ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΣΚΟΠΙΑ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

τού Γεωργίου Τσιμπιρίδη

«Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες» (Ματθ. 7:15)

(Η παράγραφος που ακολουθεί είναι τμήμα απαντήσεως που έστειλαν γραπτώς, με συγκεκριμένη δηλαδή επιστολή, οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά την 10^ην Μαρτίου 2012 εις το Αντιαιρετικό Γραφείο τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου.)

«Ίσως κι εσείς να ακούσατε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά από τρίτους, αλλά ποτέ να μη μιλήσατε με αυτούς και συνεπώς δε γνωρίζετε ακριβώς τις διδασκαλίες τους. Σας κάνουμε λοιπόν γνωστό ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αληθινοί χριστιανοί που έχουν σαν οδηγό και καθοδηγούνται από ολόκληρη την Αγία Γραφή, δηλαδή, και τις Εβραϊκές και τις Ελληνικές Γραφές, και δεν πλανώνται από άλλες ανθρώπινες παραδόσεις όπως εσείς. Το δόγμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν μολύνεται από αρχαίες Ελληνικές ειδωλολατρικές διδασκαλίες και φιλοσοφίες όπως εσείς, ούτε επιτρέπουμε να εισχωρήσει στο δόγμα μας καμία από αυτές. Παραμένουμε στις διδασκαλίας μας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και των αποστόλων του, και δε δεχόμαστε καμία από τις μεταγενέστερες αποστατικές διδασκαλίες. (2 Θεσ. 2:3-4) «Ας μη σας παραπλανήσει κανείς με κανέναν τρόπο, επειδή αυτή δεν θα έρθει αν δεν έρθει πρώτα η αποστασία και αποκαλυφθεί ο άνθρωπος της ανομίας, ο γιός της καταστροφής. Αυτός εναντιώνεται και εξυψώνει τον εαυτό του πάνω από τον καθένα που αποκαλείται ‘θεός’ ή αντικείμενο ευλαβικού σεβασμού, ώστε κάθεται στο ναό Του Θεού, δείχνοντας δημόσια ότι είναι θεός».

Για την αιώνια κόλαση (και όχι αφανισμό) εκείνων που δε θα σωθούν

του Θεόδωρου Ρηγινιώτη

Η τελική κρίση. Ο ποταμός που ρέει από το θρόνο του Χριστού, γίνεται φως ή πυρ, ανάλογα με την ηθική κατάσταση των ανθρώπων (Πηγή: www.oodegr.com)

Το παρόν άρθρο του κ. Θεόδωρου Ρηγινιώτη που παρουσιάζουμε σήμερα για την αιώνια κόλαση (και όχι αφανισμό) εκείνων που δε θα σωθούν, αποτελεί μέρος επιστολής που έστειλε σε αδογματικό προτεστάντη και περιλαμβάνει πληροφορίες και τεκμήρια όσον αφορά τις βιβλικές και αποστολικές ρίζες της Ορθόδοξης Εκκλησίας για ορισμένα ζητήματα αυτής, τα οποία πιστεύουμε πως ενδιαφέρουν κάθε Ορθόδοξο πιστό. Έχουμε ήδη δημοσιεύσει δύο μέρη της επιστολής  αυτής το «Περί ειδικού ιερατείου στηνπρώτη (αποστολική) Εκκλησία» και το «Η χιλιετής βασιλεία και η πρώτη ανάσταση». Θα ακολουθήσουν και άλλα τμήματα της τόσο ενδιαφέρουσας  και αξιόλογης επιστολής αυτής.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

      

      Ο άντρας στο Ισραήλ είχε απεριόριστα δικαιώματα σαν πατέρας τα οποία εφάρμοζε στα μέλη της οικογένειάς του. Δικαιώματα που εφαρμόζονταν πολύ περισσότερο στο πρόσωπο της γυναίκας του. Και εδώ υπήρχε ένα παράδοξο. Ποιο ήταν αυτό; Πως δεν υπήρχε ούτε ένα ιερό κείμενο που να του αναγνωρίζει κατηγορηματικά τα απεριόριστα αυτά δικαιώματα απέναντι στη γυναίκα του, δηλαδή δεν είχε κανένα νομικό έρεισμα να τα ασκεί. Αντίθετα μάλιστα κάποια κείμενα της Βίβλου υπαινίσσονταν σαφώς την ισοτιμία αντρός και γυναικός. Συνεπώς, από που προέρχονταν η τάση αυτή της υπεροχής των αντρών έναντι των συζύγων τους; Πολύ απλά, κάποια άλλα κείμενα της Βίβλου προσφέρονταν για τέτοια ερμηνεία από την οποία οι άντρες έσπευσαν να επωφεληθούν, προς ίδιον βέβαια όφελος. Έτσι λοιπόν, βάσει της εντολής του Δεκαλόγου: «Μην επιθυμήσεις την οικία του πλησίον σου, μην επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου, ούτε τον δούλο αυτού, ούτε την δούλη αυτού, ούτε το βόδι αυτού, ούτε τον όνον αυτού, ούτε τίποτα άλλο που είναι του πλησίον σου» Έξοδος 20 και Δευτερονόμιο 5:21, δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να συμπεράνουν πως η γυναίκα τους, τους «ανήκε» σαν οποιοδήποτε άλλο αγαθό. Την λανθασμένη αυτή αντίληψη, πως η γυναίκα είναι σαν εξάρτημα του άντρα ενίσχυε και ο Νόμος επειδή έλεγε πως η γυναίκα ενός δούλου έπρεπε να πουλιέται μαζί του: «Αν ήρθε μόνος (ενν. ο δούλος) μόνος θα φύγει. Αν ήρθε με την γυναίκα του θα ελευθερωθεί και εκείνη μαζί του» Έξοδος 21:3. Το «εξάρτημα» αυτό ήταν τόσο πολύτιμο για τον άντρα, που δεν έπρεπε κανένας να το αγγίξει, όπως άλλωστε φαίνεται και στην Ευαγγελική περικοπή που διηγείται το επεισόδιο με την μοιχαλίδα. Η συζυγική ηθική ήταν το Α και το Ω για τους Ιουδαίους, ιδιαίτερα επειδή έβλεπαν τις Ρωμαίες ή τις Ελληνίδες να έχουν μια ανησυχητική ελευθερία που πίστευαν πως μπορεί να επηρεάσει και τις δικές τους...

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΧΑΤΖΗ – «ΒΑΠΤΙΣΜΑ» ΣΤΟΝ ΙΟΡΔΑΝΗ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

        Πριν από καιρό δημοσιεύτηκε ανακοίνωση του Υπουργείου Τουρισμού του Ισραήλ, σύμφωνα με την οποία απαγορεύτηκαν προσωρινά οι «βαπτίσεις» χριστιανών προσκυνητών στον Ιορδάνη ποταμό, λόγω σοβαρής μόλυνσης των υδάτων του ποταμού.  Η κυβέρνηση του κράτους του Ισραήλ διαβεβαιώνει ότι σύντομα θα καθαριστεί ο ποταμός και θα επιτραπούν ξανά οι «βαπτίσεις».

        Με αφορμή αυτή τη δημοσίευση θεώρησα σκόπιμο να ασχοληθώ με το θέμα των «βαπτίσεων» στα νερά του Ιορδάνη, από χριστιανούς προσκυνητές. Οι «βαπτίσεις» αυτές άρχισαν να με προβληματίζουν από τα φοιτητικά μου χρόνια κατά πόσον «ωφελούν» αυτούς που τις κάνουν και το σπουδαιότερο: αν είναι σύμφωνες με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΠΕΡΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

τού Γεωργίου Τσιμπιρίδη

 Η Αγία Τριάς – Μοναχού Ανδρέου Ρουμπλιώφ

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΡΩΤΟΥΝ

   Στο Δευτ. 6:4 λέγει: «Άκουε, Ισραήλ: Κύριος ο Θεός ημών είναι είς Κύριος», «και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός παρά μόνο ένας» (1 Κορ. 8:4). Εσείς με ποιο δικαίωμα τον κάνατε Τριαδικό Θεό; Μπορείτε να μας το δείξετε αυτό είτε από τη Παλαιά είτε από τη Καινή Διαθήκη;

   (Η ανωτέρω είναι μία από τις ερωτήσεις που έθεσαν γραπτώς, με συγκεκριμένη δηλαδή επιστολή, οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά την 10^ην Μαρτίου 2012 εις το Αντιαιρετικό Γραφείο τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου.)

Η χιλιετής βασιλεία και η πρώτη ανάσταση

του Θεόδωρου Ρηγινιώτη

Οι Άγιοι Πάντες (Πηγή: http://o-nekros.blogspot.gr)

Το παρόν άρθρο, του κ. Θεόδωρου Ρηγινιώτη, που παρουσιάζουμε σήμερα για τη χιλιετή βασιλεία και την πρώτη ανάσταση,  αποτελεί μέρος επιστολής που έστειλε σε αδογματικό προτεστάντη και περιλαμβάνει πληροφορίες και τεκμήρια όσον αφορά τις βιβλικές και αποστολικές ρίζες της Ορθόδοξης Εκκλησίας για ορισμένα ζητήματα αυτής, τα οποία πιστεύουμε πως ενδιαφέρουν κάθε Ορθόδοξο πιστό. Έχουμε ήδη δημοσιεύσει μέρος της επιστολής  αυτής με τίτλο «Περί ειδικού ιερατείου στην πρώτη(αποστολική) Εκκλησία» που αφορά την ειδική ιεροσύνη. Θα ακολουθήσουν και άλλα τμήματα της τόσο ενδιαφέρουσας  και αξιόλογης επιστολής αυτής.

Ακολουθεί η παράθεση του άρθρου:

       Αν ο Κύριος θέλει να αναστήσει τους αγίους Του (ή τους «μεγαλύτερους» απ’ αυτούς) και να τους δώσει να βασιλεύσουν χίλια χρόνια [1] πριν την κοινή ανάσταση και την τελική κρίση, γενηθήτω το θέλημά Του το άγιο. Σε τίποτα δε βλέπω να θίγεται η ορθόδοξη πνευματική και αποστολική κληρονομιά από μια τέτοια υπόθεση – απόδειξη το ότι την πίστεψαν και αρχαίοι Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Ειρηναίος της Λυών, χωρίς γι’ αυτό το λόγο να παύουν να είναι Πατέρες της Εκκλησίας...

Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΔΟΜΗΝΙΚΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ - «ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ»

ΤΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΑΧΕΙΛΑ

Προσωπογραφία του Greco

     Πολλοί από τους κριτικούς τέχνης, ιστορικούς, καλλιτέχνες και αισθητικούς υποστηρίξανε ή αμφισβητήσανε τη σχέση του Greco με την Βυζαντινή Παράδοση. Και απ’ αυτούς άλλοι τον θέλουνε να έχει γνωρίσει αυτή στοιχειωδώς, άλλοι να έχει προπαιδευτεί σ’ αυτή και άλλοι να μην έχει ουδεμία σχέση με αυτή.

    Έτσι έχουμε τον Ισπανό Gossio (Γκόσιο), ο οποίος στο έργο του «El Greco», αναφέρει την επίδραση της Βυζαντινής Τέχνης στις πρώτες εμπνεύσεις του Greco και τον Δανό Willumsen (Γουίλιαμσεν) να υποστηρίζει την μετεξέλιξη του Greco από Βυζαντινό σε Ευρωπαίο ζωγράφο. Εκτός των ανωτέρω και πολλοί άλλοι σημειώνουν την Βυζαντινή επίδραση στη ζωγραφική του, όπως ο Α. Κύρου, Π. Πρεβελάκης, Leo Bronstein (Λίο Μπρονστάιν) κ.λ.π. Άλλοι πάλι προχωράνε μακρύτερα και συγκρίνουνε η ζωγραφική του με πολλές Βυζαντινές τοιχογραφίες και εικόνες Π.χ. ο Έλληνας Κ. Μέρτζιος και ο κυριότερος εξ αυτών Kelemen (Κέλεμεν)...

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΤΑΥΤΙΣΕΩΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

τής  Γ.Α.

«Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς  ἠλευθέρωσεν, στήκετε,  καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε» (Γαλ. 5:1)

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η κατωτέρω επιστολή εγνωστοποιήθη (από τον Μάιο) εις ικανό αριθμό Μαρτύρων τού Ιεχωβά δίχως να αντικρουστεί και να διαψευσθεί το παραμικρό από τις αλήθειες και τα Αγιογραφικά ντοκουμέντα που εκτίθενται εις αυτήν!

Περί ειδικού ιερατείου στην πρώτη (αποστολική) Εκκλησία

του Θεόδωρου Ρηγινιώτη

Ο Απόστολος Παύλος εγκαθιστά εις Γόρτυνα τον Τίτο, πρώτο επίσκοπο Κρήτης. Τοιχογραφία Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας (Πηγή: http://orthodoxovima.blogspot.gr)

Το παρόν άρθρο που παρουσιάζουμε σήμερα για την ειδική ιεροσύνη του κ. Θεόδωρου Ρηγινιώτη, αποτελεί μέρος επιστολής που έστειλε σε αδογματικό προτεστάντη και περιλαμβάνει πληροφορίες και τεκμήρια όσον αφορά τις βιβλικές και αποστολικές ρίζες της Ορθόδοξης Εκκλησίας για ορισμένα ζητήματα αυτής, τα οποία πιστεύουμε πως ενδιαφέρουν κάθε Ορθόδοξο πιστό. Θα ακολουθήσουν υπό μορφή άρθρων και άλλα τμήματα της τόσο ενδιαφέρουσας  και αξιόλογης επιστολής αυτής.

ΤΟ ΔΕΛΦΙΚΟ «ΙΕΡΟ» ΚΑΙ Η ΕΙΔΕΧΘΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

         Όταν λέμε  ότι η αρχαιοελληνική παγανιστική θρησκεία ήταν αταίριαστη και ανάξια θρησκεία για τους λαμπρούς προγόνους μας και πως η αρχαιοελληνική κοινωνία δεινοπαθούσε και συνθλίβονταν από τις συμπληγάδες της, μπορούμε να το αποδείξουμε ανά πάσα στιγμή από τα απειράριθμα εγκλήματά της κατά των Ελλήνων. Το πολυποίκιλο αυτό θρησκευτικό μόρφωμα, ήταν η θανατηφόρα νόσος στο σώμα του Ελληνισμού, η οποία τον σκότωνε αργά και σταθερά από το απώτερο παρελθόν, ως την εκπνοή του αρχαίου κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αρχαίος Ελληνισμός ξεψυχούσε στους ύστερους χρόνους, μαζί με τη μοιραία θρησκεία του. Είναι ολοφάνερο πως η αρχαία θρησκεία συμπαρέσυρε στον τάφο της και τον Ελληνισμό, μαζί με τον πολιτισμό του και την ιστορία του! Είναι επίσης αποδεδειγμένο περίτρανα πως ο ημιθανής Ελληνισμός διασώθηκε από τον Χριστιανισμό, νεκραναστήθηκε στην κυριολεξία, ενώ η αρχαία θρησκεία εξέπνευσε οριστικά στα πρωτοχριστιανικά χρόνια, κάτω από το βάρος του πρωτογονισμού και των εγκλημάτων της!...