Uitgeshopt.....

Voor ons blauwe huisje aan het meer hebben we gisteren de hele dag geshopt. Er moet zo veel uitgezocht worden en het kost zoveel tijd allemaal. De keuken is gisteren uitgezocht bij IKEA, een prachtig donkergrijze met een wit blad, niet te groot, er is niet veel ruimte en te weinig elektriek. Een gasfornuis dus met een simpele oven en een ijskast. Meer apparaten komen er niet! Meteen gistenavond op werkspot een advertentie gezet voor iemand die dat in elkaar kan zetten. De aanbiedingen stromen binnen.
Verder natuurlijk een WC en een douche, een fonteintje en een waterverwarmer. Vandaag verder, we hebben de scandinavische verf uitgezocht voor de buitenkant, schitterend oud blauw met witte kozijnen en zweeds rode luiken voor ramen en deuren.
Wat is een blok maken dan gemakkelijk, alles is voor je uitgezocht; het hoeft slechts in elkaar. Lekker om daarmee even rust te creeeren in je hoofd, en natuurlijk dat blok toe te voegen aan de verzameling! De laatste twee blokken zijn wel gequilt maarnog niet aan de anderen vastgemaakt, ik vind die hoeken zooo lastig, ik wacht tot ik er weer een rechthoek van kan fabrieken!

Regen ist best lekker...

Natuurlijk valt iedereen over me heen na deze woorden, maar mijn regenweekeinde was heerlijk!

Na alle gasten uitgezwaaid te hebben gisteren en de kamers opgemaakt te hebben, ben ik naar Lisse gereden. Daar zit Jacqueline van der Velden met haar quiltwinkel aan huis. Wat een stoffen, patronen en fournituren! Even helemaal los, je komt voor garen en gaat weg met veel stofjes, achterkantstoffen en natuurlijk het garen. Een aanrader.

Ook lekker is de regen voor mijn tuin, de pompoenen groeien als kool, de courgettes plukken we per tien en de prachtige wittevliegende schotels, de patisson is bijna klaar voor de pan of oven. De courgettes heb ik vanochtend maar direct verwerkt tot courgette-citrus jam. Ziet er een beetje vreemd uit maar smaakt hemels. Ook gelijk de emmer kwetsen verjamd, dat is meer herkenbaar als jam. Een lapje dat een miskoop bleek meteen in stukjes geknipt als dekseltje en klaar is Kees.

Vanmiddag even genoten in de polder, het leek wel een schilderij van Paulus Potter, rode koeien in de wei, molen op de achtergrond en als topping een oerhollandse wolkenlucht. Echt genieten dus. Toen we thuiskwamen kwam er een zwitserse ayto het erf oprijden; gasten die via dit blog geboekt hebben, wat een mop!

Breken en bouwen

Om half acht begon de sloop van ons oude vakantiehuisje, met de electricein ben ik ernaartoe gevaren om de meterkast te demonteren en de bouwstroom aan te leggen. Ik zeg wel wij, maar ik heb slechts de schroeven losgedraaid terwijl hij de bouwkast opbouwde. We hadden haast omdat om 9 uur mijn gasten wilden ontbijten. Het paste naadloos, de laatste eitjes zette ik neer terwijl de eerste gasten de trap afliepen! Dat is pas timing, geen minuut verspild. In de middag nog even met Lotje naar het eiland gevaren om te kijken wat er gedaan was, een grote kraan op de dijk en een noodsteiger voor de wal.

Gelukkig heb ik ook iets gebouwd vandaag; huis 4 vanHome Sweet Home, Thistle Hill. Op naar nummer 5, dan ben ik over de helft. Maar als ik het wel heb, komt morgen eerst deel zes van Jules, daar verheug ik me op! Eerst overdag de verjaardag vankind drie, ze wordt 18, al haar vriendinnen komen en eten gezellig mee, 's avonds gaan ze dan uit in Utrecht. Kan ik lekker lapjes aaien!

Even zitten...

Het is druk hier, heel druk. Al weken zijn alle kamers continu bezet, gelukkig vaak voor een paar dagen achtereen. Vrijdag de hele dag in de keuken gestaan voor een12,5 jarig huwelijksfeest dat hier zaterdag overdag plaatsvond. 35 personen, volwassenen en kinderen kwamen om 10 uur koffie met taarten eten en drinken. Om 11 uur werden ze opgehaald met een rondvaartboot en om twee uur waren ze weer hier. Door het prachtige weer was het een zwemlunch, wat een feest! Om zes uur vertrokken de laasten en kon ik doorsteken naar huis om mijn eigen feestje te vieren; ik was jarig zaterdag, niets bijzonders, ik werd gewoon voor de zoveelste keer 33. Omdat we vrijdag gewoon alles dubbel gemaakt hadden was het heel relaxed, familie en een aantal goede vrienden met hun kinderen schoven aan voor het familiediner a la italienne; veel eten, lang tafelen en goed begieten.

Zondagochtend was het even spitsuur, vier van de vijf kamers wisselden en het was heet. Gelukkig kun je hier snel afkoelen, je springt gewoon in de plomp! Oudste zoon had zijn jaarclub op zeilbezoek, helemaal verbrand kwamen ze van de plas. Alle tafels stonden van zaterdag nog in de dineropstelling dus bleef voor de gezelligheid de hele bups maar eten.

Vandaag tussen alle wassen door hebben we het laaste uit ons oeroude vakantiehuisje aan de plas gehaald; een soort Koko Petaloboot met tafels, lampen, matrassen en veel dozen. We hebben hard gesjouwd en vreselijk gelachen. Woensdag komt er een noodsteiger waar pontons aan kunnen leggen, het is niet over land bereikbaar namelijk. Woensdagavond is alles gesloopt en kunnen ze ons nieuwe huis neer gaan zetten; een hele evhte lichtblauwe noorse blokhut! Wordt vervolgd...

Vanavond maar eens een paar steekjes doen voor ik het verleer! Terwijl ik tussen de bedrijven door even de groententuin leeghaalde was ik jaloers op Turbo, een van onze jeweetwelkaters , hij lag echt te genieten

husselen maar...

wat er gebeurd is, is niet helemaal duidelijk, maar mijn blogs van de afgelopen maand zijn helemaal door elkaar gehusseld, kwamen we op 28 juli terug van vakantie, blijkt dit op 13 augustus te staan. Was het maar waar, we hebben al een drukke maand achter de rug en zijn bijna weer aan vakantie toe. Grapje...

Zaterdagavond was een succesnummer, een vegetarisch italiaanse kookworkshop, een heel leuk stel meiden die het einde van een vrijgezellenleven vanéén van hen kwamen vieren. Veel plezier tot in de late uurtjes.

Zondagochtend ging ontweede kind de wijde wereld in, na uitgeloot te zijn voor geneeskunde gaat ze nu farmacie studeren in Groningen. Ik heb haar met een vriendinnetje, twee fietsen en een wagonlading bagage naar Groningen gebracht. Met een tussenstop; een dierbare vriendin woont met haar man op de meest romantische plaats van Nederland op het Groningse platteland. Aangezien het voor ons niet de afstand is die je even rijdt om bij te leuten, wordt iedere gelegenheid aangegrepen om langs te gaan. Heerlijk een uurte of twee in de tuin gezeten met uitzicht op de hangbuikzwijntjes en de kippen met hun haan.

Door naar Groningen, kinderen afgezet in een studentenhuis waar je weemoedig van wordt; overal kleuren, teksten, posters en niet bij elkaar passende zooi maar oergezellig. Riante hoektuin aan twee kanten van het huis en kamers van 20 vierkante meter. Dat gaat wel goed daar!

Naar huis in precies twee uur, viel alles mee, prachtig weer en de meest spectaculaire vergezichten over het water en in de polder. Toch lekker om weer thuis te zijn na 528 kilometer...

Einde vakantie

Het zit erop, vandaag ons huis inleveren, formaat nederlandse stadsbus maar het rijdt als een autootje! Wel hulp nodig bij achteruit inparkeren!

Niemand rijdt meer voorbij

Na jaren sandwichborden of houten geschilderde borden aan het hek geknoopt gebruikt te hebben als wegwijzer voor onze gasten, hebben we nu een echt WELKOM met hoofdletters-bord. Voor mojn verjaardag van manlief kreeg ik dit bord bij de ingang van het erf en eenzelfde in een grotere maat aan het water bij onze gastensteiger! Nier meer te missen dus. Er komen nog haken aan voor het ophangen van een mededeling . In september wil ik op een mooie weekeinddag toch eens een bord ophangen met "theetuin open". Gewoon kijken wat er gebeurt, lekkere taarten, broodjes en een salade op de kaart, en afwachten. Misschien is het een succes en doe ik het vaker, misschien komt er niemand en eet ik er met de overgebleven taarten een paar kilo aan van frustratie.
Vanavond weer een kookworkshop italiaans, vegetarisch dit keer, voor de broodnodige verandering. Alles staat weer per gerecht op een blad in mijn oeroude reuzenijskast; handig is dat ding!
Gisteren vroeg iemand of ik Jules deel zes al af had, ik had niets laten zien. Klopt, volledig erbij ingeschoten maar hier is tie dan... Echt helemaal af. Ik heb het stuk nog niet aan de rest gezet omdat ik wil wachten tot ik een rechte naad kan maken, al die hoeken wordt ik niet goed van tijdens de quilt-as-you-go sessies. Even geduld, ik heb gezien dat blok zeven erbij nog steeds niet zorgt voor een mooie rechthoek over de volle breedte. Voordeel is we dat als je eenmaal alle stukken aan elkaar kunt zetten je ook meteen echt iets hebt!

Eindelijk reclame..

Op mijn auto dan, na vier jaar heb ik eindelijk de naam van mijn B&B op mijn auto laten zetten. Tot nu toe had ik prachtige magneetborden, intussen heb ik er wel tien versleten. Ze verkleuren een beetje, maar over het algemeen worden ze gewoon gestolen. Het echte ordinaire jatwerk; op het sportveld, op het parkeerterrein bij de supermarkt of in de parkeergarage. Wat een lol, niemand heeft er iets aan en het kost handen met geld. Vanaf nu verleden tijd, het zit muurvast dankzij de beletteraar in ons buurdorp.

Het is even een dagje rustig in de tent , vanochtend een amerikaans gezin met zes !! kinderen uitgezwaaid, de kamers schoongemaakt en de kamers van de blijvers een kattenwasje gegeven. Vanavond hele leuke gasten, een vader met zijn negen-jarige dochter. Ze zijn met de kano, 17 kilometer hebben ze getrapt en gepeddeld, de frietjes in de Vergulde Vos hebben ze echt verdiend!af en toe zat het weer niet mee, wat een zwarte luchten hadden we weer vandaag.

Voor mij is een vrije avond aangebroken; lekker alles in elkaar zetten van blok 4 van Home Sweet Home. Alle biaisbandjes zijn gestreken, de ramen, deuren en blaadjes geknipt, kortom, tijd voor steekjes!!

Gewoon een vrijdagmiddag....

Maar wel een heerlijke, met een zonnetje ziet de wereld er beter uit! Het is hier zo vol dat we zelfs de caravan hebben ingezet als kamer, uiteraard alleen voor vaak terugkerende gasten die je geen nee wilt verkopen. Ze mogen in de caravan als ze dat willen, uiteraard met full service. De afgelopen dagen heb ik heel langzaam afscheid genomen van een jetlag. Heel hard roep ik altijd dat het aanstelleritus is, iedere ochtend sta ik ook op om zeven uur, maar dat uren wakker liggen in de nacht moet je doorheen. Van drie uur is het nu even op de wekker kijken geworden, helemaal goed dus!

Ook heb ik weer de nodige steekjes gemaakt, Jules is zelfs helemaal bij en de Camelot hangt bij zijn voorgangers. Vandaag gewoon weer eens aan het nieuwe project verder; Home Sweet Home deel drie. Lekker een gestolen uurtje in het zonnetje op de gasten wachten, je doet meer dan je denkt.

Vanavond zouden we naar Paleis Soestdijk gaan, de openluchtopera. Helaas werden we om vier uur afgemaild, te veel slecht weer op komst, het wordt zondag nu. Iets om je op te verheugen. Nu we terug zijn van vakantie heb je ook weer zin om na te denken over wat er allemaal te doen is. We kregen een mail met een hele leuke link, je kunt wandelen , skeeleren of fietsen door onze prachtige polders voor het goede doel. De plaatselijke Rotaryclub en de ijsverenigingen van de Kaag en Braassemdorpen organiseren dit samen, de Kaag en Braassem Poldertocht, ze hebben zelfs een facebookpagina