project overvloed

Zeven jaar geleden is bij ons thuis het roer omgegaan en besloten we uit de ratrace te stappen. Bewust eenvoudig leven, zuinig en zo zelfvoorzienend mogelijk. Het werd een lifestyle die alle facetten van ons leven heeft beïnvloed. Het heeft ons veel gebracht, waaronder het inzicht dat minder consumeren paradoxaal genoeg leidt tot meer tevredenheid. Op deze plek heb ik de afgelopen jaren veel over ons pad geschreven.

Er is echter ook langzaam maar zeker een ander inzicht ontstaan. Door zuinigheid als belangrijke leidraad te hanteren, heb ik - aanvankelijk ongemerkt - een vrij ingewikkeld sentiment rond geld ontwikkeld. Geld als een soort noodzakelijk kwaad waar je nooit helemaal zonder kan, maar dat ook de oorzaak is van veel kwaad in de wereld. Impliciet begon ik geld gelijk te stellen aan materialisme en kreeg ik het gevoel dat rijkdom en integriteit of spiritualiteit niet samen konden gaan. Zuinigheid was doorgeslagen naar een soort kramp, naar denken in beperking in plaats van in overvloed. En dat terwijl ik hunker naar meer uitbundigheid in mijn leven, maar met behoud van mijn idealen. Door deze worsteling vond ik het steeds lastiger worden om hier op de oude voet te blijven bloggen.

Ik bleek niet de enige die zulke blokkades ervaart. Om meer inzicht op te doen over dit verschijnsel heb ik inmiddels talloze boeken verslonden, cursussen gevolgd en deskundigen gesproken. Ik heb voorbeelden van inspirerende mensen - van Oprah tot Bruce Lee - bestudeerd en in kaart gebracht wat zij deden om overvloed in hun leven te creëren. Uit al deze inzichten heb ik een soort stappenplan voor mezelf ontwikkeld, die ik in de komende tijd in de praktijk ga brengen. Onder de naam Project Overvloed heb ik (meetbare!) doelen vastgesteld die ik binnen een jaar wil halen, om zo proefondervindelijk vast te stellen of het werkt.

Een iets andere insteek dus, dan waar ik hier in de afgelopen jaren over heb geschreven. Vandaar dat ik het tijd vond om op een andere plek opnieuw te beginnen. Ik ben opgewonden over het nieuwe project, maar tegelijkertijd een beetje melancholisch. Het is alsof ik afscheid neem van een oud maar erg geliefd jasje terwijl ik nog niet weet of ik net zo zal kunnen hechten aan het nieuwe exemplaar. Degenen die nieuwsgierig zijn naar het vervolg van mijn pad zie ik graag terug op mijn nieuwe stek. En de rest bedank ik uit de grond van mijn hart voor het jarenlang meelezen en de vele inspirerende en vaak hartverwarmende reacties op Bewuste Eenvoud.