Een uur vooruit...

Nou ja in Nederland is de klok eer een uur vooruit gezet in Saskatchewan doen we daar niet aan...althans dat zegt men.
Toch heb ik het gevoel dat iemand hier de klok stiekum vooruit zet want de dagen vliegen voorbij.
En zo ineens is het weer 14 dagen geleden dat ik wat geschreven heb.
Het weer is nog steeds  lekker, maar toch hebben we af en toe nog een beetje sneeuw, het smelt harder dan dat het erbij komt, maar helemaal weg is het nog niet.

Afgelopen week een dag regen (wat ben je dat snel zat zeg) maar verder klagen we niet, het voelt nog steeds als April en vandaag heb ik de laatste geitenhoeven geknipt en alle geiten die naar buiten mogen in de stal gezet met toegang tot het weitje.
Daar krijgen ze morgen een mega grote baal hooi, zo'n ronde dan kunnen ze een tijdje voort en hoeven de jongens niet steeds hooi bij elke geit te gooien.

Vorige week kregen we een verassing...... jonge konijntjes, tuurlijk hoopte we daar op,  maar mannetje en vrouwtje waren al vaker samengeweest en er gebeurde niets meer, na het nestje van November.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat de laatste keer dat ik het mannetje knipte (Angora konijn, daar moet je regelmatig de schaar inzetten) raakte ik hem per ongelijk in de buurt van zijn uhhhhh mannelijkheid zeg maar.
Ik was al bang dat ik iets doorgeknipt had...maar gelukkig viel dat reuze mee.....vorige week begon het meisje dan toch weer borsthaar uit te trekken en voila....

Een massa van pootjes, lijfjes  en oortjes, ik durfde ze niet te verstoren en gokte maar wat over het aantal, maar vanmorgen dan toch even serieus geteld...en bleek het juiste aantal 9 kleine konijntjes te zijn, ze zijn echt een stuk kleiner dan de eerste keer jonkies, maar dat komt vast omdat het er 6 meer zijn.
Hadden we de eerste keer 2 witte en een grijze, nu zijn er 7 bijna in een ton-sur-ton van heel lichtgrijs tot zwart, 2 wijken er echter af.
Dat lijken net Siamese konijntjes, zwart/grijze oortjes en een bruin beige lijftje.

Deze is al geboekt trouwens, maar voor de liefhebbers we hebben er nog 8 om uit te kiezen.

Tja en dan komt ons tripje toch wel lekker dichtbij alweer, ik heb al een nieuwe koffer gekocht,  paars dus hopen dat die een beetje opvalt op de lopende band.
Tevens vond ik dat ik ook wel eens een pedicure verdiend had, ik geef ze altijd wel, maar krijg er zelf nooit eentje.
Ik wilde altijd al eens graag naar zo'n Chinees sweatshopje, zo heten ze niet echt natuurlijk, maar zo noem ik ze.
Je vindt ze hier in elke mall, de meisjes spreken amper tot geen Engels, al wat ze doen is klantjes binnen lokken en pedicures en manicures geven.
Vriendin Lois was bereid om mee te gaan....en beide stonden we na afloop buiten de salon met ieder een handgeschilderd plaatje op onze grote tenen.

Ik moet eerlijk zeggen dat je het er wel een beetje aan afziet dat het een haastklus was, maar toch wel leuk om mee te maken en helemaal handig om niet zelf te hoeven lakken.
(mijn voet is de rechtervoet , voor de nieuwsgierigen onder ons)

April?? of toch niet?

Ik had het al een paar keer genoemd over deze winter, dat het dit jaar uitzonderlijk mild was, heerlijk van mij mogen er voortaan altijd zulke winters komen.
Maar nu is het wel heel verwarrend aan het worden, vanmorgen werden we wakker van geluid...en nee dat was niet de wekker.
Buiten in de boom voor ons slaapkamer raam zat een koolmees de dag in te zingen EN we hebben al ganzen over zien komen.

Aan de natuur zou je denken dat het April is, dus handelen we maar zo en genieten van elke dag.
Vanmorgen was het aan de noordkant van het huis 6 graden, voor op het terras was het 20.( in de zon dan he.)

De sneeuw zakt (het zakt eerst in elkaar voor de zg "run off" als het smeltwater gaat stromen) en mijn kasje komt alweer met zijn hoogste punt boven de sneeuw uit.

Nou ja toen hebben we maar net gedaan of het April was, op naar de stal, de hoeven van de geiten knippen en gelijk maar een injectie met worm en parasiet vernietiger.
Inmiddels staan alle jonge van vorig jaar apart, vonden ze niet leuk trouwens, ik heb ze dus nu pas gescheiden van hun moeder.
Verder staan de aanstaande moeders in een aparte stal en als het zo doorgaat, gaat de staldeur binnenkort open en kunnen ze weer naar buiten.

Om het lentegevoel helemaal compleet te maken, ga ik morgen de kuikens bestellen, 50 vleeskippen, 50 nieuwe legkippen en 10 kalkoenen, ophalen doen we pas in Mei...want het kan dan voorjaar lijken, de kans dat we nog een "foot" sneeuw krijgen is er zeker nog.
Maar voor nu dus genieten.....van het vroege voorjaar en van de Northern lights..
Deze foto is niet van mij, maar van een kennis/dorpsgenoot
Northern lights boven Wakaw.

Leven in een dorp

We zijn al heel wat keertjes verhuisd, een aantal keren in Nederland en een flink aantal keren in Canada.
Bij een grote stad gewoond in een relatief klein dorp (5000 tot 10.000 inwoners)
In een 250.000 inwoners stad gewoond (en vond het verschrikkelijk) en nu wonen we alweer ruim 3 jaar met veel plezier in een dorp...ik kan wel zeggen een klein dorp.
Nog net geen 1000 inwoners, dat aantal verdrievoudigd over de zomer, omdat we vlak bij een meer wonen, waar veel mensen villa's cabins hebben, om de zomer door te brengen.

Hier kent iedereen bijna iedereen, zwaait men naar je als je in de auto door het dorp rijd, of maakt een praatje als je loopt.
Vraag bij het tankstation, de krant of het postkantoor waar wij wonen en ze leggen het je haarfijn uit.
Stuur ons een kaart met alleen onze naam en woonplaats..en het ligt keurig in onze postbus.
UPS bezorgt niet bij ons aan huis, wij hebben nl geen adres, er is wel een landlocatie, maar daar bezorgen ze niet, onze weg heeft geen naam en ook geen nummer..nou ja wel een nummer dat is alleen bekend als je een map van de omgeving hebt, de nummers staan niet op een bordje bij het begin van de weg.
Geeft niets..laat ze het afgeven bij de krant, het tankstation, ze bellen ons en we gaan het ophalen.

Als je wat te verbergen hebt, is het misschien niet raadzaam om in een klein dorp te gaan wonen, wij hebben er geen moeite mee...we houden van het  "ons kent ons."
Toch heb ik gisteren wat meegemaakt wat ik hier nog niet eerder meegemaakt hebt...de dame van het postkantoor, liet een briefje achter in onze postbus.

 Uiteraard ben ik die vanmorgen gelijk gaan bezorgen ;-)

Een rustige zondag...ofzo

Heerlijk een Zondag niets te doen..nou ja geen telefoontjes van klanten, geen verplichtingen elders, gewoon een dagje thuis.
Nu liep ik al een tijdje te drammen vragen of Jos voor mij een paar stallen bij wilde bouwen, nu wil hij dat wel maar hij heeft niet altijd tijd.
Vandaag wel...en omdat ik graag als de kleintjes komen alle geiten apart wil hebben staan, zeker omdat ik dit jaar niet thuis ben als de kleintjes komen en het voor de jongens eenvoudiger is als de geiten apart staan en ze gelijk weten (en niet vergeten) wie bij wie hoort.
Tevens is het makkelijk in de gaten houden of ieder genoeg te drinken krijgt etc..dus toch wel heel heel HEEEEL graag die stallen..

Nu is er nog een klein detail...Jos en hout...op een of andere manier werkt dat niet samen, maar hij laat zich daar niet door ontmoedigen..die stal zou er vandaag komen.
In elk geval die ene die ik echt nodig heb, de andere 2 die ik graag wil voor het handige, komen nog (toch?)

Ik heb al eens verteld dat wij het leuk vinden dingen te hergebruiken, niet dat we nu van die recyclers zijn die trouw hun karton en plastic selecteren en apart inleveren..sorry dat gaat hier allemaal op de brandbult, maar hout enzo hergebruiken we dus wel.
En tja..al moeten de foto's van de garage renovatie nog komen, het was wel duidelijk denk ik dat oa.de garage deur eruit zou gaan en de terrasdeuren erin.
De oude garage deur leek ons handig materiaal om te (her) gebruiken voor een stal.

Het was even passen en meten en ondertussen ruimden we ook het huisvuil op (ja op de brandbult) maar toen waren we eruit hoe het zou worden.
Laurens kwam ook helpen.....handig zo'n tiener

Zie het begint al aardig te lijken, de kleine ruimte rechts onderin op de foto wordt in de toekomst ook nog een stal(letje) maar vandaag niet.
Het voordeel van een 70 jarige boerderij is dat er altijd wel te vinden is wat je nodig hebt, de garage deur zou als wanden dienen, ik zocht en vond... een hek.
Op onderstaande foto door mijn mannen vakkundig geinstalleerd.

Kijk en dit is dan het resultaat...de geiten kunnen nu gescheiden worden, veiliger voor moeders en kids.

En nee..het was niet dat ik erbij stond te kijken, na tig schroefjes uit de deuren geschroeft te hebben,  kon ik niet veel meer doen en besloot om alvast wat kippenvoer in het voren te malen.
De dames krijgen hier een mix van graan, dopwerten, linzen, bonen en weet ik wat niet meer wat boeren hier komen brengen.

Bovenstaande foto is maar een heel klein hoekje van wat we hier hebben er zijn nog veel meer dozen, zakken, zakjes en buiten staat nog een graansilootje vol.
Dat malen we en mixen met een speciale legmix, 4 delen graan.bonen,erwtenmix en 1 deel gekochte mix.
Hier de mixer van bovenaf, waar het graan heel ingaat en van onder gebroken uitkomt.

En hier een totaal plaatje van de mixer/maler

Vervolgens gooi ik dat in bakken, Neel haar oude drinkbak, een oude kist etc. normaal maal ik niet zoveel in het voren, maar ook dit is voor de jongens straks handiger.

 Zo en nu even breien, ben moe van zo'n dagje.
Zondag rustdag ging vandaag niet echt op ;-)