Günümün Sözü

Mesafe; “Hadi gel sarılalım.” diye bir mesaj geldiğinde önce kocaman gülümseyip sonra içinin acımasıdır.

Mevsimlerden Ben...

Uzun zamandır yazmıyorum Güncem. Biraz yoğunluk, biraz istememezlik, biraz durgunluk, biraz monotonluk işte v.b. Vel hasıl kerim :) geldim. Hoş geldim. Pazar günü dönüyorum. Yeni eğitim öğretim yılı için hadi bakalım! Başlayalım...

İlkbaharım.

Hep güneşliyim, ancak yağmurum bir anda iner.Islatır, dağıtır, herkesi kaçırır. Sonra yine güneş açar, ancak ortada kimse kalmaz. Cıvıl cıvıl, neşe dolu; fakat bir şekilde yalnız. Hep olur olmaz zamanlarda yağan yağmurlar yüzünden.

Yazım.

Sıcak, yakan, arzulu. Açık bir hava. Kararlı bir gidişat. Kimi zaman bunaltıcı. Alışmalısın, başka çaren yok. Bir kere tadını aldın mı çok güzel mevsim aslında. Herkese kapısı açık.

Son baharım.

Hiç geçmeyen bir hüzün içinde. Güneşli olsa da soğuk. Rüzgar uğultusu. Konuş, anlat.

Kışım.

En sonunda yalnız kalanım. Kendi içinde üzgün olanım. Soğuğum, kafam atınca buzum. Dokunulmaz, ulaşılmaz. Orada görüyorsun, ama yok aslında.

Ben buyum, bunlarım. Birisiyim, hepsiyim. Azım, çoğum.

Denge noktası, dengesizliğin uç noktası.

Ben varım, yaşıyorum, hayattayım.

Ben yokum, öldüm, hiç doğmadım.

Her şeyim, hiçbir şeyim.

Sevgiyim, nefretim.

Ben, benim.