Ακούσατεεεε ! Ακούσατε !!!!
Τα νέα είναι σπουδαία !
Σε τούτο ΄δω το Θρακιώτικο Αλωνάκι,
από ξένο τόπο ,
από τόπο αλαργινό ,
έφτασε μια παραμυθοϋφάντρα , φως μου,
σαν αστέρι λαμπερό !
Ήρθε, θεών κι ανθρώπων έργα να ιστορήσει
με παραμύθια αληθινά να τα χρυσοκεντήσει !
Κορδόνι κόκκινο, κρυμμένο
σε μια τρύπια τσέπη ξεχασμένο,
δώσε κλώτσο να γυρίσει,
παραμύθι ν΄αρχινίσει..
Κάπου εκεί στο πουθενά, στου αιώνα τα μισά,
φύτρωσαν τα παραμύθια, που είναι ψέματα κι αλήθεια!
Φύτρωσαν τα παραμύθια σε μια κούκλα μπάμπουσκα.
Μια κούκλα πολύ διαβασμένη.
Από τη στράτα του καλού,
ποτέ της χωρισμένη!
Η καλή της Μοίρα,
η Κλωθώ την έστειλε
να σκουπίζει σε σχολειό
ματάκια δακρυσμένα.
Που αμίλητα, ρωτούσανε:
Γιατί των αγγέλων τα φτερά είναι κομμένα ;
Οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες δεν τη σταμάτησαν!
Ο άγριος Ποσειδώνας κι οι χειμώνες δεν την τρόμαξαν !
Οι καταιγίδες ήρθανε , ν΄ αρχίσει απ΄ την αρχή
ζωή και όνειρα να χτίζει !
Ηθοποιός, σημαίνει φως τραγούδησε.
Τάισε τις ψυχές ψωμί απ΄ αγάπη.
Μια ζωή δοσμένη στο παιδί.
Μια ζωή δοσμένη στην ελπίδα !
Και πάντα η γιαγιά της, επέστρεφε στα όνειρά της, λίγο διαφορετική ! Πιο φωτεινή ! Γιατί τίποτε φωτεινό δεν σκοτεινιάζει ! Κάποτε κρύβεται για να το αποζητήσουμε, ταξιδεύοντας πάνω στο αστέρι της μνήμης.
Η αγάπη μας είναι αυτή που τα ξαναφέρνει όλα πίσω. Αν τ΄ αγαπάς ξανάρχονται !
Σαν κόρη του ανέμου, με μια σχεδία,
σ ΄ ένα ταξίδι δίχως τελειωμό,
σαν μια ατέλειωτη κλωστή,
ζωντάνεψε τα χάρτινα όνειρα.
Μας χάρισε δώρα καμωμένα
απ΄ της ψυχής την πένα !
Έγινε η Βασιλική μας μουσική,
ταξίδι και ταξιδευτής !
Νήμα το νήμα
σου πλέκω ευχή
γράμμα το γράμμα
το όνομά σου προσευχή …
Η Θεοδώρα , Θεού δώρο, βρήκε κοντά στον Αλέξιο, τη μουσική που γίνεται φως, όταν είσαι τυφλός και βγάζει απ΄ την ψυχή σου τα σφραγισμένα δάκρυα.
Όπως η Έλεν Κέλερ είχε πει : Το να περπατάς μ΄ έναν φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο απ το να περπατάς μόνος στο φως.
Πλάσματα γεμάτα από φως, αγάπη και ομορφιά είναι τα Φτερωτά Φαναράκια, οι Ταχυδρόμοι του Ήλιου. Ανθρώπου μάτι δεν τα βλέπει. Εκείνα όμως, μας βλέπουν. Και κάνουν τ ΄ αδύνατα δυνατά για την ευτυχία μας !
Ένα Φτερωτό φαναράκι έκρυψε
την ηλιαχτίδα του στην καρδιά του Ευδόκιμου.
- Είναι τρέλα ! του είπε η Λογική.
- Προσπάθησέ το ! του είπε η Καρδιά.
-Έεεεεεεπ ! Εγώ θα διηγηθώ αυτή την παραμυθοϊστορία. Γιατί είμαι ο πιο γρήγορος !
5
- Όοοοχι ! Εγώωωω θα το πω γιατί είμαι έξυπνος και τα λέω τσεκουράτα !!!!!!!!
- Εγώ θα το πω γιατί είμαι η πιο όμορφη !!!!!!!
- Όλα, εγώ, τα ξέρω όλα !
Όχι, γιατί είμαι κουτσομπόλα !
Δεν το κάνω από κακό .
Ποιος γέλασε !
Ποιος χάρτινα όνειρα σκάρωσε !
Ποιος σεντόνι ονείρων έχει υφάνει !
Εεε;
Όλα , εγώ, τα ξέρω όλα !!!
- Φτερωτό μου Φαναράκι, στείλε μια ηλιαχτίδα να ζεστάνει την καρδιά της εκπαίδευσης !
- Και μια και δυο και τρεις!!!!
Δεν με χαλάει !!!
Εγώωωω , λιάζομαι !!!!!!
- Εγώ, εγώ, εγώ !!!!!!!
Καθένας σκέφτεται μονάχα τον εαυτό του !
Ο κόσμος χωρίστηκε στα δυο ! Ο μισός πάνω και ο άλλος μισός κάτω. Και η φλούδα του δέντρου κοντεύει να σπάσει !
6
- Και η ενσυναίσθηση ; Αυτή τη μαγική λεξούλα, τόοοοοσα χρόνια, δεν σου την έμαθε κανείς ;; Να βλέπω με τα μάτια του άλλου και να ακούω με τ΄ αυτιά του;
Ο γερο- Σωφρόνιος είπε πως οι λέξεις έχουν μεγάλη σημασία. Φανερώνουν την καρδιά του ανθρώπου.
Ο γέροντας Παϊσιος μας συμβούλεψε ν αλλάξουμε τις προσωπικές αντωνυμίες. Όχι στη Γλώσσα μας αλλά στην καρδιά μας. Να λέμε : αυτός, εσύ, εγώ !
- Δεν ξέρω τι ν΄ απαντήσω στα παιδιά,
τα ιδανικά σαν μου ξυπνάνε.
Είμαι μεγάλη, με μπαστούνι και γυαλιά .
Και όλο φοβάμαι το αύριο !
Πώς να κρυφτείς απ΄ τα παιδιά,
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Και σε κοιτάζουνε με μάτια σαν κι αυτά,
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα !
- Εεεεεε !!! Όπα ! Όπα ! Όπα !
Ποιος με ξυπνάει στις δύο η ώρα ;
- Γεια σου, μπαμπάκο !
- Γεια σου, ξυπόλητη οικογένεια !
Καραγκιόζος ο Νεοέλληνας !
Έβλεπα ένα παράξενο όνειρο. Ταξίδεψα στη γειτονιά της Ζωρζ Σαρρή. Εκεί που τα παιδιά στο παιχνίδι τους έβαζαν τα ρήματα στη σειρά, να παραβγούν στο τρέξιμο! Πρώτο έβγαινε το πεινάω, μετά το κρυώνω, το φοβάμαι. Το γελάω δεν προλάβαινε να ξεκινήσει!
Ξαφνικά, μέσα από ένα ουράνιο τόξο, βγήκε ο Χαρίτωνας με τις ηλιαχτίδες του και έδιωξε το σκοτάδι. Τον φόβο, αυτόν τον κλέφτη, που κλέβει τα όνειρα και τις ελπίδες των παιδιών !
Ωωωωωω! Τι όμορφο όνειρο !!!!
Όνειρο ήτανε !!!!
Σαν κάθε άνθρωπος που θέλει κι επιμένει,
Σήκω στα πόδια σου και βάλε τα καλά σου !
Όσο μακρινός κι αν μοιάζει ο δρόμος,
από την πόρτα σου περνά !!!!
Η Ιθάκη είναι εδώ, σε περιμένει !
Ποτέ της δεν θα σε γελάσει !!!!
- Όπα ! Όπα !!!Όπα
Εμείς το γέλιο μας, τον πόνο μας τον κάνουμε τραγούδι και δύναμη στης ψυχής την αντοχή !
Αβάντι μαέστρο !!
Να μας έχει ο Θεός γερούς,
πάντα ν΄ ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε, βρε!
Με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς.
Τότε η ελληνική παράδοση σκύβει στο αυτί που ακούει
Και με μάτια κλειστά τραγουδούν αγκαλιά,
Δέκατο σχολείο γεια σου !
Και με μάτια κλειστά, τραγουδούν αγκαλιά,
Βασιλική μας, γεια σας!!!
Κυρία Βασιλική,
Κομοτηνή
7 Μαρτίου 2018
Β1
Βασιλική μας,
πλανεύτρα παραμυθοϋφάντρα,
έτσι απλά, μας μάγεψες !!!!!!!!
Η δασκάλα της Ε.Ζ. του Β1
Μπαλάσκα Γιαννούλα
Η Διευθύντρια του Σχολείου μας, Ελευθερία Σιώπη καλωσορίζοντας τη συγγραφέα, τόνισε :
- Σήμερα, είναι απίστευτη τιμή για μας, να είναι εδώ κοντά μας η Βασιλική Νευροκοπλή.
Μεγάλη χαρά για μας, να φιλοξενούμε στο σχολείο μας, να έχουμε κοντά μας, ένα από τα πολύ μεγάλα αστέρια, τα εκλεκτά της παιδικής λογοτεχνίας της εποχής μας.
- Ζητώ συγνώμη,
ξέρω,
λένε οι Πατέρες,
ότι δεν πρέπει να λες
στον καλό το καλό !
Κάνεις ζημιά πνευματική !
Δεν νομίζω όμως,
ότι η κυρία Νευροκοπλή κινδυνεύει από κάτι τέτοιο!
- Όλοι κινδυνεύουμε !
- Έχει εμποτιστεί με ταπείνωση, με ταπεινότητα από την πολύ πολύ παιδική της ηλικία.
Λείπει ο λόγος της κας Νευροκοπλή και των συγγραφέων, που γράφουν όπως η ίδια, που είναι ποιητές. Δεν είναι απλοί τεχνίτες του λόγου. Είναι ποιητές. Μπορούν και γράφουν από την καρδιά τους. Και από την καρδιά βγαίνει η αλήθεια, βγαίνει το φως.
- Μακάρι,
τα κείμενά της να ήταν
η καθημερινότητά μας μέσα στο σχολείο !
Τα έχουμε ανάγκη !
Οι ψυχές οι δικές σας το έχουν ανάγκη !
Εμείς, σαν δάσκαλοι, τι πρέπει να κάνουμε ; Τι προσπαθούμε να κάνουμε ;
Σε κάθε ευκαιρία, να σας φέρνουμε σε επαφή με μεγάλους τεχνίτες, με ποιητές του λόγου .
Αυτή η ποίηση, η ποιητική γραφή, η καρδιακή γραφή της κας Νευροκοπλή κάνει καλό, είναι βάλσαμο. Και, ανάβει ψυχές ! Η δικιά μας η δουλειά είναι ν΄ ανάψουν οι δικές σας ψυχές ! Να γεμίσουν φως !
Γι΄ αυτό και θέλουμε και λαχταρούμε τέτοιες ευκαιρίες. Να σας φέρνουμε σε επαφή, να γνωρίσετε το έργο, τη δουλειά τέτοιων συγγραφέων .
Δεν θέλω να κουράσω άλλο. Τα βιβλία της, τα έργα της μιλάνε από μόνα τους !
Χαιρόμαστε πάρα πολύ, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, γι΄ αυτό που προσφέρετε με τα βιβλία σας στις ψυχές των παιδιών μας.
Να είστε γερή να συνεχίσετε! Να δίνετε, να δίνετε και άλλους τέτοιους θησαυρούς και στο μέλλον.
Ο Θεός μαζί σας !
- Να σας πω κι εγώ
την καλημέρα μου!
Ευχαριστώ πάρα πολύ
την πολύ καλή
και όμορφη διευθύντριά σας.
Είχα κάποτε κι εγώ, όταν σπούδαζα δασκάλα, έναν πολύ καλό δάσκαλο, στο πανεπιστήμιο, που δεν ζει πια. Μας έλεγε : ΄΄ Τα παιδιά δεν είναι άδεια καλάθια, άδειοι κουβάδες να ρίχνουμε μέσα γνώσεις, πληροφορίες … Δεν είναι αυτό τα παιδιά ! ΄΄
Είναι σαν τα κεράκια. Έχουν το φιτιλάκι τους . Και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι ν΄ ανάψουμε τη φωτιά. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτε άλλο. Θα συνεχίσουν τον δρόμο τους, μόνα τους. Θα συνεχίσουν να καίνε.
Κι ένας άλλος, πάρα πολύ σπουδαίος άνθρωπος, ο Σωφρόνιος, που ήταν ηγούμενος σ΄ ένα μοναστήρι στην Αγγλία, ήταν και ζωγράφος πριν γίνει μοναχός . Κάποια στιγμή, δυο φίλοι μου, όταν παντρεύτηκαν, πήγαν και τον ρώτησαν :
΄΄ Τι να κάνουμε για τα παιδιά μας ;
Πώς να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας ;
Κι αυτός ο άνθρωπος, που ήταν ένας σοφός άνθρωπος, τους είπε :
΄΄ Κάθε παιδί είναι σαν ένα κερί. Κάθε κερί έχει το φιτιλάκι του. Δεν μπορούμε ν΄ αλλάξουμε το φιτίλι ενός κεριού. Από τη στιγμή που είναι αυτό το κερί, αυτό το φιτίλι, τέλος …. Το περισσότερο που μπορούμε να κάνουμε σαν γονείς και σαν δάσκαλοι είναι, αν φυσήξει αέρας, να βάλουμε τα χεράκια μας, προστατευτικά γύρω από το κερί, για να μην σβήσει η φωτιά !
- Εμείς νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά, οι πιο μεγάλοι για τα παιδιά . Όχι !! Δεν μπορούμε να κάνουμε τόσα πολλά !
Αν κάνουμε το ένα ή το άλλο ή και τα δυο και να τα προστατέψουμε σε μια δύσκολη στιγμή, ήδη κάναμε αυτό ήταν να κάνουμε !
Ευχαριστώ πάρα πολύ !
Πολύ μεγάλη η χαρά που είμαι στην Κομοτηνή, που βρίσκομαι στο σχολείο σας !
Και πολύ μεγάλη η χαρά, επίσης, γι΄ αυτά που άκουσα από τη διευθύντριά σας. Γιατί, όχι απλώς ήταν πολύ καλά λόγια. Αυτό δίνει χαρά στον καθένα.
Γιατί, ξέρετε δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτά που κάνουμε και δεν τα καταλαβαίνουν τόσο βαθιά .
Υπάρχουν πολλών ειδών κατανοήσεις. Μπορεί να διαβάσει κάτι και να πεις ΄΄ Α! τι ωραίο ! ΄΄ Όταν όμως σε απασχολήσει και προσπαθείς να το εξηγήσεις, να το δεις στη ζωή σου, να πας λίγο πιο πίσω απ΄ αυτό που φαίνεται, τότε, μπορείς ν ΄ ανακαλύψεις πράγματα που δεν φαίνονται αμέσως και εύκολα .
Γιατί , τα ωραιότερα πράγματα δεν φαίνονται εύκολα, είναι κρυμμένα !
- Κυρία Βασιλική,
Μικρό παιδί παίζατε με κεριά, λιβάνια και εικόνες Αγίων. Βοηθός του ιερέα πατέρα σας, ονειρευόσασταν να γίνετε … ΄΄Δεσπότης΄΄.
Αργότερα οδηγήσατε το καράβι της ζωής σας σε σχολείο. Τραγουδήσατε : ΄΄ Ηθοποιός, σημαίνει φως !΄΄.
Εμείς, σήμερα, έχουμε τη χαρά και την τιμή να γνωρίσουμε μια παραμυθοϋφάντρα . Οι παραμυθοϊστορίες σας γίνονται πουλιά, που μας ταξιδεύουν σε κόσμους μακρινούς, σε κόσμους μαγικούς.
Μέσα σ΄ όλα αυτά, πού η Βασιλική νιώθει πιο γεμάτη, πιο χαρούμενη ;;
Χρυσάνθη
- Έχω ένα πρόβλημα. Και το πρόβλημά μου είναι
ότι είμαι πάρα πολύ ερωτευμένη με τη ζωή.
Μ΄ αρέσουν όλα !
Αυτό ήταν πάντα το πρόβλημά μου. Μου λέγαν, ΄΄ τι θες να γίνεις, όταν μεγαλώσεις ;΄΄ Κι έλεγα : και αυτό και εκείνο ..
Σχεδόν, όλα τα ΄κανα. Εκτός από δεσπότης, που δεν έχω γίνει ακόμα. Και πιστεύω ότι κι αυτό θα γίνει μια μέρα. Μέχρι τώρα δεν γίνονται οι γυναίκες δεσποτάδες. Τα πράγματα αλλάζουνε. Η εποχή τρέχει… Αλλά , μπορεί να γίνω. Δεν το αποκλείω.
Νομίζω ότι τα ΄χω κάνει όλα αυτά που ονειρεύτηκα.
Κάθε φορά είμαι γεμάτη σ΄ αυτό που ζω εκείνη τη στιγμή. Μετά πάω σε άλλη στιγμή. Δεν κάθομαι να σκεφτώ, τι ωραία που πέρασα στο σχολείο ! Γιατί αν αρχίσω να θυμάμαι, χάνω τη στιγμή που ζω.
Γιατί αγαπάω κάθε στιγμή της ζωής !
- Τα παραμύθια σας
μας ταξιδεύουν σε μουσικά μονοπάτια.
Μας μιλούν πολύ τρυφερά για θέματα ΄΄ δύσκολα ΄΄,
όπως η Θεοδώρα ( κόρη δίχως μάτια - στο Παραμύθι της Μουσικής ). Όπως όταν φεύγουν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα ( Αν τ΄ αγαπάς ξανάρχονται ).
Οι παραμυθοϊστορίες σας, όμως, μας ανοίγουν κι ένα παράθυρο στην ελπίδα.
Ποιο παραμύθι, ποια παραμυθία θα μπορούσαμε εμείς τα παιδιά να διηγηθούμε στους μεγάλους, για παράδειγμα στους γονείς μας, για να θυμηθούν την ελπίδα σε μια τόσο δύσκολη εποχή ;;
Νάσια
- Εξαρτάται από τους μεγάλους.
Γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι.
Αν κάποιος έχει ένα πρόβλημα
και δεν μπορεί να το ξεπεράσει
με τίποτα , θα έλεγα τον Τρελό του Χωριού.
Μ ΄αρέσει που βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Αυτός ο άνθρωπος, που τον λέγανε τρελό υπήρξε. Ήταν στην Ινδία . Και πραγματικά, σε 22 χρόνια άνοιξε δρόμο για να ενώσει το μικρό, φτωχό χωριό με την πλούσια πολιτεία. Τα εβδομήντα χιλιόμετρα που τους χώριζαν έγιναν ένα.
Ντασράτ Μαντζί
Ο άνθρωπος – βουνό
- Αύριο, 8 Μαρτίου είναι η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.
Εσείς, ως γυναίκα, στον επαγγελματικό σας χώρο, συναντήσατε αμφισβήτηση από κάποιον άνδρα συγγραφέα ;
Κατερίνα
- Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι είμαι γυναίκα.
Δηλαδή,
δεν ξέρω αν μπορείτε
να το καταλάβετε αυτό που λέω.
Υπάρχουν άντρες που ό, τι και να κάνουν, σκέφτονται ότι είναι άντρες. Και άλλοι, που δεν τους ενδιαφέρει ότι είναι άντρες. Και αντιστοίχως και γυναίκες.
Αν σκέφτεσαι συνέχεια ότι είσαι γυναίκα, βγάζεις διαρκώς προς τα έξω κάποια χαρακτηριστικά της φύσης σου, αφήνοντας πίσω κάποια άλλα.
Αν σκέφτεσαι ότι είσαι άνθρωπος , συμπεριλαμβάνεις και τον άνδρα και τη γυναίκα μέσα σου. Πλησιάζεις τους ανθρώπους και επικοινωνείς μαζί τους σαν άνθρωπος με άνθρωπο.
Οπότε, μπορεί να έχω εισπράξει αρνητικό κλίμα και κριτική άσχημη από άντρα, αλλά, δεν έχω σκεφτεί ποτέ, ότι αυτός μου μιλάει έτσι, επειδή είναι άντρας κι εγώ γυναίκα. Δεν μπορώ να σκεφτώ έτσι.
- Να το πω λίγο πιο απλά.
Δεν μπορώ να σκεφτώ
με χωρισμούς.
Από ΄δω είναι οι γυναίκες.
Από ΄κει οι άντρες.
Εγώ δεν το δέχομαι αυτό !
Για μένα παγκόσμια ημέρα της γυναίκας δεν σημαίνει τίποτα ! Και, έτσι όπως γιορτάζεται, δεν σημαίνει τίποτα ! Μπορεί άλλοι να είμαστε γυναίκες και άλλοι να είναι άντρες. Ο άνθρωπος είναι ένας, χωρίς τον άλλον δεν υπάρχουμε !
Φτιαχτήκαμε για να είμαστε ένας. Από έναν προήλθαμε και ένας θέλουμε να γίνουμε ! Γι ΄ αυτό ερωτευόμαστε, γι΄ αυτό παντρευόμαστε, γι΄ αυτό κάνουμε παιδιά.
Υπάρχουνε στιγμές και τέτοιες γιορτές, κατά τη γνώμη μου, που πάλι χωρίζουμε τον άνθρωπο στα δύο. Δεν καταλαβαίνω γιατί. Και γιατί πρέπει η γυναίκα πρέπει να γιορτάζει μόνη της ;
Δεν υπάρχει γιορτή που μπορείς να τη γιορτάσεις μόνος σου !
6
- Υπάρχει κάποιο βιβλίο άλλου συγγραφέα που να σας ΄΄ άγγιξε΄΄;
Να σας έκανε ΄΄ να ζηλέψετε ΄΄ που δεν το γράψατε εσείς και γιατί;;;
Μένη
Κατά καιρούς, ζηλεύω ! Δεν ζηλεύω εύκολα !
Θα πρέπει κάτι να γίνει πάρα πολύ καλό για να το ζηλέψω. Αλλά, πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό που κάνω εγώ. Κι αυτό μου δίνει πάρα πολύ μεγάλη χαρά, όταν βρίσκω ένα παραμύθι που να είναι καλύτερο απ΄ αυτό που έχω γράψει εγώ ! Χαίρομαι πάρα πολύ !!! Δεν θέλω με τίποτα να πιστεύω, να νομίζω ότι το έχω γράψει εγώ. Με τίποτα, δηλαδή !!!! Αυτό θα με θορυβήσει πάρα πολύ.
Υπήρξαν και Έλληνες συγγραφείς,
πάρα πολύ καλοί.
Ένας Έλληνας συγγραφέας με καθόρισε !!!
Αυτό το παραμύθι, το θεωρώ τομή στην παιδική λογοτεχνία ! Ανοίγει τον δρόμο, απ΄ αυτό το παραμύθι και μετά για άλλου είδους κείμενα . Αυτό το ζήλεψα πάρα πολύ !
Μετά… ζήλεψα ….
Για χρόνια, για μένα,
το ζητούμενο ήταν
να γράφω σαν κι αυτόν !
Με τόσα λίγα λόγια, να γράφω τόσα πολλά πράγματα !
Νομίζω ότι το πλησίασα. Αλλά, το θεωρώ, ακόμα, κορυφαίο !
- Αν μπορούσατε να στείλετε έναν Ταχυδρόμο του Ήλιου, ένα Φτερωτό Φαναράκι στην καρδιά ενός ανθρώπου, που αποφασίζει για μας, για την πατρίδα μας , για το μέλλον μας, σε ποιον θα το στέλνατε και γιατί ;
Μαριλίνα
- Σίγουρα θα έστελνα μια ηλιαχτίδα σ΄ αυτόν που αποφασίζει. Μπορεί Να είναι ο πρωθυπουργός…. Μπορεί η βουλή μας …..
Δεν ξέρω ποιος μπορεί να είναι !
Αλλά, θα έκλεβα ένα κομματάκι ηλιαχτίδας και θα το μοίραζα στον λαό.
Γιατί, κανείς δεν μπορεί ν΄ αποφασίζει χωρίς να μπορεί και ο λαός να καταλαβαίνει το σωστό .
Γιατί, αν αυτός αποφασίσει κάτι σωστό και εμείς όλοι έχουμε αντίθετη γνώμη, είμαστε τυφλωμένοι, δεν έχει νόημα ν΄ αποφασίσει αυτός το σωστό.
Γι΄ αυτό η ηλιαχτίδα πρέπει να πηγαίνει σε όλους και να είμαστε όλοι έτοιμοι να τη δεχτούμε !
Ο Απόστολος Παύλος
στον Ύμνο της Αγάπης , λέει :
- Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κτύπημα κυμβάλου.
Σήμερα, που πολλοί μιλούν αρκετές γλώσσες των ανθρώπων, κατά τη γνώμη σας, μιλούν τη γλώσσα της αγάπης ;;
Θανάσης
Πριν απαντήσω,
θα πω κάτι προσωπικό..
Ήμουν παιδί Β΄ Δημοτικού. Τρελαινόμουνα να βοηθάω τον ιερέα πατέρα μου στα Ευχέλαια. Έπρεπε να μάθω να διαβάζω, σε μια γλώσσα δύσκολη, που δεν καταλάβαινα : Αν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ…..
- Χωρίς να καταλαβαίνω, αυτό ειδικά το κείμενο, σημάδεψε τη ζωή μου όλη !!!
- Τόσο δυνατά, τόσο ποιητικά κείμενα, όπως αυτό, απλώς λειτούργησε πάρα πολύ έντονα μέσα στην καρδιά μου !
Το μυαλό μου δεν καταλάβαινε !
Η καρδιά, όμως, καταλαβαίνει
Μπορείτε να φανταστείτε άνθρωπο που να μιλάει τη γλώσσα των αγγέλων ;
......
Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό απ΄ αυτό !
Ν ΄ αγαπάς αυτόν που έχεις δίπλα σου !
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ανάμεσά μας, που είναι κρυμμένοι στα βουνά και στα λαγκάδια , στις σπηλιές. Και ν΄ αγαπάνε τόσο πολύ, που να μας κάνουν και μας να υπάρχουμε !
Και ν΄ αγαπιόμαστε λίγο. Επειδή αυτοί μπορούν πολύ !!!
- Έχετε πει πως, σαν μαθήτρια, αυτά που γράφατε, μάλλον, δεν ταίριαζαν στο σχολείο.
Εγώ, ως μαθήτρια της Στ΄ τάξης, νιώθω μέσα στην ψυχή μου, πως αυτά που γράφετε μας ταιριάζουν πολύ !
Κάθε βιβλίο σας είναι βιβλίο – πόρτα. Αφού οι σελίδες του μοιάζουν με πέρασμα σε έναν άλλο, όμορφο, με ελπίδα κόσμο.
Ήταν χαρά μας και τιμή μας που ήρθατε στο σχολείο μας.
Σας ευχαριστούμε !
Σας ευχόμαστε ούριο άνεμο στα ταξίδια του μυαλού και της ψυχής σας !!!!
Κρυσταλλία
10ο Δημ. Σχ. Κομοτηνής
07.03.2018
* Σημείωση: Η συνέντευξη αποδελτιώθηκε και στάλθηκε από το σχολείο στο μέηλ μου ιδιαίτερα φιλοτεχνημένη με σκίτσα, εικόνες, παλιές και πρόσφατες φωτογραφίες μου και φωτογραφίες εξωφύλλων των παραμυθιών. Ήταν ένα αρχείο κόσμημα φτιαγμένο με πολύ κόπο. Δυστυχώς όμως επειδή τα αρχεία των εικόνων ήταν σε pdf δεν μπορούσαν να ανέβουν στο μπλογκ. Ωστόσο, ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά τους υπέροχους ανθρώπους του σχολείου, και ιδιαιτέρως την Ελευθερία και την Γιαννούλα!
