yaz sonu...

yani bize yaz sonu, 

burada ekim ayı gelince yaz hala devam eder.

hemde yazı kıskandıracak güzellikte.

biz hala sabahları böyle bir denizde yüzüyoruz.

hemde yazdan kalma değil,

yaz gibi zamanlar da.

ve de yaza göre daha sakin 

bu fotoğraflar

ekim ayının tam ortasında çekilmiştir.

yıl 2017 Datça 

düş kedisi....

kara kızımı özleyenlere,

merdivende yatarken yakaladım.

hiç ses etmedi, mavlamadı, kaçmadı,

keyfini bozmadı,

bende fırsat bilip,

bolca fotoğraf çektim.

düş hanımdan sevgilerle.

begonvilli evler...

mahallemizin begonvillerle sarmaş dolaş olmuş evlerini,

iftiharla sunarım.

hatta bazı evler de artık sadece begonvillerin hakimiyeti söz konusu.

bazı evlerde gelin çiçeği misali,

kapıya taç olmuş.

mahallemizden bir kesit.

kapı girişinde olsa da,

eve doğru meyleden,  begonvillere sıkça rastlamaktayız. 

yukarıdaki fotoğrafı, begonvil olmayan evlerdeki,

boşluğu göstermek için paylaştım.

ah işte yine, şarabi renk bir  begonvil.

evlerin duvarlarında sokağa taşan,
firari begonvillerimiz de mevcut.

taşlık plajı...

eylül ayında o kadar çok fotoğraf çektim ki,

yayınlamaya sıra ay içinde gelmedi,

eylül ışığı fotoğraf çekmek için çok uygun,

yumuşak bir ışık renkleri daha da güzelleştiriyor.

taşlık plajı, ılıca gölünün olduğu yer,

çok fazla tesis, yeni söylemle, 

beach açılmış.

ben kumsalı işgal eden böyle tesisleri sevmiyorum.

dekorasyon konusunda hepsi birbirinden şık,

ona lafım yok,

tam tersi çok beğendim.

lakin, kumsallar herkes içindir,

şezlong parası ödemeyene yer yok,

şezlonglardan da,  plaj havlusu sermeye yer yok.

henüz işgal edilmemiş bir parça kumsalda,

yazın herkes iç içe.

çok büyük haksızlık,

daha adilce bir çözüm olmalı.

renklerin güzelliği, nasıl tüm manzaraya  eşit düşüyorsa,

kumsallarda herkes için olmalı.

daha adil paylaşımlar olması dileğiyle.

zıpçıktının beyazı...

bu yıl çok gecikti açması,

herhalde açmayacak derken,

soğanları dışarda kalmış garibimin,

üzerine toprak ekleyince açması eylülü buldu ama açtı.

zarif, naif , duru güzelim benim.

bu yıl zıpzıp çıkamadı ama .

çiçek gibisi var mı?

derin bahçe...

yeşilin güzelliği,

ağaç altı, yaprak yeşili,

nasıl da derin bir kuytu,

hiç bir şey ağaç gölgesi gibi olamaz.

öyle şaşkın tepelere bakarken,

bu nar güzeli göz kırptı,

ışıl, ışıl ışıldadı. 

Datça'da çok eski bir apartın bahçesi.

yirmi küsür yılda büyüyen ağaçlar derin bir bahçe oluşturmuş.

yeşilin huzuru dolsun sayfama, izi kalsın zamana.

hayıt bükü...

birbirinden güzel Datça büklerinin,

en güzellerinden.

severim kendilerini,

lakin, yaz aylarında pek görüşmeyiz.

kalabalıklar dağılıp,

tatilciler gittiğinde kavuşuruz.

yaz yorgunu olur,

eylül güzelliğine kavuşur.

hayıt bükü.

sakinliği, huzuru,

denizi, dağı, taşı daha iyi fark eder,

daha fazla hissedersiniz.

detayları daha çok görebilirsiniz.

bir ahşap kapının güzelliği gibi.