Μπάλωμα στο σεντόνι. Μπάλωμα στην καρδιά. Δύο χούφτες λήθη και τριμμένοι καρποί ζωής. Μερικές σταλαγματιές ευασθησία, όση αντέχει ο καθένας. Κρεβάτι διπλό κι ας κοιμάσαι μόνος. Είναι βραδιές που και η μοναξιά λογίζεται για άτομο. Τόσο βαραίνει η σκιά της στο σεντόνι. Πάρτην αγκαλιά. Σαν την ερωμένη που πόθησες και δεν είχες ποτέ. Τρεις μεζούρες φιλί και μία αγκαλιά διαρκείας. Σε λίγο θα γεννηθεί όνειρο γλυκό. Άστο μέχρι το πρωί να μεγαλώσει και να σου φύγει. Όπως φεύγουν τα παιδιά που μεγάλωσες με το αίμα σου.
Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011
Ξόρκι Νυχτός
Μπάλωμα στο σεντόνι. Μπάλωμα στην καρδιά. Δύο χούφτες λήθη και τριμμένοι καρποί ζωής. Μερικές σταλαγματιές ευασθησία, όση αντέχει ο καθένας. Κρεβάτι διπλό κι ας κοιμάσαι μόνος. Είναι βραδιές που και η μοναξιά λογίζεται για άτομο. Τόσο βαραίνει η σκιά της στο σεντόνι. Πάρτην αγκαλιά. Σαν την ερωμένη που πόθησες και δεν είχες ποτέ. Τρεις μεζούρες φιλί και μία αγκαλιά διαρκείας. Σε λίγο θα γεννηθεί όνειρο γλυκό. Άστο μέχρι το πρωί να μεγαλώσει και να σου φύγει. Όπως φεύγουν τα παιδιά που μεγάλωσες με το αίμα σου.
Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011
Ραβασάκι
Είχα μανία με τις τσάντες. Συλλογή χρωμάτων και σχεδίων. Συνδυασμοί με γόβες, με μπότες, με πέδηλα. Κάποιες ξεχασμένες δεν κρατήθηκαν για χρόνια. Το δέρμα τους πονούσε στην απουσία της αφής. Είπα να διαλέξω μία μαύρη μικρή γι' απόψε.Από εκείνες τις ξεχασμένες. Κι εκείνη είπε να μου χαρίσει μια συγκίνηση γραμμένη σε ραβασάκι. Εκείνο το μαγικό χαρτί που είχες γραμμένη μία ερώτηση. Δες το μόλις φτάσεις στο σπίτι, είχες πει. Πέρασαν χρόνια και ίσως δεν έχει πια σημασία. Μα είμαι στο σπίτι απόψε και έχω την απάντηση στο στόμα μου: θέλω.
Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)