Ik geef het toe: ik hou van feestjes organiseren (hier en hier het thema vlinders en hier het thema Alice in Wonderland), met maandenlang nadenken over hoe het thema in te kleden, hoe de uitnodigingen te maken, ... Ook voor de achtste verjaardag van de dochter liet ik me helemaal gaan. Ik zocht alle ideeën bij elkaar, brainstormde dan met manlief, en samen maakten we het paardenfeestje.
Dochterlief was eigenlijk al jarig in april, maar met het paardenthema in ons achterhoofd, en wetende dat ze een pony zou krijgen voor haar communie (wat zij toen nog niet wist), hebben we (met weer een smoesje) haar verjaardagsfeestje voor de vriendjes uitgesteld tot gisteren.
Er was deze keer wel wat tijdsgebrek, waardoor we niet alles konden doen wat we wilden doen. Wil je toch nog tips over hoe je het paardenthema nog kan uitbreiden, lees je beneden maar even verder.
Ook de wind was een kleine spelbreker, want de zelfgemaakte slingers gingen constant waaien, waardoor we ze maar weggelaten hebben.
Alles begon natuurlijk met de uitnodiging. Op het internet vond ik een perfect paardenhoofd, en met wat computermagie werd het een uitnodiging voor het feestje.
De gasten werden verwelkomd door een paard aan de ingang. Het paard werd gemaakt van een strobaal, een geruit dekentje en het stokpaard van de dochter.
Alle gasten mochten hun eigen cowboyhoed kiezen, die ze de rest van het feest op hun hoofd hielden.
Als eerste werd er geknutseld: we maakten zelf een stokpaardje. Hiervoor knipte ik per kind 2 paardenhoofden (hetzelfde hoofd als de uitnodiging, maar dan vergroot) uit. De kinderen tekenden zelf het halster, ogen en neus. Voor de manen gebruikten we vilt, dat ik tussen beide hoofden kleefde met dubbelzijde tape, waarop de kinderen het in de juiste vorm knipten en er strookjes van maakten. Daarna kwam manlief aan de beurt: hij maakte met duimspijkers het paardenhoofd vast aan een houten stok.
Toen alle stokpaardjes klaar waren, kwam de volgende opdracht: de kids moesten met hun stokpaardje én cowboyhoed een heel parcours afleggen in de tuin. Dit parcours werd uitgedacht door manlief. Ze moesten over banken springen, dan hun paardje even op stal zetten (waar het hooi al klaarstond), 10x springen op de trampoline, over een evenwichtsbalk lopen, op het speelhuis klimmen, via de schuifaf weer naar beneden, een kleine bal door het basketbalnet gooien, met een springbal terug hun paard van stal gaan halen, daarna met het paard slalommen tussen paaltjes en zo naar de finish. De tijd werd bijgehouden op een zelfgemaakt scorebord. Naast het parcours stonden Pluisje en Zohra mee te supporteren ...
Het volgende op het feestje was dat de kids allemaal samen Snowy mochten verzorgen. Ik maakte een aantal kaartjes met een verzorgtaak op. De winnaar van het parcours mocht als eerste kiezen. Daarna kwamen de andere kids aan bod. Zo had iedereen 1 taakje voor Snowy. Dat ging van manen borstelen, hooizak vullen, hoeven borstelen, borstelen, staart kammen tot water geven.
Dan was het tijd om eventjes te gaan zitten, want de kids begonnen toch wat moe te worden. De cadeautjes werden uitgepakt door dochterlief, met een knuffel en een grote dank je wel voor elk vriendje.
Manlief zorgde ondertussen voor spijs en drank: als echte cowboys werden er hotdogs geserveerd. Alle kids mochten aan het buffet aanschuiven en hun hongerige magen vullen.
Na het eten was er nog tijd om vrij te spelen in de tuin. Ook hier hebben ze zich heel goed geamuseerd. De hooistal was het favoriete plekje, wat is er nu leuker dan in het hooi springen en spelen?
En wat denk je dat dochterlief van haar paardenfeestje vond?
Dit feestje duurde 3 uur voor de kids. Wij kozen ervoor om een stokpaardje te knutselen en hiermee een parcours af te leggen. Daarna mochten de kids dochterlief haar pony helpen verzorgen. Er zijn echter veel meer dingen die je voor je paardenfeestje kan doen. Ik som er hier enkele op:
- Voor de uitnodiging kan je ook een hoefijzer uit papier knippen.
- Als knutselactiviteit kan je een hoefijzer verven. Ga hiervoor naar de hoefsmid, vraag of hij enkele oude hoefijzers heeft die hij niet meer gebruikt. Geef het eventueel zelf al een basislaag, waarna de kids naar hartelust kunnen versieren.
- Met een groot vel karton kan je ze zelf een cowboyhoed laten maken.
- Wij hadden niet genoeg strobalen voor iedereen, anders hadden we de kids op strobalen laten zitten i.p.v. op stoelen.
- Een variatie op petanque: hoefijzers gooien
- Teken een paard op een groot dik blad papier (te vinden bij AVA). Laat de staart weg. Maak zelf een staart van wol. Laat de kids geblinddoekt de staart op de juiste plaats prikken. Hilariteit verzekerd, de staart zal overal op het kartonnen paard komen te zitten ;-)
- Wij maakten een stokpaardje van karton, vilt en een houten stok. Er zijn nog vele andere manieren om dit te maken: met stof, met wol, met vilt, met een oude sok, ... Kijk maar eens op Pinterest, je vindt er meer dan genoeg ideeën.
- De slingers die ik niet kon hangen door de wind maakte ik zo: ik kocht papieren onderzetters bij AVA (witte ronde met kanten rand), plooide ze dubbel, tekende er met een sjabloon dat ik in de knutselkast van de dochter vond paardjes op, en maakte het vast aan een dik touw.
- En voor nog meer inspiratie verwijs ik jullie graag door naar mijn Pinterestbord voor dit feestje.
Posts tonen met het label paarden. Alle posts tonen
Posts tonen met het label paarden. Alle posts tonen
20 juni 2016
15 mei 2013
Paardenrokje
Vorige donderdag het stoffenspektakel, vorige vrijdag rolde het eerste resultaat onder mijn naaimachine uit. De dochter wou absoluut een rokje van haar zelf gekozen paardenstof, en mama sloeg aan het naaien. Ik testte een nieuw patroon uit, het resultaat is dus nog niet perfect. Maar de dochter is heel blij, en dat is toch wat telt voor een mama he :-)
Ondertussen heb ik nog een leuk naaisel klaar: ik maakte een 'Elisanna-tas'. Maar ik kan nog niks laten zien, want het is een (laat) moederdagcadeau. Hopelijk is de mama even blij als ik er trots op ben ...
Ondertussen heb ik nog een leuk naaisel klaar: ik maakte een 'Elisanna-tas'. Maar ik kan nog niks laten zien, want het is een (laat) moederdagcadeau. Hopelijk is de mama even blij als ik er trots op ben ...
Abonneren op:
Posts (Atom)