Waar...

Waar... blijft de tijd. Het is alweer een hele poos geleden dat ik een blog schreef. 

Ik denk altijd dat ik niet zoveel heb om over te schrijven, maar als ik nu terugkijk op de laatste maanden, dan heb ik toch wel veel gedaan.

Allereerst de achtertuin. Toen ik hier vorig jaar kwam wonen zag die er zo uit...

De spullen onder het blauwe zeil hebben we eind van vorige zomer naar het milieupark gebracht, maar verder bleef het uitzicht de hele winter hetzelfde. Kaal, grijs en saai. Daar moest hoognodig iets aan gebeuren en in het vroege voorjaar hebben Lyan en ik het grind uit de linkse bak overgeschept naar de rechtse. Ik heb alles omgespit (m'n arme rug) en ingeplant. 

Het grind had ik op Prikbord gezet: gratis af te halen, zelf opscheppen. Toen was het duimen of er zou worden gereageerd, want hoe kreeg ik anders die enorme berg weg???

Gelukkig kwam er een reactie van een jong stel en na twee avonden scheppen (in een enorm tempo) was alles uit de achtertuin verdwenen. De rechtse kant heb ik vervolgens ook omgespit en ingeplant, de rozenboog gezet en nu is mijn uitzicht vanuit de woonkamer zo...

Dat is heel wat beter :o)

En zo ziet het er van bovenaf uit. Je kunt goed zien dat de linkerkant anderhalf, tot twee maanden eerder is ingeplant.

Ik heb bewust voor planten gekozen waar veel bijen en vlinders op af komen. Dit is Verbena. Ik had vier planten gekocht en die bij elkaar gezet. Vreemd genoeg zijn twee planten uitgegroeid tot ongeveer 180 cm hoogte en de andere twee tot ongeveer 50 cm hoogte.

Verbena, bieslook en citroenmelisse

Bergsteentijm

Vlinderstruik

Vingerhoedskruid

Salie

De Rosa Rugosa, ook wel gemeenteroos genoemd, heb ik gekocht, omdat er rozenbottels in komen, waar vinken heerlijk van kunnen eten in de herfst. Nu maar hopen dat die vinken ook gaan komen LOL

Een roos voor tegen de rozenboog moet ik nog kopen. Ik weet nog niet precies welk soort en welke kleur. 

Om met Winnie de Poeh te spreken: Denk, denk, denk :o)

Op quiltgebied zijn er ook aardig wat steken gezet. De quilt waar ik in vorige blogs over schreef en die ik aan het doorquilten was, is allang af. Ellen heeft hem meegenomen om er een patroon van te schrijven. En ik ben natuurlijk weer vergeten om de affo op de foto te zetten. Ellen heeft het momenteel vreselijk druk met de voorbereidingen van haar expositie in 

Ste. Marie-aux-Mines van 12 tot 15 september, dus ik wil haar nu niet om een foto vragen. 

Hier wel een foto van de top toen die af was. De foto van de affo houd je nog tegoed

Ook bij deze quilt heb ik het weer voor elkaar gekregen om naalden te breken met het doorquilten. 

2 stuks maar liefst. 

Na de affo ben ik verder gegaan met het naaien van zespuntige sterren. Dat schoot lekker op, tot ik de nieuwste stoffen van Ellen kreeg. Ik had haar beloofd om een quilt te maken met alle stoffen van de vier collecties. Daar ben ik nu druk mee bezig. Binnenkort hierover meer.

 Zo, nu eerst nog een kopje thee met citroenmelisse (heerlijk vers uit eigen tuin) en daarna ga ik weer aan de slag met naald en draad.

Fijn weekend!

Groetjes,

Yvonne

Van lapjes, appeltaart en kamikaze-fazanten...

Afgelopen week was een drukke, maar leuke week.

Vrijdag ben ik samen met een vriendin naar de Open Deur Dagen bij De Potterije in Lokeren geweest.

Dit was voor ons beide het eerste bezoek, maar door de enthousiaste verhalen van Ellen, waren de verwachtingen hoog gespannen...

De Potterije is gevestigd in een prachtig pand aan het Stationsplein te Lokeren.

Op nummertje 12...

 

 

Er waren overal kamers, hoekjes, trappen en trapjes... en overal waren prachtige quilts te bewonderen, werden workshops gegeven, waren geweldig leuke tassen te koop... 

En was er de winkel, waar Marleen en Dirk druk waren.

Zoals ik in de vorige blogs al vermeldde was Ellen er ook :o)

En met haar veel van haar quilts én haar 3e stoffencollectie!

(de blauwe quilt is niet van Ellen)

Ik vond het super om, allereerst natuurlijk, mijn dochter te zien, maar het was ook super om te zien hoe ze alle quilts had uitgestald. Dat moet best veel werk geweest zijn, maar......

Ze had hulp van haar rechterhand Angelina, die ook prominent aanwezig was :o)

Verder kwam de inwendige mens ook niets te kort bij De Potterije. Naast heerlijkheden voor bij de koffie, thee, of zelfs cava, kregen we ook nog heerlijke broodjes. Pure verwennerij!

Er was echt overal iets te zien, zoals dit nostalgische hoekje...

Of de tuin... 

Ik ben er niet in geweest, maar dit plaatje moest ik toch schieten. Misschien een idee voor in mijn graveltuin. Dan komt er al een beetje groen, zolang er nog geen andere planten groeien en bloeien.

Natúúúúúrlijk ging ik niet met lege handen naar huis. Hoewel ik me met de verhuizing had voorgenomen geen stoffen meer te kopen, omdat ik nog voor jááááren stof heb liggen, kon ik de verleiding niet weerstaan...

Ik heb er (nog) geen doel voor en ik heb gekocht wat ik mooi vond. Ik realiseer me, nu ik het stapeltje zo zie, dat ik me nog ingehouden heb, want er waren zo ontzettend veel mooie stoffen te koop. Al met al was het een zeer geslaagde en gezellige dag.

Zaterdag ben ik met mijn jongste dochter Lyan naar een boeken-/rommel-/meubelmarkt geweest bij een kerk in Terneuzen. Lyan scoorde een tas vol boeken en ik een ronde grenen tafel. Ik wilde al jaren zo'n tafel, maar ja als je al een goede tafel hebt, dan koop je niet zomaar een nieuwe. Laat nu de tafel die ik had veel te groot zijn voor de nieuwe woonkamer. Tijdens de verhuizing is die tafel in de hobbykamer gezet en ik moest dus een nieuwe tafel voor in de woonkamer. Loop ik er onverwachts tegenaan. Ik ben er supergelukkig mee.

Daarna zijn we naar De Feijter geweest. Zij verkopen ondermeer biologische groenten, fruit, maar ook brood, broodbeleg, sappen én Goudreinetten. Voor mij DE appel om appeltaart mee te bakken. Als ik appeltaart bak, dan neem ik altijd een grote vorm. Al het deeg gaat in de vorm, want ik maak nooit van dat vlechtwerk bovenop. Er gaat een klein beetje suiker en lekker veel kaneel door de gesneden appels en that's it. Rozijnen, jam op de bodem, het is allemaal mogelijk en best wel lekker, maar de kinderschare hier houdt daar niet van. De appeltaart moet gewoon rechttoe rechtaan zijn.

Ik kan je verklappen... hij was verrukkelijk

En dan had ik nog tot 2x toe de schrik van mijn leven deze week!

Prachtige vogels, fazanten...

Rustig op akkers en in weilanden...

 maar ook als kamikaze-fazanten bijna onder mijn auto!

Ik ben me echt helemaal wild geschrokken van plotseling overstekende exemplaren. Beide hebben het gelukkig overleefd. Een was op tijd aan de overkant en de andere verkoos het om op zijn schreden terug te keren. Héél verstandig van hem. Even leren om daar allert op te zijn ;o)

Fijne week!

Groetjes,

Yvonne