Με την κατηγορηματική δήλωση ότι είναι έτοιμη και αποφασισμένη να μπει μπροστά στον αγώνα για την αναγέννηση της Νέας Δημοκρατίας, η Ντόρα Μπακογιάννη ανακοίνωσε σήμερα (12/10) την υποψηφιότητα της για την ηγεσία της παράταξης.
Με δήλωσή της, στο ξενοδοχείο «Royal Olympic», η Ντόρα Μπακογιάννη ξεκαθάρισε ότι θα επιδιώξει την εκλογή της και από το έκτακτο συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου, όπως προβλέπει το καταστατικό του κόμματος, αλλά και από τα μέλη του κόμματος με οποιαδήποτε αδιάβλητη καταστατική διαδικασία...
Η βουλευτής Α΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε τη δήλωσή της επισημαίνοντας ότι το κόμμα, που μόλις έχει βγει από μια μεγάλη ήττα, πρέπει να κοιτάξει μπροστά για να αποκτήσει ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών.
«Για να αλλάξουμε όμως την Ελλάδα, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς», ανέφερε και προσέθεσε ότι η ΝΔ πρέπει να γίνει ένα πλειοψηφικό, σύγχρονο, ευρωπαϊκό κόμμα ολόκληρης της Κεντροδεξιάς, που θα είναι ανοιχτό σε νέα ρεύματα σκέψης.
«Η παράταξή μας δεν έχει ανάγκη νέας ιδεολογίας. Αυτή είναι ξεκάθαρη.
Είναι ο σύγχρονος κοινωνικός φιλελευθερισμός, τον οποίο πρέπει να υπερασπιζόμαστε όμως με συνέπεια και σταθερότητα», ανέφερε...
Πηγή: www.dorabak.gr
Αυτή είναι η οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου που θα κρίνει για το μέλλον, ζωτικό και πολιτικό της Νέας Δημοκρατίας.
Ανάμεσα στους άλλους οι Ζαγορίτης, Πετραλιά, Πατρινάκου.
Αποτυχημένοι στην Κυβέρνηση, εκφραστές της μετριότητας, της ανικανότητας, της διαπλοκής του πολιτικού θερμοκηπίου, τιμωρήθηκαν από τους ψηφοφόρους της ΝΔ.
Με ποια λογική άραγε ο νυν πρόεδρος του κόμματος τους όρισε στην επιτροπή του συνεδρίου;
Μάλλον με την ίδια λογική που κυβερνούσε!
Στην κυριολεξία στο πουθενά. Εκεί βρέθηκα. Σε ένα χωριό της Παταγονίας, δύο μέρες με πλοίο, βόρεια, από το Puerto Natales. Ο μόνος τρόπος πρόσβασης. Το Puerto Eden. Δύσκολα το βρίσκεις στο χάρτη. Το πιο απομονωμένο χωριό της Χιλής και της Παταγονίας. Χωρίς δρόμους, χωρίς έστω ένα ελικοδρόμιο. Ανάμεσα στις πανύψηλες Ανδεις και τα νερά των φιόρδ της χερσονήσου της Τελευταίας Ελπίδας όπως την ονομάζουν.
Δεν είναι πάνω από εκατόν εξήντα οι κάτοικοι του χωριού. Ζουν αποκλειστικά από τη θάλασσα. Στο λιμανάκι κάποια σαπιοκάραβα και κάπου στην άκρη του χωριού μια ναυτική βάση και κάποιες χρησιμοποιημένες τορπίλες, μάλλον από πρόσφατες ασκήσεις...
Του Παντελη Μπουκαλα
«Ελάβαμε το μήνυμα» έλεγαν όλα τα στελέχη της Ν.Δ. μετά την πικρή γι’ αυτά γεύση των ευρωεκλογών του Ιουνίου. «Τώρα πρέπει ν’ ανεβάσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε σκληρά για να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος», συμπλήρωναν αυτοπαρηγορούμενα. Τo μήνυμα μπορεί να το είχαν λάβει, πάντως δεν είχαν μπει στον κόπο να το αποκωδικοποιήσουν, όχι στα τηλεοπτικά παράθυρα εννοείται, όπου φλυαρούσαν ανέξοδα, αλλά στα όργανα του κόμματός τους: κανένα όργανο δεν συνεκλήθη για να μελετήσει με κάποια σοβαρότητα το ευρωεκλογικό αποτέλεσμα, άλλωστε στα αρχηγικά κόμματα, όπως αυτά που μάθαμε να έχουμε, μοναδικός θεσμός είναι ο αρχηγός. Γι’ αυτό και προχθές το μήνυμα, πολύ πιο πικρό, τους εστάλη με SMS, από τα κινητά των δικαστικών αντιπροσώπων, ώστε να μην υπάρχει κανένα ενδεχόμενο παρερμηνείας: δεκάμισι μονάδες κάτω από το ΠΑΣΟΚ, η εξουσία μια ανάμνηση, όπως και η φημισμένη θαυματουργική ικανότητα του ήδη αυτοαποσυρθέντος ηγέτη...
Οσο για τα μανίκια που θα σήκωναν για να στρωθούν στη δουλειά, ούτε συζήτηση: Καλοκαίρι καιρό, από τον Ιούνιο κι ώς τον βαθύ Σεπτέμβρη, όλοι με κοντομάνικα ή και αμάνικα κυκλοφορούμε, ιδίως το μισό Υπουργικό Συμβούλιο και ουκ ολίγα στελέχη, που απόλαυσαν μακρότατες διακοπές στη Μύκονο και μόνο ο ιδρώτας της ηλιοθεραπείας έτρεχε από το πρόσωπό τους. Οκτώβρης πια κι ακόμα κρατούν το θερινό τους μαύρισμα κάμποσοι από τους περισσότερο φίλεργους της απελθούσας κυβέρνησης. Κι ίσως γι’ αυτό οι πολίτες είπαν να τους μαυρίσουν και διά της ψήφου τους.
Την επαγγελία των «σηκωμένων μανικιών» πάντως την ακούσαμε προεκλογικά και μια και δυο και δέκα φορές και από τον ήδη θριαμβεύσαντα κ. Γ. Παπανδρέου. Μυστηριωδώς πως, εντούτοις, στο τελευταίο προεκλογικό σποτάκι του ΠΑΣΟΚ βλέπαμε τον αρχηγό του (που, κοιτάζοντας κατάματα το μέλλον, έγραφε κι αυτός το συμβόλαιό του με τον λαό, όπως ο κ. Καραμανλής στο δικό του διαφημιστικό φιλμάκι), όχι να σηκώνει τα μανίκια του για να ριχτεί στη δουλειά αλλά να τα κατεβάζει για να φορέσει επιτέλους το περιπόθητο κοστούμι της πρωθυπουργίας, το κοστούμι της εξουσίας. Αμέσως έπειτα έβγαινε έξω στον κόσμο, στον λαό, για να πει το θεατρικότατο εκείνο «Πάμε!» Προσεχτική μέχρις ειδωλολατρίας η κάμερα, παρακολουθούσε τα πόδια του μέλλοντος πρωθυπουργού και καδράριζε τα παπούτσια του, ολοκαίνουργια βέβαια, πιθανόν για να μην ανεβεί σε κανενός καχύποπτου το νου εκείνη η πατροπαράδοτη ρήση περί των παλαιών υποδημάτων. «Πάμε» λοιπόν. Θεατρικά. Σαν σε παράσταση, με τους ρόλους δοσμένους από δεκαετίες και το έργο παιγμένο και ξαναπαιγμένο. Ηδη οι ξένοι ανταποκριτές ρωτούν με ειρωνεία μάλλον παρά με αγωνία αν έχει παιδιά ο κ. Παπανδρέου και ποιο το όνομά τους.
Εφ. Καθημερινή 06/10/09
