Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Οι φυλές του Facebook



Χθες σκεφτόμουν ότι διάφοροι τύποι περιφέρονται στο φατσοβιβλίο, αλλά αρκετοί ανήκουν σε συγκεκριμένες «φυλές» με πολύ μεγάλες ομοιότητες και ίδια χαρακτηριστικά.
Για να δούμε λοιπόν:




Ο παιχνιδιάρης


Μπαίνει στο facebook μόνο για να παίξει. Συνήθως δοκιμάζει όλα τα νέα παιχνίδια αλλά παίζει σταθερά 2-3, μέχρι να τα βαρεθεί και να βρει άλλα. Σπάνια ανανεώνει το στάτους του, άντε κανένα “like” και ίσως καμιά νέα φωτογραφία. Δεν διαβάζει τις ενημερώσεις του. Δεν έχει ποτέ ανοικτή τη συνομιλία γιατί τον ενοχλούν.

Ο ξερόλας


Έχει άποψη «επί παντός επιστητού» και την εκφράζει! Είτε πρόκειται για την ενημέρωση της κατάστασής του, είτε για τους τοίχους των άλλων θα πει αυτό που πιστεύει, συχνά διαφωνώντας ή «φωνάζοντας» με κεφαλαία, πάντα σίγουρος ότι αυτός έχει δίκιο!


Ο… “like


Διαβάζει τα πάντα και κάνει παντού “like”! Συνήθως δε γράφει είτε λόγω έλλειψης χρόνου είτε γιατί δε θέλει.

O καψούρης

Μας τρελαίνει με καρδούλες, λουλούδια, αστεράκια και λοιπές... ζουζουνιές (αν είναι γυναίκα) και καψουροτράγουδα ή μαντινάδες (αν είναι άντρας και δη Κρητικός!). Αν μάλιστα ο έρωτας είναι χωρίς ανταπόκριση... την πάτησες! Πέφτει Παντελίδης που πάει σύννεφο! Αλήθεια ο τύπος με το τρακτέρ που πάτησε το πουλάκι τσίου, Παντελίδη πατάει; χιχιχι



Ο χωρισμένος (που δε γιορτάζει ποτέ!!!…Ή μήπως όχι;!)


Το μαθαίνεις από την αλλαγή της κατάστασης σε “είναι μπερδεμένο” ή “ελεύθερος”.
Μετά φεύγουν οι κοινές φωτογραφίες του ζευγαριού και διαγράφονται φίλοι του “άλλου”.
Έπειτα οι γυναίκες αρχίζουν τα τσιτάτα περί λαλακίας των ανδρών και οι άνδρες (πιο “κύριοι”) δημοσιεύουν την “Κανάρα” και κανονίζουν εξόδους δημοσίως (έτσι για να μάθει ότι περνάει και μόνος του καλά!)

Ο “μοναξιά μου, όλα”


Αισθάνεται μοναξιά είτε είναι στην κυριολεξία μόνος είτε σε ένα γάμο χωρίς επικοινωνία με το έτερο ήμισυ. Στο Facebook ψάχνει παρέα, ίσως και φλερτ, αλλά σπάνια επιδιώκει συναντήσεις ή κάτι παραπάνω. Έχει πάντα ανοικτή τη συνομιλία, συχνά λέει καλημέρες και καληνύχτες και ευχαριστεί τους διαδικτυακούς του φίλους σε κάθε ευκαιρία. Δεν ξεχνάει ποτέ γιορτές και γενέθλια.


Ο λιγούρης ή αλλιώς “καμάκι”



Είναι ο γνωστός εκείνος τύπος, άντρας στη συντριπτική πλειοψηφία, που την πέφτει σε όλες και ό,τι κάτσει. Συνήθως δεν είναι πολύ επίμονος, τρώει τη χυλόπιτα και... πάμε γι άλλα! Το παίζει ευαίσθητος και ρομαντικός και όλο κατανόηση, ότι (νομίζει πως) θέλουν οι γυναίκες με στόχο, φυσικά, μόνο να πηδήξει! Αν είναι παντρεμένος το κρύβει επιμελώς ενώ, συχνά δεν είναι το κύριο προφίλ του αυτό, ούτε το αληθινό του όνομα. Φυσικά προτιμά “φίλες” από την ίδια πόλη ή κάποια κοντινή (ακόμα καλύτερα). Στο είδος αυτό συναντάς και γκέι γυναίκες.

Ο “με θέλουν όλοι για το κορμί μου”!


Γυναίκα συνήθως, βάζει φωτογραφία με μαγιό ή προκλητικά ρούχα και περιμένει τα σχόλια και το θαυμασμό του αντρικού πληθυσμού και μετά απολαμβάνει να αποκρούει προτάσεις. Μη μασάτε φίλοι άντρες, έτσι τη βρίσκει, δε θα σας κάτσει!!!
Αν είναι άντρας, βάζει φωτογραφίες από το καλογυμνασμένο του κορμί, φουσκωμένο και γυαλιστερό, συνήθως είναι αυτό που λένε “πολύ λάδι και τηγανίτα τίποτα”, χαχαχα!

Ο “μια εικόνα, χίλιες λέξεις”


Μόνο φωτογραφίες, κάποια “like”, σχεδόν καθόλου λέξεις, εκτός αν υπάρχουν στην εικόνα που δημοσιεύει. Έτσι εκείνη (γυναίκα στη μεγάλη πλειοψηφία) θεωρεί ότι λέει αυτό που θέλει. Κι ύστερα λένε τις γυναίκες φλύαρες! :Ρ

Ο “λίγο απ' όλα”.





















Τα κάνει όλα και...συμφέρει! Λίγο παιχνίδι, λίγο κουτσομπολιό, λίγη φιλοσοφία, κοινωνικά, φωτογραφίες, μουσική. Όλα θα τα δεις στο timeline του. Μερικές φορές όμως το παρακάνει και ξεχνιέται με τις ώρες...Έτσι, εκείνη η εργασία πάει πίσω, το φαγητό καίγεται, η φιλενάδα ακόμα περιμένει εκείνο το τηλ. για καφέ και ο φανατικός χρήστης Facebook έχει ξεχάσει ότι η αληθινή ζωή είναι εκεί έξω!
Κλείστο το ρημάδι!!! (κάπου εδώ είμαι κι εγώ!)

Αναγνωρίζετε κάποιον από αυτούς;
Συμπληρώστε ελεύθερα ότι άλλο νομίζετε, αν και πιστεύω ότι κάλυψα τους βασικούς τύπους- χρήστες του facebook!

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Θα πάω!




-Θα πάω σου λέω!
-Καλά, είσαι σοβαρή; Θα το αντέξεις;
-Γιατί; Μια χαρά θα είμαι! Μια κιουρία!
-Ξανασκέψου το Κατερινάκι. Εσύ δεν είσαι που βγάζεις φλούμπες και μόνο στην αναφορά του ονόματός του;
-Ναι, μωρέ, αλλά μου έσπασε τα νεύρα ο άχρηστος! Ακούς εκεί, να με πάρει τηλέφωνο μετά από τόσο καιρό για να μου πει ότι καλεί την κόρη του στη βάφτιση της μικρής του. Τώρα τη θυμήθηκε; Επίσημη καλεσμένη, λέει, και μάντολες μπλε! Έξω φρενών με έκανε και απαιτεί να στείλω το Χριστινάκι μόνο του από τη Νάξο 1 μέρα πριν τελειώσουν οι διακοπές μας. Αυτές που με τόσο κόπο κανόνισα, να μπορεί και ο Νάσος μου, που δουλεύει σα σκυλί.
-Ω, αλήθεια, πέφτει και πάνω στις διακοπές σας…
-Εμ, τι άλλο θα συνέβαινε; Αυτός, παιδί μου, γεννήθηκε για να με βασανίζει!
- Ρε φιλενάδα, πως στραβώθηκες και τον παντρεύτηκες;
- Ήμουν μικρή, μωρέ και δεν είχα καταλάβει τον πραγματικό του εαυτό. Ευτυχώς να λέω που η ζωή μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Λυπάμαι μόνο την κακομοίρα τη δεύτερη που δεν την άφησε και να δουλεύει, για να την έχει δεμένη, μην του φύγει κι αυτή. Μμμμ, ο πλούσιος, που δεν έχει δώσει 1 ευρώ για το παιδί όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά, να σου πω, στη βάφτιση θα πάω για να του τη σπάσω! Να δω τα ξινισμένα μούτρα του και να χαρώ. Εξάλλου η μικρή με έχει ανάγκη, ρε, πώς να την αφήσω στο στόμα του λύκου μόνη;
- Και θέλει να πάει;
- Ε, η αδερφή της βαφτίζεται, δεν έχει κι άλλη, την αγαπάει κι ας την έχει δει μια φορά όλη κι όλη. Όμως τον ακατανόμαστο ούτε να τον δει. Προχθές με ρωτούσε πως γίνεται ν’αλλάξει επίθετο και να πάρει του Νάσου!
-Αλήθεια; Γίνεται;
-Ναι, το ψάχνουν με τον Νάσο. Έχουν μεγάλη αγάπη τα δυο τους, μη σου πω ότι την αγαπάει πιο πολύ από τα δικά του. Να, προχθές της έδωσε και τα λεφτά για το δώρο (χρυσαφικό ντε, είμαστε υπεράνω εμείς) και του είπε: «Σ’ ευχαριστώ μπαμπά που πήρες δώρο για την αδερφή μου»! Σουρεάλ καταστάσεις. Μωρέ, λες να μην πάω;
-Ξαναρωτάω, θα το αντέξεις;
-Ουφ, δεν ξέρω! Δύσκολο θα είναι. Λίγοι καλεσμένοι, πως θα αντιδράσουν οι συγγενείς του να με δουν μετά από τόσα χρόνια…
- Τι να σου πω ρε κοπελιά, δυσκολάκι, όντως! Εγώ δεν ξέρω αν θα το έκανα…
- Το παιδί όμως θα είναι πολύ δυνατό με εμένα δίπλα του και εξάλλου δε θα πάω ακάλεστη. Με καλεί η «επίσημη προσκεκλημένη», η κόρη μου!
- Θα του το πεις; Μη μου πεις ότι θα κουβαλήσεις και το Νάσο μαζί;
- Όχι μωρέ, γιατί να βασανίσω το μωρό μου; Και στον ακατανόμαστο δε σκοπεύω να πω κουβέντα. Να χαλάσω την «έκπληξη»; Γι αυτό ζω! Αλλά μήπως θα ήταν καλύτερα να την πήγαινα και να έφευγα;
-Μμμμ, ότι νομίζεις φιλενάδα. Αϊ ρεστ μάι κέις!
- Μπα, το αποφάσισα! Θα στολιστώ, θα γίνω μια υπερπαραγωγή και ΘΑ ΠΑΩ!