Νομίζω πως ήρθε η ώρα να κάνουμε την Τετάρτη μια εκπομπή που ουσιαστικά εσείς προτείνατε. Να δούμε που βρίσκεται η ελληνική οικονομία σε σχέση με την ευρωπαϊκή, να μιλήσουμε για θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο ρόλος της, για το Ευρώ και τη σημασία του, για το Σύμφωνο Σταθερότητας και το ρόλο του, να κάνουμε μια σύγκριση με τις ΗΠΑ και να παρουσιάσουμε κάποια από τα video που μας συστήσατε για την παραγωγή χρήματος και το ρόλο των τραπεζών.
Η χώρα μας βρίσκεται και πάλι σε κρίσιμο σημείο. Όταν έχεις μεγάλα οικονομικά προβλήματα δεν είσαι εκτεθειμένος διεθνώς μόνον οικονομικά αλλά και πολιτικά. Όταν προσπαθείς με παρακάλια να καλύψεις οικονομικά σου κενά τι περιθώρια έχεις να ασκήσεις μια ουσιαστική διπλωματική πολιτική διεθνώς για να υποστηρίξεις θέματα όπως οι τουρκικές μονομερείς αξιώσεις στο Αιγαίο, το κυπριακό ή το σκοπιανό;
Προχθές θα πληροφορηθήκατε πως η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων του Ευρωκοινοβουλίου ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο ζητά από το Συμβούλιο να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις για ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. και καλεί την Ελλάδα να μην ασκήσει veto.
Βεβαίως, από ότι κατάλαβα, το ψήφισμα πρέπει να περάσει και από την ολομέλεια και εκεί ίσως υπάρξουν κάποιες τροποποιήσεις αν κινηθεί ενεργά η ελληνική διπλωματία αλλά η σημασία της έγκρισής του από την επιτροπή εξωτερικών σχέσεων παραμένει αμείωτη. Όχι μόνο απουσιάζουμε από παντού, από ό,τι φαίνεται αλλά και εκεί που βρισκόμαστε οι εκπρόσωποί μας δεν έχουν την επιρροή που χρειάζεται. Και πως να την έχουν όταν στην ευρωβουλή, για παράδειγμα που είναι ένα κοινοβούλιο με αρμοδιότητες και σημασία κατά πολύ πλέον σημαντικότερες από τα εθνικά κοινοβούλια τα κόμματα στέλνουν πρόσωπα χωρίς ιδιαίτερο εκτόπισμα. Και όταν έχουν ένα τέτοιο εκτόπισμα, όπως για παράδειγμα ο Δημήτρης Τσάτσος τον οποίο συμβουλευόταν και ο Κόλ, τα αντικαθιστούν.
Θέλει να γνωρίζεις καλά την τέχνη της διπλωματίας και της πολιτικής για να έχεις επιρροή στην Ευρώπη. Το ελληνικό στυλ της καταλυτικής επιρροής της γόβας στην πολιτική ζωή της χώρας δεν αρκεί.
Τα πράγματα και με την οικονομία και με την πολιτική κατάσταση στη χώρα και με τα ανοικτά μας θέματα με γειτονικές χώρες είναι πλέον πολύ σοβαρά. Και αποκτούν μεγαλύτερη σοβαρότητα καθώς ο κόσμος μεταβάλλεται με ταχείς ρυθμούς τους οποίους από ό,τι αντιλαμβάνομαι δεν μπορεί να παρακολουθήσει ούτε η ελληνική ηγεσία ούτε η ελληνική κοινωνία.
Το οικονομικό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα με τα τεράστια ελλείμματα που έχει η χώρα, την ανυποληψία της διεθνώς και την ουσιαστική εγκατάλειψη κάθε παραγωγικής δραστηριότητας. Μέσα σ αυτό το κλίμα, η Τουρκία πιέζει σε όλα τα μέτωπα και η Ελλάδα βαδίζει μάλλον προς μια εκλογική αναμέτρηση με αμφίβολο, ως προς τη μετεκλογική βιωσιμότητά του, αποτέλεσμα.
Τι κάνουμε, λοιπόν;
Η χώρα μας βρίσκεται και πάλι σε κρίσιμο σημείο. Όταν έχεις μεγάλα οικονομικά προβλήματα δεν είσαι εκτεθειμένος διεθνώς μόνον οικονομικά αλλά και πολιτικά. Όταν προσπαθείς με παρακάλια να καλύψεις οικονομικά σου κενά τι περιθώρια έχεις να ασκήσεις μια ουσιαστική διπλωματική πολιτική διεθνώς για να υποστηρίξεις θέματα όπως οι τουρκικές μονομερείς αξιώσεις στο Αιγαίο, το κυπριακό ή το σκοπιανό;
Προχθές θα πληροφορηθήκατε πως η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων του Ευρωκοινοβουλίου ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο ζητά από το Συμβούλιο να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις για ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. και καλεί την Ελλάδα να μην ασκήσει veto.
Βεβαίως, από ότι κατάλαβα, το ψήφισμα πρέπει να περάσει και από την ολομέλεια και εκεί ίσως υπάρξουν κάποιες τροποποιήσεις αν κινηθεί ενεργά η ελληνική διπλωματία αλλά η σημασία της έγκρισής του από την επιτροπή εξωτερικών σχέσεων παραμένει αμείωτη. Όχι μόνο απουσιάζουμε από παντού, από ό,τι φαίνεται αλλά και εκεί που βρισκόμαστε οι εκπρόσωποί μας δεν έχουν την επιρροή που χρειάζεται. Και πως να την έχουν όταν στην ευρωβουλή, για παράδειγμα που είναι ένα κοινοβούλιο με αρμοδιότητες και σημασία κατά πολύ πλέον σημαντικότερες από τα εθνικά κοινοβούλια τα κόμματα στέλνουν πρόσωπα χωρίς ιδιαίτερο εκτόπισμα. Και όταν έχουν ένα τέτοιο εκτόπισμα, όπως για παράδειγμα ο Δημήτρης Τσάτσος τον οποίο συμβουλευόταν και ο Κόλ, τα αντικαθιστούν.
Θέλει να γνωρίζεις καλά την τέχνη της διπλωματίας και της πολιτικής για να έχεις επιρροή στην Ευρώπη. Το ελληνικό στυλ της καταλυτικής επιρροής της γόβας στην πολιτική ζωή της χώρας δεν αρκεί.
Τα πράγματα και με την οικονομία και με την πολιτική κατάσταση στη χώρα και με τα ανοικτά μας θέματα με γειτονικές χώρες είναι πλέον πολύ σοβαρά. Και αποκτούν μεγαλύτερη σοβαρότητα καθώς ο κόσμος μεταβάλλεται με ταχείς ρυθμούς τους οποίους από ό,τι αντιλαμβάνομαι δεν μπορεί να παρακολουθήσει ούτε η ελληνική ηγεσία ούτε η ελληνική κοινωνία.
Το οικονομικό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα με τα τεράστια ελλείμματα που έχει η χώρα, την ανυποληψία της διεθνώς και την ουσιαστική εγκατάλειψη κάθε παραγωγικής δραστηριότητας. Μέσα σ αυτό το κλίμα, η Τουρκία πιέζει σε όλα τα μέτωπα και η Ελλάδα βαδίζει μάλλον προς μια εκλογική αναμέτρηση με αμφίβολο, ως προς τη μετεκλογική βιωσιμότητά του, αποτέλεσμα.
Τι κάνουμε, λοιπόν;