Showing posts with label repair. Show all posts
Showing posts with label repair. Show all posts

Friday, April 06, 2018

the waiting game

Wachten op het volgende patroon van de SockMadness. En in plaats van iets nieuws op te zetten, misschien tijd om wat reparaties te doen? Deze winter hebben de motten toegeslagen in mijn kast.
Waiting for the next pattern in the SockMadness, and instead of starting something new, maybe I can do some repairs? I have had moths in my closet this winter. 


Ik heb  alle truien uit de kast gehaald, gewassen, en een paar dingen weggegooid. Maar de eerste Hanne Falkenberg trui die ik breide in 2003 kan ik écht niet wegdoen...
I have pulled out all my sweaters, washed everything, and threw away a few items. But this is the very first Hanne Falkenberg sweater that I knit, back in 2003, and I think I can still save it with a small repair...

Ik neem steken op een beetje dieper rond de volledige mouw. Het roestkleur heb ik niet meer, dus ik brei nu met zwart een rijtje.
I dig a bit deeper and pick up stitches around the whole sleeve. I don't have this rust color any longer, so I knit one row with black.

 

Daarna doe ik een koordjesafzet (of I-cord cast-off). Dat geeft een mooi rond randje. Hmm. Ik had misschien beter de afzet aan de andere kant gedaan. Het randje rolt naar binnen, dus nu is eigenlijk de binnenkant van de mouw mooier afgewerkt.  Maar ik ga het toch niet direct uithalen, het is acceptabel zo.
I finish with an I-cord cast-off. This results in a nice round edge around the sleeve, except that the nice part is on the inside of the sleeve. In retrospect, I should have done this procedure on the inside of the sleeve, so that the round edge is on the 'good' side..



Ik ben toch blij met het resultaat. Nieuw leven voor een oudere trui, en zelfs goed om er professioneel mee voor de dag te komen (op de cover van het personeelsmagazine).
Still, I am quite happy with the end result. It brings new life to an old sweater, and it is even good enough to still wear at work (and make the cover of the employee magazine).

Sunday, December 10, 2017

Annapurna


 
De zoon is een goede klant van mijn handgebreide sokken. Jammer genoeg is hij ook heel sletig. Hij doet niet veel langer dan één jaar met een paar. Zijn record is drie weken, voor een paar sokken in  honderd percent wol. Toen ik dan ook in dit boek een beschrijving las van een techniek voor 'haast onverwoestbare' sokken besloot ik dit uit te proberen.
Het patroon heet Annapurna, naar de bergtop in de Himalaya, met het achterliggende idee dat je met deze sokken die berg kan beklimmen en terug...En de ontwerpster belooft dat deze sokken heel, heel lang zullen meegaan.
As my son wears out his socks very quickly, I decided to knit a pair of 'nearly indestructible' socks from this book.  The pattern is Annapurna, and the designer promises that it will take a long, long time for these socks to wear out. It takes my son mostly about a year, with a record of three weeks for one pair I have knit in hundred percent wool. I now only use hardwearing sockyarn for his socks, no fancy stuff for him...

Het volledige been én de bovenvoet zijn in afgehaalde steken gebreid, zoals je voor een verstevigde hiel zou doen. Het laatste deel van de grote hiel, de kleine hiel én de tenen zijn met dubbele draad gebreid.

The leg and instep are worked in the two-row slip-stitch pattern commonly used to add strength to heel flaps. The last inch or so of the heel flap, the heel turn, and the toe are worked with two strands of yarn held together.
De zool is met dubbele draad gebreid. Ik nam er een extra kleurtje bij, omdat mijn garen alarmerend snel erdoor ging. Je breit minder rijen op de bovenvoet dan op de zool. Omdat de rijverhouding op de bovenvoet en de zool anders is moet je niet in het rond, maar heen en weer breien. Het duurde even voor ik een goed ritme had, en voor ik wist waar ik wel of niet terug moest breien...Deze techniek staat ook beschreven in een ander boek in mijn bibliotheek Favorite Socks, bij het patroon Padded Footlets.
The sole of the foot is also worked with two strands of yarn in a technique Mary Snyder used for her Padded Footlets in Favorite Socks (Interweave, 2006). To account for the row gauge difference between sole and upperfoot, the foot is knit back and forth. Less rows on the upperfoot are knit. It took me some time to get the rythm of the pattern, and to know where exactly I was in the pattern.
Dit patroon verbruikt veel meer garen dan een gewone sok. Ik had van het turquoise een bol van honderd gram, en had niet voldoende om de sok uit te breien. Ik maakte er dus effen grijze tenen van.
This sock pattern takes a lot more yarn then a normal sock, I only had hundred grams of this discontinued yarn, so I decided to add a grey yarn for the second strand on the sole. Finally I even had to knit the toes in grey.
Onverwoestbaar waren ze niet, maar ze hebben het wel vier jaar uitgehouden.
They lasted four years, so not indestructible, but better then average....