Dispelling the 'myth'...

Είναι στιγμές που νιώθεις οτι τίποτα δεν λέει να αλλάξει..

Ότι όσο και να προσπαθείς έχεις ακριβώς τα αντίστροφα αποτελέσματα...

Πάντα πίστευα στους ανθρώπους...

Από μικρή νόμιζα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και ότι θέλουν το καλό μας...

Ήθελα να δώ το καλό μέσα τους...


Τελικά ίσως να σε είχα πλάσει τόσο διαφορετικά μέσα μου...

Ίσως όπως θα θελα να είσαι...

Ή όπως μου έδειχνες ότι είσαι...

Γιατί να χει τόσο μεγάλη διαφορά το φαίνεσθαι από το είναι;


Μου έχεις αφήσει τόσα πολλά ερωτηματικά που δεν ξέρω τί να πρωτοαπαντήσω...

Αλλά και να μπορούσα,δεν έχω καμία απάντηση...

Μόνο αναρίθμητα ''γιατί''...


Πέρασαν μα δεν ακούμπησαν..

Και τελικά όλο αυτό τον καιρό τίποτα δεν ήρθε για να μείνει...

Γιατί το προσπάθησες;

Γιατί ξεκινάς κάτι και μετά παραιτήσαι..


Δεν σε καταλαβαίνω...

Κι ούτε ξέρω αν θα σε καταλάβω ποτέ...

Μου κάνει κακό να σε βλέπω,να σου μιλάω,να σε κοιτάω...

Να νιώθω όσα νιώθω...

Και είναι τόσα πολλά αυτά που νιώθω...

Κι ούτε μπορώ να τα καταπνίξω...


Άν δεν κανεις όνειρα πώς μπορείς να ζείς;

Όνειρα,Ελπίδες...

Είναι τόσο ψυχοφθόρο όλα αυτά να ματαιώνονται...

Και μετά αναρωτιέσαι αν πρέπει να πιστεύεις ότι όλα θα φτιάξουν...



Πάντοτε αυτό που ήθελα το διεκδικούσα...

Έστω κι αν ήξερα ότι δεν έχει νόημα...



Όταν κάνουμε σχέδια,ο Θεός γελάει...

Για την ακρίβεια,ξεκαρδίζεται...


Δεν είμαι έτσι εγώ...

Ποτέ δεν ήμουν...

Εγώ θέλω πάντα να χαμογελάω..

Να είμαι γεμάτη ενέργει και δύναμη..

Έτσι είμαι εγώ και έτσι θέλω να' μαι...


Δεν θέλω τίποτα...


Ώρες ώρες σκέφτομαι πως θα ταν καλύτερο να μη σε γνώριζα...

Να μην ένιωθα όλα αυτά που νιώθω...

Kαι τελικά συνειδητοποιώ πως πίσω απ 'όλα κρύβεσαι ΕΣΥ...

Έχει περάσει τόσος καιρός όμως δε σε χω ξεπεράσει...

Και τώρα αρχίζω να το καταλαβαίνω πραγματικά..

Είσαι μέσα μου και πάντα θα σαι...

Μου λείπεις και σ'αγαπάω αφάνταστα...

Πιο πολύ απ' όσο φαίνεται και πιο πολύ απ 'όσο δείχνω...

Να το ξέρεις και να το θυμάσαι πάντα...

Κι ας μη στο χω πεί...(χα,τί προτότυπο)