Καταρχήν να σας πω ότι έχω ένα κόλλημα με τους δικηγόρους. Όχι τους δικηγόρους που κάθονται στο γραφείο τους και εξασκούν δικηγορία. Με τους ξερόλες δικηγόρους έχω το πρόβλημα τζαι εν πολλοί. Ειδικά στην Κύπρο όπου η δικηγορία θεωρείται το ιερό επάγγελμα. Κάτι σαν παπάς της εκκλησιάς ας πούμε. Στην Κύπρο η δικηγορία έβγαλε όλα τα «μεγάλα κεφάλια» της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Στην βλακονησίδα ο δικηγόρος μπορεί να κάμει τα πάντα. Να νομοθετήσει, να ασκήσει οικονομική πολιτική, εσωτερική, εξωτερική. Τα πάντα. Είναι ειδήμονες σε όλα και δεν συμμαζεύονται.
Sorry αλλά για μένα τούτα εν μαλακίες. Ο καθένας με τον τομέα του τζαι με την ειδικότητα του. Ο οικονομολόγος θα έπρεπε να ασκεί την οικονομική πολιτική του κράτους και ο δικηγόρος να λαλεί τις παρλαπίπες του στο δικαστήριο. Όπως ο οικονομολόγος εν κατεβαίνει μες το δικαστήριο τζαι να πορτίζει έτσι τζαι ο δικηγόρος εν πρέπει να μας μιλά για οικονομική πολιτική. Και σίγουρα δεν πρέπει να είναι πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών της βουλής. Α; Διαφωνείτε;
Γιατί ένας δικηγόρος, γόνος δικηγόρου, αδελφός δικηγορίνας, από δικηγορική οικογένεια δηλαδή να μου ασκεί εμένα οικονομική πολιτική. Γιατί; Ήρτε ποττέ κανένας οικονομολόγος στο γραφείο σου τζαι να νεκατωθεί με τες υποθέσεις του Μιλόσεβιτς ας πούμε (απλό παράδειγμα); Οι εν ήρτε. Αρα γιατί μπαίνεις εσυ στα τεράφκια άλλων τζαι λαλείς πελλάρες. Ειδικά τωρά που έλειπε και ο συμβουλάτορας σου. Άφηκε σε μόνο σου μια εφτομάδα τζαι εφκάλετε τζαι νομοσχέδιο με το άλλο το σιαχίνι τον στιλλομαθκιασμένον του ΔΗΣΥ. Είπαν να μειωθεί το κόστος των μεταβιβαστικών τελών στα ακίνητα κατά 50% σε περιπτώσεις που δεν καταβάλλεται ΦΠΑ και κατά 100% εκεί που καταβάλλεται ΦΠΑ. Ναι ακούεται ωραίο στον κόσμο και όλοι θα πουν μάνα μου τι καλός ο Νικολάκης και τι φιλεύσπλαχνος ο Φούλης. Το θέμα ρε είναι αν εν εφαρμόσιμο τζαι οϊ αν ακούεται καλό. Και δεν είναι εφαρμόσιμο.
Μα νομίζετε ρε ότι το πρόβλημα της κτηματικής αγοράς στην Κύπρο είναι τα μεταβιβαστικά τέλη; Νομίζετε ότι ο κόσμος δεν αγοράζει γιατί πέφτει του ακριβή η φορολόγηση; Νομίζετε ειλικρινά ότι πουλιούνται 500-600 κομμάτια τον μήνα για τούτο τον λόγο; Και ότι αν μειωθεί ή φύγει αυτό το τέλος θα αναθερμανθεί η αγορά; Πιιιιιιι...Εν για αυτό που είσαι δικηγόρος τζαι οϊ οικονομολόγος Νικ.
Η αγορά είναι νεκρή για ένα και απλούστατο λόγο. Έλλειψη ρευστότητας και υπερδανεισμός των νοικοκυριών. Δεν παίζει ρόλο χρυσέ μου αν μειώσεις κατά 15-20,000 χιλιάδες την τιμή ενός ακινήτου από την στιγμή που έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει η ρευστότητα να αγοράσει ο κόσμος αυτό το ακίνητο. Και δεν υπάρχει γιατί δεν δανείζουν οι τράπεζες. Εν πα να φακκάς κουρτουμπέλλες που δαμέ ως την Στράκκα πάλε δάνεια εν θα δεις.
Οι λόγοι διάφοροι. Θα αναλύσω δύο τρεις πολύ σημαντικούς κατά την άποψη μου.
Πρώτο και πιο σημαντικό είναι η ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος η οποία μειώνεται μήνα με τον μήνα. Το έγραψα και σε προηγούμενο πόστ. Από τα 9δις πλεόνασμα (Καταθέσεις-Δάνεια) που είχαμε τον Μάιο φτάσαμε τα 3.5δις τον Αύγουστο. Ναι για έτσι φυγή καταθέσεων μιλούμε. Άρα σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί στις αγορές και την έλλειψη εμπιστοσύνης που έχουν οι ξένοι όσο αφορά την βιωσιμότητα των Κυπριακών τραπεζών νομίζεις ότι θα υπάρχει πιθανότητα αναθέρμανσης της αγοράς ακινήτων μέσω αυξημένης δανειοδότησης; Seriously; Δαμέ βουρούν τζαι εκλιπαρούν τους ξένους καταθέτες να μεν τα φύουν τα λεφτάκια τους να τα πάρουν στην Μάλτα η ξέρω γω που αλλού τζαι εσύ νομίζεις ότι η έννοια τους εν να δώσουν νέα δάνεια;
Δεύτερο και πιο σημαντικό ακόμα είναι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών. Αυτό είναι μια φόρμουλα η οποία διαιρεί τα ίδια κεφάλαια ενός οργανισμού (Tier1+Tier2) με το σύνολο του δανειακού χαρτοφυλακίου με βάση το ρίσκο των δανείων. Ορίζει ουσιαστικά ένα ποσοστό κεφαλαίου που θα πρέπει να έχει ο οργανισμός για να θεωρείται safe και βιώσιμος με βάση το δανειακό του χαρτοφυλάκιο (την έκθεση (exposure) δηλαδή)
(Tier 1 capital + Tier 2 capital)/ Risk weighted assets,
όπου assets θεωρούνται τα δάνεια της τράπεζας.
Αυτό το ρίσκο προσδιορίζεται ανάλογα με την κλάση του προϊόντος. Ο κανονισμός λέει ότι αυτή η αναλογία θα πρέπει να διατηρείται πάνω από 8%. Ένα παράδειγμα ας πούμε είναι το εξής.
Μια τράπεζα έχει ίδια κεφάλαια 5εκ. Στο χαρτοφυλάκιο της διατηρεί 170εκ σε στεγαστικά δάνεια και 30εκ επενδυμένα σε κρατικά ομόλογα. Τα στεγαστικά δάνεια έχουν επικινδυνότητα (risk weight) 35%. Δηλαδή μέτρα μόνο το 35% τους σε αυτό τον υπολογισμό. Τα κρατικά ομόλογα από την άλλη έχουν επικινδυνότητα 0% άρα δεν μετρούν. (εν τούτες οι βαθμολογήσεις που μας εκαταστρέψαν. Ακου 0% risk)
Άρα αυτή η τράπεζα έχει δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας 8.4% (5/((170*35%)+(30*0%))). Άρα είναι μέσα στα πλαίσια. Τώρα εάν θα δώσει επιπρόσθετα στεγαστικά δάνεια τότε αυτό το ποσοστό θα πέσει (αφού ανεβαίνει ο παρονομαστής) και η τράπεζα θα αναγκαστεί να βρει επιπλέον κεφάλαια. Άρα θα πρέπει να κάνει αύξηση κεφαλαίου για να καλύψει τα επιπρόσθετα δάνεια που θα δώσει. Αγγούρι του πίγγου.
Τρίτο και επίσης πολύ σημαντικό είναι το κούρεμα των Ελληνικών ομολόγων. Οι τράπεζες μας κρατάνε περίπου 5δις (λίγο περισσότερα). Με ένα κούρεμα 50% των Ελληνικών ομολόγων οι τράπεζες ίσως χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση. Το κούρεμα σημαίνει ότι θα αποπληρωθεί μόνο το 50% της αξίας των ομολόγων που κρατάει ο οργανισμός. Το άλλο 50% θα περάσει στα βιβλία ως ζημιά. Η τράπεζα Κύπρου ας πούμε μπορεί να κάμει τζαι 800εκ ζημιά από το κούρεμα. Άρα θα χρειαστεί έξτρα κεφάλαια αφού οι ζημιές στο τέλος του χρόνου αφαιρούνται από το κεφάλαιο. Άρα θα χρειάζεται περισσότερο κεφάλαιο για να καλύψει το δανεικό της χαρτοφυλάκιο (το υφιστάμενο) και να διατηρήσει τον δείχτη σε επιτρεπτά επίπεδα. Με τα δεδομένα αυτά νομίζετε ότι η Κύπρου θα επιθυμεί αύξηση του δανειακού χαρτοφυλακίου της όταν την δεδομένη στιγμή (με το κούρεμα) όσο και θα μπορεί να καλύψει τα υφιστάμενα.
Τέταρτο εν καιρό κρίσης δεν αφαιρείς εισοδήματα από την κυβέρνηση. Όσο σκατά τζαι να τα κάμαν ως τωρά (και μιλούμε για πολύ σκατό) σε τούτο βρίσκω του δίκαιο του Καζαμία. Η αναθέρμανση που ονειρεύεται ο δικηγορο-οικονομολόγος δεν μπορεί να έρτει έτσι. Η ανάκαμψη του κλάδου θα έρτει μόνο με αυξημένη ρευστότητα και δανεισμό από τις τράπεζες. Και φυσικά με μείωση επιτοκίων. Έτσι πράμα όμως είναι όνειρο θερινής νύχτας στην Στράκκα υπό τις περιστάσεις. Αν θέλεις να εφαρμόσεις αυτό το μέτρο περιμένεις να περάσει η φουρτούνα, να ποκάτσουν τα πράματα, να επιστρέψει η εμπιστοσύνη στην αγορά έτσι ώστε να επιστρέψει και η ρευστότητα. Τότε βλέπουμε.
Και εισηγήσεις του τύπου «θα μπορούσε η Βουλή να προχωρήσει στην εφαρμογή της πρότασης για ένα χρονικό διάστημα έξι μηνών. Θα δοθεί έτσι εύλογος χρόνος για να έρθει με τη φορολογική μεταρρύθμιση για τα ακίνητα και από την άλλη θα δοθεί ώθηση στην αγορά ακινήτων» τις θεωρώ επιεικώς ΗΛΙΘΙΕΣ. Τι σημαίνει ρε δοκιμαστική περίοδος για φορολογία. Μιλούμε σοβαρά τωρά οξά μιλούμε για να μιλούμε. Το σενάριο αυτό θα ωθήσει λογικά αυτούς που έχουν ήδη το χρήμα, να ξοδέψουν σε αγορές οι οποίες θα δείξουν μια ψευδή εικόνα ανάκαμψης αυτούς του έξι μήνες. Αυτή η ανάκαμψη όμως δεν θα είναι βιώσιμη αλλά παροδική γιατί το χρήμα είναι περιορισμένο. Χρειάζεται ρευστότητα και όχι αλλαγή νομοθεσίας. Προς το παρών τουλάχιστο.
Για αυτό σας λέω. Οι δικηγόροι να πάτε στα γραφεία και τα δικαστήρια σας και να αφήσετε την οικονομία στους οικονομολόγους. Τζαι στην τελική αν εθέλετε τόσο πολλά να γίνετε οικονομολόγοι τζαι είσιετε το καημό ας μεν εσπουδάζετε ότι σας ελάλεν ο παπάκης σας. Ατε πιον τζαι κανεί.
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011
Είμαστε Ευρωπαίοι;
Επέστρεψα πρόσφατα από ταξιδάκι αναψυχής στην κοντινή και πολύ όμορφη Βηρυτό. Πολύ ωραία πόλη απ όλες τις απόψεις. Οι έντονες αντιθέσεις της και το συναίσθημα που σου βγάζει μόνο στο Βερολίνο το ένιωσα. Όπως εκεί είναι έντονη ακόμη μετά από 21 χρόνια (οπτικά και αρχιτεκτονικά τουλάχιστον) η τεράστια αντίθεση του κομμουνιστικού από τον καπιταλιστικό κόσμο έτσι και στην Βηρυτό είναι έντονη η αντίθεση του Αραβικού και του Δυτικού κόσμου.
Και όχι μόνο αυτό. Εκεί οι αντιθέσεις είναι πολλές και τεράστιες. Έχεις τους φανατικούς χριστιανούς, τους ακροδεξιούς, τους φανατικούς μουσουλμάνους αλλά έχεις και τους αδιάφορους και τους φιλελεύθερους. Έχεις τους πολύ φτωχούς που ζητιανεύουν στους δρόμους όπως σε κάθε αραβική χώρα αλλά έχεις και τους πάμπλουτους που κάνουν ζωή χαρισάμενη. Τέλος έχεις την καινούργια πόλη χτισμένη και μοντέρνα σαν οποιαδήποτε σύγχρονη πόλη του Δυτικού κόσμου χωρίς όμως να χάσει τον χαρακτήρα της αλλά λίγα τετράγωνα πιο κάτω βλέπεις την απόλυτη αντίθεση. Μπαίνεις σε άλλο κόσμο. Τα κτήρια μισογκρεμισμένα τρυπημένα από σφαίρες τα σπίτια ετοιμόρροπα και ο κόσμος φτωχός, πολύ φτωχός. Δεν θα μακρηγορήσω. Άλλωστε φαντάζομαι ότι πολλοί από εσάς θα επισκεφτήκατε τον Λίβανο και θα τα είδατε από μόνοι σας. Θκυό αππιθκιές ένει που την Κύπρο τζαι αν δεν επήετε αξίζει τον κόπο. Εν τζαι φτηνά τα εισητήρια τζαι η διαμονή.
Αυτή ήταν η δεύτερη επίσκεψη μου στην Βηρυτό και τα συμπεράσματα μου είναι τα ίδια με την πρώτη. Προσωπικά δεν είμαι φάν της μέσης ανατολής. Κάτι ταξίδια στο Ντουμπάι την Αίγυπτο αλλά και σε άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής τα αποφεύγω. Δεν με τραβά. Άρα δεν θα το παίξω ξερόλας στο θέμα και αν διαφωνείτε με τα ακόλουθα πέτε μου το.
Εσείς θεωρείτε ότι είμαστε Ευρωπαίοι; Ειλικρινά τωρά. Εγώ νομίζω ότι ενα ταξίδι μόνο φτάνει για να καταλάβεις ότι έχουμε περισσότερα κοινά με τους Αράπηδες παρά με τους εταίρους. Από που να αρχίσω.
Φαί: Ποια η διαφορά με την κλασσική κυπριακή ταβέρνα τζαι την φιλοσοφία του τρώω μέχρι τελικής πτώσης; Ξεκινούμε με μια κούπα λαχανικά για αρχή, μετά φέρνω σου μια φάουσα dips με πίττες, μετά λίγα ελαφριά κρέατα και τέλος άλλο θκυό κτηνά στα κάρβουνα για πόπαστον. Θυμίζει σας κάτι τούντο μενού; Ειδικά στο τέλος που σου φέρνει τζαι την παττίχα (πατίχ στα αράπικα) δέινει τέλλια το γλυκό.
Τσιάρο: Εν όπως την Κύπρο πριν πέντε χρόνια. Στα εστιατόρια στα κλάμπς, στα καφέ στα καταστήματα, χωσμένοι πίσω που τες κολώνες στο αεροδρόμιο. Παντού τζαι ούλλοι. Ντουμάνι. Άκουσα μάλιστα ότι θα μπει και αυστηρότατη απαγόρευση. Φαντάζομαι θα εφαρμοστεί όπως και στην Κύπρο......
Καφές: Ο ίδιος κουμπάρε αλλά εν νάκκο πιο χουβαρτάες που εμάς. Έννεν όπως τον δικό μας τον καφέ του πεντοσέλινου (ήταν τζαιρός τζαι επέρασεν) στον κεφενέ που εν σε ποσότητα espresso. Τούτοι εν πιο μπροστά. Φέρνουν σου το μπρίκι ούλλο τζαι πιντώνεις.
Διασκέδαση: Η μεϊνστριμ διασκέδαση τους έχει την ίδια ακριβώς φιλοσοφία με την δική μας. Εν ένας διαγωνισμός ποιος βαστά παραπάνω, ποιός εν πιο κούλ, ποιος ξέρει παραπάνω κόσμο, ποιος έννα κάτσει σε καλύτερο τραπέζι κτλ κτλ.
Η Είσοδος στο κλάμπ: Σάννα τζαι θωρώ μας μπροστά μου. Πόρτα στο κλάμπ είναι ο κορτωτός βιλλέ τύπος και δίπλα του η εξίσου κορτωτή γκομενίτσα που κρατά το ντοσιέ με τις κρατήσεις. Το σιλικονάτο βιζί της εμποδίζει την ελεύθερη οπτική επαφή με το ντοσιέ άρα πρέπει να το κρατά σε απόσταση που παίζεται αν ιφκάλλει τα γράμματα. Πίσω τους οι μαυροντυμένοι πρισμένοι σεκουριτάδες θωρούν γυρώ τους άγριοι τζαι ξινισμένοι με ένα ύφος σάννα τζαι έδωκεν τους μες την μούττη ο πόρτος.
Οι θαμώνες μπροστά ουρά σιωπηλοί σοβαροί χωρίς μαλακίες να μεν χαλάσει το ίμεϊτζ. Επιβάλλεται να έχεις κράτηση για να μπεις στα καλά τα κλάμπς και επιβάλλεται να έχεις και στην παρέα γυναίκες.
Η κράτηση: Ένα τραπέζι με μπουκάλες παγωνιέρες και συνοδευτικά μαζί με την θεωρία του όσο πιο prive τόσο πιο καλά τζαι ακριβά.
Η μουσική: Τα ίδια χιτάκια. Η διαφορά μας δαμέ όμως είναι ότι παίζει μεν τα πίμπι ρι πόμπο αγγλικά τραγουδάκια αλλά δεν παίζει καθόλου σχεδόν Λιβανέζικα. Δεν είναι όπως στην Κύπρο που θα σου σύρει ας πούμε τζαι έναν Σάκη η μια Βίσση να σου πει για τις τσούλες της γης. Ναι ευτυχώς τούντες βλακείες αποφεύγουν τες. Αποφεύγουν επίσης τζαι το βαρετό λιβανέζικο τραγουδάκι της δεκαετίας του 60 που θα το χορέψει ο μερακλωμένος και βαρύς (αλλά πολλά βαρύς) μάγκας της παρέας ενώ οι φίλοι του γυρώ θα του σύρνουν ποτήρκα μες τα πόθκια τζαι όποιον πάρει ο χάρος.
Ο Κόσμος: Καλά δαμέ εν για να φακκάς χαμέ. Απίστευτη ομοιότητα. Οι γυναίκες ούλλες κοκκέτες φορούν που πάνω ως κάτω ότι μάρκα κυκλοφορεί σε τσάντα παπούτσι τζιν τα πάντα. Γυαλισμένες ξυρισμένες του κομμωτηρίου έτοιμες για νύφες που το χάραμα πριν καν πιουν καφέ.
Οι άντρες που την άλλη είναι σάννα τζαι πιάσαν σε τζαι ξαπολήσαν σε μες το Dolce ή το Breeze στην Λεμεσό. Που την μούττη ως τα νύσια ούλλοι τους μες την μάρκα. Να φαίνεται όμως. Ο άππαρος πας στην φανελλούα την πόλο ας πούμεν πρέπει να εν πιο μεγάλος που το βυζί της γενέκας σου. Η ραφή πας το πουκάμισο σου πρέπει να εν χρυσή τζαι να γυαλίζει που το μίλι αλλά και τζαι το D&G το logo πας το παπούτσι σου πρέπει να εν 3 φορές το μέγεθος του μυαλιόνα σου.
Κάπου δαμέ τελειώνει η ομοιότητα με το Dolce και το Breeze γιατί ως κλαμπ εν πολλά κατώτερα. Του Λιβάνου εν σε άλλον επίπεδο. Πολλά ψαγμένα.
Αλλά τζαι η νοοτροπία του κόσμου παρόμοια μου φαίνεται. Εν σίουρα πιο φιλικοί που εμάς, μάλλον γιατί σε έχουν παραπάνω ανάγκη, αλλά δεν αμφιβάλλω ότι πίσω που το χαμόγελο του γκαρσονιού κρύβεται τζαι ένα «εν γαμιέσαι ρε γάρε» όπως άλλωστε τζαι στην Κύπρο.
Επιστρέφοντας που την Βηρυτό εconfirmαρα το. Είμαστε χριστιανοί αράπηδες τζαι συγκεκριμένα Λιβανέζοι. Εν είμαστε Ευρωπαίοι. Καλά να μου πεις εν τζαι εκαρτερούσαμεν σε εσένα να μας το πεις τουτο. Μπορείς να το καταλάβεις αν δεις π.χ. τον Χριστόφκια ομπρός σου. Αλλά έκαμε μου όντως εντύπωση. Ρε γαμώτο πολλά κοινά, πάρα πολλά. Που το παρουσιαστικό την συμπεριφορά τα πάντα. Φαντάζουμε όσοι επήετε κάτι παρόμοια θα έχετε να πείτε.
Και όχι μόνο αυτό. Εκεί οι αντιθέσεις είναι πολλές και τεράστιες. Έχεις τους φανατικούς χριστιανούς, τους ακροδεξιούς, τους φανατικούς μουσουλμάνους αλλά έχεις και τους αδιάφορους και τους φιλελεύθερους. Έχεις τους πολύ φτωχούς που ζητιανεύουν στους δρόμους όπως σε κάθε αραβική χώρα αλλά έχεις και τους πάμπλουτους που κάνουν ζωή χαρισάμενη. Τέλος έχεις την καινούργια πόλη χτισμένη και μοντέρνα σαν οποιαδήποτε σύγχρονη πόλη του Δυτικού κόσμου χωρίς όμως να χάσει τον χαρακτήρα της αλλά λίγα τετράγωνα πιο κάτω βλέπεις την απόλυτη αντίθεση. Μπαίνεις σε άλλο κόσμο. Τα κτήρια μισογκρεμισμένα τρυπημένα από σφαίρες τα σπίτια ετοιμόρροπα και ο κόσμος φτωχός, πολύ φτωχός. Δεν θα μακρηγορήσω. Άλλωστε φαντάζομαι ότι πολλοί από εσάς θα επισκεφτήκατε τον Λίβανο και θα τα είδατε από μόνοι σας. Θκυό αππιθκιές ένει που την Κύπρο τζαι αν δεν επήετε αξίζει τον κόπο. Εν τζαι φτηνά τα εισητήρια τζαι η διαμονή.
Αυτή ήταν η δεύτερη επίσκεψη μου στην Βηρυτό και τα συμπεράσματα μου είναι τα ίδια με την πρώτη. Προσωπικά δεν είμαι φάν της μέσης ανατολής. Κάτι ταξίδια στο Ντουμπάι την Αίγυπτο αλλά και σε άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής τα αποφεύγω. Δεν με τραβά. Άρα δεν θα το παίξω ξερόλας στο θέμα και αν διαφωνείτε με τα ακόλουθα πέτε μου το.
Εσείς θεωρείτε ότι είμαστε Ευρωπαίοι; Ειλικρινά τωρά. Εγώ νομίζω ότι ενα ταξίδι μόνο φτάνει για να καταλάβεις ότι έχουμε περισσότερα κοινά με τους Αράπηδες παρά με τους εταίρους. Από που να αρχίσω.
Φαί: Ποια η διαφορά με την κλασσική κυπριακή ταβέρνα τζαι την φιλοσοφία του τρώω μέχρι τελικής πτώσης; Ξεκινούμε με μια κούπα λαχανικά για αρχή, μετά φέρνω σου μια φάουσα dips με πίττες, μετά λίγα ελαφριά κρέατα και τέλος άλλο θκυό κτηνά στα κάρβουνα για πόπαστον. Θυμίζει σας κάτι τούντο μενού; Ειδικά στο τέλος που σου φέρνει τζαι την παττίχα (πατίχ στα αράπικα) δέινει τέλλια το γλυκό.
Τσιάρο: Εν όπως την Κύπρο πριν πέντε χρόνια. Στα εστιατόρια στα κλάμπς, στα καφέ στα καταστήματα, χωσμένοι πίσω που τες κολώνες στο αεροδρόμιο. Παντού τζαι ούλλοι. Ντουμάνι. Άκουσα μάλιστα ότι θα μπει και αυστηρότατη απαγόρευση. Φαντάζομαι θα εφαρμοστεί όπως και στην Κύπρο......
Καφές: Ο ίδιος κουμπάρε αλλά εν νάκκο πιο χουβαρτάες που εμάς. Έννεν όπως τον δικό μας τον καφέ του πεντοσέλινου (ήταν τζαιρός τζαι επέρασεν) στον κεφενέ που εν σε ποσότητα espresso. Τούτοι εν πιο μπροστά. Φέρνουν σου το μπρίκι ούλλο τζαι πιντώνεις.
Διασκέδαση: Η μεϊνστριμ διασκέδαση τους έχει την ίδια ακριβώς φιλοσοφία με την δική μας. Εν ένας διαγωνισμός ποιος βαστά παραπάνω, ποιός εν πιο κούλ, ποιος ξέρει παραπάνω κόσμο, ποιος έννα κάτσει σε καλύτερο τραπέζι κτλ κτλ.
Η Είσοδος στο κλάμπ: Σάννα τζαι θωρώ μας μπροστά μου. Πόρτα στο κλάμπ είναι ο κορτωτός βιλλέ τύπος και δίπλα του η εξίσου κορτωτή γκομενίτσα που κρατά το ντοσιέ με τις κρατήσεις. Το σιλικονάτο βιζί της εμποδίζει την ελεύθερη οπτική επαφή με το ντοσιέ άρα πρέπει να το κρατά σε απόσταση που παίζεται αν ιφκάλλει τα γράμματα. Πίσω τους οι μαυροντυμένοι πρισμένοι σεκουριτάδες θωρούν γυρώ τους άγριοι τζαι ξινισμένοι με ένα ύφος σάννα τζαι έδωκεν τους μες την μούττη ο πόρτος.
Οι θαμώνες μπροστά ουρά σιωπηλοί σοβαροί χωρίς μαλακίες να μεν χαλάσει το ίμεϊτζ. Επιβάλλεται να έχεις κράτηση για να μπεις στα καλά τα κλάμπς και επιβάλλεται να έχεις και στην παρέα γυναίκες.
Η κράτηση: Ένα τραπέζι με μπουκάλες παγωνιέρες και συνοδευτικά μαζί με την θεωρία του όσο πιο prive τόσο πιο καλά τζαι ακριβά.
Η μουσική: Τα ίδια χιτάκια. Η διαφορά μας δαμέ όμως είναι ότι παίζει μεν τα πίμπι ρι πόμπο αγγλικά τραγουδάκια αλλά δεν παίζει καθόλου σχεδόν Λιβανέζικα. Δεν είναι όπως στην Κύπρο που θα σου σύρει ας πούμε τζαι έναν Σάκη η μια Βίσση να σου πει για τις τσούλες της γης. Ναι ευτυχώς τούντες βλακείες αποφεύγουν τες. Αποφεύγουν επίσης τζαι το βαρετό λιβανέζικο τραγουδάκι της δεκαετίας του 60 που θα το χορέψει ο μερακλωμένος και βαρύς (αλλά πολλά βαρύς) μάγκας της παρέας ενώ οι φίλοι του γυρώ θα του σύρνουν ποτήρκα μες τα πόθκια τζαι όποιον πάρει ο χάρος.
Ο Κόσμος: Καλά δαμέ εν για να φακκάς χαμέ. Απίστευτη ομοιότητα. Οι γυναίκες ούλλες κοκκέτες φορούν που πάνω ως κάτω ότι μάρκα κυκλοφορεί σε τσάντα παπούτσι τζιν τα πάντα. Γυαλισμένες ξυρισμένες του κομμωτηρίου έτοιμες για νύφες που το χάραμα πριν καν πιουν καφέ.
Οι άντρες που την άλλη είναι σάννα τζαι πιάσαν σε τζαι ξαπολήσαν σε μες το Dolce ή το Breeze στην Λεμεσό. Που την μούττη ως τα νύσια ούλλοι τους μες την μάρκα. Να φαίνεται όμως. Ο άππαρος πας στην φανελλούα την πόλο ας πούμεν πρέπει να εν πιο μεγάλος που το βυζί της γενέκας σου. Η ραφή πας το πουκάμισο σου πρέπει να εν χρυσή τζαι να γυαλίζει που το μίλι αλλά και τζαι το D&G το logo πας το παπούτσι σου πρέπει να εν 3 φορές το μέγεθος του μυαλιόνα σου.
Κάπου δαμέ τελειώνει η ομοιότητα με το Dolce και το Breeze γιατί ως κλαμπ εν πολλά κατώτερα. Του Λιβάνου εν σε άλλον επίπεδο. Πολλά ψαγμένα.
Αλλά τζαι η νοοτροπία του κόσμου παρόμοια μου φαίνεται. Εν σίουρα πιο φιλικοί που εμάς, μάλλον γιατί σε έχουν παραπάνω ανάγκη, αλλά δεν αμφιβάλλω ότι πίσω που το χαμόγελο του γκαρσονιού κρύβεται τζαι ένα «εν γαμιέσαι ρε γάρε» όπως άλλωστε τζαι στην Κύπρο.
Επιστρέφοντας που την Βηρυτό εconfirmαρα το. Είμαστε χριστιανοί αράπηδες τζαι συγκεκριμένα Λιβανέζοι. Εν είμαστε Ευρωπαίοι. Καλά να μου πεις εν τζαι εκαρτερούσαμεν σε εσένα να μας το πεις τουτο. Μπορείς να το καταλάβεις αν δεις π.χ. τον Χριστόφκια ομπρός σου. Αλλά έκαμε μου όντως εντύπωση. Ρε γαμώτο πολλά κοινά, πάρα πολλά. Που το παρουσιαστικό την συμπεριφορά τα πάντα. Φαντάζουμε όσοι επήετε κάτι παρόμοια θα έχετε να πείτε.
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Κύπριος ο ηθικός
Σοκ στην κοινωνία της Κύπρου προκάλεσε η σύλληψη του Σαρρή στα κατεχόμενα για ομοφυλοφιλικό σεξ. Οι κουβέντες που άκουσα τις τελευταίες μέρες για το θέμα εκάμαν με να μας νεκατσιάσω. Εγώ εννοείται ότι τον στηρίζω 100% φτάνει φυσικά να μην αποδειχτεί ότι έκαμνε καβαλούρι με ανήλικο (15αρη) γιατί μετά πάμε σε άλλο επίπεδο.
«καλά του εκάμαν»
«Μα με έποικο ρε κουμπάρε εν εμπόρεν να πκιερώσει 200 ευρώ να πάει στην Ελλάδα να γαμηθεί»
«Τούτοι έτσι ένει ούλλοι τους, τα πάθη τους τυφλώνουν τους τζαι κάμνουν μαλακίες»
«Καλά να πάθει να μάθει να μεν πιένει στα κατεχόμενα»
«’Εισιε ολόκληρη τσέντα μαζί του με ευρώ»
«’Ενας παρέας μου ήβρε τον μες τες τουαλέτες κάτω που την πλατεία να ψουμνίζει»
«Εψούμνιζε ρωσσοπόντιους στην πλατεία»
«Εγώ είδα τον σε γάμο τζαι εκόλλαν νιου γέρου»
«Εγώ είδα τον έξω τζαι εχαμογέλαν μου».
«Εξήντα χρονών τζαι να μου θέλει 18άρηδες»
«Σαν έβρει που μόνος του ίντα πκιερώνει»
Και άλλα πολλά.
Εγώ τι να πω. Μεγάλη απογοήτευση. Ναι ρε πλήρωσε για να γαμήσει ούτε ο πρώτος ένει ούτε ο τελευταίος.
Τζαι εσείς ούλλοι οι ψευδο ηθικολόγοι που παίζεται τες οσίες Μαρίες καλό είναι να σκάσετε να δούμε πρώτα τις κατηγορίες. Όυλλοι παίζουν μου τους άγιους. Ούλλοι οι μαλάκες που εκάμαν τες γενέτζες τους Ρούντολφ τζαι εν αφήσαν πουτάνα αγάμητη στην Λευκωσία, στην Λεμεσό τζαι στα κατεχόμενα εφκάλαν τζαι γλώσσα.
Ναι ρε εγαμήθηκε παρτούζα με δύο άντρες στα κατεχόμενα. So fucking what???.
Και ο 17χρονος άντρας είναι. Είναι η νόμιμη ηλικία στις ελεύθερες περιοχές.
Να δούμε ούλλοι εσείς που κλάνετε σήμερα πόσες 16χρονες και 17χρονες καημένες φυλακισμένες του κάθε πάτρονου Κύπραίου καμπαρετζή εκμεταλλευτήκετε στην ζωή σας.
Άτε πιον με τες ψευτο ηθικολογίες σας.
Είπαμε. Φτάνει να μην κατηγορηθεί για παιδεραστία. Γιατί τότε εννοείται αποσύρω την στήριξη μου όσο τζαι να τον συμπαθώ. Ούλλοι νομίζω έννεν;
«καλά του εκάμαν»
«Μα με έποικο ρε κουμπάρε εν εμπόρεν να πκιερώσει 200 ευρώ να πάει στην Ελλάδα να γαμηθεί»
«Τούτοι έτσι ένει ούλλοι τους, τα πάθη τους τυφλώνουν τους τζαι κάμνουν μαλακίες»
«Καλά να πάθει να μάθει να μεν πιένει στα κατεχόμενα»
«’Εισιε ολόκληρη τσέντα μαζί του με ευρώ»
«’Ενας παρέας μου ήβρε τον μες τες τουαλέτες κάτω που την πλατεία να ψουμνίζει»
«Εψούμνιζε ρωσσοπόντιους στην πλατεία»
«Εγώ είδα τον σε γάμο τζαι εκόλλαν νιου γέρου»
«Εγώ είδα τον έξω τζαι εχαμογέλαν μου».
«Εξήντα χρονών τζαι να μου θέλει 18άρηδες»
«Σαν έβρει που μόνος του ίντα πκιερώνει»
Και άλλα πολλά.
Εγώ τι να πω. Μεγάλη απογοήτευση. Ναι ρε πλήρωσε για να γαμήσει ούτε ο πρώτος ένει ούτε ο τελευταίος.
Τζαι εσείς ούλλοι οι ψευδο ηθικολόγοι που παίζεται τες οσίες Μαρίες καλό είναι να σκάσετε να δούμε πρώτα τις κατηγορίες. Όυλλοι παίζουν μου τους άγιους. Ούλλοι οι μαλάκες που εκάμαν τες γενέτζες τους Ρούντολφ τζαι εν αφήσαν πουτάνα αγάμητη στην Λευκωσία, στην Λεμεσό τζαι στα κατεχόμενα εφκάλαν τζαι γλώσσα.
Ναι ρε εγαμήθηκε παρτούζα με δύο άντρες στα κατεχόμενα. So fucking what???.
Και ο 17χρονος άντρας είναι. Είναι η νόμιμη ηλικία στις ελεύθερες περιοχές.
Να δούμε ούλλοι εσείς που κλάνετε σήμερα πόσες 16χρονες και 17χρονες καημένες φυλακισμένες του κάθε πάτρονου Κύπραίου καμπαρετζή εκμεταλλευτήκετε στην ζωή σας.
Άτε πιον με τες ψευτο ηθικολογίες σας.
Είπαμε. Φτάνει να μην κατηγορηθεί για παιδεραστία. Γιατί τότε εννοείται αποσύρω την στήριξη μου όσο τζαι να τον συμπαθώ. Ούλλοι νομίζω έννεν;
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
Οι έχοντες και οι μη έχοντες
Από ότι λένε και κοκορεύονται τα σαίνια μας, αυτά τα τέρατα, οι Γκονζίλες της παγκόσμιας οικονομικής σκηνής, έχουμε πλέον κονφερμάρει ότι θα πάρουμε το δάνειο των €2.5δις από την mother Russia. Άρα τώρα πλέον νιώθουμε πιο χαλαροί αφού κουντήσαμε την χρεοκοπία μας λίγους μήνες πάρατζι.
Τώρα λοιπόν που χαλάρωσαν οι κώλοι που είχαν σφίξει επικίνδυνα υπό την απειλή του τεράστιου παλαμαριού του μηχανισμού στήριξης (και διείσδυσης) που παραμόνευε να εισέλθει στα ενδότερα μας, εφκάλαν ούλλοι γλώσσα. Δαμέ κολλά τζαι η παροιμία μίλησαν όλοι μίλησαν και οι κώλοι. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση για μένα οι κώλοι εν οι καθηγητές τζαι οι κοπρίτες της ΟΕΛΜΕΚ. Οι πλέον βολεμένοι αργόσχολοι της Κυπριακής κοινωνίας οι οποίοι έχουν και παράπονο γιατί αδικούνται από τα έτσι και αλλιώς μισοδότζιν μέτρα του οικονομικού πακέτου της κυβέρνησης.
Και ενώ πάμε για χρεοκοπία αυτοί φωνάζουν γιατί δεν θα πάρουν όσες αυξήσεις τους είχαν υποσχεθεί το 2011. Δεν θα πάρουν και φέτος την αύξηση τους για να κάθονται Χριστούγεννα και Πάσχα και να τρώνε γαλοπούλα και αβγουλάκια για 15 μέρες στο σπίτι τους. Δεν θα πάρουν και φέτος την αύξηση τους για να ξαπλώνουν το καλοκαίρι στην παραλία πίνοντας μοχίτο για να μαυρίσει καλά και ομοιόμορφα το σφικτό (λόγω γυμναστικής αφού έχουν απεριόριστο ελεύθερο χρόνο) κωλαράκι τους. Και τέλος δεν θα πάρουν αύξηση φέτος για να μην κάνουν ουσιαστικά μάθημα στα παιδιά μας (παιδιά σας οκ) έτσι ώστε να μας τα παίρνουν και μαύρα για να τους κάνουν ιδιαίτερα το απόγευμα. Χέσε μέσα πολλή μιζέρια ρε γαμώτο. Κρίμα, κρίμα και πάλι κρίμα. Λιώνει σας η μύλλα μου γαμώτο.
Τζαι ούλλα τούτα ενώ πάμε σκατά. Να πεις ότι πάμε καλά στα ανάθεμα. Αφού πάμε σκατά. Φαίνεται ξεκάθαρα νομίζω τζαι στο επόμενο διάγραμμα.
Εν θέλω να γίνουμαι κουραστικός αλλά τι να κάμω. Αφού το πιο πάνω είναι η απόλυτη εικόνα επικινδυνότητας της κάθε οικονομίας. Πόσα ζητούν δηλαδή σαν αντάλλαγμα σε επιτόκιο οι επενδυτές για να δανείσουν τα λεφτά τους σε μια χώρα. Ξεκινάμε από τις χώρες χαμηλής επικινδυνότητας όπως η Γερμανία (μαύρη γραμμή) της οποίας η απόδοση του δεκάχρονου ομολόγου της είναι μόλις στο 2.07%, και καταλήγουμε στις ευκυλιότητες (κοινώς σούρτες) δηλαδή την μητέρα Ελλάδα (μπλέ γραμμή) της οποίας το ομόλογο είναι στο 24.7%. By the way σάννα τζαι έχουμε πολλές μάμμες τελικά. Της Κύπρου μας η απόδοση είναι στο 10.1%, τρίτη δηλαδή στην σειρά πίσω μόλις από την Πορτογαλία (11.5%, κόκκινη γραμμή) και πάνω ακόμη και από την χρεοκοπημένη Ιρλανδία (πράσινη γραμμή). Ναι τόσο σκατά.
Θα μου πείτε καλά όλα αυτά είναι λόγω της Ελλάδας αφού η οικονομία μας πάει καλά. Εν αγγούρκα τορφαντα οϊ πάει καλά. Το δημοσιονομικό έλλειμμα το οποίο ο Σταυράκης διαφήμιζε ότι θα είναι κοντά στο 4% το 2010 και θα μειωθεί ακόμη περισσότερο το 2011 έκλεισε στο 5.3% τελικά το 2010 και προβλέπεται να κλείσει στο 6.5% το 2011. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση μας η οποία δυσκολεύεται να μαζέψει ακόμη και €100 εκατομμύρια από την εγχώρια αγορά θα πρέπει να βρει ακόμη €1δις για να χρηματοδοτήσει το αυξανόμενο δημοσιονομικό της έλλειμμα. Ένα δις ευρώ περισσότερα από πέρσι απλά για να καλύψει το έλλειμμα. Ναι τόσο σκατά.
Αν το κάμουμε μπακαλλίστικα τζαι αφαιρέσουμε το €1δις από τα €2.5δις που θα μας δώσουν οι Ρώσσοι τότε μας μένει €1.5δις για να χρηματοδοτήσουμε τις υφιστάμενες ανάγκες μας δηλαδή την αποπληρωμή των ομολόγων που λήγουν. Με βάση τα ληξιάρια ομολόγων τα €2.5δις των Ρώσων μας παίρνουν δεν μας παίρνουν μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2011, και καλύπτουν την διεθνή έκδοση των €550εκ που λήγει 27/02/12. Από την επόμενη μέρα έχουμε και πάλι πρόβλημα. Αν δεν έχουμε και πιο πριν αφού οι ανάγκες της κρατικής μηχανής και τα έξοδα αυξάνονται. Να δω τζαμέ τι θα κάμουμε πάλε και τι θα τάξουμε τούντη φορά για να μας δανείσουν. Έννα ξεπουλήσουμε ακόμα κανένα οικόπεδο στην Gazprom άραγε οξά έννα γυρίσουμεν τζαι κώλο τούντο γυρί;
Θα μας σώσει ο τουρισμός λένε πολλοί έξυπνοι. Η πολυδιαφημιζόμενη άνοδος του τουρισμού από πέρσι ήταν της τάξης του 16% μέχρι τώρα το 2011 (στα έσοδα)!!! Ουάο. Πράγματι εντυπωσιακό ακούγεται. Ξέρετε σε τι μεταφράζεται όμως αυτό; Σε μόλις €167εκ περισσότερα από πέρσι. Από €1.05δις σε έσοδα πέρσι σε €1.22δις φέτος. Μέχρι τον Αύγουστο δηλαδή, τους καλούς μας μήνες. Βάλτε λοιπόν αυτό το νούμερο (€167εκ) δίπλα από τις ανάγκες του κράτους που ανάφερα πιο πάνω και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Να περιμένουμε έσοδα από άλλους τομείς της οικονομίας λέτε; Ναι καλό είναι αυτό. Η κύρια όμως πηγή εσόδων τα τελευταία χρόνια πριν την κρίση, ήταν τα έσοδα από τον κατασκευαστικό τομέα που έχει πεθάνει τζαι εκάμαμε του τζαι δεκαπέντε μνημόσυνα.
Οι μεταπωλήσεις ιδιοκτησιών (property sales) έχουν μειωθεί κατά 30.1% το 2008, κατά 44.3% το 2009, ενώ έχουν οριακά ανέβει κατά 5.24% το 2010 αναπτερώνοντας τις ελπίδες των άσχετων για ανάκαμψη. Απλά να πω ότι μέχρι και τον Αύγουστο φέτος (σύνολο οκτώ πρώτων μηνών) οι πωλήσεις είναι κάτω κατά 18.2% σε σχέση με πέρσι. Να μου ζήσουν οι αναλυτές αγοράς. Βλάκες ε βλάκες.
Ορίστε και οι συνολικές πωλήσεις ακινήτων
Ένας μέσος όρος 500-600 ακινήτων παγκύπρια τον μήνα. Τίποτε δηλαδή. Μια πεθαμένη αγορά.
Και για όσους λένε ναι μα εν εππέσαν οι τιμες ας ρίξουν μια ματιά στα στατιστικά στοιχεία του δείκτη της κεντρικής τράπεζας αλλά και του RICS. Με βάση τον δείκτη RICS οι Παγκύπριες τιμές έχουν μέχρι στιγμής μειωθεί κατά 13% στα διαμερίσματα και 8.6% στα σπίτια από το 2009 που έχει συσταθεί ο δείκτης. Επίσης με βάση τον δείκτη της Κεντρικής Τράπεζας οι τιμές έχουν μειωθεί σε Παγκύπρια και πάλι βάση κατά 11.5% από το τρίτο τρίμηνο του 2008, όταν και είχαν κτυπήσει το ψηλότερο τους σημείο. Αυτές οι μειώσεις είναι σημαντικές ειδικά εάν αναλογιστούμε ότι η κρίση για την Κύπρο τώρα έρχεται. Τόσο καιρό είχε αγγίξει μόνο την κατώτερη μισθολογικά τάξη και οι τράπεζες προσπαθούσαν να κρατήσουν τις τιμές των ακινήτων ψηλά. Για να μην γαμηθούν οι εγγυήσεις των στεγαστικών δανείων τους φυσικά και όχι γιατί είναι καλές και μας αγαπούν όλους. Όλους μόνο ο πρόεδρος Δημήτρης μας αγαπά. Κανένας άλλος.
Άλλοι τομείς της οικονομίας που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στα έσοδα όπως ο τομέας των υπηρεσιών είναι και αυτοί ευάλωτοι στην αρνητική διάθεση των αγορών για την Κύπρο. Ειδικά ο τραπεζικός τομέας είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η τραπεζική ρευστότητα πάνω στην οποία βασίζονταν μέχρι σήμερα οι κυπριακές τράπεζες έχει αρχίσει να μειώνεται σημαντικά.
Το υπόλοιπο καταθέσεων προς δανείων της αγοράς όπως παρουσιάζεται πιο πάνω έχει μειωθεί μόλις στα €3.5δις τον Αύγουστο. Αν σας φαίνεται μεγάλο αυτό το ποσόν να σας πω μόνο ότι η μείωση αυτή έχει σημειωθεί από το Μάη όταν και το τραπεζικό σύστημα είχε ρευστότητα που άγγιζε τα €9δις. Σε μόλις τρεις μήνες δηλαδή. Τι γίνεται αν γίνει μηδενική η και αρνητική; Τότε δανείζεσαι από την ΕΚΤ με ενέχυρο τα κρατικά ομόλογα που διαθέτεις στο χαρτοφυλάκιο σου σαν τράπεζα. Ναι αλλά όσο μεγαλύτερη είναι η επικινδυνότητα των κρατικών ομολόγων που ενεχυριάζεις τόσο λιγότερα λεφτά μπορείς να δανειστείς. Να υπενθυμίσω που βρίσκεται η δική μας επικινδυνότητα; Δεν χρειάζεται νομίζω είδαμε το πιο πάνω. Άρα μπαίνεις σε ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δύσκολα μπορείς να βγεις.
Που αλλού θέλετε να πάμε; Στην ανεργία; Ορίστε και το διάγραμμα με τους εγγεγραμμένους ανέργους. Κοντά στις 30,000 δηλαδή πάνω από το 7% του πληθυσμού. Και αυτό ενώ ένα ποσοστό γύρω στο 25% του ενεργού εργασιακού πληθυσμού απολαμβάνει μονιμότητα. Ημικρατικοί, τραπεζικοί, κυβερνητικοί τζαι ξέρω γω ποιοι άλλοι. Άρα καταλαβαίνουμε ότι το ποσοστό ανεργίας είναι κοντά στο 10% και όχι στο 7% αφού δεν μπορεί να τους αγγίξει όλους.
Τι άλλο να αναλύσουμε το χρηματιστήριο. Δεν χρειάζεται νομίζω. Όταν η κεφαλαιοποίηση της μεγαλύτερης εισηγημένης σου εταιρίας (η Κύπρου) είναι στα €950εκ από τα €8.5δις που ήταν το 2007 τι συζητούμε καν.
Όταν δείτε τα πιο πάνω είτε είστε δημόσιοι υπάλληλοι ημικρατικοί τραπεζικοί τι λέτε; Κανονικά θα έπρεπε να πείτε ρε γαμώ το κέρατο μου να κάμω λίο κράτει να σκάσω να μεν έχω αυξήσεις λια χρόνια πέρκι σωθούμε. Εν το λαλούν όμως ούλλοι. Οι πιο πολλοί τραγουδούν το γνωστό λαϊκό άσμα πέρι έχοντων και κατέχοντων. Ε καλά. Σε λίο τζαιρό όμως που έννα βαστούμε ούλλοι που γυρόν, γερά μαλιστα άμπα τζαι φύει μας, έναν τεράστιο λούτσο θα δούμε τον νόστο.
Καλήν όρεξη να έχουμεν μόνο.
Τώρα λοιπόν που χαλάρωσαν οι κώλοι που είχαν σφίξει επικίνδυνα υπό την απειλή του τεράστιου παλαμαριού του μηχανισμού στήριξης (και διείσδυσης) που παραμόνευε να εισέλθει στα ενδότερα μας, εφκάλαν ούλλοι γλώσσα. Δαμέ κολλά τζαι η παροιμία μίλησαν όλοι μίλησαν και οι κώλοι. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση για μένα οι κώλοι εν οι καθηγητές τζαι οι κοπρίτες της ΟΕΛΜΕΚ. Οι πλέον βολεμένοι αργόσχολοι της Κυπριακής κοινωνίας οι οποίοι έχουν και παράπονο γιατί αδικούνται από τα έτσι και αλλιώς μισοδότζιν μέτρα του οικονομικού πακέτου της κυβέρνησης.
Και ενώ πάμε για χρεοκοπία αυτοί φωνάζουν γιατί δεν θα πάρουν όσες αυξήσεις τους είχαν υποσχεθεί το 2011. Δεν θα πάρουν και φέτος την αύξηση τους για να κάθονται Χριστούγεννα και Πάσχα και να τρώνε γαλοπούλα και αβγουλάκια για 15 μέρες στο σπίτι τους. Δεν θα πάρουν και φέτος την αύξηση τους για να ξαπλώνουν το καλοκαίρι στην παραλία πίνοντας μοχίτο για να μαυρίσει καλά και ομοιόμορφα το σφικτό (λόγω γυμναστικής αφού έχουν απεριόριστο ελεύθερο χρόνο) κωλαράκι τους. Και τέλος δεν θα πάρουν αύξηση φέτος για να μην κάνουν ουσιαστικά μάθημα στα παιδιά μας (παιδιά σας οκ) έτσι ώστε να μας τα παίρνουν και μαύρα για να τους κάνουν ιδιαίτερα το απόγευμα. Χέσε μέσα πολλή μιζέρια ρε γαμώτο. Κρίμα, κρίμα και πάλι κρίμα. Λιώνει σας η μύλλα μου γαμώτο.
Τζαι ούλλα τούτα ενώ πάμε σκατά. Να πεις ότι πάμε καλά στα ανάθεμα. Αφού πάμε σκατά. Φαίνεται ξεκάθαρα νομίζω τζαι στο επόμενο διάγραμμα.
Εν θέλω να γίνουμαι κουραστικός αλλά τι να κάμω. Αφού το πιο πάνω είναι η απόλυτη εικόνα επικινδυνότητας της κάθε οικονομίας. Πόσα ζητούν δηλαδή σαν αντάλλαγμα σε επιτόκιο οι επενδυτές για να δανείσουν τα λεφτά τους σε μια χώρα. Ξεκινάμε από τις χώρες χαμηλής επικινδυνότητας όπως η Γερμανία (μαύρη γραμμή) της οποίας η απόδοση του δεκάχρονου ομολόγου της είναι μόλις στο 2.07%, και καταλήγουμε στις ευκυλιότητες (κοινώς σούρτες) δηλαδή την μητέρα Ελλάδα (μπλέ γραμμή) της οποίας το ομόλογο είναι στο 24.7%. By the way σάννα τζαι έχουμε πολλές μάμμες τελικά. Της Κύπρου μας η απόδοση είναι στο 10.1%, τρίτη δηλαδή στην σειρά πίσω μόλις από την Πορτογαλία (11.5%, κόκκινη γραμμή) και πάνω ακόμη και από την χρεοκοπημένη Ιρλανδία (πράσινη γραμμή). Ναι τόσο σκατά.
Θα μου πείτε καλά όλα αυτά είναι λόγω της Ελλάδας αφού η οικονομία μας πάει καλά. Εν αγγούρκα τορφαντα οϊ πάει καλά. Το δημοσιονομικό έλλειμμα το οποίο ο Σταυράκης διαφήμιζε ότι θα είναι κοντά στο 4% το 2010 και θα μειωθεί ακόμη περισσότερο το 2011 έκλεισε στο 5.3% τελικά το 2010 και προβλέπεται να κλείσει στο 6.5% το 2011. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση μας η οποία δυσκολεύεται να μαζέψει ακόμη και €100 εκατομμύρια από την εγχώρια αγορά θα πρέπει να βρει ακόμη €1δις για να χρηματοδοτήσει το αυξανόμενο δημοσιονομικό της έλλειμμα. Ένα δις ευρώ περισσότερα από πέρσι απλά για να καλύψει το έλλειμμα. Ναι τόσο σκατά.
Αν το κάμουμε μπακαλλίστικα τζαι αφαιρέσουμε το €1δις από τα €2.5δις που θα μας δώσουν οι Ρώσσοι τότε μας μένει €1.5δις για να χρηματοδοτήσουμε τις υφιστάμενες ανάγκες μας δηλαδή την αποπληρωμή των ομολόγων που λήγουν. Με βάση τα ληξιάρια ομολόγων τα €2.5δις των Ρώσων μας παίρνουν δεν μας παίρνουν μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2011, και καλύπτουν την διεθνή έκδοση των €550εκ που λήγει 27/02/12. Από την επόμενη μέρα έχουμε και πάλι πρόβλημα. Αν δεν έχουμε και πιο πριν αφού οι ανάγκες της κρατικής μηχανής και τα έξοδα αυξάνονται. Να δω τζαμέ τι θα κάμουμε πάλε και τι θα τάξουμε τούντη φορά για να μας δανείσουν. Έννα ξεπουλήσουμε ακόμα κανένα οικόπεδο στην Gazprom άραγε οξά έννα γυρίσουμεν τζαι κώλο τούντο γυρί;
Θα μας σώσει ο τουρισμός λένε πολλοί έξυπνοι. Η πολυδιαφημιζόμενη άνοδος του τουρισμού από πέρσι ήταν της τάξης του 16% μέχρι τώρα το 2011 (στα έσοδα)!!! Ουάο. Πράγματι εντυπωσιακό ακούγεται. Ξέρετε σε τι μεταφράζεται όμως αυτό; Σε μόλις €167εκ περισσότερα από πέρσι. Από €1.05δις σε έσοδα πέρσι σε €1.22δις φέτος. Μέχρι τον Αύγουστο δηλαδή, τους καλούς μας μήνες. Βάλτε λοιπόν αυτό το νούμερο (€167εκ) δίπλα από τις ανάγκες του κράτους που ανάφερα πιο πάνω και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Να περιμένουμε έσοδα από άλλους τομείς της οικονομίας λέτε; Ναι καλό είναι αυτό. Η κύρια όμως πηγή εσόδων τα τελευταία χρόνια πριν την κρίση, ήταν τα έσοδα από τον κατασκευαστικό τομέα που έχει πεθάνει τζαι εκάμαμε του τζαι δεκαπέντε μνημόσυνα.
Οι μεταπωλήσεις ιδιοκτησιών (property sales) έχουν μειωθεί κατά 30.1% το 2008, κατά 44.3% το 2009, ενώ έχουν οριακά ανέβει κατά 5.24% το 2010 αναπτερώνοντας τις ελπίδες των άσχετων για ανάκαμψη. Απλά να πω ότι μέχρι και τον Αύγουστο φέτος (σύνολο οκτώ πρώτων μηνών) οι πωλήσεις είναι κάτω κατά 18.2% σε σχέση με πέρσι. Να μου ζήσουν οι αναλυτές αγοράς. Βλάκες ε βλάκες.
Ορίστε και οι συνολικές πωλήσεις ακινήτων
Ένας μέσος όρος 500-600 ακινήτων παγκύπρια τον μήνα. Τίποτε δηλαδή. Μια πεθαμένη αγορά.
Και για όσους λένε ναι μα εν εππέσαν οι τιμες ας ρίξουν μια ματιά στα στατιστικά στοιχεία του δείκτη της κεντρικής τράπεζας αλλά και του RICS. Με βάση τον δείκτη RICS οι Παγκύπριες τιμές έχουν μέχρι στιγμής μειωθεί κατά 13% στα διαμερίσματα και 8.6% στα σπίτια από το 2009 που έχει συσταθεί ο δείκτης. Επίσης με βάση τον δείκτη της Κεντρικής Τράπεζας οι τιμές έχουν μειωθεί σε Παγκύπρια και πάλι βάση κατά 11.5% από το τρίτο τρίμηνο του 2008, όταν και είχαν κτυπήσει το ψηλότερο τους σημείο. Αυτές οι μειώσεις είναι σημαντικές ειδικά εάν αναλογιστούμε ότι η κρίση για την Κύπρο τώρα έρχεται. Τόσο καιρό είχε αγγίξει μόνο την κατώτερη μισθολογικά τάξη και οι τράπεζες προσπαθούσαν να κρατήσουν τις τιμές των ακινήτων ψηλά. Για να μην γαμηθούν οι εγγυήσεις των στεγαστικών δανείων τους φυσικά και όχι γιατί είναι καλές και μας αγαπούν όλους. Όλους μόνο ο πρόεδρος Δημήτρης μας αγαπά. Κανένας άλλος.
Άλλοι τομείς της οικονομίας που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στα έσοδα όπως ο τομέας των υπηρεσιών είναι και αυτοί ευάλωτοι στην αρνητική διάθεση των αγορών για την Κύπρο. Ειδικά ο τραπεζικός τομέας είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η τραπεζική ρευστότητα πάνω στην οποία βασίζονταν μέχρι σήμερα οι κυπριακές τράπεζες έχει αρχίσει να μειώνεται σημαντικά.
Το υπόλοιπο καταθέσεων προς δανείων της αγοράς όπως παρουσιάζεται πιο πάνω έχει μειωθεί μόλις στα €3.5δις τον Αύγουστο. Αν σας φαίνεται μεγάλο αυτό το ποσόν να σας πω μόνο ότι η μείωση αυτή έχει σημειωθεί από το Μάη όταν και το τραπεζικό σύστημα είχε ρευστότητα που άγγιζε τα €9δις. Σε μόλις τρεις μήνες δηλαδή. Τι γίνεται αν γίνει μηδενική η και αρνητική; Τότε δανείζεσαι από την ΕΚΤ με ενέχυρο τα κρατικά ομόλογα που διαθέτεις στο χαρτοφυλάκιο σου σαν τράπεζα. Ναι αλλά όσο μεγαλύτερη είναι η επικινδυνότητα των κρατικών ομολόγων που ενεχυριάζεις τόσο λιγότερα λεφτά μπορείς να δανειστείς. Να υπενθυμίσω που βρίσκεται η δική μας επικινδυνότητα; Δεν χρειάζεται νομίζω είδαμε το πιο πάνω. Άρα μπαίνεις σε ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δύσκολα μπορείς να βγεις.
Που αλλού θέλετε να πάμε; Στην ανεργία; Ορίστε και το διάγραμμα με τους εγγεγραμμένους ανέργους. Κοντά στις 30,000 δηλαδή πάνω από το 7% του πληθυσμού. Και αυτό ενώ ένα ποσοστό γύρω στο 25% του ενεργού εργασιακού πληθυσμού απολαμβάνει μονιμότητα. Ημικρατικοί, τραπεζικοί, κυβερνητικοί τζαι ξέρω γω ποιοι άλλοι. Άρα καταλαβαίνουμε ότι το ποσοστό ανεργίας είναι κοντά στο 10% και όχι στο 7% αφού δεν μπορεί να τους αγγίξει όλους.
Τι άλλο να αναλύσουμε το χρηματιστήριο. Δεν χρειάζεται νομίζω. Όταν η κεφαλαιοποίηση της μεγαλύτερης εισηγημένης σου εταιρίας (η Κύπρου) είναι στα €950εκ από τα €8.5δις που ήταν το 2007 τι συζητούμε καν.
Όταν δείτε τα πιο πάνω είτε είστε δημόσιοι υπάλληλοι ημικρατικοί τραπεζικοί τι λέτε; Κανονικά θα έπρεπε να πείτε ρε γαμώ το κέρατο μου να κάμω λίο κράτει να σκάσω να μεν έχω αυξήσεις λια χρόνια πέρκι σωθούμε. Εν το λαλούν όμως ούλλοι. Οι πιο πολλοί τραγουδούν το γνωστό λαϊκό άσμα πέρι έχοντων και κατέχοντων. Ε καλά. Σε λίο τζαιρό όμως που έννα βαστούμε ούλλοι που γυρόν, γερά μαλιστα άμπα τζαι φύει μας, έναν τεράστιο λούτσο θα δούμε τον νόστο.
Καλήν όρεξη να έχουμεν μόνο.
Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011
Κυκλοφόρησε
Κυκλοφόρησε η νέα υπερπαραγωγή της Critic κλανιά στα μούτρα σας productions. Η βιντεοταινία VHS διατίθεται σε όλα τα καλά βιντεοκλάμπ.
Μαζί με την ενοικίαση παίρνεται και δώρο την οσκαρική ταινία «Ταμτάκος ο τελευταίος πουτσοκράτορας» και το «ο Δημητράκης Power Ranger», παραγωγή της παιδικής σκηνής του προεδρικού.
Τώρα σταματάτε το γέλιο και αρχίστε το κλάμα....1... 2.... 3.... πάμε... ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Μαζί με την ενοικίαση παίρνεται και δώρο την οσκαρική ταινία «Ταμτάκος ο τελευταίος πουτσοκράτορας» και το «ο Δημητράκης Power Ranger», παραγωγή της παιδικής σκηνής του προεδρικού.
Τώρα σταματάτε το γέλιο και αρχίστε το κλάμα....1... 2.... 3.... πάμε... ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011
Αίσχος Μαύρου
Έππεσε στα σιέρκα μου το εξής διαφημιστικό έντυπο του Δήμου Λευκωσίας. Είπα να το δω μια μαθκιά τζαι όσο επροχωρουν τόσο παραπάνω ανάφκαν τα λαμπούθκια μου. Καλά ρε Μαύρου είσαι σοβαρή; Με λεφτά των δημοτών σπονσάρεις τζαι κυκλοφορείς ένα έντυπο το οποίο ουσιαστικά σε αποθεώνει τζαι ξεκινά την προεκλογική σου;
Θκυο μήνες πριν τες εκλογές ξεκινάς την εκστρατεία σου με λεφτά των δημοτών;;;; Είσαι σοβαρή ρα; Τζαι για ποιο έργο μιλούμε δηλαδή πε μου για να καταλάβω. Έκαμες την παλιά Λευκωσία ένα γεριμότοπο.
Είσαι απαράδεχτη. Απίστευτο τι κάμνετε μπροστά στα μάθκια μας τζαι ούλλοι θεωρούν το απόλυτα φυσιολογικό.
By the way εν το γράφω τούτο γιατί στηρίζω τον Γιωρκάτζη. Κάθε άλλο. Κάτι αλεξιπτωτιστές όπως τούτον που εθυμηθήκαν τον Δήμο για να ξεκινήσουν πολιτική καριέρα μαυρίζω τους ολόισια. Ειδικά όταν ξέρω ότι ως πριν ένα χρόνο εν είσσιε πάει ούτε και σε μίαν εκδήλωση του Δήμου.
Εγώ ξέρω ποιον στηρίζω αλλά περιμένω να το ανακοινώσει
Θκυο μήνες πριν τες εκλογές ξεκινάς την εκστρατεία σου με λεφτά των δημοτών;;;; Είσαι σοβαρή ρα; Τζαι για ποιο έργο μιλούμε δηλαδή πε μου για να καταλάβω. Έκαμες την παλιά Λευκωσία ένα γεριμότοπο.
Είσαι απαράδεχτη. Απίστευτο τι κάμνετε μπροστά στα μάθκια μας τζαι ούλλοι θεωρούν το απόλυτα φυσιολογικό.
By the way εν το γράφω τούτο γιατί στηρίζω τον Γιωρκάτζη. Κάθε άλλο. Κάτι αλεξιπτωτιστές όπως τούτον που εθυμηθήκαν τον Δήμο για να ξεκινήσουν πολιτική καριέρα μαυρίζω τους ολόισια. Ειδικά όταν ξέρω ότι ως πριν ένα χρόνο εν είσσιε πάει ούτε και σε μίαν εκδήλωση του Δήμου.
Εγώ ξέρω ποιον στηρίζω αλλά περιμένω να το ανακοινώσει
Η δική μου η πατρίδα
Η ζωή είναι ωραία με αγάπη και Nivea όπως έλεγε και η γνωστή 80ς διαφήμιση. Και είναι ακόμη πιο ωραία στο νησί με την μεγάλη λούτσα (χερσόνησος Καρπασίας). Στο νησί που έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ. Αν είχε πάρτι γενεθλίων η Ευρώπη θα καλούσε την Κύπρο να της κάνει τον κλόουν.
Η δική μου η πατρίδα έγινε ανεξάρτητη το 1960, μετά από ένα ένοπλο αγώνα ενάντια στον αγγλικό ζυγό. Έναν απελευθερωτικό αγώνα στον οποίο σκοτώθηκαν περισσότεροι τουρκοκύπριοι, κομμουνιστές και «προδότες» της πατρίδας από ότι Άγγλοι στρατιώτες. Γύρω στο 1959 οι Άγγλοι μας βαρέθηκαν. Σκέφτηκαν προς τι να καθόμαστε να μαλώνουμε με τους βρακάες. Ας τους αφήσουμε και αυτούς να κάνουν την δική τους δημοκρατία και μπορούμε εμείς να εγκαταστήσουμε στρατιωτικές βάσεις στο νησί. Είναι φτηνότερο και έτσι και αλλιώς εμείς θα τους ελέγχουμε πάλι.
Άφησαν λοιπόν τους βρακάες να ανεξαρτητοποιηθούν και αυτοί έβγαλαν πρόεδρο ένα σούπερ βρακά. Τον πιο extreme βρακά τους. Ένα παπά!!!!! Ο παπάς έχοντας πίσω του τους κορδωμένους σαν παγώνια «ήρωες» του απελευθερωτικού αγώνα και σε συνεργασία με τους τουρκοκύπριους έστησαν κυβέρνηση. Οι Άγγλοι όμως λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι είναι άλλωστε η ίδια ράτσα, όσο και αν ακόμη ορισμένοι το αμφισβητούν. Εξού και κατάφεραν σε τρία μόλις χρόνια να διαλύσουν την δομή της δημοκρατίας που υπέγραψαν λίγους μήνες νωρίτερα. Καλά μαλάκες είναι σκέφτηκαν οι Άγγλοι!! Αυτοί πάνε γυρεύοντας να τους κάνει μια χαψιά η πρωτόγονη Τουρκία. Κάποιος πρέπει να τους συγκρατήσει.
Και το έκαναν για 9 ακόμη χρόνια. Τους περιόρισαν όσο μπορούσαν. Και αυτούς και τους Τούρκους. Η μαλακία όμως των ιθαγενών πάει σύννεφο. Ήταν ασυγκράτητοι. Ο ηγέτης των Ελληνοκυπρίων και πρόεδρος του μπουρδέλου νόμιζε ότι μεταμορφώθηκε σε αυτοκράτορα. Απέναντί του είχε τους ήρωες οι οποίοι ήθελαν εδώ και τώρα ένωση με την Ελλάδα. Στην απέναντι μεριά ήταν και οι Τουρκοκύπριοι οι οποίοι και αυτοί παρασυρόμενοι από τον φανατισμό τους σφυρούσαν της Τουρκίας να έρθει να τους «σώσει». Σφαγές, βόμβες, δολοφονίες, πραξικοπήματα και νάσου κάνει το ντού η Τουρκία και στρογγυλοκάθεται στο μισό νησί. Τι να σας κάνουμε και εμείς λέει η Αγγλία. Όπως στρώσατε ας κοιμηθείτε. Αφού η μαλακία είπαμε πάει σύννεφο σε αυτό το νησί.
Σε δύο χρόνια ο Darth Vader πεθαίνει και πρόεδρος μπαίνει ο σχιζοφρενής και με την βούλα, κοντορεβιθούλης. Όσος εν πάνω που την γη όμως εν τζαι πουκάτω. Ανένδοτος σκληρός και γιναξής καταφέρνει να περάσουν 10 ολόκληρα χρόνια, τα πιο κρίσιμα στην ιστορία του νησιού, χωρίς να κάνει τίποτα. Απορριπτικός, φοβητσιάρης, κομπλεξικός και άρρωστος στο μυαλό σκηνοθετεί ακόμη και την απαγωγή του ίδιου του ιού για να μείνει στην εξουσία. Η σχιζοφρένια και τα τρελοχάπια δεν βοηθούν καθόλου την κατάσταση και το πρόβλημα κατοχής μπαίνει πλέον σε ένα στάτους Κβό, από το οποίο η μοίρα του νησιού ήταν να μην βγει ποτέ.
Έφυγε ο κοντορεβιθούλης και πρόεδρος βγήκε κάποιος αλεξιπτωτιστής φιλελεύθερος. Ήθελε λύση χτες αλλά η χώρα των πιθήκων δεν ήταν έτοιμη για τέτοιες αλλαγές. Πέρασαν χρόνοι πέντε και η Αντρούλα και αυτός πήραν πόδι. Τον ακολούθησε στην εξουσία ο παππούλης που προσπαθούσε χρόνια να καπαρώσει αυτή την θέση. Καλός άνθρωπος ο παππούλης και με αγνά αισθήματα και μια ειλικρινή επιθυμία να λύσει επιτέλους το πρόβλημα. Έλα όμως που γύρω του είχε μαλάκες. Άκουσε ο παπούλλης για το λεγόμενο delegation of duties και είπε να το εφαρμόσει. Άφησε λοιπόν τα σκυλιά του ελεύθερα να ασκήσουν την εσωτερική πολιτική του νησιού. Και αυτοί κατάφεραν κάτι εξωπραγματικό. Σε ενάμιση μόλις χρόνο δημιούργησαν την μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου στην ιστορία του νησιού. Μέσω μιας χρηματιστηριακής φούσκας ανάγκασαν τον κοσμάκη να ξεπουλήσει ότι είχε και δεν είχε για να ξεπληρώσει τα χρέη που έκανε στις τράπεζες για να αγοράσει μετοχές τις οποίες αυτοί οι καρχαρίες του είχαν πουλήσει.
Και όμως η μεσαία τάξη του νησιού δεν είχε πεθάνει ακόμη. Θα κατάφερναν οι καρχαρίες να την συντηρήσουν για ακόμη λίγα χρόνια μέσω της εργοδότησης τους στον δημόσιο και ημι-δημόσιο τομέα με έξοδα του κράτους. Θα τους προωθούσαν μάλιστα και στον κλάδο των υπηρεσιών με ένα και μόνο σκοπό. Να τους ξεζουμίσουν περισσότερο. Με λεφτά άλλων (των τραπεζών και του κράτους) και πάλι να νιώσουν ευκατάστατοι και δυνατοί μετά από όλο το ξύλο που έφαγαν το 1999.
Κάπου εκεί όμως τους ξεφόρτωσαν και πάλι. Με μαθηματική ακρίβεια άρχισαν οι καρχαρίες να πωλούν τα ακίνητα που είχαν στοιβάσει από τα κέρδη των μετοχών δημιουργώντας και πάλι μια φούσκα και μια φρενίτιδα αγοράς άνευ προηγουμένου. Οι τιμές στα ύψη και τα στεγαστικά δάνεια να δίνονται το ένα μετά το άλλο. Η μεσαία τάξη γίνεται με λεφτά τρίτων (των τραπεζών) μεγαλοκτήμονες. Η ιστορία όμως και πάλι η ίδια. Οι ζήτηση σε κάποια στιγμή πεθαίνει και η μεσαία τάξη μένει και πάλι κρεμασμένη με άχρηστα ακίνητα στην κατοχή της και τεράστια δάνεια στην τράπεζα τα οποία δυσκολεύεται να αποπληρώσει. Η κατώτερη τάξη από την άλλη μένει στον δρόμο αδυνατώντας να αγοράσει ακίνητο στις δεδομένες τιμές. Οι τράπεζες όμως και οι γνωστοί άγνωστοι διατηρούν με τεχνικά μέσα τις τιμές σε ψηλά επίπεδα για δικό τους συμφέρον αγνοώντας παντελώς τις μακροχρόνιες επιπτώσεις των πράξεων τους.
Παράλληλα με όλα αυτά πρόεδρος του νησιού ανακηρύσσεται ο πλέον ακατάλληλος άνθρωπος. Ο παππούλης αποχωρεί ντροπιασμένος και ηττημένος και την θέση του παίρνει ένας ακραίος ακροδεξιός ρατσιστής. Η Ευρώπη κάνει ένα τεράστιο στρατηγικό λάθος και παίρνει το κωλονήσι στις αγκάλες της δεχόμενη τις υποσχέσεις του παππούλη για λύση. Άλλο ο παππούλης όμως και άλλο ο μαλάκας. Ο μαλάκας ξεγελά τους πάντες ντριπλαρει ξένους Κύπριους ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό του και σαμποτάρει την τελευταία ευκαιρία που είχε η βλακονησίδα για να βρει λύση στο αιώνιο πρόβλημά της.
Αφού τα κάνει λοιπόν και ο μαλάκας με την σειρά του σκατά, όπως και οι προκάτοχοι του, αποχωρεί και δίνει την θέση του στον φιλόδοξο ψευδοκομουνιστή. Αυτός παραλαμβάνει ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Η οικονομία είναι σε κακό χάλι παρόλο που και πάλι έχουν καταφέρει περίτεχνα να το σκεπάσουν. Δεκαετίες οικονομικής ανιδεοτητας και συμφερόντων έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο δημόσιο τομέα και μια δυσκίνητη και πολυέξοδη κρατική μηχανή η οποία είναι έτοιμη να σπάσει. Ο Κύπριος ψηφοφόρος (και ειδικά ο Δηκοϊκός) έκανε λοιπόν και πάλι το θαύμα του. Ο ψευδοκομουνιστής σε χρόνο ρεκόρ κατάφερε να χρεοκοπήσει την χώρα. Κατάφερε επίσης να την αφήσει χωρίς ρεύμα και να την επαναφέρει στον μεσαίωνα παίρνοντας με την αξία του το βραβείο του πιο άσχετου πολιτικού στην ιστορία της βλακονησίδας. Πιο άσχετος ακόμη και από τον Darth Vader. Εξέπληξε ακόμη και τους πιο αισιόδοξους. Έπρεπε βλέπετε να ξεπεράσει τον προηγούμενο ο οποίος είχε αφήσει την χώρα χωρίς νερό.
Αυτή είναι λοιπόν η δική μου η πατρίδα. Η ιστορία της συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσης ενώ οι Άγγλοι κάθονται από μια μεριά παρακολουθούν και λένε τους μαλάκες. Ήθελαν και ανεξαρτησία. Πόσα πράγματι μπορεί να καταφέρει κάποιος σε 40 χρόνια; Χαχαχαχα
Η δική μου η πατρίδα έγινε ανεξάρτητη το 1960, μετά από ένα ένοπλο αγώνα ενάντια στον αγγλικό ζυγό. Έναν απελευθερωτικό αγώνα στον οποίο σκοτώθηκαν περισσότεροι τουρκοκύπριοι, κομμουνιστές και «προδότες» της πατρίδας από ότι Άγγλοι στρατιώτες. Γύρω στο 1959 οι Άγγλοι μας βαρέθηκαν. Σκέφτηκαν προς τι να καθόμαστε να μαλώνουμε με τους βρακάες. Ας τους αφήσουμε και αυτούς να κάνουν την δική τους δημοκρατία και μπορούμε εμείς να εγκαταστήσουμε στρατιωτικές βάσεις στο νησί. Είναι φτηνότερο και έτσι και αλλιώς εμείς θα τους ελέγχουμε πάλι.
Άφησαν λοιπόν τους βρακάες να ανεξαρτητοποιηθούν και αυτοί έβγαλαν πρόεδρο ένα σούπερ βρακά. Τον πιο extreme βρακά τους. Ένα παπά!!!!! Ο παπάς έχοντας πίσω του τους κορδωμένους σαν παγώνια «ήρωες» του απελευθερωτικού αγώνα και σε συνεργασία με τους τουρκοκύπριους έστησαν κυβέρνηση. Οι Άγγλοι όμως λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι είναι άλλωστε η ίδια ράτσα, όσο και αν ακόμη ορισμένοι το αμφισβητούν. Εξού και κατάφεραν σε τρία μόλις χρόνια να διαλύσουν την δομή της δημοκρατίας που υπέγραψαν λίγους μήνες νωρίτερα. Καλά μαλάκες είναι σκέφτηκαν οι Άγγλοι!! Αυτοί πάνε γυρεύοντας να τους κάνει μια χαψιά η πρωτόγονη Τουρκία. Κάποιος πρέπει να τους συγκρατήσει.
Και το έκαναν για 9 ακόμη χρόνια. Τους περιόρισαν όσο μπορούσαν. Και αυτούς και τους Τούρκους. Η μαλακία όμως των ιθαγενών πάει σύννεφο. Ήταν ασυγκράτητοι. Ο ηγέτης των Ελληνοκυπρίων και πρόεδρος του μπουρδέλου νόμιζε ότι μεταμορφώθηκε σε αυτοκράτορα. Απέναντί του είχε τους ήρωες οι οποίοι ήθελαν εδώ και τώρα ένωση με την Ελλάδα. Στην απέναντι μεριά ήταν και οι Τουρκοκύπριοι οι οποίοι και αυτοί παρασυρόμενοι από τον φανατισμό τους σφυρούσαν της Τουρκίας να έρθει να τους «σώσει». Σφαγές, βόμβες, δολοφονίες, πραξικοπήματα και νάσου κάνει το ντού η Τουρκία και στρογγυλοκάθεται στο μισό νησί. Τι να σας κάνουμε και εμείς λέει η Αγγλία. Όπως στρώσατε ας κοιμηθείτε. Αφού η μαλακία είπαμε πάει σύννεφο σε αυτό το νησί.
Σε δύο χρόνια ο Darth Vader πεθαίνει και πρόεδρος μπαίνει ο σχιζοφρενής και με την βούλα, κοντορεβιθούλης. Όσος εν πάνω που την γη όμως εν τζαι πουκάτω. Ανένδοτος σκληρός και γιναξής καταφέρνει να περάσουν 10 ολόκληρα χρόνια, τα πιο κρίσιμα στην ιστορία του νησιού, χωρίς να κάνει τίποτα. Απορριπτικός, φοβητσιάρης, κομπλεξικός και άρρωστος στο μυαλό σκηνοθετεί ακόμη και την απαγωγή του ίδιου του ιού για να μείνει στην εξουσία. Η σχιζοφρένια και τα τρελοχάπια δεν βοηθούν καθόλου την κατάσταση και το πρόβλημα κατοχής μπαίνει πλέον σε ένα στάτους Κβό, από το οποίο η μοίρα του νησιού ήταν να μην βγει ποτέ.
Έφυγε ο κοντορεβιθούλης και πρόεδρος βγήκε κάποιος αλεξιπτωτιστής φιλελεύθερος. Ήθελε λύση χτες αλλά η χώρα των πιθήκων δεν ήταν έτοιμη για τέτοιες αλλαγές. Πέρασαν χρόνοι πέντε και η Αντρούλα και αυτός πήραν πόδι. Τον ακολούθησε στην εξουσία ο παππούλης που προσπαθούσε χρόνια να καπαρώσει αυτή την θέση. Καλός άνθρωπος ο παππούλης και με αγνά αισθήματα και μια ειλικρινή επιθυμία να λύσει επιτέλους το πρόβλημα. Έλα όμως που γύρω του είχε μαλάκες. Άκουσε ο παπούλλης για το λεγόμενο delegation of duties και είπε να το εφαρμόσει. Άφησε λοιπόν τα σκυλιά του ελεύθερα να ασκήσουν την εσωτερική πολιτική του νησιού. Και αυτοί κατάφεραν κάτι εξωπραγματικό. Σε ενάμιση μόλις χρόνο δημιούργησαν την μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου στην ιστορία του νησιού. Μέσω μιας χρηματιστηριακής φούσκας ανάγκασαν τον κοσμάκη να ξεπουλήσει ότι είχε και δεν είχε για να ξεπληρώσει τα χρέη που έκανε στις τράπεζες για να αγοράσει μετοχές τις οποίες αυτοί οι καρχαρίες του είχαν πουλήσει.
Και όμως η μεσαία τάξη του νησιού δεν είχε πεθάνει ακόμη. Θα κατάφερναν οι καρχαρίες να την συντηρήσουν για ακόμη λίγα χρόνια μέσω της εργοδότησης τους στον δημόσιο και ημι-δημόσιο τομέα με έξοδα του κράτους. Θα τους προωθούσαν μάλιστα και στον κλάδο των υπηρεσιών με ένα και μόνο σκοπό. Να τους ξεζουμίσουν περισσότερο. Με λεφτά άλλων (των τραπεζών και του κράτους) και πάλι να νιώσουν ευκατάστατοι και δυνατοί μετά από όλο το ξύλο που έφαγαν το 1999.
Κάπου εκεί όμως τους ξεφόρτωσαν και πάλι. Με μαθηματική ακρίβεια άρχισαν οι καρχαρίες να πωλούν τα ακίνητα που είχαν στοιβάσει από τα κέρδη των μετοχών δημιουργώντας και πάλι μια φούσκα και μια φρενίτιδα αγοράς άνευ προηγουμένου. Οι τιμές στα ύψη και τα στεγαστικά δάνεια να δίνονται το ένα μετά το άλλο. Η μεσαία τάξη γίνεται με λεφτά τρίτων (των τραπεζών) μεγαλοκτήμονες. Η ιστορία όμως και πάλι η ίδια. Οι ζήτηση σε κάποια στιγμή πεθαίνει και η μεσαία τάξη μένει και πάλι κρεμασμένη με άχρηστα ακίνητα στην κατοχή της και τεράστια δάνεια στην τράπεζα τα οποία δυσκολεύεται να αποπληρώσει. Η κατώτερη τάξη από την άλλη μένει στον δρόμο αδυνατώντας να αγοράσει ακίνητο στις δεδομένες τιμές. Οι τράπεζες όμως και οι γνωστοί άγνωστοι διατηρούν με τεχνικά μέσα τις τιμές σε ψηλά επίπεδα για δικό τους συμφέρον αγνοώντας παντελώς τις μακροχρόνιες επιπτώσεις των πράξεων τους.
Παράλληλα με όλα αυτά πρόεδρος του νησιού ανακηρύσσεται ο πλέον ακατάλληλος άνθρωπος. Ο παππούλης αποχωρεί ντροπιασμένος και ηττημένος και την θέση του παίρνει ένας ακραίος ακροδεξιός ρατσιστής. Η Ευρώπη κάνει ένα τεράστιο στρατηγικό λάθος και παίρνει το κωλονήσι στις αγκάλες της δεχόμενη τις υποσχέσεις του παππούλη για λύση. Άλλο ο παππούλης όμως και άλλο ο μαλάκας. Ο μαλάκας ξεγελά τους πάντες ντριπλαρει ξένους Κύπριους ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό του και σαμποτάρει την τελευταία ευκαιρία που είχε η βλακονησίδα για να βρει λύση στο αιώνιο πρόβλημά της.
Αφού τα κάνει λοιπόν και ο μαλάκας με την σειρά του σκατά, όπως και οι προκάτοχοι του, αποχωρεί και δίνει την θέση του στον φιλόδοξο ψευδοκομουνιστή. Αυτός παραλαμβάνει ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Η οικονομία είναι σε κακό χάλι παρόλο που και πάλι έχουν καταφέρει περίτεχνα να το σκεπάσουν. Δεκαετίες οικονομικής ανιδεοτητας και συμφερόντων έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο δημόσιο τομέα και μια δυσκίνητη και πολυέξοδη κρατική μηχανή η οποία είναι έτοιμη να σπάσει. Ο Κύπριος ψηφοφόρος (και ειδικά ο Δηκοϊκός) έκανε λοιπόν και πάλι το θαύμα του. Ο ψευδοκομουνιστής σε χρόνο ρεκόρ κατάφερε να χρεοκοπήσει την χώρα. Κατάφερε επίσης να την αφήσει χωρίς ρεύμα και να την επαναφέρει στον μεσαίωνα παίρνοντας με την αξία του το βραβείο του πιο άσχετου πολιτικού στην ιστορία της βλακονησίδας. Πιο άσχετος ακόμη και από τον Darth Vader. Εξέπληξε ακόμη και τους πιο αισιόδοξους. Έπρεπε βλέπετε να ξεπεράσει τον προηγούμενο ο οποίος είχε αφήσει την χώρα χωρίς νερό.
Αυτή είναι λοιπόν η δική μου η πατρίδα. Η ιστορία της συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσης ενώ οι Άγγλοι κάθονται από μια μεριά παρακολουθούν και λένε τους μαλάκες. Ήθελαν και ανεξαρτησία. Πόσα πράγματι μπορεί να καταφέρει κάποιος σε 40 χρόνια; Χαχαχαχα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)