Ανάρτηση 39/2010 [έκτακτη και σε συνέχεια της προηγούμενης]-Η βάρβαρη και αιματηρή επίθεση των ισραηλινών κατα των ακτιβιστών που πήγαιναν για τη Γάζα

Αφιερωμένο στους Παλαιστίνιους του Concentration Camp “Gaza Camp” [και στους δολοφονημένους ακτιβιστές από την επιδρομή των ισραηλινών κομάντος]:

«Μιλάτε, δείχνετε πληγές αλλόφρονες στους δρόμους,
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία...»
[«Κι ήθελε ακόμη ...» - Μανόλης Αναγνωστάκης]

Τραγικές και δραματικές οι εξελίξεις στο θαλάσσιο μέτωπο της Γάζας μετά την απάνθρωπη, αιματηρή και πολύνεκρη επίθεση ισραηλινών κομάντος στα καράβια που συμμετείχαν στην επιχείρηση “Eνα καράβι για τη Γάζα” [για αποστολή ανθρωπιστικής βοηθείας στους εγκλωβισμένους της Γάζας] ...
Αντί λοιπόν, να προβώ σε προσθήκες [για το θέμα] στο κυρίως κείμενο του προηγούμενου μου post [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/382010.html] ή/και σε κατάθεση σχολίων τόσο εκεί όσο και σ’ αλλά Blogs τα οποία ασχολήθηκαν με το θέμα, προτίμησαν να κάμω μια νέα [σύντομη] ανάρτηση ...

Όπως προείπα [πιο πάνω] οι ισραηλινοί, στην προσπάθεια τους να παρεμποδίσουν τον διεθνή στυλίσκο των φιλο-παλαιστινίων ακτιβιστών [700 περίπου στον αριθμό] να πλησιάσει τη Γάζα [και να παραδώσει ανθρωπιστική βοήθεια], επιτέθηκαν στα πλοία [σε διεθνή ύδατα] και οδήγησαν τα πράματα σε αιματοκύλισμα. Μια ζωή λειτουργούν ως χωροφύλακες της περιοχής. Όπως εκτιμάται τουλάχιστον 15 άτομα σκοτώθηκαν από την επιδρομή των ισραηλινών κομάντος, ενώ περισσότερα των 30 τραυματίστηκαν. Από τους νεκρούς, οι περισσότεροι είναι τουρκικής υπηκοότητας [η κύρια επίθεση έγινε ενάντια σε πλοίο υπό τουρκική σημαία – και πολύ πιθανόν να μην ήταν τυχαίο τούτο], γι’ αυτό και δημιουργήθηκε σοβαρή διπλωματική [κι όχι μόνο όπως εξελίσσεται] αντιπαράθεση μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ [με ανάκληση μάλιστα και του πρεσβευτή της Τουρκίας στο Ισραήλ] ...

Κτηνώδης και τρομοκρατική η επιθέσει τω ισραηλινών και σίγουρα καταδικαστέα. Όμως διερωτούμαι αν οι επιβαίνοντες στα καράβια και συμμετέχοντες στην αποστολή είχαν εκτιμήσει σωστά τους κινδύνους ή μήπως νόμιζαν ότι πήγαιναν σε εκδρομή – άκουσα ότι στο καράβι που δέχτηκε την κύρια επίθεση υπήρχε και βρέφος 18 μηνών!
Το Ισραήλ είχε δείξει ξανά τα δόντια του [και τις προθέσεις του] όταν πριν κάποιους μήνες ισραηλινοί ακταιωροί διεμβόλισαν το πλοιάριο “Dignity” που προσπαθούσε να πλησιάσει τη Γάζα μεταφέροντας και πάλι ανθρωπιστική βοήθεια... Τότε [ευτυχώς] ΔΕΝ υπήρξαν θύματα...

Το Ισραήλ είναι μια στυγνή κατοχική δύναμη [που λειτουργεί φασιστικά και γενοκτονικά σε βάρος των παλαιστίνιων]. Γι’ αυτό και η απάνθρωπη αντίδραση τους σε βάρος των ακτιβιστών ήταν κατ’ ΕΜΕΝΑ αναμενόμενη. Εδώ κρατούν ομήρους στη Λωρίδα της Γάζας ενάμιση εκατομμύριο πλάσματα και θα σκέφτονταν 700 ακτιβιστές που με τις ενέργειες τους αμφισβητούσαν την επικυριαρχία τους στην περιοχή γενικότερα και στη Γάζα ειδικότερα;

Μ’ αυτά ΔΕΝ θέλω να υποβάλω ότι πρέπει να συμβιβαζόμαστε με τέτοια φαινόμενα κρατικής τρομοκρατίας [αντίθετα η συνείδηση ΜΟΥ εξεγείρεται, επαναστατεί και τα καταδικάζει]! Αλλά όταν συμμετέχουμε σε ακτιβιστικές εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες [που έχουν μάλιστα και πολιτικό χαρακτήρα, όπως η συγκεκριμένη που στόχευε στο να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας] πρέπει αν αναλαμβάνουμε και τα ρίσκα που τυχόν εμπεριέχουν! Χωρίς τη συγκεκριμένη ακτιβίστικη δράση δεν θα μπορούσε να αποκαλυφτεί [για ακόμα μια φορά] η αγριότητα και η τρομοκρατική φύση του ισραηλινού κράτους. Εν τέλει, ουδέν κακό αμιγές κακού. Η παγκόσμια κατακραυγή που προκάλεσε η άνανδρη δολοφονία τόσων ακτιβιστών, ίσως τροχιοδρομήσει κάποιες θετικές εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε βελτίωση της κατάστασης στη Γάζα καθώς και στα άλλα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.

************************
[Περαιτέρω σκέψεις και προβληματισμούς ΜΟΥ θα καταθέσω στη συνέχεια ...]

Anef_Oriwn
Δευτέρα 31/5/2010 – 9:45 μ.μ.

Υστερογραφήματα:

Σε μια πρώτη [τηλεγραφική] παρέμβαση μου στο Blog του Gregory [link: http://nekatomata.blogspot.com/2010/05/blog-post_28.html] επί του θέματος [της απαγόρευσης από την κυπριακή Κυβέρνηση του απόπλου και κατάπλου των καραβιών της αποστολής από και προς τα κυπριακά λιμάνια] είχα πει αναφερόμενος στο περιεχόμενο του post «Συμφωνώ και επαυξάνω!», προβληματιζόμενος βασικά για το τεχνοκρατικό τρόπο διαχείρισης της υπόθεσης αλλά και για τες πιθανές πολιτικές σκοπιμότητες.
Ακολούθως άφησα σχόλιο στο Blog του PolitisPittas - link: http://politispittas.blogspot.com/2010/05/blog-post_29.html [καταγράφοντας τους γενικότερους προβληματισμούς ΜΟΥ για τη αδυναμία της Αριστεράς – όχι μόνο της κυπριακής - να οργανωθεί και να συντονιστεί για να δράσει συλλογικά για τα πολιτικά ζητήματα της περιοχής]. Σχόλιο άφησα και στο δικό μου Blog [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/372010-1958-o.html], όπου ακολούθως έκαμα κα ειδική ανάρτηση για το θέμα [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/382010.html].
Παρακολουθώντας τα κύρια άρθρα στες προαναφερόμενες αναρτήσεις καθώς και τες συζητήσεις σε διάφορα Blogs [όπως και σ’ αυτό του Μιχάλη - link: http://mihalismihail.blogspot.com/2010/05/blog-post_30.html] οι προβληματισμοί μου ΔΕΝ εξέλειπαν. Σκέψεις πολλές και ποικίλες εξακολουθούν να διαπερνούν και κατακλύζουν το μυαλό ΜΟΥ. Όπως ας πούμεν,

1. Πολλοί από ‘ΜΑΣ [εξ Αριστερών ορμώμενοι] νοιώσαμε [άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο] είτε ριγμένοι, είτε άβολα, είτε στεναχωρημένοι ή και οργισμένοι από την εξέλιξη που έχουν πάρει τα πράματα ... Και για την απαγορευτική απόφαση της κυπριακής Κυβέρνησης, αλλά [και σίγουρα πιο πολύ] και για την απάνθρωπη και δολοφονική επίθεση των ισραηλινών κατά των ακτιβιστών. Μπορεί τούτο να οφείλεται σε συναισθηματικούς ή/και σε ιδεολογικούς λόγους, ή [όπως έγραψε κι ο σχολιογράφος Michael στο Blog του Μιχάλη] γιατί παραμένουμε «ρομαντικά κολλημένοι με τον αριστερό ιδεαλισμό». Όμως μήπως και έχει δίκιο η Disdaimona όταν λέει ότι “… στα πολιτικά παιχνίδια ...” [που και η Αριστερά άγεται για να παίξει] … “οι ιδεολογίες εκλείπουν”;

2. Η ακτιβίστικη δραστηριότητα και δράση σώζει [μάλλον] και την αξιοπρέπεια ΟΛΩΝ ΕΜΑΣ των υπολοίπων ως Ανθρώπων [σε τέτοιες περιπτώσεις που η επίσημη Αριστερά ακολουθεί άλλη πολιτική]. Μας ταρακουνά και ΜΑΣ βγάζει από την μικροαστική βολή κι απάθεια ΜΑΣ! Δείχνει ότι κάτι κινείται πέραν και εκτός πλαισίων, κανονισμών, τεχνοκρατικών τυπικοτήτων αλλά και φιλολογιών περί του διεθνούς δίκαιου και των θεσμοθετημένων [σε κλειστά δώματα] νομίμων διαδικασιών [που ερμηνεύονται κι αυτές κατα το δοκούν]. Μπορούσαν άραγε 700 ακτιβιστές να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας; Δεν πήγαιναν σαν πρόβατα στην σφαγή; Ποιος ο ρόλος [ή και οι ευθύνες] των ΜΚΟ που οργάνωσαν και στήριξαν αυτή την πρωτοβουλία; Το Ισραήλ είχε ήδη δείξει δείγματα γραφής για τη στάση και συμπεριφορά του [σε προηγούμενες παρόμοιες εκστρατείες και αποστολές, αν και μικρότερες]. Πόσο λήφθηκαν αυτά τα δεδομένα υπ’ όψη;

3. Γενικότερα η Αριστερά [κι όχι μόνο η κυπριακή] αν ήθελε να παράξει έργο σ’ αυτήν την περίπτωση [ή και σ’ άλλες παρόμοιες] που πραγματικά να ταρακουνούσε τα λιμνάζοντα ύδατα που περιβάλλουν την κουφή και θεόστραβη [και συμφεροντολόγα] διεθνή κοινότητα ΔΕΝ θα ‘πρεπε να προσπαθήσει να δώσει μια μαζικότητα σε τέτοιες πρωτοβουλίες; Δεν μπορούσαν τα 8 καράβια να ήταν 100, ας πούμεν; Και οι 700 ακτιβιστές να ήταν 7000; Δυστυχώς λείπουν από την περιοχή [δεν υπάρχουν] οι πολιτικοί φορείς, απουσιάζει η πολιτική οργάνωση κι ο προγραμματισμός σε περιφερειακό επίπεδο. Αυτό πραγματικά με στεναχωρεί και μ’ εξοργίζει!

Anef_Oriwn
Δευτέρα 31/5/2010 – 11:55 μ.μ.

*************************
Προσθήκη 1//6/2010 [Μέρα του Παιδιού] – 6:30 μ.μ.:
Τελικά οι νεκροί από την βάρβαρη δολοφονική επίθεση των ισραηλινών κομάντος ήταν 9! ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι συνελήφθησαν – 500 περίπου άτομα τελούν υπό κράτηση ενώ άλλα 50 άτομα έχουν ήδη απελαθεί ...
Πιο κάτω θα παραθέσω κι ένα link [για ανάρτηση στο Blog του ΚοκκινοΠίπερου - http://red-pep.blogspot.com/2010/06/blog-post.html ] όπου παρατίθεται συνέντευξη του ακτιβιστή Αριστείδη [Άρη] Παπαδοκωστόπουλου, ο οποίος συμμετείχε στην αποστολή [και έχει ήδη απελαθεί] ...

Anef_Oriwn

Ανάρτηση 38/2010 [έκτακτη, επίκαιρη, πολιτική, ανθρωπιστική και κριτική] – Επιχείρηση “Ένα καράβι για τη Γάζα” και τα “παρατράγουδα” της ...

Αρκετά είναι τα θέματα από την [κυπριακή] πολιτική [κι όχι μόνο] επικαιρότητα [γεγονότα, συμβάντα και εξελίξεις] με τα οποία θα μπορούσα να καταπιαστώ μια κι έχω κι απόψεις και θέσεις. Και ήταν στες προθέσεις μου να σχολιάσω [έστω και συνοπτικά] κάποια απ’ αυτά τα θέματα [κυρίως τα πολιτικά] ...

Πιο συγκεκριμένα σκεφτόμουν να καταπιαστώ, ας πούμεν,
- με την πολυήμερη [εξαήμερη τελικά] και σε δόσεις συνέδρια του “Εθνικού” Συμβουλίου και την αποτυχία των ηγετών των κομμάτων και κομματιδίων να εκδώσουν ένα κοινό ανακοινωθέν [έστω και πάνω στα στοιχειώδη στα οποία διαχρονικά συμφωνούσαν] ... Για κάποιους όμως ήταν στόχος να μην βγει κοινό ανακοινωθέν ...
- ή με την επανέναρξη των ενδοκυπριακών συνομιλιών [μεταξύ Χριστόφια και Έρογλου τούτη τη φορά], για εξεύρεσης λύσης στο κυπριακό [πολύ χλωμό το βλέπω] ...
- ή με την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα [και τ’ αφρίσματα του εθνικισταριού και εκείθεν και δώθε]...
- ή με τες προτάσεις του ΔΗΣΥ για την λεγόμενη εξυγίανση της οικονομίας [δηλ. για πιο πολύ καπιταλισμό] ...
- ή με την νέα απόφαση του ΕΔΑΔ [της πολυθρύλητης Ευρωπαϊκής Ένωσης με τες ευρωπαϊκές αρχές] που λίγο πολύ μας λέει ότι τα παιδιά των προσφύγων ΔΕΝ μπορούν αν έχουν δικαιώματα στην περιουσία των γονιών τους – και κλάμα οι ευρωπαϊστές ...
- για την επικείμενη επίσκεψη του Πάπα και τις ενδο-εκκλησιαστικές αντιδράσεις – τον νυν Αρχιεπίσκοπο [του 8%] εν τον χωνεύκω καθόλου [ούτε με 7UP], όμως εφανταστήκετε να είχαμε Αρχιεπίσκοπο τον Αθανάσιο;
- ή ακόμα και με το ρεπορτάζ του εθνικού τηλεοπτικού μας δικαστή [που όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει] Χρύσανθου Τσουρούλη στην εφημερίδα “Σημερινή” [ακούστε ή μάλλον διαβάστε τίτλο παρακαλώ] “Καθηγήτρια... σεξουάλα «βίασε» μαθητές της” [link: http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/268962]
- ή για το μεγάλο κατόρθωμα μας [της Κύπρου] να περάσει [μετά από 5(!) ολόκληρα χρόνια] στον τελικό του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Γιουροβίζιον [όπου τελικά πάτωσε – σκασίλα ΜΟΥ!] ...
- ή θα μπορούσα να γράψω και για την κατάληψη άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Μωαμεθανούς το 1453 [χτες ήταν και η επέτειος], αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο χρειαζόταν χρόνος για μελέτη. Εξ άλλου πολύ καλά τα είπε έπ’ αυτού χτες στον “ΑΣΤΡΑ” χτες ο Μιχάλης Μιχαήλ ... [Άκουσα πως σήμερα κάναμε και μνημόσυνο για τον Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο!]

Εν τέλει όμως αποφάσισα, θα ασχοληθώ ολίγο τι πιο εκτεταμένα και εμπεριστατωμένα [αλλά κάπως συνοπτικά – κι αυτό λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά και για να ΜΗΝ ΣΑΣ κουράσω], με την επιχείρηση “Ένα καράβι για τη Γάζα” και τα απαγορευτικά διατάγματα [για απόπλου και κατάπλου] της κυπριακής [Αριστερής] Κυβέρνησης ... Και το κάνω αυτό,
i. πρώτον, γιατί η απόφαση της κυπριακής Κυβέρνησης απασχολεί έντονα την Αριστερή ΜΟΥ συνείδηση [όχι όμως μέχρι σημείου που να ΜΗΝ μ’ αφήνει να κοιμηθώ τα βράδια όπως άδει και διηγείται κι ο (χιλιαστής) Κώστας Χατζής στο άσμα/μανιφέστο του, “Συνείδηση” [link: http://www.youtube.com/watch?v=wnYy4f_xrwc], και
ii. δεύτερον, γιατί το ‘θέσε μ’ ένα έντονα προκλητικό και εριστικό τρόπο στο προηγούμενο post μου [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/372010-1958-o.html], ο συμπαθέστατος σχολιογραφος του Blog, Κοκκινοπίπερος [ή Κόκκινη Πιπεριά – Red Pepper – link: http://www.blogger.com/profile/17649994346474338378]. Με τον ΚοκκινοΠίπερο κάναμε ήδη και μια συζήτηση διαρκείας επί πολλών και διαφόρων ...

Με το θέμα της αποστολής [ατμοπλοϊκώς] ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα [που φαίνεται να πραγματοποιείται κόντρα στις αντιδράσεις, ενστάσεις και απειλές του Ισραήλ] και τα διατάγματα της κυπριακής Κυβέρνησης, ασχολήθηκα και στην ανάρτηση μου με αρ. 34/2010 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/342010.html] …
Επίσης με το ίδιο θέμα έχουν ασχοληθεί [με αναρτήσεις στα δικά τους Blogs] και οι φίλτατοι Bloggers PolitisPittas [link: http://politispittas.blogspot.com/2010/05/blog-post_29.html] και Μιχάλης Μιχαήλ [link: http://mihalismihail.blogspot.com/2010/05/blog-post_30.html].

Κι εκεί λοιπόν, που φαινόταν ότι η κυπριακή Κυβέρνηση ΔΕΝ θα πρόβαλλε καμιά ένταση για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, ή τουλάχιστον θα ανεχόταν τον απόπλου και κατάπλου καραβιών της αποστολής [για τη Γάζα] από και προς τα κυπριακά λιμάνια, ΟΛΩΣ αιφνιδίως [έτσι τουλάχιστον το είδα ΕΓΩ], έκδωσε απαγορευτικά διατάγματα [σίγουρα κάποιες παρεμβάσεις θα είχαν προηγηθεί] ...
Οφείλω να παραδεχτώ ότι ΔΕΝ περίμενα αυτή την αρνητική εξέλιξη – έστω κι αν υπάρχουν λόγοι που αιτιολογούν αυτή την απόφαση – θα τους παραθέσω πιο κάτω για χάριν συζήτησης ... Η συγγραφή αυτού του κειμένου και η προβολή των ενστάσεων και διαφωνιών μου για την απόφαση της Κυβέρνησης [που εν τέλει ΔΕΝ είναι μόνο ΑΚΕΛική ή Αριστερή], γίνεται πρώτα και κύρια για λόγους Αυτοσεβασμού, αλλά και Συνέπειας με τες θέσεις που διαχρονικά στηρίζω και προβάλλω πάνω σε ζητήματα που έχουν να κάμουν με τη διεθνιστική αλληλεγγύη και την ευαισθησία [για τον ανθρώπινο πόνο], στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν ΕΜΑΣ τους Αριστερούς! ΔΕΝ θα προσπαθήσω με “όμως” και “αλλά” να δικαιολογήσω οτιδήποτε [τα περί “εθνικού” συμφέροντος ΔΕΝ ΜΕ πείθουν - ακόμα πιο πολύ προβληματίζομαι για τες προοπτικές και το μέλλον της Αριστεράς]!

Απλώς θα σημειώσω,
1. Πρώτον, ότι η συγκεκριμένη απόφαση ΔΕΝ εκφράζει μόνο την απροθυμία, ή/και την αδυναμία, ή/και την ατολμία της συγκεκριμένης [αριστερόστροφης] Κυβέρνησης [ΜΑΣ], να έρθει σε αντιπαράθεση και ρήξη [γενικώς] με τα διάφορα κατεστημένα [τόσο τοπικά όσο και ευρύτερα] ... Την ίδια στιγμή σηματοδοτεί και την απουσία μαζικού [αριστερού] πολιτικού και κοινωνικού κινήματος που θα μπορούσε να παίξει καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση των εξελίξεων και στη στήριξη αριστερών επιλογών και πολιτικών. Η στήριξη αυτή θα μπορούσε να ανατρέψει και τους προβληματισμούς, τες επιφυλάξεις ή/και τους φόβους της σημερινής Κυβέρνησης για τυχόν αρνητικές εξελίξεις αν λειτουργούσε διαφορετικά ...
Εδώ καλό θα ήταν να κάμναμε και μια μικρή και σύντομη αναφορά στους λόγους [βασικά γεωστρατηγικούς] που οδήγησαν την Κυβέρνηση να πάρει την απαγορευτική απόφαση:
i. Κατ’ αρχάς εκτιμάται ότι θα ήταν λάθος μία σύγκρουση σε διπλωματικό επίπεδο με το Ισραήλ. Την ίδια στιγμή που το Ισραήλ χρησιμοποιεί ακριβώς το ίδιο επιχείρημα [για το Λιμάνι της Γάζας] που χρησιμοποιεί η Κυπριακή Δημοκρατία για το θέμα του Λιμανιού της Αμμόχωστου [και ζητά να μην δρομολογηθούν πλοία από την Χάιφα προς αυτό], θεωρείται ότι θα ήταν ασυνέπεια κι ανακολουθία [και πλήγμα στον αγώνα μας] αν η Κυβέρνηση έπραττε διαφορετικά – κάτι που ίσως να την έφερνε σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ. [Να σημειώσω ότι το μικρό λιμάνι της Γάζας δεν αναγνωρίζεται ούτε από την Παλαιστινιακή Αρχή - στην Ραμάλα - αλλά ούτε και από την γειτονική Αίγυπτο].
ii. Επίσης ως είναι γνωστό πολύ σύντομα η Κύπρος θα μπει στο χάρτη των χωρών που θα εκμεταλλεύονται κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου και το Ισραήλ στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο στην εξόρυξη εκμετάλλευση αλλά και προστασία των κοιτασμάτων. Συνεπώς δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο διαταραχθούν οι σχέσεις των δύο χωρών.
iii. Τέλος, το Ισραήλ αποτελεί μια στρατιωτική περιφερειακή δύναμη ενώ σήμερα υπάρχει ένα ρήγμα στις σχέσεις Τουρκίας και Ισραήλ [λόγω της αντιπαλότητας των δύο ποια θα παίζει το πρώτο βιολί στην περιοχή] και λέγεται ότι η Κύπρος οφείλει να το εκμεταλλευτεί. [Να παίξουμε δηλαδή στην σκακιέρα των ενδοκαπιταλιστικών αντιπαλοτήτων και αντιπαραθέσεων; Μήπως αυτό ο εννοούσε κι ο Λυσσαρίδης όταν κάποτε μιλούσε για την αξιοποίηση των «εμπλεκομένων συμφερόντων» στην περιοχή;] ...

2. Δεύτερον, τα ακτιβιστικά [εξωκοινοβουλευτικά] κινήματα [σχεδόν] ΟΥΔΕΠΟΤΕ τα πήγαιναν καλά με την συγκροτημένη κοινοβουλευτική Αριστερά κι αντίστροφα! Απουσιάζει η διάθεση [ένθεν και ένθεν] για συντονισμό των ενεργειών τους για την υλοποίηση κάποιου κοινού σκοπού και στόχου. Κι εδώ πιστεύω ότι υπήρξε έκδηλα έλλειψη επικοινωνίας, συνεννόησης και κατανόησης... Δεν θα επιρρίψω και τόση ευθύνη στην Κυβέρνηση [που ούτως η αλλιώς ως εξουσία πρέπει αν λειτουργεί και πολιτικά και με ρεαλισμό], όσο στο ΑΚΕΛ που ως Αριστερό [κυβερνών] κόμμα πρέπει να επεξεργάζεται τρόπους διευκόλυνσης ενεργειών αλληλεγγύης προς άλλους δοκιμαζόμενους λαούς... Και,

3. Τρίτον, εξ αφορμής αυτής της ιστορίας [κι όχι μόνο] προκύπτουν και κάποια άλλα ερωτήματα και ερωτηματικά που ταλανίζουν το μυαλό ΜΟΥ:
i. Άραγε δεν θα ήταν πιο ορθό [για να αποφεύγονται και τέτοιες ιδεολογικές ασυνέπειες από πλευράς της όποιας κυβερνώσας Αριστεράς, αλλά κι απογοητεύσεις μέσα στον κόσμο της Αριστεράς], να τύχει επεξεργασίας μια ολοκληρωμένη Αριστερή πολιτική - όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για την ευρύτερη περιοχή γενικότερα;
ii. Μήπως αποδεικνύεται τελικά λάθος [χρονικά] η διεκδίκηση και η ανάληψη της εξουσίας από την Αριστερά στην Κύπρο, σε μια εποχή που οι πάντες παίζουν πελλόν [της Ευρωπαϊκής Ένωσης μη εξαιρούμενης] για τη περιοχή;

******************************
Υ.Γ.:
Θα ‘θελα όμως εν κατακλείδι να αναφέρω και κάτι άλλο – που δείχνει πόσο οξύμωρες καταστάσεις μπορεί να συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή. Χτες Σάββατο στην Λάρνακα, κάπου στον κύριο δρόμο προς το κέντρο, λίγο μετά το round about του Λιμανιού με πλησίασε μια παρέα από 5-6 άτομα ξένους ... Και μια κύρια [από τη παρέα] με ρώτησε [στ’ αγγλικά] πως μπορούν να πάνε στο κέντρο και στο Κάστρο [της πόλης]. Αφού τους εξήγησα [ένας μάλιστα από την παρέα μου είπε με σπαστά ελληνικά «ευκαριστώ» - αυτό μόνο ήξερε φαίνεται και μάλλον προσπαθούσε να ΜΕ εντυπωσιάσει] τους ρώτησα από που είναι και μου είπαν από το Ισραήλ ... Κι εδώ είναι το οξύμωρο και το σχιζοφρενικό: Ενώ η αεροπορία της χώρας τους μόλις χτες (ξανα)βομβάρδισε τη Γάζα, ενώ η Γάζα είναι αποκλεισμένη και απαγορεύεται στους οποιουσδήποτε να πλησιάσουν, αυτοί κυκλοφοράνε ελευθέρα με πλοία και βαπόρια [σε θάλασσες και ξηρές], χαιρόμενοι τη ζωή!

Anef_Oriwn
Κυριακή 30/5/2010

Ανάρτηση 37/2010* [κυπριακή, ιστορική, ανθρώπινη, τιμητική κι Αριστερή] Ο ματωμένος Μάης του 1958. Oι δολοφονίες Αριστερών από μασκοφόρους του Γρίβα.

[*Ετοιμάστηκε την Παρασκευή 21 του Μάη του 2010] ...
Ο Μάιος είναι για την Αριστερά [διεθνώς] ένας ξεχωριστός μήνας. Περιλαμβάνει δύο πολύ σημαντικές επετείους [που εορτάζονται με ιδιαίτερη λαμπρότητα και] που έχουν άμεση σχέση με το εργατικό/αριστερό κίνημα και την ιδεολογία της Αριστεράς: Την Πρωτομαγιά και την Επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης [που τιμάται στες 9 του Μάη – και επιφυλάσσομαι για ένα post, ειδικά φέτος που κλείνουν και 65 χρόνια από τότε]...
Για την κυπριακή Αριστερά όμως ο Μάης [αυτός του 1958] υπήρξε και ματοβαμμένος, τραγικός και καταθλιπτικός. Πέντε μέλη και στελέχη της Αριστεράς δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από μασκοφόρους κατόπιν εντολών του Γρίβα με την κατηγορία του προδότη.Μέχρι σήμερα οι περιώνυμοι και κατα τ’ άλλα λαλίστατοι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΔΕΝ μας έχουν πει με τεκμηριωμένα στοιχεία ποιους ή/και τι πρόδωσαν οι δολοφονημένοι Αριστεροί [κι αυτοί που δολοφονήθηκαν το Μάη του ’58, κι άλλοι πιο πριν κι άλλοι μετά].

[Να σημειώσω ότι έχω ξαναγράψει κείμενο στο Blog μου για το θέμα αυτό των δολοφονιών των Αριστερών ακτιβιστών πριν δύο χρόνια. Πρόκειται για την 3η ανάρτηση μου του 2008 - link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/05/3-195559-1958.html.
Επίσης για το ίδιο θέμα έχει κάμει και μια πολύ αναλυτική ανάρτηση ο Μιχάλης Μιχαήλ στο δικό του Blog το “Παντός Καιρού” – link: http://mihalismihail.blogspot.com/2008/05/1958.html].

Για την ιστορία να αναφέρω ότι οι εν ψυχρώ δολοφονηθέντες Αριστεροί [τον Μάη του 1958] ήταν οι:

1. Κυριάκος Πατατάς από την Πηγή. Στις 6.5.1958 μασκοφόροι τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν έξω από το σπίτι του. Ήταν παντρεμένος.

2. Σάββας Μένοικος από τις Γούφες. Στις 23.5.1958 ένοπλοι μασκοφόροι τον συνέλαβαν στο Λευκόνοικο, τον έδεσαν πάνω στον ευκάλυπτο της εκκλησίας και τον σκότωσαν με πέτρες. Ήταν παντρεμένος και είχε έξι παιδιά.

3. Δημήτρης Μάτσουκος από τη Γύψου. Στις 23.5.1958 μασκοφόροι μπήκαν σε καφενείο της Γύψου και τον σκότωσαν με όπλα. Ήταν παντρεμένος και είχε έξι παιδιά.

4. Ανδρέας Σακκάς από τα Πέρα Ορεινής. Στις 25.5.1958 ένοπλοι μασκοφόροι μπήκαν σε καφενείο του χωριού και τον σκότωσαν. Ήταν παντρεμένος και είχε εφτά παιδιά. Η γυναίκα ταυ ήταν ετοιμόγεννη.

5. Παναγιώτης Στυλιανού (Αρκοπάναος) από την Αχερίτου. Τον σκότωσαν με ρόπαλα στις 29.5.1958 μασκοφόροι. Ήταν παντρεμένος και είχε έξι παιδιά.

Επίσης να αναφέρω ότι την ίδια χρονιά [και μάλιστα την ίδια νύχτα, στες 21 του Γενάρη του 1958 – τυχαίο;] πυροβολήθηκαν και δολοφονήθηκαν τα στελέχη του ΑΚΕΛ, Μιχάλης Πέτρου στη Λύση [ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά] και Ηλίας Ττοφαρής στην Κώμα του Γιαλού [ήταν επίσης παντρεμένος και είχε δύο παιδιά] ...


Προσθήκη [29/5/2010 – 10:30 μ.μ.], [αφιερωμένη στον σχολιογράφο του Blog, ΚοκκινοΠίπερο (Κόκκινη Πιπεριά ή Red Pepper – link: http://www.blogger.com/profile/17649994346474338378):

Στις 29 του Μάη του 1958, ημέρα δολοφονίας του Αρκοπάναου, δολοφονήθηκε στη Λευκωσία από τους φασίστες της ΤΜΤ κι τουρκοκύπριος Αριστερός Αχμέτ Γιαχγιά, μέλος του Προοδευτικού Συλλόγου Τουρκοκυπριακής Νεολαίας.

Στην παρούσα ανάρτηση μου θα παραθέσω δύο κείμενα που αλίευσα από την “Χαραυγή” της Κυριακής 21 του περασμένου Μάρτη.
Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων αφορά κάποιες άγνωστες πτυχές και τραγικές συνέπειες εκείνων των εν ψυχρώ δολοφονιών. [Κάποιες – πολλές μάλλον - λεπτομέρειες τους παραμένουν μέχρι σήμερα άγνωστες ενώ οι βαθύτεροι λόγοι για τες δολοφονίες αδιευκρίνιστοι αν και υποψιασμένοι] ...
Το ένα κείμενο [το οποίο είδα και σ’ άλλη εφημερίδα – νομίζω στον “Πολίτη”] αποτελεί μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του Μιχάλη Πέτρου και αντικρούει ισχυρισμούς του Προέδρου των Συνδέσμων Αγωνιστών [της ΕΟΚΑ], του κου Θάσου Σοφοκλέους που διατύπωσε [μέσα στον Μάρτη] σε τηλεοπτική εκπομπή [στο πρόγραμμα της Ειρήνης Χαραλαμπίδου “Το συζητάμε”]. Το άλλο κείμενο αναφέρεται στες δυσκολίες που πέρασε η ορφανεμένη οικογένεια του δολοφονημένου Αντρέα Σακκά [χήρα σύζυγος και 8 παιδιά!] μετά τη δολοφονία του συζύγου και πατέρα τους.

“Αυτόπτης μάρτυρας: Αλήθεια και ψέματα για τον Μιχάλη Πέτρου”
[του Γιώργου Χατζηττοφή – “Χαραυγή” 21/3/2010, σελ. 16]

[Οι χρωματισμοί ειναι δικοί μου]

“Παρακολούθησα τη συζήτηση την περασμένη Δευτέρα από την τηλεόραση του ΡΙΚ στην εκπομπή της κ. Χαραλαμπίδου για τον αγώνα της ΕΟΚΑ και εξεπλάγην από την απάντηση του εκπροσώπου των Συνδέσμων Αγωνιστών κ. Θ. Σοφοκλέους στις τεκμηριωμένες αναφορές του κ. Πουμπουρή αναφορικά με τα κίνητρα των επιθέσεων ανδρών της ΕΟΚΑ εναντίον αριστερών στη Λύση και την Κώμα Γιαλού, τον Γενάρη 1958. Ο κ. Πουμπουρής στην ηχογραφημένη συνέντευξή του είπε ότι στις 2.1.1958 ο Γ. Γρίβας με επιστολή του προς τον Μακάριο έλεγε ότι με την επανέναρξη της δράσης της ΕΟΚΑ «θα βάλω χέρι αλύπητα και εις τους κομμουνιστάς προδότας». Σε λιγότερο από τρεις βδομάδες και συγκεκριμένα την 21.1.1958 έγιναν επιθέσεις στη Λύση όπου έχασε τη ζωή του ο γραμματέας της ΠΕΟ Λύσης Μιχάλης Πέτρου και τραυματίστηκαν άλλα τρία στελέχη της Αριστεράς και στην Κώμα Γιαλού όπου σκοτώθηκε ο Ηλίας Ττοφαρής και τραυματίστηκε σοβαρά ο αδελφός του Νίκος.
Ήμουν αυτόπτης μάρτυρας της επίθεσης των μασκοφόρων της ακροδεξιάς που έγινε στην πλατεία της Λύσης. Αρχικά ο σύν. Μιχάλης Πέτρου, που ήταν γραμματέας της ΠΕΟ, κτυπήθηκε εντελώς απρόκλητα από μασκοφόρο όταν τον ρώτησε: "Εσύ είσαι ο ανταποκριτής του ΤΑΣΣ; Εσύ πουλάς τη Χαραυγή;". Ο Μιχάλης που αιμορραγούσε στο μάτι έσφιξε την πληγή του, στάθηκε δίπλα μου και είπε σε έναν από τους μασκοφόρους που μας εξύβριζαν: «Αν είσαι άντρας βγάλ’ τη μάσκα και κάτσετε να μιλήσουμε». Τότε ο μασκοφόρος έβγαλε τη μάσκα και σχεδόν αμέσως έριξε μια ριπή που γάζωσε τον Μιχάλη από πάνω μέχρι κάτω. Έπεσε αιμόφυρτος στα πόδια μου. Επικράτησε πανικός και οι μασκοφόροι βρήκαν καταφύγιο σε σπίτι κοντά στην πλατεία. Από ό,τι μάθαμε αργότερα, εκεί σκέφτηκαν να πουν τις δικαιολογίες ότι τάχα ο Μιχάλης Πέτρου τους επιτέθηκε, είτε με μαχαίρι είτε με καρέκλα είτε προσπάθησε να αφαιρέσει τη μάσκα από τους μασκοφόρους. Ήταν όλα ψέματα. Ο Μιχάλης Πέτρου ήταν ένας συνετός σύντροφος και τον σκότωσαν γιατί ήταν Αριστερός. Πιστεύω ότι οι δύο επιθέσεις που έγιναν το ίδιο βράδυ την ίδια ακριβώς ώρα στη Λύση και στην Κώμα του Γιαλού, δεν ήταν τυχαίες αλλά μέρος ενός σχεδίου του Γρίβα να εξουδετερώσει την Αριστερά.
Ύστερα από μεγάλες εκδηλώσεις καταδίκης που οργάνωσε η Αριστερά αλλά και επικρίσεις από παράγοντες της Δεξιάς ο Γρίβας έστειλε στις 25.1.1958 επιστολή στον Μητροπολίτη Άνθιμο με την οποία επεξηγούσε ότι: «Οι κομμουνισταί είναι οι αντίπαλοί μας. Ενδείκνυται να τους εξοντώσουμε ως πολιτική οντότητα ώστε να μην είναι πλέον υπολογίσιμος δυναμένη διά των αποφάσεών της να επηρεάζει το εθνικόν ζήτημα...».
Αυτά και πολλά άλλα τεκμήρια από τα γραπτά του Γρίβα καταμαρτυρούν ότι τα κίνητρα των επιθέσεων κατά της Αριστεράς ήταν πολιτικά και απευθύνω έκκληση για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Και η απάντηση του κ. Σοφοκλέους σ’ αυτά τα τεκμήρια ήταν ότι πρόκειται για παραμύθια του κ. Πουμπουρή, ότι ο ίδιος φέρει ευθύνη που γίνονταν αυτά τα επεισόδια διότι οι αριστεροί κύκλωναν τους αγωνιστές για να τους βγάλουν τις μάσκες οι οποίοι αναγκάζονταν αμυνόμενοι να πυροβολούν.

Έμεινα λοιπόν κατάπληκτος από το μέγεθος της διαστρέβλωσης και τη φτώχεια των προσχημάτων. Όσον αφορά τον κ. Πουμπουρή συμφωνώ ότι έχει κάποια “ευθύνη”. Και αυτή συνίσταται στο ότι ως ηγέτης της Αριστεράς στην Αμμόχωστο εφαρμόζοντας την πολιτική του Κόμματός του διοχέτευσε την τεράστια αγανάκτηση των οπαδών του όχι προς την κατεύθυνση των αντιποίνων που θα οδηγούσαν σε εμφύλιο, αλλά προς την κατεύθυνση πολιτικών εκδηλώσεων καταδίκης των εγκλημάτων. Αυτή την “ευθύνη”, που αποτελεί στην πραγματικότητα τίτλο τιμής, συμφωνώ να του την καταλογίσουμε.
Γιώργος Χατζηττοφής
Λύση”

***************************
“Ήταν πραγματική ηρωίδα και μάνα
Σήμερα το ετήσιο μνημόσυνο της Μαρίας Σακκά στα Πέρα Ορεινήs.”
[του Χρήστου Μαυρή - “Χαραυγή” 21/3/2010, σελ. 16]

[Οι χρωματισμοί ειναι δικοί μου]

“Τελείται σήμερα Κυριακή από τον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσης, στα Πέρα Ορεινής το ετήσιο μνημόσυνο της Μαρίας Σακκά, συζύγου του Αντρέα Σακκά που δολοφόνησαν άνανδρα και αναίτια οι μασκοφόροι του Γρίβα και της ΕΟΚΑ στις 8/5/1958 στα πέρα ορεινός.
Η Μαρία Σακκά είναι μία ηρωίδα μάνα, πραγματική μάνα κουράγιο, γιατί, μετά τη δολοφονία του συζύγου της, παρέμεινε παντελώς μόνη και αβοήθητη μέσα στον κόσμο, με επτά ανήλικα μωρά στην αυλή της, ηλικίας από ενός μέxρι δέκα χρόνων, και ένα όγδοο, οκτώ μηνών, στην κοιλιά της.

Ήταν μια πραγματική ηρωίδα.
Και όμως, η Μαρία Σακκά, με χίλιες στερήσεις και κακουχίες, κατόρθωσε να αναθρέψει και να μεγαλώσει τα οκτώ παιδιά της τα οποία είδε, πριν κλείσει οριστικά τα μάτια της, όλα και σε αξιοζήλευτες θέσεις μέσα στην κυπριακή κοινωνία.
Πρόκειται για τον Ευθύμιο, την Χρυστάλλα, την Άννα, την Κατερίνα, τον Ηλία, το Βίκυ, την Νίκο και την Ευδοκία, που όταν, όπως αναφέραμε, οκτώ μηνών στην κοιλιά της μάνας της όταν οι δολοφόνοι σκότωσαν την πατέρα της.
Τέσσερα από τα παιδιά της Μαρίας Σακκά ζούνε σήμερα στα Πέρα Ορεινής, δύο στη Λευκωσία (στα Λατσιά και Στρόβολο), ένα στην Ψημολόφου και ένα Κλήρου.
«Για μένα η μάνα μου ήταν μια πραγματική ηρωίδα», δηλώνει στη “Χαραυγή” ο γιος της Ηλίας Σακκάς, που ήταν τότε έξι χρόνων όταν σκότωσαν τον πατέρα του. «Ήταν πραγματικά δυναμικό πλάσμα η μάνα μου. Της έδινε ο Θεός κουράγιο δύναμη και ζωή για να μας μεγαλώσει. Τώρα που έγινα και εγώ πατέρας και οικογενειάρχης, μπορώ να αντιληφθώ με τι δυσκολίες και κόπους μάς μεγάλωσε n μάνα μου αλλά και τι σωστό ανατροφή μάς έδωσε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σωστά μένα στην κοινωνία!».

Θέλαμε 3-4 ψωμιά το βράδυ.
Και συνεχίζει: «Παρά την πίκρα και τον καημό της από τον άδικο χαμό του πατέρα μου, αλλά και τις άπειρες δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει, δεν τα έβαλε κάτω. Ήξερε ότι έπρεπε να το βγάλει πέρα μόνη της. Γι’ αυτό αναγκάστηκε να δουλέψει σκληρά, κάνοντας όποια δουλειά της πρότειναν. Κι αυτό για να βγάλει μερικά σελίνια για να μιας αγοράσει ψωμί να φάμε. Να φαντασθείτε, πως κάθε βράδυ χρειαζόμασταν 3-4 ψωμιά για να χορτάσουμε την πείνα μας. Και ο μπακάλης δεν της έδινε τα ψωμιά, αν δεν έπαιρνε πρώτα τα χρήματα».
Όπως μας είπε ο Ηλίας, η μάνα του, για να τους ζήσει, αναγκάστηκε να δουλέψει αρκάτρια στους δρόμους, μισταρκός σε μεγάλους γαιοκτήμονες θερίζοντας ή μαζεύοντας λουβιά ή κάνοντας διάφορες άλλες δουλειές.

Όλοι ήθελαν να την εκμεταλλευτούν.
«Παρόλο που ήμασταν μικρά παιδιά», λέει, «ζούσαμε λεπτό προς λεπτό τα βάσανα και τις δυσκολίες της. Δυστυχώς, όλοι ήθελαν να την εκμεταλλευτούν. Ήθελαν να τους δουλεύει όλη τη μέρα ακόμη και τη νύκτα, δίνοντάς της πενταροδεκάρες. Δεν Θα ξεχάσω κάποια μέρα, που πήγα να τη συναντήσω εκεί που δούλευε εργάτρια μέσα στο δρόμο. Ήταν χειμώνας και παγωνιά. Για να προστατευθεί από το κρύο είχε καλύψει και δέσει το κάτω μέρος του σώματός της αλλά και τα πόδια της με μεγάλα χαρτόνια».

Ο Αντρέας Σακκάς όταν μόλις 35 χρόνων όταν τον δολοφόνησαν οι μασκοφόροι του Γρίβα και της ΕΟΚΑ, μέσα στον καφενέ του χωριού του και δίπλα από το σπίτι του. Ήταν εργολάβος στο επάγγελμα και εκείνες τις μέρες προσπαθούσε να κτίσει ένα καινούργιο και πιο μεγάλο σπίτι στο χωριό του για να στεγάσει την πολυμελή οικογένειά του. Το παλιό σπίτι του όταν σε άθλια κατάσταση και επιπλέον δεν μπορούσε να τους χωρέσει όλους.

Του έριξαν 35 σφαίρες.
Στις 8/5/1958 το βράδυ, γύρω στις οκτώ, μπήκαν στο καφενείο του χωριού τρεις μασκοφόροι, οι οποίοι ρώτησαν ποιος είναι ο Σακκάς. Ο Αντρέας αμέσως σηκώθηκε όρθιος και απάντησε «εγώ είμαι ο Σακκάς». Αντιλήφθηκε ότι όταν αποφασισμένοι να τον δολοφονήσουν. «Εφόσον θέλετε να με δολοφονήσετε, πρέπει να μας πείτε και σε τι έφταιξα», τους είπε. Οι μασκοφόροι δεν απάντησαν, παρά μόνο διέταξαν τους υπόλοιπους θαμώνες του καφενέ να γυρίσουν προς τον τοίχο, με τα χέρια υψωμένα. Και αμέσως άρχισαν να πυροβολούν τον Σακκά. Του έριξαν 35 σφαίρες με αυτόματα όπλα.
«Τα έχω όλα αποτυπωμένα στο μυαλό μου, όπως μαυρόασπρη φωτογραφία», αφηγείται ο Ηλίας. «Παρόλο που ήμουν έξι χρόνων, τα θυμάμαι όλα. Όταν ακούσαμε τους πυροβολισμούς, εγώ και η μάνα μου τρέξαμε προς τα έξω, προς τη μεριά του καφενέ, όπου είδα τον πατέρα μου να βρίσκεται σκοτωμένος πάνω στα σκαλιά του καφενέ, με το κεφάλι του προς το κάτω. Του έριζαν 35 σφαίρες Ήταν πνιγμένος στα αίματα».Η Μαρία Σακκά έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 χρόνων, στις 8/4/2007. «Έφυγε με τον καημό και την πίκρα που δεν μπόρεσε να δικαιώσει τον άντρα της και την οικογένειά της», λέει με πόνο ο Ηλίας Σακκάς.”

*****************************
Τι άλλο να προσθέσω ΕΓΩ, ένας “ανθέλληνας” και “άπατρις” αριστερίζων Ιστολόγος;

Σίγουρα στον Αγώνα της ΕΟΚΑ υπάρχουν πολλές ηρωικές στιγμές. Όμως υπάρχουν και σκοτεινές κι ανεξιχνίαστες πλευρές και χοντρά λάθη [σημ.28/5/201- 11:35 μ.μ.: και "εγγλήματα" - όπως σωστα επισημαίνει ο Aceras σε σχόλιο του], που είναι καιρός πλέον να φωτιστούν – «να γενούν τα σκοτάδια φως»!

Για τον πρόλογο, το scanάρισμα των κειμένων από τη “Χαραυγή”,
και το σχόλιο στο τέλος,
Anef_Oriwn
Παρασκευή 21/2/2010

Ανάρτηση 36/2010 [αρχαιοελληνική, “ελληνοχριστιανική” κι απομυθοποιητική] – Οι χριστιανικές βαρβαρότητες ενάντια στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό ...

{Εισαγωγή και περίληψη από το προηγούμενο:

Στην προηγούμενη ΜΑΣ ανάρτηση με αρ.  35/2010 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/352010.html] και εξ αφορμής και της θρησκευτικής εορτής των Μέγα και Θαυματουργών Αγίων της Ορθοδοξίας, Κωνσταντίνου και της μητρός αυτού Ελένης [Μεγάλ’ η χάρη τους!], καταπιαστήκαμε [η αυτού Εξοχότης ο Εαυτός ΜΑΣ, δηλ. ΕΓΩ, «ενας συνηθης αθεος κομμουνιστης στρατευμενος απο το τουρκοφιλο ακελ για να χτυπησει βαθια την εκκλησια της κυπρου» - όπως επί λέξει με χαρακτήρισε κάποιος Ανώνυμος σχολιογράφος σε εκεί σχόλιο του], με κάποιες άλλες πτυχές του βίου και της πολιτείας [και των “κατορθωμάτων”] των εν λόγω “Αγίων”.
Ως ήταν φυσικό οι “βέβηλες” αποκαλύψεις που κάναμε και οι αντισυμβατικές και αιρετικές τοποθετήσεις ΜΑΣ, προκάλεσαν και κάποιες (επι)κρίσεις, αντιδράσεις και ενστάσεις [κάποιες ήταν ήπιες, αλλά  υπήρξαν και πιο έντονες και αφοριστικές].
Ως συνέχεια, λοιπόν, της προηγούμενης ανάρτησης ΜΟΥ και συνεπεία των [κριτικών] σχολίων της αγαπητής Blogger “κι αγνάντευε...” [link: http://www.blogger.com/profile/08706951526253358743] παραθέτω ένα κείμενο από την εβδομαδιαία ελληνική πολιτικο-σατιρική εφημερίδα “το ΠΟΝΤΙΚΙ” [καμία σχέση με την κυπριακή κιτρινο-ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδα]. Το κείμενο αυτό έχει ως θέμα τες σφαγές σε βάρος των εθνικών [ειδωλολατρικών] πληθυσμών και τες καταστροφές μνημείων του αρχαιοελληνικού πολιτισμού από την πολιτική και εκκλησιαστική εξουσία των πρώιμων βυζαντινών χρόνων όταν ο Χριστιανισμός μετατρεπόταν σε επίσημη πλέον θρησκεία της μετέπειτα Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

[Ένα άλλο δικό μου κείμενο που είχα ετοιμάσει με σχόλια πάνω σ’ ένα άρθρο για την “εκ περιτροπής προεδρία” του δικηγόρου Νίκου Κληρίδη που δημοσιεύτηκε στον “Πολίτη” της Κυριακής 16 του Μάη – link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=946197&-V=archivearticles – και προγραμμάτιζα να το αναρτήσω σήμερα, μετατίθεται για ευθετότερο χρόνο]}

**********************************
“Μια πολιτισμική γενοκτονία που βαφτίστηκε «ελληνοχριστιανικός πολιτισμός»”“Αρχαίο πνεύμα αθάνατο – αφανισμένο.”
[Κείμενο ιστορικό και αποκαλυπτικό από την ελληνική πολιτικο-σατιρική εφημερίδα “το ΠΟΝΤΙΚΙ” της Πέμπτης 8 Απριλίου του 2010 – σελ. 54 και 55 - Οι επιχρωματώσεις ειναι δικές μου].

“Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου “Η λεηλασία και καταστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων” που κυκλοφορεί τις εκδόσεις “Πιρόγα”.

Μετά τη ρωμαϊκή θεομηνία που σάρωσε τους ελληνικούς καλλιτεχνικούς θησαυρούς επέρχεται ο χριστιανικός τυφώνας, η νέα συμφορά για τα ανεπανάληπτα δημιουργήματα του κλασσικού πολιτισμού. Πραγματικά, οι τρομακτικότεροι βανδαλισμοί κατά των αρχαiων ελληνικών μνημείων και έργων τέχνης θα διαπραχθούν μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού σε Ανατολή και Δύση. Οι καταστροφές των κατακτητικών εκστρατειών και των πολεμικών συγκρούσεων από Πέρσες, Ρωμαίους, Φράγκους, Οθωμανούς είναι ασήμαντες αν συγκριθούν με τον αφανισμό των καλλιτεχνxών θησαυρών στους πρώτους πέντε χριστιανικούς αιώνες. Πυρ και σίδηρος για τους αρχαίους ναούς και τα αγάλματα, για τα κλασσικά κείμεvα και τις βιβλιoθήκες. Ήταν οι χειρότεροι σι βανδαλισμοί της ιστορίας. Η πολιτική και εκκλησιαστική εξουσία δεν στάθηκε ικανή να διαχωρίσει τη θρησκευτική πίστη από την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία. Η απόρριψη της παλαιάς θρησκείας συνακολουθείται από τον διωγμό και τον όλεθρο του αρχαίου πολιτισμού. Με εντολή ή συνεργεία των ηγεμόνων του κράτους και της εκκλησίας, οι νεοπροσύλητοι χριστιανοί συντρίβουν με σφύρες ή πυρπολούν έργα τέχνης, γκρεμίζουν μνημεία, ρίχνουν στο χυτήριο τα χρυσά και αργυρά καλλιτεχνήματα.

Οι αρχαίοι ναοί, όταν δεν κατεδαφίζονται ή δεν κατερειπώνονται με την αφαίρεση της στέγης, μετατρέπονται σε χριστιανικές εκκλησίες. Αλλά όχι όλες. Όπως είναι γνωστό, ο προορισμός του αρχαίου ελληνικού τεμένους δεν ήταν η συγκέντρωση πιστών στο εσωτερικό αλλά η εκπλήρωση ορισμένων θρησκευτικών τελετουργιών. Περιορισμένος ο χώρος δεν επαρκούσε για μεγάλη σύναξη, για λειτουργίες και κηρύγματα. Σε χριστιανικούς ναούς θα διαμορφωθούν κυρίως οι βασιλικές, τα ορθογώνια ρωμαϊκά αρχιτεκτονήματα με τις εσωτερικές στοές και κλίτη.

Η επικράτηση του χριστιανισμού δεν έγινε παντού με ελεύθερο και ειρηνικό ενστερνισμό των νέων θρησκευτικών ιδεών αλλά και με βίαιη παρέμβαση της εξουσίας, με τρομοκρατία και ωμότητες, το ίδιο αποτρόπαιες με τις ρωμαϊκές κακουργίες εναντίον των χριστιανών.
To πέρασμα από τη μια θρησκεία στην άλλη συνοδευόταν από αναστατώσεις και κρίσεις κοινωνικές, πολιτικές, ηθικές με θύματα τα μνημεία ενός περίλαμπρου πολιτισμού. Επιβάλλεται γι’ αυτό μια σύντομη επισκόπηση της μεγάλης Αλλαγής που σημειώθηκε στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες και μια περιγραφή του δερματικού σκηνικού.

Η μελέτη των πηγών οδηγεί στη θλιβερή διαπίστωση ότι οι θησαυροί του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που είχαν διασωθεί από τη ρωμαϊκή διαρπαγή αντιμετώπισαν το καταστροφικό χριστιανικό μένος σε Ανατολή και Δύση. Οι σύμφορες που προκάλεσε το χριστιανικό ιερατείο ξεπερνούσαν συχνά τα δεινά που επέφεραν οι βαρβαρικές επιδρομές. Χωρίς τον καταστροφικό ζήλο της νέας εξουσίας - πολιτικής και εκκλησιαστικής- τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης θα έλαμπαν ακόμα ακέραια - με τη φθορά που επιφέρουν ο χρόνος και τα φυσικά στοιχεία - και όλα τα έργα των αρχαίων διανοητών θα επιζούσαν, κτήμα της ανθρωπότητας.

Σε αντίθεση με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, που όχι μόνο ανεχόταν τις ξένες λατρείες αλλά υιοθετούσε αλλόφυλες θεότητες - δεν υπήρχε άλλωστε ούτε δογματικό πλαίσιο ούτε εξουσία του ιερατείου - χριστιανοί αρχηγοί και ιεραπόστολοι επέδειξαν πνεύμα φανατισμού και αδιαλλαξίας που οδηγούσε συχνά σε εξόντωση των αντιφρονούντων και εξαφάνιση των θρησκευτικών τους συμβόλων. Ακολουθούσαν την εβραϊκή παράδοση της ιδεολογικής μονοκρατορίας. Ο προφήτης Ηλίας με θεϊκή εντολή θανατώνει τους ιερείς του Βάαλ, θεού των Φοινίκων και των Χαναναίων. «Και είπεν Ηλιού προς τον λαόν, συλλάβετε τoυς προφήτες του Βάαλ, μηδείς σωθήτω εξ αυτών - και συνέλαβαν αυτούς και κατάγει αυτούς Ηλιού εις τον χείμαρρον Κισσών και έσφαξεν αυτούς εκεί». Οι Έλληνες όμως είχαν εντάξει τον Βάαλ στον δικό τους θρησκευτικό κύκλο ταυτίζοντάς τον με τον Κρόνο και τον Δία.

Στους πρώτους τρεις αιώνες ο χριστιανισμός θα παραμείνει μειοψηφία στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Το ρεύμα θα δυναμώσει όταν θα ανακηρύξει ο Κωνσταντίνος τον χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους. Ωστόσο η νέα θρησκεία δεν διαδόθηκε με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλες τις περιοχές. Είχε θερμές απηχήσεις περισσότερο στους ελληνόφωνους πληθυσμούς παρά στους Λατίνους, περισσότερο στα αστικά κέντρα παρά στις αγροτικές περιοχές, περισσότερο στις κατώτερες και μεσαίες τάξεις παρά στις ισχυρές και προνομιούχες.
Οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών, πιστοί πάντοτε στις παραδόσεις, αντιστέκονται εμμένοντας στην πατροπαράδοτη πίστη και ιδεολογία. Ακόμα και στον έκτο και έβδομο αιώνα η παλαιά λατρεία ήταν ακόμα ζωντανή στους αγροτικούς πληθυσμούς που θεωρούσαν τους αρχαίους θεούς προστάτες της παραγωγής, των κοπαδιών και της υγείας.

H αγροτική μάζα ήταν αδρανής και παθητική μ’ όλο που την απομυζούσαν η κρατική εξουσία και οι φεουδάρχες Υποτασσόταν χωρίς αντίσταση στους δυνάστες της. Το 90% των αυτοκρατορικών πόρων επί ρωμαιοκρατίας προερχόταν από τους αγροτικούς φόρους, και τα πλούτη των ανωτέρων τάξεων από την εκμετάλλευση των δουλοπάροικων στις γαιοκτησίες.

Σπανιότατες οι εξεγέρσεις πληθυσμών της υπαίθρου. Όταν στον Δ΄ αιώνα απαγορεύθηκε η αρχαία λατρεία κει διατάχθηκε το κλείσιμο ή η κατεδάφιση των ναών και η καταστροφή των αγαλμάτων σε ελάχιστες περιπτώσεις εκδηλώθηκε δυναμική αντίδραση στις επιδρομές κατά των ιερών. Η διεισδυση του χριστιανισμού στον αγροτικό κόσμο θα προχωρήσει με αργούς ρυθμούς και θα ολοκληρωθεί στον Ζ΄ αιώνα.
Επειδή δεν υπήρχαν στις αγροτικές περιοχές συμπαγείς πληθυσμοί για να προβάλουν αντίσταση, οι χριστιανοί ιεραπόστολοι, με τις ένοπλε ακολουθίες τους κατέστρεφαν κατά τις προσηλυτιστικές εκστρατείες όλα τα σύμβολα των αλλοθρήσκων. Κατακρήμνιζαν τα ιερά, εστίες λατρεiας από γενιά σε γενιά, τρομοκρατούσαν τους γεωργούς, ερήμωναν την ύπαιθρο, σκόρπιζαν την απόγνωση, προκαλούσαν κοινωνική αναστάτωση και οικονομική κρίση. Έπεφτε η παραγωγή περιορίζονταν τα κρατικά έσοδα, στέρευε η κυριότερη πηγή φορολογίας.
Τις τραγικές συνέπειες των χριστιανικών επιδρομών στις αγροτικές περιοχές κaταγγέλλει ο Λιβάνιος στην περίφημη επιστολή του προς τον Θεοδόσιο Α΄. «Σαρώνουν τα πάντα σαν αφηνιασμένοι χείμαρροι και ερημώνουν την ύπαιθρο. Οι vαoί, αυτοκράτορά μου, είναι κτίσματα των αγρών, η ψυχή τους. Αυτές οι αγριότητες αφανίζουν τoυς γεωργούς, τoυς εξαθλιώνουν καθώς χάνουν το θάρρος τους. Και το αποτέλεσμα: ξεπέφτουν οι χωρικοί, χάνει το δημόσιο.»

[Σημείωση Ιστολόγου: Ο Θεοδόσιος ο Α΄ το 324 διέταξε την κατεδάφιση ή το σφράγισμα εθνικών ιερών. Επίσης υπόγραψε την κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων, των Μυστηρίων της Ελευσίνας, την απαγόρευση των θεατρικών παραστάσεων, το κλείσιμο του Σεραπείου – μεγάλος ναός στην Αλεξάνδρεια - τις σφαγές στην Αλεξάνδρεια και έδωσε διαταγή, όταν ξεσηκώθηκε ο λαός της Αντιοχείας – λόγω της βαριάς φορολογίας, της πείνας και των καταπιέσεων - να γκρεμίσουν την πολιτεία, ενώ τι έγινε δεν περιγράφεται].

Οι τοπικές εκκλησιαστικές Αρχές στρέφονταν εναντίον των ανυπεράσπιστων καλλιεργητών και χάλκευαν ψευδείς κατηγορίες για τη δήμευση των αγρών τους. Aπο τη μια μεριά οι εργατικές μέλισσες, γράφει ο Λιβάνιος, κι από την άλλη οι κηφήνες. Επιχειρούν τον βίαιο προσηλυτισμό, εισορμούν στα χωριά και με το πρόσχημα του «σωφρονισμού» επιδίδονται σε ληστείες.

Αυτές oι βαρβαρότητες προκάλεσαν oυσπειρώσεις και αντίσταση των γεωργικών πληθυσμών. Ανησυχώντας η εκκλησιαστική ηγεσία απευθύνεται στην αυτοκρατορική εξσυσiα και εισηγείται του βίαιο προσηλυτισμό των
Αγροτών. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος καλεί τους γαιοκτήμονες του Βυζαντίου να εκχριστιανίσουν τους δουλοπάροικους και κολήγους στα φέουδά τους. να προσλάβουν ιερείς και να χτίσουν εκκλησίες. Ο διαβόητος Ιωάννης της Εφέσου (ΣΤ΄ αι.) καυχιέται ότι κατά την προσηλυτιστική του εκστρατεία - με την τρομοκρατία και τον κνούτο - βάφτισε 70.000 ειδωλολάτρες. Στη Δύση, ο πάπας Γρηγόριος, ο επιλεγόμενος Μέγας (Ε΄ αι.), διαπίστωσε ότι στη Σαρδηνία οι χωρικοί δωροδοκούσαν καταβάλλοντας ένα είδος φόρου, τον κυβερνήτη του νησιού, για να συνεχίζουν ανενόχλητοι την παραδοσιακή τους λατρεία.

Συχνά η πολιτική και εκκλησιαστική εξουσία εξαπέλυε άγριους διωγμούς των πιστών της παλαιάς θρησκείας επιστρατεύοντας η συκοφαντία. Επειδή απαγορεύονταν με διάταγμα του Κωνσταντίνου, οι θυσίες στα ιερά με την απειλή δημεύσεως περιουσιών, πολλοί χριστιανοί, όπως γράφει ο Λιβάνιος, κατέφευγαν σε ψευδείς καταγγελίες για να ενοχοποιήσουν τους αγρότες. Μαζεύονταν σι γεωργοί για να διασκεδάσουν και έσφαξαν ένα αρνί ή ένα μοσχάρι. Αμέσως οι χριστιανοί τoυς κατηγoρούσαν ότι «έθυσαν», ότι έκαναν ειδωλολατρική θυσία παραβιάζοντας τον αυτοκρατορικό νόμο. Αν μάλιστα τραγουδούσαν αντιμετώπιζαν τη βαρειά κατηγορία ότι ανέμελπαν ύμνους στους αρχαίους θεούς.

Τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονταν και οι αναπότρεπτες κοινωνικές αναταραχές έπαιζαν πρωταρχικό ρόλο στην αναμέτρηση των δύο θρησκειών και υποδαύλιζαν τους βανδαλισμούς. Αυτή την πλευρά των αντιθέσεων - τα οικονομικά συμφέροντα - αποκαλύπτει η εχθρότητα που αντιμετώπισε ο απόστολος Παύλας κατά την προσηλυτιστική του περιοδεία στη M. Ασία. Στην Έφεσο ξεσηκώθηκε μέγα πλήθος και εμπόδισε την είσοδό του στο θέατρο. Γιατί; Κάποιος Δημήτριος «αργυροκόπος» που διατηρούσε βιοτεχνία κατασκευής ομοιωμάτων του ναού της Αρτέμιδος και απασχολούσε μεγάλον αριθμό τεχνιτών, συγκέντρωσε τους εργαζόμενους και τους προειδοποίησε ότι κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι αν επικρατήσει ο χριστιανισμός. Το ιερό της Εφέσου θα σβήσει και θα δυστυχήσουμε. Η πόλη αναστατώθηκε. «Ακούσαντες δε και γενόμενοι πλήρεις θυμού έκραζαν λέγοντες: Μεγάλη η Άρτεμις Εφέσου». Ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι «και επλήσθη η πόλις όλη συγχύσεως ώρμησαν δε ομοθυμαδόν εις το θέατρον».Ο Λιβάνιος, στην έκκλησή του προς τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο για προστασία των αρχαίων μνημείων και έργων τέχνης από τις βαρβαρότητες των χριστιανών, υπενθυμίζεί τους διωγμούς των αλλοθρήσκων ιερών από τον Κωνσταντίνο. Δεν περιορίσθηκε στις βεβηλώσεις και ανατροπές βωμών και στον εμπρησμό και τα κλείσιμο των αρχαίων ιερών αλλά και μετέτρεψε ναούς σε πορνεία. Καταγγέλλει επίσης ότι ο διωγμός της παλαιάς θρησκείας είχε ταπεινά ελατήρια. Απέβλεπε δηλαδή στην αρπαγή της περιουσίας των αρχαίων ναών και διανομή της στους ευνοουμένους της εξουσίας.

Οι ιεράρχες και ιεραπόστολοι εμπνέονταν στο μένος τους κατά των αγαλμάτων και έργων τέχνης της παλαιάς θρησκείας από την ιδεολογία της εβραϊκής λατρείας που καταδίκαζε τα «είδωλα», τον ανθρωπομορφισμό. την αναπαράσταση μορφών με άψυχη ύλη. «Επικατάρατος πας άνθρωπος ος ποίησει, γλυπτόν και χωνευτόν, βδέλυγμα Κυρίω έργον χειρών τεχνίτου». Παραμερίζοντας τη διδασκαλία της ευαγγελικής αγάπης, του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης, επικαλούνται την μήνιν του ιουδαϊκού θεού κατά των λατρευτικών αντικειμένων των άλλων θρησκειών, τις αρές των προφητών και τις αγριότητες των εγκόσμιων ηγεμόνων. «Και ελάλησε Κύριος: Αφανίστε όλα τα αγάλματα από μέταλλο και λίθο. Και εγένετο λόγος Κυρίου: Να συντριβούν όλα τα γλυπτά της Σαμάρειας, να καταστραφούν οι εικόνες και τα αγάλματα. Τάδε λέγει Κύριος. Καταθρυμμάτισε και λίχνισε τα επιχρυσωμένα και επάργυρα αγάλματα και πέταξέ τα σαν κοπριά».
Και η φωνή του Ησαΐα: «Τα αγάλματα να πελεκηθούν όπως τα δέντρα στο δάσος. Όλα τα αγάλματα στη φωτιά. Γιατί δεν είναι θεοί αλλά χειροποίητα αντικείμενα, ξύλα και πέτρες.» «Λέγει Κύριος Σαβαώθ: Θα εξαφανίσω ακόμη και τα ονόματα των αγαλμάτων, για να σβήσουν ολότελα από τη μνήμη». Δεν θα καταστραφούν μόνο τα αγάλματα σας αλλά και οι θεοί σας. O βασιλιάς Ιωσίας αναλαμβάνει εκστρατεία αφανισμού των αλλόθρησκων λατρευτικών συμβόλων. Γκρεμίζει τους βωμούς, κόβει τα ιερά άλση, θερίζει και τσακίζει τα αγάλματα, καίει τα οστά των ιερέων στους βωμούς, κονιορτοποιεί τα γλυπτά. Ένας άλλος βασιλιάς, ο Ασά, γκρέμισε το λατρευτικό άγαλμα της Αστάρτης.
Οι ιεραπόστολοι των πρώτων χριστιανικών αιώνων καλλιεργούσαν το μίσος αλλά και τον τρόμο για την παλαιά θρησκεία και τα σύμβολά της. Διαβεβαίωναν τους πιστούς ότι τα αγάλματα των θεών έκρυβαν επικίνδυνους δαίμονες. Ταύτιζαν μάλιστα την ειδωλολατρία με την κλασσική παιδεία. Με αποτέλεσμα πολλοί Χριστιανοί να απορρίπτουν με αποστροφή τον προγονικό πολιτισμό, τα επιτεύγματα του ελληνικού πνεύματος και των τεχνών. Όποιος μελετούσε τα αρχαία κείμενα έπαιζε με τη φωτιά...”

για το scanάρισμα του κείμενο από το “ΠΟΝΤΙΚΙ”
[και την επεξεργασία του – γιατί δεν βγήκε καλά],
καθώς και για την εισαγωγή και τα σχόλια,
Anef_Oriwn
24/5/2010

Ανάρτηση 35/2010* [“εορταστική”, “τιμητική”, αλλά και βεβηλη, αμαρτωλή και αθεόφοβη] – Περί του Κωνσταντίνου του “Μέγα” και Αγ(ρ)ίου ο λόγος...

[*Γράφτηκε την Πέμπτη 13/5/2010] ...

Προειδοποιούνται οι «Έλληνες, Χριστιανοί κι Ορθόδοξοι», ότι η ανάγνωση και μόνο του πιο κάτω κειμένου μπορεί να διαταράξει πολύ σοβαρά τες θρησκευτικές/πνευματικές τους ισορροπίες.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το ορθόδοξο εορτολόγιο [και το νέο ημερολόγιο] την επόμενη Πέμπτη είναι των Α(γ)ρίων Κωνσταντίνου και [και της μητρός αυτού] Ελένης... [Μεγάλ’ η χάρη ΤΟΥΣ και Βοήθεια ΣΑΣ!] ... Ρωμαίοι μεν αμφότεροι, αλλά ελληνοποιηθέντες δε ...

Κατ’ αρχάς να ευχηθώ στον φίλτατο Κώστα [πολύ καλό φίλο από τα παλιά – από τες εποχές τες φοιτητικές] Χρόνια Πολλά τζιαι Καλά, να Ζήσει! [Σίγουρα ΔΕΝ με διαβάζει – ιδέα ΔΕΝ θα έχει για την ύπαρξη του Blog μου, αλλά μια τζιαι θα κάμω ανάρτηση σχετική μ’ αυτή τη θρησκευτική γιορτή είπα να στείλω και τις ευχές μου στους αγαπητούς φίλους που γιορτάζουν - είτε θρησκεύουν αυτοί, είτε όχι]... Ελένην [ωραία ή μη] ΔΕΝ έχει στο κοντινό μου περιβάλλον για να τρέξω να της ευχηθώ - μετά λουλουδικών και ασπασμών. [Και η Μενεγάκη μακριά είναι, ρε γαμώτο, να της ευχηθούμε και να εισπράξουμε και κανένα φιλάκι!] Πως είπατε, γιορτάζει και η Ελένη η Θεοχάραινα; Μππρρρρρρρρρ ... Είναι και η Ελένη η Ελενάρα, η Δημάρχαινα της Λευκωσίας [που εν τζιαι δική ΜΑΣ], αλλά κι αυτή δεν είναι κοντά...

Και τώρα στο ψητό [μετά τα ορεκτικά], για τον Κωνσταντίνο τον αγιοποιηθέντα και μεγαποιηθέντα! Πιο κάτω θα παραθέσω σύντομο [σχετικό με το Κωνσταντίνο] απόσπασμα από το υπό μελέτη, επεξεργασία και συγγραφή [αιρετικό] “έργο” μου [υπό τον τίτλο] “Βίοι Αγ(ρ)ίων κι άλλες Άγ(ρ)ιες ιστορίες”. Να αναφέρω ότι υπό συγγραφή βρίσκεται κι έτερο άκρως ανατρεπτικό έργο μου – κι αυτού θρησκευτικού περιεχομένου – υπό τον ευφάνταστο τίτλο “Βι(β)λικές ιστορίες ή Ιστορίες βιβλικές, πικάντικες και σχεδόν πορνογραφικές” … 

**************************** [Συμπληρωματικό σχόλιο 22/5/2010: 
Έτσι για να δικαιώνουμε τζιαι τους ... “νούνους” (ΜΑΣ) που ΜΑΣ βάφτισαν «πορνοσάτιρους» - το «–τι» με ιώτα όμως - γιατί σατιρίζουμε τα «πορνό» ή/και γιατί ξεκινούμεν τες σάτιρες πορνόν πορνόν δηλ. πρωί πρωί. Που ‘στε [πούστε!] ακόμα που σκέφτομαι να παραλάβω – σατιρικώς εννοώ - και τες ... “εθνικές” ΜΑΣ πουτάνες!]

***************************** [Κάποτε, τον καιρό που ήμουν φοιτητής, διάβασα ένα βιβλίο/μελέτη για τη Βίβλο κάποιου ξένου συγγραφέα, όπου ο τελευταίος χαρακτήρισε τη Βίβλο ως ένα βιβλίο γεμάτο αίμα, σεξ και απληστία, γι’ αυτό και είπα να το διερευνήσω περαιτέρω - εν καιρώ το δέοντι] ...

Σίγουρα οι πιστοί [πάσης φύσεως και ποιότητας] βλέπουν και αποδέχονται [δογματικά και χωρίς προβληματισμό και συζήτηση – γιατί έτσι τους εμάθαν] τα θετικά του βίου των “Αγίων” της Εκκλησίας – τον μοναχικό τους βίο, το “θεόπνευστο” πνευματικό τους έργο, θεάρεστες πράξεις, τα “θαύματα” που επιτέλεσαν εν ζωή και επιτελούν και μετά θάνατο [άλλο ανέκδοτο κι αυτό καθώς άμα τα μελετήσεις αποδεικνύονται μούσι!] ...
Γι’ αυτό και ο Κωνσταντίνος ο καλούμενος Μέγας και Άγιος (κάποιος ειδικός επί των αγιοποιήσεων μπορεί να εξηγήσει και σε ΜΕΝΑ, τον αδαή κι “άπιστο Θωμά” να μου εξηγήσει γιατί;) δεν αποτελούσε εξαίρεση. Αφού σκότωσε, έσφαξε, λεηλάτησε και διάφορα άλλα τοιούτου είδους “μικροπαραπτώματα”, κατέφυγε στα ιερατεία επιδιώκοντας άφεση αμαρτιών. Εδώ πάει γάντι και ένα τραγουδάκι της Αρλέτας που λέει [link: http://www.youtube.com/watch?v=OecIHzEwhDw&feature=related] : “Προχθές αργά στο μπαρ «Το ναυάγιο», βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο, καθότανε στο διπλανό σκαμπό και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό … Και μου είπε εγώ τους, αγαπάω τους κολασμένους, αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις. Ε, κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις ...”! [Κι ο Κωνσταντίνος διέπραξε όχι απλά αμαρτήματα αλλά εγκλήματα και μάλιστα ουκ ολίγα και αμελητέα! Και σήμερα λέγεται και πιστεύεται ότι κάμνει τζιαι θαύματα ομού μετά της αγ(ρ)ίας αυτού μητρός].Πιο κάτω θα παραθέσω κάποια σημαντικά και ενδιαφέροντα στοιχεία περί του Κωνσταντίνου του σπουδαίου αυτού προσώπατου της Ορθοδοξίας [και τα οποία πολύ πιθανόν να ΣΑΣ σηκώσουν και την ... τρίχα – όπου κι αν έχετε αυτή!]:


********************
Περί του Κωνσταντίνου τον “Μέγα” και “Αγίου” το ανάγνωσμα.

Ο Κωνσταντίνος ήταν νόθος γιος του Αυτοκράτορα Κωνστάντιου του Χλωρού από τη σχέση του με την παλλακίδα Ελένη [την μετεξελειχθείσα σε Αγία] με την οποία συζούσε όντας ακόμα παντρεμένος με άλλη. [Παλλακίδα ήταν η γυναίκα που συζούσε με έγγαμο άντρα!].

Ο Κωνσταντίνος είχε αποκτήσει από την πρώτη του σύζυγο τον Κρίσπο και από την δεύτερη την Φαύστα άλλους τρεις. [Οι αυτοκράτορες δεν είχαν πρόβλημα να παντρεύονται όποια ήθελαν και όποτε ήθέλαν ή να έχουν παλλακίδες. Αν η νόμιμη τους σύζυγος δεν πέθαινε κανονικά – από αρρώστια ή πάνω σε καμιά γέννα τότε αποδημούσε εις κύριο είτε με το ζόρι είτε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Έτσι δεν είχαν να σκέφτονται για τα δικηγορικά έξοδα σε περίπτωση διαζυγίου ή για καταβολή διατροφών].{Ας μην ξεχνάμε και τη δικιά μας - από τον καιρό της μεσαιωνικής Κύπρου [τη λατινοκύπρια] Ιωάννα ντ’ Αλεμάν μιαν από τις ερωμένες του Βασιλιά Πέτρου του Α΄. Η σχέση της με τον Βασιλιά και η αντιπαράθεση της με τη Βασίλισσα Ελεονόρα [αν και είχε κι εκείνη τα τσιλιμπουρδίσματα της!] πιστεύεται ότι αποτέλεσαν το θέμα του γνωστού μεσαιωνικού κυπριακού ποιήματος της "Αροδαφνούσας". Την ιστορία αυτή ίσως την πούμε κάποια άλλη φορά όμως για λόγους πληροφοριακούς να αναφέρω ότι η Ντ’ Αλεμάν ξεπαστρεύτηκε από τη Βασίλισσα, ενώ τον Βασιλιά τον δολοφόνησαν οι ευγενείς! Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε κάποτε και η [πολυτάλαντη κι αθυρόστομη] Blogger Cake [«μια μπλόγκερ με πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ, διαμορφωμένες δυνατές απόψεις και χαριτωμένη αθυροστομία» - link:http://kypriakablogs.blogspot.com/2010/03/h-cake.html], σ’ ένα ξεκαρδιστικό [περί της κυπριακής ιστορίας] post της στο Blog της – link: http://cupcake-freak.blogspot.com/2009/01/blog-post.html}.


Επανερχόμαστε όμως στο Άγ(ρ)ιο μας ... 
Ο Κωνσταντίνος που έβλεπε τον [γιο του] Κρίσπο σαν επικίνδυνο για την εξουσία του, με την κατηγορία ότι είχε ερωτικό δεσμό με την Φαύστα [την μητρυιά του] τον έσφαξε με τα χέρια του. [Μάλλον θα τους “έπιασε στα πράσα”, “βγήκε από τα ρούχα του”, κατάσταση στην οποία κυριολεκτικώς θα βρίσκονταν και οι δυο παράνομοι εραστές και “έγινε φονιάς”!]. Την σύζυγο του Φαύστα (μετά από προτροπή της αγίας ή καλύτερα αγρίας Ελένης, τη ζεμάτισε ζωντανή στο λουτρό της. Χριστιανικότατος τρόπος συμπεριφοράς! [Είπαν, μετά το έγκλημα και για να την σκαπουλάρουν, πως οι υδραυλικοί ξέχασαν να βάλουν παροχή κρύου νερού στο λουτρό – είχε μόνο παροχή ζεστού νερού!]. Παιδοκτόνος και συζυγοκτόνος ο Κωνσταντίνος! Άσε που για να εκλεγεί αυτοκράτορας (μετά το θάνατο του πατέρα του) η αυτοκρατορική φρουρά κατάσφαξε τα νόμιμα ετεροθαλή αδέλφια του και νόμιμους διαδόχους το θρόνου.
Εκεί στα βασιλικά κι αυτοκρατορικά δώματα, πέραν από τα «Σόδομα και Γόμορρα», [όπως θα αναφωνούσε και η γραφική παλιά ηθοποιά Γεωργία Βασιλειάδου, ότι γίνονταν], οι δολοπλοκίες δολοφονίες, οι σκοτωμοί, οι δηλητηριάσεις, τα ξεκοιλιάσματα των αντιπάλων και ανταγωνιστών [ανεξαρτήτως του αν αυτοί ήταν συγγενείς ή όχι – λεπτομέρειες ήταν αυτά], αποτελούσαν θέματα καθημερινής ρουτίνας! Και μετά κάποιοι λένε ότι ΕΓΩ μιλάω βέβηλα και ότι είμαι αμαρτωλός!

{Πολλές παρόμοιες ιστορίες [με ερωτοδουλειές, κερατώματα, ίντριγκες, δολοπλοκίες, σκοτωμούς και δολοφονίες] γραμμένες μάλιστα με χιουμοριστικό ύφος και στυλ, θα βρείτε στo βιβλίο του Νίκου Τσιφόρου “Σταυροφορίες”. Το βιβλίο το διάβασα προ αμνημονεύτων χρόνων – όταν ήμουν στρατιώτης}.

Μια όμως και μπήκαμε, στα βαθιά με τα ιστορικοθρησκευτικά ζητήματα, σκέφτομαι, αγαπητοί αναγνώστες, να ανεβάσω [σε ανάρτηση] ένα άλλο πιο παλιό μου πόνημα θρησκευτικού [πιο σωστά βιβλικού] και παράλληλα και γαργαλιστικού περιεχομένου [για να ευθυμήσουμε και λίγο] με θέμα το περιβόητο προπατορικό αμάρτημα! Όταν ήμασταν παιδιά μας τα είχα πρήξει [τα μυαλά, μην πάει ο νους σας ο πονηρός πουθενά αλλού] για τον όφι και το μήλο [άσχετο αν στο τέλος προέκυψε ... αππίδι για την Εύα].
Στην πραγματικότητα (κι αυτό βγαίνει και μέσα από τα βιβλικά συγγράμματα) το λεγόμενο προπατορικό αμάρτημα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η γνωριμία των πρωτοπλάστων [πρώτα της Εύας και μετά του Αδάμ – αυτές οι γυναίκες όλα πρώτες τα μανθάνουν] με το Σεξ! Όλα τα άλλα περί μήλων, passion fruits μπανανών, φραουλών, δαμάσκηνων και άλλων εδωδίμων φρούτων είναι παραμύθια της Χαλιμάς!
Διανοηθήκατε καμιά φορά τι έγινε τότε και τι πάθαμε, φίλτατοι; Για ένα πήδημα της Εύας [μάλλον δύο ήτανε, ένα με τον όφι κι ακόμα ένα μετά, με τον Αδάμ], όλοι ΕΜΕΙΣ χάσαμε τον Παράδεισο! Ε, ρε τσακπινογαργαλιάρα Εύα!!!

Υστερόγραφον:
Τες πιο πάνω [ιστορικές[ πληροφορίες για τον Κωνσταντίνο τον Μέγα κι Ά(γ)ριο, τες είχα καταθέσει για πρώτη φορά στο διαδίκτυο πριν 2-3 χρόνια, ως σχόλιο στο τότε “Proletariakon” Blog που είχε ως διαχειριστή [τότε] τον πάλι ποτέ Proletario – χάθηκε κι αυτός τέλεια από την πιάτσα, έριξε πέτρα πίσω του! Όταν ο φίλτατος Proletarios διάβασε το εν λόγω κείμενο ΜΟΥ, σε απαντητικό σχόλιο του ΜΟΥ είχε πει περίπου [αν θυμάμαι καλά] τα εξής: «Ρε “αθεόφοβε”, που τα βρήκες όλ’ αυτά για τον Κωνσταντίνο;» Η λέξη «αθεόφοβος» αποτέλεσε και την αφορμή να εμπνευστώ και να γράψω ένα εμβριθές πόνημα περί «αθεοφοβίας», το οποίο όμως εκ τότε παραμένει καταχωνιασμένο στα συρτάρια ΜΟΥ [μαζί μ’ άλλο ακατονόμαστο υλικό!]. Ίσως όμως λίαν συντόμως το ανασύρω απ’ εκεί για να το κάμω post εδώ στο Blog μου μια και ο δικός ΜΑΣ ανώτατος [εν τη κύπρια γη] “θεοσεβούμενος” [ο Αρχιεπίσκοπος του 8%, ντε] αναδεικνύεται σε Μέγα “αθεόφοβο”! Κοντολογίς έχει εξελιχτεί σε μεγαλύτερο αθεόφοβο από ΕΜΑΣ!


Υστερόγραφον 2ον [αλλά άσχετο] - 21/5/2010:
Είπε και ελάλησεν χτες το πρωί ο βουλευτής Κερύνειας του ΔΗΚΟ Σοφοκλής Φυττής στον ραδιοσταθμό “ΑΣΤΡΑ” ότι “…το κόστος [που θα προκύψει από την αναγνώριση των εκ μητρογονίας προσφυγών] πρέπει να το επωμιστούν οι μη πρόσφυγες που επωφελήθηκαν ...”.
Σύντροφε Φυττή, συμφωνώ και επαυξάνω!!! Και αναφωνώ μεγαλοστόμως “Viva la revolution” – γιατί χαίρομαι που κι άλλοι πλέον αναγνωρίζουν πως μόνο με σοσιαλιστική επανάσταση θα λυθεί το κυπριακό!!!


Anef_Oriwn
Πέμπτη 13/5/2010

Ανάρτηση 34/2010 [δημοσιογραφική, περί της ελευθερίας του λέγειν και ισραηλινο-παλαιστινιακή] – Ψηφίδες από μια συνέντευξη ενός ισραηλινού ειρηνιστή.

[Γράφτηκε την Κυριακή 16/5/2010]

Στην [ελληνική] εφημερίδα “Ελευθεροτυπία” του Σαββάτου, 8 του μηνός [την αγοράζω κάθε Σάββατο βασικά για να παίρνω το εκπληκτικό και πολύ επιμορφωτικό ταξιδιωτικό/γεωγραφικό ένθετο “Γεωσκόπιο” που περιλαμβάνεται στην σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας, υπήρχε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του ισραηλινού φιλόσοφου και ακτιβιστή της ειρήνης Αβισάι Μαργκαλίτ [στη δημοσιογράφο Κατερίνα Οικονομάκου] ...
Το όλο δημοσίευμα [που θα το βρείτε ολόκληρο στο link:http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08/05/2010&s=vioi-kai-politeies&c=texnes] έχει τίτλο “Ο συμβιβασμός δεν είναι προδοσία, αλλά η βάση της δημοκρατίας” [και ήταν αυτό που μου τράβηξε την προσοχή και έκατσα και διάβασα τη συνέντευξη του].

Ο κορυφαίος [όπως τον αποκαλεί, στην εισαγωγή του κειμένου της, η δημοσιογράφος] Ισραηλινός φιλόσοφος Αβισάι Μαργκαλίτ [Avishai Margalit], γεννημένος το 1939 στην Ιερουσαλήμ, όπου ζει έως σήμερα, είναι ένας από τους πιο επίμονους και συνεπείς ακτιβιστές για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή - ήταν μάλιστα από τα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης «Ειρήνη Τώρα» το 1978.
[Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο που έγραψε σε συνεργασία με τον Ian Buruma, “Δυτικισμός - Η Δύση στα Μάτια των Άλλων”, εκδ. “Κριτική”]...

Στη συνέντευξη του [και απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις της δημοσιογράφου] ο κος Margalit είπε κάποια που ενδιαφέροντα πράγματα πάνω σε διάφορα ζητήματα της τρέχουσας επικαιρότητας [που έχουν όμως και διαχρονική σημασία]. Μίλησε για την αναγκαιότητα των συμβιβασμών στες δημοκρατικές κοινωνίες, για την περιβόητη [και περιλάλητη εσχάτως και σ’ ΕΜΑΣ] ελευθερία της έκφρασης καθώς και για τον τρόπο που πρέπει να διαχειρίζονται οι δημοκρατίες ένα ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα [καθώς τούτα τα κόμματα έχουν μια άνοδο τελευταίως στην Ευρώπη – σίγουρα λόγω της οικονομικής κρίσης]. Αναφέρθηκε επίσης και στην κατάσταση στο γκέτο της Γάζας ...

Πιο κάτω θα παραθέσω αποσπάσματα από την συνέντευξη του Ισραηλινού ακτιβιστή, όπου αναλύει τοις απόψεις του πάνω στα ζητήματα που προανέφερα ... [Με γαλάζιο χρώμα είναι οι ερωτήσεις και με κόκκινο οι απαντήσεις. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου. Στην αρχή ή στο τέλος κάθε απάντησης υπάρχουν και τα δικά μου σχόλια].

******************************
1. Για τους συμβιβασμούς:

Πρόλογος [εμού του Ιστολόγου]:
Οι συζητήσεις τζιαι οι κόντρα-συζητήσεις [σ’ όλα τα μέτωπα – και στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο και στο διαδίκτυο αλλά και σε καφενεία και café] για την περιλάλητη και καταφανώς καταταλαιπωρημένη ελευθερία [χαίρε, ω χαίρε ανδρειωμένη!] της έκφρασης στο διαδίκτυο [κι όχι μόνο], συνεχίζονται ακατάπαυστα με την παράθεση αντικρουόμενων απόψεων ... Ως γνωστό αφορμή γι’ αυτές τες συζητήσεις κι αντιπαραθέσεις δόθηκε [μέσα από το διαδίκτυο], από ένα απειλητικό σχόλιο που ειπώθηκε στο [ακατονόμαστο] Blog “Το Ρολόι του Χριστόφια” [Christofias Watch] και την εμπλοκή της Αστυνομίας [όταν ερεύνησε το σπίτι ενός εκ των –φερομένων - διαχειριστών του Blog, του “έγκριτου” Ξενή] ...
Προσωπικά ασχολήθηκα πολύ λίγο με το θέμα ... Τζιαι βαρκούμουν [ν’ ασχοληθώ με τες υποκρισίες και τα κροκοδείλια δάκρυα των φασιστοειδών κι όχι μόνο], αλλά τζιαι συνειδητά ΔΕΝ ήθελα να προσδώσω [και με το δικό ΜΟΥ λόγο] πέραν του δέοντος σημασία σ’ ένα περιστατικό οι βασικοί θιγόμενοι [οι διαχειριστές του W.C. Blog] “εκάμαν τον ψύλλον κάμηλον”. Και τη στιγμή που οι ίδιοι αποτελούν [στο διαδίκτυο] το άντρο εκκόλαψης, αναπαραγωγής κι ανακύκλωσης φασίζουσων νοοτροπιών και συμπεριφορών ...
Μ’ αυτήν μου την τοποθέτηση δεν προσπαθώ να δώσω άλλοθι ή να δικαιολογήσω τη στάση της Αστυνομίας να εμπλακεί τόσο άτσαλα κι αψυχολόγητα στην όλη υπόθεση [μπορούσε να λειτουργήσει πιο διακριτικά – παρ’ όλο που δύσκολα μπορούν να πράξουν κάτι τέτοιο τα όργανα των μηχανισμών καταστολής], αλλά έχω την άποψη ότι αυτή η περιλάλητη «ελευθερία της έκφρασης» έχει καταντήσει ένα λαστιχένιο παιχνίδι που μακραίνει ή κονταίνει αναλόγως των γούστων και επιθυμιών του χρηστή του! Ο καθένας την ερμηνεύει όπως τον βολεύει!
Ίσως να έχουν δίκιο όσοι καλοπροαίρετα προβληματίζονται ότι το συγκεκριμένο περιστατικό [με την εμπλοκή της Αστυνομίας] μπορεί να αποτελέσει [κακό] προηγούμενο για παρεμβάσεις στο διαδίκτυο. Όμως εμένα με προβληματίζουν κι άλλα ... Όπως, ας πούμεν, η απουσία [προηγουμένως] ουσιαστικής αντίδρασης [στο ίδιο το διαδίκτυο] για τες φασίζουσες καταστάσεις και συμπεριφορές που παρατηρούνταν και παρατηρούνται στο διαδίκτυο!
Όλ’ αυτά αποτελούν τις άλλες πολιτικές διαστάσεις του θέματος για τις οποίες όμως οι λαλίστατοι [κατα τ’ αλλά] κονδυλοφόροι και παρουσιαστές talk shows [της απορριπτικής «συνοπαρτζιάς»]επιμελώς υποβαθμίζουν ή/και παραγνωρίζουν παντελώς. Τούτη η τακτική δίνει άλλοθι στους πολέμιους των προσπαθειών για εξεύρεση λύσης μέσω ενός συμβιβασμού, καθώς η μονόπλευρη και μονοδιάστατη παρουσίαση των γεγονότων καθώς και η έντονη προβολή και στήριξη που έτυχε το εν λόγω [ακατονόμαστο] Blog από τα ΜουΜουΕ [χωρίς παράλληλα να προβάλλεται η χυδαία και αισχρή γραφίδα τους], έχει ηρωοποιήσει τους όποιους Ξενήδες, Ρηγάδες και λοι(μ)πούς «έγκριτους» στα μάτια των αφελών και των ανίδεων...

Δείτε λοιπόν, και τι λέει πιο κάτω [για τους συμβιβασμούς] ο Avishai Margalit στη συνέντευξη του:

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων - ανθρώπων με κίνητρα που μπορεί να είναι πολύ ευγενή - οι οποίοι αντιλαμβάνονται τον συμβιβασμό κυρίως ως προδοσία, τον ερμηνεύουν ως μια έννοια μάλλον αρνητική.

«Ναι, πολλοί θεωρούν τον συμβιβασμό ισοδύναμο της προδοσίας. Είναι οι ίδιοι που διατηρούν μια ηρωική αντίληψη για την πολιτική - είτε πεθαίνεις είτε κατακτάς την κορυφή. Αυτές είναι οι δύο επιλογές. Ο φασισμός πάντοτε απεχθανόταν τους συμβιβασμούς. Για την ακρίβεια, η αντιπάθεια προς τους συμβιβασμούς ήταν ένα από κύρια δόγματα του φασισμού. Επίσης, κάποια στοιχεία στην επαναστατική Αριστερά επίσης αντιλαμβάνονταν την πολιτική με όρους ηρωισμού και περιφρονούσαν τον συμβιβασμό, θεωρώντας ότι η παραμικρή παραχώρηση είναι η αρχή για όλο και μεγαλύτερους συμβιβασμούς. Είμαι απολύτως αντίθετος στην ηρωική αντίληψη της πολιτικής, γιατί νομίζω ότι προτάσσει την ύπαρξη ενός ψευδούς διλήμματος - είτε το ένα είτε το άλλο, είτε άσπρο είτε μαύρο. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Πιστεύω ότι ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο υπάρχουν πολλές αποχρώσεις του γκρίζου. Είμαι σοσιαλδημοκράτης, άρα αυτό που διαρκώς με απασχολεί είναι πώς μπορεί να γίνει καλύτερη η ζωή. Και η βελτίωση της ζωής σπανίως είναι θέμα επιλογής ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο. Η δημοκρατία βασίζεται σε συμβιβασμούς».

Σχόλιο εμού του Ιστολόγου:
Λέει ο Avishai Margalit: «Ναι, πολλοί θεωρούν τον συμβιβασμό ισοδύναμο της προδοσίας. Είναι οι ίδιοι που διατηρούν μια ηρωική αντίληψη για την πολιτική - είτε πεθαίνεις είτε κατακτάς την κορυφή. Αυτές είναι οι δύο επιλογές. Ο φασισμός πάντοτε απεχθανόταν τους συμβιβασμούς.» - Αν μπα τζιαι για τους δικούς ΜΑΣ, τους αιωνίως διαφωνούντες, που τα λαλεί τούτα;

Σχόλιο 2ο [του Ιστολόγου] - 18/5/2010:
Ψες Δευτέρα, στην εκπομπή της κας Ειρήνης Χαραλαμπίδου στο ΡΙΚ, είχε μια πολύ συναρπαστική συζήτηση για το συγκεκριμένο περιστατικό [των απειλών που εκτοξεύτηκαν μέσω του W.C. Blog σε βάρος της ζωής του Μακάριου Δρουσιώτη] και για την ταλαιπωρημένη την «ελευθερία της έκφρασης» στο διαδίκτυο [και για το αν οι απειλές και οι βρισιές εμπίπτουν σ’ αυτήν την «ελευθερία»]... Για την ιστορία να αναφέρω ότι στο panel των συζητητών συμμετείχαν, ο [παθών] Μακάριο Δρουσιώτης, ο Ιωνάς Νικολάου [Πρόεδρος της κοινοβουλευτική Επιτροπής Νομικών], ο Αλέκος Μαρκίδης [πρώην Γενικός Εισαγγελέας], ο Παναγιώτης Σταυρινίδης [καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου] και ο Γιώργος Βαρνάβας [βουλευτής της ΕΔΕΚ]. Επίσης ν’ αναφέρω ότι ο τελευταίος αν και λεκτικά και γενικά καταδίκασε τες απειλές ενάντια στη ζωή του Μακ. Δρουσιώτη, εν τούτοις απέφυγε επιμελώς να καταφερθεί ενάντια στις [φασιστικές, χυδαίες και αισχρές] τακτικές και μεθόδους του συγκεκριμένου Blog …

**************************
2. Για τη διαχείριση και τη συμμετοχή στη διακυβέρνηση μιας χώρας, ακραίων κομμάτων:

Πώς διαχειρίζεται μια δημοκρατία ένα ρατσιστικό κόμμα;

Ας δοκιμάσουμε άλλα παραδείγματα από τη σύγχρονη διεθνή σκηνή. Πρόσφατα μπήκε στη Βουλή της Ουγγαρίας το Γιόμπικ, ένα ανοιχτά ακραίο ρατσιστικό κόμμα, που έλαβε 16,7% των ψήφων. Έχουμε λοιπόν ένα δημοκρατικό καθεστώς, που δεν έχει επιλογή παρά να συμβιβαστεί με ένα κόμμα το οποίο ανοιχτά διακηρύσσει την προτίμησή του σε απάνθρωπη μεταχείριση ανθρώπων που κατατάσσει σε κατώτερες φυλές, έτσι δεν είναι; Έχουμε να κάνουμε με ένα διεφθαρμένο συμβιβασμό;
«Αν τους επιτρέψουν να συμμετέχουν στην κυβέρνηση, τότε έχουμε οπωσδήποτε έναν διεφθαρμένο συμβιβασμό. Μια συμφωνία που θα νομιμοποιούσε το Γιόμπικ να πάρει μέρος στη διακυβέρνηση της χώρας θα ήταν διεφθαρμένη. Δύο πράγματα μπορεί να κάνει μια δημοκρατία με τέτοιου είδους ακραία ρατσιστικά κόμματα: είτε τους επιτρέπει να πάρουν μέρος στις εκλογές και όποιος θέλει τους ψηφίζει, είτε τα θέτει εκτός νόμου. Ως υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης, εγώ είμαι διατεθειμένος να ανεχτώ τη συμμετοχή τόσο άθλιων κομμάτων στις εκλογές. Αλλά η συμμετοχή στην κυβέρνηση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, δεν πρέπει να είναι μέρος της συμφωνίας. Οι άνθρωποι τους ψήφισαν, ναι. Έκαναν λάθος. Δεν επιτρέπεται να κάνουμε συμφωνίες με ακραία ρατσιστικά στοιχεία. Σε περίπτωση που η επιβίωση μιας κυβέρνησης εξαρτάται από τη δική τους στήριξη, τότε τα μεγάλα κόμματα έχουν χρέος να κάνουν μια συμφωνία και να στηρίξουν το ένα το άλλο, προκειμένου να μην επιτρέψουν σε ακραίους ρατσιστές να συμμετάσχουν στη διακυβέρνηση της χώρας».

Σχόλιο εμού [του Ιστολόγου]:
Στον δικό ΜΑΣ τόπο οι ακραίοι [και οι εθνικιστές και οι ρατσιστές και οι μισαλλόδοξοι] πάντοτε είχαν προσβάσεις και ερείσματα στα ψηλά δώματα της εκτελεστικής εξουσίας. Ο εθνοκεντρικός και ελληνορθοδοξοκεντρικός τους λόγος κυριάρχησε και καθιερώθηκε ως ο επίσημος λόγος του κράτους. Η Κυπριακή Δημοκρατία θεωρούνταν και θεωρείται απ’ αυτούς τους κύκλους και τύπους ως ένα Ελληνικό Χριστιανικό κι Ορθόδοξο κράτος! [Πως το είπε ο ΧατζιηΛιασής; «Εγώ, είμαι Έλληνας, Χριστιανός και Ορθόδοξος»!] ... Γι’ αυτό και ΔΕΝ μπορούν να χωνέψουν με ΤΙΠΟΤΑ την εκλογή Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας και ούτε μπορούν να δεχτούν τη λύση Ομοσπονδίας καθώς σ’ αυτήν την περίπτωση θα (ξανα)έχουμε κοινό [συνεταιρικό] κράτος με τους τουρκοκύπριους ... Γι’ αυτό κι έχουν αφηνιάσει και λυσσάξει τα “κοπελλάτζια”! Φυσικά φοβούνται κιόλας [τώρα που ΔΕΝ έχουν ερείσματα στη εκτελεστική εξουσία] ότι «θα χάσουν την κουτάλα με τα ζουμιά» ...

Αλλά υπάρχει και μια άλλη διάσταση του ζητήματος την οποία αναλύει ο συγγραφέας Χρίστο Χατζιήπαπας σ’ ένα σύντομο άρθρο του στον “Πολίτη” του Σαββάτου 15 του μηνός [link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=945981&-V=archivecolumns&-p]:

“Απ’ αφορμή την υπόθεση... Makarios watch...”

“Η υπόθεση αυτή μου θύμισε κάποια ιστορικά σκαλοπάτια της καταστροφής. Από τον καιρό που ήμουν παιδαρέλι και μαζί μ’ ένα συμμαθητή στο δημοτικό αντιγράφαμε πύρινα αποσπάσματα για την Ένωση από το περιοδικό της Εθναρχίας Απόστολος Βαρνάβας. Τα κολλούσαμε πάνω στους στύλους του ηλεκτρικού που μόλις είχαν εγκατασταθεί τότε στο χωριό μας. Οι αποικιοκράτες μάς είχαν φέρει το φως το 1957 ή '58. Ήμουνα δέκα χρονών. Σε λίγους μήνες η ΕΟΚΑ προέβη σε σαμποτάζ του υποσταθμού στο χωριό. Θυμάμαι πως στο σπίτι σιγοψιθυρίζαμε για το άδικο της επιστροφής στο σκότος, ευτυχώς για λίγο. Τις μέρες εκείνες που ήταν σκοτάδι, μιας και δεν φέγγανε οι λαμπτήρες στο δρόμο, πέσανε φυλλάδια της Οργάνωσης. Αυτό ήταν το διαδίκτυό μας τότε. Και τι έγραφε η ιστοσελίδα της ΕΟΚΑ; Ο... Κωστής Τάδε να προσέχει τα λόγια του διαφορετικά θα φάει το κεφάλι του. Παίζανε χαρτιά στον καφενέ, όταν ο Κωστής είπε πως το φως της λάμπας ήταν καλύτερο από το φως του λουξ..., ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν... αντιπρόσωπος της Singer στο χωριό, ξενοχωρίτης που είχε εγκατασταθεί προ μηνών στη γειτονιά κουβαλώντας μαζί του μια αστεφάνωτη με βαμμένα χείλη. Θα πρέπει να τη ζήλευαν όλοι και την κρυφοκοίταγαν. Και συνέχιζε το άρθρο στο Grivas Watch: «Έτσι κι αλλιώς», κάπως έτσι δηλαδή, δε θυμάμαι αυτολεξεί, «η ηθική συμπεριφορά του σκανδαλίζει τους τίμιους ανθρώπους του χωριού». Θυμάμαι πως τις απειλές υπέγραφε κάτω κάτω: ο Αρχηγός Διγενής. Τότε αρχίσαμε να τον κοιτούμε όλοι με το μισό τον άνθρωπο, ακόμη και σαν στεφανώθηκε μια Τρίτη βράδυ άρον άρον και μας κέρασε κουφέτα με τη σέσουλα να ημερέψει το μάτι μας. Μια μέρα όμως φόρτωσε τη λιγοστή οικοσκευή του σε μια φορτήγα και πήρε των ομματιών του. Μας σιχάθηκε ο άνθρωπος, δε μάθαμε ποτέ για την τύχη του. Αργότερα θυμήθηκα τις... ιστοσελίδες του Εθνικού Μετώπου σε τοίχους και φυλλάδια και μετέπειτα τις προγραφές στο ΕΟΚΑ Β΄ watch που δεν χωρατεύανε καθόλου. Θυμάμαι τότε πώς άτολμοι και ανωφελείς πολιτικοί (όπως και τώρα) εξισώσανε τη βία με την... αντιβία, τα κάναν όλα ίσια ίσια, για να μην έχει κανένας παράπονο. Κι όταν τα τίναξε υπεύθυνος της Ιστοσελίδας, η Βουλή τον ανακήρυξε κι από πάνω “άξιο τέκνο(ν) της πατρίδος”, το οποίο (τέκνον) σε δυο χρόνια μέσα (αν και νεκρός), έφερε τον όλεθρο. Ο ολετήρ εκείνος... Και ο ιδεολογικός μονισμός γύρω από τη σελίδα εκείνη καλά κρατεί, παρά τη διχοτόμηση της πατρίδας και τα όσα λοιπά δεινά. Τη συντηρούν οι απόγονοί του, που φιμώνουν όποιον επιχειρήσει μιαν αλήθεια γύρω απ' αυτήν, κατσαδιάζουν όποιον μιλήσει για λύση, όποιον θέλει να διαφωτίσει για το τι εστί ομοσπονδία (την οποία διαπραγματευόμαστε 35 χρόνια), απαγορεύουν μαθητικές θεατρικές παραστάσεις, υπερασπιζόμενοι όμως (οι δεξιοί σοσιαλιστές αυτοί) τη... δημοκρατία και την ελευθερία της ρυπαρότητας και χαρακτηρίζοντας φασισμό ενέργειες παντελώς και θεσμικά νόμιμες. Δημοκρατία θα πει να βγαίνει ο Μακάριος να λέει αυτό κι ο άλλος από απέναντι και με παρρησία να λέει εκείνο κι όχι να πετά ασβέστη μέσα από κρησφύγετα. Φτάνει πια μ' αυτά, που μας έφεραν στην προσφυγιά κι αν συνεχίσουν έτσι, θα μας φύγουν κι απ' εδώ μια για πάντα.”

**************************
3. Για τη Γάζα:

Όσον αφορά τη Λωρίδα της Γάζας, θεωρείτε ότι θα ήταν θεμιτό να επιδιώξει το Ισραήλ κάποιου είδους συμβιβασμό με τη Χαμάς, με δεδομένο ότι το Ισραήλ θεωρεί τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση και η Χαμάς ανοιχτά διακηρύσσει ότι επιδιώκει την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ;

«Η Χαμάς είναι πολλά πράγματα -είναι ισλαμικό κόμμα, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν διάφορες απόψεις και τάσεις, θα μπορούσε να εξελιχθεί στην κατεύθυνση του τουρκικού ισλαμικού κόμματος, αλλά θα μπορούσε να κινηθεί και προς την κατεύθυνση του Μπιν Λάντεν. Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί η Χαμάς. Για μένα το θέμα δεν είναι να κάνουμε ειρήνη με τη Χαμάς, αλλά να μην κρατάμε 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους σε πολιορκία, μετατρέποντας τη Γάζα σε μια τεράστια φυλακή. Αυτή τη στιγμή επείγει να κάνουμε μια προσωρινή συμφωνία προκειμένου να πάψει η ζωή των ανθρώπων να μοιάζει με συλλογική τιμωρία, επειδή τους κυβερνάει η Χαμάς. Η πολιορκία της Γάζας - για την οποία ευθύνονται και το Ισραήλ και η Αίγυπτος, την οποία πολλοί ξεχνούν να αναφέρουν - έχει φοβερό κόστος για τους ανθρώπους που ζουν εκεί. Πρέπει επειγόντως να ληφθούν μέτρα για να ανακουφιστούν. Το αν θα συζητήσουμε ή όχι με τη Χαμάς δεν είναι επείγον. Επείγον είναι να ανοίξουν λίγο τα σύνορα προκειμένου να αρχίσει μια ελεύθερη ροή ειδών πρώτη ανάγκης, με αντάλλαγμα η Χαμάς να απέχει από επιθετικές ενέργειες».

Σχόλιο [εμου] του Ιστολόγου:
Για την τραγική [και ντροπιαστική για τον ανθρώπινο πολιτισμό] κατάσταση των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας [και πιο συγκεκριμένα για το «γκέτο της Γάζας» κάμαμε ειδική ανάρτηση, την 53η του 2008 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/12/53-gaza-camp.html]. Στις σκέψεις μου ήταν να έκανα μέσα στον Απρίλη, μια νέα ανάρτηση για το «γκέτο της Γάζας» [εξ αφορμής των νέων βομβαρδισμών της Λωρίδας από τους Ισραηλινούς], αλλά δυστυχώς ΔΕΝ τα καταφέραμε [είχα κάμει μάλιστα και μια μικρή προετοιμασία] ...
Όμως, όπως ανακοινώθηκε, πριν μερικές μέρες από τους εμπλεκόμενους ακτιβιστές [την κίνηση “Free Gaza”] κατά τα τέλη αυτού του μηνός θα σαλπάρουν και πάλι προς τη Λωρίδα της Γάζας [αψηφώντας τα μέτρα αποκλεισμού των Ισραηλινών] πάνω από 8 καράβια-φορτηγά και επιβατηγά, με πολυεθνικό πλήρωμα και επιβάτες [και με σύνθημα “Ένα καράβι για τη Γαζα”], μεταφέροντας κυρίως βασικά υλικά ανοικοδόμησης (τσιμέντο, ξυλεία), καθώς και ιατρικό εξοπλισμό και ιατροφαρμακευτικό υλικό και σχολικές προμήθειες - υλικά που το Ισραήλ έχει απαγορεύσει να μπουν στη Γάζα. Το πιθανότερο είναι οι ισραηλινοί να ΜΗΝ τους αφήσουν να περάσουν και να φτάσουν στη Γάζα!!!
Πάντως ΕΓΩ, εν όσο ακούω φωνές στήριξης των Παλαιστινίων μέσα από το ίδιο το Ισραήλ παραμένω αισιόδοξος γιατί τούτες οι φωνές δείχνουν ότι ΔΕΝ χάθηκε τελικά η ανθρωπιά από το κόσμο ...

[Πολύ πιθανόν να επανέλθω - για τη Γάζα] ...

Για τη εισαγωγή, τους προλόγους, τα σχόλια
και το copy – paste,
Anef_Oriwn
Κυριακή 16/5/2010