Biggi í costa rica

Góðir hálsar

ný síða

http://ai.mis.is

Velkomin

Ég ætla að taka mér pásu til óákveðins tíma hér við þetta blogg. Ástæðan er sú að nú er ég ekki lengur úti í Costa Rica og finn ég ekki fyrir mikilli bloggþörf núna. Ég þakka lesninguna í gegnum árið.
Biggi

Thá eru jólin ad ganga í gard enn einu sinni. Thad er margt sem kemur upp í huga manns á thessum tíma fridar og hamingju, thó sérstaklega thar sem ég er ekki staddur thar sem hef upplifad thessa tíma alla mína tíd. Mun ég hér í Costa Rica upplifa jólin á annan hátt, í nýju umhverfi, med odru fólki og upplifa adra sidi. Hefur mér ordid hugsad mikid til jólaundirbúningsins hér, thó sérstaklega um daginn thar sem ég var staddur á strondinni í miklum hita og synti í sjónum og heyrdi í fjarska spilada jólatónlist og sá skreytt húsin med jólasveinum og snjókollum (sem er btw frekar fyndid thar sem flestir hér hafa aldrei upplifad snjó). Einnig í dag thegar ég heyrdi jólatónlist í naesta húsi en einnig í sláttuvél fyrir utan og fannst mér thad ekki alveg passa saman. Thad eru margir smáhlutir á Íslandi sem mér hefur verid hugsad til, sem e.t.v. mér fannst ekki thad sérstakir medan ég upplifdi thá sídustu jól. Fjolskylda mín á Íslandi heldur mjog mikid í hefdir sem mér finnst mjog skemmtilegt. Aetla ég ad nefna nokkur daemi um thad sem ég hef verid ad hugsa.
Eg sakna thess ad fara í Bústadakirkju fyrsta sunnudag í adventu á Adventukvold med fjolskyldunni og hitta vinina thar med sínum fjolskyldum. Ég sakna adventukransins heima med dokk raudu feitu kertunum, sem er svo gamall ad alveg ad detta í sundur, en ég mundi ekki fyrir nokkurn mun vilja kaupa nýjan og ad syngja baedi íslensk og thýsk log á kvoldin thar sem eina lýsingin er kertaljósid fridsaela sem ég get starid á tímunum saman. Ég sakna adventukransins med kreminu sem mamma bakar. Ég sakna thess ad pakka jólakortum fyrir Amnesty. Ég sakna alltaf somu jólaskreytinganna heima, thar sem allt hefur sinn stad, stjornurnar í gluggana, seríunar og kertin. Ég sakna thess ad baka og borda laufabraud og smákokurnar hennar mommu med jólatónlist af vínilplotum í bakgrunni. Ég sakna thess ad fara med jólastjornuna til Moggu. Ég sakna súkkuladidagatalsins ásamt gomlu dagatalanna. Ég sakna bláu jólaljósanna fyrir utan húsid. Ég sakna thess ad fylgjast med Kotlu geislandi af jólafíling í byrjun des og hlustandi á íslensku jólalogin. Ég sakna thess ad skrifa, teikna og skreyta jólakortin med gull og silfurpennum og glimmeri med jólatónlist spilada í bakgrunni. Ég sakna thess ad fá hlýlegar kvedjur og fallegt bros frá ollum sídustu daga fyrir jól thegar fólk býdur manni gledileg jól. Ég sakna thess ad labba laugarveginn og skoda og kaupa gjafir. Ég sakna íslistaverkanna á laugarveginum sem og skreytinganna. Ég sakna thess ad fara út med vinunum og thurfa alltaf ad bída eftir Hrafni og Vimmi alltaf jafn pirradur. Ég sakna thess ad fara í Japis eda Hljómalind og kaupa geisladisk handa Hilmi og ad fara í Stellu og kaupa eitthvad handa mommu og ad fara í Gudstein og finna eitthvad handa pabba. Ég sakna thess ad fara ad kaupa jólatré og alltaf deila vid mommu og pabba thar sem ég vil fá stórt en thau lítid. Ég sakna thess ad sjá Vimma drekka meira kók en vanalega sem ég hélt ad vaeri ekki mogulegt. Ég sakna jólagjafahúmors Magga. Ég sakna thess ad fara í Langholtskirkju á midnaeturjólatónleikana, hlusta á kórsonginn, orgelleik, horpuleik og flautuleik, drekka allt of heitt kakó í hlénu thannig ég brenni mig á tungunni og enda svo med ad syngja Gloria in exelsis deo thar sem thak kirkjunnar aetlar naestum ad fjúka. Ég sakna thess ad vera ad vinna í hinum ýmsu hlutum med Andra á fullu langt fram á nótt sem tekst alltaf ad klára ad lokum. Ég sakna thess ad labba nidrí bae á Thorláksmessu í fridargongunni med kertaljós í hendi og hlustandi á kór MH, sem endar svo med raeduholdum nidrá Ingólfstorgi og med ad allir vidstaddir, sem eru ad farast úr kulda thrátt fyrir ad vera vel dúdadir, syngja saman Heims um ból undir stjórn Thorgerdar. Sakna thess ad fara svo til Rognu ad borda thaer kraesingar sem hún hefur galdrad og ad fara svo nidrí bae ad hlaupa á fullu allan laugarveginn til ad kaupa sídustu gjafirnar fyrir klukkan 11 og ad fylgjast med fólkinu thjóta til og frá á laugarveginum. Sakna thess ad heisla naestum odrum hverjum manni á laugarveginum og kasta gódri kvedju med brosi. Ég sakna thess ad setja klink í kassa hjálpraedishersins. Ég sakna thess ad skreyta jólatréd seint á Thorláksmessukvold med gomlu hvítu ljósunum, raudu kúlunum, íslensku fánunum og fulglunum tveimur efst medan nartad er í hangikjot og drukkid jólaglogg. Ég sakna thess ad fara á leidi beggja afa og ommu og setja krossana og blómin. Ég sakna thess ad keyra út gjafir á adfangadag med Hilmi med jólasveinahúfur. Ég sakna thess ad labba til Guddu thar sem hún opnar hurdina og thad sést alltaf bara hausinn hennar á hlid thví hún er alltaf í náttsloppnum thegar ég kem med gjofina til hennar. :) Ég sakna thess ad fara uppá Grensásdeild í messu um hádegid á adfangadag og rabba svo vid jólakokuát. Ég sakna thess ad fara í Bústadakirkju kl. 6 vel uppápússadur og ad láta pabba gera bindishnútinn medan hlaupid er uppí krikju í snjónum vel snemma til ad fá saeti inní kirkjunni sjálfri. Ég sakna thess ad heyra roddina hans Pálma thegar hann segir í messunni: Gledileg Jól. Ég sakna thess ad syngja Heims um ból og fá gaesahúd vid songinn. Ég sakna thess ad labba heim úr kirkjunni nidur Litlagerdid thar sem madur rennir sér á klakanum, svo yfir snjóinn á túninu og sjá tunglid og stjornurnar ef heppnin er med manni (hins vegar er ekki lengur haegt ad sjá stjornurnar thar sem búid er ad setja upp ljós núna vid stíginn...:(...) Ég sakna thess ad borda rjúpuna gódu vel eldada af mommu eftir ad pabbi hefur lesid jólagudspjallid sem madur heyrir aldrei of oft. Ég sakna thess ad opna pakkana í rólegheitunum í jakkafotunum liggjandi uppí sófanum, sem er svo thaegilegur, og bordandi lakkrískonfekt, hnetu M&M´s og bland af salthnetum og ljósum súkkuladirúsínum og drekkandi jólaol. Ég sakna thess ad opna jólakortin indaelu ad midnaetti og fá ómetanlegar kvedjur. Ég sakna thess ad vaka langt frameftir med Hilmi. Ég sakna thess ad vakna á jóladag í kyrdinni og sjá snjó út um gluggann á trjánum. Ég sakna thess ad borda jólabraudid hennar mommu á jóladagsmorgun sem er eini maturinn sem ég laet smjor á. Ég sakna thess ad gera ekki neitt allan jóladag nema ad fara í messu og stuttan gongutúr í kyrrdinni. Ég sakna thess ad hanga med vinum mínum milli jóla og nýárs, thó sérstaklega hin gomlu spilakvold med stákunum langt fram á morgun undir glasi med jólaoli og piparkokum thar sem vandamál heimsins voru leyst og spilad var Trivial Persuit og enginn gat aldrei brúna litinn.. Ég sakna thess ad spila útsetningar afa af jólalogum á píanóid. Ég sakna lyktarinnar af jólatrénu. Ég sakna thess ad bjóda gamla vinahópnum úr 7. og 8. bekk í piparkokur og hlaeja med Heiddu, Guddu, Sondru og Andra thví thad ríkir mjog sérstakur húmor thar á milli. Ég sakna thess ad lesa jólabaekurnar, thó sérstaklega um Trolla og bókina med lyktunum. Ég sakna thess ad kaupa flugelda hjá KFUM thar sem manni er alltaf tekid vel og ég vil kaupa og kaupa og fae pabba med mér í thví, en Hilmir naer ad draga úr honum ad kaupa ekki mikid. Ég sakna gomlu veislana heima hjá Elínu og Paul thar sem sungnir voru saenskir songvar og braudtertan góda bordud og saltstangir og svo fékk madur pakka med mandarínu og stjornuljósi undir lokin. Ég sakna áramótamessunnar í bústadakirkju thegar sungid er: Nú árid er lidid. Ég sakna thess ad fara á brennu á Geirsnefi (sem er hins vegar miklu verri núna en thegar Hagkaup var med hana) og finna hlýju eldsins medan stjornuljósinu er sveiflad. Ég sakna thess ad horfá áramótaskaupid sem er naestum alltaf jafn lélegt en samt horfa allir á thad og ekki sést ein einasti bíll út um gluggan, hvorki í ártúnsbrekkunni né á breidholtsbrautinni. Ég sakna raudu slysablysunum sem kveikjum alltaf í. Ég sakna thess ad sjá gamla árid fara og thad nýja koma í sjónvarpinu ad midnaetti medan sungid er: “Nú árid er lidid”. Ég sakna thess ad sjá brjálaedid í Íslendingunum um midnaetti thegar horfi á alla flugeldana. Ég sakna thess ad óska ollum gledilegs árs med tárin í augunum vegna thakklaetis fyrir góda tíma, en einnig med smá sorg thar sem thetta ár kemur aldrei aftur eins og segir í laginu.
Já, thad eru margir smáhlutir sem madur saknar thetta árid fjarlaegur sínu landi. Thó er thad addallega soknudur á gódum og rólegum tímum med fjolskyldu og einnig vinum. Jólin eru tími fridar, hamingju, rólegheita og vaentumthykju. Jólin eru tími nákominna ad vera saman. Einungis thad ad standa vid hlid nákomins, horfa í augun sem segja svo mikid og horfa á brosid sem geslar út frá sér, fadma ad sér og segja svo Gledilega Hátíd. Thessi tvo ord sem eru svo einfold, en thó segja svo mikid. Og thegar madur hlustar á thau og horfir á bros sem segir einnig meira en thúsund ord og í augu thar sem eins og ákvedin tengsl eru á milli augnanna, thá finnur madur fyrir hamingju í hjarta sínu og gledi og thakklaeti streyma um aedar líkamans. Thetta eru jólin fyrir mér.
Ég vil vitna í Vimma thar sem hann sagdi vid mig:
Get ég nú sagt thér thad ad ég mun ekki upplifa jól thetta árid thví thad sem ég tharf er ad vera í fadmi fjolskyldu og nánustu vina auk thess sem ad engin jól eru án kirkju kl. 6 og heims um ból med kertaljós í Bústadakirkju.
Ydur er í dag freslari faeddur, sem er Kristur Drottinn. Dýrd sé Gudi í upphaedum, og fridur á jordu med monnum, sem hann hefur velthóknun á.
Gud gefi ykkur ollum fridsaela tíma med nákomnum og megid thid finna trú, frid, kaerleika og hamingju í hjortum ykkar. Njótidi thess.
Gledilega hátíd!

Jaeja gódir hálsar, nú aetla ég ad segja ykkur frá einni helgi hjá mér, th.e.a.s. 15.-17. okt.
Hafdi ég frétt nokkrum vikum ádur ad thessa helgi yrdi carnaval í borg einni á Caribian strondinni sem heitir Limón. Ákvad ég svo ad skella mér ásamt vinkonu minni, Rosie, frá Ástralíu. Vid ákvádum ad hittast á rútustodinni á fostudaginn kl. 10. Ég maetti 20 mín of seint en thad var í lagi thar sem hún var nýkomin. Vid keyptum okkur mida í naestu rútu og medan á rútuferdinni stód spjolludum vid um hitt og thetta medan thutum fyrst framhjá endalausum skógum og sídan endalausum bananaraektunum. Eftir dágóda stund ákvad ég ad byrja ad spjalla vid konuna sem sat fyrir framan okkur í rútunni thví ég heyrdi hana tala ensku og finnst mér mjog gaman ad spjalla vid túrista sem ég hitti á fornum vegi. Var thetta thá kona sem var faedd og uppalin í Limón, en hafdi sídan flust til Florida og býr nú thar. Var hún ad heimsaekja aeskuheimilid sitt. Spjolludum vid heilmikid vid hana medan hún útskýrdi fyrir okkur marga hluti um sogu Limon og the caribian coast, um fólkid thar sem eru adallega svart fólk, og um hvernig lífid er á Jamaica en foreldrar hennar eru thadan. Var mjog áhugavert ad spjalla vid hana og stytti thad manni stundirnar í rútunni. Loksins komum vid ad leidarenda og gengum svo ad lítilli ritvoruverzlun sem vinur okkar vinnur í, en einmitt hjá honum aetludum vid ad gista yfir helgina. Thar var hann ásamt 2 vinum og einni gringu (thad sem hér er sagt um stelpur frá USA) og voru thau oll mjog hress. Thar chilludum vid dágóda stund en ákvádum svo ad fara út í eyju nokkurra tharna rétt hjá (sem er einmitt fyrsta eyjan sem Kristófer Kólumbus kom á thegar hann kom til Costa Rica árid 1502). Vid fórum í súpermarkadinn til ad verzla mat og drykk og toludum svo vid einhvern gaur vid hofnina til ad skutla okkur útí eyjuna. Thegar thangad var komid var thar enginn. Thad er eitt hús thar sem gaur nokkur býr í en hann var í landi. Vid komum okkur thá bara vel fyrir í húsinu, en thad var nú samt dáldid illa vid haldid hús. Vid bjuggum svo til bálkost thegar dimma tók og chilludum feitast tharna, grilludum kjot og bordudum stappadar baunir sem er eitthvad sem aldrei má vanta hér í Costa Rica. Tharna í húsinu var ekkert rafmagn thannig ad vasaljós sem ég tók med mér kom ad gódum notum. Svo settumst vid á strondina og horfum á borgina í ljósadýrdinni og hlustudum á hávadann frá partýsvaedi borgarinnar blandast vid sjávarnidinn. Svo kom ad thví ad fara ad sofa thegar langt var lidid á nóttinu og tími eldsins lidinn. Thegar vid fórum inní húsid thar sem aetlunin var ad sofa var thad dáldid scary, og enn meir thegar madur heyrdi hin ýmsu hljód. Ákvádum vid thá ad sofa úti, sumir í hengirúmum en adrir á dýnum. Ákvádu thó ég og einn gaur ad fara í skodunarferd inní húsid til ad tékka hvada hljód thetta vaeri. Í fyrsta herberginu var allt med kyrrum kjorum, en í thví naesta voru orgynnin oll af kakkalokkum. Brá okkur heldur betur í brún og lokudum hurdinni strax aftur thar sem thetta eru ógedsleg dýr. Svo í thridja herberginu rákumst vid á rottu eina ásamt fleiri kakkalokkum. Thá vorum vid sammála um thad ad thad vaeri betra ad sofa úti. Sváfum vid adeins í nokkra klukkutíma en voknudum vid thad ad thad var svín ad fitla vid faetur okkar. Fannst mér thad frekar óvenjulegt en forunautar mínir hogudu sér eins og thetta vaeri thad edlilegasta í heiminum. Í morgunmat bordudum vid leyfar frá kvoldinu og ákvádum svo ad ganga um eyjuna í leit ad gódum sundstad thar sem ekki var sturtuadstada. Fundum vid svo einn gódan stad og var gott ad skola af sér óhreinindin thar. Einnig er mjog heitt og rakt í Limón thannig ad skella sér í vatnid er mjog thaegilegt. Svo sluppum vid af í dágóda stund vid húsid ad nýju í hengirúmunum ádur en bátsgaurinn kom aftur og skutladi okkur í land. Thegar í land kom fórum vid ad skila dralsinu okkar í húsid thar sem vid gistum og svo fóru ég, Rosie og gringan nidrí bae. Vid tródum okkur innaní mannfjoldan og horfdum á endalausa skrúdgonguna labba framhjá med fólki dansandi og syngjandi og mikil stemning var medal lýdsins. Svo thegar sídasti hópurinn var ad ganga framhjá sagdi ein señora vid okkur ad vid thurftum ad passa okkur rosalega mikid thegar allir vaeru komnir framhjá thví thá mundi allur drasllýdurinn koma, og ef vid mundum ekki drífa okkur í burtu thá yrdi naestum pottthétt ad thad yrdi rádist á okkur. (Enda lít ég t.d. ekki beint út eins og fólkid hér) Vid sáum fullt fullt af loggum á hestum og gangandi koma og hugsadi ég med mér ad thad hlyti ad vera ástaeda fyrir ollum thessum loggum. Drifum vid okkur thá áfram med gongunni thar til ad vid komum á stad sem allar hátídarnar og partýin voru haldin. Ádur en vid gátum komist inn á svaedid gengum vid framhjá rod logregluthjóna og ég held ég hafi aldrei séd svona margar loggur ádur á einum stad. Thá minntumst vid orda theirra sem vid hofdum talad vid undanfarin sólarhring. Fólk sem býr í Limón hafdi verid ad tala um ad el carnaval vaeri thetta árid haldid á svaedi sem vaeri mjog haettulegt og ad mikid af innfaeddum thordu ekki ad fara thangad. Svo komumst vid ad thví ad árásarmennirnir hér nota ekki hnífa eins og í San José, heldur byssur. Heyrdum vid svo reynslusogu frá einum kunningja okkar sem hafdi verid tekinn nidur og 3 byssum midad ad honum 3 árum ádur og eftir thad hafdi hann ekki farid á el carnaval. Vegna thessa voru vid dáldid smeyk vid ad vera tharna á svaedinu. Ákvádum vid thó ad labba adeins um thar sem ekki var lidid langt á kvoldid og enn var mikid um fjolskyldufólk. Var thetta mjog mjog mjog stórt svaedi. Allt morandi í tívolíleiktaekjum, fullt af solubásum med fot, skartgripir og marg fleira. Svo var matur seldur út um allt og svo út í enda (sem tók um 15 mín ad labba) voru fullt af borum, sem stóru svaedi á milli theirra thar sem fólk hittist og spjalladi saman. Enda voru líka fullt af fólki. Tharna var ekki malbikad eda neitt svoleidi heldur var thetta allt sandur, sem var bara thaegilegt, enda gekk madur um í sandolum. Eftir thetta rolt okkur ákvádum vid ad snúa aftur heim og koma sídan aftur sídar um kvoldid med theim sem vid bjuggum hjá, thar sem er betra ad vera í staerri hóp og ekki bara útlendingar saman. Thegar heim kom sat vinur okkar á verondinni (thad gerir fólk mjog mikid hér) og var ad sjalla vid einhverja tvo gaura. Eftir ad ég hafdi tyllt mér nidur med vatnsglas thá byrjadi ég ad spalla líka vid thá. Voru thetta thá trúbodar. Einn frá El Salvador og hinn frá USA. Tilheyrdu their kirkju nokkurri sem er í stórum dráttum álíka odrum kristnum kirkjum, nema thad ad their héldu thví fram ad Jesú hafi birst í Ameríku á tímum Inkanna og Mayanna eins og hann birtist hinum vestraena heimi fyrir botni Midjardarhafs. Var mjog áhugavert ad tala vid thá og fraedast um trú theirra og starf hér í C.R. Eftir dágott spjall fóru their og gerdum vid okkur thá tilbúin ad fara út. Sídan fórum vid 8 saman á el carnaval, gengum út í enda med morgum stoppum thar sem thetta fólk var alltaf ad stoppa og heilsa einhverjum. Thar skelltum vid okkur inn á einn bar sem var mjog mjog mjog gódur. Var fyrst spilud tónlist frá the 80´s sem var mjog gaman ad heyra og svo fór tónlistin út í Reggae Roots, th.e.a.s. Bob Marley. Thad var gi-it magnad. Í fyrsta lagi er tónlistin mmmmeiriháttar, mjog róleg og thaegileg. Svo var svo gaman ad fylgjast med morgu fólki tharna á barnum sem fíladi sig svo algjorlega inn í tónlistina ad ég hef varla séd annad eins. Var mikid um rasta svertingja med dredda, sem hefdi ekki komid mér á óvart ef ad einhverjir theirra vaeru búnir ad reykja, og var stemningin grídarleg. Eftir dágóda stund breyttist tónlistin aftur í hradari beat og fór út í Don Omar frá Puerto Rico, en thad er mikid hlustad á hann hér (veit ég ekki hvort thad sé eitthvad um hann á Íslandi). Eftir ad vid hofdum dansad og dansad vorum vid ordin dáldid threytt, vid skelltum okkur út (thó í raun thad sé enginn munur á inni og úti, thad er í raun allt úti. Hver bar er í raun undir stóru tjaldi.) og chilludum á millisvaedinu sem var pakkad af fólki og mikill stemmari. Svo tylltum vid okkur á stad einum sem seldi mat og drykk og fengum okkur ad drekka. Enda er mjog heitt í Limón, og thegar madur dansar í thessum hita....úfff. Svo roltum vid heim á leid, komum vid í einu taekjanna sem fór í einhverjar hringi og daemi, og lobbudum svo heim. Thegar heim kom fundum vid einhverjar matarleifar í ísskápnum sem hitudum upp og fengum okkur smá naetursnarl ádur en farid var í háttinn. Daginn eftir, th.e.a.s. á sunnudeginum voknudum vid oll mjog seint thar sem ekki var farid snemma ad sofa. Ákvádum vid ad thetta yrdi chill dagur. Vid bordudum morgunmat um hádegid (sem var gallo pinto med tortilla og osti, en thetta er mjog típískt. Gallo pinto eru hrísgrjón og baunir saman) med allri fjolskyldunni og áttum svo mjog áhugaverdar umraedur vid matarbordid sem entust í um 2 ½ klst. Toludum vid um stjórnmál, landafraedi, spillingu, sogu, menningar, thjódmenningarsamfélog, vidskiptahalla, neyslusamfélog, vold, framtídina, fortídina, Ísland, Ástralíu, C.R., USA, ensku, spaensku, tungumál, menningarsjokk, lífsreynslur og margt margt fleira. Var thad mjog gaman. Sídan horfum vid á seinnihelming myndarinnar Hringardróttinssaga nr. 2 sem var ágaetisskemmtun. Thegar lída tók á eftirmiddaginn ákvádum vid ad skreppa nidrí bae, roltum thar um í dágóda stund og var naestum enginn í baenum thar sem allir voru í el carnaval. Vid fórum nidur ad sjó, og sátum thar í langan tíma. Toludum um lífid og tilveruna, eda vid og vid thogdum vid bara og horfdum á sjóinn leika um steinana og sandinn og himinninn og hver og einn lét hugsanirnar theytast um hugann. Sídarn keyptum vid okkur ís og roltum smám saman til baka. Á leidinni heim komum vid vid á ávaxtasolu einni útá gotu sem er opin allan sólarhringinn og keyptum okkur appelsínur og jocotes (sem veit ekki hvort sé til íslenskt ord) sem voru mjog gód og nutum út í fingurgóma. Thegar heim kom ákvádum vid ad spila. Var thá ekkert spil sem vid oll kunnum thar sem vid komum frá mismunandi heimshornum. Kenndum vid thá hvort odru og var thad mjog gaman. Thegar augnlokin fóru ad síga verulega á okkur fórum vid ad sofa glod eftir thaegilegan afsloppunardag.
Á mánudagsmorgni voknudum vid snemma og logdum ég, Rosie og gringan af stad til thjódgards í um klst fjarlaegd sem heitir Cahuita. Tókum vid bus og gekk ferdin vel. Thegar thangad kom skelltum vid okkur inn í thjódgardinn, og lobbudum thar á strondinni í dágódan tíma. Var nokkud um fólk thar thannig ad vid ákvádum ad fara stíg einn inní skóginn til ad koma á naestu strond thar rétt hjá. Eftir thónokkud labb í skóginum vissum vid ekkert hvar vid vorum eda hvert vid vaerum ad fara. Stígurinn var búinn ad leysast upp og engin strond komin. Eftir dágott labb komum vid thó loksins ad strondinni. Thar tylltum vid okkur, ekki sála ad sjá og skelltum okkur í sjóinn. Thurfti ég sídan ad hlaupa uppúr sjónum ad dótinu okkar thar sem hópur apa nálgadist, thví their raena nebbla oft mat eda dóti frá fólki. Sem betur fer tóku their ekkert en thad munadi mjóu nokkrum sinnum thar sem stundum getur verid erfitt ad halda theim í burtu thar sem their vinna saman og ferdast í hópum. Thess vegna thurfti alltaf eitt okkar ad vera í landi á apavakt. Eftir dágóda stund tharna veifudum vid bát einum sem fór thar framhjá og spurdum hvad hann mundi rukka fyrir ad taka okkur til baka. Var thad ekki dýrt og skelltum vid okkur med honum sem var ágaetisskemmtun fyrir sig. Svo tókum vid rútuna aftur til Limón og svo heim til San José hress og glod eftir góda helgi innan um svarta fólkid, rastana og hitann.

Ágaetu lesendur
Eg og minir gomlu godu felagar hofum akvedid ad ganga i einu skrefi lengra i godri vinattu.
Teir agætu herramenn, snillingar og storkostlegu konungsbornu synir hafa akvedid ad ganga i felag, felag sem einungis vid erum adilar ad og engin annnar madur a jordinni mun geta ordid partur af. Teir menn sem eru i tessu brædrafelagi eru eftirfarandi:

Hrafn Hjartarson a.k.a. Raven
Andri Gudmundsson a.k.a. Gud
Birgir Ásgeirsson a.k.a. Biggi Burger
Magnus Júlúusson a.k.a. Maggi Jul.
Kristinn Gudnason a.k.a. Kiddi runner
Vilmundur Sveinsson a.k.a. Vimmi Sitrona

Teir eru, hafa alltaf verid, munu alltaf vera og verda aldrei neitt annad en AFKVæMI ISLANDS!

Heimasida felagsins er i vinnslu hja Raven og Gud.
Frekari upplysingar er hægt ad finna i sima 8667336!

En eg, eg er farinn út í sólina!

ps. Thetta félag er og mun alltaf verda wicked awesome mmmmmeiriháttar félag......eda eins og sagt er hér á hnettinum....tuanis!!

Thá er loksins komid ad thví ad ég skrifi eitthvad á thetta blessada blogg...
aetla ad segja frá fostudegi og laugardegi sídustu helgar...
thad var thannig mál med vexti ad planid var ad fara med vinkonu minni, Rosie frá Ástralíu, á strondina ad kafa og hafa thad gaman. Svo kom thad upp ad um allt land voru mikil mótmaeli og staerstu thódvegunum var lokad af mótmaelundum thannig ad madur komst ekki mikid. Var ég samt alveg sammála mótmaelunum thar sem verid var ad mótmaela samningi sem ríkid vill gera vid USA, en thad gerir ekkert nema ad USA graedir fullt af peningum og CR ekki og CR gerir allt sem USA segir til al sleikja thá upp. Thetta er lýdur landsins ekki sammála og ekki ég heldur. Thannig ad ég var alveg sáttur. Í stadinn ákvad ég ad fara í heimsókn til Rosie á fostudeginum. Var mjog gaman ad sjá hana aftur eftir sídasta sinn sem vid hittumst og robbudum vid mikid saman. Fórum svo saman í gymid sem er nálaegt húsinu hennar, og thar sem hún thekkir gaurinn thar thá thurfti ég ekkert ad borga og fékk einkathjálfun sem var bara mjog gott. Eftir ad fara heim og í sturtu rabbadi ég heilmikid vid systur hennar sem eru mjog hressar og fínar. Svo kom einhver vinur theirra sem hafdi fyrir 8 árum farid sem skiptinemi til Finnlands, og thad er svo sannarlega munur á Finnlandi og Costa Rica. Hann sagdi okkur hinar ýmsu sogur um Vodka, finnsk Sauna og mikinn kulda og var gaman ad spjalla vid hann og var mikid hlegid. Seinna um kvoldid eftir ad hafa bordad hrísgrjón, baunir og kjúkling (týpist hér í CR), gerdum vid okkur til ad fara á bar einn sem thaer maeltu med. Eftir ad thad tók heila old fyrir thaer ad taka sig til kom loksins leigubíllinn sem var víst einhver sem thau thekktu. Ég verd nú ad segja ad thetta var ein af hraedilegustu leigubílsferdum sem hef farid í. Byrjadi med thví ad gaurinn reykti og tholi ég ekki thegar fólk reykir í bíl vid hlidina á mér. Svo vorum vid 5 farthegar í bílnum. Thad er alveg í lagi, en venjulega gera leigubílsstjórar thad ekki. Svo tók hann upp bjórflosku sem hann var ad drekka og thá leist mér ekki á blikuna. Hann kláradi bjórinn og mengadi nátturuna med thví ad henda floskunni út um gluggann. Svo keyrdi hann mjog hratt í myrkrinu og ákvad ég ad setja á mig beltid og tók thá eftir thví ad enginn var í belti. En allavega, hann setti hinsvegar á mjog goda tonlist, Jackson á fóninn, en lidid í bílnum krafdist ad hann setti á útvarpid og hlustudum vid á salsa thad sem eftir var. Loksins var martrodinni svo lokid og komum vid ad thessum bar. Thar áttum vid ágaetar stundir....var mikid dansad og spjallad vid hina og thessa. Svo lentum vid thí midur í thví ad veski einnar systunnar var stolid....minnir mann enn og aftur á thad ad madur tharf ad passa sig vel. Svo fórum vid heim sátt eftir gott kvold. Rabbadi ég vid pabba Rosie thegar komum heim sem mér til mikillar furdu var vakandi. Hann var mjog hress og robbudum vid heilmikid saman. Hann vissi náttla ekkert um Ísland eins og flestir hér og var thetta hin hressasta umraeda medan hann át Gallo Pinto sem eru hrísgrjón og baunir blandad saman. Svo loksins fórum vid ad sofa. Raeddi ég nokkra stund vid Rosie og sofnudum svo út frá umraedunum. Voknudum vid svo vid vekjarann 3 klst sídar thar sem thurftum ad ná bus ad eldfjalli einu sem aetludum ad fara til. Eftir morgunmat um rúmlega 5 leytid sem voru nú bara bananar thá skelltum vid okkur út ásamt systur hennar og nádum rútunni. Vid sváfum eins og steinar í rútunni. Thegar komum ad eldfjallinu thá minnti thad mig ekkert smá á ísland. Tharna var mjog kalt, held svona 15 grádur og lítill gródur. Svo var loftid mjog thurrt, enda var thetta í um 3400 m haed. Var mjog gaman ad sjá thetta eldfjall en ekki svo frábrugdid thví sem madur sér á Íslandi. Tharna uppi raeddi madur vid hina ýmsu túrista, thar á medal thódverja, thar sem ég reyndi ad aefa mig í thýskunni en gekk thad frekar hormulega. Svo hitti ég gaur frá Indlandi sem bjó í UK en var í heimsókn hjá syni sínum í Panamá og ákvádu their ad ferdast til CR. Hann var ekki hindú heldur múslimi og áttum vid um 30 mínútna umraedu um trúarbrogd, pólítík og heimsins vandamál. Vorum vid sammála um naestum allt og var thetta hinn besti madur og var mjog áhugavert ad heyra thad sem hann hafdi frá ad segja. Ákvád ég ad ég mundi heimsaekja hann naest thegar kaemi til UK. Svo kvoddumst vid, tókum vid svo rútuna til San José og kvaddi ég Rosie og systur hennar og var thakklátur fyrir gódan sólarhring.

Sídasti fostudagur fannst mér algjor snilld.
Thad vildi thannig til ad thad var frí í skólanum mínum. Ég thurfti ad fara í útréttingar og rolti nidrí bae (thar sem ég bý nú á odrum stad er stutt ad labba nidrí bae). Thegar ég hafdi rolt um stund á gongugotunni rak ég augun í gaur sem sat á midri gotunni og var ad spila á gítar med lítid glas fyrir framan sig til ad safna pening. Thessi gaur leit gi-it kúl út og var í gi-it mognudum litríkum fotum. Ég hélt áfram gongu minni, keypti mér súkkuladiís fyrir 160 og ákvad ad setja afganginn af 200 í dolluna hans. Thó ákvad ég ad spurja gaurinn fyrst fyrir hverju hann vaeri ad safna, thví ég vildi vita í hvad peningurinn vaeri ad fara. Heyrdi ég fljótt ad hann var ekki med spaensku ad módurmáli og spurdi {eg hann margra spurninga. Thetta var thá gaur frá Kanada sem hafdi ferdast med bus og á puttanum alla leid til Costa Rica og hann safnar sér pening med thví ad spila á gítar. Hann var frá Quebec thannig ad talar fronsku en thar sem sú franska sem ég kann er lengst aftur í heilastofninum thá héldum vid bara áfram á spaenkunni. Eftir dágóda stund fórum vid ad tefla, tharna á midri gotunni. Fannst mér thad gi-it wicket. Tefldum vid thar 3 skákir. Ég vann eina og hann 2. Svo labbadi fram hjá vinkona hans og stoppadi hún í svona hálftíma og settist hjá okkur. Thetta var thá 19 ára stelpa frá Sviss sem var ad kenna ensku og thýsku í stofnun hér, hún var mjog kúl líka. Eftir dágott spjall rolti fram hjá okkur ein skiptinemastelpa frá Sviss og kaerastinn hennar. Vid heilsudumst og tylltu thau sér líka. Var gaman fyrir Sviss stelpurnar ad spjalla saman og vorum vid oll í gúddí fíling á midrí gotunni í San José. Tokum ég og Kanadagaurinn eina skák enn sem endadi med jafntefli. Svo rolti framhjá okkur stelpa med bakpoka og budum vid henni ad setjast thar sem hun horfdi svo mikid á okkur. Hafdi hún thá ekkert ad gera í nokkra klst og spjolludum vid slatta vid hana. Hún var ferdamadur frá USA og var mjog kúl. Svo kom gaur framhjá spilandi á harmonikku....tók ég thá gítarinn upp og reyndi ad fylgja thví sem hann var ad spila, thad gekk ágaetlega....svo kenndi harmonikkugaurinn mér grundvallaratridin hvernig harmonikka virkar ádur en hann hélt svo áfram gongu sinni. Var ég gi-it sáttur vid thad. Svo byrjadi ad rigna....thad var ég hinsvegar ekki sáttur med. Splittadist thá upp hópurinn, sem var ordinn svo stór og toff tharna á midri gotunni í chillinu. Ég fór med skiptinemastelpunni, kaerastanum og USA stelpunni á veitingastad nálaegt. Fengum vid okkur einn ollara og raeddum um oll heimsins mál. Sýndum vid svo USA stelpunni á korti hvert vaeri best ad ferdast til og gáfum henni morg rád. Svo tokum vid eftir ad klukkan var ordin margt. Fylgdi ég USA stelpunni ad bus stodinni thad sem hún var ad fara ad taka bus, thví hun vissi ekki hvar stodin var. Á leidinni taladi hún vid mig um hin ýmsu quote (held sé skrifad svona) sem voru mjog kúl, svo fór hún ad tala á fullu um indíána sem mér fannst mjog áhugavert. Fattadi hún svo ad hún var gi-it seint og medan vid héldum áfram sídustu 400 metrana gerdi ég ekki annad en ad reyna ad stimla inní hausinn á henni ad hún mundi ekki missa af bussnum. Enda gerdi hún thad ekki. Kvaddi ég hana, skiptumst á mailum og gekk ég svo í rólegheitunum heim um dimm hverfi borgarinnar, innan um róna, heimilislausa og bari fulla af fólki dansandi salsa.
Thetta fannst mér mjog magnadur fostudagur. Thótt thetta hafi verid fostudagurinn 13. thá gerdist ekkert slaemt í mínu lífi, upplifdi bara eitthvad nýtt og naut lífsins...:)

Gódir hálsar...nýtt póstfang:

Birgir Ásgeirsson
Apdo. 852-1011 Y Griega
San José
Costa Rica

Gódan daginn gott fólk....
vonandi skemmtu sér allir vel um verzlunarmannahelgina....
Ég er búinn ad skipta um fjolskyldu af ýmsun ástaedum og skipti sídasta fostudag. Nýja póstfangid mitt mun ég skrifa hér í vikunni.
Annars er ég hress. Mun einnig byrja í nýjum skóla á morgun, thad verdur skrítid....vona ad lýdur hins nýja skóla sé hress.
Med kvedjum frá Costa Rica.....
Biggi

(Hef ákvedid ad halda ákvedinni nafnleynd í thessari faerslu)
Já, thad eru hlutir sem koma manni svo sannarlega á óvart. Ég var staddur heima hjá mér og kveikti á sjónvarpinu. Byrjadi svo ad fletta milli stodva til ad sjá hvort thad vaeri bara eitthvad eitthvad rusl eda eitthvad skemmtilegt. Thar sem ég fann ekkert skemmtilegt ákvad ég ad setja á MTV til ad tékka hvada lag vaeri. Var thá lag í gangi sem ég hafdi aldrei heyrt ádur med tónlistarmanni sem ég he faldrei heyrt um. En ekki nóg med thad. Í myndbandinu var vinkona mín. Ég hélt fyrst ad ég vaeri ordinn gedveikur, en vid nánari athugun var ég viss. Vinkona mín á Íslandi er í myndvbandi sem ég er ad sjá á MTV í Costa Rica. Thetta fannst mér alveg stórmerkilegt. Ég thaut strax út á naesta internetcafé og spjalladi vid Vimma á msn. Ég spurdi hann út í thetta, hann tékkadi á myndbandinu á netinu og stadfesti fyrir mér ad thetta vaeri rétt. Ég verd nú bara ad segja ad mér fannst thetta mjog merkilegt og skemmtilegt og kryddadi uppá daginn hjá mér.

Ég held áfram med helgarfaerslurnar. Nú er thad helgin 19-21. jún. Fjolskylda módurstystur minnar hér hafdi bodid mér med theim ad fara á strondina og thádi ég thad bod. Ég vaknadi eldsnemma á laugardagsmorgni. Tók straetóinn nidrí bae. Alltaf kemur mér jafn mikid á óvart hvad mikid af fólki er á ferli snemma morguns hér. Gekk spol nidrí bae sem mér finnst alltaf jafn skemmtilegt. Hef komist ad thví ad mér finnst mjog gaman ad vera í midbae. Baedi hér í San José og einnig í Reykjavík. Ad rolta um baeinn, skoda fólkid og setjast nidur í un parque er alveg stórskemmtilegt. Maeli med midbae Reykjavíkur fyrir ykkur Íslendingar gódir, einnig ef thid thurfid ad versla thá maeli ég med ad thid farid á laugarveginn frekar en í Kringluna eda dótid uppí Kópavogi thar sem thad er miklu skemmtilegra og thid styrkid ekki verslunarmidstodvar, en smám saman hef ég vaxid á móti verslunarmidstodvum. En allavega, ég tók naesta bus heim til módursystur minnar. Thegar ég kom voru thau enn ad taka sig til, eru fjolskylda sem er dáldid óskipulogd, en mér finnst thad bara gaman thrátt fyrir ad heili minn lifir á skipulagningu. Ég snaeddi bara morgunmat thar í rólegheitunum. Thegar thau voru lokins til logdum vid af stad í thessum pínkulitla bíl theirra, skil ekki hvernig hann getur keyrt, fullur af fólki og farangri. Thar sem ég er mjog hávaxinn er ekkert sérstaklega thaegilegt ad vera í litlum bílum en thad var alveg í lagi. Vid keyrdum í nokkra klukkutíma, m.a. yfir stóra brú sem var gjof frá Taiwan til Costa Rica. Mér finnst thad svoldid merkilegt og grennsladist meira um thad og komst thá ad thví ad Costa Rica hefur mikil samskipti vid Taiwan, sem hlýtur ad leida til thess ad stjórnmálasamband Costa Rica og Kína er ekki mjog gott. En thessi brú er allvega mjog flott og mikilvaegt samgongutaeki. Sídan komum vid til borgar/baejar sem heitir Nicoya, thar fengum vid okkur ad borda. Pantadi ég mér kjúkling sem audvitad var borinn fram med hrísgrjónum og baunum eins og allt hér í Costa Rica. Fékk ég mér ávaxtadrykk sem var yndislega gódur. Hef ákvedid ad nýta thad vel ad vera hér í Costa Rica og drekka mikid ad ferskum ávaxtadrykkjum. Fórum vid sídan í súpermarkadinn. Fann ég thar ódýrustu banana sem ég hef séd. Stykkid á 9 colones sem thýdir stykkid á 1,8 kr. Thad fannst mér alveg magnad. Enda bý ég í bananalandinu. Mjog oft í dagbladinu eru fréttir um bananaútflutning til Evrópusambandsins sem er víst mjog mikilvaegt fyrir efnahag Costa Rica. Svo eru til pínkulitlir bananar sem eru á staerd vid thumalfingur. Einnig platanos sem eru af somu aett en staerri og venjulega steiktir. Líta samt alveg eins út og bananar. En hér ádur fyrr ádur en túristminn vard mikilvaegur thá hélt bananaútflutningur efnahag landsins uppi. En nóg af thví. Vid logdum aftur af stad og komum svo til Playa Samara en playa thydir stond. Vid bjuggum a einskonar hóteli sem voru íbúdir thannig ad bjuggum í litlu húsi í einskonar litlu hverfi sem var hótelsvaedid. Vid komum okkur fyrir og um kvoldid tók ég bordtennisleik sem gekk ekkert svaka vel en var mjog gaman og ég svitnadi súper mikid, enda alveg súper heitt vid strondina. Svo tók ég eftir thví ad allur haegrihandleggur minn var brunninn. Eftir smá hugsun mundi ég eftir thví ad haegri hondin hafdi verid útum gluggan á bílnum naestum alla leidina og thess vegna hefur hún brunnid en ekki sú vinstri. Var mjog skondid ad sjá muninn. Á sunnudeginum vaknadi ég um 5 leytid vid einhver ogurleg hljód. Ég fór á faetur og rolti út og tók thá eftir thvada oskur thetta voru, thetta voru aparnir í trjánum. Fannst mér thad alveg magnad. Ákvad ég ad fara ad synda í sjónum sem var einungis um 100 metra í burtu. Var enginn á strondinni og var thad mjog gott. Eftir morgunmat fórum vid oll saman í gongutúr ad naestu strond sem var mjog gaman, sáum apa í trjánum, krabba skrída á jordinni og fullt af fidrildum. Á hinni strondinni sem var mjog stor ákvad ég ad fara ad hlaupa og hljóp hana á enda og til baka, hafdi verid langt sídan ég hafdi fengid mér hreyfingu, eftir hlaupid tók ég svo sundsprett. Var thad mjog gott. Thegar heim kom aftur plontudum vid okkur í sundlaugina á hótelinu vid barinn og horfdum á fótboltaleik milli Costa Rica og Kúbu. Fólk allmennt hér í Costa Rica er rosalega spennt fyrir fótbolta og horfir á alla leiki. Ákvad ég ad reyna ad blandast menningunni og var innan um fólkid spenntur yfir leiknum, hálfur í vatni og hálfur uppúr, med bjór í annarri og krepptan hnefann í hinni vegna spennings. Tókst alveg ágaetlega ad upplifa stemmarann thrátt fyrir thad ad ég sé ekki mikill addáandi fótbolta. Eftir leikinn fór ég í smá apaleidangur um nálaeg tré sem var alveg mmmeiriháttar, tókum vid svo einn blakleik thar sem ég var thakklátur fyrir grundvallarkennslu í blaki sem ég fékk í verzló. Um eftirmiddaginn lagdi ég mid og tók svo kvoldid rólega. Chilludum í sundlauginni og horfdum á Harry Potter thar og hlustadi ég svo á diskana mína í hengirúminu vid húsid. En thad minnti mig einmitt á hann Andra, thar sem hann er med hengirúm heima hjá sér thar sem madur hefur dvalid ekki ófáum stundum. Á mánudagsmorgninum létu aparnir ekki heyra í sér en ég vaknadi samt sem ádur um 5 til ad fara ad synda vid sólarupprásina. Thad var alveg mmmeiriháttar. Sídan hjálpadi ég sjómonnum nokkrum ad koma fiskibát theirra út í sjó og rolti um strondina í morgunskininu. Thegar kom ad húsinu sá ég hóp edla vera á roltinu sem mér fannst wicked awesome. Thaer voru risa stórar og bara hressar. Eftir ad fylgjast med theim um stund tékkadi ég á lidinu sem var vaknad og fengum vid okkur morgunmat. Tókum thad rólega í sundlauginni ádur en vid logdum af stad heim. Stoppudum vid á veitingastad á heimleidinni thar sem ég fékk mér platanos (naestum bananar)(steikir ad venju) med osti sem var alveg ágaett, og ad sjálfsogdu fékk ég mér einhverskonar ávaxtadrykk. Sídan fórum vid heim. Thessi ferd var mjog fín, mjog róleg og thaegileg og slappadi ég vel af. Sá ég dýralíf og naut sjávarins. Svona verdur madur líka ad hafa thetta vid og vid.

Nú hef ég baett inn á bloggid commentum og ég hvet ykkur lesendur gódir eindregid til ad koma med comment svo framarlega sem thau eru innan sidferdislega marka.

Eitt enn gódir lesendur....
Gledilegan thjódhátídardag!!!!..:)

Jaeja, thá er ad segja frá annarri helgi sem er semsagt helgin 11.-13. jún. (held thetta verdi long faersla thanng ad thid lesendur gódir getid lesid thetta í portum ef thad hentar betur..:))
Fostudagurinn var frekar óvenjulegur skóladagur thar sem í yngri deild skólans var festival og vid í efri deildinni fengum ad koma thangad, thannig ad skóladagurinn var frekar mikid chill. Eftir skóla kom ég heim, setti einhven mat ofan í mig og fór svo út aftur. Byrjadi á ad fara í annad hverfi thar sem ég tek venjulega straetó á bordtennisaefingar og hafdi séd götumarkad í gardi einum daginn ádur. Ákvad ég ad fara thangad og líta á stemninguna. Var thetta hinn fínasti markadur, baedi med hluti, fot og mat. Ég keypti mér grilladan platano fylltan med osti (platano held ég sé ekki til á íslandi, en thad lítur eins út og banani en staerri og orduvísi bragd). Ágaetis matur. Svo fann ég mér regnhlíf thar sem ég hafdi týnt minni í ferdinni til Rincón de la vieja. Ódýr fín regnhlíf med einhverjum skrítnum útbúnadi sem ég legg ekki í ad lýsa. Sídan fann ég mér armband sem leist vel á og rakst svo á hlut einn sem mér fannst alveg tilvalin gjof. En gaurinn í thessum bás var ekki tharna. Spurdi ég konuna á naesta bás hvenaer hann kaemi og hún sagdi ad hann aetladi ad koma klukkan 2. Leit ég á klukkuna og hún var 4. Týpisk óstundvísi hjá fólkinu hér. Ég ákvad ad fara og koma vid aftur seinna um daginn. Á leidinni á straetóstödina gekk ég fram hjá búd thar sem allt var í tilbodsverdmidum. Einhver tilfinning sagdi mér ad kíkja inn og thar sem ég var ekki á neinni hradferd lét ég tilfinninguna ráda. Thar inni voru heaps of things en rakst ég svo ekki á pólóbol sem kalladi á mig beint inní hjarta: “Kauptu mig!” Ég fékk ad máta og thar sem hann passadi spurdi ég um verdid. Afgreidslukonan svaradi 599 colones. Thetta leist mér vel á! Loksins sá ég mjog mjog flottan bol sem var ódýr. Svona fyrir ykkur ad vita thá eru 5 colones í 1 kr sem thýdir ad thessi bolur kostadi 120 kr. Thótt hann var notadur og smá lausir thraedir thá var thad bara skemmtilegra og sannarlega thess virdi. Ég skellti mér á hann og fékk mest gamaldags kvittun sem ég hef séd., ákvad ad geyma hana...:) Svo tók ég bussinn nidrí bae.Thegar thangad kom fór ég beint á pósthúsid til ad ná ádur en lokadi en adalpóstúsid nidrí bae er rosa falleg bygging. Thar fór ég ad pósthólfinu sem fjolskyldan er med til ad tékka hvort ég hefdi fengid eitthvad. Jújú....gladdist mitt litla hjarta....var ekki bara póstkort frá pabba mínum og bródur sem their sendu frá Grímsey (alveg med ólíkindum hvert theim dettur í hug ad fara), svo var líka sending frá mommu. Hún sendir mér alltaf vid og vid bladaúrklippur úr Mogganum, alltaf gaman ad fá ad lesa íslensku aftur og vita smá hvad er ad gerast á skerinu. Og viti menn, inní bladaúrklippusendingunni var nammipoki! Lakkrískonfekt! Vá hvad ég var gladur. Ekki tharf mikid til ad gledja nammisjúka Íslendinga á fjarlaegum slódum. Ég er búinn ad vera ad reyna ad hemja mig ad borda ekki of mikid í einu til ad pokinn endist eitthvad. En ekki nóg med thad, ég fékk líka póstkort frá henni Ingu Láru sem var stodd á Markúsartorginu í Feneyjum á Ítalíu thar sem hún var á Interraili. Var mjog gaman ad fá thá kvedju.Thegar ég gekk út úr pósthúsinu sá ég turist info tharna rétt hjá. Ákvad ég ad skella mér inn og fá smá info. Gaurinn var bara steinhissa hvad ég vissi mikid um landid og gat ekki hjálpad mér mikid vegna thess hvad spurningarnar mínar voru sérhaefdar. Thó fékk ég einhverja baeklinga. Sídan rolti ég af stad og ákvad ad fara í filmu+framkollunarverdkonnunarleidangur thar sem fullt af svoleidis búdum eru nidrí bae og hingad til hefur fullt af mínum fjárhag farid í kaup og framkollun á filmum. Thessi leidangur gekk ágaetlega, thó var ekki alveg nógu sáttur med verdin hér, og stoppadi ég inná milli til ad kaupa ís (ég fann alveg thorfina fyrir ís hjá mér og thad minnti mig sterklega á ad ég er sonur fodur míns).Eftir adeins meira rolt innum túrista, ticos (thad sem fólkid kallar sig hér), og gotusala, sem by the way eru allsstadar og selja allt, ekki bara minjagripi heldur sér madur allt mogulegt sem reynt er ad selja, alveg med ólíkindum, thá hringdi ég í sjálfbodalida hjá AFS thar sem vid hofdum talad um ad hittast. Fann ég naesta public síma (thegar madur hefur ekki gemsa thá lifir madur á public símunum, og ég verd nú ad segja ad thad er bara alltílae. Hér eru their út um allt og ég get hringt í fólk thegar ég vil og enginn getur nád í mig, ágaetis kostur, en thví midur gengur thetta ekki alveg upp á Íslandi thar sem ekki er mikid um tíkallasíma) og hittumst stuttu sídar. Hún tók mig á stad thar sem selt er eitthvad sérstakt heitt kakó. Ég verd nú ad segja ad thad var mjog furdulegt en alveg skuggalega gott. Spjolludum vid um daginn og veginn. Jaeja...eftir thad kvoddumst vid og ég skellti mér aftur á markadinn thar sem ég hafdi verid fyrr um daginn. Var gaurinn thá kominn og ég skellti mér á thennan hlut. Svo tók ég bussinn heim. Thad sem eftir var kvoldsins slappadi ég af og horfdi med odru auganu á TV vid og vid.
Laugardagur.
Vaknadi vid ad mamman vildi fá rúmfotin fyrir thvott. Thótt thad vaeri thad sídasta sem ég vildi gera thá lét ég hana fá rúmfotin og reyndi ad sofa adeins lengur á laks og saengurfata en thad entist ekki lengi. Fór ég frammúr, bordadi francesas tostadas í morgunmat (sem voru eins og amerískar ponnukokur, en thótt thaer vaeru gódar thá var ég ekkert alltof sáttur med saett svona fyrst í magann ad morgni til), og fór svo út í lítinn gard hér rétt hjá thar sem ég settist nidur til ad skrifa póstkort. Um hádegi fór ég svo í skólann thar sem dóttir módursystur minnar (en ég hef mikid samband vid thessa módursystur mína hér) hér var í hóp med einhverja sýningu vegna thessarar festival. Thegar thangad kom sá ég ad thad átti ekki ad byrja fyrr en eftir 1 klst. Thá var pikkad í oxlina mína og var thá ekki bara Rosie frá Ástralíu fyrir aftan mig. Mér fannst mjog furdulegt ad sjá hana tharna thar sem borgin sem hún býr í er ekki mjog nálaegt og vid hittumst í skólanum mínum. Var hún thá ad hjálpa konu sem hún thekkti og hafdi ekki hugmynd um ad thetta vaeri skólinn minn. Var thetta alveg tilvalid ad hitta hana thví vid hofdum nokkrum dogum ádur talad um ad vid thyrfum ad fara ad hittast. Vid spjolludum svo saman thennan klukkutíma og vorum ad reyna ad plana einhverjar ferdir. M.a. aetlum vid ad reyna ad fara í helgarferd í ágúst á strondina í scuba diving. Madur verdur nú ad gera svona hluti medan madur er hér, sérstaklega thá hluti sem ekki er jafn audvelt eda ekki haegt ad gera á Íslandi. Svo var sýningin sem tókst prýdisvel og fór ég svo heim ad pakka nidur í bakpokann minn hlutum thví ég var ad fara med fjolskyldu thessarar systur mommunnar í 2 daga ferd til Limón (thad var semsagt stórafmaeli í fjolskyldu mannsins hennar en fjolskyldan býr tharna), en thad er borg vid Atlantshafid. Limón og svaedid thar í kring er dáldid odruvísi frá restinni af landinu. Thar er staerstur hluti fólksins svertingjar og tungumálid er bland af ensku og spaensku, sem var dáldid erfitt ad skilja. Thangad var 3 tíma akstur. Fyrst í gegnum fjoll og skóga og sídan var komid á sléttu med ekki jafn miklum gródri. Thegar vid komum á áfangastad sá ég ad fjolskylda mannsins eiga hótel í midbaenum og thar gistu allir veislugestir. Um leid og ég steig út úr bílnum fann ég hitamuninn. Tharna var sko heitt og vá hvad thetta var thaegilegt. Vid erum ad tala um ad klukkan var svona 6-7 um kvold og thad voru rúm 30 stig og thad er munur frá San José thar sem er um 25 á daginn og 18 á nóttunni. Fór ég og heilsadi ollum. Var thá einn bródirinn, Chichi, sem vildi endilega taka mig út fyrir matinn. Fórum vid og hittum vinkonu hans og af einhverjum ástaedum var stefnan tekin á veitingastad. Baud hann mér uppá einhvern sjávarrétt og fórum vid ad strondinni og átum thar. Thessi sjávarréttur innihélt allskonar dót sem ég veit ekki hvad heitir og allskonar dót sem ég man ekki en thad sem ég man voru raekjur og kolkrabbi. En ég verd bara ad segja ad thad var alveg yndislegt ad sitja tharna og sjá og heyra olduganginn, finna goluna frá sjónum í rúmlega 30 stigum. Tharna leid mér sko vel og skildi vel tilfinningar mommu minnar á Íslandi en henni lídur alltaf vel thegar hún sér sjóinn. Jaeja....eftir thennan mat roltum vid til baka og beint í veisluna, thó med vidkomu hjá gotuávaxtasala thar sem Chichi vildi endilega leyfa mér ad smakka nýtt. Ég var alveg sammála thví og finnst thad mjog spennandi en fannst thad enn jafn skrítid ad vid vorum endalaust ad borda rétt fyrir matarbod. Jaeja, ég smakkadi einhverja 2 nýja ávexti sem ég man ekki hvad heita og eru pottthétt ekki til á Íslandi. Einn var gódur en hinn ekkert spes. Thegar kom í veisluna var byrjad á súpu en svo byrjudu réttirnir ad steyma, allskonar kjot og hrísgrjón og dót. Kjúlli, svín, naut og önd. Thegar ég var loksins ordinn pakksaddur (og náttla líka mjog sveittur thar sem ég svitnadi stodugt) haetti maturinn ad streyma. Thá var kaka sem ég vildi ekki segja nei vid. Eftir matinn fórum vid uppá hótel í íbúdina thar og sloppudum af. Thar sem planid var ad fara svo út sídar um kvoldid ákvad ég ad fara og bursta í mér tennurnar. Medan ég var staddur fyrir framan spegilinn hreyfandi hendina fram og til baka thá kom kona ein (hótelgestur) út úr einni af sturtunum. Thar sem hún var med hendur fullar af dótri sagdi hún vid mig:
Kona: Perdon señor, puede abrir la puerta para mi por favor. (afsakadu en geturdu opnad hurdina fyrir mig)
Ég: Sí, claro. (já klárlega)
Ég opnadi hurdina.
Kona: Muchisimas gracias (kaerar thakkir)
Ég: con mucho gusto (thad var ekkert)
Hún fór inn í herbergid sitt med bros á vor og ég hélt burstuninni áfram. Eftir um 30 sek kom hún fram aftur og hélt á tannkremstúpu, rétti mér hana og sagdi vid mig.
Kona: Usted tiene que probar esta! (thú verdur ad prófa thetta)
Ég (mjog hissa og vissi ekki alveg hvad ég átti ad gera): Gracias
Ég tók vid tannkreminu hennar, fór og skyrpti hinu út úr mér og byrjadi ad bursta mig med hennar tannkremi sem mér til mikillar furdu var rautt. Var mér farid ad detta í hug ad thetta vaeru einhver drugs en ákvad svo ad haetta öllum vitleysishugsunargangi.
Kona: Bueno, verdad? (Gott, ekki satt?)
Mér fannst thetta ekkert spes en til ad vera kurteis sagdi ég brosandi.
Ég: Sí, muy bueno. (jú, mjog gott)
Hún hvarf aftur inní herbergid sitt med tannkremid og ég kláradi burstunina. Thetta var eitt af skrítnustu samraedum sem ég hef átt vid persónu sem ég thekki ekki. En gaman ad thessu. Allavega....sídar um kvoldid fór ég svo med Chichi og vinum hans út, vorum 5. Fórum á einhvern skemmtistad og vorum thar dágóda stund. Baud hann mér uppá drykk og var thetta ágaetis tími. Var ég ordinn rosa saddur, samt bara matur fyrir kurteisissakir. Fórum vid svo og roltum medfram strondinni um stund, logdumst nidur og skodudum stjornurnar medan vid hlustudum á sjávarnidinn (gaman ad sjá muninn á stjornunum midad vid Ísland, fullt hér sem ekki er á Íslandi og thad sem thekki frá Íslandi er allt mjog nedarlega, en thetta hefur náttla sínar ástaedur)(einnig gaman ad sjá tunglid thví hér lítur thad út eins og bátur og stundum eins og ofugur bátur en vex ekki á hlid eins og á Íslandi). Thetta var allt alveg rosalega gaman. Á leidinni heim stoppudum vid á matsolustad, Chichi sagdist alltaf borda eftir ad fara út ad skemmta sér. Voru einhverjir réttir thar sem ég thekkti ekki og sátum vid thar í um klukkustund bordandi og talandi og skodandi fólkid sem rolti hjá (sem voru adallega gotufólk og 95% svartir). Roltum vid svo aftur á hótelid og var langt lidid á morguninn. Ég lagdist uppí rúm eftir ad hafa kveikt á viftunni sem er alveg möst. Sofnadi ég svo gladur eftir daginn.
Sunnudagur
Ég vaknadi snemma midad vid hvenaer fór ad sofa til ad nýta daginn. Rolti adeins um baeinn, fór ad sjónum og rolti um gard einn sem er mjog fallegur med háum trjám og öpum. Svo keypti ég mér batterí í myndavélina og leitadi svo ad sundskýlu thar sem ég hafdi gleymt minni og ad öllum líkindum yrdi farid eitthvert thar sem haegt vaeri ad synda sídar um daginn. Fann ég eftir dáldla leit mjog ódýra sundskýlu, thó eftir ad margir reyndu ad selja mér dýrar (thad er nebbla thannig hér ad thegar fólk lítur út eins og ég, th.e.a.s. hvítt og stórt, thá er thad stimplad sem túristar med fullt af peningum og fólk reynir ad selja manni allt). Svo fékk ég morgunmat á hótelinu sem voru ávextir og braud med allskonar dóti ásamt ávaxtasafa, thad var mjog gott. Ég var spurdur hvort ég vildi kaffi, jújú, thannig séd vildi ég alveg kaffi en vegna hitans gat ég varla hugsad mér ad setja eitthvad heitt ofan í mig. Thó var ég adeins farinn ad venjast hitanum og fannst thad bara mjog jákvaett hversu heitt var í lofti. Sídan hringdi ég í hana Guddu mína med símakorti sem hafdi keypt vegna thess ad thetta var afmaelisdagurinn hennar. Eftir nokkrar tilraunir svaradi loksins og var gaman ad tala vid hana. Skrítid ad hringja til Íslands og skrítid ad tala íslensku. En mjog gaman ad heyra í henni. Eftir meira rolt um midbaeinn fórum vid svo um hádegisbilid af stad allur fjolskylduhópurinn. Fórum á stad svona 20 km í burtu. Var rosa fallegt ad sjá strandlengjuna á leidinni ásamt sólinni og trjánum. Thessi stadur var einhverskonar hótels, veitingastads, ferdamanna stadur. Thar hoppadi ég ofan í sundlaugina sem var adeins of heit, enda mikil sól og hiti. Svo eftir dágóda stund fórum vid nokkur á kajak tharna rétt hjá á canal (man ekki íslenska ordid). Thad var alveg rosalega gaman. Stundum var mjog mjog milli bakka og stunum breitt en alltaf skógur og há tré sitthvoru megin. Rákumst vid á raekjur og krabba vid og vid ásamt apa í trjánum og allskonar fugla. Thetta var alveg rosalega gaman í góda vedrinu, og alveg sérstakt fyrir mig náttla, komandi frá klaka nordur í Atlantshafi. Svo fékk ég mér fruit punch sem var alveg rosalega rosalega gott! Fórum vid svo aftur til Limón og pokkudum dótinu okkar og fórum svo heim til San José. Thar sem ég svaf ekki mikid um nóttina fór stór hluti bílferdarinnar í thad, thó ég vaknadi vid og vid vid hristingar thar sem vegurinn var oft á tídum frekar ójafn. Kom ég svo til San José um hálf tíu mjog sáttur med ferdina og finnandi hvad thad er kalt hér í San José. Thakkadi fjolskyldu módursysturinnar kaerlega fyrir mig og kvaddi thau. Thegar ég kom heim í húsid beid mín heimavinna fyrir félagsfraedi sem ég thurfti ad klára thótt mig langadi thad ekki neitt. Thad tók alveg dágódan tíma enda stórt verkefni og fór ég mjog seint ad sofa. Thannig ad í skólanum á mánudag var ég frekar syfjadur eftir thessa helgi. En thessi helgi var alveg rosalega skemmtileg og kynntist nýju fólki og nýjum stodum og nýjum mat. Thegar ég fer í ferdalag um Mid-Ameríku einhverntímann í framtídinni thá mun ég koma vid í Limón og sýna ferdafélaga/ögum mínum.

Sídustu helgi (21.-23. maí) fór ég í ferd. Aetla ad segja ykkur frá henni.
Smá upplýsingar um persónur thar sem ég mun nota nofn í frásogninni.
Nico frá Canada og býr í Limon (mjog heit borg), skemmtilegur, aevintýramadur mikill, mikid fyrir bakpokaferdalog, mikid fyrir náttúruna, mjog rólegur og skynsamur.
Ellen frá WA, USA, býr líka í Limon, skemmtileg, hugmyndarík, mikid fyrir náttúruna og á móti gerviefnum, stydur ekki Bush eda Texas, elskar ad búa í Seattle.
Kielo frá Finnlandi, býr í smábae út á landi, skemmtileg, syngur mjog vel og spilar á trompet, mjog gedug, mikinn áhuga á Rússlandi, tónlist og ferdalogum.
Rosie frá Ástralíu, býr frekar nálaegt San José, frábaer stelpa, mjog thorskud midad vid aldur, einungis 15 ára en ég hélt hún vaeri 18, elskar fótbolta spilar mjog vel.
Vinicius frá Brasilíu, býr í San José, svipadar vaentingar og ég hér í C.R., áhuga á ferdalogum, talar ekki ensku, áhuga á bíómyndum og fer stundum med honum í bíó.
Svo var fleira fólk, m.a. frá Frakklandi, Japan og Thýskalandi.
En ég ásamt nokkrum odrum skiptinemum hofdum verid ad plana undanfarid ferd. Thessi ferd var ad Parque National Rincón de la Vieja, en thad er thjódgardur í nord-vestur hluta landsins. Loksins var komid ad thví. Fostudagurinn 21. maí. Strax eftir skóla dreif ég mig heim til ad klára ad pakka thví sem ég hafdi ekki komid í verk kvoldid ádur, tók dáldinn tíma thar sem ég vildi koma ollu fyrir í einn bakpoka. Ég var tilbúinn á tíma. Tók straetó nidrí bae og plantadi mér á bekk fyrir framan Thjódleikhúsid. Smám saman týndist fólkid á stadinn. Vid áttum ad hittast tharna 9 manns en 5 mundu hitta okkur á áfangastad. Thegar sídustu 3 komu (frá Limon sem er sá hluti CR sem liggur ad Atlantshafinu) fattadi ein stelpan ad hún var ekki med veskid sitt. Ég hugsadi med mér ad thetta vaeri nú gód byrjun. Hún ásamt Nico fóru aftur í leigubíl á rútustodina. Var hringt í rútuna sem thegar var farin annad, fannst veskid thar og sneri rútan vid med veskid. Komu thau sídan aftur til okkar rétt í taeka tíd ádur en vid thurftum ad leggja af stad. Thetta kalla ég hundaheppni. Jaeja, vid roltum af stad út gongugotuna í átt ad rútustodinni fyrir Liberia, en thad var baerinn sem er rétt hjá Thódgardinum og thar var planid ad gista. Komum vid á rútustodina í tíma og var gott ad ég hefdi farid daginn ádur til ad kaupa mida. Svo lagdi rútan af stad. Thad var 4 ½ tíma rútuferd. Thennan tíma taladi ég mjog mikid vid sessunaut minn sem var Ellen. Toludum vid um allt milli himins og jardar og m.a. lýsti hún fyrir mér thví sem hún var búin ad vera ad gera sídustu 2 vikur. Thannig er ad hún fór í ferd á skjaldbokustrond. Eftir ad hafa raett vid skólafélagana sína eftir thad komst hún ad thví hvad thau vissu lítid um skjaldbokur. Thannig er mál med vexti ad thad má ekki borda skjaldbokur hér thví thaer eru í útrýmingarhaettu, en thad veit fólk ekki almennt hér og bordar thaer. Hún taladi vid Líffraedideild Háskóla Washingtonfylkis í USA og fékk peningastyrk thadan til ad gera boli med áródur gegn thví ad borda skjaldbokur. Einnig mun hún ásamt fleirum fara í kynningar. Finnst mér thetta mjog gott hjá henni og hún sýndi mikid og gott frumkvaedi. En vid spjolludum saman, átum ýmislegt nýtt sem vid hofdum keypt fyrir ferdina og sofnudum einnig.
Loksins komum vid svo til Liberia. Fórum vid á hótelid, komum okkur fyrir og hittum svo hina 5 krakkana sem hofdu komid fyrr um daginn. Raeddum vid um plon laugardagsins og settumst nidur á kaffihúsi í baenum og áttum saman góda kvoldstund.
Á laugardeginum voknudum vid um 5:30 thar sem minibus átti ad saekja okkur um 7. Logdum vid svo af stad milli 6:30 og 7. Komum vid í thjódgardinn, fengum kort thegar vid borgudum okkur inn og ákvádum ad skipta okkur í 2 hópa. Thad voru 2 adalleidir sem haegt var ad fara og fór sitthvort hópurinn sitthvora leidina. Ég var med Nico, Ellen, Rosie og stelpu frá USA. Vid logdum af stad. Eftir svona 3 mín labb byrjadi ad rigna. Tókum vid thá upp regnhlífar og reyndum ad hlífa okkur. Eftir smá stund thegar rigningin var ordin alveg svakaleg thá gáfumst vid upp, pokkudum regnhlífunum nidur, tókum myndavélarnar úr vosunum og settum í bakpokana og létum okkur bara blotna. Haettum ad labba framhjá pollum heldur gengum beint í thá. Stuttu sídar voorum vid rennandi rennandi blaut. En thad var bara stórskemmtilegt. Vid komum fljótlega ad fossi thar sem vid stoppudum í smá tíma og áttum frábaera stund. Áfram gengum vid thennan hring. Vid hvert skref fundum vid vatnid inní skónum thrýstast upp milli tánna og bolurinn var fast uppvid líkamann vegna bleytunnar. Vid rákumst á nokkur dýr, edlur, fulga, mjog litrík og stór fidrildi. Sáum termales med heitu vatni og einnig leir. Einnig morg skríin tré, morg mjog stór. Svo alltíleinu fór stígurinn út úr skóginum og vorum vid komin á svaedi sem minnti mig smá á Island. Full af lágum trjám eda runnum og grasid allt gult. Var mjog sérstakt ad sjá thetta landslag med regnskóginn í bakgrunni, the contrast! Hittum vid svo túrista sem voru frá Baskahéradi á Spáni og spjolludum adeins vid thá. Thad er alltaf gaman ad hitta túrista thegar madur sjálfur er ad ferdast thví manni finnst madur eiga svo mikid sameiginlegt med theim og their hjálpa alltaf hver odrum. Um hádegi komum vid aftur á upphafspunkt thar sem Ranger station var og logdum af stad hina leidina thar sem vid hittum fljótlega hinn hópinn sem var hress. Hin leidin var líka frábaer. Mjog fallegur skógur, og audvitad helli helli demba, thad breyttist ekkert. Sáum fleir dýr, nokkrum sem ég hef aldrei séd ádur eins og lítill hundur eda minkur en án skotts. Hinn hópurinn sagdist hafa séd apa en vid rákumst ekki á thá. Fljótlega hittum vid ástralska túrista og fannst Rosie mjog gaman ad tala vid thá. Eftir nokkra klst labb haetti ad rigna og stígurinn fór út úr skóginum eins og á hinni leidinni. Hitastigid haekkadi og byrjadi madur ad svitna, thannig ad madur var ennthá blautur thótt rigningin vaeri haett. Fórum vid thó fljótlega aftur inní skóginn og komum svo ad gili einu thar sem fallegur foss var. Thad var endir stígsins. Thar sem smá heitt vatn var hjá fossinum hentum vid af okkur blautu fotunum og stukkum út í vatnid. Var furdulegt ad bada sig hjá fossi og var oft á tídum erfitt ad synda en thó var gott ad bada sig. Fengum vid okkur svo hádegismat sem var dósamatur, ávaxtasafar og braud en thó nokkud gódur matur og vorum vid fegin ad rigndi ekki. Tharna dvoldum vid dágóda stund og nutum thess ad vera til. Var mjog fín stemning! Svo logdum vid aftur af stad til baka. Á bakaleidinni spiludum vid fullt af (orda)leikjum medan gengid var og var thad stundum fyndid thar sem ef madur kunni einhvern leik thá kunni hann enginn annar, thannig ad mestur tíminn fór í ad kenna. Byrjadi svo ad rigna aftur. Thegar vid komum svo ad Ranger station um 17:30 vorum vid dáldid threytt og ánaegd ad komast undir thak og geta sest nidur. Thar spjolludum vid vid verdina medan bidum eftir hinum hópnum. Thau komu svo og hofdu einhver skotdýr rádist á eina stelpuna thannig ad verdirnir báru krem á bitin. Svo fórum vid til baka med minibusnum sem hafdi víst bedid eftir okkur allan tímann.
Upphaflega planid hafdi verid ad tjalda og sofa í gardinum en vegna rigningar haettum vid vid thad. Thad var gott ad koma aftur á hótelid, fara í sturtu (sem var thó kold), og fara í hrein, thurr fot. Vorum vid frekar svong og thar sem ég ásamt Rosie hofdum misreiknad okkur med matarplon ákvadum vid ad fara í súpermarkadinn.(ég tek alltaf of mikinn mat med mér í ferdir thannig ad ég ákvad ad taka minna núna, en thad var víst ekki nóg) Enga skó hafdi ég thar sem their voru mjog blautir thannig ad á tánum var farid thrátt fyrir ekkert svakalega hreinar gotur. Vid keyptum okkur ýmsilegt dót og var ágaetis stemning ad skoda allt í súpermarkadnum. Thegar aftur kom á hótelid bordudum vid ollsomul. Eftir matinn létum vid Rosie draum okkar frá thví fyrr um daginn í rigningunni raetast. Vid bjuggum okkur til heitt kakó og bordudum súkkuladikokusneidar og thad var alveg frábaert. Svo var restin af kvoldinu í raun bara afsloppun eftir langan dag. Bordudum dósamat og nammi, svo baud Kielo okkur uppá finnskt nammi og Vinicius bjó til brasilískan drykk. Svo taladi ég slatta vid japonsku stelpurnar thar sem ég reyndi ad laera eitthvad í japonsku en thad gekk ekkert svaka vel. Vorum vid ad sjalla saman langt fram á nótt. Taladi ég adallega vid Kielo sem var alveg mjog gaman. Vid eigum okkur draum um ad fara saman í framtídinni, einhverntíman á naestu árum, til Rússlands. Vonandi verdur eitthvad úr thví en thad er bara svo margt sem mann langar ad gera og madur getur ekki gert allt. Svo sungum vid líka oll saman sem entist ekki lengi thar sem vid thekkjum ekki oll somu login. Svo týndumst vid smám saman í háttinn.
Á sunnudag voknudum vid um 7:30-8:30. Fólkid frá Limon thurfti ad taka rútu kl. 9 thar sem thau áttu langa rútuferd thvert yfir landid fyrir hondum. Ég og Rosie lobbudum med theim ad rútustodinni og á leidinni heim komum vid vid í bakaríinu. Keyptum baedi ósaett braud og saett. Svo thegar vid komum ad hótelinu og bordudum braudid thá komumst vid ad thví ad ósaeta braudid var líka saett, allt var í plati. Thannig ad naestu mínúturnar voru magar okkar ekki sáttir. Vid logdumst bara uppí rúm og tókum thad rólega og sjolludum heilmikid saman. Litum vid svo á klukkuna og tókum eftir thví ad klukkan var 11:30 og vid áttum ad skila herbergjunum kl. 11 og rútan átti ad fara 12. Vid tókum saman dótid í einum graenum og trommudum eftir hinum sem fóru rétt á undan út á rútustod. Vildi thá ekki til ad ég og Rosie fengum ekki mida í rútuna. Ákvádum samt ad kaupa mida án saetis sem mér til mikillar furdu voru ekkert ódýrari. Vid gátum stundum setid á skítugu gólfinu en oftast thurftum vid ad standa. En okkar frábaeru skiptinemafélagar voru svo gódir ad gegnum klukkutímanna skiptumst vid á ad standa. Businn stoppadi einu sinni thar sem vid keyptum allskonar gums sem ég veit ekkert hvad er. Svo gaf hver ollum hinum ad smakka thannig ad ég smakkadi allskonar nammi og ekki nammi og mat sem ég veit ekkert hvad var, en thad var mjog áhugavert. Taladi ég mjog mikid vid Kielo(thad er dáldid naudsynlegt ad deila skodunum sínum og reynslu med odrum skiptinemun sem eru ad upplifa thetta sama á sama tíma thví thá fattar madur ad sumt er víst edlilegt og einnig leidir til ad baeta thad sem haegt er ad baeta). Svo sofnadi ég og vaknadi vid komuna í San José, enda hafdi ekki sofid mikid thessa helgi. Rigning var vid komuna og regnhlífin mín sem ég keypti fyrir 80 kr íslenskar var í hakki, enda mjog ódýr, thannig ad hún var varla nothaef. Splittudumst vid svo í allar áttir og fórum ég, Vinicius og Rosie saman í taxi ad straetóstodunum okkar. Svo thegar ég kvaddi Vinicius thá held ég muni alltaf muna eftir thví. Ég thurfti ad hlaupa af stad thar sem straetóinn var ad fara og leit til baka. Í gegnum rigninguna sá ég ad hann setti upp thumalfingurinn og brosti. Skildi ég hann nákvaemlega og brosti til baka. Andlit hans ásman thumalfingrinum thýddi:
Eftir alla thessa skipulagningu okkar sídustu vikur og allan vafa thá tókst thetta. Thetta var rosalega vel heppnud ferd, sannarlega skipulagningarinnar virdi. Thad gekk allt upp og hópurinn var frábaer. Gerum thetta aftur sídar. Takk kaerlega fyrir helgina.
Ég tók straetóinn heim. Um leid og heim kom henti ég ollu skítugu og blautu í thvott sem var naestum allt. Sídan ákvad ég ad einhvern daginn aetla ég ad kaupa vatnsheldan bakpoka. Svo fór ég í kvoldmessu med mommunni og var svo yndislegt ad leggjast uppí rúm og sofnadi ég mjog fljótt sáttur.
Thetta var mjog mjog mmmmeiriháttar skemmtileg helgi. Fólkid sem ég fór med var alveg frábaert. Ad ganga á laugadeginum var alveg meiriháttar og rigningin var yndisleg. Thessari ferd mun ég aldrei gleyma og styrkti thetta mikid samband mitt vid hina skiptinemana.
Svo vil ég bend á eitt ad thessi ferd var oll í bodi Saadiu Audar Dhour.
Sídustu helgi (21.-23. maí) fór ég í ferd. Aetla ad segja ykkur frá henni.
Smá upplýsingar um persónur thar sem ég mun nota nofn í frásogninni.
Nico frá Canada og býr í Limon (mjog heit borg), skemmtilegur, aevintýramadur mikill, mikid fyrir bakpokaferdalog, mikid fyrir náttúruna, mjog rólegur og skynsamur.
Ellen frá WA, USA, býr líka í Limon, skemmtileg, hugmyndarík, mikid fyrir náttúruna og á móti gerviefnum, stydur ekki Bush eda Texas, elskar ad búa í Seattle.
Kielo frá Finnlandi, býr í smábae út á landi, skemmtileg, syngur mjog vel og spilar á trompet, mjog gedug, mikinn áhuga á Rússlandi, tónlist og ferdalogum.
Rosie frá Ástralíu, býr frekar nálaegt San José, frábaer stelpa, mjog thorskud midad vid aldur, einungis 15 ára en ég hélt hún vaeri 18, elskar fótbolta spilar mjog vel.
Vinicius frá Brasilíu, býr í San José, svipadar vaentingar og ég hér í C.R., áhuga á ferdalogum, talar ekki ensku, áhuga á bíómyndum og fer stundum med honum í bíó.
Svo var fleira fólk, m.a. frá Frakklandi, Japan og Thýskalandi.
En ég ásamt nokkrum odrum skiptinemum hofdum verid ad plana undanfarid ferd. Thessi ferd var ad Parque National Rincón de la Vieja, en thad er thjódgardur í nord-vestur hluta landsins. Loksins var komid ad thví. Fostudagurinn 21. maí. Strax eftir skóla dreif ég mig heim til ad klára ad pakka thví sem ég hafdi ekki komid í verk kvoldid ádur, tók dáldinn tíma thar sem ég vildi koma ollu fyrir í einn bakpoka. Ég var tilbúinn á tíma. Tók straetó nidrí bae og plantadi mér á bekk fyrir framan Thjódleikhúsid. Smám saman týndist fólkid á stadinn. Vid áttum ad hittast tharna 9 manns en 5 mundu hitta okkur á áfangastad. Thegar sídustu 3 komu (frá Limon sem er sá hluti CR sem liggur ad Atlantshafinu) fattadi ein stelpan ad hún var ekki med veskid sitt. Ég hugsadi med mér ad thetta vaeri nú gód byrjun. Hún ásamt Nico fóru aftur í leigubíl á rútustodina. Var hringt í rútuna sem thegar var farin annad, fannst veskid thar og sneri rútan vid med veskid. Komu thau sídan aftur til okkar rétt í taeka tíd ádur en vid thurftum ad leggja af stad. Thetta kalla ég hundaheppni. Jaeja, vid roltum af stad út gongugotuna í átt ad rútustodinni fyrir Liberia, en thad var baerinn sem er rétt hjá Thódgardinum og thar var planid ad gista. Komum vid á rútustodina í tíma og var gott ad ég hefdi farid daginn ádur til ad kaupa mida. Svo lagdi rútan af stad. Thad var 4 ½ tíma rútuferd. Thennan tíma taladi ég mjog mikid vid sessunaut minn sem var Ellen. Toludum vid um allt milli himins og jardar og m.a. lýsti hún fyrir mér thví sem hún var búin ad vera ad gera sídustu 2 vikur. Thannig er ad hún fór í ferd á skjaldbokustrond. Eftir ad hafa raett vid skólafélagana sína eftir thad komst hún ad thví hvad thau vissu lítid um skjaldbokur. Thannig er mál med vexti ad thad má ekki borda skjaldbokur hér thví thaer eru í útrýmingarhaettu, en thad veit fólk ekki almennt hér og bordar thaer. Hún taladi vid Líffraedideild Háskóla Washingtonfylkis í USA og fékk peningastyrk thadan til ad gera boli med áródur gegn thví ad borda skjaldbokur. Einnig mun hún ásamt fleirum fara í kynningar. Finnst mér thetta mjog gott hjá henni og hún sýndi mikid og gott frumkvaedi. En vid spjolludum saman, átum ýmislegt nýtt sem vid hofdum keypt fyrir ferdina og sofnudum einnig.
Loksins komum vid svo til Liberia. Fórum vid á hótelid, komum okkur fyrir og hittum svo hina 5 krakkana sem hofdu komid fyrr um daginn. Raeddum vid um plon laugardagsins og settumst nidur á kaffihúsi í baenum og áttum saman góda kvoldstund.
Á laugardeginum voknudum vid um 5:30 thar sem minibus átti ad saekja okkur um 7. Logdum vid svo af stad milli 6:30 og 7. Komum vid í thjódgardinn, fengum kort thegar vid borgudum okkur inn og ákvádum ad skipta okkur í 2 hópa. Thad voru 2 adalleidir sem haegt var ad fara og fór sitthvort hópurinn sitthvora leidina. Ég var med Nico, Ellen, Rosie og stelpu frá USA. Vid logdum af stad. Eftir svona 3 mín labb byrjadi ad rigna. Tókum vid thá upp regnhlífar og reyndum ad hlífa okkur. Eftir smá stund thegar rigningin var ordin alveg svakaleg thá gáfumst vid upp, pokkudum regnhlífunum nidur, tókum myndavélarnar úr vosunum og settum í bakpokana og létum okkur bara blotna. Haettum ad labba framhjá pollum heldur gengum beint í thá. Stuttu sídar voorum vid rennandi rennandi blaut. En thad var bara stórskemmtilegt. Vid komum fljótlega ad fossi thar sem vid stoppudum í smá tíma og áttum frábaera stund. Áfram gengum vid thennan hring. Vid hvert skref fundum vid vatnid inní skónum thrýstast upp milli tánna og bolurinn var fast uppvid líkamann vegna bleytunnar. Vid rákumst á nokkur dýr, edlur, fulga, mjog litrík og stór fidrildi. Sáum termales med heitu vatni og einnig leir. Einnig morg skríin tré, morg mjog stór. Svo alltíleinu fór stígurinn út úr skóginum og vorum vid komin á svaedi sem minnti mig smá á Island. Full af lágum trjám eda runnum og grasid allt gult. Var mjog sérstakt ad sjá thetta landslag med regnskóginn í bakgrunni, the contrast! Hittum vid svo túrista sem voru frá Baskahéradi á Spáni og spjolludum adeins vid thá. Thad er alltaf gaman ad hitta túrista thegar madur sjálfur er ad ferdast thví manni finnst madur eiga svo mikid sameiginlegt med theim og their hjálpa alltaf hver odrum. Um hádegi komum vid aftur á upphafspunkt thar sem Ranger station var og logdum af stad hina leidina thar sem vid hittum fljótlega hinn hópinn sem var hress. Hin leidin var líka frábaer. Mjog fallegur skógur, og audvitad helli helli demba, thad breyttist ekkert. Sáum fleir dýr, nokkrum sem ég hef aldrei séd ádur eins og lítill hundur eda minkur en án skotts. Hinn hópurinn sagdist hafa séd apa en vid rákumst ekki á thá. Fljótlega hittum vid ástralska túrista og fannst Rosie mjog gaman ad tala vid thá. Eftir nokkra klst labb haetti ad rigna og stígurinn fór út úr skóginum eins og á hinni leidinni. Hitastigid haekkadi og byrjadi madur ad svitna, thannig ad madur var ennthá blautur thótt rigningin vaeri haett. Fórum vid thó fljótlega aftur inní skóginn og komum svo ad gili einu thar sem fallegur foss var. Thad var endir stígsins. Thar sem smá heitt vatn var hjá fossinum hentum vid af okkur blautu fotunum og stukkum út í vatnid. Var furdulegt ad bada sig hjá fossi og var oft á tídum erfitt ad synda en thó var gott ad bada sig. Fengum vid okkur svo hádegismat sem var dósamatur, ávaxtasafar og braud en thó nokkud gódur matur og vorum vid fegin ad rigndi ekki. Tharna dvoldum vid dágóda stund og nutum thess ad vera til. Var mjog fín stemning! Svo logdum vid aftur af stad til baka. Á bakaleidinni spiludum vid fullt af (orda)leikjum medan gengid var og var thad stundum fyndid thar sem ef madur kunni einhvern leik thá kunni hann enginn annar, thannig ad mestur tíminn fór í ad kenna. Byrjadi svo ad rigna aftur. Thegar vid komum svo ad Ranger station um 17:30 vorum vid dáldid threytt og ánaegd ad komast undir thak og geta sest nidur. Thar spjolludum vid vid verdina medan bidum eftir hinum hópnum. Thau komu svo og hofdu einhver skotdýr rádist á eina stelpuna thannig ad verdirnir báru krem á bitin. Svo fórum vid til baka med minibusnum sem hafdi víst bedid eftir okkur allan tímann.
Upphaflega planid hafdi verid ad tjalda og sofa í gardinum en vegna rigningar haettum vid vid thad. Thad var gott ad koma aftur á hótelid, fara í sturtu (sem var thó kold), og fara í hrein, thurr fot. Vorum vid frekar svong og thar sem ég ásamt Rosie hofdum misreiknad okkur med matarplon ákvadum vid ad fara í súpermarkadinn.(ég tek alltaf of mikinn mat med mér í ferdir thannig ad ég ákvad ad taka minna núna, en thad var víst ekki nóg) Enga skó hafdi ég thar sem their voru mjog blautir thannig ad á tánum var farid thrátt fyrir ekkert svakalega hreinar gotur. Vid keyptum okkur ýmsilegt dót og var ágaetis stemning ad skoda allt í súpermarkadnum. Thegar aftur kom á hótelid bordudum vid ollsomul. Eftir matinn létum vid Rosie draum okkar frá thví fyrr um daginn í rigningunni raetast. Vid bjuggum okkur til heitt kakó og bordudum súkkuladikokusneidar og thad var alveg frábaert. Svo var restin af kvoldinu í raun bara afsloppun eftir langan dag. Bordudum dósamat og nammi, svo baud Kielo okkur uppá finnskt nammi og Vinicius bjó til brasilískan drykk. Svo taladi ég slatta vid japonsku stelpurnar thar sem ég reyndi ad laera eitthvad í japonsku en thad gekk ekkert svaka vel. Vorum vid ad sjalla saman langt fram á nótt. Taladi ég adallega vid Kielo sem var alveg mjog gaman. Vid eigum okkur draum um ad fara saman í framtídinni, einhverntíman á naestu árum, til Rússlands. Vonandi verdur eitthvad úr thví en thad er bara svo margt sem mann langar ad gera og madur getur ekki gert allt. Svo sungum vid líka oll saman sem entist ekki lengi thar sem vid thekkjum ekki oll somu login. Svo týndumst vid smám saman í háttinn.
Á sunnudag voknudum vid um 7:30-8:30. Fólkid frá Limon thurfti ad taka rútu kl. 9 thar sem thau áttu langa rútuferd thvert yfir landid fyrir hondum. Ég og Rosie lobbudum med theim ad rútustodinni og á leidinni heim komum vid vid í bakaríinu. Keyptum baedi ósaett braud og saett. Svo thegar vid komum ad hótelinu og bordudum braudid thá komumst vid ad thví ad ósaeta braudid var líka saett, allt var í plati. Thannig ad naestu mínúturnar voru magar okkar ekki sáttir. Vid logdumst bara uppí rúm og tókum thad rólega og sjolludum heilmikid saman. Litum vid svo á klukkuna og tókum eftir thví ad klukkan var 11:30 og vid áttum ad skila herbergjunum kl. 11 og rútan átti ad fara 12. Vid tókum saman dótid í einum graenum og trommudum eftir hinum sem fóru rétt á undan út á rútustod. Vildi thá ekki til ad ég og Rosie fengum ekki mida í rútuna. Ákvádum samt ad kaupa mida án saetis sem mér til mikillar furdu voru ekkert ódýrari. Vid gátum stundum setid á skítugu gólfinu en oftast thurftum vid ad standa. En okkar frábaeru skiptinemafélagar voru svo gódir ad gegnum klukkutímanna skiptumst vid á ad standa. Businn stoppadi einu sinni thar sem vid keyptum allskonar gums sem ég veit ekkert hvad er. Svo gaf hver ollum hinum ad smakka thannig ad ég smakkadi allskonar nammi og ekki nammi og mat sem ég veit ekkert hvad var, en thad var mjog áhugavert. Taladi ég mjog mikid vid Kielo(thad er dáldid naudsynlegt ad deila skodunum sínum og reynslu med odrum skiptinemun sem eru ad upplifa thetta sama á sama tíma thví thá fattar madur ad sumt er víst edlilegt og einnig leidir til ad baeta thad sem haegt er ad baeta). Svo sofnadi ég og vaknadi vid komuna í San José, enda hafdi ekki sofid mikid thessa helgi. Rigning var vid komuna og regnhlífin mín sem ég keypti fyrir 80 kr íslenskar var í hakki, enda mjog ódýr, thannig ad hún var varla nothaef. Splittudumst vid svo í allar áttir og fórum ég, Vinicius og Rosie saman í taxi ad straetóstodunum okkar. Svo thegar ég kvaddi Vinicius thá held ég muni alltaf muna eftir thví. Ég thurfti ad hlaupa af stad thar sem straetóinn var ad fara og leit til baka. Í gegnum rigninguna sá ég ad hann setti upp thumalfingurinn og brosti. Skildi ég hann nákvaemlega og brosti til baka. Andlit hans ásman thumalfingrinum thýddi:
Eftir alla thessa skipulagningu okkar sídustu vikur og allan vafa thá tókst thetta. Thetta var rosalega vel heppnud ferd, sannarlega skipulagningarinnar virdi. Thad gekk allt upp og hópurinn var frábaer. Gerum thetta aftur sídar. Takk kaerlega fyrir helgina.
Ég tók straetóinn heim. Um leid og heim kom henti ég ollu skítugu og blautu í thvott sem var naestum allt. Sídan ákvad ég ad einhvern daginn aetla ég ad kaupa vatnsheldan bakpoka. Svo fór ég í kvoldmessu med mommunni og var svo yndislegt ad leggjast uppí rúm og sofnadi ég mjog fljótt sáttur.
Thetta var mjog mjog mmmmeiriháttar skemmtileg helgi. Fólkid sem ég fór med var alveg frábaert. Ad ganga á laugadeginum var alveg meiriháttar og rigningin var yndisleg. Thessari ferd mun ég aldrei gleyma og styrkti thetta mikid samband mitt vid hina skiptinemana.
Svo vil ég bend á eitt ad thessi ferd var oll í bodi Saadiu Audar Dhour. Takk Saadia...:)

Langt sídan ég hef látid heyra í mér. Thannig ad ég tók thá ákvodrun ad segja ykkur frá hvernig sídasti fostudagur var hjá mér.
Ég opnadi augun kl. 6:11. Skildi ekki afhverju ég vaknadi thar sem vekjaraklukkan hringir ekki fyrr en 6:16. Medan ég var ad velta mér uppúr thessu og njóta htess ad liggja í rúminu heyrdi ég ad síminn hringdi og stuttu sídar kom yngri bródir minn inn til mín og rétt mér símann. Aldrei á aevinni hef ég fengid símtal svo snemma morguns, einungis seint kvolds, hehe. En allavega, thetta var annar skiptinemi frá Finnlandi og hún vildi spurja mig einhverjar spurningar thar sem ég og 3 adrir erum ad plana helgarferd naestu helgi. Eftir thetta óvenjulega símtal ákvad ég ad kveikja á útvarpinu. Af einhverjum ásaedum var tolud enska í útvarpinu og komst ég sídar ad thví ad thetta var víst bandaríska stodin. En eftir ad hafa velt mér uppúr thví í smá stund hvers vegna enska vaeri í útvarpinu fór ég frammút. Fór inná bad í sturtu og klaeddi mig svo í skólabúninginn. Bláar buxur, hvít skyrta, svart belti, bláir sokkar og svartir ledurskór. Fór ég nidur og fékk mér morgunmat. Sídan byrjadi ég ad rolta í skólann. Kom thá nágranninn til mín og baud mér far sem mér leist bara ágaetlega á, ég thádi bodid og kom adeins fyrr en vanalega í skólann thennan dag. Skólinn var óskop venjulegur og strax eftir skóla var kóraefing. Hún heppnadist alveg prýdilega, sungum nokkur falleg log. Thegar ég labbadi út úr skólanum byrjadi ad rigna, audvitad gat ekki byrjad 10 mín sídar. Jaeja....thótt ég hafi verid snidugur og tekid med mér regnhlíf thá ringdi svo ógurlega mikid ad ég var thónokkud blautur thegar heim kom. Goturnar voru sem fljót og lokseins sá ég tilganginn med mjog djúpum skurdum medfram gotunum. Thegar heim kom skipti ég um fot hid snarasta. Thá hringdi síminn. Var thad thá Chris frá USA. Hann og Vinicius frá Brazil voru ad fara í bíó á Troya og spurdu mig hvort ég vildi koma med. Ákvad ég ad skella mér. Thar sem ég thurfti ad sinna nokkrum hlutum heima fyrst endadi thad med thví ad ég tók taxa. Bílstjórinn var fínn kall, fórum saman á bensínstod og nádi ég ad bidja hann á spaensku ad láta ekki maelinn halda áfram ad telja medan vid vaerum á bensínstodinni. Á leidinni í bíóid fór bílstjórinn ad tala um einhvern thjódverja sem hann thekkti, skildi ekki alveg hvad thessi thjódverji gerdi en eftir frásogninga skynjadi ég ad thetta var fyndid og ákvad ad hlaeja. Sídan eftir nokkurra umraedu spurdi hann mig hvad ég hefdi búid morg ár í Costa Rica. Fannst mér thessi spurning hrós og ákvad ad segja 2. Lokseins komum vid á áfangastad. Hitti ég strákana fyrir utan bíóid. En viti menn, thad var uppselt á myndina. Thó voru midar til í VIP sal. Mér hefur aldei litist á svona VIP daemi, thar sem thad kostar miklu meira og studlar ad classism. Ákvádum vid samt ad fara í thettta sinn thar sem thetta var nú Troya. Fékk ég smá samviskubit eftir ad ég hafdi borgad en stuttu seinna hugsadi ég med mér ad nú gaeti ég ekkert gert í thví thannig ad best vaeri ad njóta. Saetin voru mjog thaegileg og myndin alveg prýdileg, í raun líkadi mér hún mjog mikid, sérstaklega thar sem hún laetur mann ekki endilega halda med einhverjum sérstokum eins og flestar myndir. Svo líkar mér náttla strídsmyndir í sogulegu samhengi. Myndin var búin mjog seint thar sem hún var taepir 3 tímar. Thad thýddi ad ég var ordinn seinn í afmaeli módursystunnar. Thad er í lagi ad vera seinn hér í Costa Rica en ég átti langa leid fyrir hondum thar sem thetta bíó var ekki nálaegt. Ákvad ég thá ad taka taxa aftur. Eftir ad ég settist inn í taxann komst ég ad thví ad thetta var sami taxa og ég hafdi tekid 3 vikum ádur, fannst mér thad dálid fyndid. Bad hann ég um ad flýta sér. Hélt ég um stund ad thad hefdu verid mistok thar sem hann keyrdi mjog mjog hratt og thar sem goturnar hér eru engin frábaer smíd og thar sem thessi bíll var frekar gamall var ég dáldid smeykur. Umferdin hér er líka frekar brjáldud. Ég ákvad ad setja á mig bílbelti svona til oryggis en nei, thad voru engin bílbelti afturí. Og ekki nóg med thad, hradamaelirinn virkadi ekki í bílnum thannig ad hann hafdi ekki hugmynd um hrada bílsins. En ég komst thó heill á leidarenda. Maetti alveg mátulega seint. Thad var fínt ad hitta aettingjana aftur og bordudum vid koku sem var mjog god. Eftir spjall vid aettingjana fór ég ásamt mínum yngri bródur heim en sá eldri var á leid í afmaeli og mamman var stodd í Kólumbíu (fór thangad í 3 daga í sambandi vid vinnuna). Eftir ad hafa skroppid adeins á netid hér heima hringdi eldri bródinn minn í mig. Hann var thá ad fara ásamt einni stelpu og einum strák á café/bar og spurdi mig hvort ég vildi koma med. Ákvad ég ad skella mér og hitti thau thar. Thar var spilud alveg ágaetis tónlist og fannst mér DJ-inn standa sig alveg prýdisvel. Eftir dágóda stund thar innan um fína tónlist thar sem ég baedi var um stund á dansgólfinu ad njóta tónlistarinnar og sat ásamt bródur mínum og vinum í thaegilegum sófum ákvádum vid ad fara. Fór ég thá med bródum mínum og odum vininum á Taco Bell. Thar sem ég var ekki mjog svangur en langadi samt í eitthvad ákvad ég ad kaupa mér barnatilbod. Fékk ég eitthvad dót med sem mér fannst engann veginn snidugt, skil ekki afhverju their láta leidinlegt dót fylgja med. En allvega, maturinn var fínn og haefilega mikill. Bordudum vid hér heima. Eftir thad fann ég threytuna hellast yfir mig eftir langan dag. Ég fór í rúmid, setti geislaspilarann minn í gang og hlustadi fyrst á SigurRós og sídan á Air-Virgin Suicide sem eru bádir mjog fínir diskar. Sofnadi ég vid tóna Air og sveif inní draumaheiminn.

Alltaf eitthvad nýtt ad koma manni á óvart hér. Um daginn hafdi ég maelt mér mót vid mann nokkurn á ákvenum stad innan San José. Hann hafdi bodid mér med sér ad horfa á bordtennismót í naestu bog, Cartago. Ég vaknadi frekar seint thannig ad ég ákvad ad gera allt frekar hratt til ad hann thyrfti ekki ad bída eftir mér. Thegar ég loksins komst út á straetóstod sá ég ad thad voru einungis 10 mín í ad ég átti ad hitta hann. Thar sem ég vissi ad straetóferdin taeki um 20 mín var ég heilmikid í paelingum um ad taka taxa. Tók ég thá ákvodrun um ad láta orlogin ráda og taka thad sem kaemi á undan, taxi eda straetó. Thad er svo furdulegt ad thegar madur tharf taxa eru engir á gotunum en thegar madur tharf ekki eru their allir tómir. En já...their taxar sem fóru framhjá thangad til straetóinn kom voru allir fullir thannig ad ég ákvad ad hoppa uppí straetóinn. Audvitad var fólk allsstadar sem kom inní straetóinn thannig ad thetta tók endalausan tíma thví hann var alltaf stopp. Svo gerdist dáldid sem ég var mjog pirradur yfir en var samt dálid broslegt. Bílstjóinn beygdi út af og lagdi straetónum mér til mikillar furdu thar sem ekkert fólk var. Svo slokkti hann á vélinni og gekk út. Ég sem var ordinn frekar áhyggjufullur thar sem klukkan var 5 mín yfir og ég var thegar ordinn seinn og ennthá thonokkur spolur eftir, vard frekar ringladur á thessu og skildi ekki hvad var ad gerast. Gekk thá ekki bílstjórinn ad hradbanka tharna rétt hjá og hvarf inn. Dálitlu sídar kom hann út og dundadi sér vid ad koma peningunum, kortinu og kvittuninni mjog vel fyrir í veskinu ádur en hann steig aftur uppí bílinn. Og hann tók sér gódan tíma í thetta allt. Ég var ad springa!! Af hverju thurfti thetta ad gerast akkuratt núna thegar ég virkilega var ad flýta mér. Loksins gangsetti hann vélina ad nýju og keyrdi af stad. Thegar ég kom ad áfangastad var enginn thar. Ég hugsadi med mér ad thar sem ég vaeri 20 mín of seinn thá hefdi hann trúlega farid. Ég tók samt thá ákvordum ad fara í naesta publicphone og hringja í manninn. Hafdi ég thá misskilid hann daginn ádur og hafdi skilid hittingstímann hálftíma fyrr en í raun var. Thannig ad hann var ad leggja af stad og kom um 10 mínútum sídar. Thannig ad ég beid í rólegheitunum í 10 mín og fórum vid svo til Cartago. Thad er svo skrítid ad stundum thegar allt er ad klúdrast thá gerist eitthvad svona óvaent sem bjargar ollu. Ég hafdi tekid straetóinn sem var langtum ódýrara heldur en taxi og var ég mjog sáttur vid thá ákvordun eftirá. Svona kemur lífid manni stundum á óvart. En ég vitna í ord Heidrúnar vinkonu minnar. Hún segir ad hlutirnir reddist thegar madur heldur ad their reddist ekki. Thad má alls ekki treysta á ad allt reddist thví thá reddast hlutirnir ekki. Heidrún mín...thad er mikid til í thessu...:)

Jardskjálftar
Mér finnst dálid skemmtilegt ad hér eru einnig jardskjálfar eins og finnast vid og vid á Íslandi. Hef ég tekid eftir nokkrum, t.d. einn medan ég var í bíói og eitt sinn vaknadi ég vid einn. Thetta eru ekkert stórir skjálftar, bara smá titringur. Kryddar smá uppá tilveruna. Gaman ad thví...:)

Ég lenti í dáldid skrítnu í dag. Thegar ég var á roltinu milli stofa á skólanum í dag stoppadi mig ein kínversk stelpa.
Hún spurdi mig: ¿Usted sabe algo a cerca de Finlandia¿ (Veistu eiithvad um Finnland?)
Ég svaradi: Si algo, pero no mucho. Fui como...hace 6 años. (Já, eitthvad, en ekki mikid. Fór thangad fyrir um 6 árum.)
Hún: Aquí.(Hérna)
Hún rétti mér eitthvad blad og gekk í burtu. Í naesta tíma tók ég mér tíma í ad lesa hvad stód á bladinu. Var thetta thá grein úr finnsku bladi, thýdd yfir á ensku, um nidurstodu konnunar sem gerd var á vegum bandaríska menntamálaráduneytisins um menntakerfid í Finnlandi. Var búid ad krota ýmislegt inná bladid, t.d., I dont believe this, Yes, Wow!, Let´s learn about it!
Greinin fjalladi um hvad finnskt menntakerfi vaeri gott og hvers vegna. Thegar ég var búinn ad lesa greinina sem var mjog áhugaverd lesning vard mér hugsi hvers vegna í óskopunum kínverska stelpan hafi látid mig fá thessa grein. Fann enga tengingu. Í naesta hléi fann ég hana og spurdi hana hvers vegna hún hefdi látid mig fá thessa grein. Hún sagdi thá ad hún héldi ad mér finndist thetta áhugavert og gekk svo í burtu. Ég ákvad ad velta mér ekkert frekar uppúr thessu og fannst bara gaman hvad lífid kemur manni oft á óvart!

Annar skiptinemi frá Sudur Afríku hringdi í mig um daginn og spurdi hvort ég vildi koma med honum í partý. Thar sem ég hafdi ekkert plan thetta laugardagskvold ákvad ég ad slá til. Thetta var víst ekki partý heldur ball í skólanm hans. Ég ákvad samt ad skella mér. Ég hitti hann og vid tókum straetó á áfangastad sem mér til mikillar furdu var um 10 km í burtu. Tharna eyddum vid kvoldinu, í íthróttasalnum í skólanum hans. Í sjálfu sér var thetta ekkert mjog skemmtilegt thar sem ég thekki bara hann og eina adra stelpu af ollum skólanum. En thetta var áhugavert. Thad voru alltaf svona 5-7 log af “pop” tónlist spilud (thad er svona latin pop....í heildina ekkert spes, en kannski er thad bara spurning um vana) og sídan var skipt yfir í salsa og merengue (held thad sé skrifad svona). Thegar pop tónlistin hljómadi um salinn thá donsudu krakkarnir svipad og á Íslandi. Svo thegar salsa kom thá myndudu allir por einn thveir og thrír og donsudu salsa eins og ekkert vaeri edlilegra. Mér fannst mjog gaman ad horfa á thetta. Svo reyndi ég ad skýra fyrir einum strák hvad mér fyndist thetta sérstakt en hann skildi ekki hvad ég var ad tala um thví thetta er náttla alveg normal fyrir theim. Persónulega gat ég ekkert dansad salsa eda merengue thar sem ég er ekki enn oruggur í hvernig á ad gera thad. Svo er dans ekkert í neinu uppáhaldi hjá mér. Thannig ad thessar nokkrar klukkustundir tharna inni var ég mest bara rólegur. Enda thekkti ég heldur naestum engin log. Loksins kom svo lag sem ég thekkti sem var Gangsters Paradise med Coolio (sem var einmitt titillag kvikmyndarinnar Dangerous Minds) en thá fóru bara allir af dansgólfinu. Ég loksins fór ad dansa og njóta mín en DJ-inn skipti um lag ádur en thad var hálfnad. Thá komst ég ad thví ad ég er ekki med sama tónlistarsmekk og fólkid hérna. En ég held thad breytist med tímanum. Heimferdin tók svo dágódan tíma thar sem vid thurftum ad finna leigubíl og vesen en svo loksins komst ég heim. Lagdist uppí rúm med sud í eyrunum eins og alltaf eftir boll thví tónlistin er alltaf spilud of hátt, skil ekki af hverju. Tengdi heyrnartólin mín í geislaspilarann og ýtti á play á disk sem ég er nýbúinn ad fá. Hafdi fengid copy af soundtrackinu úr fronsku myndinni Amilie hjá stelpu sem ég thekki hér. Gód róleg tónlist og mjog gód mynd ef út í thad er farid. Hún er odruvísi en allur Hollywood pakkinn og gaman ad horfa á hana. Maeli med henni! Sídan sveif ég inní draumheiminn á vit aevintýranna med rólegri Amilie tónlist.

Thar sem ég nefndi drauma langar mig ad nefna eitt. Í byrjun dvalarinnar dreymdi mig alltaf íslenska drauma. Th.e.a.s. ég var annadhvort med fjolskyldunni eda vinum á íslandi og var ad gera eitthvad skemmtilegt. En núna er thetta bland. Draumarnir mínir núna eru oftast í umhverfi í Costa Rica en persónurnar eru bland af theim sem ég thekki hér og theim sem ég thekki heima. Dáldid fyndid. Ég mundi túlka thad thannig ad ég sé kominn adeins inní landid en er ennthá smá med hugann á Íslandi. Kannski undir lokin verda draumarnir bara hédan. Aldrei ad vita....

Thegar ég var utan vid mig og húsid naestum sprakk
Ég var frekar utan vid mig í dag. Ég kom heim eftir ad hafa hitt 2 drengi. Var mjog theyttur. Gekk inní eldhús til ad leita mér ad einhverju ad borda. Eftir ad hafa nartad í hitt og thetta fann ég ad thad voru nokkrar bakadar kartoflur vafnar inní álpappír í ofninum sem mamman hafdi bakad um morguninn. Thar var heppnin med mér, ég tók eina og ákvad ad skella henni inní orbylgjuofninn, hugsandi um smjorid sem faeri svo á hana heita og myndi brádna á henni. Setti tímann á 40 sek og um leid og ég ýtti á start byrjadi ég ad ganga ad braudinu thar sem ég vildi borda braud med. Eftir svona 2 sek heyrdust thessi ógurlegu óhljód úr orbylgjuofninum, ég leit vid í skelfinu minni og sá eldhraeringar inní ofninum. Thótt lappirnar mínar vildu hlaupa út ádur en hverfid mundi springa, thá lét ég skynsemina ráda til ad reyna ad bjarga orbylgjuofninum. Stokk ad ofninum, sem tók heila eilífd, medan eldhraeringar og litlar sprengingar áttus sér stad hinu megin vid glerid. Ýtti svo á stopp og opnadi opninn. Fattadi thá hvad ég var heimskur. Ég setti kartofluna vafda í álpappír inní orbylgjuofninn. Hluti pappírsins var horfinn og vonda lykt steig uppí loftid. Thetta kenndi mér lexíu. Nú veit ég af eigin reynslu hvad gerist ef álpappír fer inní orbylgjuofn. En thad var allílae med ofninn thar sem thetta vardi ekki í langan tíma. Nokkrum mínútum sídar eftir ad ég thordi ad prufa ofninn, bordadi ég bakada kartoflu med braeddu smjori med braudi...mjog gott...(thótt mér finnist vanalega smjor algjor vidbjodur thá er thad gott med bokudum kartoflum)

Ég vard aftur heilladur af enskukennararnum mínum núna um daginn. Hann var ad úskýra fyrir okkur verkefni sem vid áttum ad gera. Thetta var frekar stórt verkefni. Autobiographical incident, th.e.a.s. vid eigum ad skrifa lýsingu á einhverju sem hefur gerst í lífi okkar og hefur haft mikil áhrif á okkur. Thegar hann í stórum dráttum búinn ad segja hvad vid aettum ad gera sagdi hann: When you are writing, smell it, taste it, hear it, sense it and fell it......bring this moment to life!
Thegar hann sagdi thetta med ollum líkamstjáningarhreyfingunum og hvernig roddin hljómadi vard ég allveg heilladur.....vantadi bara kór fyrir aftan ad syngja haaaalelúja, halelúja, halelúja.....

Ég bidst velvirdingar á mistokum sem komu fram á bloggi thessu.
Ádur taladi ég um myndina Passion of Christ. Ég sagdi ad hún vaeri á hebresku. Thad er rangt. Hún er á amarísku og latínu!! Ég vidurkenni fyrrverandi vanthekkingu mína. En mistok eru til ad laera af. Ég vona ad thessi mistok hafa ekki haft skadleg áhrif á ykkur andlega eda líkamlega og thykir mér fyrir thessu.

Kvikmyndir, stríd, ofsóknir, saga og Verzlunarskólinn
Lesendur gódir. Á vappi mínu um netid ádan rakst ég á bloggid hennar Hollu Ólafsdóttur. (linkur á bloggid hennar hér til haegri) Ég thakka thér Halla fyrir mjog gód skrif!! Thar fjallar hún um kvikmyndina the Pianist. Ég maeli med thessari mynd. Ad lang mestu leyti er ég hjartanlega sammála henni. Thó er eitt sem ég er ekki sámmála. Hún segir thar ordrétt:
...mér fannst líka mjög erfitt með myndina var að hún vann mann algjörlega á band með gyðingunum sem er doldið kaldhæðnislegt þar sem þeirra fólk á sinn þátt í því að í dag geisar mikill ófriður í vissum miðjarðarhafslöndum og að þar þurfi óbreyttir borgar að sæta ofbledi og morðum fyrir jafn mikla sök og gyðingar áður fyrr. ég er samt ekki að réttlæta þessa hrikalegu atburði sem áttu sér stað í seinni heimsstyrjöldinni...
Ég er ekki sámmála thessu. Mér finnst á allan hátt réttlaetanlegt ad myndin vann algjorlega á band med gydingum og mér finnst thad á engan hátt kaldhaednislegt. Thessi mynd fjallar um atburdi Sídari Heimstyrjaldarinnar thar sem gydingar voru hryllilega ofsóttir. Thótt ástandid sé núna slaemt fyrir botni Midjardarhafs og baedi gydingar og palistínumenn eru ad gera mjog slaema hluti thá voru gydingar algjor fornarlomb í Sídari Heimstyrjoldinni og thad er thad sem myndin fjallar um. Myndin á ekki ad draga úr samúd med gydingum vegna thess hvad er ad gerast núna í Ísrael! Thad var faid alveg jafn slaemt med gydinga á tímum Heimstyrjaldarinnar sama hvad er ad gerast núna. Halla, ég veit thú segir í lok ad thú sért ekki ad réttlaeta thessa atburdi en samt finnst mér frekar sterkt til orda tekid thjá thér.
En lesendur gódir. Hugsid um thetta....Hvernig gat thetta gerst? Hvernig gátu milljónir manna verid ofsótt og drepin á sídustu old? Vid erum ekkert ad tala um fyrir 3000 árum heldur á sídustu old. Og eins og Halla nefnir thá er ástandid ekkert betra í dag! Áfram heldur mannkynid ad vera tillitslaust og myrda, stunda ofsóknir og kúga. Hvert er heimurinn ad fara? Laerum vid aldrei af fyrri mistokum?
Sídasta sumar fór ég med fjolskyldu minni í ferd til Póllands til Auswitch. Fyrir thá sem ekki vita thá voru thad staerstu útrýmingarbúdir nazista. Einn dagur sem fór í ad skoda rústir búdanna var hraedilegur. Thetta lítur nákvaemlega eins út og thegar Rússar komu ad búdunum í lok styrjaldarinnar. Ad sjá lestarteinana sem var endastod fyrir alla Evrópu. Endastod fyrir fullar lestir af fólki, thar sem fólki var trodid inn eins og kornsekkjum. Thad var ekki einu sinni komid fram vid fólk eins og dýr. Tharna endudu teinarnir thar sem fólkid fór út úr lestinnni, tharna var thad flokkad eftir kynjum og haefni til ad vinna. Hárid var klippt af fólki og notad í vefnad!! Their sem gátu unnid fóru og gistu í skálunum, thar sem 7 manns sváfu í hverju litlu rúmi, 21 manns í einni koju og morg hundrud manns í einum litlum skála. Theim var leyft ad fara á klósettid í 5 mín á dag, ekki meir, og thad leit ógedslega út. Sjúkdómar og sóttir geysudu og margir dóu. Ef einhver stód sig ekki í vinnunni thá var hann drepinn. Fólkid vissi í raun ad fyrr eda sídar mundi thad deyja innan thessara búda, en samt hélt thad í vonina um ad komast af. Their sem ekki gátu unnid voru sendir thennan hrikalega gonguveg sem var hraedilegt ad ganga. Hann leiddi thau ad stiga vid hlid húss sem leiddi ofan í jordina. Fólkid grunadi hvad var ad fara ad gerast thar sem fólk hélt endalaust áfram ad fara thangad inn en enginn kom út og reykurinn steig upp frá strompunum. Líkbrennsluofnarnir voru starfandi allan sólarhringinn í morg ár!!!! Og thegar lída tók á strídid unnu their ekki nógu hratt thannig ad Nazistarnir tóku uppá thad rád og gera fjoldagrafir. Thetta gekk jafnvel thad langt ad fólk var látid ganga ofan í fjoldagrafirnar med nokkrar haedir af líkum undir sér, látid svo setjast og bída thess ad vera skotid til ad naestu gaetu komid. Enn thann dag í dag koma gufur upp úr jordinni vegna líka thessa fólks. Hvernig getur nokkur madur gert thetta? Thad var hreint og beint hraedilegt ad vera tharna. Dag sem thennan get ég ekki upplifad aftur en getur verid ad ég geri thad samt thar sem ég vil ad bornin mín upplifi thetta. Thessi ord mín geta med engu móti lýst tilfinningunni ad standa á thessum stad. Engin bíómynd getur heldur lýst theim hormungum sem áttu sér stad á thessum tíma. Thessum ofsóknum og nidurlaegingu og skelfingu sem átti sér stad medal fólksins. Oll thessi grimmd!!!
Ef thid lesendur gódir eigid leid um Pólland thá hvet ég ykkur til ad koma tharna vid.
Thar sem Halla minntist á bíómyndina The Pianist thá vil ég einnig benda á adra mynd sem er mjog mjog mjog mjog mjog mjog mjog gód. Hún heitir Schindlers list og kom út sama ár og Jurassic Park. Hún er leikstýrd af Steven Spielberg. Thetta er mynd sem ad allir aettu ad sjá, sem og the Pianist!!!!! Their sem hafa ekki enn séd thessar myndir hvet ég nú til ad leigja thaer!
Ad lokum langar mig ad segja eitt mjog mikilvaegt! Mannkynid heldur áfram og áfram ad fremja hrodaverk aftur og aftur. Ég tel thad vera ad hluta til vegna vanthekkingar á sogunni. Vid thurfum ad laera af thví sem er lidid og gera ekki somu mistok aftur. Thad bara má ekki gerast ad svona atburdir halda áfram ad eiga sér stad í heiminum, en their gera thad samt. Thess vegna finnst mér sogukennsla í skólum mjog mjog mikilvaeg. Fólk tharf ad vita um atburdi sem thessa! Margir sem ég thekki vita ekki einu sinni hvad Auswitch er!! Og thad er fyrir nedan allar hellur ad slíkt eigi sér stad á Íslandi! Er menntakerfid virklega svona statt? Í Verzlunarskólanum voru hormungar gydinga í Sídari Heimstyrjoldinni teknir fyrir í 3 setningum. Og thetta flaug strax út um hitt eyrad á morgun nemendum. Kennarinn var mjog godur og veit allt um thetta en thetta er ekki innan námsefnisins! Persónulega finnst mér ad almenn sogukennsla, ásamt einhverskonar félags og sidfraedi eigi ad vera skylda fyrir alla. Ekki veit ég hvernig thetta er í odrum framhaldsskólum en svei Verzlunarskólanum fyrir thetta!!!
Ef einhver hefur sterka skodun á máli thessu hvet ég hann til ad senda mér póst eda skrifa á bloggid sitt og láta mig vita um thad.
E-mailid mitt er biggi_costarica@yahoo.com

Fostudagurinn langi
Ég upplifdi fostudaginn langa hér í Costa Rica odruvísi en heima. Fór í venjulega messu en thegar kvolda tók fór ég med mommu minni hér ad hverfiskirkjunni. Hafdi thá safnast samann mikill mannfjoldi. Var sídan farid í gongu um hverfid. Fremst í gongunni var fólk sem hélt á mjog storri styttu af Jesú ad bera kross ásam fólki sem hélt á kertum. Sídan var annad fólk sem spiladi tónlist. Vid og vid var stoppad og lesid ritningartexti. Svona var gengid í um 2 klst um hverfid thangad til ad komid var aftur ad kirkjunni thar sem styttan var sett uppá kross fyrir framan kirkjuna. Thetta fannst mér mjog athyglisvert ad sjá og á ákvedinn hátt mjog táknraent. Ég nádi alveg ad lifa mig inní thennan atburd sem geridst fyrir um 1970 árum. Hafdi einnig nýlega séd myndina Passion og Christ og einnig náttla lesid um thetta í Biblíunni. Thannig ad finnst mér thetta gód hugmynd og fannst mér thetta gód stund og flugu margar hugsanir um heilann medan ég gekk í rólegheitunum um hverfid med songva i bakgrunni ásamt kertaljósum út um allt.