Η φωνή που ακούω στο σκοτάδι,
οι σκιές που βλέπω κάθε βράδυ,
παραισθήσεις του μυαλού και ζάλη,
ήρθες σαν όνειρο και πάλι.
Τα σύννεφα στήσανε χορό,
τις μέρες μόνος μου περνώ.
Τα βράδια χώρια σου κοιμάμαι,
στιγμές που ζήσαμε θυμάμαι.
Πέφτει η βροχή στο τζάμι,
χαράσσω το όνομα σου στην παλάμη.
Οι σταγόνες μην το σβήσουν,
οι αναμνήσεις μη ξεφτίσουν.
Ένας χώρος που εκφράζει σκέψεις, φαντασιώσεις, επιθυμίες, προσδοκίες!
Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009
Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)