...Ή αλλιώς - "Σκραπάροντας" για θεραπευτικούς λόγους.
Σήμερα έχω να μοιραστώ μία σύνθεση μαζί σας. Πρώτα όμως ένας μικρός πρόλογος.
Ο τελευταίος ενάμιση χρόνος ήταν πολύ έντονος για την οικογένειά μου. Χαρές και λύπες μαζί σαν ρώσικο τραινάκι. Πρώτα έμεινε έγκυος η μία μου ξαδέλφη - το πρώτο της γενιάς του μωρό. Δύο μήνες μετά, μάθαμε ότι ήταν έγκυος και η αδελφή της. Μιλάμε για τρελά δάκρυα χαράς!
Στο μεταξύ όμως... αρρώστησε ο πατέρας τους. Και μέσα σε λίγες εβδομάδες, πριν από ένα χρόνο και 6 μέρες ακριβώς, μας έφυγε.
Μετά ήρθε η πρώτη γέννα τέλος Ιανουαρίου... δάκρυα χαράς και πάλι. Και η δεύτερη γέννα τέλος Μαρτίου... ξανά δάκρυα χαράς.
Πριν από 10 μέρες είχαμε το μνημόσυνο του θείου. Σε 4 μέρες έχουμε τα βαφτήσια των ανηψιών.
Συνειδητοποίησα στο μνημόσυνο ότι ακόμα δεν μπορώ να δω φωτογραφία του χωρίς να ταραχτώ. Πολύ. Και αποφάσισα ότι πρέπει να βάλω μία φωτογραφία του στο γραφείο μου.
Άρχισα να σκέφτομαι μήπως με βοηθούσε ακόμα περισσότερο να φτιάξω μία σύνθεση με τους πρωταγωνιστές. Κοιτώντας στο διαδίκτυο για λίγη έμπνευση, βρήκα ακριβώς την έμπνευση που ήθελα. Κι έτσι έφτιαξα την ακόλουθη σύνθεση:
Ο παππούς και τα εγγονάκια του... ο κύκλος της ζωής. Είναι το μοτίβο που έχει κολλήσει στο μυαλό μου εδώ και ένα χρόνο. Ο κύκλος της ζωής.
Οι εμπνεύσεις λοιπόν ήταν η πρόκληση του
The Studio Challenges - 7 Οκτ - Οικογένεια που μου ενέπνευσε το θέμα της σύνθεσης - τι σημαίνει οικογένεια για μένα ειδικά τον τελευταίο χρόνο.
Κι ενώ οι κύκλοι δεν είναι το αγαπημένο μου στοιχείο σε συνθέσεις, όταν είδα αυτό το σκετς για την πρόκληση
#89 των Sketches in Thyme, σκέφτηκα για άλλη μια φορά τον κύκλο της ζωής, και στη θέση των τριών φωτογραφιών "είδα" αμέσως τις φωτογραφίες των τριών μεγάλων πρωταγωνιστών.
Στην αρχή μου ήταν πολύ δύσκολο να προχωρήσω την σύνθεση. Δεν ήθελα ούτε διακοσμητικά, ούτε τίποτα. Ήθελα όμως να βάλω μηνύματα που σημαίνουν κάτι σε μένα. Την ξεκίνησα την Κυριακή και την τελείωσα 3 μέρες μετά, έχοντας καταφέρει αυτό που ήθελα, και πολύ πιο ήρεμη. Γι'αυτό αναφέρθηκα στην αρχή της ανάρτησής μου το "σκραπάροντας για θεραπευτικούς λόγους".
Και κάποιες κοντινές φωτογραφίες:
Έσκισα το ημιδιάφανο χαρτί στρογγυλό με την βοήθεια ενός πιάτου. Κάτω από την διαφάνεια σφράγισα λέξεις, ενώ πάνω της κόλλησα λέξεις, όλες είτε σχετικές με τον θείο, είτε με τα ανήψια, είτε και με τους τρεις.
Γύρω από τον κύκλο έγραψα το ρεφραίν από το τραγούδι "Circle of Life" από το Lion King.
Το journaling εκφράζει αυτό που τον τελευταίο χρόνο σημαίνει οικογένεια για μένα. Έχω ένα δεύτερο κρυφό journaling που κόλλησα κάτω από τον τίτλο της σύνθεσης.
Faux stitching με άσπρο gel μαρκαδόρο γύρω από τον κύκλο, messy stitching πάνω και κάτω (και stitching με το χέρι σε τρία σημεία για να κολλήσω καλύτερα το ημιδιαφανές χαρτί με το κραφτ, αλλά δεν βγήκε σε κοντινές φωτογραφίες!
Αυτά λοιπόν από μένα σήμερα... Ορίστε και το τραγουδάκι του Lion King:
"Είναι ο κύκλος της ζωής
Που μας κινεί όλους
Μέσα από απελπισία και ελπίδα
Μέσα από πίστη και αγάπη
Μέχρι να βρούμε τη θέση μας
Στο μονοπάτι που ξετυλίγεται
Είναι ο κύκλος της ζωής"
Πολλά φιλιά,
Νατάσα