SPEŁNIONE MARZENIA

Apteczka

31.1.14

Czy to jest już passe ? Bo ja to chyba nigdy tak naprawdę nie jestem na bieżąco z nowymi trendami. I to bynajmniej nie dlatego ,że nie wiem...

31.1.14

Czy to jest już passe ? Bo ja to chyba nigdy tak naprawdę nie jestem na bieżąco z nowymi trendami. I to bynajmniej nie dlatego ,że nie wiem co w trawie piszczy. O nie. Czasami jednak nachodzi mnie taka nieodparta myśl ,że jestem mocno do tyłu. Bo kto o zdrowych zmysłach pokazywałby tak starą i chyba już niemodną apteczkę ?

Ale ja pokazać Wam muszę. Bo to moja wielka miłość. Szafki, szafeczki , stoły i stoliczki, lampy duże i małe , krzesła i krzesełeczka. Oj, czy to już się leczy? I wszystko , jak by na to nie patrzeć to typowy vintage. Jednak w moim mieszkaniu nie ma tylko samych „rupieci”. Musicie uwierzyć mi chyba na słowo , bo to co Wam pokazuję wygląda zupełnie inaczej :)

Lubię połączenie starego z nowym. Klasycznego z kiczowatym. Drogiego z tanim. I być może pokocham też połączenie „starej dechy z klasycznym marmurem” ;))) Jednak dzisiaj kocham moją apteczkę.

Szafeczka jest oryginalna o czym świadczy jej „numer seryjny” i nieodparty zapach leków. Wypatrzyłam ją jakiś rok temu w oszałamiającej cenie 10 zł:) Więc...przyjechały trzy. Ale tylko ta jest typową apteczką z krzyżykiem. Pozostałe dwie są nieco inne.Na zdjęciu nie ma jeszcze szklanych półeczek ale nie zdążyłam ich przygotować. Zresztą nie nadążam z niczym w te ferie:)) Jak dobrze , że się kończą bo znów życie nabierze zdrowego rytmu ;)

Miejsce apteczki jak zwykle - tylko chwilowe

I moja wygrana u Syl gazetka - wiem ,że Anusia już Wam pokazywała ale co tam - pokażę jeszcze raz ;)

Blog Syl

A to zdjęcie Znacie bardzo dobrze - robione przez Syl ♥

I tym przyjemnym akcentem życzę Wam wspaniałego weeknedu

Ilona

Poduszka szczęścia

17.1.14

Ta cudowna podusia to moje wygrane candy u Martusi. A jako ,że przyszło do mnie na początku Nowego Roku , uznałam ,że to dobry znak. I jako...

17.1.14

Ta cudowna podusia to moje wygrane candy u Martusi. A jako ,że przyszło do mnie na początku Nowego Roku , uznałam ,że to dobry znak. I jakoś tak czułam ,że z tą podusią wędrują do mnie ciepłe i wspierające myśli od Marty. Dlatego też ,ta zwykła wydawałoby się rzecz, stała się dla mnie niezmiernie ważna.

Chociaż tak prawdę mówiąc, taka zupełnie zwykła to ona nie jest:)

Jest przepiękna. Niestety nie ma na razie u mnie swojego miejsca docelowego, gdyż jej przeznaczeniem jest moja nowa kanapa , w moim nowym pokoju. Podwaliny pod spełnienie zostały zatem położone.

Martusiu – Jesteś niezwykła. Bardzo Ci dziękuję ♥♥♥

A Was zapraszam na bloga Marty, Znajdziecie tu wiele ciekawych inspiracji :http://mylittlehomemypassion.blogspot.com/

I do tego była jeszcze ta cudownie delikatna gwiazdeczka

Życzę I wam tyle samo radości w codzienności :))

Miłego weekendu a dla Niektórych również i Udanych Ferii ♥

Ilona

Pingwin to czy sowa ?

11.1.14

Tak to już ze mną bywa ,że jeżeli tylko mogę , to realizuję swoje marzenia poprzez pracę rąk własnych. Kiedy coś mnie zainspiruje , nie mog...

11.1.14

Tak to już ze mną bywa ,że jeżeli tylko mogę , to realizuję swoje marzenia poprzez pracę rąk własnych. Kiedy coś mnie zainspiruje , nie mogę przestać o tym myśleć. Tworzę zatem w głowie szybki plan na realizację. Tak też było i w tym przypadku.

Motyw sowy plątał się po mojej głowie już od dłuższego czasu. Kilka razy byłam już o krok od dokonania zakupu. Jednak kiedy staję przed ostateczną decyzją nabycia jakiejkolwiek rzeczy, zawsze poddaję to głębokiej analizie. Bo sztuka minimalizmu nie daje mi o sobie zapomnieć. Trudny to temat dla kogoś kto musi żyć w przejściowym stanie rzeczy, otoczony milionami niepotrzebnych zbieraczy, których ni w ząb nie można wyrzucić ani wymienić. A co najgorsze nie ma ich nawet gdzie schować żeby nie kuły tak mocno w oczy.

Jednak ja się nie poddaję. I mam na to już plan :)

Na szczęście nie należę do osób , którym trudno jest się rozstać pewnymi rzeczami. Przecież to tylko nasze przywiązania. Zrozumiałym jest fakt trzymania pamiątek , które mają dla nas duże znaczenie. Ale wszystko inne, co zupełnie nam nie leży powinno znaleźć nowych właścicieli. Pamiętajcie-pudełka już na Was czekają ;)

Kiedy skończyłam trudną realizację swojego ptaszyska, mój Mąż i Syn zgodnie orzekli – „ To jest pingwin”. Czy Wy też tak myślicie ? ;)

Kolejną rzeczą , która wyszła spod moich rąk ( no może trochę z pomocą Szwagra :)) są te drewniane domki. Powstały z kawałka deski sosnowej , która miała być przeznaczona na spalenie. Zostały wyszlifowane i czekają cierpliwie na pomalowanie. Ale póki co, cieszą nas tą surową formą.

Porządki nie ominęły też bloga. Zmieniam , przestawiam , kasuję i dodaję. Staram się aby było przejrzyście i zrozumiale. Mam nadzieję ,że choć trochę udało mi się to zrealizować ;)

A w następnym poście będzie o wspaniałej rzeczy , która dodała mi skrzydeł w tym nowym roku :)

Ściskam Wam ciepło i życzę wspaniałego odpoczynku

Ilona

"Postanowienia Noworoczne" i miła niespodzianka z końcem roku

7.1.14

Witam Was serdecznie w Nowym Roku Mam nadzieję ,że Wszyscy Jesteście już mocno wypoczęci:) Ja bynajmniej jestem tak rozleniwiona ,...

7.1.14

Witam Was serdecznie w Nowym Roku

Mam nadzieję ,że Wszyscy Jesteście już mocno wypoczęci:)

Ja bynajmniej jestem tak rozleniwiona ,że dzisiaj nie mogłam się zebrać do działania. Na szczęście musiałam, gdyż plany naprawy moich zębów musiały zostać zrealizowane. Nie mam z tym jednak żadnych problemów. Zaliczam się chyba do niewielkiej ilości osób , które kochają swojego stomatologa ( czytaj : stomatolożkę :)) niezmiennie od kilkunastu już lat. Dobry profesjonalista to połowa sukcesu.

Można by rzec ,że plany noworoczne się realizują. Ale ja w tym roku ich nie poczyniłam. Przynajmniej nie na tyle by czuć na sobie ich oddech. Mój stosunek do planowania jako takiego też zmienił się diametralnie. Bo ja nigdy nie lubiłam niczego planować. Ale tylko tak w formie pisemnej. Bo w głowie to ja miałam plany rozpisane chyba na 10 lat do przodu :)) Ale potrzeba uporządkowania wszystkiego w jakieś konkretne reguły, wymogła na mnie pisanie. I zakochałam się w tym planowaniu na zabój.

Teraz nie wyobrażam sobie ,że nie mam chwili na to żeby móc wszystko sobie zaplanować. Ale tak małymi kroczkami. Z dania na dzień. Bez rzucania się na głęboką wodę. Bez planowania rzeczy niemożliwych do zrealizowania w przeciągu roku.

Teraz cieszę się ,że udaje mi się zrealizować coś z dnia na dzień.

Jedynym postanowieniem na ten rok niech będzie tamilska maksyma :

SUMMA IRU - czyli BĄDŹ W CHWILI OBECNEJ

Plany dotyczące bloga też są już poczynione. Niewielkie - dające się łatwo zrealizować. Ale o tym jeszcze będzie...

No koniec roku spotkała mnie też miła niespodzianka. Wygrałam nagrodę niespodziankę w candy u Moniki. Byłam ogromnie szczęścliwa , gdyż o takich foremkach marzyłam od dawna. Oczywiście renifer od razu zawisł na półce :) Prezent był pięknie zapakowany - nic tylko wkładać pod choinkę ;))