Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΛΟΓΕΣ 2012. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΛΟΓΕΣ 2012. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

Διαβάστε από το σημερινό φύλλο του Νέου Εμπρός (www.neo-empros.net) τα αποτελέσματα του Νομού  μας ανά Δημοτική Ενότητα και χωριό.



Διαβάστε ακόμα:

- Πρώτη τοποθέτηση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα της 17ης Ιούνη (σελ. 2-3)
- Μνήμες Αγωνιστών: Ελευθερία Παρασκευαίδου - Λιαρούτσου, του Παν. Κουτσκουδή (σελ. 9)
- Τα μόνα ψάρια που πάνε όπου πάει το ρεύμα, είναι ... τα ψόφια, του Μάνου Δούκα (σελ. 10)
- Τροφή για προβληματισμό, του ψαχτήρ - αναδημοσίευση από το Redfly planet (σελ. 11).

Δείτε το Νέο Εμπρός εδώ: φ.964, 20-6-2012

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ - Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012


Πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΚΕ στις 18 Ιουνίου 2012 με θέμα την πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου και οι μετεκλογικές εξελίξεις.

Η τοποθέτηση της ΚΕ θα συζητηθεί ως τις ΚΟΒ και τις οργανώσεις της ΚΝΕ, σε συσκέψεις με συνεργαζόμενους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες και υποδείξεις.

Η εκτίμηση θα ολοκληρωθεί στην ΚΕ, αφού συγκεντρωθούν οι απόψεις και οι υποδείξεις, οι παρατηρήσεις και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μαΐου - Ιουνίου, που θα χαράξει και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος.

Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Η ΚΕ συνοψίζει την πρώτη της τοποθέτηση που θέτει για συζήτηση ως εξής:

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012 είναι αρνητικό για το λαό ο οποίος έχει δεχθεί καίρια πλήγματα από τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Τα ορατά αρνητικά στοιχεία καταρχήν είναι τα παρακάτω:

Οι μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις που προβλέπονται. Συντελέσθηκε κάτω από την πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής του δήθεν μικρότερου κακού, του ανώδυνου και εύκολου δρόμου ότι είναι δυνατόν να σχηματισθεί μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, στο έδαφος της εξουσίας των μονοπωλίων και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ, η οποία θα καταφέρει να βάλει φρένο στην επιδείνωση της θέσης του λαού. Επέδρασε ταυτόχρονα και το κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Συντελέσθηκε σε συνθήκες συστηματικής και ύπουλης επίθεσης των ιδεολογικοπολιτικών μηχανισμών του συστήματος ως και με την συστηματική χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Βασικός στόχος ήταν η αποδυνάμωση του Κόμματος ώστε να αποτραπεί η άνοδος του εργατικού κινήματος σε συνθήκες που χειροτερεύει η θέση του λαού.

Η ΚΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζομένους, όλους όσους παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς άντεξαν και έδωσαν την ψήφο τους για μια ακόμη φορά στο ΚΚΕ, συσπειρώθηκαν στο κάλεσμα για να αντιμετωπισθεί η προσπάθεια αποδυνάμωσής του. Εκτιμά και χαιρετίζει την ηρωική δράση των μελών του Κόμματος και τις ΚΝΕ κατά την διάρκεια της δύσκολης αυτής εκλογικής αναμέτρησης.

H αύξηση της ΝΔ που την έφερε πρώτο κόμμα και βάση για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Η πολιτική της ΝΔ είναι αντεργατική, αντιλαϊκή, θα επιδιώξει να φορτώσει τα βάρη της όξυνσης της κρίσης στο λαό διασφαλίζοντας την δυνατότητα ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Έχει δώσει όλες τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη και την ΕΕ για την «ευρωμονοδρομική» στρατηγική της. Τα χειρότερα είναι μπροστά και όχι το αντίθετο που ισχυρίσθηκε ο Α. Σαμαράς. Η διαφαινόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα κινηθεί στην κατεύθυνση του «ευρωμονοδρόμου», στην αστική διαχείριση της κρίσης.

Η αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στην δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική λογική του με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε. Στο πρόγραμμα αυτό απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα είχε προβάλλει στο εκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές της 6ης Μάιου για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κλπ. Αναδείχθηκε σε πρόγραμμα αστικής διαχείρισης. Επέδειξε κραυγαλέο ενδοτισμό απέναντι στον ξένο παράγοντα.

Σε συνθήκες έντονης λαϊκής χειραγώγησης στηρίχθηκε από λαϊκές δυνάμεις που ήθελαν διαπραγμάτευση του Μνημονίου, μακριά από κάθε πνεύμα αντιπαράθεσης με την ΕΕ, αλλά και την ευρωζώνη.

Η σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής Χρυσής Αυγής, η μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί σημαντικό όπλο για το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες κρίσης για το τσάκισμα του εργατικού λαϊκού κινήματος, την επικίνδυνη για το λαό εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού ως κρατική ιδεολογία και κατά συνέπεια πρακτική σε βάρος του ΚΚΕ.

Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στην διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στον ριζοσπαστισμό καθώς δεν απέκτησαν την μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Σε τελευταία ανάλυση η όποια θετική τάση αναπτύχθηκε επηρεάσθηκε από το στενό αντιμνημονιακό περιεχόμενο, από την μείωση των απαιτήσεων σε συνθήκες εξάπλωσης της φτώχειας, μαζικής ανεργίας.

Το εκλογικό αποτέλεσμα συμβάλλει στην προώθηση και ενίσχυση των σχεδίων της αστικής τάξης της χώρας να αντικατασταθεί το σύστημα εναλλαγής των δύο αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από ένα νέο δίπολο, την κεντροδεξιά με πυρήνα τη ΝΔ και την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διευκολύνονται τα σχέδια ανασύνταξης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει αποδειχθεί χρήσιμη για την αστική τάξη όσο αφορά την αλλοίωση της ριζοσπαστικής συνείδησης υπέρ του «ευρωμονοδρόμου»,το χτύπημα και τον έλεγχο του εργατικού κινήματος.

Η ΚΕ καλεί όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν την φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ, άλλα κόμματα και ιδιαιτέρα ΣΥΡΙΖΑ να προβληματισθούν πολύ σοβαρά έστω και εκ των υστέρων. Καλεί γενικότερα τον εργαζόμενο λαό να σκεφθεί ψύχραιμα πάνω σε μια σειρά γεγονότα που μεσολάβησαν από τις 6 του Μάη ως τις 17 Ιούνη και που έδωσαν ξεχωριστά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στην εκλογική αναμέτρηση, τέτοια που σε καμία προηγούμενη δεν είχαμε ζήσει σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης.

Συγκεκριμένα πρόκειται για:

α. Την άνευ προηγουμένου άμεση, προκλητική, απροκάλυπτη επέμβαση στην εκλογική αναμέτρηση της Κομισιόν με ηγετικούς της παράγοντες, της Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Όλων δηλαδή εκείνων που εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων, άρα επιθυμούσαν να εκφοβιστεί ο ελληνικός λαός, να παραιτηθεί ακόμα και από το αίτημα για την κατάργηση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης που ήταν στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης της 6ης Μαΐου. Αν και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είχε σημαντική άνοδο και κινητοποιήσεις πανευρωπαϊκής απήχησης, δεν είχε ούτε τον προσανατολισμό ούτε την μαζικότητα-οργανωτικότητα ώστε άμεσα να απειλεί την αστική εξουσία του κεφαλαίου. Αν και το μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ μικρό στα πλαίσια της ΕΕ, ωστόσο η βαθειά ενσωμάτωσή της στην ευρωζώνη, η βαθειά παρατεταμένη κρίση της σε συνδυασμό με την εκδήλωση της ύφεσης στην ευρωζώνη έκαναν επιτακτική την παρέμβαση των διεθνών συμμαχιών μέσα και έξω από την ΕΕ για να ανακοπεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνούς επίδρασής του. Σ' αυτά τα πλαίσια εκδηλώθηκε η συστηματική προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα νέο δίπολο με βάση την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.Ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές εκλογές του Ιουνίου ως ένα πείραμα και εργαλείο στην υπηρεσία των ανταγωνισμών ανάμεσα στην Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία στο φόντο της νέας όξυνσης της κρίσης. Η συζήτηση για τροποποιήσεις στην συνταγή λιτότητας της ΕΕ δεν ξεκίνησε με τις ελληνικές εκλογές της 6ηςΜάιου, είχε προηγηθεί στο φόντο ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ΕΕ και με την συμμετοχή σ΄αυτές των ΗΠΑ και προσωπικά του προέδρου Ομπάμα. Οι ελληνικές εκλογές και οι εξελίξεις αξιοποιήθηκαν ως μοχλός για τις μεταξύ τους διενέξεις ενόψει και της συνόδου της ΕΕ στις 28-29 Ιουνίου, της συνόδου του G7 που και της συνόδου του G20 18-19 Ιουνίου. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε από ένα μέρος των ευρωπαίων ανταγωνιστών προς την Γερμανία, όπως και από την πλευρά των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο μέρος που υποστήριζε ότι η κατάργηση του Μνημονίου θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, θα προκαλέσει ενδεχομένως και την διάλυσή της.

β. Την ανακοίνωση του ΣΕΒ για την αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Την φανερή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα τμήμα μονοπωλιακών ομίλων και συγκροτημάτων των ΜΜΕ, και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.

γ. Την ομαδική μετακόμιση ενός μεγάλο μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα από τις πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες, την δημόσια διοίκηση και άλλων κεντρικών στελεχών του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι πήραν ενεργό μέρος στην οργάνωση του εκλογικού του αγώνα, στην οργανωμένη μετακίνηση σημαντικού μέρους της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ.

δ. Την ομοφωνία όλων των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου» ότι στην Ευρώπη πνέει θετικός αέρας αλλαγής και ότι η τροποποίηση του Μνημονίου ακόμα και της δανειακής συμφωνίας μπορούσε να φέρει ανακούφιση και θετική προοπτική στον ελληνικό λαό και γενικότερα, παρ΄όλο που προετοιμάζονται εναλλακτικά αντιδραστικά ενδεχόμενα για να προχωρήσουν ενιαία οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη μέλη της: Ενίσχυση των υπερεξουσιών της Κομισιόν και όξυνση των αντιθέσεων που φέρνει επιδείνωση της ανισομετρίας και των φυγόκεντρων δυνάμεων, ακόμα και την αποσύνθεση της ευρωζώνης.

Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα της 17ης Ιουνίου εξελίχθηκαν σε πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της ψήφου, με εκβιασμούς, παραπληροφόρηση, επίθεση στο Κόμμα για την άρνηση να συμμετέχει σε κυβέρνησης αστικής διαχείρισης της κρίσης, χειραγώγηση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η επίθεση στο Κόμμα είχε στόχο την στρατηγική του, την άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης.
Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα γύρω από τα παρασκήνια των ανταγωνισμών και την χρησιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σ΄αυτά.

Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Η πολιτική γραμμή και οι προβλέψεις του ΚΚΕ που επιβεβαιώνονται με βάση και τις ίδιες εξελίξεις, θα είναι στήριγμα και σημαντική βοήθεια στον αγώνα του λαού. Ο λαός θα έχει την ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης την δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για την σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει την μάχη στην συνέχεια για την ανασύνταξη του κινήματος και την απόκρουση της νέας επίθεσης.

Το ΚΚΕ έδωσε την μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στον λαό τον χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετέχει το ΚΚΕ στην διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή την διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Έδωσε την μάχη αυτή παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους. Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση-ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για την συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ θα βρίσκονταν σε μια πρακτική ακύρωσης της συνέπειας και σταθερότητας λόγων και έργων, καθώς από το Κόμμα ζητούνταν επιζήμιες, καθοριστικά λαθεμένες υποχωρήσεις τόσο από το πρόγραμμά του όσο και από τα άμεσα καθήκοντα πάλης. Το γεγονός ότι σε τέτοιες συνθήκες, όπου μια σειρά άλλα κομμουνιστικά κόμματα μένουν έξω από τα κοινοβούλια ή διαχέονται σε σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά αριστερά σχήματα στην Ευρώπη, παρέμεινε ορθό με λιγότερη εκλογική δύναμη σε σύγκριση με την ευρύτερη πολιτική του επιρροή. Η στρατηγική του για τους δύο δρόμους ανάπτυξης, για την αναγκαιότητα της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, η διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών του με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, παραμένει στοιχείο νέας εξόρμησης στο λαό ώστε να κρατηθεί όρθιος, να μη λυγίσει μπροστά στις νέες περιπέτειες που τον περιμένουν.

Η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους. Οπωσδήποτε επηρεάζεται αποφασιστικά από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης η οποία δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το κόμμα, αλλά και από τον γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων.

Η ΚΕ και όλο το Κόμμα με ουσιαστική συζήτηση χρειάζεται να εξετάσει τους γενικότερους υποκειμενικούς παράγοντες που μεσοπρόθεσμα επιδρούν στην πολιτική διείσδυση του Κόμματος ή σε υποκειμενικές αδυναμίες κατά την προεκλογική περίοδο ανεξάρτητα από την επίδραση ή τον βαθμό επίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να μας εφησυχάζει ότι η πολιτική μας επιβεβαιώνεται ως προς τις εξελίξεις. Απαιτείται να εξετάσουμε το επίπεδο ικανότητας του Κόμματος με κριτήριο πώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις συνθήκες.

Το 18ο συνέδριο και οι κατοπινές αποφάσεις της ΚΕ έχουν επισημάνει εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν την ικανότητα του κόμματος να αντιστοιχείται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις: πώς δρα και δουλεύει στις εργατικές λαϊκές μάζες, στο κίνημα και στις οργανώσεις του, στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, στη κοινωνική συμμαχία, στη δουλειά στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Συνδέεται επίσης με ζητήματα επίσης της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς μέσα στο κόμμα και στην εργατική τάξη, στη νεολαία.

Η εκλογική μάχη προσφέρεται για πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα, για νέες πλευρές που πρέπει να εξετασθούν καλύτερα και που επέδρασαν ως ένα βαθμό και στην εκλογική μάχη. Δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πως κατακτάμε την μεγαλύτερη -όσο γίνεται- επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων. Απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί σε ζητήματα καθοδήγησης, οργάνωσης, πρακτικού προσανατολισμού, δράσης στις εργατικές λαϊκές μάζες. Μπορεί αυτές οι αδυναμίες να μη έπαιξαν καθοριστικό παράγοντα στο εκλογικό ποσοστό, στις συγκεκριμένες εκλογικές συνθήκες, όπου ήταν δύσκολο να αναχαιτισθεί το ρεύμα φόβου και κυρίως αυταπατών, όμως παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, μπροστά στα νέα και πολύ σύνθετα καθήκοντα που μας περιμένουν.

Γ. ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ

Το ΚΚΕ θα παλέψει και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις ώστε να μη χρεωθεί και να μη πληρώσει ο λαός την πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης που ετοιμάζεται να σχηματισθεί. Να μη χαθεί η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός, να παρεμποδίσει νέα μέτρα, να παλέψει για παραχωρήσεις, να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Στο επίκεντρο της προσοχής του είναι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες.

Για να αντιμετωπιστεί το κύμα της απογοήτευσης από την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να αποτραπεί να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μη σταθεροποιηθεί ένα αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στο φόντο των κοινοβουλευτικών αυταπατών, σε συνθήκες εμβάθυνσης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, έχουν αριστερή πολιτική σκέψη. Είναι ζήτημα πριν απ' όλα ευθύνης της εργατικής τάξης.

Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.

Το ΚΚΕ διαθέτει πολύτιμη ιστορική και σύγχρονη πείρα, ικανότητα αντοχής και αγωνι­στικής προσαρμογής σε συνθήκες απότομης ανόδου του κινήματος αλλά και πισωγυρίσματος του εργατικού κινήμα­τος. Μπορεί να συνδυάζει τα άμεσα και γενικότερα αιτήματα, να ενοποιεί αγωνιστικές δυνάμεις σε ενιαίο πολιτικό στόχο.

α. Θα δώσει την μάχη μαζί με το λαό και τη νεολαία να μη χρησιμοποιηθεί ελληνικό έδαφος, να μη υπάρξει ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν που ετοιμάζεται ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές.

β. Το ΚΚΕ με συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα, θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη βουλή στο μεσοδιάστημα.

γ. Άμεσα θα στηρίξει την οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του για την αντιμετώπιση απολύτως επειγόντων προβλημάτων όπως είναι η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, της λειτουργίας των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων,της προστασίας των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, την ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από την βαριά άμεση και έμμεση φορολογία, τα οξυμένα προβλήματα νεολαίας, γυναικών, υπερηλίκων, ΑΜΕΑ. Σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης και νέας εσωτερικής υποτίμησης θα στηρίξει κάθε λαϊκή πρωτοβουλία, αλληλεγγύη και συσπείρωση που θα βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες του.

δ. Θα επιδιώξει την λαϊκή συσπείρωση εν όψει της απόφασης της ΕΕ που θα συνεδριάσει στις 28-29 Ιούνη για να ξεκινήσει η συζήτηση για τις υπερεξουσίες της Κομισιόν.

ε. Η ΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να δράσουν άμεσα μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες για να αλλάξει δραστικά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και οργανώσεις, για να πάρουν ενεργητικό μέρος στα πρωτοβάθμια σωματεία τα εκατομμύρια εργαζόμενοι που ως τώρα δεν μετέχουν.

Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλλουν στην μελέτη και αντιμετώπιση των γενικότερων αδυναμιών και ελλείψεων και υποκειμενικού χαρακτήρα που υπάρχουν όσο αφορά την δράση μας στο κίνημα στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στο χωριό, στους χώρους της μάθησης, για την ανασύνταξη του κινήματος. Δίχως αυτή την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση μιας πιο ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας δεν είναι δυνατόν ο λαός να τα βγάλει πέρα,να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να αντιμετωπίσουν την πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που θα ενταθεί σε βάρος του κόμματος με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα.


18 Ιουνίου 2012




ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ...

Η συντηρητική στροφή της Ελληνικής κοινωνίας εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, που είχαμε διαγνώσει στις προηγούμενες εκλογές επιβεβαιώθηκε (δυστυχώς) πλήρως. Στον μήνα που μεσολάβησε επιβεβαιώθηκε μάλιστα και η πρόβλεψη πως η συντηρητικοποίηση σε περίοδο οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης, οδηγεί στην φασιστικοποίηση με ραγδαίους ρυθμούς.

Η εκτίμηση του ΚΚΕ και άλλων πολιτικών δυνάμεων, περί μη-συνειδητής ψήφου στην Χ.Α. αποδείχτηκε ανέκδοτο. Το σχεδόν μισό εκατομμύριο συμπολιτών μας που ψήφισε τους Ναζί, δεν το έκανε επειδή δεν ήξερε ποιοί ήταν, αλλά επειδή γνώριζε ακριβώς τι ήταν, και επέλεξε τον φασισμό με πλήρη γνώση. Μιλάγαμε στις προηγούμενες εκλογές για ακροδεξιό άθροισμα του 20%. Τώρα είναι προφανές πως σε αυτό το ποσοστό θα πρέπει να προσθέσουμε και αυτό της Ν.Δ., τόσο λόγω της πρωτόγονης αντικομμουνιστικής ρητορείας της που μας γύρισε πίσω στην δεκαετία του '50, όσο και των αγαστών σχέσεων με τις συμμορίες της Χ.Α. (χθες στο εκλογικό κέντρο που βρισκόμουν, ο αντιπρόσωπος της Χ.Α., κάθοταν στο τραπεζάκι της Ν.Δ. μαζί με τους άλλους ένοικους της ακροδεξιάς -πλέον- πολυκατοικίας, σε έναν ενδεικτικότατο συμβολισμό), αλλά και των όσων έχουμε ακούσει αυτές τις ημέρες από τους νεοδημοκράτες για το επεισόδιο Κασιδιάρη-Καννέλη, Δούρου, που ουσιαστικά όλοι πήραν το μέρος του πρώτου και τον κάλυψαν πολιτικά, αλλά και την συναισθηματική κάλυψη που τους πρόσφερε η εικόνα "βαράτε τα κομμούνια-μιλάνε πολύ". Οι μεταγραφές από το ΛΑΟΣ ήταν το κερασάκι στην τούρτα...
Και η αριστερά;Αυτή από ότι φαίνεται, δείχνει διατεθειμένη να σπάσει το κύριο όπλο που είχε στα χέρια της, το ΚΚΕ, προκειμένου να αποφύγει μία σύγκρουση, της οποίας το αναπόφευκτο θα βρει άοπλη στρατωτικά και πολιτικά, και μοιραία ηττημένη, χωρίς καν να δώσει μάχη, αφού το μάχιμο-κομμουνιστικό κομμάτι της (και εδώ δεν αναφέρομαι μόνο στο ΚΚΕ), δείχνει εξαιρετικά αποδυναμωμένο και κοινωνικά απομονωμένο ταυτόχρονα.

Αυτός είναι ο άθλος που επιτέλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς και με την πολιτική αρωγή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και θα αποτελέσει μία ακόμη κατάμαυρη σελίδα στο πανβρώμικο βιβλίο της ιστορίας του οπορτουνισμού.


Υ.Γ.Μία ακόμη σκηνή με εξαιρετικό σημειολογικό ενδιαφέρον:
Σε κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της καταμέτρησης μας ήρθαν κάποια exit-poll που έδειχναν 4ο κόμμα την Χ.Α. Θυμάμαι ακόμη την εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ να με κοιτάει με τον τρόμο του "τώρα τι κάνουμε;" Από ότι δείχνει, οι φοβισμένοι μικροαστοί του ΣΥΡΙΖΑ, θα περιμένουν και πάλι από τους κομμουνιστές να "καθαρίσουν την μπουγάδα", και ενώ θα τους υποσκάπτουν ταυτόχρονα στην πιο κοντόφθαλμη πολιτική τακτική που έχει ποτέ υπάρξει. Εδώ δεν μιλάμε για οπορτουνισμό ή σοσιαλδημοκρατία, αλλά για την πύλη του φρενοκομείου...

αναδημοσίευση από το fadomduck2.blogspot.gr

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟ DEBATE ΤΟΥ LESVOSNEWS

Οι απαντήσεις του Δημήτρη Καραγιάννη, υποψήφιου βουλευτή του ΚΚΕ στο Νομό Λέσβου, στις 5 ερωτήσεις που έθεσε το Lesvosnews.net στους υποψήφιους του νομού μας.


Ερώτηση 1
Τι σημαίνει η δαιμονοποίηση και η εξαγγελλόμενη από κάποιες πολιτικές δυνάμεις καταγγελία του Μνημονίου; Τι σημαίνει επίσης η έξοδος της χώρας απ’ την Ε.Ε. και απ τη ζώνη του Ευρώ; τη στιγμή μάλιστα που, από όσα καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, τουλάχιστον το 80% του ελληνικού λαού επιθυμεί την παραμονή μας.

Καραγιάννης Δημήτρης:
Πρώτο. Το μνημόνιο πάει μαζί με τη δανειακή σύμβαση, είναι οι όροι για τη χορήγηση του δανείου και αφορά όχι μόνο τα όργανα της Ε.Ε αλλά και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια όλων των χωρών της Ευρωζώνης.

Δεύτερο. Βλέπουν μόνο το συγκεκριμένο «μνημόνιο» και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι το πιο βαρύ μνημόνιο είναι αυτό που λέγεται «Συνθήκη του Μάαστριχτ» που ψηφίσανε μαζί «ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και το πληρώνει ο λαός». «Μνημόνιο» επίσης είναι η κοινή αγροτική πολιτική (ΚΑΠ) που έκλεισε τα τρία εργοστάσια ζάχαρης (και εισάγουμε από τρίτες χώρες) και που βάζει ποσοστώσεις στην παραγωγή γάλακτος και κρέατος για να μας πουλάνε οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί, οι Γάλλοι και άλλοι Ευρωπαίοι εταίροι τη δικιά τους παραγωγή.

Τι σημαίνει αλήθεια μέσα στην Ε.Ε;

- Ένας στους δυο (52,5%) νέους μέχρι 25 χρονών άνεργος.
- Το 80% των συνταξιούχων να προσπαθεί να «ζήσει» με συντάξεις από 300-500 ευρώ το μήνα.
- Να επιδοτούμε βιομηχανίες για να μεταφερθούν σε άλλες χώρες με ακόμα φθηνότερο εργατικό δυναμικό.
- Να απαγορεύεται στα ναυπηγεία να χτίζουν καράβια
- Στους κτηνοτρόφους να παράγουν (ποσοστώσεις)
- Οι ελαιώνες μας να εγκαταλείπονται
- Τα ψαροκάικα να κόβονται

Ατέλειωτος ο κατάλογος με τα «επιτεύγματα» της ένταξης στην Ε.Ε.

Κι όμως τρομοκρατούν τον κόσμο ότι η έξοδος από την Ε.Ε είναι καταστροφή. Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι καταστροφή τι είναι; Ας σκεφτούμε πιο ψύχραιμα και κυρίως ταξικά. Έξοδος από την Ε.Ε αλλά σε συνδυασμό με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της στην εξουσία, με οργάνωση της λαϊκής οικονομίας από τους ίδιους τους παραγωγούς του πλούτου θα είναι πράγματι καταστροφή για …τους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους, τους μεγαλέμπορους, τους εφοπλιστές και ταυτόχρονα ένα καινούργιο αισιόδοξο ξεκίνημα για τους εργάτες, τους αγρότες, το λαό μας συνολικά, για τη νεολαία.


Ερώτηση 2
Μπορεί σήμερα με την παγκοσμιοποιημένη κοινωνία ένα κράτος να επιβιώσει χωρίς τον εξωτερικό δανεισμό; Μπορεί η Ελλάδα; Όσοι καλλιεργούν και επαγγέλλονται την επιστροφή στην ευμάρεια, έχουν λύση για το πως θα καλυφθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού μας;

Καραγιάννης Δημήτρης: Το ζήτημα δεν είναι αυτός καθαυτός ο «εξωτερικός δανεισμός» αλλά οι όροι του και ο προορισμός των δανείων, και στον καπιταλισμό και μάλιστα στο ανώτατο στάδιό του σου επιβάλλονται και τα δυο.

Η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας, απαλλαγμένη από τη ντόπια οικονομική ολιγαρχία και τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ε.Ε, ΝΑΤΟ) μπορεί να πετύχει όρους οικονομικής συνεργασίας αμοιβαία επωφελείς με άλλες χώρες με στόχο την ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας για λογαριασμό του λαού της που παράγει και όλο τον πλούτο.

Η προ κρίσης «ευμάρεια» δεν ήταν για όλους. Ούτε για τους εργάτες, ούτε για τους αγρότες, αν εκτός από την πλουτοκρατία επωφελήθηκαν και ορισμένοι επιτήδειοι η εικόνα δεν αλλάζει. Δεν είναι ευμάρεια οι εργαζόμενοι να έχουν κατακτήσει ένα επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης. Πάντως όσοι εμπιστευθούν είτε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είτε τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του Ευρωμονόδρομου με την αυταπάτη ότι θα επανέλθουν στην προ κρίσης κατάσταση θα απογοητευτούν. Η όποια ανάπτυξη πετύχουν θα είναι μέσα από σκληρή λιτότητα για τους εργαζόμενους προκειμένου να γίνει δήθεν «η οικονομία μας ανταγωνιστική».



Ερώτηση 3
Από όσο δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει αυτοδυναμία και σ’ αυτές τις εκλογές, από κανένα κόμμα. Το κόμμα σας και σεις τι θέση έχετε; Τι εκτιμάτε λοιπόν θα υπάρξει Κυβέρνηση ή θα οδηγηθούμε για τρίτη φορά στην κάλπη;

Καραγιάννης Δημήτρης: Κυβέρνηση μπορεί να υπάρξει αντικειμενικά αφού το σύνολο των κομμάτων εκτός ΚΚΕ συμπίπτουν στις στρατηγικές τους, δηλαδή οι πολιτικές τους δεν ξεφεύγουν χιλιοστό από τις κατευθύνσεις, από τα πλαίσια, από την πολιτική της Ε.Ε. Κάλλιστα μπορούν να τα βρουν από τη ΔΗΜΑΡ ως το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.

Αν εξαιρείται η «Χ.Α» είναι για δεοντολογικούς λόγους και όχι γιατί κινείται «εκτός συστήματος» όπως εξαπατά τμήμα της νεολαίας. Η «Χ.Α» είναι όχι απλά συστημική δύναμη, αλλά δημιούργημά του. Θεωρώ λοιπόν ότι κυβέρνηση θα υπάρξει. Τώρα αν θα χαρακτηρίζεται κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά, «δεξιά» ή «αριστερά» μικρή αξία έχει. Η ρότα της θα είναι προδιαγεγραμμένη. Στις ράγες της Ε.Ε θα κινείται, αντιλαϊκά μέτρα θα παίρνει προκειμένου να σωθεί το σύστημα.

Σε μια τέτοια κυβέρνηση που το καλύτερο που τάζει είναι ότι «δεν θα μειωθούν παραπέρα μισθοί και συντάξεις» (αλήθεια υπάρχει περιθώριο για παραπέρα μειώσεις;) το ΚΚΕ δεν έχει καμία θέση. Δε θα ξεπουλήσει τους εργαζόμενους, την αγροτιά, τη νεολαία για κυβερνητικά οφίτσια.

Σημείωση το «…δεν θα μειωθούν παραπέρα μισθοί και συντάξεις…» που ισχυρίζονται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μη το παίρνετε και τοις μετρητοίς…


Ερώτηση 4
Ο Λεσβιακός Λαός ακούει για έργα, αλλά έργα δεν βλέπει. Τι γίνεται με το ΕΣΠΑ, τι γίνεται με τους οδικούς άξονες Καλλονής – Ερεσού και Καλλονής –Πέτρας; Επηρεάζεται η πορεία τους απ την γενικότερη οικονομική κρίση;

Καραγιάννης Δημήτρης: Ότι γίνεται και με το δρόμο για Πλωμάρι, με τους βιολογικούς καθαρισμούς, με τα έργα άρδευσης, με την αντιπλημμυρική προστασία, με την αντισεισμική θωράκιση, κ.λ.π.

Κι΄ όμως και ιδιαίτερα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης δεκάδες μικρά και μεγάλα έργα απαραίτητα για την ποιότητα της ζωής του λαού μας και για τη βελτίωση της παραγωγής που θα μπορούσαν ταυτόχρονα ν΄ ανακουφίσουν από την ανεργία τον κλάδο των κατασκευών και της οικοδομής παραμένουν είτε «κολλημένα» είτε εκτός οπτικού πεδίου γιατί και όσα «χρήματα υπάρχουν» διατίθενται για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και των Τραπεζών.


Ερώτηση 5
Και οι πέντε, βάσει του προηγούμενου εκλογικού αποτελέσματος είστε «εν δυνάμει» διεκδικητές των 3 βουλευτικών εδρών στον Νομό Λέσβου. Τι μηνύματα λαμβάνετε έως τώρα, θα παραμείνει η θα ανατραπεί η σειρά κατάταξης;

Καραγιάννης Δημήτρης: Βεβαίως, ο Λεσβιακός λαός με την ψήφο του θα αποφασίσει.
Σαν ΚΚΕ παλεύουμε να αναδειχθεί το ΚΚΕ πιο ισχυρό, πρώτο κόμμα στο νομό και νομίζω θα το πετύχουμε…

 


ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗ ΑΝΤΩΝΑ - ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟΥ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

«Λίγα εικοσιτετράωρα πριν τις εκλογές της 17 Ιούνη:
Τα όσα συνέβησαν στο ενδιάμεσο διάστημα μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων:

 
* Η ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης στο χώρο της υγείας. Οι βασικές ελλείψεις σε φάρμακα και φαρμακευτικά υλικά.

* Οι αρνητικές εξελίξεις, στη Νομαρχιακή Μονάδα του ΙΚΑ Μυτιλήνης.

* Οι τεράστιες ελλείψεις στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, ακόμα και σε αναγκαία τρόφιμα για τους ασθενείς.

* Η κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε (πολυκαταστήματα), (Γηροκομείο), (μεταφορικές εταιρείες) κλπ. και η καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων.

* Η όποια ελπίδα απασχόλησης στο τουρισμό έχει χαθεί με την κάθετη πτώση της τουριστικής κίνησης.

* Οι χιλιάδες νέοι με πτυχίο και μεταπτυχιακές σπουδές, που στριμώχτηκαν στην ουρά των αμαρτωλών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), για μια πεντάμηνη θέση εργάτη στο δήμο, ή όπου αλλού.

Επιβεβαιώνουν τις προβλέψεις, ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι.

Δυσβάσταχτοι για την εργατική τάξη και γενικά για τη λαϊκή οικογένεια του Νομού, αλλά και ολόκληρης της χώρας.

Το επόμενο διάστημα όλα δείχνουν, ότι αυτά τα φαινόμενα θα πάρουν μορφή χιονοστιβάδας και οι επιπτώσεις θα είναι τρομακτικές για μας, αλλά πολύ περισσότερο για τα παιδιά μας, τη νέα γενιά.

Όμως έχουμε την δύναμη δεν θα τους κάνουμε το χατίρι, μπορούμε!

Δεν θα υποταχθούμε, δεν τους προσκυνάμε για τα ψίχουλα που μας τάζουν.

Αυτό που μπορεί να ανακουφίσει και να βοηθήσει να ξεπεραστεί αυτή η κατάσταση, με λιγότερες απώλειες για τους εργαζόμενους και τη λαϊκή οικογένεια, είναι ένα γερό, καλά οργανωμένο, πολιτικά προσανατολισμένο μαζικό λαϊκό κίνημα, με γερά σωματεία στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς. Με απειθαρχία και ανυπακοή στις επιταγές του κεφαλαίου και των μηχανισμών του ΕΕ ,Ε.Κ.Τ και ΔΝΤ.

Οργανώνουμε την αντεπίθεση:

Με μέτωπο λαϊκό των Εργατών α/α Αγροτών, ΕΒΕ, Νεολαίας και Γυναικών και ένα γερό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αποκούμπι της εργατικής τάξης και στήριγμα μέσα και έξω από τη Βουλή στον αγώνα της εργατιάς, της φτωχής αγροτιάς των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, της νεολαίας, της γυναίκας της λαϊκής οικογένειας.

Δεν υπάρχουν Μάγοι και Σωτήρες για την εργατική τάξη και την λαϊκή οικογένεια.

Το δίλημα που πρέπει να έχει κανείς, μπροστά στις εκλογές στις 17 Ιούνη, είναι:

Δυνατό ΚΚΕ, στήριγμα του λαού σε αυτά που έρχονται, ή μια κυβέρνηση που θα διαχειριστεί σε βάρος μας την κατάσταση για την διάσωση των μονοπωλίων.

ΨΗΦΟ ΣΤΟ ΚΚΕ
Το κόμμα που είχαμε και θα έχουμε δίπλα μας, σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα.»

πηγή: Lesvosnews.gr

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΙΜΑΝΗΣ: ΑΣ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

Δημήτρης Κατσιμάνης
Ηθοποιός

« Ας ακυρώσουμε τα σχέδια του κατεστημένου. Μόνο το ΚΚΕ είναι ειλικρινές, λέει την αλήθεια. Είναι η φωνή της ευαισθησίας. Γι' αυτό στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, δε θα πέσουμε θύματα της υποκρισίας και των υποσχέσεων. Μόνο το ΚΚΕ είναι εκφραστής του ελληνικού λαού. Μόνο το ΚΚΕ στηρίζει την τέχνη και τους καλλιτέχνες. Είναι το κόμμα των αγώνων. Εχει ευαισθησία, αγωνιστικότητα και προοπτική. Γι' αυτό εμείς οι καλλιτέχνες ψηφίζουμε το ΚΚΕ το οποίο είναι η μόνη ελπίδα. Είναι το φως που δε σβήνει μέσα στο σκοτάδι των μνημονίων που μας κυκλώνει. Αυτές τις δύσκολες στιγμές ας αποφασίσουμε ΚΚΕ. Αυτά που προτείνει είναι τα μόνα εφικτά και υπεύθυνα. Μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ εγγυάται και διασφαλίζει το μέλλον μας. Το ΚΚΕ δίνει τη λύση στην αγωνία του ανέργου, του εργάτη, του συνταξιούχου και κάθε εργαζόμενου ».

 

ΕΡΩΦΙΛΗ: ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΡΥΨΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ερωφίλη
Τραγουδίστρια


«Ανεξάρτητα με την ιδεολογική τοποθέτηση του καθένα, τα προβλήματα οξύνονται, η κατάσταση χειροτερεύει, η ανεργία αυξάνεται και η επομένη των εκλογών είναι πολύ κοντά... Η σκληρή πραγματικότητα δε θα αλλάξει, γι' αυτό τώρα περισσότερο από ποτέ επιβάλλεται να έχουμε ένα ισχυρό και δυνατό ΚΚΕ, για να παλέψει, να υπερασπιστεί, να ανατρέψει τα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται. Με αυτοσυνείδηση και υπευθυνότητα δυναμώνουμε το μόνο κόμμα που υπερασπίζεται το δίκιο των εργαζομένων. Το μόνο κόμμα που δεν έκρυψε ποτέ την αλήθεια».

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: ΤΟ ΚΚΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΚΑΙ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ

Νίκος Παππάς
Διεθνής μπασκετμπολίστας

«Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου η απάντηση των εργαζομένων στη νέα θύελλα που φέρνουν πρέπει να είναι ισχυρό ΚΚΕ. Είναι το μόνο κόμμα που στεκόταν και στέκεται σταθερά και αταλάντευτα στο πλευρό των εργαζομένων, των άνεργων και όλων των αδικημένων. Προειδοποίησε έγκαιρα και επιβεβαιώθηκε. Αυτή τη δύναμη του ΚΚΕ χρειάζεται και την επόμενη των εκλογών ο λαός μας. Γι' αυτό ψηφίζω ΚΚΕ».

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΠΟ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

«Καλούμε κάθε τίμιο αριστερό ριζοσπάστη αγωνιστή, κάθε πατριώτη, που δεν ψήφισε ΚΚΕ, παρά τις όποιες επιφυλάξεις, να εμπιστευτεί την ψήφο του στο ΚΚΕ, να το αναδείξει ακόμα πιο ισχυρό, πρώτο κόμμα στο νομό» αναφέρουν σε κείμενο που υπογράφουν εκλεγμένοι κατά καιρούς σε διάφορες θέσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι.

Όπως σημειώνουν «την επόμενη μέρα χρειάζεται ο λαός ένα ισχυρό ΚΚΕ, μπροστάρη στον οργανωμένο αγώνα του για ανθρώπινους μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, επιδόματα, για κάλυψη των λαϊκών αναγκών σε φάρμακα, περίθαλψη, για προστασία από τα χαράτσια και τους φόρους. Ενα δυνατό ΚΚΕ αποκούμπι του λαού μας στην καθημερινή του ζωή και στον αγώνα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του λαού και όχι των μονοπωλίων».

Το κάλεσμα υπογράφουν:
Ανδρή Μαρία, Αρχοντή Δέσποινα, Βαξεβάνης Νίκος, Βασιλέλλης Τριαντάφυλλος, Βουλβούλη-Αντώνα Ελένη, Βουλβούλης Ηλίας, Βούρος Σαράντος, Βούρου Ειρήνη, Γιαταγανέλλης Παναγιώτης, Δελόγκος Μιχάλης, Δούκας Κώστας, Ευαγγελινός Αλέκος, Ζαροδημητράκης Γιώργος, Καραγεωργίου Στρατής, Καρατζιτζής Δημήτρης, Κεληγιάννης Δημήτρης, Κομνηνάκας Απόστολος, Κόρακας Στρατής, Κοτζαδημητρίου Ντίνα, Κουντουρέλλης Ηρακλής, Κουτσαμπάσης Ιγνάτης, Κυπριωτέλλης Βασίλης, Παλαιολόγος Παναγιώτης, Παλαιολόγου Βαγγέλης, Παλαιολόγου Μαρία, Παντελής Μιχάλης, Παπαγεωργίου Ανδρέας, Πελεκάνος Παναγιώτης, Σαλταμάρας Γιώργος, Σαρόγλου Δημήτρης, Σκλεπάρης Γιάννης, Σκουλάδας Παναγιώτης, Σταμάτης Παναγιώτης, Σταυρινός Στρατής, Τσουλέλλης Δημήτης, Χατζηβαγιάννης Νίκος, Χατζηπαναγιώτης Χρύσανθος, Χριστοδούλου Βαγγέλης, Χριστοδούλου Γιώργος, Χυδεριώτης Κύριλλος, Ψαραδέλλης Χρήστος, Ψαρρού Δήμητρα.

ΓΙΑΤΙ ΚΚΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ;

Γιατί ΚΚΕ και γιατί τώρα - 10 λόγοι για να ψηφίσεις ΚΚΕ.
Άρθρο του Νικόλαου Μόττα * (αναδημοσίευση από το www.palmografos.com)

Καθώς οι εκλογές της 17ης Ιουνίου πλησιάζουν αυξάνονται ολοένα και περισσότερο τα εκβιαστικά διλήμματα που το πολιτικό σύστημα θέτει στους πολίτες: Παραμονή ή έξοδος απ’ την ευρωζώνη; Ευρωπαϊκή Ένωση ή χάος; Μνημόνιο ή χρεωκοπία; Αυτό δεν προκαλεί εντύπωση. Όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο η αστική δημοκρατία συνηθίζει να θέτει τρομοκρατικά διλήμματα στον ψηφοφόρο με σκοπό να τον κρατήσει «στο μαντρί» του καπιταλιστικού εποικοδομήματος. Να τον εκφοβίσει ή να του δημιουργήσει αυταπάτες.

Ο πολίτης οφείλει να προσέλθει στις κάλπες χωρίς φόβο και αυταπάτες. Γνωρίζοντας ότι έχει να επιλέξει μεταξύ 22 πολιτικών σχηματισμών - έχοντας όμως επί της ουσίας μπροστά του δύο μόνο δρόμους. Ο ένας είναι αυτός που προτείνει το αστικό πολιτικό εποικοδόμημα στο σύνολο του, με τις όποιες μικρές ή μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις του. Ο άλλος είναι αυτός που «δείχνει» το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - ο δρόμος της χειραφέτησης του λαού απ' τις δυνάμεις του Κεφαλαίου, της λαϊκής εξουσίας που κοινωνικοποιεί τον πλούτο παίρνοντας στα χέρια της τα μέσα παραγωγής της χώρας. Αυτό το επιχείρημα πιθανώς να ακούγεται γενικόλογο σε κάποιους. «Για ποιούς λόγους να στηρίξω το ΚΚΕ;» είναι μια ερώτηση που έχω ακούσει τελευταία σε φιλικές συζητήσεις για τις επερχόμενες εκλογές. Ιδού λοιπόν:

1. Διότι η ουσία της κρίσης που ζούμε δεν είναι αποκλειστικά ούτε κρίση χρέους, ούτε κρίση του ευρώ, ούτε γενικά και αόριστα πολιτική κρίση. Είναι κρίση του ίδιου του καπιταλισμού. Έχουν περάσει 160 χρόνια από τότε που ο Μαρξ προέβλεψε τις εγγενείς αδυναμίες του καπιταλιστικού οικονομικού μοντέλου οι οποίες το αναγκάζουν να δημιουργεί ανα τακτά χρονικά διαστήματα κρίσεις υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι το εξής: Θέλουμε διαχείρηση ή ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος; Στην διαχείρηση της καπιταλιστικής κρίσης έχουν επενδύσει οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ανεξ. Έλληνες, ΔΗΜ.ΑΡ κ.α) παρά τις όποιες προγραμματικές διαφορές τους.

2. Διότι τα μνημόνια δεν είναι η «μήτρα» της κρίσης αλλά παράγωγα της. Οι δανειακές συμβάσεις που υπέγραψε η Ελλάδα εμπεριέχουν όρους (μείωση μισθών/συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα εθνικής περιουσίας κλπ.) που αποτελούν σταθερή οικονομική πολιτική της Ε.Ε. (προβλέπονται στην Συνθήκη της Λισαβώνας). Στο πλαίσιο της φιλελεύθερης οικονομίας και του ανταγωνισμού της με άλλες οικονομικές υπερδυνάμεις (Κίνα, ΗΠΑ) η Ε.Ε. είναι υποχρεωμένη να μειώνει συνεχώς το κόστος παραγωγής (άρα περικοπές μισθών, φτηνό εργατικό δυναμικό) προς όφελος της ανταγωνιστικότητας της. Αυτή η πολιτική παραμένει σταθερή από το 1992 όταν και υπογράφτηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η κρίση αποτέλεσε την «χρυσή ευκαιρία» για την υπογραφή μνημονίων που θα δικαιολογούσαν τη βαρβαρότητα των προαποφασισμένων μέτρων.
3. Διότι έχει δικαιωθεί πλήρως στις προβλέψεις του για την επερχόμενη θύελλα, την κρίση, τη λιτότητα και τα βάρβαρα μέτρα που πλήττουν την κοινωνία. Το Μάρτιο του 1994, δύο χρόνια μετά την κύρωση της συνθήκης του Μάαστριχτ από την πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΛ.ΑΝ., Συνασπισμός), ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφόρησε ένθετο με τίτλο «Λευκή Βίβλος: η επιχείρηση επιστροφής στον εργασιακό μεσαίωνα». Η «Λευκή Βίβλος» ήταν η βασική οικονομική γραμμή στις ράγες της οποίας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπενχάγης (1993) καλούσε την Ε.Ε. να κινηθεί. Το ένθετο της εφημερίδας κωδικοποιούσε τότε τα αντεργατικά μέτρα: «Σε κίνδυνο το 8ωρο», «στο στόχαστρο κοινωνική ασφάλιση και επιδόματα», «υπό κατάργηση οι συλλογικές συμβάσεις», «απολύσεις χωρίς όρια και χωρίς αποζημίωση». Αυτά που τότε ίσως να έμοιαζαν εξωπραγματικά, σήμερα επιβεβαιώνονται και με το παραπάνω. Το σύνθημα «έρχεται θύελλα», με το οποίο συχνά η ηγεσία του ΚΚΕ έχει προειδοποιήσει το λαό για τα επερχόμενα μέτρα, ηχεί μονότονα στα αυτιά ορισμένων. Τα γεγονότα όμως έρχονται να επιβεβαιώσουν την ορθότητα της προειδοποίησης. Τρία απλά παραδείγματα:

α) «Ριζοσπάστης», 27 Μαρτίου 1997: «Ασφαλιστικά-Εργασιακά Δικαιώματα. Έρχεται Θύελλα: Η κυβέρνηση επιχειρεί κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, μέσω των "Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης". Επίκειται αύξηση ορίου συνταξιοδότησης, αποδεκατισμός των συντάξεων, αύξηση εισφορών, κατάργηση του θεσμού βαρέων και ανθυγιεινών».

β) «Ριζοσπάστης», 6 Μαρτίου 2004: «Σύνοδος ΕΚΟΦΙΝ. Έρχονται νέες θύελλες...: Ενα βαρύ πακέτο αντιλαϊκών μέτρων (επιμήκυνση του εργάσιμου βίου, κατάργηση πρόωρων συντάξεων, αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, νέες ανατροπές στα δημόσια συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, καθώς και σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές) συζητούνται την ερχόμενη Δευτέρα και Τρίτη στις Βρυξέλλες».

γ) «Ριζοσπάστης», 4 Οκτωβρίου 2009: «Ανεξάρτητα από το ποιος θα σχηματίσει αύριο κυβέρνηση, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σκοπεύουν να επιταχύνουν την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, με στόχο να φορτωθούν οι συνέπειες της κρίσης στους εργαζόμενους» έγραφε ο Γ.Κακουλίδης.

4. Διότι κανένας – πλην του ΚΚΕ – δεν κάνει λόγο για τα υπέρογκα ποσά που δαπανά η Ελλάδα στο πλαίσιο της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ. Μεταξύ 2000-2011 η Ελλάδα δαπάνησε 11.092 εκατομ. δολάρια (σταθερές τιμές 1990) για εισαγωγές όπλων, όντας 4η παγκοσμίως σε αγορά πολεμικού υλικού. Να θυμήσουμε ότι το ΝΑΤΟ είναι η «Συμμαχία» που, πέραν των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων που έχει διαπράξει σε Μέση Ανατολή και Βαλκάνια, δεν... «γνωρίζει» που ανήκουν τα Ίμια, εάν υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο ή αν υπάρχει κατοχικός στρατός στην Κύπρο. Τι έχει κερδίσει άραγε η Ελλάδα από την συμμετοχή της σε αυτήν τη βάρβαρη συμμορία κυβερνήσεων;

5. Διότι αυτοί που υπόσχονται «λύσεις» στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος και της Ε.Ε. είναι οι ίδιοι που δημιούργησαν τα προβλήματα. Οι νεοφιλελεύθερες συνταγές που προτείνουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα «εξαπτέρυγα» τους της ελεύθερης οικονομίας (π.χ. "Δημιουργία Ξανά/Δράση") είναι οι ίδιες που δημιούργησαν στρατιές ανέργων, που βάζουν λουκέτο στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που οδηγούν τους εργαζομένους στην εξαθλίωση, που επιβάλλουν το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας προς όφελος επιχειρηματικών κύκλων. Και αφού διαπράξουν τα εγκλήματα αυτά έχουν το πολιτικό θράσος να ψέγουν τα εργατικά συνδικάτα για το αυτονόητο (ή μήπως όχι;) στον 21ο αιώνα δικαίωμα στην απεργία.


6. Διότι το επιχείρημα ότι υπάρχει δυνατότητα «επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου» είναι μια μεγάλη αυταπάτη. Και δυστυχώς σε αυτήν την αυταπάτη επενδύει τυχοδιωκτικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων της κεντροαριστεράς. Διότι, επί της ουσίας, όταν λες ότι θα διαπραγματευτείς το μνημόνιο είναι σαν να διαπραγματεύεσαι τον τρόπο με τον οποίο θα σε εκτελέσουν: με θανατηφόρο ένεση ή απευθείας στη γκιλοτίνα. Μέχρι στιγμής, μόνο το ΚΚΕ – εκ στόματος της Γενικής Γραμματέως – έχει δηλώσει ευθέως ότι μετά τις εκλογές θα καταθέσει νομοσχέδιο για την κατάργηση του μνημονίου και των κοινωνιοκτόνων μέτρων που εμπεριέχει.

7. Διότι καμία πολιτική με πραγματικό όφελος για το λαό δε μπορεί να ασκηθεί εντός της Ε.Ε. και με άθικτα τα μονωπολιακά συμφέροντα. Για ποια «ανάπτυξη» μιλάμε όταν η περίφημη ατζέντα οικονομικής πολιτικής «Ευρωπαϊκή Ένωση 2020» βασίζεται σε δύο πυλώνες: την ασφυκτική δημοσιονομική σταθερότητα και τις αντιλαϊκές, αντεργατικές μεταρρυθμίσεις; Και είναι προφανές ότι οι πανηγυρισμοί και τα μεγάλα λόγια για τον «άνεμο αλλαγής στην Ευρώπη» μετά την εκλογή του Φρ.Ολάντ στη Γαλλία ήταν αδειανό βαρέλι. Η πραγματικότητα προσγειώνει και τους πλέον υπεραισιόδοξους. Η αντιδραστική, ακραία νεοφιλελεύθερη δομή της Ε.Ε. και οι συσχετισμοί εντός των ενδοευρωπαϊκών ανταγωνισμών (μονομαχία γερμανικού-γαλλικού Κεφαλαίου) δεν αφήνουν κανένα παράθυρο ελπίδας για τους λαούς.

8. Διότι ο δανεισμός της χώρας για την αποπληρωμή του χρέους αποτελεί φαύλο κύκλο. Το χρέος της χώρας δεν αποτελεί παρά απότοκο των σχέσεων παραγωγής που διαμορφώθηκαν σε καπιταλιστικά πλαίσια. Το χρέος καθεαυτό δεν είναι η αιτία της κρίσης - είναι παράγωγο της, από αυτήν τρέφεται και γιγαντώνεται. Η «αναδιάρθρωση» του, την οποία ευαγγελίζονται οι αστικές πολιτικές ηγεσίες, δεν οδηγεί σε λύση του προβλήματος αλλά στην χρονική μετατόπιση του. Και όσο η Ελλάδα συνεχίσει να δανείζεται με σκοπό να αποπληρώσει το χρέος τόσο αυτό θα συσσωρεύεται και θα αναπαράγεται με θύματα πάντα τους εργαζόμενους, τα χαμηλά και μεσαία στρώμματα της κοινωνίας.

9. Διότι η ψήφος στα νεοναζιστικά κομματικά μορφώματα είναι ψήφος επιβράβευσης των παρακρατικών «μαντρόσκυλων» του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι ψήφος εμπιστοσύνης στην αναβίωση των ιδεών που αιματοκύλησαν τον κόσμο τη δεκαετία του '40, την ρατσιστική παράνοια και στον πλήρη εκχυδαϊσμό της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

10. Διότι ακόμη μεγαλύτερη σημασία από την κρίση καθεαυτή (από το μνημόνιο και τα ασφυκτικά δημοσιονομικά μέτρα) έχει η ισχυροποίηση των λαϊκών αγώνων. Αυτό που θα μετρήσει την επομένη των εκλογών είναι η ετοιμότητα του ελληνικού λαού να αντισταθεί στις πολιτικές που ακολουθήσουν, στα νέα μνημόνια, τις νέες περικοπές, τους νέους αντεργατικούς νόμους. Η πολυετής δραστηριοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στους χώρους εργασίας, η άοκνη υποστήριξη των συμφερόντων των εργαζομένων, των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, της νεολαίας, αποτελούν απόδειξη αταλάντευτης αγωνιστικής δράσης στο πλευρό του λαού μας.

Οι πολίτες οφείλουν στις 17 Ιουνίου να κάνουν την επιλογή τους, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων εκβιαστικά διλλήματα, απάτες και αυταπάτες. «...Στις λεωφόρους του μέλλοντος ο δρόμος φεύγει γρήγορα, η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω» έγραφε ο σπουδαίος ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο Γιάννης Ρίτσος. Σε αυτές τις λεωφόρους του μέλλοντος οφείλει να περπατήσει ο ελληνικός λαός.



* Ο Νικόλαος Μόττας είναι υποψήφιος διδάκτωρ (PhD) Πολιτικής Ιστορίας και Εξωτερικής Πολιτικής. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το Γενάρη του 1984, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους στις Διπλωματικές Σπουδές (Διπλωματική Ακαδημία Λονδίνου) και στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβιβ). Υπήρξε επί τριετία τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη» αρθρογραφώντας γιά διεθνή γεγονότα, ενώ κείμενα του περί ελληνικής, ευρωπαϊκης και διεθνούς πολιτικής έχουν δημοσιευθεί και σε αγγλόφωνες πηγές. Είναι ίδρυτής και διαχειριστής του ελληνικού αρχείου Τσε Γκεβάρα, www.guevaristas.net.

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

ΧΙΟΣ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ (Βίντεο)

Περιοδεία πραγματοποιήθηκε χθες στο νησί μας από τον Σάββα Τσιμπόγλου ενόψει των εκλογών.


Ο Σάββας Τσιμπόγλου, είναι Ναυτεργάτης– πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτή του Κόμματος στην Α' Πειραιά. Μέλη και στελέχη από τη ΝΕ Χίου του ΚΚΕ συνόδευσαν το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που συζήτησε για τα φλέγοντα ζητήματα της υγείας με τους εργαζόμενους στο ΙΚΑ και το Νοσοκομείο. Επίσης συνάντηση είχε με τους σπουδαστές και εκπαιδευτικούς της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ).
Η περιοδεία του Σάββα Τσιμπόγλου, συνεχίστηκε με τους εργαζόμενους στην πυροσβεστική, στα καφενεία της αγοράς και τα μαγαζιά της Απλωταριάς μέχρι τη 1:15 μ.μ. όπου παραχώρησε συνέντευξη τύπου ενώ στις 9 μ.μ. μίλησε στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Χίο στην είσοδο της Απλωταριάς. Τη συγκέντρωση άνοιξε ο υποψήφιος και επικεφαλής με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στη Χίο Γιάννης Ζωφός.


Κατά την παρουσία του στη Χίο, τονίστηκε η ανάγκη υπερψήφισης του ΚΚΕ γιατί την επόμενη μέρα οι εργαζόμενοι και ο λαός μας πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμοι, ό,τι κυβέρνηση κι αν προκύψει στις 18 Ιούνη, αφού όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ τρέφουν ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες ότι μπορεί ο λαός να ζει καλά στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Ακολουθούν τα βίντεο από τη  συνέντευξη τύπου καθώς και την κεντρική ομιλία του στελέχους του ΚΚΕ.






πηγή: ΝΕ Χίου του ΚΚΕ "Φώτης Αγγουλές" (www.fotis-agoules.blogspot.gr)


ΙΚΑΡΙΑ: ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΚΕ

Η N.E του ΚΚΕ Ικαρίας και Φούρνων
σας προσκαλεί στις τελευταίες Προεκλογικές συγκεντρώσεις που διοργανώνει την Τετάρτη 13/6/2012 στο Χριστό Ραχών και την Πέμπτη 14/6/2012 στον Άγιο Κήρυκο στις 9.00 το βράδυ.


Θα μιλήσουν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ στην εκλογική περιφέρεια Σάμου - Ικαρίας –Φούρνων
Δ.Μαυρατζώτης και Ν. Λαρδάς



ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ: ΤΟ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ

Χριστίνα Σολομωνίδου
Πρωταθλήτρια Ελλάδος στην Ενόργανη Γυμναστική και Βαλκανιονίκης

«Παρακολουθώ το ΚΚΕ πολλά χρόνια τώρα και επιβεβαιώνεται στα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα.
Επιβεβαιώθηκε και για την καθαρή του θέση υπέρ του ερασιτεχνικού και κατά του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Οτι ο αθλητισμός δηλαδή δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα, αλλά δικαίωμα του κάθε παιδιού στο σχολείο, στη γειτονιά, δικαίωμα κάθε εργαζόμενου.
Ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός αντί να παράγει ανθρώπινες αξίες παράγει συνεχώς στημένα παιχνίδια, σκάνδαλα, ντόπινγκ και σάπια πρότυπα για τη νεολαία.
Το ίδιο συμβαίνει και στο πολιτικό σύστημα γιατί όλα στηρίζονται με βάση το κέρδος. Δεν παράγουν για τις ανάγκες των ανθρώπων αλλά μόνο για το κέρδος με αποτέλεσμα να δυστυχούν εκατομμύρια άνθρωποι για να κερδίζουν λίγοι.
Το δικαίωμα στον αθλητισμό για να γίνει πράξη πρέπει να προηγηθούν μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές υπέρ του λαού.
Ολα τα άλλα κόμματα (και τα λεγόμενα Αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ κλπ.) υπερασπίστηκαν τη λογική του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, του αθλητισμού των χορηγών - εταιρειών και την πολιτική της ΕΕ στον αθλητισμό που και εδώ είναι μπίζνες με το αθλητικό θέαμα και αντιμετώπιση των αθλητών σαν "άλογα κούρσας".
Πουλάνε και αγοράζουν παίκτες και ομάδες σαν εμπορεύματα. Μέχρι εδώ!
Το ίδιο δίλημμα μπαίνει συνολικά και για τη χώρα. Με τους επιχειρηματικούς ομίλους και την εξαθλίωση ή με το λαό και τα δικαιώματά του.
Το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρο. Με το λαό στην εξουσία για να υπάρχει δουλειά για όλους, υγεία, παιδεία για όλους, αθλητισμός δικαίωμα όλων και όχι εμπόρευμα».