The Best Wishes-Welcome 2011-!!!

΄Λίγο πριν εκπνεύσει ο ''παλιός ο χρόνος''..

Μια χρονιά γεμάτη..

Με τις ευκολίες και τις δυσκολίες της..

Μια χρονιά που ήταν για μένα μια αλλαγή σελίδας..

Μια μεγάλη αλλαγή στο μέσα μου, στο τρόπο σκέψης μου..

Μια χρονιά που έμαθα να στηρίζομαι σε μένα..

Να με εμπιστεύομαι και να πιστεύω όσο μπορώ σε μένα..

Που έμαθα πως και μόνη μου μπορώ να είμαι πραγμαατικά καλά..

Να είμαι ευγνώμων γι'αυτά που έχω..

Και να χαίρομαι γι'αυτά..

Μια χρονιά με πολλά δάκρυα..

Μεγάλη πίεση..

Προσπάθεια..

Που μου δωσε όμως τόση δύναμη..

Που με γέμισε όνειρα..

Φαντασία..

Που έκανε το μυαλό μου να φεύγει..

Να ταξιδεύει και να χάνεται..

Μια χρονιά που με έκανε να χαμογελάω..

Να χαίρομαι με το κάθετί απλά και μόνο γιατί έχει ένα κομμάτι δικό μου...


Θα θελα τόσα πολλά να γράψω...


Ας είναι το 2011 μια χρονιά ζεστή και γεμάτη για όλους μας..

Να μαστε όλοι υγιείς και ό,τι και να ρθει να το αντιμετωπίζουμε με ένα μεγάλο χαμόγελο..

Γιατί οι καταστάσεις δεν αλλάζουν και ό,τι είναι να ρθει θα ρθει..

Το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι η στάση μας προς τα πράγματα..



Κάντε μια αγκαλιά αυτούς που αγαπάτε και σας αγαπούν!!

Δεν υπάρχει τίποτα πιο γλυκό,πιο ανακουφιστικό,πιο τονωτικό!!

Καλή χρονιά!!

Με πολλά πολλά χαμόγελα..

Ευχές...

Και όνειρα δυνατά,φευγάτα...

Όνειρα που μπορούν να σε κάνουν να πετάξεις!!!



Φιλιά και αγκαλιές!!!

Ευτυχισμένο το 2011!!!

Την αγάπη μου σε όλους σας!!

''I want to feel free..''

Γιατί πάντα πρέπει να πληγώνουμε ή να πληγωνόμαστε;


Δεν μπορώ...

Ίσως και να το μετανιώσω στο μέλλον..

Όμως τώρα ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..



Φοβάμαι μήπως κάποτε φτάσεις στο σημείο και με μισήσεις..

Ναι,εσύ..

Και δεν θέλω να με μισήσεις..

Αλλά ίσως και να ναι η εύκολη λύση αυτή..




Είναι κάτι στιγμές που δεν θέλω να ακούω κανέναν και τίποτα...

Να είμαι μόνο εγώ..

Κι είναι τόσο όμορφες αυτές οι στιγμές..

Τόσο ήρεμες...

Θέλεις απλά να σ'αφήσουν όλοι ήσυχο..


Δεν θέλω να νιώσω ούτε τα καλά ούτε τα άσχημα..

Δεν θέλω να νιώσω τίποτα..

Χα,τί αστείο να γίνεσαι απλά λογικός...

Ό,τι δεν ήσουνα ποτέ δηλαδή..

Πλάκα έχει..

Άς γίνω κι εγώ μια φορά σκληρή..

Άς βγάλω αυτότο πέπλο του συναισθήματος..

Κι ας πορευτώ έστω και λίγο χωρίς αυτό..



Μου χρωστάω ακόμα πολλά...

Μου στέρησα πολλά..

Κι όχι μόνο σε μένα..

Και τώρα θέλω να ανακτήσω το χαμένο έδαφος..


Χαμόγελο καθημερινό..

Ευγνωμοσύνη για όλα..

Έτσι 'ηθελα και θέλω να είμαι πάντα...


Δεν θέλω να κάνω για τίποτα άλλο χώρο..

Αφήστε με πια ήσυχη..

Θέλω να ζήσω όπως θέλω εγώ..


Και ό,τι κάνω να είναι ΕΠΙΛΟΓΗ μου..

Γιατί τότε θα έχει απείρως μεγαλύτερη αξία..

Γιατί πραγματικά είναι τόσο σημαντικό να μπορείς να έχεις το περιθώριο της επιλογής...


Δεν θέλω να ξαναγίνω όπως ήμουν..

Δεν θέλω να με ξαναχάσω...


Θέλω να νιώσω ελεύθερη..

Όμως πρώτα πρέπει να βάλλω τα σωστά όρια..

Είναι πιο δύσκολο από όσο νόμιζα..

Αλλά δεν θέλω να κουβαλάω ''βαρίδια'' πίσω μου..

Δεν είναι δίκαιου ούτε για μένα ούτε για κανέναν..



Δεν θέλω να προσδοκώ..

Δεν θέλω να περιμένω..

Φυσικά και δεν παραιτούμαι..

Όμως τώρα είναι άλλα πράγματα που έχω πιο πολύ ανάγκη..

Και θέλω να είμαι εκεί γι'αυτά..

Θέλω να είμαι εκεί για μένα..

''Η ζωή ξέρει..

& Εγώ την εμπιστεύομαι..''

''if falling star listens to wishes now I would wish...''

...Just wish me luck...

''Treading a thin line..''

Ποτέ μη λες ποτέ...

Γιατί απλά ποτέ δεν ξέρεις πώς έρχονται τα πράγματα..


Δεν ξέρω αν μπορώ να είμαι μαζί σου..

Ούτε ξέρω αν θέλω..

Δεν θέλω να είμαι όπως ήμουν..

Δεν θέλω να γυρίζω πίσω..



Το μυαλό μου γύριζε..

Σκεφτόταν μια το παρελθόν μια το παρόν και μια το μέλλον..

Δεν έβρισκε ησυχία..

Ούτε για μια μικρή στιγμή..



Δεν έχω τη δύναμη να σου πώ να μείνεις..

Αλλά ούτε τη δύναμη να σου πώ να φύγεις..

Δεν μπορώ να σου πώ να φύγεις...


Το κακό με μένα είναι ότι σ'αγάπησα πιο πολύ κι από τον εαυτό μου..

Ίσως και να σουνα εσύ ο εαυτός μου..

Αλλά όταν αγαπάς, πώς να μη σκεφτείς έτσι..

Ώρες ώρες νιώθω ότι φταίω εγώ..

Άς μη δενόμουν έτσι με τους ανθρώπους...

Άς μην αγαπούσα τόσο πολύ...

Γιατί η πολύ αγάπη ίσως τελικά να κάνει κακό στο τέλος..

Άς μην ήμουνα τόσο συναισθηματική..

Αλλά τί να κάνω;

Μεγάλωσα μαθαίνοντας να δίνω αγάπη..

Μαθαίνοντας να αγαπάω..

Και αυτό να το δείχνω..

Με λόγια και με έργα..




Και ίσως τελικά να μην αλλάξω και ποτέ..

Ίσως απλά να σκληρύνω..

Κι αυτό γιατί είναι στιγμές που δεν γίνεται αλλιώς..




-Είσαι σημαντική για μένα και θέλω να υπάρχεις στη ζωή μου...




Δεν μπορώ να φανταστώ να μην υπάρχεις στη ζωή μου..

Σ'αγαπάω πολύ..

Το ξέρεις...


Αλλά πού θα βγάλλει αυτό;

Κι αν γίνω αυτό που ποτέ δεν ήθελα;


Είναι λάθος..




-Πάνω απ' όλα θέλω να είσαι καλά...




Δεν έχω τη δύναμη να σου πω ''ναι''..

Αλλά ούτε τη δύναμη να σου πώ ''όχι''..



Αυτό που πλέον έχω καταλάβει είναι ότι πολλές φορές δεν φτάνει μόνο η αγάπη...

Πρέπει να υπάρχουν και άλλα πράγματα..


Μπορεί συχνά να φαίνομαι λίγο ασυγκίνητη..

Όμως ειλικρινά αυτό ασε με εμένα να το ξέρω..

Ο φόβος μου είναι..

Μήπως ξαναπληγωθώ..

Κι αυτό θα υπάρχει πάντα..

Χωρίς όμως να σημαίνει ότι σταματάω να προχωράω..


Έχω εκλογικεύσει πολλές καταστάσεις..

Γιατί ''ΘΕΛΩ'' και ''ΠΡΕΠΕΙ'' να είμαι δυνατή...

Γιατί ξέρω ότι έχω περάσει και πιο δύσκολα..

Γιατί ξέρω ότι θα είμαι καλά..

Γιατί έχω εμπιστοσύνη..

Και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει..

Η ζωή ξέρει καλύτερα..




''Όταν ήμουν μικρή και είχα μόλις ξεκινήσει να περπατάω συχνά έπεφτα και μετά έβαζα τα κλάμματα..Τότε η μαμά μου,για να μη φοβάμαι,πάντα μου χαμογελούσε και μου έλεγε:''Μην ανησυχείς,είναι κάτι ασήμαντο''...Κι από τότε κάθε φορά που έπεφτα,έβαζα τα χέρια μου κάτω,ξανασηκωνόμουν,ξεσκώνιζα τα γόνατα μου και της έλεγα θριαμβεφτικα:''Μην ανησυχείς μαμά,είναι κάτι ασήμαντο...''

''I cheated myself..''

Γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου;

Γιατί ''παραιτήθηκα'' έτσι;;

Τί στο καλό σκεφτόμουν;


Και το θελα τόσο πολύ..

Γιατί το άφησα έτσι να φύγει;

Γιατί το χάρισα χωρίς ούτε καν αντάλλαγμα;

Γιατί άφησα έτσι τον εαυτό μου;


Αφού υποσχέθηκα..

Να με προσέχω..

Έκανα λάθος..

Και το μετάνιωσα..


Πότε πια θα πάψω να είμαι τόσο καλή με τους άλλους;


Γιατί με ''πούλησα'' έτσι γαμώτο;

Και δεν φταίνε οι άλλοι σ'αυτό..

ΦΤΑΙΩ μόνο ΕΓΩ..


Ας ξύπναγα εκείνο το πρωινό να πήγαινα..

Γαμώτο,γιατί δεν ακούς τον εαυτό σου;

Αφού πιστεύεις σ'αυτόν..

Ή μήπως όχι..;


Διεκδίκησε αυτό που θές..

Μα καλά τί έχεις πάθει..;

Εσύ πάντα πάλευες για ό,τι ήθελες πολύ..

Και τώρα τί;

Καταθέτεις έτσι απλά τα όπλα σου..;

Δεν είσαι έτσι εσύ..

Ποτέ δεν ήσουν..


Μην αφήνεσαι..

Υποσχέσου το πάλι..

Να προσέχεις τον εαυτό σου..

Και να διεκδικείς ό,τι το θες πολύ και με την καρδιά σου

Ακούς;


Μάθημα είναι αυτό,όπως όλα στη ζωή..

Μάθε απ'αυτό..

Και στο μέλλον γίνε καλύτερη..

Μάθε..

Θύμωσες με σένα..

Το ξέρω..


Να παλεύεις πάντα...

Και να μην αφήνεσαι..

Ποτέ...
Και για κανέναν και τίποτα στον κόσμο..

Life is not a fairytale..

Η ζωή δεν είναι παραμύθι...

Θα θέλαμε να είναι...

Όμως δεν είναι...

Συχνά κάνουμε σενάρια,όνειρα...

Όμως πολλά από αυτά καταρρέουν...

Ή δεν γίνονται όπως τα είχαμε φανταστεί...

Ίσως όμως αυτή να είναι και η ομορφιά τους...


Κι όμως..

Πάντα κάτι έρχεται..

Πάντα κάτι γίνεται...

Η ζωή πάντα θα μετριάσει τον πόνο...

Πάντα θα σου φέρει κάτι για το οποίο αξίζει να προσπαθήσεις...

Πάντα με κάποιο τρόπο θα σου δείξει ποιά είναι τα 'σημαντικά' για σένα...

Πάντα θα είναι εκεί με τον τρόπο της..

Σιωπηλά..

Διακριτικά...

Να σου δείξει πώς πάντα πρέπει να συνεχίζεις...



Κι ας υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σε κάνουν να καταρρέεις...

Που '΄σου κάνουν κακό''..

Που όμως παρόλα αυτά για σένα να είναι 'σημαντικοί...




''Όταν αγαπάς,δεν βάζεις μπροστά εγωισμούς...''

Έτσι δε λένε;

Ίσως μαζί σου να μη μπορέσω ποτέ να μαι ίδια...

Ίσως πάντα να θυμώνω για όλα τα ανικανοποίητα..

Κι ας μην έφταιγες ολοκληρωτικά εσύ...

Ίσως πάντα να θέλω αυτό το κάτι παραπάνω που εσύ δεν μπορείς να μου δώσεις..



Κι όμως μια τέτοια μέρα θα θελα να μαι μαζί σου...

Πόσο έχω κουραστεί να περπατάω στο δρόμο και να μην είσαι πουθενα..

Και εγώ να χω ξανα και ξανά την ίδια αγωνία:μήπως και περάσεις ξαφνικά μπροστά μου..

Απλά να σ'αγκαλιάσω και μετά να χαθείς ξαφνικά,όπως τόσο ξαφνικά ήρθες..


Μα τελικά ποτέ δεν έρχεσαι..

As time goes by...

Πιο πολύ στεναχωρήθηκα,παρα θύμωσα...

Πίστευα πως ήθελες κάτι παραπάνω...

Έτσι ένιωθα...

Και σκεφτόμουν σκεφτόμουν...


Για άλλη μια φορά με απογοητεύεις...

Λες και είσαι άλλος άνθρωπος και όχι αυτός που γνώρισα...

Τι πραγματικά θέλεις απο μένα;


Είναι στιγμές που η στάση σου μου γεννά πολύ όμορφα συναισθήματα...

Που όμως μετά από λίγο ξεθωριάζουν...

Εσύ τα κάνεις και ξεθωριάζουν...

Πώς μπορείς να τα απαξιώνεις όλα;


Και τελικά εγώ τί θέση έχω μέσα σου,αν έχω...

Δεν μπορώ να σε καταλάβω πια...



Και ξέρεις κάτι..;

Είναι ώρες που περπατάω στο δρόμο και σκέφτομα πως σε λίγο θα σε δώ μπροστά μου και θα τρέξω να σ'αγκαλιάσω...

Το μετά δεν το έχω σκεφτεί...

Ώς εκεί θέλει να φτάνει η φαντασία μου..

Κι αυτό έχει ανάγκη...


Και εκείνη τη στιγμή θα είμαι πολύ χαρούμενη...

Σαν κάτι που θέλω πολύ να γίνει πραγματικότητα...



Μ'αγαπάς;

Γιατί εγώ σ'αγαπάω...

Αυτό μπορώ να το πώ με σιγουριά..

Αυτό το πιστεύω και το νιώθω...


Μιλάς τόσο απρόσωπα..

Στη τελική,για το καθένα θα μπορούσα να μιλήσω έτσι..

Αλλά από σένα,περίμενα κάτι παραπάνω..

''Δεν ξέρω και μπλα μπλα μπλα...''

Ποτέ δεν έλεγες όσα ένιωθες,γιατί να το κάνεις και τώρα;

Κρύβεσαι πίσω από τη δήθεν χαλαρώτητα...

Οι άμυνες σου είναι απίστευτες..

Τα τείχη σου πιο ψηλά από τα δικά μου..



Όταν κάτι τελιώνει αυτό κάτι σημαίνει,έτσι δεν είναι;



Τί θέλω και ασχολούμαι ρε γαμώτο;


Θέλω την ΗΣΥΧΙΑ μου...


Και ήμουν τόσο καλά...

Αλλά εγώ φταίω και το ξέρω...

Θα ηρεμήσω..

Με ξέρω...

Δεν θέλω να με ξαναχάσω..

Ποτέ δεν θα σε ξαναβάλλω πάνω απο μένα...

Κι όμως ακόμα έχω θυμό...


Θέλω τόσο πολύ την ησυχία μου...

Έχω άλλες προτεραιότητες τώρα..

Κι αυτές θα τηρήσω...

Πρέπει

ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!

Θέλω

ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!