çağla reçeli...

neredeyse bir ay önce yapmıştım çağla reçeli denemesini,

lakin, çiçek böcek fotoğrafı paylaşmaktan sıra gelmedi.

çağlalar badem olmadan paylaşayım dedim.

baştan söyleyeyim, sakın denemeyin,

çağlayı kütür kütür çağla olarak yemeye devam edin.

nasıl yaptığımı yazayım da belki farklı bir fikri olan varsa bana tavsiye eder.

çağlaları yumuşayana kadar haşladım,

sonra üzerine şeker ve az miktar su ilave edip, kaynattım,

reçel kıvamına gelince, limon suyu katıp biraz daha kaynattım. 

klasik reçel yapımı uyguladım.

netice, çağladan reçel olmazmış.

ama 25. reçel çeşidi denemesi olarak,

reçel hikayeme dahil ettim kendisini.

bizim evde tatlı olarak sadece çağla reçeli yok.
başka bir tatlı telaş var.
hafta sonu on günlük bir zaman için, 40 yıllık dostlarım geliyor.
çocukluğum geliyor, ömrümün tanıkları, hatırlarımın eşlilkçileri, çocukluk arkadaşlarım geliyor.

yine mi çiçek demeyin...

bu sefer değişik çiçekler var.

benim bu çiçek toplama sevdam

 eş, dost arasında, yayıldı. 

farklı bir çiçek bulan koşarak getiriyor.

Datça'nın endemik bitki örtüsü,

ve muhteşem çiçekleri.

beni buna zorluyor.

isimlerini bilemediğim çiçekler.

birkaç gün evimde misafirim olup,

gözümü, gönlümü açıyorlar.

çok güzeller ama.

bıkmadık dediğiniz için,

çiçek fotoğraflarına devam ediyorum.

kucak dolusu çiçekler ...

yeşil...

pazar gününden..

bu hafta yeşillikler içinde geçsin.

biraz da orman fotoğrafları paylaşmak istedim.

hiç birşey yazmıyorum,

içine girin, dallara dokunun,

yeşil herkese iyi gelecektir.
iyi haftalar.

kahveye yakıştı...

bu çiçekçiği, kırlardan buldum.

bana çok değişik geldi.

pembemsi, turuncumsu bir rengi var.

kahvenin yanına yakıştırdım.

bir de badem şekerini özlemişim.

ikisi de kahveye yakıştı.

bu fotoğrafları çekerken güneş, bir geldi, bir gitti.

kimi kare ışıklı, kimisi karanlık.

kahveli günlerimiz çok olsun.

limon reçeli...

sanırım iki yıl önce limon reçeli postu paylaşmıştım.

lakin limonlar o kadar güzel görünüyordu ki,

dayanamayıp,  yapım aşamalarını fotoğrafladım.

malzemeler; kalın kabuklu limon, şeker, su ve  limon suyu.

rendelediğim limonların, kabuklarını soyup, ince ince dilimledim.

bir tenceredeye aldım ve su ile  bir taşım kaynattım.

suyunu süzüp yeni su ekledim.

bu işlemi üç gün boyunca, günde üç kez yaptım.

üçüncü günün sonunda limonları ve şekeri tencereye koyup, 

çok ama çok az su ilave ederek, kısık ateşte kaynattım. 

her yerinden kaynamaya başlayınca limon suyunu ekleyip.

kıvam kontrolunden sonra, kavanozlara doldurdum.

aroması yoğun, leziz mi leziz limon reçelim.

kır çiçekleri....

en çok sevdiğim kır çiçeği toplamak, 

kim sevmez ki.

aslın da bir amacım da fotoğraflamak, 

ben de birer resimleri olsun, kırlar tükenmeden, 

ebegümeci çiçeği

kekik çiçeği

adaçayı çiçeği

bu mavişin adını bilmiyorum.

bu minik mineli çiçeğin de adını bilmiyorum.

bu güzellik de, lavanta çiçeği.

tüm bu çiçekleri paylaşıyorum  ki,

paylaştıkça bilinsin, 

beton sadece gri.

canı sıkılan düş hanım ...

gece canı sıkılan bir kara kedi,

ve örgü örmeye çalışan ben.

ne renk örüyorsam, o ipten bir minik yumak ona veriyorum.

tek başına oynar mı,

yumağını getirip önüme koyuyor, hatta üstüme bırakıyor.

birlikte oynayalım derdi.

birde patlamış mısır seviyor.

film seyrederken, bana çaktırmadan,

 mısır kasesinden aldıklarını yakalayınca.

suç üstü ifadesi ile bana masumca bakıyor.

pembe bahar...

bu güzeller güzeli,

badem çiçeği değil.

rengine, duruşuna bayıldım 

ama kıt bilgimle, ne ağacı olduğunu bilemedim.

yaprağından, çiçeğinden tanıyıp bilen varsa,

lütfen yazsın. çok merak ediyorum.

etrafında dolandım durdum.

kokladım, sevdim.

bu bahar bir hoş oldum.

nevruz çiçeği...

Arastırdım, adını buldum.

nevruz çiçeğiymiş.

bahçede dolaşmaya korkuyorum,

basıp da ezmekten.

nerdeyse bir aydır, bahçe de varlar.

bir gün açıyorlar, ertesi gün yerlerinde eser yok,

bir sonraki gün yine gelmişler.

baharın ve bahçemin misafirleri.

Güneşe aldanmayın hava çok soğuk.mutlu hafta sonu olsun.

kış marifeti...

bu kış hepimiz pek becerikliydik.

günler soğuk, yağmurlu ve geceler uzun oldukça,

yünler ve şişler çalıştı durdu.

halası olarak,  oğuzhan için, 

internette bir yerlerde gördüğüm bu modeli,

uyguladım.

küçük bir ayıcık örmeye çalıştım.

ne kadar benzedi, siz takdir edin.

bu modeli de sanal alemde gördüm, 

biraz renklendirdim.

lakin, uzakta hala olunca,

çocukların değişen, ölçülerine yetişemiyorsunuz.

o kadar hızlı büyümüş ki,küçük ozi,  bendeniz halası olarak,

bir beden küçük örmüşüm.

önümüzdeki kış, iki beden, büyük örmek niyetindeyim.

büyüme hızına yetişebileyim.

:)))

siz de biliyorsunuz, çalışkan ve marifetli bir kış geçirdim.