τίποτα μετά

..κι έφυγες   
και κύλησε το δάκρυ
και κόλλησα στο βλέμμα
κι έμεινε η στιγμή..

και μετά αλλού,
μετά τα ίδια,
μετά ψέμα
μετά υποκρισία
μετά.. 

μετά, ποτέ ξανά μετά.

λόγια

οι λέξεις, προορίζονται, για να σφραγίζονται 
με αποτυπώματα στα χείλη, με ανάσες! 

πόσο κρίμα, που δεν το μάθαμε ακόμα! 

..λέξεις, κόβουν, ματώνουν.
λέξεις, μετατρέπονται αλόγιστα, σε υλικά χωματερής. 
πόση σπατάλη και αλόγιστη δαπάνη, του λόγου!

ποιο αλφάβητο, θα μας το συγχωρήσει; 

εγώ και η ψυχή

Πήρα και εγώ το κουφάρι μου αγκαλιά,
ξάπλωσα στο διπλό κρεβάτι και έβγαλα τη ψυχή μου να δει λίγο γαλάζιο.
-Ζεις ακόμα; Την ρώτησα.
-Ναι, μου απάντησε.
-Γύρνα τώρα πάλι από την άλλη και κοιμήσου.
Και αύριο εδώ θα είμαστε.
Οι δυο μας...