ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! 2017 !!!

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

ΕΥΧΕΣ από καρδιάς 

για τον ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ,

Φίλες και Φίλοι μου Αγαπημένοι.

Οι αποστάσεις, είναι δύσβατες

για να σας συναντήσω...

μα εκείνες του νου,

σαν αστραπή σας φέρνουν στη καρδιά, 

και χαίρομαι.

Με ένα διαφορετικό ποίημα 

σας αφιερώνω μια κρυφή χαρά,

κι όλες μου τις φωτο-συνθέσεις 

της υπερ-ατλαντικής μοναξιάς...

(φωτο-σύνθεση Υιώτας, 2015)

ΣΤΟ ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΨΑΡΑΚΙ ΜΟΥ 
(12-25-2016)

Θάλασσα, κόρη, η γαστέρα σου. 

Ωκεανός

της σκέψης τα γυρίσματα.

Χαρές. Φοβίες.

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2015)

Ψαράκι μου. 

Φτερά τρυφερά. Ανάνοιχτα.

Κολυμπάς ακούγοντας ρυθμικά 
καρδιοχτύπια.

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Κυκλικά μετράς τις αποστάσεις του χρόνου.

Σε άγγιξα. 

Με της Αγάπης τη γλώσσα σου μίλησα.

Απέθεσα στα ακροδάχτυλα τον μυστικό μας κωδικό.

Απάντηση δεν αισθάνθηκα. 
Άλλωστε 
πολύς ο θόρυβος γύρω σου.

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Η Γέννηση του Χριστού, θεϊκή. 
Εορτάσιμη.

Λαμπερή αισιοδοξία στα μάτια.

Χαμόγελο Ελπίδας άπλετο.

Σε πρόσωπα λατρευτικά φωτισμένα,

διάβαζα τη δική σου απάντηση: 

-Να ελπίζεις.

Θα αγκαλιαστούμε κατά το Πάσχα,

Ψαράκι μου.  

Καλή Νύχτα.

**********************************************************

Με τις θερμότερες ευχές μας 

για το 2017!

Να είστε όλοι καλά.

Υιώτα, Δημήτρης και ΟΛΑ μας τα παιδιά!

(παραλλαγή-φωτο-σύνθεση Υιώτας.2016)

ΤΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

Της Μπέκυ Νέδερλαντ για το  www.brandfordexchange.com

(γραμμένο για την πολυ-άκριβη εγγονή της)

 (Μετάφραση Υιώτας Στρατή, 12-4-16)

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

Έχω διαβεί μονοπάτια 

που ακόμη δεν πέρασες.

Έχω διδαχτεί μαθήματα παλιά και νέα.

Τώρα, ευλογημένη, την βαθιά εμπειρία της ζωής μου

μαζί σου μοιράζομαι.

(φωτο-σύνθεση, Υιώτας. 2016)

Άφησε την καλοσύνη να απλωθεί όπως οι ηλιαχτίδες.

Αγκάλιασε εκείνους που είναι λυπημένοι.

Σεβάσου την αξιοπρέπειά τους, δώσε χαρά

αφήνοντάς τους με ένα συναίσθημα ευωχίας.

Συγχώρησε εκείνους που θέλουν να σε θίξουν.

Αν και με πληγωμένη περηφάνεια, άκουσε

και την δική τους άποψη.

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Προσπάθησε να δεις την άλλη όψη.

Ακόμη κι όταν είσαι θυμωμένη, βάδισε ήρεμα.

Μη μπεις σε αντεπίθεση. Δείξε μια άποψη χιουμοριστική.

Το γέλιο έχει απέραντη δύναμη.

(φωτο-σύνθεση:Υιώτας. 2016)

Άφησε να φανεί το πώς αισθάνεσαι, να τονωθούν

οι πεποιθήσεις σου. 

Για ότι είναι σωστό, να μη δειλιάζεις.

Θάρρος δείξε, και δυναμικότητα.

Την ελπίδα, κράτησε εντός σου, θα σε οδηγεί καθημερινά.

Άφησέ την να φανεί όταν χρειάζεται.

Σαν είναι μέσα σου, θα βρει τον δρόμο της αυτή.

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Τους φίλους να θυμάσαι, και την οικογένεια

όπου της είσαι κομμάτι ακριβό. 

Να αγαπάς

βαθιά και με ειλικρίνεια, απλόχερα να δίνεις

την καρδιά σου.

Ο κόσμος, απέχει πολύ από το να είναι τέλειος.

Υπάρχει εναντιότητα και διαμάχη.

Μα εσύ, μπορείς 

να φέρεις την διαφορά

με το πώς να διαγράφεις την ζωή σου.

Είμαι πολύ ευλογημένη να γνωρίζω

τί θαύματα μπορείς να επιτύχεις.

Κι αυτό, διότι είσαι δική μου εγγονή.

Κι εγώ, πιστεύω σε σένα.

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ

Φίλες και Φίλοι μου, 

ΟΛΟΙ Αγαπημένοι.

Είθε 

ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

να φέρει ό,τι το καλλίτερο

Προσωπικά, με  την οικογένειά μου,

εύχομαι Υγεία, Αγάπη, Ευημερία

και 

ΛΟΓΙΚΗ σε όλο τον κόσμο!

Πάντα με την αγάπη μου,

Υιώτα

Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή... Γ.Σεφέρης

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Γιώργος Σεφέρης: 

(απόσπασμα)

 ...Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη

σιωπή, δεν ξέρω πια να μιλήσω 

μήτε να συλλογιστώ·

....

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας: Φλόγες, 2016)

(συνέχεια, Γ.Σ.)

... ψίθυροι

σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη,

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας: Θαλασσινές Νύμφες, 2016)

σαν την ανθρώπινη φωνή της νυχτερινής θάλασσας 

στα χαλίκια,

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. Γλυκός Νοέμβρης. 2016)

σαν την ανάμνηση, της φωνής σου λέγοντας «ευτυχία».

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας, Θυμωμένη σελήνη. 2016)

... Κλείνω τα μάτια γυρεύοντας 

το μυστικό συναπάντημα των νερών...

(Γιώργος Σεφέρης)

*********************************************************************

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας.  Μνήμες αόρατες. 2016)

...

Υιώτας Στρατή:  Μνήμες αόρατες

(απόσπασμα):

... με τα ακρογιάλια να ξεπλένουν τις αισθήσεις

των θαλάσσιων νυμφών 

σαν προσπαθούσαν να απαγκιστρωθούν 

από τα γαμψά νύχια του πρωτόγνωρου πόθου...

Μνήμες αόρατες 

υποβόσκουν 

μικραίνοντας τον όρκο της λησμονιάς,

μεγεθύνοντας την απόσταση της επιστροφής

σε ένα θανατερό "αχ!"

********************************************************************

Πάντα με την αγάπη μου,

Υιώτα

Φεγγάρι άγρυπνο...

(Πρώτη εμφάνιση του Δεκέμβρη. Φωτο-σύνθεση Υιώτας)

Χθες, ένα βλέφαρο τρυφερό ήταν το φεγγάρι.

.... σαν μωρό που κοιμάται, μου είπε ο μικρός εγγονός μας. Όμως, γιατί έχει ένα μάτι;

-Το άλλο, ... το  έχει κουκουλώσει η γκρίζα κουβέρτα του ουρανού, του απάντησα... 

Γυρίζαμε από μια σύντομη βόλτα για να δούμε τα πρώτα στολισμένα σπίτια της γειτονιάς... 

-Όπου νάναι, θα ακούσουμε τις πρώτες βροντές, είπα... 

-Γιαγιά, το φεγγάρι δεν είναι μωρό. 

Δεν έχει δύο μάτια...

Έσφιξα το χεράκι του. -Πάμε πιο γρήγορα, γιατί θα ρίξει τουλούμια...

- και τί είναι τα τουλούμια, γιαγιά;

(τί μούρθε και το ξεστόμισα; άντε να εξηγήσεις τώρα στον περίεργο μικρό...) 

-...θα τα πούμε άλλη ώρα που δεν θα λαχανιάζω, του είπα, κι ανεβήκαμε μαζί τα σκαλιά του σπιτιού τους 

ενώ οι πρώτες χονδρές στάλες άρχισαν να μας χτυπούν αγριεμένες ...

(Αιγαίο. Φωτο-σύνθεση Υιώτας)

(Τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη. Φωτο-σύνθεση Υιώτας)

Φίλες και Φίλοι μου,

αν δεν ...πνίξω κάμποσους "θεράποντες"  στο.. Αιγαίο

και να τους ρίξω και μερικές... μαργαρίτες,

ΔΕΝ θα ησυχάσω από αυτούς......

Ευτυχώς που ο ενδοκρινολόγος συμφώνησε 

μαζί μου...

Έστω και αργοπορημένα, θα επικοινωνούμε!

ΠΟΥ θα πάει;

Πάντα με την σκέψη μου,

Υιώτα

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

(Ροδόφυλλα σε ματωμένες ακρογιαλιές. Φωτο-σύνθεση:  Υιώτα, 2016)

Ευχαριστίες

στην Μεγίστη Δύναμη

που μας προστατεύει!

Ευχή:

να μας ακούει!!!

Κι  ένα άλικο ρόδο για την κάθε Φίλη που γιορτάζει!!!

Να είστε όλοι καλά,

Υιώτα

...Το αιώνιο λευκό!

(από την μικρή μας μαγνόλια!

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ

αγαπημένη μας Όλγα!

Είθε η καρδιά σου να είναι άσπιλη

και χαρούμενη, όπως σήμερα!

Να σε χαιρόμαστε!

(τέσσερα κεράκια. Φωτο-σύνθεση Υιώτας

(Οι κρυφοί θυσαυροί της Αρχαίας Ελίκης.   Φωτ-σύνθεση Υιώτας)

(Οδηγός στην φαντασία.  Φωτο-σύνθεση Υιώτας)

Αυτές, για όλες τις Φίλες και τους Φίλους μου!

Καλή Εβδομάδα!!!

Υιώτα

Καλό Νοέμβρη Φίλοι μου

("Φλόγες του Νοέμβρη.  Φωτο-σύνθεση Υιώτας)

Τα μεγαλεία που λαχτάρησες, 

ψυχή,

μη τα πιστέψεις!

Σκληρό το μονοπάτι σου

για να το μετατρέψεις...

Φίλες και Φίλοι, όλοι αγαπημένοι,

Σκέψη και καρδιά...

πάντα σας αγκαλιάζουν.

Αργώ να γράφω.... 

Ο νους δεν σταματάει να "δημιουργεί και να δαχτυλογραφεί στον... αέρα"  

μα ούτε που προφταίνω να κρατήσω έστω τις πιο "καλές ...σκέψεις"...  

Οι ευθύνες πολλές... 

μαζί με όλα, να φέρω "μέσα" και τα όμορφα άνθη μου να μας συντροφεύουν στις μουντές ημέρες...      ας είναι.

Αφού καταφέρνω να ξεκλέβω νύχτα και να σας επισκέπτομαι έστω για λίγο... 

κάτι είναι κι αυτό για μένα.

(Αντιγράφω ένα ακόμη νοσταλγικό ποίημα από την συλλογή : 

"ΑΝΕΜΟΣΠΑΡΤΟΙ" 

-όπως ξανάγραψα προ ημερών... )

ΠΛΗΜΜΥΡΑ

Πόση λαχτάρα απρόσμενη κι απόψε

-σαν και τότε

που στόλιζαν τα πόδια μου

γδαρσίματα και λάσπες...

Η συμφορά, 

απρόσκλητη

στα σπίτια, που ραγίσαν...

Εφράξανε τα χώματα

τους χτύπους της καρδιάς μας.

Πόσο νερό για να λουστούν

τα αστέρια φοβισμένα.

Πόσα ποτάμια μέσα μας!

Πόσο θολή η ψυχή μας!

...και χάθηκαν τα ίχνη μας

στους μπερδεμένους δρόμους.

Άκαρπα μάρμαρα θρηνούν

μεγάλες αποστάσεις

που δέχονται τις εποχές με ίδια αδιαφορία.

...και κύλαγε στη θάλασσα

θολός ο Σελινούντας*

παρέα με το Σαρκασμό

στα χρόνια των ονείρων...

*Το αρχαίο ποτάμι της Αιγιάλειας

(Η οργή της θάλασσας.  Φωτο-σύνθεση Υιώτας)

Πέρασαν τα μεσάνυχτα.

Καλή σας υπόλοιπη νύχτα.

Καλημέρα, σε εκείνους που χαιρετάει ο ήλιος...

Σας φιλώ,

Υιώτα

ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΙ όλοι που εορτάζουν!

΄Ηρθε η Γιορτή των αγαπημένων μας.

Ευλογημένες οι ώρες που συμβιώνουμε.

Δημήτρηδες και Δημητρούλες,

ΧΡΟΝΙΑ σας Πολλά!

(Με μια παλιά αφιέρωση

από το πρώτο -στην "Αστόρια" της Νέας Υόρκης- βιβλίο μου:)

(σελίδα 16)

..θα ξεκινήσω από νωρίς να μη με βρει ο ήλιος.
Αν τυπωθούν τα ίχνη μου στο δρόμο μου,
οι φόβοι 
θα σπάσουν στη συνάντηση των πρώτων εμποδίων.

Θα κυνηγώ το ελάχιστο
δίχως σε αυτό να αρκούμαι.

...κι όταν θα καθρεφτίζεται σε μια δροσοσταλίδα
η πιο μεγάλη εντύπωση,
η πιο τρανή ημέρα,
θα κλείσω μέσα στις χούφτες μου όλες 
τις αγωνίες
κι όλου του κόσμου τις φωτιές!

Θα ξεκινήσω,
αφήνοντας ένα ρηχό ποτάμι και μια σπασμένη γέφυρα
καταμεσίς του κάμπου.

Ακολουθώ το ανέβασμα του ήλιου με παλάμες.
Κάτι γεννιέται μέσα μου,.
νιώθω το σκίρτημά του!
Κάτι πρωτοφανέρωτο
σαν το άγνωστο του δρόμου.

Θα ξεκινήσω από νωρίς 
πρωτού να βγει ο ήλιος 
ματώνοντας τα σύννεφα κι ασπρίζοντας 
τη νύχτα...

Θα πω σιγά μια προσευχή
με ακίνητα τα χείλη
για να ανταμώσει τα πουλιά στο πρώτο 
ξύπνημα τους.

Ο φάρος της ελπίδας μου,
θα φέγγει από τα μάτια
και το τραγούδι της καρδιάς
στον Υψιστο θα φτάνει...

(Σύνθεση Υιώτας)

Χρόνια Πολλά και με Υγεία!

Πάντα με την σκέψη μου και την αγάπη μου,

Υιώτα

ΝΑΙ ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ! ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ !

Γεια σας  και χαρά σας!!! 
Καλό Φθινόπωρο σε όλες και όλους σας! 
Με υγεία, υπομονή κι αγάπη!

Ομολογώ ότι μου λείψατε. Πιστέψτε με, όμως, ότι η "ιντερνετο-αποτοξίνωση"  (!!!!) ήταν απαραίτητη!  κι ευεργετική, συνάμα!

Ελάχιστοι οι όσοι ανησύχησαν... μετρημένοι στα δάχτυλα εκείνοι που ρώτησαν... ακόμη και οι  "ελάχιστα ...ευεργετημένοι κοντινοί..."
.....
σκέφτηκα να μην αναφερθώ σε "παράπονα"...
μα όταν έχεις χορέψει τόσο παθιασμένα με τον "Χάρο" ...κι έχουν παραλύσει τα "κάτω άκρα σου" λόγω ενός τελευταίου δίσκου που τρύγησε όλη την δύναμη ενός νεύρου....
ΔΕΝ είναι αστείο, ούτε να το συζητάς. 

"... βγήκα αγκαλιά με δυο θεόρατους άνδρες, ίχνη τα πόδια μου δεν άφησαν στο πάτωμα 
να ανιχνεύσω την αμφίβολη επιστροφή... '''
(μικρό απόσπασμα από το: "Τσουρουφλισμένες ώρες!")

... κι έζησα απίστευτες στιγμές, ώρες, μέρες, στο Νάσω Ηόσπιταλ..., δέκα λεπτά πιο ανατολικά του σπιτιού μας... 
Έζησα μια φοβερά δύσκολη, "τσουρουφλισμένη", κυριολεκτικά, εμπειρία, όχι μόνο από μέρους μου, μα κι από άλλους ασθενείς... πλάι και γύρω μου!

Με "πάστωσαν" με steroids, τα οποία αγωνίζομαι, ακόμη, να αποβάλλω από το σύστημά μου... "
...θα πάρει καιρό..." μου λένε...

Το συνταρακτικότερο, όμως, είναι 
ότι την ώρα που έβγαινα από το σπίτι, για το νοσοκομείο,
την ίδια ακριβώς ώρα, 
(με την διαφορά των επτά ωρών που έχουμε με την πατρίδα)
ξεψυχούσε η αδελφή μου, 
ακολουθώντας την αόρατη σκάλα του ουρανού για να συναντήσει τον αγαπημένο πατέρα, Σωτήρη, ανήμερα στην γιορτή του... η μάνα, εκεί, δίπλα, αμίλητη.
Άφησε τα πάντα, δωρεά, στο ίδρυμα 
" Άγιος Χαράλαμπος" στην γραφική ανηφόρα 
του Αιγίου... για τους ανήμπορους.

Μετά από οικογενειακό συμβούλιο, μαζί και με τους γιατρούς, μου το είπαν τέσσαρες μέρες αργότερα... 
Κουράγιο δεν είχα ούτε για δάκρυα, ούτε για κρυφούς λυγμούς... 
από το παράθυρο, σχημάτιζα το πρόσωπό της με τα περαστικά σύννεφα κι αγωνιζόμουν να της στείλω "αντίο" με τις πρώτες αχτίνες του αυγουστιάτικου ήλιου...


Όταν έχω διάθεση, 
θα γράφω "κάτι" από όσα αξίζει να αναφερθώ...

Η ζωή δεν είναι μόνο ΕΝΑΣ, 

αλλά πάμπολλοι...

Και μή χειρότερα...

(φωτογραφία Υιώτας, από τα τέλη Ιουλίου...)

Συγχώρεσα, δίχως δεύτερη σκέψη, πολλούς,

κι ας μη ξέχασα...

(φωτο. Υιώτας, από τον Ιούλιο του .16)

 "...ψηλά όρη του ακούραστου νου..."

Σας χαιρετώ, με αγάπη,

Υιώτα

Βάιος Φασούλας, ένας ξεχωριστός Φίλος, συγγραφέας, ποιητής

...μια αγκαλιά γαρδένιες

για το μεγάλο μου "Ευχαριστώ"!!!

Προσπάθησα τόσες φορές, μα το "τζίνι" του ίντερνετ... είπε :  Βάλε κάτι άλλο!!!

κι αντί για την φωτογραφία του βιβλίου 

του φίλτατου Βάιου, βάζω τις μοσχοβολιστές γαρδένιες...

άλλωστε,

του το χρωστάω!!!

Στην σελίδα του βιβλίου του, 

νούμερο πέντε

θα διαβάσετε

τις απόψεις μου:

(συνεχίζεται)

*************************************************************

Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα, απόψε, εδώ, για τον Βάιο και την Μάρω του, η οποία συμπληρώνει επαξίως την ζωή του

και ομορφαίνει την οικογένειά τους...

Άλλωστε,

εσείς,

εκεί στην Πατρίδα

τους γνωρίζετε πιο καλά από μένα!

Με την αγάπη και την φιλία μας,

Σας φιλώ.

Καλοτάξιδο, Βάιε!