Slipstravaganza

Dit jaar heb ik me weer laten verleiden om mee te doen aan het MysterieSamenBreiProject van Stephen West. Je hebt één hoofdkleur nodig, en drie contrastkleuren. Na een paar proeflapjes ga ik voor donkerblauw als hoofdkleur, en probeer ik me écht in te houden qua contrastkleuren. Stephen West heeft vaak exuberante ontwerpen, en flashy kleuren bij een wild ontwerp zou wel eens té kunnen worden. 

Ik wacht om te starten tot  het tweede deel gepubliceerd is, zodat ik al een beetje zie waar het ontwerp naartoe gaat. Het begint met een honingraatmotief over een gestreepte achtergrond. Ik vind die projecten het mooist waar er niet te veel contrast is in de strepen. Ik kies dus voor zachtblauw en grijs met een spikkeltje.

Wat wordt de volgende contrastkleur?  Ga ik voor roze in dezelfde kwaliteit  wol als mijn twee blauwen? Ik brei met Jon Arbon Devonia, een heerlijke mengeling van wol van verschillende schapenrassen. Het garen is lichtjes pluizig,  een beetje glanzend, maar niet prikkend zoals mohair. Het is een echt plezier om hier mee te werken! Of ga ik voor mijn oorspronkelijke keuze, hardgeel WolmetVerve merino? 

Toch maar het geel gebreid, en dat was een goede keuze voor dit deel, kleine spikkeltjes kleur tegen de donkerblauwe achtergrond. En zoals te verwachten, dit is zeker geen standaard omslagdoek, wel  een origineel ontwerp van een creatieve geest. Je zet extra steken op om de trapjes te overbruggen. Bij elk deel in het patroon hoort ook een video waar Stephen nieuwe technieken demonstreert, handig als je een visuele leerder bent. 

 

In het volgende deel komen grote ruitvormige patronen, en weer twijfel ik aan de kleur. Ik zie in de Ravelry-groep een paar heel avontuurlijke kleurencombinaties voorbijkomen.  Maar neen, ik had me toch voorgenomen om met rustige kleuren te werken? 

 

Ik hou het dus bij grijs en geel. Ook aan de achterkant ziet dat er mooi uit.

Het wordt wat moeilijk om alles op de foto te krijgen. Dit wordt een reusachtig grote omslagdoek, zoveel is duidelijk. En weer een aparte vorm, in deel vijf brei je kleine driehoekjes. Ik neem er een sokkennaaldje bij, want het is veel draaien en keren over verkorte toeren.

En dan: de boord, langs de driehoekjes, terug meerderen, in het totaal heb je uiteindelijk meer dan negenhonderd steken per rij. Je kan kiezen voor de 'kleine' versie met drie strepen, of de 'normale' versie met zes strepen in de boord. Ik houd het op drie strepen. Een rij breien duurt ongeveer vijfenveertig minuten nu.

Bij het opspannen kan je dan nog opteren om de boord in lange punten te blokken, of eerder naturel te laten golven. Ik vind deze al meer dan groot genoeg, punten moeten niet echt voor mij.

Vraag is nu: hoe draag je zo iets? Het is een shanklet, iets tussen shawl en blanket in. Dat had ik nog niet in mijn garderobe. Het kan nog van pas komen, deze winter in mijn thuiskantoor aan de noordkant.

Texture Time

Ik ben nog altijd bezig met twee truien te breien, dus niet echt blogmateriaal om over te schrijven. Daarom nog eens een blogpost over een project dat uiteindelijk nooit is  afgewerkt.

Naar goede gewoonte lanceerde Stephen West zijn jaarlijkse Mysterie samenbreiproject, met de voor mij aanlokkelijk klinkende naam 'Texture Time'.

Het patroon maakt gebruik van een harige draadje, alpaca of mohair, niet echt mijn favoriete materiaal, maar misschien het ideale project om nog wat voorraad op te breien. En ik heb ook een plan B, als de roestoranje combinatie niet werkt.

Wat ik al dacht komt uit, het roestoranje proeflapje wordt veel te groot...

Ik ga voor de blauwpaarse combinatie. Bij de start heb je de optie om wel of niet in brioche te breien, en ik kies voor brioche.  Er wordt gebruik gemaakt van 'syncopated brioche', waar je blokjes recht en averechts doet verspringen. Even opletten dus, maar het begin staat mij wel aan!

Het eerste stuk eindigt al direct in een heel vreemde vorm. Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken. Daarna wordt aan de twee zijkanten een soort vleugel gebreid, waarin tweekleurige vlechten worden verwerkt. In de samenbreigroep wordt hier nogal over gezucht, het is een arbeidsintensieve techniek waar je de draden moet manipuleren. Mijn ervaring met twijnend breien komt hier van pas. Het is niet de eerste keer dat ik zo'n vlechten brei, maar meestal is dat over een beperkt aantal steken in een sok of want.

 

De vleugels worden verlengd met golvende tweekleurige banen. Ik doe twee paarsen afwisselend voor de tricotbanen, gevlamd babyblauw en paars voor de ribbels. Alleen denk ik dat ik niet genoeg paars heb. Dan nog maar eens in de voorraad gedoken, ik heb nog opties.

Ik begin te twijfelen over mijn kleuren. Ik wist dat ik niet genoeg van het paars had, en wou overschakelen op het bordeaux, maar vind dat nu wel heel donker worden.Uiteindelijk beslis ik het laatste deel van de vleugel in mijn bleekgevlamd paars te doen waar ik de vleugel mee begonnen ben. Op die manier hoop ik er nog een samenhangend geheel van te maken.

Na vijf weken breien leg ik dit project opzij. Ik ben er niet van overtuigd dat ik dit ooit zou dragen, en eerlijk gezegd weet ik ook niet aan wie ik dit cadeau zou kunnen doen?

In onze Stitch’n Bitch deed een mevrouw haar Texture Time in bruin en crème-tinten, en zij noemt haar eindproduct ‘de mottige mot’. Ik vind haar sjaal wel geslaagd. Het patroon is een  'kijk-mama, zonder-handjes' samenraapsel van uitdagende technieken door een creatieve geest. Omdat het zo een eigenaardige vorm heeft, met veel verschillende elementen, kan je best kiezen voor heel rustige kleuren, zoals hier het geval is.

Ik heb zelf nog één vleugel te gaan, maar mijn motivatie om die af te werken staat nu onder nul. Ik zou na het stuk met de vlechten alles in één kleur kunnen breien (de vleugels zeg maar). Ik heb van het garen dat ik voor de achtergrond van de vlechten gebruikt heb drie strengen, dus waarschijnlijk wel genoeg om alles af te werken. Maar wil ik hier nog eens drie weken aan breien? Een andere optie is gewoon alles uithalen zo ver mogelijk, en de wol hergebruiken voor een ander project.

In elk geval is mijn conclusie voor 2019: geen mysteries meer voor mij! (toch niet op breigebied)...

Faire et refaire - Building Blocks

Eén van mijn doelstellingen van dit jaar was: projecten opnieuw ter hand nemen als ik er niet helemaal content mee was. Vorig jaar breide ik in de Stephen West Mystery Knitalong deze Building Blocks sjaal. Ik ben heel tevreden over de kleuren (die heb ik dan ook zelf gekozen), maar minder blij met de rare uitsteeksels die je krijgt als je de sjaal draagt.

One of my goals for this year was: take old projects that were not 100% succesfull, and rework them. Last year I have knit the Building Blocks shawl in the Stephen West Mystery knitalong. I am very happy with the colors (I should, as I selected them myself); but not so happy with the strange batwing flaps you get when you wear the shawl.

Eigenlijk is de sjaal terug te brengen tot een driehoek in stapjes, waar telkens een uitsparing is waar je extra steken hebt opgezet om de driehoek op te bouwen. Het komt er nu op aan om die uitsparingen op te vullen. Gelukkig heeft FiberRachel op Ravelry hier een oplossing voor gevonden, en moest ik zelf mijn hoofd niet breken over hoe ik dit moest doen...

This shawl is basically a stepstair triangle shape, with 'voids' where you add extra stitches to build up the triangle. Luckily I did not have to break my head over how to fill in the corners under the litlle batwing flaps. FiberRachel on Ravelry  has a very nice tutorial...

Acht vakjes om in te vullen, en elk vakje kostte mij ongeveer een uur. Ideaal dus om te doen terwijl ik proeflapjes breide voor het nieuwe Stephen West-mysterie. Na één week breien had ik een veel draagbaardere sjaal!
Eight corners to fill in, and each piece took me about one hour. So this was an ideal projet inbetween the swatching for the 2017 Stephen West-mystery. After one week of knitting I ended up with a much more wearable shawl!

Alleen: iets nieuws beginnen is veel leuker, uitdagender, spannender... dan iets herwerken. Toch vind ik dat dat meer moet doen, iets opnieuw vastpakken, en het écht goed afwerken. Want 'Faire et refaire' heeft eigenlijk als ondertoon: doe het direct goed, dan moet je geen dubbel werk doen. Mijn excuus hier was wel dat het een mysterie-project was, zodat ik niet wist waar het naartoe ging. Maar nu is die dus écht af, en wordt die een nieuwe favoriet. Ik vind hem wel niet zo goed passen bij mijn zwarte winterjas, dus nu een mooie grijze jas kopen?
But, but... Starting a new project is much more fun then reworking an old one! I am more and more convinced we should all occassionaly go back to our older projects, and rethink our choices, pick up the project and finish it properly. 'Faire et refaire' has a negative undertone: if you do not do your work well, you'll have to redo, and that will cost you more time eventually. My excuse with this project is that it was a mystery knitalong, so I did not know where it was going. But now the shawl is really finished. I just don't think it goes with my black wintercoat. Off to buy a nice gray coat?

Speckle&Pop - SpikkelPop

Een jaarlijkse traditie, de mystery knitalong van Stephen West....dit keer met de prikkelende titel 'SpikkelPop'. Het enige dat je weet is dat je minstens 3 gespikkelde garens nodig hebt, die qua kleur in elkaar overvloeien. Daarbij heb je ook nog 5 contrastkleuren, liefst fel afstekend.

It becomes an anual tradition, the mystery knitalong by Stephen West, this time the pattern is  'Speckle&Pop'. The only thing you know at the start is that you need 3 speckled yarns that 'fade' into each other, and also 5 contrastcolors with a lot of 'pop'.

 

Eerste proeflapje met de garens die ik in Barcelona gekocht heb, en een effen babyblauw. Als contrastkleuren haal ik een pakket mini-bolletjes Wollmeise uit de kast. Het geeft een dromerig, zacht gevoel, maar jammer genoeg haal ik de stekenproef niet die in het patroon staat. Dit werkt dus niet.
First swatch with my speckled yarns, not too happy.
My speckled yarns are very lightweight. The Swatch feels flimsy.

Een tweede proeflapje met handgeverfde, ietwat dikkere sokkenwol. De overgang van felgroen naar blauwgroen is misschien wat te abrupt? Ik zou eigenlijk een licht blauwgroen nodig hebben, maar dat heb ik niet in mijn voorraad. En ik heb me voorgenomen nu niets meer bij te kopen. De stekenproef is OK, ik zit op het goede pad!
I swatched with slighty heavier yarns, and I like the drape and feel better. I am not sure if I like the green on my blue swatch. I should use a medium teal yarn to get a good fade, but I don’t have that color in my stash. My gauge is OK, so I am on the right track!

Derde poging. Ik probeer tinten paars als hoofdkleur, met een beetje beige. En als contrastkleuren blauwzwart, donkerlila, felpaars, goudgeel en groen met een gele ondertoon.  Eigenlijk heb ik geen gespikkelde wol meer als hoofdkleur, en zijn mijn contrastkleuren zijn niet zo fel contrasterend. Ik wijk dus nu al af van het patroon, nog voor ik weet wat het gaat worden...Maar dit lijkt me gewoon harmonieuzer.

Third try. I am using shades of purple as main colour. One is variegated sand/lila. The contrastcolours are blueblack, dark lila, bright purple, green and gold. I don't have any speckles, and 3 of my contrast colours do not 'pop'. But,  thhis purple combination looks more harmonious to me, so, purple it is!

En dan komt het eigenlijke breien van de sjaal, en ondertussen nog wat met de kleuren spelen. Dat was het plezantse deel van dit project! Voor wie wil weten wat ik juist gebruikte, kijk eens op mijn Ravelry-pagina. 

Eerlijk gezegd, toen het deel kwam waar er stond 'gebruik 62 steekmarkeerders' heb ik afgehaakt. 

During the actual knitting of the shawl I enjoyed the part where I kept on adjusting my colors and blending and mixing the whole palette. That was the best part of this project! If you want to see which yarns I used, check out my Ravelry page. Once the pattern asked to use 62 stitch markers, I kind of decided that this was going to be a too exuberant shawl for my taste...

In het patroon komt er nog een hele brede boord, met grote gaten, rare driehoekjes en briochesteek. Ik breide gewoon 8 rijen ribbelsteek, en deed een picot-afzet met een ander kleurtje.

I do like the border that is in the pattern, with the brioche and the big holes, but I would preferr it as an exuberant ending of a very simple shawl. I decided to finish this shawl by simply knitting 8 rows in purple, and do a picot cast-off in a contrasting colour.

Volgende keer als mijn man foto’s maakt moet ik hem vragen om te controleren of mijn haar goed ligt. Blijkbaar ziet hij dat niet…Nu moet ik alleen nog een mooie speld vinden om deze omslagdoek te dragen.
Next time I ask my husband to take a picture I need to remind him to check if my hair looks good. Apparantly he does not notice. The only thing to do now is buying a nice pin to wear this shawl....

Building Blocks

Het wordt een traditie: in het najaar is er de mysterie samenbreisjaal van Stephen West. Dit jaar had die de (voor mij dan toch) aantrekkelijke naam 'Building Blocks'.
It's a yearly tradition, comes Fall, comes the mystery knitalong shawl by Stephen West. This year with the intriguing name 'Building Blocks'. 

Eerste opdracht: garens uitzoeken. Stephen West suggereerde 3 kleuren die harmonieus bij elkaar passen, maar toch met wat contrast. En 1 kleur die er uitspringt. Zelf is hij gekend om zijn felle kleuren, en ook vaak iets met spikkels. Ik heb wel wat in de kast zitten, maar geen gespikkelde. Tijd voor wat online shopping! Ik kocht 2 strengen bij Dutchwool Diva. De witblauwe is een single, zelfde looplengte als het garen dat Stephen West gebruikt.  En de naam van deze kleur: Crazy little thing called love, deed me helemaal overstag gaan.
First assignement: selecting the right yarns. I have several options, but no speckled one, so a good excuse for some shopping at Dutchwool Diva.

En nu wat kleuren bij elkaar leggen. Grijzen, de Diva en felroze? Of nog wat donkerder en feller? Of iets heel anders, meer monochroom? 't Is moeilijk kiezen, omdat je echt niet weet wat het wordt.
The fun part is choosing the colors. I could go for Grays, the Diva and Pink. Or more intense colors? Or completely different, almost monochrome? It's hard to choose, because you don't know what the pattern will bring.

Het begin ziet er veelbelovend uit. Ik heb mijn felste roze gebruikt, (Vi-)laines met zijde, met de naam 'a la chasse aux papillons', begin dit jaar in Parijs gekocht. En daarbij de gespikkelde Diva. Voor de volgende wolletjes kies ik dan meer rustige kleuren. Het grijze is ook (Vi-)laines, Ramasser les galets sur la plage. En het blauwgrijze is een souvenir uit Nieuw-Zeeland.
The start looks promising. I used the pink (Vi-)laines, bought this year in Paris, and the speckled Diva yarn. For the next yarns I choose more neutral gray an grayish blue (bought in New-Zealand last year).

Maar na het begin is het een beetje meer van hetzelfde. De rijen worden langer en langer, in de derde week komt er nog wat briochesteek bij.
But after the first excitement, it's just more of the same. The rows are getting longer and longer, and clue 3 adds a bit of brioche stitch.

 

En na 4 weken heb je dan een hele grote sjaal gebreid. Ik deed de tussenmaat medium. Het ontwerp is niet zo mijn ding, die rare uitsteeksels storen mij een beetje. Maar ik ben blij met mijn kleurenkeuze. Ik merk dat ik bij de vorige keren dat ik een Stephen West breide ook al tot die conclusie kwam. Ik draag de sjaal nu onder mijn jas als windbreker, je ziet eigenlijk alleen wat rond mijn nek zit. Gisteren kreeg ik van een onbekende mevrouw op de bus een complimentje over mijn sjaal, ze vond de kleuren errrg mooi. Plezant, complimentjes krijgen!
After 4 weeks of knitting you end up with a large shawl. I did size medium. I still find the shape a bit weird, but I am really happy with the colors. I came to the same conclusion the last times I participated in the Stephen West mystery-KAL.  I was wearing the shawl yesterday on the bus, tucked away in my coat, and I got a compliment from a total stranger. It's always nice to receive a compliment!

Het leukste is het samenbreien en uitwisselen, online in de Ravelrygroep, en in het echt in onze Stitch'n Bitch-bijeenkomst in Leuven. Proficiat aan Inge, Thomas en Anne-Marie voor het eindresultaat!
The best part is the knitalong, chatting online and in real life in our local Stitch'n Bitch group. Congrats to Inge, Thomas and Anne-Marie for those amazing shawls!