Komt dat zien!

Aanstaande zondag is het zover, voor het eerst ga ik proberen mijn freubels aan de man (vrouw) te brengen... Ik deel samen met mijn schoonzusje een kraam op "Langenboms Buuten", waarin ik kaarten en kleine cadeautjes probeer te verkopen. Heel benieuwd of het wat gaat worden. En zo niet, heb ik in elk geval vast een gezellige dag!

Ik heb de afgelopen tijd dus erg veel gestempeld, geplakt, gevouwen en ingepakt. Weer veel te weinig foto's gemaakt en dus geblogt... Een kleine, hele kleine inpressie van wat ik maakte:

Ritme in het bloggen blijft lastig. Ik blijf mijn bloglijstje zeker wel volgen en laat me dus volop door jullie inspireren, ook al doe ik dat "in stilte"... Zo. En nu nog wat extra koopwaar maken!

Groetjes Joyce

PS: woon je in de buurt? Kom langs! Superleuk om je te zien.

Beter vantevoren...

De meeste kaarten voor speciale gelegenheden maak ik graag op het moment dat ze (bijna) nodig zijn. Geboortekaartjes, verjaardagen in de familie, een felicitatie bij een behaalde prestatie of een beterschapskaartje, ik maak ze graag persoonlijk. Bij condoleancekaartjes heb ik dat niet. Het liefst wil ik daarvan een voorraadje hebben, zodat ik ze direct kan versturen wanneer dat soms helaas nodig is. Het zijn niet mijn favoriete kaartjes om te maken, ik wordt er altijd een beetje verdrietig van. Aan de andere kant weet ik ook dat je er mensen echt een hart mee onder de riem kunt steken. Ik maak er meestal een aantal tegelijk, zodat ik er weer even "tegen kan".


Deze keer een vrij klassieke serie, CAS in zwart en wit, en hier en daar een vleugje vellum.

De rand (op de foto slecht te zien) is vellum

 Het gescheurde randje is vellum

De volgende keer beloof ik een serie die wat vrolijker is!! Fijne week!

groetjes Joyce

... En ook het bijbehorende doosje

Wat leuk al die reacties na zo'n lange tijd, fijn dat ik zo weer kan instappen. Ik ben aan de slag gegaan met het bijbehorende doosje voor de kaarten van eerder deze week. Het is een simpel doosje, deksel zit vast aan de bodem. Ik maakte het van SU papier waarop de strepen geen inkt/kleur opnemen. Zo kon ik met inkt en een waterbrush wat kleur toevoegen tussen de strepen. Toen wat aankleding met een touwtje, wat cirkels en een tekststempel.

En toen zat ik zo in de inkt-en-kleur sferen, dat ik ook de enveloppen heb voorzien van een stempeltje. Kleine moeite, leuk resultaat!

Groetjes Joyce

Daar is ze weer...

 Van eigenlijk nooit weggeweest, maar wel voor jullie...

Veel werken, dus weinig gelegenheid om overdag foto's te maken van mijn kaarten, "dat komt de volgende keer wel" en zo verwaterde mijn blog. Ik was zelf de trouwste bezoeker van mijn eigen blog, want die leeslijst in de linkerbalk is erg handig om op de hoogte te blijven van alle dames die het bloggen stug volhouden. En wat heb ik veel mooie creaties gezien en inspiratie opgedaan!

Want ik heb niet stilgezeten. Veel kaarten gemaakt, soms wat doosjes, LO tussendoor ook nog steeds (ik ben nog steeds up-to-date met de foto's en layouts van beide zoontjes en de jongste wordt al bijna 2, schouderklopje voor mezelf!). De productie blijft hoog en je moet het ook maar allemaal kwijt. En dus zou ik ook wat meer willen gaan verkopen, en wat is er leuker dan een serie kaarten in een doosje?

Mijn comeback vandaag dus, met een frisse wind door de layout van mijn blog. En direct 5 kaarten in serie met in de hoofdrol: wat oude stempelsets en touwtjes, een penseel, en wat inkt en karton van Stampin' up (ja, zelfs ik die lang moest wennen heb mijn collectie uitgebreid met spullen van dit alomaanwezige Amerikaanse Merk. En ja, het is Kwaliteit. En ja, het is best wel duur. En ja, best leuk te combineren met vanalles en nog wat. Ja dus.)

Lang genoeg gekletst. Foto's willen we zien. En veul, zoals wij in Brabant trachten te zeggen.
Komen ze:

Groene bloemblaadjes? Nou ja. modern, zullen we maar zeggen. Of de bloem kan de beterschapswens zelf ook goed gebruiken, wie zal het zeggen?

En dat doosje dan voor deze kaarten, hoor ik jullie denken. Nou ja, dat komt dus nog. En hopelijk ook op mijn blog. Ik ga mijn best doen voor jullie. Want stiekem is dat bloggen best wel leuk...

Groetjes Joyce

Zeg het met bloemen

Mijn vakantie zit er alweer bijna op, morgen nog één dagje en dan begint het werk weer. Maar heerlijk genoten, en die herinneringen kunnen nog heel lang mee...

Ik  heb zelf veel gemaakt en veel rondgekeken op jullie blogs, maar weinig gereageerd en zelf geplaatst. Ook even digitale vakantie... Deze kaart maakte ik een tijdje terug in opdracht, en nu ik hem weer zie vind ik het eigenlijk wel tijd voor reproductie; vind hem namelijk best geslaagd.

Wit karton geëmbost, verhoogd opgeplakt op een witte kaart met daaronder twee strookjes washitape (met hout-motief, jawel. love it). De bloemen en blaadjes heb ik gestempeld en met wit embossingpoeder bewerkt op vellum. Daarna heb ik het vellum omgedraaid en de achterkant gekleurd met stiften. Daarna de bloemen en blaadjes uitgeknipt en getracht ze in een fatsoenlijk bosje bij elkaar te plakken (dat laatste ging het minst soepel. Heb niet zo'n groene vingers, en dat werkt blijkbaar ver door...)

In mijn uitgebreide collectie stempels vond ik toch niet hét perfecte sentiment bij de gevraagde gelegenheid, dus typte ik deze op de computer en knipte een banner van het geprinte zinnetje. Een knoopje erbij en klaar was ie!

Eens kijken of ik naast het werkritme ook weer een beetje in het blogritme kan komen. Is wel zo gezellig!

Groetjes Joyce

Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet...

Ja, de boodschap is goed verstopt in deze kaart. Een leuk techniekje uitgeprobeerd, geïnspireerd door deze video van Jennifer McGuire. Zoals gewoonlijk neemt mijn creativiteit de vrije loop en lijkt het eindresultaat er in de verste verte niet meer op, maar goed.

Eerst een stukje wit papier bestempeld met eenvoudige bloemen in vijf kleuren inkt. Beetje drukke bedoeling vind ik achteraf, maar het is een uitprobeersel, nietwaar? Daarna "van harte gefeliciteerd" uitgestanst. Het bestempelde papier op een witte basiskaart geplakt. Tot zover het gemakkelijke deel.

Toen het priegelwerk.
- Al die kleine frutseltjes uit de e's en a's gepeuterd en teruggeplakt waar ze horen op de basiskaart
- Uit wit foam nogmaals "van harte gefeliciteerd gestanst
- De beinkte "van harte gefeliciteerd" op het foam geplakt.
- bedacht dat het wel leuk was om de tekst te laten glimmen. Moet toch wel enigszins leesbaar zijn, dacht ik.
- Foam met tekst beinkt met versamark en bestrooid met doorzichtig embossingpoeder.
- Tekst verhit en tot de conclusie komen dat foam krimpt als het warm wordt. Oeps.
- Tekst er weer af gepeuterd, nieuwe foam tekst gestanst en de beinkte én geëmboste tekst er weer bovenop geplakt
- de tekst op de kaart geplakt, paste uiteraard precies op zijn plek.

En zie hier, het resultaat. Leuke techniek. Tekst staat wel een beetje verdekt opgesteld zo... Hoog James Bond gehalte, haha!

groetjes Joyce

ieks, vieze vingers!

Ja, want daar ben ik niet zo van. Vieze vingers... Ben helemaal niet zo smetvrezerig aangelegd, en ga ook gerust met de kinderen kleien - in de zandbak - deeg kneden voor koekjes. Maar om nou bewust in de kast te duiken, daar verf en inkt uit te voorschijn te halen, en te denken: nu ga ik daar eens mee kliederen? Nou nee. Meestal kies ik voor de veilige (en schone) weg van papier, stickers en mijn snijapparaat.

Maar ja, het effect van die kaarten met stencils en inkt is altijd wel zo leuk. En nu had ik onlangs leuke stencils gekocht en die moeten natuurlijk wel een keertje worden uitgeprobeerd. Je voelt hem al aankomen. Keukenrol en water in de aanslag, krant onder mijn snijmat en gaan met die banaan. En met een leuk linkje (Video van Kristina Werner: klik) met het idee voor een kaartje was ik zó van start. Met hierbij mijn resultaat:

Een kraft kaart en daarop het stencil. Mijn witte inkt deed het niet zo goed en daarom Gesso als ondergrond gebruikt, aangebracht met een sponsje. Toen dat droog was, het stencil een klein stukje opgeschoven en toen met drie kleuren inkt eroverheen (groen, blauw, paars) en een beetje in elkaar laten overlopen (al heb ik niet van die mooie distress-inkt als in het filmpje, maar toch). Daarna een strook vellum bestempeld met versamark en geëmbost met blauw embossingpoeder. Daarna wat witte accenten aangebracht met een gelpen op het vellum. Al had ik het inkleuren van "happy" een volgende keer achterwege gelaten.

En met die vieze vingers viel achteraf nog best mee. Nu de eerste horde is genomen moet ik me er maar eens vaker toe zetten. Want je raad het al. Het was natuurlijk superleuk...

Groetjes Joyce