Gece Beslenmeleri..

Şu an gecenin bilmem kaçı..Bi bakim kaçmış?03:07yi gösteriyor bilgisayar...
Gözü kapalı muhallebisini yiyen başka bir bebek daha var mı merak ettim hani?!
Horul horul uyuyan biz(baba ve anne)Alyanın gecenin yarısında cırlamasıyla uyandık haliyle..Akşam en son 20:30 da muhallebisini yaptığımdan sanırım bu saatlerde acıkıyor.
Dün akşamda babasıyla yıkadık onu,sonra giydirdik,çoraplarını giydirirken ve saçını kurularken babası bende muhallebisini yaptım yedi ve uyudu..
Ama bu gece kalkıp yedirme durumu zor bir hal aldı iyice..
Aslında boğazsız benim ittirmemle oyalamamla yiyen bir bebek ama demekki gecenin bir yarısı iyice tak ediyor canına açlık..
Şimdi maşallah horul horul uyuyor,annede uyku kalır mı tabi..
Gündüzleri uyumasam Alyayla birlikte ben zor ayakta dururum zaten.Başımın ağrısı bana o anı zindan ediyor,gözlerim kapanıyor resmen..Mutlaka uyumam şart oluyor.Öyle çok saate gerek yok en fazla Alyaya sarılıp 1 saat yeterli..
Hamileliğimdeki günlerime gittim birden..Ohhh bütün gün uyu,gece kötüydü ama gündüz uykularıda bir başkaydı hamileliğin.. :)
--------
Beslenmesine gelince.Bu ara gene sıkıntılıyız yeme konusunda,bir ara löp löp yiyordu şimdi muhabbetle,oyuncakla,camdan pencereden bakarak yediriyorum..
Pütürlüden gene nefret ediyor,yemeye başlamışken birden bıraktı..Artık bende bıraktım sanırım..Doktorumuz bu konuda sabırla yedirmem gerektiğini söylüyor ama karşınızda zaten boğazsız bir bebek olunca birde onun için diretemiyorsunuz..Yesinde nasıl yerse yesin durumu söz konusu..
Buna rağmen kilosu gayet iyi,gelişimi yerinde..Sanırım herşeyle herşeyi katarak yedirmemle ilgili..
Hep dediğim bir şey var bu durumlarda,Allah bu günümüzü aratmasın inşallah...
İyi geceler:)

Kaygılı geçen bir pazartesi günü..

Beklediğim bir haber var,içeriğini yazmak istemiyorum çok dillendirmemek adına.Çarşamba en geç ak gün kara gün belli olacak..
Karı-koca çok istediğimiz birşey,hayırlısı ile olsun diyorum ama olsun ya..
Beklenen haber gelsin,bugün içim pırpırdı.Olmadı,yarın yada çarşamba en geç..
Ne olur olsun,ne olur..

Pazar Gezmeleri Biter Mi?Bitmeeeeez:)

Havalarında düzelmesi ile olsa gerek pazar günleri sabahın erken saatlerinde çıkıyoruz evimizden..Bu pazarda böyle oldu..
Önce kayınvalidemlerde klasik zevkli bir pazar kahvaltısı..Evlendiğimizden bu yana babamızla nadirdir kahvaltı etmemiz,genelde ailece yaparız kahvaltımızı.Çok da zevklidir bu kahvaltılar..Gelenekselleşmiştir adeta..Dilerim Alyada ilerde evlendiğinde bizimle kahvaltıya gelir..
Bu fotoyu ben çektim tabikide.Babannemizde,kahvaltıdan sonra tv keyfi yaparken..Alya az sonra
uyudum uyuyacağım modunda:)))


Oradan çıkıp babamlara geldik.Eşofmanlarımızla çıkmıştık çünkü ana kız,kıyafetleri poşete koymuştum,orada giyinecektik:)Babamız bilgisayara oturdu.Alya oynarken teyzoşla ben hazırlanmaya başladım..Günüm vardı evsahibi arayıp kardeşimide davet edince o da sağolsun kırmadı geldi..
Bu günüm çok zevkli oluyor.Kocalarımızın eskiye dayanan bir dostluğu var,eşim en küçükleri.Eltim,Merve Abla(Eski çalıştığım şirkette müdürüm Mustafa abinin eşi),Yasemin Abla(AliRıza Abinin kardeşi),Hülya Abla(Erdal Abinin eşi)ve Sevda(Turgay Abinin eşi).Çok kalabalık değiliz sadece 6 kişiyiz evsahibinin eşiyle.Aslında günümüz olmadan önce ayda bir biraraya gelmeye çalışırdık,eşlerle akşam oturması düzenlemeye çalışırdık.Gün olunca sadece bayanlara olsun günümüz dedik..Hepsi kafadengi,hepsi genç olunca daha bir zevkli tabi..
Dün içinde evsahibi Yasemin Abla idi.Anneleride davet etmiş bu güne,teyzoşuda getir deyince o da geldi.İyi oldu onada değişiklik oldu tabi..
Bu fotodaki Ela ile Alya.Ela Mustafa Abinin yani Merve Ablanın küçük kızı.Çok tatlı:))Alya ilede iyi anlaştılar,oyun peşine oyun:)



Güzel teyzoşumuz:)

Alya burada koşuyor aslında,ben tutuncada kızıyor meleğim bana:)

Baktım da kızımla doğru dürüst bir fotoğrafım yok:)Hep çeken ben olunca..Ama Alya çocukları görünce beni ister mi?Onlarla kim oyun oynayacak..

Saat 5 e gelirken çıktık günden,babamızı aradık.O bizimle birlikte babamlardan çıkmış arkadaşının yanına gitmişti.Hemen babamlara geldi,babamızla teyzoşumuz bir tur atarlarken ben Alyayı babamlarda yedirdim.Daha rahat gezmek için:)

Geldiler beni aldılar,biraz dolanıp sahilden geze geze Yeşilyurta geçtik..Teyzoşumuzun alacakları vardı,onları aldı;tam çıkarken hadi bişeyler yiyelim dedik.Ama alya iyice huzursuzlanmıştı tabi..Zar zor yedik yemeğimizi,arabaya biner binmez Alya uyudu.Teyzoşu eve bıraktık,biz geldik.Saat 10 a geliyordu eve geldiğimizde.Nerdeyse 13 saattir dfışarlarda gezdik tozduk yani:)))

Alyanın muhallebisini pişirip,üzerini değiştim.Bu arada Alya uyuyordu,yedirirkende uyuyordu..

Güzel bir gün,kızımada hatıramdır..

Vee cumartesi akşamı..

Cumartesi akşamları evde oturamıyoruz.Bir arkadaşıma gidiyoruz yada,onları çağırıyoruz filan..En kötü ihtimal yakınımızda olan Yeşilyurt Avm ye geçip bir şeyler yapıyoruz,ama evde oturamıyoruz:)
Cumartesi gündüzden Ayşecimle konuştuk,akşam ne yapıyorsunuz filan diye...Sözleştik,gidecektik:)
Babamız eve geldi,yemeğimizi yedik,Alyayı yedirdik..Hazırlandık ve çıktık..
Geldik,ben çantamı aldım,babamız Alyayı.Zile bastım,kapı açıldı,kapıda değişik bir sima.Şimdi buraya ekleyemeyeceğim,ama çok komik bir o kadar etkileyici !!! biri:)
Gülmekten yerlerdeydik tabi,nasıl aklınıza geldi,nasıl yaptın bunu diye diye Kamille güldük.
Çocuklar şaşkın bu arada:)
Güzel bir akşamdı.Saat 11e geldirkende geldik evimize.Alya zaten orada uyumuştu,eve gelip üzerini değişip yatırdık...
Çok isterdim bu fotoğrafı buraya eklemeyi ve Alya için değişik bir anı olarak bununda kalmasını ama ilerde albümümüzden bakar artık..

Eskilerden Şeyettim..

Fotoğrafları D Diskine kaydırıken eskilere daldım biraz..
Yazın çekilmiş bir foto bu..Çok güzel bir buluşmaydı..
Gene gidermiyim hayır gitmem..
Çünkü Alyanın yanında bu zamana kadar hiç sigara içilmedi,ama bu buluşmada hiç dikkat edilmedi..
Çok bekledim hassasiyet gösterilsin çünkü o zaman daha 3.5 aylıktı.
Sonra beklemekle hata yaptığımı anladım,dile getirdim..Sonuç biraz değişti tabi..Ama genede güzeldi..İlk ve sondu:)
Sigarayı asla kabul etmiyorum,kendini zehirleyebilirsin ama içmeyene saygı duymak zorundasın arkadaş..Sen leş gibi kokunla memnun olabilirsin,ya da o pis koku sana dünyanın en mükemmel kokusu gibi gelebilir;tamamen senin burnunla ilgili bir şey..Ama benim kızımın yanında kimse sigara içemez,içtirtmem..
Ailemiz bu konuda çok hassas..Mesela babam ve kayınpederim..Zaten mutfakta cam,balkon kapısı açık olarak içiyorlar sigaralarını.Yada onlarlada sınırlandırmayayım Allah için benim yada Burç'un tüm aile fertleri bu konuda inanılmaz ince davranıyorlar;sağolsunlar..
Evde sigarayı anlamıyorum,anlayamayacağımda..Cahil insanlar artık duman altı yapıyorlar evlerini,leş gibi kokutuyorlar..Böğğğğ...
En çok sevindiğim şey zaten Burç'un geçtiğimiz haziran ayında sigarayı bırakması oldu..Şükürki bıraktı.Gerçi ben hiç sıkıntı yaşamadım çünkü bemim hoşlanmadığıma o kadar saygılıydı ki kendisi,dışarda içer evde asla içmezdi bu mereti.Gelenlere de evde içirtmezdi,balkona davet ederdi..Seviyorum kocamı ben:)

Herneyse..Fotoğraflara gelelim..
2004de aldım ehliyetimi,iyide bir sürücüyüm..Eşimin bekarlıktan ailesinin arabası bir coupemiz vardı.Hey gidi..Coupe dediğime bakıp gerçek olarak algılamayın 98 model bir clio..Kırmızı yılanımızdı o bizim.Ama artık yılların yorgunluğunu üzerinden atamadı olsa gerek geçtiğimiz temmuz ayında sattık onu..Şimdiki arabamızdan çok memnunuz keşke plakayı AS yapabilseydik ama bulamadı Burç.Alya Sönmez manasında.Ama ne oldu BG.Burç&Gülşah.. :)
Eski arabamız AU 296:)Bu fotoğraf onun üzerinde çekildi,Şoför Nebahat olarak..

Şöyle toplaşın bakalım denilen bir fotoğraf:)

Sigaradan korumak için böyle bir önlem aldım kendimce...

Çok minikti benim güzeller güzelim.
Bu arada tarih tabiki yanlış:)

Gene toplaştığımız bir foto..

En çok bu termosu taşıdığımdan kurtulduğuma sevindim..

Alya 6 ay anne sütü aldı tekrarlıyayım ama hiç emmedi yavru beni..Sağdım gece gündüz.Günde 2 kere filanda mama verdik mecburiyetten..Dışardada mama veriyordum..

Miniğim benim,uykusu geldiğinde hala böyle masum..

İlk giderken böyleydim aslında.Bebeği kusan anneler bilirler dışarda her zaman kendileri içinde bir üst getirler.Benimde bagajımda mutlaka kendim için bir kıyafetim vardır doğan kazalar için..

Böyle geçti gitti..Bir eski daha...

Bugün..

Çok güzel bir hava vardı.İnanılmazdı,sanki yazdan bir gündü.
Bir o kadar da temizlik yapmamız gerekiyordu babayla.İş ayrımını yaptık ama evde bir bebek vardı,nasıl olacaktı.
Bu arada Alya hala hasta ama ateşi yok sadece burun akıntısı kaldı,o da geçecek..
Baba kendine düşen bir iki işi yaptıktan sonra ben Alyayı alayım istersen çıkayım dışarı sen rahat yap diyince yeniden doğmuş gibi oldum aynı..Hemen eşyalarını hazırladım,yiyeceğini filan.Önce babanneye gideceklermiş,sonrada biraz dolanırız dedi..
Ben onların yoldu ettikten sonra derin bir oh çektim tabi..Tüm camları açtım,evi havalandırdım.Halılarımı sildim,balkonlu camlarımı sildim..(Balkonsuz olan yerleri silmek mi;imkansız:))Evimi silip süpürdüm,yorganımı yıkadım yastıklarımı havalandırdım..Balkonlarımı akıttım,yemeğimi yaptım..
Ve bu kadar işi sadece 4 saatte yaptım..Ayağına dolanan bir bebek olmayınca insanın yapıveriyormuş demek..
Bir tek ütüm ve yıkayıp astığım çamaşırlarımı toplamak kaldı:)
Babamız kardeşimede uğrayıp alınacak bir iki şey vardı onları alıp geze geze sahilden getirmiş kızımı.Onunla konuştuk yolda dedi bana;çok zevkliymiş seyahet:)
Eee dedim bi dakka bu bebe benle hep uyuyor.Sıkıcı olan ben miyim şimdi??!!
Ama bu süre içinde çok özlemişim yavrumu kesin kanaat getirdimki ben çalışamam..MAhvoldum o kadar,sürekli burnumda tüttü kuzum..
Şimdi mis gibi bir evim,tertemiz eşyalarım var..Ne kadar dayanır orası şaibeli;şu is de olmasa!

Hastalık Mı??

Hastalık ne hijyen tanıyor,ne de beslenme bağışıklık sistemi filan hikaye..
O kadar iyi bir beslenme programı hazırlamama.,hijyen konusunda çok dikkat etmeme,çevremizde aksırıklı öksürüklü kimse olmamasına ve ne gariptirki 3 gündür evde olmamıza karşın gene hasta oldu Alya sabaha karşı..
Burnundan gelen akıntı,öksürüğü ve hapşırmaları bana neler yaşayabileceğimizi az çok hatırlattı..
Evet çocuk bu hasta olmadan da büyümez ki diyoruz ama biz bile bir hapşırdığımızda başımızın ağrısından duramıyoruz ki bu küççüçük bedenlerde yarattığı tahribat ön planda..
Sabah hemen hafif bir şeyler hazırlayıp Alyaya,ilacını verdim.Aslında nezle durumunda ilaç vermeyen annelerin tersi ben veriyorum.Basit bir nezle grip ilacı işte..Hemen ıhlamur kaynattım ki benim bu durumda kurtarıcımdır.
Ihlamurun içine havuç,portakal,elma da atarım.Meyve saattinde meyve öğünü yerine ıhlamur çine koyduğum 3-4 cicibebeyle sunarım Alyaya.Hastalık durumunda cidden iyi geliyor..
Sabah verdiğim ilacın etkisiyle uyuyakaldı güzeller güzelim,uyansın da içsin ıhlamurunu..Daha da ilerlemez inşallah hastalığı.Netice bir kere zatürre başlangıcı geçirmiş bulunmaktayız :(
Tonimer ve burun aspiratörümüzde aynı şekilde asla vazgeçemediklerimden ama ne şanssızımki aspiratörü kaybettim,Alya uyansın yedireyim alt kattaki yengeyi eve bırakıp hemen gideceğim almaya kısmetse..
İnşallah atlatalım şu hastalığımızı.. :(

Bir Sabah..

Alya sabahları uyandığında çok mutlu bir bebek..Bize kendini duyurmak için bazen ayağa kalkıp değişik sesler çıkarıyor bazende yattığı yerden ayyy diyerek kendini belli etmeye çalışıyor.Çok tatlı kuzum benim.. :)

Bu da sabah çektiğimiz bir fotoğraf.Gözleri şiş,çok mutlu..

Bu bebeği arı vız vız bebeği diyoruz biz ona.Dururken her hangi bir yerine dokunulduğunda arı vız vız vız diye şarkılar söyleyen bir bebek.Kafasınıda sağa sola sallıyor.Alyada günün hangi saati,hangi zamanı olursa olsun ona eşlik ediyor..

Yavrukuşum benim..

Babası hemen telefonuna sarıldı,ben de makinama.Ve sonuç:)

Yürüyorum :)

Anneme En güzel yaş hediyesini ben verdim,öyle diyor annecim.

18 Mart da doluyordu 13.ayım,ben 16 Mart da tam anlamıyla yürümeye başladım.Artık annemin peşinde vızır vızır dolanıyorum.

O nereye ben oraya:))

2 kere bozdolabına elimi sıkıştırdım aynı gün içinde hemde;annem kızınca artık cısss diyorum bozdolabının yanından geçerken..

Koltuğun altından oyuncağımı almaya çalışırken kafamı çarpmaya çalıştım azıcık.

Prizlere emziğimi sokmaya çalışıyorum,hiç bir kablonun prizde takılı olmasına dayanamıyorum illa ki asılıyorum..

Çok tehlikeli oldum çook..

Anneme hiç iş yaptırmıyorum ,elimi yer silme suyuna sokmaya çalışıyorum.

Sanırım bir enerji birikimi vardı bende doğduğumdan beri uslu uslu dediklerinden olsa gerek şimdi o enerjimi atmaya çalışıyorum.

Babam da iki gündür arabamızı alıp gittiğinden annem kaldık evde diye huzursuz;gerçi bu akşam da misafirimiz var.Annem pastalar börekler yapıyor.Kamil Amca,Ayşe Teyze,Oğlu Yiğit var..Çok sevinçliyim,gerçi ben uyuyacağım muhtemelen ama o saatlerde:)

Annem Alya dediğinde kendi ismimi tekrarlıyorum artık,Ayyyyaaa diye kızıyorum bende kendime..Hayır diyor,haayıııııyyy diyorum..

Eyy hayat bekle beni,artık yürüyorum:)

Ruhumuzu Dinlendirmek Adına..

Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden çıktığında, üç yaşındaki oğlunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun kaportasını mahvettiğini görmüş.

Hemen oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun eline çekiçle vurmaya başlamış.

Biraz sakinleşince oğlunu hemen hastaneye götürmüş. Doktor, çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıştıysa da elinden bir şey gelmemiş ve çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmış.

Çocuk ameliyattan çıkıp gözlerini açtığında, bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir ifadeyle, “Babacığım, kamyonuna zarar verdiğim için çok üzgünüm.” demiş ve sonra babasına şu soruyu sormuş: “Parmaklarım ne zaman yeniden çıkacak?”

Babası eve dönmüş ve hayatına son vermiş...

Birisi masaya süt döktüğünde ya da bir bebeğin ağladığını işittiğinizde bu öyküyü hatırlayın.

Çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi anladığınızda, önce biraz düşünün.

Kamyonlar onarılabilir, ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz; genellikle kişiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz.

İnsan hata yapar. Hepimiz hata yaparız.

Fakat öfkeyle ve düşünmeden yapılan şeyler, insanı sonsuza kadar rahatsız eder.

Harekete geçmeden önce durun ve düşünün. Sabırlı olun. Anlayış gösterin ve sevin...

Doğum Günüm..

Her anneye mi mahsus yoksa bana mı bilemedim ama doğum günümde hiç heyecanım yoktu..Gerçi oldum olası hiç özel hissetmedim ben doğumgünümü.
Olabildiğince coşkulu kutlanmasına rağmen,mesajlar,telefonlar,alınan hediyeler olmasına rağmen bu doğum günümde de yoktu heyecanım..
Gün içinde gerek Faceden,gerek arayanlar,gerek mesaj atan arkadaşlarım sağolsunlar bir dakika yalnız bırakmasalarda ben gün içinde teyzeme keyif yapmaya gittim..
16 yıllık dosttan öte bildiğim Özgecim her yılki programımızı bozmayarak akşam bize geldi..Ne pasta kesmesi vardı bu doğum günümde,ne de mumlar..
Anne olmamın coşkusu daha fazla içimde ne yazık ki?Oysaki Alya'nın doğum gününde böyle miydim??Hayır değildim,bir sevinç bir duygusallık anlık dalgalanmaları yaşıyordum..
Eşimden son anda gelen çok sevdiğim kırçiçekleri çok güzeldi,vazoya koy diye tuttursada ben kurutmayı hedefliyorum..
Bilemiyorum hiç bir şey ifade etmedi bir doğum günüm daha..
Sağlığımız,sıhhatimiz yerinde olsunda başka bir şey istemiyorum...
:)

Temizlik saati..

Burası da çok tozlanmış alayım bari:)

Annemden gördüm bunu,anlık tozlanmaları,dökülmeleri hemen ıslak mendille hallediyor.Yere bir şey mi döküldü annem iş başında..

Artık bende elime ıslak mendil alıp yerleri siliyorum,bilgisayarı temizliyorum..Tozdan kirden nefret ediyorum çünkü..

Annem çok komiksin Alya diyip gülüyor bana her seferinde ama kız çocuğuyum ne de olsa..Ve şimdiden öğrenmem gerek..

Taklitlere birazda erken başladığımdan mıdır nedir büyük gibi hareket ediyormuşum annem öyle söylüyor..

Büyüdüm tabi şekerim artık 1 yaşındayım..

Makyaj yapmak istiyorum,anlıyor musunuz?

Teyzoşum..
Çok süslü..
Gözüm hep üzerinde.Bizde kaldığı günlere bayılıyorum..
Dün gece de bizde kaldı,sabah en sevdiğim dakikalar gelmişti..
Makyaj saati..
Allık fırçasını elime alıp önce allığa sonra yüzüme sürüyorum..
Kapağı kapalı rimeli alıp gözüme sürüyorum,kaşlarıma.Annem tedirgin,gözüme sokacağım diye.
Teyzem rujunu sürüyor,sonra yine kapağını kapatıp dudaklarıma getiriyor.Uzatıyorum dudaklarımı arada birde yalamaya çalışıyorum ruju..
1 yaşındayım ama hepsinin farkındayım..
Annem pek hoşlanmıyor bu durumdan,çok erken öğrendin sen herşeyi diyor bana kızgın kızgın..Süslü bir teyzoşa sahibim annem ne ediyim:)
En çok seveceğim oyuncak kesinlikle kız çocukları için alınan makyaj malzemeleri oyuncağı olacak.Sabırsızlıkla bekliyorum o günü:)

İki Çocukla Gezme mi? :))))

Evet başlıktanda anlaşıldığı üzre,2 çocuk bagajda 2 bebek arabası..Ve yaşanan bir kabus.
Ne içilen açydan alınan keyif,ne açlık..Hiç biri 2 çocuğukla baş etmek kadar zor değildi iki aile içinde:)
Ama çok keyifliydi ne olursa olsun..Taa ki Yiğitcim ağlayana kadar annesini emmek için.Sanırım krize girdi..Ve eve dönüş..

Babası Yiğit'i oyalarken..




Bu fotoğrafı çok beğendim.Nasıl yakaladı isem bravo bana..Birbirine aşkla bakan iki çift göz..Çok hoşlar..

Bebek arabasında durmaktan sıkılan Alya aksiyonlarına başladı..Bebek arabasında siz oturun ben burda iyim dercesine attı kendini masaya.

Zaten artık tutmak çok zor onu..Oturuyorsa mutlaka ayağa kalkıyor,tırmanıyor demek daha doğru sanırım.Hiç bir zorluk gözünü korkutamıyor..

Ve artık yürümek istiyor.Kah elimizi bırakmak isteyip kah mecburen tutarak..

Sadece kendi istediği yere götürüyor.Mesela bu fotoda istediği şey balonlu çocuklara gitmek.Ama çok kalablık ve gözüm hiç almıyor orayı..Vazgeçirmek için ikna çalışmaları..

Çok canavar oldu bu kız..Bir dakika durmaz mı bir çocuk yerinde:))))

Ve biz..

Bu tantanada nasıl başardırsak bir foto çekinmeyi..Helal olsun bize..

Çok seviyorum seni kocacım..

Büyüme atakları..

Yemek yerken Alya:)
Tek sorumluluğum Alya olunca,yemesi,uykusu,yemeğine kattığım gıdalar derken kafayı yedim sanırım.
Heşeyle herşeyi karıştırıyorum.Gçende Alyaya özel bir marmelat yaptımki tadı enfes oldu.
Aktardan kuş üzümü,kuru dut,kuru erik ve gündoğum kayısısı aldım.Bir gece suda beklettim ertesi sabah kaynattım,yarım çay bardağı şeker ekleyip kaynattım.Sonra attım rondoya.İyice ezildiğinde kavanoza koyup buzdolabına attım.Her gece muhallebisine bir yemek kaşığı ekliyorum..
Çok zor günler geçirdik,İstanbuldan döndükten sonra mide bulantısı başladı şiddetle.Her beslemesinden sonra kusmaları derken yaş kontrolünde doktorumuzla görüştük.İshalde başlarsa rotavirüsü diyip biraz korkuttu bizi.Şükür ki başlamadı,sanırım bir üşütmeydi.Ama çok kötüydü..
Bende bu süreçte mide bağırsak enfeksiyonu geçirdiğimden onada bulaştığını düşünmüştüm..Zor çocuğun hasta olması,Allahım korusun..
Tüm tahlilleri iyi çıktı Alyanın.Zaten vitamin kullanmıyorduk doktorumuz tahlil sonuçlarını görünce gene bir maşallah dedi.Kanı da iyi,şimdi buraya yazamıyorum babamız kızıyor,nazar değer diye.Sadece zeka gelişimi için balık yağı kullanmamızı önerdi,ona başladık farklı olarak..
İlk adımlarına da başladı Alya yavaş yavaş..Tam yürüyor diyemiyorum ama bıraktığımızda bayağı bayağı gidiyor tek başına.Biraz heyecan var tabi.Çok mutlu oluyor adım atarken:)
İstediği bir şey olduğunda vee diyor,almamızı istediğinde all diyor.Elleriyle deel diyor kendisini almamızı istediğindede.Cıs dan anlıyor,hayır dediğimde dudak büzüyor.Birde kart sesiyle ayya demesi varki:)))
Uykuları hala çok düzenli,akşam en geç 20:30 da uyuyor.Tabi benim istikrarla olmamında etkisi çok büyük sanıyorum.İstanbulda biraz düzeni şaşmıştı ama neyseki toparlandı.
Sütü hala içmiyor bunun için çok çabalıyorum,içecek şansı yok:)
Kendini seviyor,ddiddi(cici)diyerek,bizide öyle.Sonra döver pozisyonda eehhh yaparak vuruyor. :)
Büyüdükçe her anı çok zevkli,her dakikası öyle..

Otokoltukta uyuyan bir Prenses..

Araba alınınca durur muyum?
Nerdeyse her gün dışarıdayız Alya ile.Ya babamlara,oradan kayınvalidemlere,yakınımda olan alışveriş merkezine,teyzoşumuzun yanına bankaya bir şekilde gidiyoruz.Geziyoruz işte:)))
En güzel yanı yolda uyuması.Koltuğu orta koltuğuna monte ettik,gayet de sağlam.Sanırım araba tutuyor,mesafemiz uzun da olsa kısada olsa uyuyor.

Kendinden geçmiş bir halde,dudak dışarda:)




Kafa düşüyor,ben kırmızı ışık da durduğumda düzeltiyorum filan..Komiğiz ana kız pek:)

İstanbul'dan bir kaç fotoğraf:)

İstanbuldan bir kaç fotoğraf eklemek istiyorum.Aslında o kadar çok var ki,ama ben makineyi çıkarana kadar babamız kendi telefonu ile çektiğinden ve şu an bilgisayarımızda virüs olduğundan babamız telefonunu bağlamak istemediğinden bunlarla yetiniyoruz mecburen..

Zeynep ve Yüsra.Yani Büyük halamın torunları.İkiside tam prenses.Ama Zeynep'im bambaşka.O nasıl bir zerafet nasıl bir hanımlıktır anlatamam.Böyle kız çocuklarına bayılıyorum.İnşallah Alyada böyle olur onun yaşlarında..Maşallah kızıma benim..


Yüsra..Küçük cadı tam.Bakışlardan cinliği belli zaten.Alyayı pek sevmedi hiç onun tarafına bakmadı.Son akşama kadar:)Ama benimle arası iyiydi.Bizden biraz utandı,biraz çekindi kuzum..



Küçük halam,Yani Ayselciğim..Çok sever,herşeyimi paylaşırım Aysel Halamla.Desteği ve yeri çok büyük bende.Allahım onu eksik etmesin başımdan.Ne kadar uzak da olsak her canım sıkıldığında aradığım yegane insandır.


Puset için tekrar teşekkür ediyorum Özgecan Ablama.İstanbulda kurtarıcımız oldu bu bebek arabası,kendi arabamızı getirmediğimizden Alyada kucağı sevmediğinden bebek arabası olmasa elimizde ne yapardık bilemiyorum.Alyada gayet rahat ve mutlu:)

Arabamızı ilk günden alınca İstanbul daha eğlenceli oldu tabi.Gündüzden atladık arabamıza kah kaybolduk kah bula bula gezdik gönlümüzce.Burası Bakırköy Galeria .Kumpir keyfi yaparken.

Alya her zamanki gibi babasının tepesinde:)Anası yemek derdinde:)

Vayy bir Akmerkez fotosu..

O gün çok eğlendik biz ya..Önce halamı aldık,Akmerkeze gittik.Sonra Boğaz turu,Aşk-ı Memnu evini görmek keyfi ve İstinyede sahilde meşhur tatlıcımızda tatlı..

Akşamada amcamlarda yemek.. :)

Alya'nın halası,benim görümcem,Tahanın annesi..Yani Ece:)Ve minik Taha.Yakışıklım benim.Sanırım şimdi yürüyordur artık.O nasıl bir heves nasıl bir istekti.Sürekli el tutup yürüteceğiz..Bir de arabası varki tek eliyle sürdüğü..Yaşına girdi dün o da.Maşallah oğluşuma,sağlıklı ömürlerin olsun inşallah..

İşte böyle..

Farkediyorum da benim hiç fotoğrafım yok,çeken ben olunca..Eşimin telefonundaki fotoğrafları almak için sabırsızlanıyorum:))

İşte