zondag 5 mei 2019

Even zon happen

Vanaf de dag dat ik uit de VS terugkwam vier weken geleden was het aanpoten. Geen dag waarop niet alle kamers bezet waren en daarbij een paar keer quiltcafé en de nodige vergaderingen en bijeenkomsten in een van devergaderruimtes. Maar, ikben niet zielig hoor! Het is bijna allemaal even leuk.
Om te beginnen een workshopkartonnage bij de Sampler in Haarlem, klokslag 10 uur begonnen 12 katwijkse dames aan de kleine naaidoos. Altijd weer leuk  om te zien hoe iedereen de kleurcombinaties kiest en hoe het uitpakt. Om half vier had iedereen een kant en klare naaidoos om mee naar huis te nemen; afgemaakt is altijd het streven want iedereen heeft wel een la met halve projecten die na die gezellige workshopdag nooit meer afgemaakt worden.



Toen werd het lekker weer..... altijd veel te doen op het erf, eerst een flink aantal meters steiger met de hogedrukspuit onder handen genomen. Zo goed dat ik de hele avond nog trillende armen had. De pipowagen binnen en buiten gesopt en direct maar de zonkanten een laklaag gegeven. Om het af te maken de bloembakken gevuld.
Ziet er altijd weer zo welkom uit die verse planten!





Ook werd het tijd om de boten te water te laten, ons heen-en-weertje naar de jachthaven gebracht en een paar dagen later de boot én de trailer opgehaald. Moter heeft weer een beurt gehad, het vaarseizoen kan beginnen!





De paasdagen zijn altijd heel vol hier, wel altijd relatief weinig werk want het zijn wedstrijdzeilers voor de jaarlijkse Easter op de Braassem. 275 bootjes uit wel 30 landen strijden om de eerste plaats en om plaatsen in de kernploegen. Wij hadden dit jaar de Duitse kernploeg, 18 man kinderen, ouders en coaches die om half acht wilden ontbijten. Twee uur later is dan alles opgeruimd en de kamers gedaan; tijd voor andere zaken....
Het blauwe huis schoonmaken bijvoorbeeld zodat we op eerste Paasdag konden genieten van buiten eten aan de plas....



Ook het café profiteerde van Pasen, een gesmolten paashaas werd een Schwarzwälder Kirschtorte, schoon op!



En, niet alleen wij genoten van de lente...



Intussen is mijn Mariners Compasstop, ook wel de Polaksterren, af. Er moet een stoere achterkant bij voor ik hem ga quilten, met de hand dit keer.



En dan is er plaatsvoor een nieuw project, in januari heb ik in Kerkwerve bij de Quiltster met Marja en Marieke de workshop Stars upon Stars van Jeanneke gevolgd. Lekker stempelen en veel verschillende stofjes; helemaalmijn ding!


In de auto op weg naar Zuid Limburgheb ik vast wat hoeksterren gefabriekt, zonde om ruim twee uur alleen maar uit het raam te kijken.



Gisterenochtend de laatste gasten uitgezwaaid, de boel opgeruimd en het vliegtuig naar Faro gepakt. Om twee uur zaten we in de zon! Even bijkomen tot dinsdag, naar huis en woensdag weer uitgerust in het quiltcafé!




vrijdag 5 april 2019

Het gewone leven is weer begonnen

In Golden besloten we nog even iets te gaan drinken in de bar aan de overkant. De Dirty Dog bleek een ruig bikerscafé, veel, heel veel tatoos, veel op handen en het gezicht en veel lawaai. Een prachtige barpoes met weinig verhullende kleding en een heuse Harley achter de bar.




Gino kwam bij ons zitten, een bejaarde bankrover met een hoop lol. We moesten blijven eten, er kwam een portie  nachos op tafel als borrelhap waar je de hele kroeg van kon voeren, verschrikkelijk gelachen en niet eens meer gekookt.



Dinsdagochtend gas getankt op de campground en naar Boulder gereden. De stad waar de gelukkigste mensen van de VS wonen. Midden in de stad een autovrije winkelstraat, vooral veel horeca en hippiewinkels én een quiltwinkel met een eigenaresse met Nederlandse roots. Ze komt volgend jaar en heeft zich met haar zus ingeschreven voor een retreat, helemaal leuk! 


Een heuse Ben en Jerry ijswinkel; wat kies je daar? Een klein ijsje met chocolade cookiedough... een forse hap



Op de plattegrond zien we een wel heel bijzondere plek, een paar minuten lopen in plaats van 10 uur vliegen, eens even kijken....



Aan de fietsen te zien zitten we goed, het is echter de campus.  Van de universiteit van Boulder, een prachtige verzameling gebouwen met als klapper het Natuurhistorisch Museum met een dinosaurus tentoonstelling. Kind 1 was lyrisch, je mocht sommige botten van 50 miljoen jaar oud zelfs áánraken. 



Terug naar de auto liepen we door de studentenwijk, allemaal grote studentenhuizen en een niet te bevatten wietwalm. Het is Colorado, de staat waar met wietteelt het meest verdiend wordt. 





‘s Avonds teruggereden naar Strasburg voor onze laatste nacht in het huisje op wielen. De ijkast leegegeten en gedronken en de koffers gepakt, en voor de laatste keer onder de Roadbear dekbedden...



Woensdag op tijd op, douchen en de badkamer schoonmaken, ontbijten en de keuken schoonmaken, alle koffers dicht en op de bank; vloer dweilen en rijden maar. Ondanks alle waarschuwingen voor files reden we in drie kwartier naar de inleverplek. Alles werd gecheckt, van gashoeveelheid tot het koffiezetapparaat en we mochten vertrekken. Met het busje naar het vliegveld, paar uurtjes zoetbrengen en heerlijk naar huis gevlogen met Lufthansa. Een verademing na United met slechte service, vies eten en onaardig personeel! 
En thuis...... eerst o nder de eigen douche, boodschappen doen, komen en mijn reisgenoten naar het station cq huis brengen. Het zit er weer op, voor herhaling vatbaar!

En vandaag begon het weer, alle kamers vol, 10 schoonzussen, hoe bijzonder is dat. Ze kwamen eerst gezellig lunchen, hadden een puzzel gemaakt van de kamerindeling met foto’s en hebben de hele middag lol gehad met spelletjes.

dinsdag 2 april 2019

In de Rockies

Het bezoek aan het NP Sand Dunes was heel bijzonder, je rijdt bijna slalom om de herten naar de parkeerplaats; je stapt uit en je staat in een zandbak.





Overal lopen mensen met surfboards om te gaan zandsurfen, vieze hobby want het stuift verschrikkelijk. Nadat we ons hadden laten zandstralen zijn we over de hoogvlakte naar het noorden gereden.
Een echte hoogvlakte want je blijft wel 150 km op 2700 meter. Onderweg in Florisant, zeker 10 inwoners, geluncht in een superleuke diner met alleen homecooked eten. Een heerlijke quiche, goeie salade en lekkere sandwiches, het kan echt!





Na de lunch naar Manitou Springs gereden en net voor het donker op de plaats alles aangesloten. Een geinig langgerekt dorpje vol boetieks en gekke winkeltjes, daarnaast een keur aan leuke restaurantjes waar je gezellig kunt eten. Heel Nederlands zijn we gaan lopen, met maar twee mijl te gaan en heerlijk koud weer is dat geen straf! Heerlijk een lokale buffelsteak en burger gegeten met superfrietjes van zoete aandappel.



Op zaterdag naar het Pioneermuseum in Colorado Springs gegaan, de andere kant van het verhaal; prachtige foto’s en indrukwekkende verhalen,




Met natuurlijk een verkleedkist voor de kinderen:)



‘S middags het Ghost Town Museum in Manitou Springs bezocht; een echt Wild West stadje nagebouwd in een hal, ontzettend veel rijtuigen, postkoetsen, winkels en ambachten te zien



Hotel met ‘roomservice’



De dokter voor man en paard


En natuurlijk de zadelmakerij



Te groot om mee te nemen maar het zat uitstekend!
Gezellig geborreld en gegeten in ons rijdende huis en tot laat piratenbridge gespeeld; hilarisch!

Vroeg op op zondag om van het prachtige weer te gaan genieten in The Garden of athe Gods, een fascinerende hoeveelheid vulkanische stenen met bijzondere namen kissing camels,



3 Gratiën



De toren van Babel



En nog veel meer. Heerlijke wandeling gemaakt door het park en op weg naar Castle Rock, een waanzinnig outletcentrum met 5 straten vol winkels van le Creuset tot Calvin Klein en Tommy Hilfiger. Met kind drie lekker ingeslagen terwijl kind 1 een sollicitatie in elkaar sleutelde; iedereen gelukkig behalve moeders creditcard....
Doorgereden naar Strasburg, weer één, en daar de Campground opgezocht. Vanochtend weer op tijd vertrokken naar Golden, een historisch stadje net west van Denver. Een prachtrit in de zon met een eenmalig mooi uitzicht op de Rockies



Midden in Golden op het Brouwerijterrein geparkeerd 
en lekker gaan lopen.



Onder de ijzeren boog door het historisch stadcentrum in en in een gezellig café geluncht. Echt spectaculair is het allemaal niet maar wel leuk om doorheen te lopen. 
Alles onder toeziend oog van de Golden Rock die over het stadje waakt. 


Intussen staan we weer geparkeerd en gaan we ons voorbereiden op onze laatste hele dag; het wordt Boulder met aan het eind de rit terug naar Stasbourg voor de laatste nacht.









vrijdag 29 maart 2019

Verder westwaarts

Tegen de avond gingen we de Highway af naar het Mill Creek RV park, was niet duidelijk aangegeven dus kwamen we op een prachtige weg, helaas onverhard en overgaand in een zandpad uit, eindelijk een keerek gevonden en het hele eind weer terug. Het Park was triest en lachen tegelijk, het was een park in Paxico, een echt ansichtkaartenwildwestdorp



Bijna geheel verlaten,



We konden overnachten tussen de vaste bewoners, mensen die om welke reden dan ook al 10 of meer jaar in een trailer wonen. 
Het lag aan een klein kreekje met een eilandje in het midden; daar moesten we naar toe natuurlijk!



De volgende dag was een echte mijlenvreetdag, we wilden heel Kansas door naar de grens met Colorado. 
Uren niets te zien, paar enorme ranches en af en toe een tegenligger. Het was prachtig weer toen we aankwamen in het John Martin Reservoir State Park. In deze tijd van het jaar nog heerlijk leeg...



Lekker buiten gezeten



Ommetje gelopen door het Park langs het meer en na de lunch weer gaan rijden.



Om vijf uur stonden we als enige op de kampeerplaats van de Sand Dunes met een eersterangs uitzicht op de zonsondergang. 






Het park staat hierom bekend maar voor ons was het de zonsopgang die veel spectaculairder was



Vandaag bezoeken we het park en gaan dan door de Rockies naar Manitou Springs

dinsdag 26 maart 2019

On the road again...

Via de historic Route 66 reden we zondagmiddag naar St Peters, aan een meer was daar een gezellige campground, mét wasmachine!



Leuk dat je een spiksplinternieuwe camper hebt, je handdoeken zijn ook nieuw en dus volkomen ongeschikt om te gebruiken. Rondje wasmachine doet gelukkig wonderen.
Maandag stond St Louis op het programma; de camper bij de Zoo geparkeerd en eerst daar naar binnen. Niet voor niets de mooiste dierentuin van de VS, veel ruimte, gezonde dieren en veel informatie.





Natuurlijk even de verre familie op de foto....






Via de noorduitgang naar het History Museum gelopen, een prachtig park in de stad. Het museum was  helmaal geweid aan de wereldtentoonstelling van 1904, mooi om te zien hoe de stad is veranderd in de afgelopen 100 jaar. 



Vanaf het museum bleek de metro direct naar het centrum te rijden, handiger dan de camper en zeker sneller. Uitgestapt bij het Bluesmuseum, mag je in St Louis natuurlijk niet missen, even een rondje en de stad in.



Het meest in het oog springend is natuurlijk the Arch, van ieder punt in de stad te zien



Vlak aan de Mississippi en bij het oude gerechtsgebouw dat ooit vrij stond..





Aan het einde van de dag via Victorias Secret terug naar st Peters voor de nacht. Heerlijk dat huis op wielen, gezellig een glaasje tijdens het koken en lekker nagenieten.

Intussen is het dinsdagmiddag en zijn we op weg naar Topeka, de hoofdstad van Kansas. Onderwegeen stuk Lewis and Clark trail gereden én gelopen. Deze mannen werden door Thomas Jefferrson op pas naar het westen gestuurd om land te ontdekken; het werd Louisiana!







In Arrow Rock een trail gelopen en in het zonnetje geluncht. Terug naar de highway via een deel van de Saline Quilt Barn Trail