κάποιοι τους ψήφισαν…). Από τα γιαούρτια πάντως, μόνον η ΦΑΓΕ ωφελείται.

______________________________________________________

Απάντηση σε έρευνα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας στις 3.4.11