ΑΠΟΥΣΙΕΣ..!

Οι απουσίες λένε υπάρχουν κι είναι απαραίτητες για να μας θυμίζουν, ο,τι ακριβώς μας λείπει μέσα μας.Μπροστά στη λαίλαπα του χρόνου έχουμε μάθει ότι τίποτα δε μένει άφθαρτο κι αναλλοίωτο.Μόνο ζωντανοί και νεκροί υπάρχουν.Όχι, δεν ήμουν "νεκρός" όπως νόμιζα... "αγνοούμενος" ήμουν!Να που τελικά έμαθα ότι υπάρχει κι αυτή η τρίτη διάσταση.Πέρασε όμως αρκετός καιρός για να μάθω σε ποια μεριά ανήκα!

Τον τελευταίο καιρό-και πριν δηλώσω αγνοούμενος-είχα φτάσει σε οριακό σημείο ψυχικής κούρασης.Μετά ήρθε και προστέθηκε κι η σωματική.Και πάνω που έσκαβα ένα μεγάλο λάκκο για να θάψω όλα τα προβλήματα με τις δυσκολίες τους εκεί μέσα, κατάφερα τελικά να πέσω μαζί τους μέσα σ' αυτόν.Δόξα τον Θεό που αντέχουμε ακόμα κι είμαστε καλά.Η ζωή άλλωστε είναι τόσο μικρή, που δεν προλαβαίνουμε καν να διαμαρτυρηθούμε για τίποτα!Αυτό βέβαια δεν αποτελεί προτεραιότητα και δεν έχει άλλωστε καμιά σημασία.Κι όταν μάλιστα φτάνει η ώρα για να κάψεις τα σεντόνια με τα λάθη που έκανες μόνος σου, τότε είναι σκέτη ανοησία και τρέλα για να σκέφτεσαι κάτι άλλο.
Μέσα λοιπόν από τόσες πολλές λακκούβες και σκαμπανεβάσματα ήταν αδύνατον να βρω σταγονίδια χρόνου για να συγκεντρωθώ.Κι όλο αυτό το διάστημα ομολογώ ότι μου έλειψαν πάρα πολλά.Πρώτα απ' όλα μου έλειψε αυτή η ισορροπημένη παρεΐστικη σχέση φιλίας, που έχουμε αναπτύξει αυθόρμητα μόνοι μας κι όλοι μαζί με αμοιβαία συναισθήματα αγάπης, χτισμένη πάνω σε ακλόνητα θεμέλια εκτίμησης.Μου έλειψαν επίσης εκείνες οι ηλεκτρονικές επαφές με όλα τα ιστολόγια που θαύμασα.Μου έλειψε τέλος όλη αυτή η "αρρωστημένη" σχέση, που έχω αποκτήσει πια μέσα στον χρόνο με τις μεγάλες μου λατρείες(όπως λέω τα ιστολόγια που επεξεργάζομαι!).Δυσκολίες προσωπικές που ήταν πέραν της καθημερινότητας, με κράτησαν αρκετό καιρό έξω απ' αυτήν την αγαπημένη-σημαντική ανακύκλωση και δεν πρόφταινα καν να ενημερωθώ.Δεν ήθελα να σας ανησυχήσω(αν και μια μακροχρόνια απουσία είναι μια ανησυχία από μόνη της) και σκόπιμα δεν ενημέρωσα γι' αυτό, καθότι δεν ήθελα να δώσω επικήδεια έκβαση.

Αν και θα 'θελα να έγραφα κάτι άλλο αντί γι' αυτήν την άχαρη και μίζερη δημοσίευση, οι δυσκολίες παρόλα αυτά είναι ακόμα υπαρκτές.Κι όσο όμως κρατάει ακόμα εκείνη η γενοκτονία που συντελείται στη Γάζα, αυτόματα οι προσωπικές μας δυσκολίες παραμερίζονται και γίνονται ένα τίποτα μπροστά στο αίμα αυτών των αθώων παιδιών.Νομίζω όμως πως τούτο το διάστημα που υπάρχει λιγάκι ούριος άνεμος κι όσο μου επιτρέπουν φυσικά οι συνθήκες ν' ανασχηματιστώ, θα το εκμεταλλευτώ για να ταξιδέψω και πάλι μαζί σας... έτσι, για να μην πω ότι πέθανα.Σας ζητώ λοιπόν εκτός απ' την κατανόησή σας και προκαταβολικά συγνώμη γι' αυτήν την ανώμαλη εξαφάνισή μου, αφού ήταν πέραν των δυνατοτήτων μου!

ΝΑ 'ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

Υ.Γ.:Όλα τα σχόλια ανέκαθεν τα θεωρώ αξιόλογα και σεβαστά, αλλά γι' αυτήν την ενημερωτική δημοσίευση νομίζω πως είναι περιττά.Επειδή όμως είμαι ένθερμος υποστηρικτής της ελεύθερης έκφρασης κι όχι της φίμωσης, αρχή μου είναι να μην αποκλείω κανένα σχολιασμό... ακόμα και τον πιο βάναυσο!