Afgelopen zondag was het groot feest in de familie: een oom van mijn moeder werd 90 jaar. Het is een oom die ons nauw aan het hart ligt. Ze hadden zelf geen kinderen, maar hun huis stond altijd open voor ons. We bleven er vaak slapen, mochten er gaan spelen, en nonk J stond altijd klaar om een handje te helpen indien nodig.
Mijn moeder besloot om een verrassingsfeestje te organiseren. Ikzelf maakte de uitnodigingen, de decoratie in de zaal werd gedaan door een goede vriendin en mezelf, en het lekkere eten werd door een traiteur gemaakt.
Ik wou voor de dochter nog een nieuw kleedje maken voor het feest. Ik had er natuurlijk weer niet aan gedacht dat de laatste weken van een trimester enorm druk zijn, doe daar bovenop nog een stevige buikgriep, en het plan leek helemaal in het water te vallen.
Ik koos daarom voor een heel simpel A-lijnkleedje. Stof werd gekozen, er werd gekeken of er bijpassende broekkousen en vestje was (denkend aan de lange zoektocht naar een bijpassend vestje voor het
paardenrokje) en het stof werd geknipt.
Het stond redelijk snel in elkaar, toch duurde het enkele dagen. Ik moest namelijk alles 'tussendoor' naaien. Hier eens 10 minuutjes om te knippen, daar eens een kwartiertje om te overlocken, kortom, een werk van lange adem. De laatste hand werd de avond voor het feest nog gelegd, maar gelukkig was het toch nog op tijd klaar. Om tijd te besparen gebruikte ik kamsnaps i.p.v. knopen (en ambetante knoopsgaten). Eentje had ik er helaas niet goed in gezet, waardoor 1 kant snel loskwam tijdens het spelen. Gelukkig heb ik een handige Harry in huis die de dag na het feest een nieuwe kamsnaps zette, waardoor het kleedje nu niet alleen partyproof maar ook speelproof is.
